ΕΦΙΠΠΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

     Mε βαθύτατη περίσκεψη και, ομοίως, αιδώ,, η σημερινή ημερίδα Ιππικού Θεάτρου μας τεκμηριώνει ότι η διαδασκαλία του Ιππικού Θεάτρου μπορεί να προορίζεται να αναδείξει εφίππους ηθοποιούς, αλλά, κυρίως, προορίζεται να αναδείξει  αρίσοτυς ...Ιππείς. Και κάτι ακόμη: τα όσα συνέβησαν σήμερα στο Ιππευτήριο επιβεβαιώνουν την ορθή αποκωδικοποίηση της ουσίας της διδασκαλίας του Ιππικού Θεάτρου από την υποδειγματική, στο είδος της, Σχολή η οποία αποτελεί και το πρότυπό μας.

     Σήμερα, λοιπόν, επιχειρήσαμε την πρώτη "δοκιμή" αποδόσεως εφίππου ρόλου όχι παραβιάζοντας το -για μας- "άβατο" της θεατρικής διδασκαλίας το οποίο αποτελεί ευθύνη του θεατρικού διδασκάλου μας Ιωάννη Δρίτσα,  αλλά "ιχνηλατώντας" το, καθαρώς, τεχνικό μέρος της συσχετίσεως του εφίππου ηθοποιού με τον Ιππέα! Δηλαδή, την ψυχολογία του εφίππου με την, ταυτόχρονη, τεχνική του!

     Το "φιλότιμο" ...πείραμα διεξήχθη με δύο λαμπρούς μαθητές της Σχολής Ιππικού Θεάτρου οι οποίοι έχουν επιδείξει διακεκριμένες ικανότητες όχι μόνον ως καλότατοι Ιππείς αλλά και ικανότατοι έφιπποι Τοξότες, ζυγώνοντας ήδη την ημέρα των εξετάσεών τους! Δύο αποτελεσματικοί Ιππείς οι οποίο,ι από καιρό, καλπάζουν και τοξεύουν με αξιοπρόσεκτη, μάλιστα, ευστοχία και ταχυβολία, παρά την αρχαριότητά τους, καταφέρνοντας, μάλιστα και να υπολογίζουν με μεγάλην ακρίβεια τα μήκη των καλπαστικών διαδρομών τους, μετατρέποντας τον Ίππο σε ...συρμό του μετρό! Κι όμως! Σήμερα δυσκολεύτηκαν τόσο πολύ να διαχειρισθούν την απλή έξοδο σε καλπασμό του Ίππου με αποτέλεσμα να ...εκνευριστούν χωρίς να μπορούν να αντιληφθούν το αίτιο της δυσκολίας, εκλαμβάνοντάς το, άλλοτε ως πρόβλημα του Ίππου και άλλοτε ως ανικανότητα δική τους. Τι είχε συμβεί; Μα τίποτε το ιδιαίτερο, πλην του ότι σήμερα έπρεπε να έρθουν σε επαφή με μια πρώτη διεκπεραίωση έφιππου θεατρικού ρόλου, υποχρεωμένοι να υποταχθούν στις απαιτήσεις του γνωστού ζενικού κοάν ..."παλαμάκια χωρίς χέρια"!  

     Και να φανταστεί κανείς ότι και σήμερα όπως και σε κάθε εκπαιδευτικήν ημερίδα όλα έγιναν κατά πως έπρεπε να γίνουν, ακόμη και οι προθερμάνσεις των δύο μαθητών πριν την έναρξη της ημερίδος.

     Σήμερα οι δύο Γεώργιοι θα έπρεπε να τραγουδήσουν μιαν άρια του Giuseppe Verdi ...πλένοντας ταυτοχρόνως τα ...δόντια τους αλλά και κάνοντας, την ίδια στιγμή, ...γαργάρα , με στοματικό διάλυμα! 

     Και στην αρχή, όταν εξηγήθηκε και στους δύο το αντικείμενο αυτής της απλής ασκήσεως τους φάνηκε έως και ...αστεία! Μα τώρα, τι μας ζητάνε, αυτό το απλούστατο που εμείς έχουμε καταφέρει τα δυσκολότατα; Αμ, δεν...! Και κάπως έτσι και οι δύο, κυριολεκτικώς, δεινοπάθησαν μέχρι να καταφέρουν κάποιους περιορισμένους καλπασμούς χωρίς και να τοξεύουν, αυτοί που, ως τώρα, έχουν πετύχει τα απαιτητικότατα!...

     Η ημερίδα ξεκίνησε, συνεχίσθηκε και ολοκληρώθηκε με συνθέτοντα μέρη πολλά και ασυνήθιστα, με το καθένα από αυτά να έχει την ιδιαίτερην εκπαιδευτική σημασία του για την ανάδειξη του τελείου Ιππέως ο οποίος απαιτείται στο Ιππικό Θέατρο.

     Τακτικές, αποστάσεις, κινήσεις, στάσεις, λόγος, χειρονομία, σ΄ αυτή την ημερίδα ήσαν στοιχεία απαραίτητα αλλά και αποτελούντα για τους δύο μαθητές ..."σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες".Και σήμερα, λόγω μιας άλλης παραμέτρου (όχι μην περιμένετε να την διαβάσετε διότι αυτά τα μαθήματα δεν μπορούν να διεξαχθούν ...άνευ διδασκάλου...) δεν ίσχυε το "βάζω πόδια για να βγάλω τον Ίππο σε καλπασμό" διότι σήμερα στο Ιππευτήριο έπρεπε να ηχήσουν ...παλαμάκια άνευ κρούσεως ...παλαμών!

     Κι ενώ το πίσω μέρος των ωραιότατων υποδημάτων των δύο μαθητών μας με τις λευκάζουσες αποτυπώσεις των αλάτων του ιδρώτος του Ίππου έδειχνε την φιλότιμη προσπάθειά τους η οποία, εν πολλοίς, παρέμεινε ..."αδικαίωτη", μόλις προς το τέλος αυτής της σπουδαίας ημερίδος αντελήφθησαν το "τι" δεν κατάφεραν και το πως θα μπορούσαν να το καταφέρουν, όχι τόσο για να εξελιχθούν σε καλούς ηθοποιούς αλλά σε αρίστους Ιππείς!

     Μετά την ανάρτηση αυτού του κειμένου, ο γράφων θα επιστρέψει στην καθημερινή ...ολονυκτία του προς αποκρυστάλλωση αποκωδικοποιητικών συμπερασμάτων για την ακεραίωση της ιππικής εκπαιδεύσεως των μαθητών της Σχολής του Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων", ωστόσο, είναι υπερήφανος διότι η αρχική σκέψη ότι το Ιππικό Θέατρο μπορεί να εξελιχθεί σε στυλοβάτη της προόδου των Εφιπποτοξοτών μας και μελλόντων ηθοποιών επιβεβαιώνεται γεωμετρικώς! Και ο Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης, διεκδικεί, πλέον, την αξιοπρεπέστερην αναβίωσή του.

ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΠΑΘΑΣΚΙΑΣ 

     Αξιοποιώντας το επίπεδο πεδίο και με την ήλιο να γέρνει γοργά προς τη δύση του, οι μαθητές του Κύκλου του Ξίφους, επικεντρωθήκαμε στην εξάσκηση καθέτων και διαγωνίων σπαθισμών (ρόδο των ανέμων) σε συνδυασμό με την επιθετική κίνηση προς τα εμπρός καθώς και των αποκρούσεων με κίνηση προς τα πίσω.

     Κι όλα αυτά, δίνοντας έμφαση στην γεωμετρική "καθαρότητα" των κτυπημάτων καθώς και στη σωστή κίνηση των ποδιών (στάση λιονταριού) όπως απαιτείται σε κάθε ολοκληρωμένο κόψιμο (κτύπημα της οργής).

     Η ημερίδα έκλεισε "αποθεραπευτικά" για την κυρίως Προπόνηση της Παραδοσιακής Τοξοβολίας που είχε προηγηθεί και, όπως πάντοτε, με την απόδοση ξιφήρους χαιρετισμού την ώρα που οι τελευταίες ακτίνες ηλιακού φωτός έλουζαν την αττική γη.

Πρωτεσίλαος

ΟΠΟΥ Ο ΔΙΔΑΣΚΟΜΕΝΟΣ, ΔΙΔΑΣΚΕΙ!

     Μία αποτελεσματική μέθοδος εμπεδώσεως της γνώσεως είναι και η προώθηση του διδασκομένου στον ρόλο του διδάσκοντος ήδη, από την περίοδο της μαθητείας του και αυτό, σήμερα, επιχειρήθηκε και στον Παντελή μας!

     Για κάθε μαθητή είναι πολύ σημαντικό να εισχωρεί στον ρόλο του διδάσκοντος ώστε να αντιλαμβάνεται το τι μπορεί να κάνει την διδασκαλία αποτελεσματικότερη και τι ο ίδιος, ως μαθητής, θα πρέπει να αποφεύγει ώστε να μην παρεμποδίζει την αποτελεσματικότητα μιας μέγιστης ωφέλειας από την διδασκαλία την οποία δέχεται. Και αυτό ακριβώς σήμερα επετεύχθη και στην περίπτωση του Παντελή μας.

     Ευγενής και ικανότατος ο σημερινός μαθητής, λόγω της ιδιαίτερης κοινωνικότητος που τον χαρακτηρίζει ως χαρακτήρα, είναι και ...ομιλητικότατος! Επιδιώκει την συνεχή λεκτική επαφή με τους πάντες όπου κι αν βρίσκεται, συχνά παρεκκλίνοντας προς νέες "κατευθύνσεις"  που διατηρούν ...ατέρμονα τον διάλογο, κάτι που στην Ιππική γίνεται συχνά και ...επικίνδυνο! Όχι, ο Παντελής ούτε φλύαρος είναι, ούτε ανόητος, απλώς, εκεί όπου απαιτείται αυτοσυγκέντρωση κάθε εκτροπή σε πλεονάζοντα λόγο αποτελεί αιτία αστοχίας, κάτι επικίνδυνο στην Ιππική!

     Πολύ συχνά ο Παντελής έχει δεχθεί παρατηρήσεις του Εκπαιδευτή του γι αυτή του την ευχάριστη μεν, επικίνδυνη δε συνήθεια να διαφεύγει της λακωνικότητος την οποία απαιτεί η Ιππική ως τέχνη αυτοσυγκεντρώσεως. Και γνωστής ούσης της λατρείας του Εκπαιδευτή του στην λακωνικότητα, πολλές φορές ο Παντελής έχει νοιώσει δυσάρεστα γι'  αυτές τις παρατηρήσεις του Εκπαιδευτή του, όμως, η πάντα θετική σκέψη του τον βοηθά ώστε, έστω και εκ των υστέρων, να αναγνωρίζει στον Εκπαιδευτή του την καλή πρόθεση προς εμπέδωση της διδασκαλίας του και να μην τον παρεξηγεί.

     Σήμερα ο Παντελής αφού θα ολοκλήρωνε την ατομική του Προπόνηση θα ανελάμβανε το Μέλος της Ομάδος μας και κόρη του, να της κάνει ένα μάθημα με κύριο αντικείμενο την διδασκαλία του εδραίου τροχασμού τον οποίο ο ίδιος κατέχει λίαν καλώς, απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορεί ο μαθητής να διδάξει σε κάποιον άλλο συμμαθητή του.

     Έτσι, ο Παντελής ξεκίνησε το πρόγραμμά του επί φυσικού εδάφους, στον εξωτερικό χώρο του Ιππευτηρίου μας όπως πάντα, με τον εξαιρετικό Ίππο της Σχολής μας ρυταγωγώντας, όπως πάντοτε και εκτελώντας και τους τρεις βηματισμούς.

     Ακολούθως εξήλθε σε καλπαστικές εξόδους με την γνωστή του επαρκέστατην ισορροπία και άνετη τεχνική τοξεύοντας τα βέλη στο υποδειχθέν σημείο.

     Έχοντας "βρει τον εαυτό του" με τον Ίππο, ο Παντελής, οδηγήθηκε στον εσωτερικό χώρο του Ιππευτηρίου, όπου συνέχισε μέσα στο κυκλοτερές να καλπάζει προσομοιώνοντας τοξεύσεις ακόμη και προς την αντίθετη κατεύθυνση ως αριστερόχειρας, αν και ο ίδιος είναι δεξιόχειρας. Και με όσες δυσχέρειες του προξενεί η σωματοδομή του, η ανταπόκρισή του στην εκτέλεση αυτής της δύσκολης ασκήσεως ήταν αξιοσημείωτη, με τον Ίππο να το προσυπογράφει με την άνεση του καλπασμού του παρά τις έντονες κινήσεις του εφιππεύοντος Παντελή!! Ώσπου, έφθασε η ώρα της ..."κρίσεως" και ο Παντελής ανέλαβε την μαθήτρια-κόρη του, την αγαπημένη μας Άννα η οποία έχει μία σύντομη ιππική εμπειρία μέχρι τον πρόσφατο τοκετό της, σημείο από το οποίο επανήλθε στην ενεργό δράση της Ιππικής.

    Με τον λατρευτό του εγγονό ...επ΄ ώμων, ο Παντελής ξεκίνησε να εκπαιδεύει την Άννα, πάντοτε υπό την επίβλεψη του Εκπαιδευτή.

     Οι οδηγίες του Παντελή σαφείς και συγκροτημένες, βοήθησαν την μαθήτριά του να φτάσει γρήγορα σε ένα πολύ καλό σημείο απ΄όπου θα μπορούσε να ξεκινήσει την κυρίως διδασκαλία του εδραίου τροχασμού.

     Η τροχαστική επιτάχυνση του Ίππου και η αναμενόμενη αστάθεια του μαθητή με τον συνεπαγόμενο κίνδυνο πτώσεώς του, εδώ, έκανε τον παντελή να αντιληφθεί το πόσο υπεύθυνη είναι η προσπάθεια ενός Εκπαιδευτή Ιππασίας να διδάξει τον μαθητή του ενώ παραλλήλως ούτε για μια στιγμή δεν επιτρέπεται να παραλείψει να έχει κατά νου την ασφάλειά του! Και, εν προκειμένω, βεβαίως, ο πατέρας-Εκπαιδευτής έχει διπλή την αίσθηση του καθήκοντος.

     Και κάπου εδώ η μαθήτρια του Παντελή ...μίλησε και ο Παντελής ...απορυθμίστηκε και κατάλαβε το τι σημαίνει μία άκαιρη ομιλία του μαθητή εκεί που η αυτοσυγκέντρωση Εκπαιδευτή, ίππου και μαθητή είναι παράγων ασφαλείας και όχι "πολυτέλεια"... Και ο Παντελής, ως "Εκπαιδευτής" πλέον κατανόησε το πόσο σημαντικό για την ασφάλεια του μαθήματος Ιππασίας είναι το ..."λακωνίζειν" το οποίο δεν είναι απλώς "φιλοσοφείν" αλλά κάτι πολύ σημαντικότερο: ασφάλεια σωματικής ακεραιότητος εν ώρα μαθήματος Ιππασίας!  Και ο Παντελής γυρίζει και λέει στον επιβλέποντα Εκπαιδευτή του: "Τώρα καταλαβαίνω γιατί μου κάνεις παρατηρήσεις!".

     Συνηθίζουμε συχνά να λέμε ότι, το Ιππευτήριο είναι ιεροπρεπέστερο του Ναού και οι διάκονοί του ευλαβέστεροι των ιερέων, σ΄ αυτό τον χώρο η  α υ τ ο σ υ γ κ έ ν τ ρ ω σ η  είναι η "ραχοκοκκαλιά" ασφαλείας και επιτυχίας κι αυτό ας μη το ξεχνά κανείς όταν βρίσκεται κοντά ή επάνω στον Ίππο! Αυτή ήταν και η δική μας εμπειρία όπου και εάν εκπαιδευθήκαμε! Και η αποκτηθείσα επίγνωση αυτής της ακρογωνιαίας παραμέτρου, οδήγησε σήμερα τον Παντελή ώστε και ο ίδιος να καρπωθεί μιαν ζωτικήν αλήθεια και το μάθημά του να καταλήξει με ιδιαίτερη επιτυχία για την μαθήτριά του καθιστάμενος άξιος συγχαρητηρίων!

ΕΝΤΟΛΗ ΠΟΛΛΩΝ ...GIGA

     Εδώ και δέκα τρία χρόνια, κάθε εβδομάδα και για λόγους εξοικονομήσεως χώρου του σκληρού δίσκου του υπολογιστή της Ομάδος μας αδειάζει ο κάλαθος απορριμμάτων του και, όπως δείχνει ο σχετικός μετρητής, κάθε φορά ο μέσος όγκος των οριστικώς απορριπτομένων είναι 8GB και δεν χρειάζεται να σημειωθεί ότι ο όγκος αυτός αντιστοιχεί σε, προσεκτικά, επεξεργασμένο οπτικοακουστικό υλικό Προπονήσεων, μαθημάτων αλλά και διαφόρων δράσεων της Ομάδος μας!

     Χωρίς να είμαστε ούτε η NASA, ούτε η AEROSPATIALE, το επεξεργασμένο και απορριπτόμενο υλικό του υπολογιστή μας αθροίζεται σε 416GB τον χρόνο και, συνολικώς, από την αρχή της λειτουργίας της Ομάδος μας μέχρι σήμερα, σε 5408GB!

     Μελετώντας όλο αυτό το υλικό πολύ προσεκτικά, φωτογραφία προς φωτογραφία και βίντεο προς βίντεο, βελτιώνουμε την διδασκαλία της Σχολής μας διατηρώντας σε υψηλότατα επίπεδα την ασφάλεια Ίππων και μαθητών, αποφεύγοντας δυσάρεστες καταστάσεις.

     Εσχάτως, η προσεκτικότατη μελέτη προπονητικών φωτογραφιών Αμαζόνων που και πλούσια κόμη διαθέτουν και εντελώς ελεύθερη την αφήνουν να ανεμίζει όσο αυτές εφιππεύουν, απέδειξε ότι η συγκεκριμένη περίπτωση εγκυμονεί κινδύνους κρίσιμης απωλείας οπτικής επαφής με σημεία προς αποφυγή κατά την διαδρομή ή, πολύ χειρότερους, κατά την περίπτωση των καλπαστικών τοξεύσεων όπου τούφες τριχών "ερωτοτροπούν" επικινδύνως και με την χορδή  απειλώντας να μετατρέψουν σε καραφλές γόησσες τις ούτω "πως" ιππεύουσες, ωραιότατες, Αμαζόνες.

     Διότι, πράγματι, μία ανεμίζουσα κόμη έφιππης Αμαζόνας μπορεί να προσδίδει δυναμική δράσεως ή και εικαστικό λυρισμό σε μία φωτογραφία της ..."δράστιδος", μπορεί να συντελεί στην ωραιοποίηση της εικονοπλαστικής συνιστώσας, αλλά, δυστυχώς, σε μία Πολεμική Τέχνη η οποία ουδόλως αποβλέπει σε πασαρέλες, ούτε οι ελκυστικές διαφημίσεις της  "L'Oréal", ούτε τα συναρπαστικά βίντεο κλιπ της ερίτιμης κυρίας Φουρέιρα είναι τα πρότυπά μας! 

     Και επειδή, παιδιόθεν, φημίζομαι για τις "δημοκρατικότατες" προσεγγίσεις μου, από σήμερα, ουδεμία Αμαζόνα της Σχολής μας επιτρέπεται να εφιππεύει λυσίκομος και άδουσα "άστα τα μαλλάκια σου...ανακατεμένα", για λόγους ασφαλείας (της) και μόνον, διότι σε περίπτωση εμπλοκής της κόμης στην χορδή το λιγότερο που θα χρειασθούν αφιππεύουσες θα είναι ...περουκίνι, ενώ, σε άλλη περίπτωση, η εμπλοκή τριχών σε κλαριά ή και στις αρτάνες των αναβολέων (σε περίπτωση ανέλεγκτης πτώσεως) μπορεί να προκαλέσει και σοβαρή βλάβη του αυχένος!

     Έτσι, αρνούμενος να επιτρέψω στην ευρυθμότατα λειτουργούσα Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" να καταντήσει κΕνοβουλευτικός "οίκος" ενοχής, εντέλλομαι προς όλες τις Αμαζόνες μας να σταθμίσουν το ενδιαφέρον μου για την ασφάλειά τους και, όσες δεν είναι βραχύκομες να φροντίσουν να προσέρχονται στο Ιππευτήριο με τον όγκο της κόμης καλώς στερεωμένο επί της λαμδοειδούς ραφής του κρανίου τους (σημείον συνδέσεως των δύο βρεγματικών οστών με το ινιακόν οστούν του κρανίου) διότι το συγκεκριμένο σημείο είναι το πλέον ευαίσθητο σε περίπτωση υπτίας προσκρούσεως (συχνά με θανατηφόρο αποτέλεσμα) η επ΄ αυτού, δε, στερέωση του όγκου της κόμης, ενώ προστατεύει από παρατράγουδα "ανεμιζόντων βοστρύχων", παραλλήλως, δημιουργεί και ένα φυσικό σώμα αποσβέσεως ολεθρίων κραδασμών, σε μια τέτοια περίπτωση.

     Μπορεί η "φιλοσοφία" της Σχολής μας για την ασφάλεια των μαθητών μας να μην εστιάζεται στη λήψη παθητικών (τεχνητών) μέτρων αλλά στην εκπαίδευση ασφαλούς και ενεργητικής αφιππεύσεως, όμως, παρακαλώ τις Αμαζόνες μας να μη διανοηθούν, καν, να διαπραγματευθούν αυτή την εντολή διότι εμπεριέχει τον όγκο πολλών ...Giga!  

Α.Η.Κ.

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Το Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" υλοποίησε την ευγενή πρωτοβουλία του Αρχηγού του Χριστόφορου Κασφίκη καθώς και των Συνασκουμένων του, ιδρύοντας Τράπεζα Αίματος, ως δείγμα υψηλής φιλαλληλίας προς τους Συνανθρώπους και πέραν του στενού, εφιπποτοξοτικού, αντικειμένου μας.

     Άξιοι μιμήσεως και συγχαρητηρίων, οι Κερκυραίοι Συνασκούμενοί μας, όχι μόνον για την συνέπειά τους στην κυρίως αποστολή της Ομάδος μας αλλά και στον ζωτικό τομέα της κοινωνικής αλληλεγγύης, αποδεικνύουν τον αλτρουισμό τους και μας καλούν να μιμηθούμε την ευγένεια της ψυχής τους στο κρίσιμο, για την ίδια την ζωή, ζήτημα της προσφοράς αίματος.

     Τα καλά νέα της ιδρύσεως Τράπεζας Αίματος του Παραρτήματός τους, οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" μας τα έστειλαν μαζύ με το οπτικοακουστικό υλικό και την Αναφορά της τελευταίας Προπονήσεώς τους κάνοντάς μας υπερήφανους για άλλη μια φορά για τις δράσεις και τις πρωτοβουλίες τους.

     Και αυτή η Προπόνησή τους, δείγμα σταθερής προόδου, είναι βέβαιο ότι θα ακολουθηθεί από μύριες όσες, ακόμη, δράσεις και πρωτοβουλίες αντάξιες του επτανησιακού Πολιτισμού τον οποίο, επαξίως, εκπροσωπούν οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας"! 

'CUPA SERBAN CANTACUZINO HANUL MANUC"

     Για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά διοργανώθηκε φέτος το φεστιβάλ παραδοσιακής - ενστικτώδους τοξοβολίας "Cupa Serban Cantacuzino Hanul Manuc" στην πρωτεύουσα της Ρουμανίας, το Βουκουρέστι, την 10η και 11η Νοεμβρίου. 

     Ο διοργανωτής αυτού Constantine Serban Cantacuzino απόγονος της ελληνικής Οικογενείας των Καντακουζηνών, τιμώντας το όνομα και την δόξα των μακρινών προγόνων του αλλά και την τοξευτική παράδοση της Ρουμανίας διοργάνωσε και φέτος το εν λόγω φεστιβάλ σε συνεργασία με συλλόγους τοξοβολίας. 

     Όπως κάθε χρόνο, η συμμετοχή δεν περιορίστηκε σε εκπροσώπους της Ρουμανίας αλλά και από άλλες χώρες, την Μολδαβία, την Ουγγαρία, την Τουρκία αλλά και την Ελλάδα την οποία εκπροσώπησε ο Αρχηγός του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος", Εφιπποτοξότης Γεώργιος - Ιφικράτης Σταυριανόπουλος. 

     Η πρόταση για την Ελληνική συμμετοχή προήλθε από τοπικό σύλλογο τοξοβολίας στον οποίο και δραστηριοποιείται ο Έλληνας Εφιπποτοξότης. 

     Η πρόσκληση στη συγκεκριμένη διοργάνωση υπήρξε ιδιαίτερη τιμή και για τον εκπροσωπήσαντα Έλληνα Εφιπποτοξότη το δέος να τοξεύεις ενώπιον ενός απογόνου ευγενούς Οικογένειας με Ελληνικές ρίζες εκτός Ελληνικών συνόρων ήταν μεγάλο. Το φεστιβάλ οργανώθηκε μέσα στην παλιά πόλη του Βουκουρεστίου, σε έπαυλη η οποία ανήκει στην ιστορικήν Οικογένεια των Καντακουζηνών. 

     Πολλών ειδών δοκιμασίες περιελάμβανε το φεστιβάλ αυτό για κάθε Τοξότη και η συνεύρεση στον ίδιο χώρο Τοξοτών διαφόρων εθνικοτήτων ήταν μια ευκαιρία πολιτισμικής αλληλεπιδράσεως με την εξαγωγή σημαντικών συμπερασμάτων και την δυνατότητα αναπτύξεως σχέσεων.

     Όπως ήταν φυσικό στο φεστιβάλ ξεχώριζε η φυσιογνωμία του Constantine Serban Cantacuzino με κύρια χαρακτηριστικά την ευγένεια, την πραότητα και την απλότητα που τον διέκρινε. Άνθρωπος νηφάλιος, θετικός ο οποίος, μόλις ανεφέρθη η Ελληνική συμμετοχή, αμέσως, ήρθε σε επαφή με τον Έλληνα Εφιπποτοξότη για να του ανακοινώσει την χαρά του για την παρουσία ενός Έλληνος εκπροσώπου στο φεστιβάλ. 

     Την δεύτερη ημέρα ακολούθησε δείπνο προς τιμήν των συμμετεχόντων και βράβευση ενός εκάστου. Μεταξύ του Constantine Serban Cantacuzino και του Έλληνος εκπροσώπου Γεωργίου - Ιφικράτους Σταυριανόπουλου υπήρξε εγκάρδιος διάλογος αλλά και πρόταση από πλευράς των "Ελλήνων Κενταύρων" να τιμήσουν την ιστορικήν Οικογένεια των Καντακουζηνών στην Ελλάδα.

Πλήρες φωτογραφικό λεύκωμα εδώ.

AΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Aν και η πανέμορφη φοραδούλα Ρέα δεν είναι ακόμη σε θέση να ...τοξεύει, εν τούτοις, μπορεί να βρίσκεται μαζύ με τους Τοξότες του Παραρτήματός μας των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" στην ίδια Γραμμή Βολής και να συμμετέχει στις Προπονήσεις τους προετοιμαζόμενη και για τα δικά της ...Robin Hood!

     Με τις σοφές εκπαιδευτικές προσεγγίσεις του, ο επικεφαλής του Παραρτήματος Αθανάσιος Ψωρομύτης και με την πολύτιμη αρωγή των βοηθών του, αναδεικνύει σταθερά την Ρέα σε έναν Ίππο Σχολής αλλά και προάγει τις δεξιότητες των μαθητών του Παραρτήματος τόσο στον ιππικό όσο και στον τοξευτικό τομέα.

     Αν και ο συγκεκριμένος Ίππος διατίθεται ευγενώς από τον Ιππαγωγό του στη Σχολή του Παραρτήματός μας, απολαμβάνει μιας συστηματικής εκπαιδεύσεως που τον προωθεί ως μελλοντικό Ίππο Έφιππης Τοξοβολίας και, μάλιστα, με βραχυπρόθεσμη ¨"οροφή" καταλληλοποιήσεως.

     Εντατική η διδασκαλία των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" στη Ρέα και, όπως προκύπτει από το οπτικοακουστικό υλικό των εκπαιδευτικών ημερίδων, η πρόοδός της είναι εμφανής.

     Αλλά και στα πρόσωπα των μαθητών των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" φαίνεται ο "εκφυσικισμός" τους και η εναρμόνισή τους με την Φύση, τον Ίππο και το Τόξο.

     Για τον καταδικασμένο, σύγχρονο, τσιμεντάνθρωπο, αυτή η δυνατότητα επαφής με την Φύση είναι πνοή ζωής και προς αυτό κατατείνει η λειτουργία των, απανταχού, "Ελλήνων Κενταύρων", όπου και αν λειτουργούν Σχολές της Ομάδος μας.

     Και στην Καλαμάτα, ο Αθανάσιος Ψωρομύτης αυτό το προάγει κατά τον καλύτερο τρόπο, με πραγματικό κόστος εργατωρών οι οποίες, μάλιστα και δεν του ...περισσεύουν.

     Παρά ταύτα, στο Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" επικρατεί ένα πνεύμα δυναμικής προόδου κάθε φορά που τα Μέλη του συγκεντρώνονται στο αγρόκτημα όπου εκπαιδεύονται.

      Και η πρόοδος αυτή, αισθητή για όποιον την παρακολουθεί, πιστοποιεί ότι ακόμη και μέσα στο χάος που μας περιβάλλει κάποιοι εξακολουθούν να συνεισφέρουν σε έναν Πολιτισμό πανταχόθεν βαλλόμενο.

     Πραγματικός ηρωισμός για τον επικεφαλής του Παραρτήματός μας στη Καλαμάτα η επιτυχής άσκηση των οικογενειακών και επαγγελματικών καθηκόντων του με την παράλληλη, ανιδιοτελή, προσφοράς ιππικής και τοξευτικής Παιδείας στους μαθητές του. Πράγματι είναι τεράστιο βάρος να ανταπεξέρχεσαι με επιτυχία στα καθήκοντά σου ως οικογενειάρχη και πατέρα δύο βρεφών, να ανταποκρίνεσαι στο βαρύτατο κοινωνικό σου λειτούργημα ως διασώστης-πυροσβέστης, αλλά και να αφιερώνεσαι στην προσφορά εκφυσικοποιήσεως νέων Συνανθρώπων, όπως αυτή επιτυγχάνεται μέσα από τις δράσεις της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων". Μπορεί τούτη την εποχή μια ατελής κοινωνία να πασχίζει για την "κατασκευή" λάθος "ηρώων", αλλά οι πραγματικοί Ήρωες εξακολουθούν να υπάρχουν αθέατοι πλάι μας!