ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΥΨΗΛΗΣ ΟΞΥΓΟΝΩΣΕΩΣ
Πόσο λίγα γνωρίζουμε για τον Ίππο και πόσα λιγότερα φανταζόμαστε για την μοναδική σχέση που έχει με τη φύση… Κυρίως, πόσο λίγα γνωρίζουμε για την ίδια την φύση, πειθόμενοι για τον αυτοαφανισμό μας στον οποίο μας κατευθύνουν εκείνοι που μας τρομοκρατούν με κατασκευασμένες "πανδημίες", εξυπηρετώντας τα δικά τους και μόνον συμφέροντα, χρησιμοποιώντας ως "ορμητήριό τους την ηλιθιότητα των μαζών;
Σήμερα μελετήσαμε ένα μέρους αυτού του ισχυρότατου δεσμού του Ίππου με την φύση, παρατηρώντας τον να απολαμβάνει το χιόνι, να κυλιέται στα χιονόνερα και να μη λέει να σηκωθεί από το …χιονο-λασπόλουτρο που το καταχάρηκε επί ώρα!
Γι΄ αυτό το νοήμον πλάσμα, εν αντιθέσει με τον ανόητο άνθρωπο, δεν υπάρχει κανένα "covid" κανένα "omikron" και η διατήρηση της υγείας του είναι δεδομένη παραμένοντας μέσα στο φυσικό πλαίσιο και όχι σ΄ αυτό του κάθε εξουσιαστή που τον εξαναγκάζει σε φονικά εμβόλια!
Μελετήσαμε την έξαψή του με ό,τι χειμωνιάτικο προσφέρει υψηλό επίπεδο οξυγόνου και καταλάβαμε για ο υποξυγονωμένος άνθρωπος με τη διπλή μάσκα να του παρεμποδίζει την αναπνοή και να αφήνει ανοξυγόνωτο τον εγκέφαλό του θα καταδιώκεται από επιτήδειους που κρατούν σύριγγες και πως θα τους απέφευγε αν ο εγκέφαλος ήταν οξυγονωμένος ώστε να αντιλαμβάνεται τα «σινιάλα» του περιβάλλοντος!
Και σήμερα διδαχθήκαμε πολλά με Δάσκαλο τον Ίππο και, βεβαίως κι η 12χρονη Αγγελική μας η οποία τον συραγώγησε επιτυχέστατα σε μια τόσο ολισθηρή και, γενικώς, εδαφική αντίξοη επιφάνεια!
Τηρουμένων των καιρικών αναλογιών, αξιοποιήσαμε κι εμείς, όπως και η μητρική μας ουγγαρέζικη Σχολή την χιονόπτωση, ώστε να προσφέρουμε στον Ίππο της Σχολής μας την πολυπόθητην απόλαυση της περισσείας οξυγόνου που συνιστά αυτό το αναζωογονητικό φαινόμενο!
Έτσι, χαρίσαμε στον Ίππο μας μιαν ευκαιρία ζωτικού «εξιταρίσματος» με την αίσθηση του χιονιού, όπως την νιώθει χωρίς καμία εργασιακή κόπωση που θα μπορούσε να του μειώσει αυτή τη χαρά.
Και, στη Κοιλάδα μας, τον ρυταγωγήσαμε και τον συραγωγήσαμε, σκοπίμως, χωρίς να τον ιππεύσουμε, όπως ακριβώς και χωρίς καμία προσυνεννόηση, οι Ούγγροι ομότεχνοί μας έκαναν στη δική τους Κοιλάδα την ίδιαν ημέρα, αφήνοντας "ατόφια" την χαρά της κινήσεως στον ίδιον! Διότι α υ τ ό είναι, υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες, εκπαίδευση!
Εκείνο που εμείς "εισπράξαμε" ήταν ένα ακόμη υψηλότερο επίπεδο γνώσεων της κινησιολογίας του Ίππου και στους τρεις βηματισμούς του υπό δυσμενείς συνθήκες επιφανείας εδάφους (π.χ. καλπασμός σε λιωμένο χιόνι και αργιλώδες έδαφος) ή κάποιες συμπεριφορικές αλλοιώσεις κατόπιν των επιδράσεων των καιρικών συνθηκών. Εν ολίγοις, διεισδύσαμε ακόμη περισσότερο στην συμπεριφορά του Ίππου και, μετά ταύτα, ξέρουμε πως να του συμπεριφερθούμε σωστότερα και αποτελεσματικότερα.
Παρά ταύτα, δε, την χαρά και τις εμπειρίες αυτής της "χιονισμένης" ημερίδος, επαληθεύσαμε και το αντιφυσικό αλλά και νοσηρό επίπεδο "ζωής" ως πρόθυρο θανάτου που επιλέγουν πολλοί, προτιμώντας μια τέτοιαν ημέρα, να μη την αξιοποιούν αλλά να την σπαταλούν "δίπλα στο τζάκι" βλέποντας απ΄ το παράθυρο το σοφό αδέσποτο να αψηφά αυτό που εκείνοι φοβούνται! Αλλά, γι αυτό ο άνθρωπος έχει πολύ δρόμο για να φτάσει το ζώο, αν ποτέ τα καταφέρει...
