ΥΠΟΔΕΧΟΜΕΝΟΙ 

ΤΗΝ... 

...ALESSANDRA SCALA

[Πρόβα Ιππικού Θεάτρου]

     Kαι, επιτέλους, καταλήξαμε στην ιδανική σύζυγο του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη, όχι ως γραφείο ...συνοικεσίων αλλ' ως Σχολή Ιππικού Θεάτρου! Μια αναγεννησιακή Ιταλίδα ...δέσποινα, μεγαλοαστικής οικογενείας με αυθεντικό "sangue latino" και, κυρίως, επαγγελματία ηθοποιό! Σήμερα, υποδεχθήκαμε την αγαπημένη μας ...Δέσποινα η οποία γνώρισε από κοντά το "σχήμα" στο οποίο θα συμπρωταγωνιστήσει και λειτούργησε με τον Σκηνοθέτη μας Γιάννη Δρίτσα.

     Μετά από μία a prima vista γνώση του κειμένου, η Δέσποινα συντονίστηκε με τον Errik Nour και, δυο επαγγελματίες της σκηνής, δεν θα μπορούσαν παρά να φέρουν και το καλύτερο αποτέλεσμα αλλά και να ανελίξουν και όλο το "σχήμα"!

     Στη φιλόξενη "Σχολή Χατζιάρα"  απ΄ όπου η θέα του λιμανιού χαρίζει τις πιο χαλαρωτικές "εικόνες" του νυχτερινού Πειραιά, ο "Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης" ...χτίζεται μεθοδικά με το πλεονέκτημα της πιστώσεως χρόνου που μας δίνει το εξάμβλωμα των επικειμένων εκλογών.

     Πραγματική αγωγή ψυχής το περιεχόμενο αυτών των ομαδικών συναντήσεων, μας φιλοδωρούν στο τέλος κάθε βραδιάς με κείνο το "κάτι παραπάνω" στον χαρακτήρα και τις δεξιότητες. 

     Και μπορεί ξεκινώντας από την Αθήνα για να φτάσουμε στον Πειραιά να είμαστε αναγκασμένοι να περνάμε ανάμεσα από τους "πεσμένους" στα πεζοδρόμια της Βικτώρια, αλλά φτάνοντας στις γαλήνιες αίθουσες της πειραιώτικης Σχολής, ...ανανήπτουμε κι επανερχόμεθα στα "ίσα" μας ανακαλύπτοντας την ομορφιά της ψυχικής υγείας που προσφέρει η Τέχνη.   

     Ωραίες συνεργασίες κι απόψε των Μελών του σχήματός μας!

     Θετικά αποτελέσματα ενσαρκώσεως χαρακτήρων και ρόλων.

     Και ξερός από τα γέλια στο πάτωμα, ο χορευτής και Δάσκαλος κλασικού χορού Errik Nour, βλέποντας μέσα από τους καθρέφτες της αίθουσας, τον, σχεδόν ...εβδομηντάχρονο, Ιδρυτή της Ομάδος να επιδίδεται ...κατά μόνας σε ..."ανοίγματα" στη ψηλή μπάρα. Τι να κάνουμε, κάποιοι δεν εννοούν να το πάρουν χαμπάρι ότι, ηλικιακώς, συντάσσονται, πλέον, με τους "εβδομήκοντα", επιμένοντας να παλιμπαιδίζουν...

     Διότι, πράγματι σε αυτό το υπέροχο περιβάλλον δεν μπορεί να μη "παρασυρθείς" από την ρυθμική αγωγή αφού όλα εδώ μέσα, σε αυτή σε καλούν...

     Όλοι οι παρόντες και πάλι έδωσαν τον καλύτερον εαυτό τους παρά τα όσα, καθένας, μετέφερε ως βαρύτατες βιοτικές υποχρεώσεις από το καθημερινό του πρόγραμμα..

     Ο Βασίλης ως πολιτική προσωπικότητα πλέον, ο Χρυσοβαλάντης ως φοιτητής προετοιμάζοντας την πτυχιακή του εργασία και ο Errik με δύο προγραμματισμένες παραστάσεις μπαλλέτου, αλλά και μιας ζωτικής για την χορευτική καριέρα του εξετάσεως. Η Δέσποινα, τέλος με όλες τις επαγγελματικές της υποχρεώσεις "στη πλάτη" αλλά και με την υπέροχη προοπτική ενός μακρού ταξιδιού στην Ιαπωνία όπου θα απολαύσει ιαπωνικό Πολιτισμό! Όλοι υπέροχοι σ΄ ετούτη την λαμπρή "παρέα"!

     Και κατά την διάρκεια της πρόβας είναι απόλαυση να τους παρακολουθείς να αποδίδουν χωρίς να σκέπτονται το τι υποχρεώσεις τους περιμένουν βγαίνοντας από αυτή την αίθουσα...Τούτος ο ανιδιοτελέστατος μόχθος είναι που σε κάνει να αναγνωρίζεις ως πραγματικό "άνω θρώσκοντα" τον Άνθρωπο κι εκείνο το πρωτόγραμμα να το γράφεις με κεφαλαίο!

AΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

     Μπορεί το Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος" να έχει ανοίξει πολλά "μέτωπα" ωραίων δραστηριοτήτων αλλά δεν παραλείπει και την διεξαγωγή των τακτικών εβδομαδιαίων Προπονήσεών του που προορίζονται για την ομαδικήν ανάπτυξη των τοξευτικών δεξιοτήτων των Μελών του.

     Στον περιβάλλοντα χώρο του ιστορικού κάστρου Καράμπαμπα, της Χαλκίδος, στο γνώριμο και ενεργειακότατο φυσικό τοπίο και αυτή την εβδομάδα διεξήχθη η Προπόνηση των Χαλκιδέων Συνασκουμένων μας.

     Όπως σημειώνει ο Αρχηγός του Παραρτήματος, Εφιπποτοξότης Γεώργιος Σταυριανόπουλος-Ιφικράτης στο Ιστολόγιο των "Ελλήνων Κενταύρων" Χαλκίδος":

     «Για άλλη μια φορά οι Έλληνες Κένταυροι Χαλκίδος έδωσαν το δυναμικό παρόν στην τακτική προπόνηση, αυτήν την φορά υιοθετώντας ένα διαφορετικό είδος στόχων.

     Εκκινώντας πάντα με τις καθιερωμένες βολές, λειτουργώντας ως προθέρμανση για την μετέπειτα πορεία της προπονήσεως, τοξεύσαμε τόσο σε πλαγία, όσο και γονυπετείς εξισορροπώντας σώμα και πνεύμα. Η στάση αυτή πέραν αυτού μας εισάγει στην κάλυψη η οποία κρίνονταν σημαντική κατά την διάρκεια του πολέμου - ας μην ξεχνάμε ότι ασκούμαστε σε μια αρχέγονη πολεμική τέχνη η οποία επικρατούσε επί χιλιετίες σε όλη την υφήλιο και κυρίως σε Ασία και Ευρώπη.

     Το επόμενο βήμα ήταν η τόξευση επί μεμονωμένων στόχων για κάθε ασκούμενο. Πέραν της αύξησης δυσκολίας που συνίστατο στην μικρότερη επιφάνεια του στόχου, οι ασκούμενοι όφειλαν να τοξεύσουν σε στόχο που δεν βρίσκονταν στην ίδια ευθεία με αυτούς, πραγματοποιώντας ένα "ανακάτεμα" μεταξύ τους. Το βήμα αυτό, όσο και απλό αν φαίνεται σε ένα πρώτο στάδιο, δημιουργούσε "σύγχυση στόχου", κάτι το οποίο οφείλαμε να ξεπεράσουμε.

     Και αυτό επετεύχθη με την εν κινήσει τόξευση όπου κάθε μέλος κλήθηκε να τοξεύσει σε έναν μόνο στόχο που αντιστοιχούσε σε καθένα, ανά την σειρά προτεραιότητας. Και τι πιο βέβαιο από την επιτυχία αυτού καθώς η σύγχυση στόχου ξεπεράστηκε και η τόξευση σε εναλλάξ στόχους επετεύχθη!»

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Βραχνή, ίσως από το κάπνισμα, η φωνή της κυρίας από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής:

     _Πολύ χάι αυτό που κάνετε.

     _Τίποτε παραπάνω από μία πολεμική τέχνη.

     _Θα φέρω τους δυο γιους μου.

     _Τι ηλικίας;

     _ Δώδεκα και δεκατέσσερα.

     _Το θέλουν οι ίδιοι;

     _Αφού το θέλω εγώ!

     _Εσείς καλοδεχούμενη αλλά για τα παιδιά είναι απαραίτητο να το θέλουν τα ίδια.

     _Η μάνα αποφασίζει. Κάνετε και κανα παρτάκι έτσι;

     _Όχι, κάνουμε Έφιππη Τοξοβολία!

     _Νταξ αλλά και τα σουαρέ, να ψήσουμε να πιούμε και να γελάσουμε...;

     _Πιστέψτε μας και χαιρόμαστε και γελάμε αλλά χωρίς τσίκνες και αλκοόλ.

     _Νταξ τώρα ένα γκριλάκι που δε πιάνει χώρο...

     _Τα 34 αλογάκια του Σταύλου μας δεν μας αφήνουν χιλιοστό για ψησταριές, τι να κάνουμε...

     _Αμάν ρε φίλε σε μαναστήρι πήρα, να φορέσω ράσο!

     _Σχεδόν και δανείζουμε και επινώτια!

     Το τηλεφώνημα αυτό που έγινε πριν λίγες ώρες μας έδωσε την δυνατότητα να επανεκτιμήσουμε το "προφίλ" της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" και, μάλιστα, σε συνδυασμό με το οπτικοακουστικό υλικό της τελευταίας Προπονήσεως του Παραρτήματός μας των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας".

     Φανταζόμαστε, λοιπόν, πλάι σ΄ αυτό το παιδί να τσικνίζει ένα γκριλ και να το κυκλώνουν πότες που γεμίζουν ποτήρια με βιασύνη για να συνοδεύσουν ...κοψίδια.

     Φανταζόμαστε γύρω από αυτόν τον Συνασκούμενο που προσπαθεί να αυτοσυγκεντρωθεί, γλεντοκόπους που χαχανίζουν και αλληλοπειράζονται...

     Φανταζόμαστε τον άνεμο να σηκώνει μερικές χρησιμοποιημένες χαρτοπετσέτες και να τις σκορπάει μπροστά στη σκοπευτική ευθεία αυτής της Συνασκουμένης...

     Και, τέλος, φανταζόμαστε την συνομιλήτριά μας να τα έχει τσούξει και τρικλίζοντας να πλησιάζει αυτόν τον Συνασκούμενο για να τον σηκώσει και να καθίσει εκείνη ώστε να μη σωριαστεί κατά γης...

     Όχι, είμαστε πολύ υπερήφανοι που δεν ταβερνοποιούμε μια πολεμική τέχνη , επιμένοντας στα οφέλη της ουσίας της! "Σειρήνες" όπως το τελευταίο τηλεφώνημα ενισχύουν την απολυτόττητά μας στην απαρέγκλιτη διατήρηση της "πορείας" που κρατούμε από την ίδρυση της Ομάδος μας, προτιμώντας να ασκούμε το πνεύμα, την ψυχή και το σώμα μας (ναι, ακόμη και κοιλιακούς και ραχιαίους, όπως οι τελευταίες ασκήσεις των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας") από το να εμφανιζόμαστε ως αρλεκίνοι και να παίζουμε ...κεφτεδομαχίες, ουζομπουγελώματα και μουσταρδοπόλεμο για να γίνουμε πιο ...εύπεπτοι σε όσους αποζητούν κέντρα γνωριμιών και πάρκιγκ ανηλίκων! 

ΤΟΞΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ...ΜΟΓΛΗ

     Ένα γλυκύτατο και πανέξυπνο τετράποδο, ο Μόγλης, εμφανίζεται συχνά στο προπονητικό μας πεδίο και δείχνει πολύ ...fan της Παραδοσιακής Τοξοβολίας, έχοντας το ελεύθερο από όλους μας να διασπά την στοχαστική αυτοσυγκέντρωσή μας και να παίζει ακόμη και με τα Τόξα μας. 

     Ο Μόγλης συνοδεύεται πάντοτε από τον "μπαμπά" του, τον κ. Γιάνη Βαρουφάκη και όταν μας βλέπει από μακριά σπεύδει να αναμιχθεί μαζύ μας στη Γραμμή Βολής φέρνοντάς μας ξύλα και προσπαθώντας να τα ανταλλάξει με τα... Τόξα μας.

     Την φορά αυτή έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον Μηνά μας ο οποίος παρέκαμψε τα καθήκοντά του ως Αρχηγού Βολής για να αποδώσει τα ...δέοντα χάδια στον μικρό τετράποδο. Και ήταν χαρακτηριστική η αφοσίωση του Μόγλη στους Συνασκουμένους που αγνόησε τον "μπαμπά" του ο οποίος, μάταια, τον παρακαλούσε να συνεχίσουν την βόλτα τους, ώσπου τον ακούσαμε να μονολογεί: "Εδώ με σας, δεν με ακούει καθόλου εμένα".

     Εκτός του λατρευτού μας Μόγλη, τούτη η Προπόνηση είχε κάποια επιπλέον σημεία αναφοράς, όπως την εναλλαγή δύο Αρχηγών Βολής, του Μηνά και του Ιωάννη (με δύο "ν" αυτός, κατά τα παραδεδεγμένα...) οι οποίοι άλλαζαν "σκυτάλη" διατηρώντας ομαλή την εξέλιξη της προπονητικής συνεχείας.

     Έμπειρος ως Αρχηγός Βολής ο Εφιπποτοξότης και Εκπαιδευτής υπό επίβλεψη Μηνάς Τσομπανιάν ακολούθησε την "δοκιμασμένη" σταδιακή εισαγωγή στην αυτοσυγκέντρωση με ήπιες προκαταρκτικές ασκήσεις "ζεσταίνοντας" ακόμη περισσότερο από τον αιφνιδιαστικό καύσωνα τους ελάχιστους παρόντες Συνασκουμένους που εγκατελείφθησαν στη Γραμμή Βολής από τους υπολοίπους οι οποίοι προτίμησαν τους κλιματιζόμενους χώρους τους.

     Όπως πάντα, ακριβής και παραστατικός ο Μηνάς μας συντόνισε αρκετά γρήγορα τους παρισταμένους παρασύροντάς τους στις πρώτες τοξεύσεις με έναν δικό του τρόπο ο οποίος, εγκαίρως, απεκάλυψε ...αδυναμίες προς βελτίωση.

     Τα μακρινά ταξίδια στην άλλη άκρη του Ατλαντικού της αγαπημένης μας Νίκης την κράτησαν αναγκαστικά μακράν της Τοξοβολίας και σήμερα έγινε αισθητή αυτή η αναγκαστική απομάκρυνσή της από την Γραμμή Βολής.

     Παρά ταύτα, ο Μηνάς την βοήθησε με μία σοφή, εξατομικευμένη, παρέμβαση επαναφέροντάς την αν όχι ολοκληρωτικά στην προ ..."υπερατλαντικής αποχής" περίοδό της, αλλά, σίγουρα, σε ένα βελτιωμένο σημείο.

     Και χαρήκαμε το χαμόγελο της αγαπημένης μας Νίκης η οποία ποτέ δεν "το" βάζει κάτω... βγαίνοντας πάντοτε νικήτρια από κάθε δυσκολία με τον δικό της τρόπο και με την προστασία που η Λάβρυς την οποία πάντοτε φέρει επάνω της, της προσφέρει.

     Σήμερα, επίσης, μας δόθηκε η ευκαιρία να αναφερθούμε και στις "πληροφορίες ευστοχίας" που προσφέρει ο ήχος της προσκρούσεως του βέλους στον στόχο που αποτελεί μια ακόμη σημαντικότατη παράμετρο της Τοξοβολίας.  

     Η μεταλαμπάδευση της Αρχηγίας Βολής στον Ιωάννη κατέδειξε επιπλέον αξιοπρόσεκτα "πράγματα".

     Το πρώτο που προσέξαμε στον Ιωάννη, αναλαμβάνοντας ως Αρχηγός Βολής ήταν την γόνιμη φαντασία του στην εκπόνηση ενός προπονητικού προγράμματος παρά την βιασύνη του να εφαρμόσει συνθετότερες ασκήσεις.

     Αρκετές αξιόλογες βολές "ακούσαμε" σήμερα και από τον Πολυδεύκη ο οποίος ενσαρκώνει την πρόοδο όσων παρακολουθούν συχνές Προπονήσεις!

     Και οι δύο, εναλλασσόμενοι,  Αρχηγοί Βολής κράτησαν αρκετά υψηλό το επίπεδο της συνασκήσεως και των στοχαστικών αποτελεσμάτων καταφέρνοντας να συντονίσουν την Γραμμή Βολής σε ένα δυναμικό αποτέλεσμα.

     Πέραν, όμως, των "βαθμολογήσεων" και "διαβαθμίσεων" και άλλων ανθρωποκατασκεύαστων μέτρων συγκρίσεων και ...ανταγωνισμού, στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" παραμένουμε υπερήφανοι για το Ήθος και την ευγένεια που χαρακτηρίζουν την κοινή προσπάθειά μας, παράμετροι σπάνιες για την εποχή και τα "ήθη" αυτής της παρακμιακής συγκυρίας.

     Και, πρόθεσή μας είναι η διατήρηση αυτού του Ήθους και της μεταξύ μας ουσιαστικής και ανυπόκριτης ευγενείας που χαρακτηρίζουν τον "άνω θρώσκοντα", είτα στην Γραμμή Βολή, είτε στην ράχη του Ίππου του, είτε στην καθημερινότητά του!

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΣΚΗΝΙΚΗΣ ΣΠΑΘΑΣΚΙΑΣ

     Μπορεί να μην είναι χορογράφος, αλλά η σοβαρή εμπειρία του από την Σπαθασκία, η πανεπιστημιακή του Παιδεία και, κυρίως, η Αισθητική του, επέτρεψαν στον Αρχηγό του Παραρτήματος των «Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος» Εφιπποτοξότη Γεώργιο Σταυριανόπουλο-Ιφικράτη, την ανάληψη μιας σημαντικής  ευθύνης για την διδασκαλία μιας ένοπλης χορογραφίας ως μέρους παραστάσεως υπό προετοιμασία.

     Σε ένα σύντομο σημείωμα, ο Ιφικράτης γράφει:

     «Η Ομάδα των “Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος”, αξιοποιώντας τις γνώσεις που διαθέτει πάνω στις παραδοσιακές πολεμικές τέχνες και επιμένοντας στην πολιτισμική συνεισφορά της, κατόπιν ευγενούς προτάσεως του γνωστού χοροδιδασκάλου Ανδρέα Βάχου προς τον Αρχηγό της Ομάδος Γεώργιο Ιφικράτη Σταυριανόπουλο, ο τελευταίος πραγματοποίησε μύηση στα βασικά κοψίματα στην μεσαιωνική σπαθασκία των μαθητών-χορευτών του «Gold Studio Α.Σ ΕΙΡΗΝΗ» οι οποίοι, στις 26 Ιουνίου στο ‘Κόκκινο Σπίτι’ Χαλκίδος ανεβάζουν χορευτική παράσταση.»

[https://www.facebook.com/greekcentaurusinchalkis/]

     Η Ομάδα των «Ελλήνων Κενταύρων» συγχαίρει τον Συνασκούμενό μας Εφιπποτοξότη Γεώργιο Σταυριανόπουλο-Ιφικράτη διότι παρόμοιες ευγενείς πρωτοβουλίες συνιστούν συνεισφορά προς τον Πολιτισμό και του εύχεται καλήν επιτυχία για μία παράσταση που ετοιμαζόμαστε όλοι να απολαύσουμε!

ΙΠΠΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ..."ΨΥΧΗ"!

     Τα μεγαλειώδη "πράγματα", οι ιδέες και κοσμοθεωρίες, ενώ παραμένουν "κατευθυντήριοι φάροι" για τους νουνεχείς ελαχίστους, συχνά, για τους πλείστους ολιγόνοες, λειτουργούν ως μικρές πυγολαμπίδες ("κωλοφωτιές") στο σκοτάδι, προσελκύοντας πίσω τους ...κουνούπια! Κατ΄ ευθείαν αναλογία τούτου, στο παγκόσμιο plateau της Έφιππης Τοξοβολίας ως ακρογωνιαίας μαχητικής δραστηριότητος του Ανθρώπου, συναντούμε την ίδια σχέση πληθύος νουνεχών και μη, όμως, κατά κανόνα διακρίνουμε την υπερίσχυση της βασικής παραμέτρου της γενναιοψυχίας σε όσους καταγίνονται με αυτήν! Ενδεικτικό τεκμήριο αυτού του κανόνος και ο Βασίλης μας, το νέο Μέλος της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" και της Σχολής Ιππικού Θεάτρου που σήμερα ίππευσε για πρώτη φορά μαζύ μας!

     "Γήινος", οξυδερκέστατος και γενναίος, θέλησε να παίξει στις τελευταίες εκλογές και χωρίς κανένα μέσο, κανέναν υποστηρικτή, καμία δημοσιότητα, με μόνο "όπλο" την σκέψη του κατέκτησε ...3% (!) μοιράζοντας τα φυλλάδιά του από ένα πεζούλι μην έχοντας χρήματα για "περίπτερα" και άλλα διαφημιστικά κόλπα, βρέθηκε κοντά μας με την απλότητα του πραγματικά σημαντικού για να υποστηρίξει τη θεατρική μας προσπάθεια και μας έδωσε βάσιμες ελπίδες για την ύπαρξη πραγματικών ποιοτικών Ανθρώπων σε μία κοινωνία ποιοτικής "γύμνιας"!

     Ο Βασίλης, επιλεγμένος από την Ιππική, κατάφερε να κατανοήσει και να αγαπήσει τον Ίππο και, αυτοδίδακτος, να τον ιππεύει. Η σχέση του με τον Ίππο αξιοπρόσεκτη: σε όλη την διάρκεια του μαθήματός του πολλές φορές είπε "Σε ευχαριστώ!"  στον Ίππο του και αυτός έδειξε ότι κατάλαβε πολύ καλά αυτό που άκουσε! Μοναδική εμπειρία για όσους ήμασταν παρόντες! Και μπορεί αυτό που μόνος του έμαθε να μην συνιστά το ακριβέστερο αποτέλεσμα, μπορεί, για την ασφάλεια του Ιππέως να χρήζει διορθώσεων, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε παρά να υποκλιθούμε σε ό,τι ο νεαρός Βασίλης κατάφερε ιππεύοντας διάφορους Ίππους.

     Το σημερινό μάθημα του Βασίλη μαζύ μας ήταν περισσότερο "διερευνητικό" ώστε να μπορέσουμε να σταθμίσουμε το ιππευτικό του επίπεδο και, πραγματικά, παρά τις όποιες ατέλειες, μας ικανοποίησε! 

     Ικανότατος στην εφίππευση δι εφάλσεως, όχι μόνον δεν αντιμετώπισε καμία δυσκολία αλλά τα κατάφερε εφαρμόζοντας και ιδιαίτερη "στρατηγική" ώστε να αποφύγει επιβαρύνσεις και οχλήσεις  του Ίππου 

     Στο εναρκτήριο εισαγωγικό μέρος και στις κλασικές ασκήσεις ενσυναισθήσεως ισορροπίας κατά την εγκατάλειψη του Ίππου, ο Βασίλης "βαθμολογήθηκε" με άριστα!

     Αξιοπρόσεκτη η επικοινωνία του με τον Ίππο ο οποίος τις περισσότερες φορές ήταν συντονισμένος με την προετοιμασία αφιππεύσεως του αναβάτη του, μειώνοντας την ταχύτητά του και βραχύνοντας τον τελευταίο διασκελισμό του μέχρι πλήρους ακινητοποιήσεως.

     Αν και στο Ιππευτήριό μας δεν επιτρέπεται η εισαγωγή ιδιωτικών οικοσίτων, ο σταθερός τετράποδος συνοδός του Βασίλη όχι μόνον υπήρξε καλοδεχούμενος αλλά και αφέθηκε ελεύθερος να παρακολουθεί από κοντά το μάθημα του Βασίλη για να διαπιστώσουμε ακόμα βαθύτερα την σχέση του Βασίλη με τον φυσικό κόσμο ο οποίος τον περιβάλλει και δεν λαθέψαμε! Ο τετράποδος...Στέλιος,από την πρώτη στιγμή ένιωσε τόσο οικείος προς το όλο ζωντανό και μη περιβάλλον ώστε αμέσως τον αποδέχθηκε ο Ίππος μας ο οποίος δεν είναι διόλου συνηθισμένος να εργάζεται και να καλπάζει περιτρεχάμενος από άλλα άγνωστα ζώα! Παρά ταύτα, Ίππος και, άγνωστος, τετράποδος ...Στέλιος λειτούργησαν σε αγαστή, ασφαλέστατη, συνύπαρξη με τον Βασίλη να τεκμηριώνει και πάλι τον σπάνιο φυσιοκεντρισμό που τον χαρακτηρίζει, διαπαιδαγωγώντας τόσον επαρκώς τον σκύλο του!  

     Αποκορύφωμα του σημερινού του πρώτου μαθήματος του Βασίλη ήταν η "δίψα" του να ...υπερπηδήσει για πρώτη φορά  εμπόδια, κάτι που δεν είχε κάνει ποτέ πριν! Μόλις ο Βασίλης είδε το τεράστιο Ιππευτήριο με έτοιμα τα εμπόδια στο μεγαλύτερο τμήμα του να τον προκαλούν, δειλά-δειλά μας ζήτησε να τα ιππεύσει σε αυτό το μεγάλο μέρος χωρίς εξ αρχής να θέλει να "καρφωθεί" ότι στόχος του ήταν η υπερπήδηση... κι εμείς τον αφήσαμε αναμένοντας αυτό που είχαμε ...μυριστεί. Μετ΄ ου πολύ, δειλά-δειλά και πάλι,άρχισε να ...ζαχαρώνει τα εμπόδια εκτελώντας το επίπεδο πρόγραμμά του, αλλά το εξασκημένο "μάτι" του Εκπαιδευτή είχε αντιληφθεί το "τι έπαιζε" στον ψυχισμό του μαθητή, οπότε τον ρώτησε διακριτικά, όχι εάν ήξερε να υπερπηδά εμπόδια (διότι ήταν φανερό πως δεν ήξερε!) αλλά εάν θέλει να υπερπηδήσει και ο Βασίλης ακαριαία απήντησε "ναι", οπότε ο Εκπαιδευτής του έδωσε το "πράσινο φως", αναλαμβάνοντας το μεγάλο ρίσκο και έτοιμος να προλάβει κάθε δυσάρεστο απρόοπτο. Και, όπως συμβαίνει πάντα στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", μετά από κάποιες αρνήσεις κλπ,ο Βασίλης κατάφερε να υπερπηδήσει για πρώτη φορά, όχι μεσοβέζικα "χ", αλλά κατευθείαν κάθετο 0.50m με ασφαλέστατο κάθισμα!

     Ιππεύοντας με "ψυχή", όπως ο Βασίλης, η Ιππασία κορυφώνεται και αυτός είναι ο κανόνας στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων". "Ψυχή" για την απόφαση, "ψυχή" για τον τρόπο, "ψυχή" για την ανάληψη ευθύνης! Με μια λέξη "ΨΥΧΗ"!

     Εξαιρετικός σε αυτή την εκπαιδευτικήν ημερίδα και ο Παντελής ο οποίος, κατ΄ αρχήν, εξετέλεσε άνετες εφιππεύσεις δι΄ εφάλσεως πριν επιδοθεί σε, επίσης άνετους, καλπασμούς. 

     Βελτιωμένος κατά πολύ και έτοιμος για εξετάσεις διαπιστεύσεως σε Εφιπποτοξότη, ο Παντελής και σήμερα επιβεβαίωσε την εφιπποτοξοτική ικανότητά του όντας, βεβαίως κι αυτός ένας φυσικότατος Άνθρωπος!

     Υπέροχες εμπειρίες σ'  ετούτη την Ομάδα όπου μακράν ομφαλοσκοπήσεων και μεμψιμοιριών που ενθαρρύνει η περιβάλλουσα παρακμιακή πραγματικότητα, ο μόχθος μιας δημιουργικής, πολυσχιδούς, συνεισφοράς στον Πολιτισμό δικαιώνει την ανθρώπινη ιδιότητα!