ΔΙΑΡΚΗΣ Η ΙΠΠΙΚΗ ΠΡΟΟΔΟΣ

      Όταν τρία υπέροχα θηλυκά στο Ιππευτήριο, αλλά και έξω από αυτό εμφανίζουν τόσες εμφανείς ιππικές δεξιότητες, η μία ως εντελώς αρχάρια, η άλλη ως προχωρημένη και η τρίτη ως τελεία Αμαζόνα η οποία βρέθηκε κοντά μας από το εξωτερικό για να πάρει μία "γεύση" της εκπαιδεύσεώς μας, τότε, τα δύο παρευρισκόμενα αρσενικά μπορούν να δηλώσουν ευνοημένα από μιαν ακόμη ωραία ιππικήν ημερίδα.

      Με επιφορτισμένη για την ιππική διδασκαλία την Χρυσούλα, καλωσορίσαμε την Γεωργία η οποία διεκπεραίωσε τάχιστα, με άνεση αλλά και με πολύ κέφι την ύλη του εισαγωγικού μαθήματος της Σχολής μας αφήνοντάς μας έκπληκτους για έναν υψηλότατο συνδυασμό ήθους και δεξιοτήτων οι οποίες δεξιότητες ριζώνουν -όπως φάνηκε-στην ενασχόλησή της με τον χορό.

     Πειθαρχημένος χαρακτήρας με μία σωματοδομή ιδανική για δυναμική άθληση, η Γεωργία "κέρδισε" αμέσως τον επιβήτορα Sepp και ο Sepp την ...Γεωργία.

     Με τις ακριβέστατες οδηγίες της Χρυσούλας, η Γεωργία βρήκε αμέσως ένα κάλο "κάθισμα" αλλά και την πλαστικότητα των κινήσεών της ως "προίκα" από την ορχηστική της "θητεία".

     Απαράμιλλη ευκαμψία που φάνηκε με την "πρώτη" και προσεκτικό ασκησιολόγιο από την Χρυσούλα, έφεραν αμέσως την Γεωργία στο επίπεδο της ασφαλούς, εισαγωγικής, διευθύνσεως κάτι με υο οποίο συνέχισε η νέα μαθήτριά μας. 

     "Εγκεφαλική", ψύχραιμη και με ακριβείς χειρισμούς χωρίς υπερδιορθώσεις, η Γεωργία κατάφερε να διευθύνει τον τετράποδο επιβήτορα εντός του Ιππευτηρίου. Αλλά η προσπάθεια δεν σταμάτησε εδώ.

     Η Γεωργία, αφού πήρε μιαν ανάσα παρέλαβε τον καλό της τετράποδο Sepp και συμπλήρωσε αυτή την εισαγωγική της εμπειρία με μία μικρή εξωτερική περιίππευση, πάντοτε υπό την διδασκαλία και την επίβλεψη της Χρυσούλας.

     Και εκτός της ασφαλείας που παρέχει το Ιππευτήριο, η Γεωργία επέδειξε την ίδια αυτοσυγκέντρωση, την ίδιαν αυτοπειθαρχία, την ίδιαν ευκαμψία και την ίδια πλασττικότητα.

     Και ήταν η πρώτη φορά κατά την οποία η καταληκτική άσκηση του ορθοστάδην σε εισαγωγικό μάθημα, έγινε σε εξωτερικό περιβάλλον με πρωτοβουλία του μαθητή και πάντοτε υπό την επίβλεψη της Χρυσούλας μας η οποία πριν καν διαπιστευθεί επιδεικνύει λαμπρές ικανότητες Εκπαιδευτή.

     Από την άριστη Γερμανίδα αμαζόνα που μιλά άψογα τα Ελληνικά και ζει στο Σουδάν μάθαμε για την Ιππασία σ'  αυτή την εξωτική χώρα, για την ζωή και τον κόσμο της και χαρήκαμε τις ικανότητες της αγαπημένης μας φίλης που βρέθηκε κοντά μας για να χαρεί την δομή των μαθημάτων της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων". 

     "Αετός" πραγματικός, και σε άριστη σχέση με τον Ίππο, η Νόρα μας τίμησε με την σημερινή της παρουσία και η ευχή μας να μπορέσουμε να κρατήσουμε επαφή στο μέλλον και να χαρούμε τον Σταύλο που ετοιμάζει στο μακρινό Σουδάν όπου θέλει να εισαγάγει και την έφιππη Τοξοβολία μαζύ με το Πόλο στο οποίο η ίδια επιδίδεται.

    Για τη Χρυσούλα μας τι να πούμε... Ευγνώμονες ευχαριστίες για την παρουσία της ανάμεσά μας και τις όσες ικανότητες μας κάνει να προσέχουμε πάνω της.

ΣΥΜΠΟΣΙΟ ...ΜΑΧΗΤΩΝ

     Πολύ ιδιαίτερος ο επίλογος της τελευταίας ομαδικής Προπονήσεως των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ» ανάλογος της ευγενικής ιδιαιτερότητος αυτού του Παραρτήματος: ένα ομαδικό συμπόσιο στον προπονητικό χώρο προς Τιμή των αγαπημένων μας Ακάδημου και Όλγας οι οποίοι, τέτοια μέρα πριν ένα χρόνο έφταναν για ένα ολόκληρο καλοκαίρι στο νησί των Φαιάκων ενώ φέτος, οι υπηρεσιακές υποχρεώσεις του Ακάδημου θα τον κρατήσουν στην Αθήνα.

     Και σ΄ αυτό το τιμητικό συμπόσιο η όρεξη των συνδαιτυμόνων είχε κάθε λόγο να είναι μεγάλη, μετά από μία έντονη προπονητική προσπάθεια όπως συνηθίζεται σ΄αυτή την Ομάδα.

     Με την αξιοπρόσεκτη ομαδική τους "αύρα" που ξεχειλίζει και μέσα από μια φωτογραφία, οι Κερκυραίοι Συνασκούμενοί μας και πάλι μας δίνουν χαρά με τα όσα και αυτή την φορά κατάφεραν.

      Με τον συντονισμό και τον δυναμισμό που ο επικεφαλής του Παραρτήματος Χριστόφορος Κασφίκης ξέρει να οδηγεί τους Συνασκουμένους του και αυτή η Προπόνηση άφησε πίσω της πολλά εμφανή οφέλη σε όλους όσους την ακολούθησαν.

     Και τα αναμενόμενα χαμόγελα που επισφραγίζουν πάντοτε το ικανοποιητικό αποτέλεσμα κάθε προσπαθείας ήρθαν να επιβεβαιώσουν και το αίσιο πέρας αυτής της Προπονήσεως.

     Και τα χαμόγελα αυτά φώτισαν και τα πρόσωπα ακόμη και των νεώτερων Μελών αυτής Ομάδος αφού ο προπονητικός στόχος είναι η ωφέλεια ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας.

     Και, βεβαίως, τα παιδιά στο Παράρτημα των "ΕΛΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ" είναι και ο "ζωτικός κορμός" όπως πρέπει να είναι σε κάθε πολεμική Ομάδα.

     Ευχή όλων μας, η τύχη αγαθή της λειτουργίας αυτής της "κυψέλης" δημιουργίας θετικού έργου των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ" να συνεχίσει εσαεί παράγουσα όφελος στα Μέλη της υπό την διεύθυνση του αλτρουιστή επικεφαλής της Χριστόφορου Κασφίκη στον ιδανικό χώρο που ο ίδιος ευγενώς παραχωρεί.

ΨΙΘΥΡΟΙ ΒΕΛΩΝ ΚΑΙ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΤΟΞΩΝ

     Η σημερινή Προπόνηση είχε ένα καταπληκτικό κλίμα μεταξύ των Συνασκουμένων, με απίστευτη κινητική συνεργασία μεταξύ τους, και φοβερά αποτελέσματα βολών... Δεν μπορώ παρά μόνο χαρούμενη να είμαι με τις εικόνες που είδα σήμερα από όλα τα παιδιά, αλλά ακόμα ποιο χαρούμενη με την ομαδική εικόνα που αντίκρισα...

     Άτομα διαφορετικά τελείως μεταξύ τους σε όλα τα επίπεδα, άτομα διαφορετικών ηλικιών, άτομα με ξεχωριστούς χαρακτήρες, άτομα με διαφορετικά προγράμματα, και γενικά...  "Άτομα διαφορετικά και ξεχωριστά", που συναντιούνται μόνο μια φορά την εβδομάδα για να συνασκηθούν, έδειξαν σήμερα πως μπορούν να κάνουν τα πάντα και ατομικά και ομαδικά... ΤΟΞΌΤΕΣ που δείχνουν πως αγαπούν αυτό που κάνουν με κάθε τους βολή...

     Αυτό είδα σήμερα στα μάτια όλων, αγάπη για την Τοξοβολία... Και αυτή η αγάπη τους θεωρώ πως ήταν η αφετηρία για τον συντονισμό τους...

     Ήταν σαν να είχαν φωνή σήμερα η βολές των Τοξοτών και να μιλούσαν... (όχι μόνο τον κλασικό ήχο πρόσκρουσης που όλοι γνωρίζουμε)... Κάθε βολή κάθε βέλος είχε και κάτι να πει...

     <<Έτσι ζήλεψαν ακόμη 3 βέλη και μπήκαν στην συζήτηση έχοντας να πουν και την δική τους ιστορία>>... Γιατί όχι άλλωστε...? <<Μια υγιής συζήτηση είναι ένας δρόμος προς την σοφία, και κάθε δρόμος προς την σοφία είναι πάντα  ο σωστός>>

     "Εύστοχες λοιπόν οι βολές με τις τοποθετήσεις τους" μου είπαν σήμερα πως δεν υπάρχει κάτι ακατόρθωτο φτάνει να είναι μεγαλύτερη η δύναμη της θέλησης που θα πνίξει κάθε "δεν μπορώ"...

     Έκπληκτη σήμερα διαπίστωσα πως δεν υπήρξαν δικαιολογίες από κανέναν Συνασκούμενο, σε καμία άσκηση, εύκολη η δύσκολη (για τον καθένα ξεχωριστά), κινητική η στατική, ατομική ή ομαδική... Και αυτό το οφείλω στην "συζήτηση που είχαν σήμερα τα βέλη"... Δεν υπήρχε χρόνος για χάσιμο με δικαιολογίες... <<ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ>>, μόνο ΕΥΣΤΟΧΑ επιχειρήματα από κάθε βέλος...

     Δυο μέρη και σήμερα στην προθέρμανση. Το πρώτο μέρος με την κινητική άσκηση της προσομοίωσης του τόξου, που παρατηρώ πως έχει ωφελήσει όλους τους Συνασκουμενους, και το δεύτερο μέρος ήταν η καθιερωμένη προθέρμανση της Ομάδας.

     Ξεκινήσαμε με τις αρχικές βολές μας. Τρεις βολές πρόσθιες, τρεις βολές πλάγιες, και τρεις βολές πάρθιες, και ακόμη τρεις βολές πλάγιες με κάθισμα.

     Συνεχίσαμε με μια κινητική άσκηση. Χώρισα την Γραμμή Βολής σε δύο παράλληλες και οριζόντιες προς τον στόχο. Οι Τοξότες της πίσω γραμμής βρίσκονταν στα κενά των Τοξοτών της μπροστινής, και με δικό μου παρατεταμένο σφύριγμα οι πίσω Τοξότες έμπαιναν με βήμα στα κενά της μπροστινής γραμμής και έκαναν τις βολές τους σε δικούς μου χρόνους, αμέσως μετά επέστρεφαν στην θέση τους πίσω για να οπλίσουν και κατόπιν έδινα χρόνους για την μπροστινή γραμμή μέχρι να οπλίσουν η πίσω τοξότες...Απίστευτες εικόνες έλαβα από την άσκηση, και σας ευχαριστώ όλους γι αυτό...

     Η άσκηση έγινε τρεις φορές, όπου στην τρίτη άλλαξα απλά τις γραμμές φέρνοντας τους πίσω μπροστά και τους μπροστινούς Τοξότες πίσω.

     Επίσης κινητική η άσκηση που ακολούθησε και πολύ δυναμική η εικόνα της. Χωρισμένη σε τετράδες δύο γραμμές απέναντι η μια στην άλλη και παράλληλες προς τον στόχο, ένας από κάθε γραμμή προχωρούσε προς το κέντρο και όταν συναντιόντουσαν οι Τοξότες ένωναν τις πλάτες τους. Πρώτος ξεκινούσε τη βολή ο Τοξότης που βρισκόταν στα δεξιά σε δικούς μου χρόνους, έπειτα με δεξιόστροφη κίνηση (συνεχίζοντας να κρατούν ενωμένες τις πλάτες) ερχόταν και ο άλλος τοξότης στα δεξιά και έκανε τη βολή του στους χρόνους μου, έπειτα ακολούθησε παρατεταμένο σφύριγμα για τους επόμενους 2 Τοξότες των γραμμών. Η άσκηση έγινε δύο φορές.

     Και για να ολοκληρωθεί η συζήτηση κάναμε 3 τελευταίες βολές, μια προσθία, μια πλαγία και μία παρθία, σε χρόνους δικούς μου και του μικρού μου Χρήστου, καθώς τον είχα σήμερα ως εξαίρετο βοηθό... "Εντάξει... Θα τα πω όλα... Υπήρξαν και ορισμένα παραπλανητικά σφυρίγματα που δεν κρατήθηκαν θέλοντας απεγνωσμένα να ακουστούν από τον αγαπημένο μας Αριστοτέλη, αλλά οι Συνασκούμενοι με εξέπληξαν για ακόμη μια φορά περιμένοντας το δικό μου σφύριγμα για να ολοκληρώσουν την βολή τους...

     Ειλικρινά ευχαριστώ πολύ τον καθένα ξεχωριστά γι'αυτό που μου δώσατε σήμερα με μοναδικό αποτέλεσμα το χαμόγελο μου αυτήν την στιγμή που γράφω αυτό το κείμενο...

Χρυσή Ηλιάδη

Βοηθός Αρχηγού Ομάδος

Υστερόγραφο

ΔΙΔΑΓΜΑ

για όλους μας

Η Χρυσούλα είναι ένα λεπτεπίλεπτο κορίτσι έγγαμο και μητέρα ενός βρέφους που, από αίσθημα μητρικής υπευθυνότητος, δεν το αφήνει στα χέρια κάποιου άλλου αλλά το έχει πάντα δίπλα της με ό,τι κι αν αυτό -επί χρόνια- της κοστίζει...

Η Χρυσούλα ξεκινά με την συγκοινωνία από την ...Σαρωνίδα, αγκαλιά με το βρέφος, το Τόξο και τη φαρέτρα της, για να φτάσει στον ...Λυκαβηττό και να είναι πάντα παρούσα σε κάθε εκδήλωση της Ομάδος ακόμη και μισή ώρα  π ρ ι ν  από τους "άλλους" που μένουμε έως και "δίπλα", σε κοντινές γειτονιές, χωρίς ποτέ να μας πει το αναμενόμενο "μένω μακριά", "είμαι μητέρα" κλπ κλπ

Σήμερα, εκτός των άλλων, ανέλαβε με ...χαμόγελο και την ευθύνη του ρόλου της Αρχηγού Βολής, με όσα επιπλέον κουραστικά ο ρόλος αυτός της επεφύλαξε.

Καθ΄ όλη την διάρκεια της Προπονήσεως δεν είχε μόνον κατά νου τους Συνασκουμένους της αλλά και το βρέφος της το οποίο έπαιζε δίπλα της...

Μετά την Προπόνηση δεν έφυγε για να επιστρέψει σπίτι της, αλλά κατέβηκε στην έδρα της Ομάδος όπου υπήρχε προγραμματισμένη συνάντηση-συζήτηση για την έναρξη των μαθημάτων της Σχολής Ιππικού Θεάτρου στο οποίο, η ίδια, έχει δηλώσει ενδιαφέρον.

Όταν η συνάντηση-συζήτηση ολοκληρώθηκε η Χρυσούλα δεν έφυγε για το σπίτι αλλά παρέμεινε για ακόμη δυο ώρες σε μια ιδιαίτερη συζήτηση για την βελτίωση εκκρεμοτήτων σχετικών με την Ομάδα, κρατώντας το βρέφος της κοιμισμένο στην αγκαλιά της χωρίς η ίδια να δείχνει καμία κούραση...

Έφυγε αργά το βράδυ κι όλοι πιστέψαμε ότι πάει για να ξεκουραστεί... κι όμως, εκείνη μόλις έφτασε στο σπίτι της, μία και είκοσι πέντε τα ξημερώματα, κάθισε και συνέταξε την Αναφορά της για την Προπόνηση που είχε διευθύνει και μας την έστειλε, αν και θα μπορούσε να την στείλει την επομένη. Η Χρυσούλα μπορεί να ήταν κομμάτια από την κούραση αλλά δεν καταδέχεται να γίνει "κομμάτια" από μια παρατήρηση -έστω και άδικη- για "ασυνέπεια"...

Δεν χρειάζεται να αναζητάς να θυσιαστείς στον έβδομο ουρανό μας σημειώνει ο Nietzsche, αλλά αυτό μπορείς να το κάνεις και πάνω στη γη... Δεν χρειάζεται να οραματίζεσαι ότι είσαι ένας θωρακοφόρος Ιππότης που πεθαίνει στο πεδίο του Grunwald για να νοιώσεις ήρωας, λέμε συχνά στην Ομάδα. Η θυσία και ο ηρωισμός είναι κάτι που μπορεί να τιμούν ακόμη κι ένα εύθραυστο κορίτσι όπως είναι η Χρυσούλα μας της οποίας το καθημερινό παράδεισμα ανάμεσά μας είναι πολύ διδακτικότερο από οποιανδήποτε πολεμική τέχνη κι από τα περιεχόμενα των συγγραμμάτων ακόμη και των πλέον βαθυστόχαστων φιλοσόφων...

Χρυσούλα, 

σε ευχαριστούμε για την ανεκτίμητη διδασκαλία σου.

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"

"ΑΥΛΑΙΑ"

ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

     Μετά την ενημερωτική συνάντηση που έγινε χθες στην έδρα της Ομάδος με τον Δάσκαλο των θεατρικών μαθημάτων της νέας Σχολής Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων" Γιάννη Δρίτσα, σήμερα, στο Ιππευτήριό μας, άνοιξε η ..."αυλαία" για τον κύκλο των ιππικών μαθημάτων της Σχολής μας όπου ο μαθητής μας Χρήστος "συνάντησε" έναν Ίππο που απεσύρθη από τον ολυμπιακό πρωταθλητισμό για να υπηρετήσει την ιππική διδασκαλία.

     Αυτή την εκπληκτική φοράδα την ονομάσαμε Φύη διότι η ομορφιά της αλλά κυρίως το ταμπεραμέντο της παραπέμπουν σ΄εκείνα της αρχαίας περιφερόμενης ανθοπώλιδος Φύης [ή και Φύας] από την Παιανία, την οποία ο αρχαίος τύραννος Πεισίστρατος είχε ντύσει ως ...θεά Αθηνά για να πείσει τους Αθηναίους να τον δεχθούν κάτι που πέτυχε... Βέβαια, το περιστατικό μας θύμισε ολίγον από Μιμή και Αντρέα στους νεώτερους χρόνους, αλλά τουλάχιστον η αρχαία Φύη είχε και ...κορμάρα κι όχι μόνον ..."ψαχνά"... "Αny way", όπως θα έλεγαν και οι ...αρχαίοι ημών πρόγονοι, με την Φύη ο Χρήστος μας ξεκίνησε μια εισαγωγική συραγωγικήν "επικοινωνία" ως προοίμιο διαλόγου συνεργασίας και όντως και οι δυο τους έδειξαν ότι μιλούν την "ίδια γλώσσα" και με τον Χρήστο να χρειάζεται, απλώς, μια βελτίωση ...προφοράς. 

     Η υψηλή για την ημέρα θερμοκρασία δεν κατέβαλε τον Χρήστο ο οποίος κάθε δυσκολίας έβαλε στο κεφάλι μια βρεγμένη πετσέτα για να συνεχίσει εκτός κλίματος Μαρούλλου Ταρχανιώτη, μάλλον ως ...Ραμσής, την εξωτερική ρυταγώγηση της καλλιπύγου Φύης και υπό σκηνογραφικές συνθήκες ...πομπής Παναθηναίων, λόγω της αισθητικής των γειτόνων μας οι οποίοι ακολουθούν την ιππικήν Αισθητική της γειτονιάς μας.

     Εφίππως ο Χρήστος βοηθήθηκε να "ξεκλειδώσει" ζωτικά σημεία του μυοσκελετικού του συστήματος, απαραίτητα δια τα ...περαιτέρω και, χρησιμοποιώντας κανονικήν επίσαξη με χρήση αναβολέων οι οποίοι, εν προκειμένω, υποκαθιστούν την έδραση επί σκηνής.

     Και πλήρης βασικών γνώσεων, σε τούτο το πρώτο ειδικό μάθημα, ο Χρήστος ήλεγξε και διηύθυνε σε εξωτερική περιίππευση την Φύη η οποία, ...τσαχπινογαργαλιάρα ούσα, όχι μόνον τον υπάκουσε πλήρως αλλά και μας ψιλοχοντροαφιόνισε με την σαγήνη πεπειραμένης ...εταίρας.

     Πιο ωραία  "αυλαία" από την σημερινή δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Στο τέλος η Φύη έκανε το ...λουτρό της και όταν μπήκε στην δική της "ροζ βίλα"  άπλωσε τελετουργικά το σωρό των ροκανιδιών με το πόδι της και ξάπλωσε νωχελικά πάνω τους, ευτυχώς μόνη, χωρίς τον μακαρίτη Αντρέα γιατί υπό τέτοιες συνθήκες θα χρειαζόμασταν στο Σταύλο τον Μαγκτί Γιακούμπ και την εντατική του "Ωνασείου" με τα ταμπλόιντ να ξανα-καταγράφουν τις ειδήσεις της "τέντας" που οι παλαιότεροι σκανδαλο-αναγνώστες ...λάτρεψαν.

ΤΟ "ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΟ  ΛΑΚΤΙΣΜΑ"

ΤΗΣ 

ΣΧΟΛΗΣ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

     Eυρυμαθέστατος και ευφραδέστατος, ο Γιάννης Δτίτσας, έχοντας μελετήσει σε βάθος την ανθρώπινη φυσιολογία, το θέατρο, την σκηνοθεσία, τον κλασικό χορό αλλά και την γλυπτική, έχοντας αποφοιτήσει από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, όπως επίσης και από Σχολές Θεάτρου, δεν ήταν δυνατόν να μη μας μαγνητίσει με τα όσα σήμερα μας είπε, ξεκινώντας, ουσιαστικά, το μεγάλο εγχείρημα των "Ελλήνων Κενταύρων" με την νέα Σχολή Ιππικού Θεάτρου της οποίας "πυλώνας" της θεατρικής διδασκαλίας θα είναι ο ίδιος.

     Πολλές και σημαντικές οι επεξηγήσεις του για το περιεχόμενο των μαθημάτων καθώς και για την σημασία ειδικών εκπαιδευτικών παραμέτρων, είχαμε την ευκαιρία να "αλιεύσουμε" όσοι τυχεροί, σήμερα, τον παρακολουθήσαμε .

     Ο Γιάννης Δρίτσας με την μεγάλη θεατρική εμπειρία του και την ανιδιοτέλειά του που χαρακτηρίζει ολόκληρο τον προσωπικό του βίο, ενσαρκώνει την καλύτερη εγγύηση της επιτυχίας του θεατρικού οράματός μας και από την διδασκαλία είναι βέβαιο ότι όλοι θα ωφεληθούμε τα πλείστα. Για την Ομάδα μας αρχίζουν πανέμορφες "μέρες" γεμάτες θετική γνώση αλλά και καλλιτεχνική χαρά. Αφτιά να 'χουμε να τον ακούμε και μάτια να χαιρόμαστε τα αποτελέσματα της διδασκαλίας του.