ΔΙΕΡΜHΝΕYΟΝΤΑΣ 

ΤΗΝ EMΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚH ΤΩΝ ΙΠΠΟΕΙΔΩΝ

     Ο Αρχηγός των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" Κωνσταντίνος Δαμιανάκης μεταφράζει για τον ενδιαφερόμενο αναγνώστη ένα άρθρο, προερχόμενο από το Βρεταννικό ιππικό περιοδικό "HORSE AND RIDER" (τ. Οκτωβρίου 2001) σχετικό με έναν σχεδόν άγνωστο, στη χώρα μας, τομέα, την εμβιομηχανική του Ίππου. Ο πρωτότυπος τίτλος του άρθρου είναι "Εquine biomechanics explained" και το υπογράφει η Βρεταννίδα Ιππιατρός κ. Sara Wyche's.

Η εμβιομηχανική στον καλπασμό! 

Η Sara απλοποιεί τις αρθρώσεις, τα οστά και τους μύες έτσι ώστε να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την λειτουργία τους.

1 Ο Ώμος και το ισχίο αποτελούν μία σφαιροειδή άρθρωση 

2 Ο αγκώνας, το γόνατο και οι αρθρώσεις του ποδιού λειτουργούν σαν μεντεσέδες και αποτελούν γύγγλιμες αρθρώσεις. 

3 Άρθρωση του γοφού 

4 Άρθρωση του γονάτου 

5 Η οπίσθια άρθρωση του γόνατος 

6 Ο αλληλένδετος μηχανισμός στο πίσω μέρος του ποδιού του Ίππου, ένα ζεύγος από δύο αντίθετους τένοντες που συμβάλλει στην λειτουργία της γύγγλιμης αρθρώσεως

     Mπορεί ο Ίππος να συντίθεται από σάρκα και αίμα αλλά η δομή και η κινησιολογία του μπορούν να ερμηνευθούν με απλούς όρους της μηχανικής. Η Κτηνίατρος Sara Wyche’s μας βοηθά να κατανοήσουμε τον υπέροχο αθλητή του Σταύλου μας και τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να διατηρήσουμε 'εν ενεργεία' αυτό το πλάσμα.

              ΤΙ είναι η Εμβιομηχανική;

     Είναι η μελέτη των μηχανικών νόμων που σχετίζονται με την κίνηση και τη δομή των ζωντανών οργανισμών. Αυτός είναι o ορισμός σύμφωνα με το λεξικό. Με άλλα λόγια, η εμβιομηχανική καθορίζει τα πρότυπα των κινήσεων μιάς φυσιολογικής μυοσκελετικής δομής σε ένα δεδομένο είδος. Διαφέρει από τις μελέτες κινησιολογίας, οι οποίες προσδιορίζουν ειδικές παραμέτρους κινήσεων για μεμονωμένες ηλικιακές ομάδες, φυλές ή εξειδικευμένες μορφές ασκήσεων.

     Δεν υπάρχει τίποτα μυστήριο σχετικά με τη εμβιομηχανική. Ο καλύτερος τρόπος για να το σκεφτείτε είναι ως μία μορφή μετάφρασης της γλώσσας η οποία μεταφράζει τη ‘γλώσσα’ της ανατομίας στη ‘γλώσσα’ της μηχανικής. Ένα τυπικό παράδειγμα είναι ο τρόπος με τον οποίο περιγράφουμε κοινούς μηχανισμούς αρθρώσεων,όπως την σφαιροειδή άρθρωση και την γύγγλιμη άρθρωση.. Αυτή είναι η μηχανική ερμηνεία και είναι εύκολο να φανταστεί κανείς πως λειτουργούν αρκεί μόνο να ρίξει μια ματιά σε σχετικά αντικείμενα που βρίσκονται γύρω μας. Εάν ‘στοιβάξουμε’ μία σειρά από γύγγλιμες αρθρώσεις και στην συνέχεια προσθέσουμε μία σφαιροειδή άρθρωση στην κορυφή μπορούμε, σιγά-σιγά, να αρχίσουμε να αναγνωρίζουμε τον σκελετό του ποδιού ενός Ίππου και όχι μόνο αυτό, αλλά μπορούμε να δούμε πολλές και από τις μηχανικές επαγωγές του. Φυσικά και αυτή η κατασκευή δεν μπορεί να λειτουργήσει εάν δεν προσθέσουμε και τους μύες του. Ωστόσο, οι μύες δεν αλλάζουν ποτέ τα βασικά μηχανικά θεμέλια. Αν προσπαθήσουν, θα καταλήξουν να προκαλέσουν όλεθρο.

     Η συμβατική ανατομία αποκαλύπτει τους μύες του Ίππου, αλλά αυτή η μέθοδός της μας επιτρέπει να δούμε τους μύες και όχι την λειτουργία τους.

     

     

Η εμβιομηχανική ερμηνεύει την μηχανική της κινήσεως των οστών και αρθρώσεων όπως επίσης και των μυών και τενόντων.

     Η αντιμετώπιση της χωλότητας είναι μέρος της γνώσεως των ιδιοκτητών Ίππων.. Στην περίπτωση μικρών ατυχημάτων, μπορούμε να προσδοκούμε την γρήγορη και άνευ απροόπτων ανάνηψη του Ίππου, απλώς, επιμένοντας σε κάποιες ήσσονος σημασίας φροντίδες χωρίς ιδιαίτερα μέτρα.

     Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες χωλότητες που απαιτούν εξειδικευμένο έλεγχο και επέμβαση. Τότε, σχεδόν αναπόφευκτα, όλες οι ενδείξεις θα μας παραπέμψουν απευθείας  σε μία απ' τις αρθρώσεις του Ίππου. Συνήθως, σε αυτή την περίπτωση συνιστάται εγχείρηση. Αλλά ακόμα μετά και από την πιο καινοτόμα μη επεμβατική εγχείρηση δεν υπάρχει γρήγορος δρόμος προς την ανάρρωση διότι ο Ίππος χρειάζεται εβδομάδες, ίσως μήνες, για να αναρρώσει. Είναι μία επίπονη διαδικασία για τους ιδιοκτήτες Ίππων που, οι περισσότεροι απ' εμάς, δεν θα θέλαμε να αντιμετωπίσουμε.

     Αλλά έχετε ποτέ προσέξει πως ορισμένοι Ιππαγωγοί είναι ατυχείς με τους Ίππους τους; Έρχονται αντιμέτωποι συνεχώς με τα ίδια προβλήματα,  στα πέλματα, στα γόνατα, στην πλάτη. Όχι επειδή είναι αμαθείς η δεν ενδιαφέρονται, απλώς, επειδή δεν μπορούν να κατανοήσουν από πού προέρχεται το πρόβλημα. Στην πραγματικότητα υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να μας αποτρέψει απ' το να κατανοήσουμε την ρίζα του προβλήματος;

     Όταν ένας Ίππος κουτσαίνει (με την εξαίρεση ενός τραυματισμού), το πρώτο πράγμα που πρέπει να γνωρίζουμε είναι το «γιατί». Είναι γενετικό, είναι διατροφικό , οφείλεται σε κάποια δυσπλασία, λόγο κακού πεταλώματος; Μήπως το επηρεάζει το σκληρό έδαφος, το μαλακό έδαφος, είναι η σέλλα, η υπερπήδηση . . . ο τρόπος που ιππεύουμε; Πόσοι αναβάτες θεωρούν τους εαυτούς τους υπεύθυνους για την χωλότητα του Ίππου;

     Όταν ο Ίππος επιμένει να κουτσαίνει, τελικά φτάνει μια στιγμή κατά την οποία θα πρέπει να αναλάβουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να εντοπίσουμε ποια είναι η κύρια πηγή του προβλήματος. Τότε είναι που στρεφόμαστε στην ανατομία του ζώου. Ανατρέχουμε στην μυοσκελετική δομή του Ίππου συνθέτοντας την εικόνα ενός παζλ με του μύες, τα κόκαλα και του τένοντες με το κάθε μέρος στην ακριβή θέση του.

     Υπάρχουν διαθέσιμα πολλά βιβλία ανατομίας του Ίππου τα οποία μπορούν να μας βοηθήσουν και όλοι μας τα συμβουλευόμαστε, παραλλήλως, περιγραφικές ανατομικές εικόνες της μυοσκελετικής δομής του Ίππου οι οποίες μας βοηθούν να κατανοήσουμε την ακριβή εικόνα της φυσικής δομής του, βοηθώντας μας να εντοπίσουμε ορισμένα χαρακτηριστικά «κλειδιά». Όμως, αυτές οι περιγραφικές ανατομικές εικόνες, όσο ακριβείς και να είναι, δεν μπορούν να μας δείξουν κινησιολογία διότι, εκ των πραγμάτων αυτό είναι ανέφικτο.

     Για παράδειγμα, φανταστείτε να ανοίγετε το καπό του αυτοκινήτου σας και να ιχνογραφήσετε ένα διάγραμμα με ό,τι μπορείτε να δείτε. Από αυτή την οπτική γωνιά κάποια μέρη της μηχανής θα είναι ξεκάθαρα εμφανή, ορισμένα λίγο και άλλα καθόλου. Το αποτέλεσμα θα είναι η διαμόρφωση μιας καθαρά επιφανειακής αντιλήψεως, ή αν θέλετε μία επιφανειακή εικόνα διατάξεως, κάτι που δεν μπορεί να θεωρηθεί και το καλύτερο βοήθημα για έναν μηχανικό, εκτός και αν αυτός διαθέτει μια προηγούμενη σχετικήν εμπειρία από άλλη πηγή.

     Η επιστήμη της ανατομίας έχει μια πλούσια και διακεκριμένη ιστορία, ξεκινώντας σαν ένα «ταξίδι» με σκοπό να ανακαλύψει το σώμα. Προηγούμενες έρευνες ξεκίνησαν από (νεκρά) ανθρώπινα σώματα, αφαιρώντας τον ιστό και καταγράφοντας στρώματα μυών όπως τους ενετόπιζαν. Δυστυχώς, όμως, μέσω αυτής της διαδικασίας υπήρξε ένα σοβαρό μειονέκτημα.

     Μόλις ένας μυς ή ένας τένοντας διαμελιστεί η λειτουργία του δεν είναι πλέον ξεκάθαρη. Από την στιγμή που προπαρασκευαστεί ανατομικώς ένας σκελετός, όλες οι δομές οι οποίες εμπλέκονται στην κίνηση των απαρτιζόντων μερών του έχουν αφαιρεθεί. Παρ’ όλα αυτά, έτσι συνεχίστηκαν οι έρευνες γύρω απ' την ανατομία για πάνω από 500 χρόνια!

     Συμβατικές εικόνες ανατομίας είναι κατάλληλες για εγχειρήσεις, διότι η εγχείρηση διαρθρώνεται από στάδια παρόμοια με αυτά της ανατομίας. Αλλά για να κατανοήσουμε και να εξηγήσουμε τους μηχανισμούς του μυοσκελετικού συστήματος χρειαζόμαστε μία διαφορετική οπτική. Πρέπει να ανασυνθέσουμε τα απαρτίζοντα μέρη και όχι να τα διαχωρίσουμε ή να τα διαιρέσουμε.

          Ακριβής ανάλυση

     Για να κατανοήσουμε τον ρόλο που παίζουν οι μυοσκελετικοί ιστοί στην εκτέλεση των κινήσεων, πρέπει να τους φανταστούμε όχι ως ζωντανούς οργανισμούς αλλά ως μηχανικούς.

     Μπορεί να φαντάζει απίθανο το γεγονός ότι το φυσικό σχήμα των κοκάλων, αρθρώσεων και μυών - που συχνά είναι σύνθετο και περίπλοκο - θα πρέπει να διέπεται απ' τους ίδιους νόμους με τις μηχανές που έφτιαξε ο άνθρωπος. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα το παράξενο για την μυοσκελετική μηχανική, τίποτα το ιδιαίτερο στον σχεδιασμό της. Δεν υπάρχει ούτε κόκκος  οστικής ουσίας, μυϊκών ινών ή χόνδρου αρθρώσεων περιττό στο σώμα του Ίππου. Όλα έχουν έναν σκοπό ώστε να μπορέσει, τελικώς, η ‘μηχανή’ να δουλέψει.

     Είτε ιππεύουμε, εκπαιδεύουμε ή μεταχειριζόμαστε Ίππους, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να αποτιμήσουμε τις κινήσεις τους, όσο το δυνατόν, ακριβέστερα. Είναι χρήσιμο να διαμορφώσουμε μια καθαρή εικόνα των κινήσεών τους ως μια σειρά  μηχανικών ακολουθιών. Αλλά αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνει ακολουθώντας την παραδοσιακή προσέγγιση της ανατομίας. Κατά συνέπεια, κάποιοι έχουν αρχίσει να προσβλέπουν σε μια νέα προσέγγιση της κίνησης, λιγότερο ‘εικονοπλαστικής’ και περισσότερο αναλυτικής. Η λέξη "εμβιομηχανική" έχει εισχωρήσει, πλέον, στο λεξιλόγιο των εκπαιδευτών.

     Περιέργως, ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει την τάση να αποθηκεύει τις ιδέες του σε χωριστά διαμερίσματα, πράγμα που σημαίνει ότι επί του παρόντος η έννοια της εμβιομηχανικής έχει διαχωριστεί από την έννοια της ανατομίας. Η ανατομία, εν προκειμένω, αποθηκεύτηκε στο συρτάρι με τις …παλιές κάλτσες, ενώ η εμβιομηχανική κρέμεται στην ντουλάπα με τα …επώνυμα ρούχα. Αυτό δεν σημαίνει πως είναι επαναστατική μέθοδος, δεν είναι καν ιδιαιτέρως σύγχρονη. Αλλά ενώ η ανατομία είναι παρελθόν η βιομηχανική είναι σίγουρα το νέο ‘άγραφο’ φύλλο.

     Φυσικά, είναι ανόητο να διαζευγνύουμε δύο αλληλεξαρτώμενες επιστήμες. Θα πρέπει να το δούμε σαν να είναι ένας ‘γάμος’, η ανατομία και η εμβιομηχανική μαζί. Στην κορυφή αυτού του σημασιολογικού -και μόνον- αναγκαστικού διαχωρισμού ανατομίας και εμβιομηχανικής θα πρέπει να παραθέσουμε τα ονόματα των μυών σαν να είχαν κάποια ιδιαίτερη εμβιομηχανική σημασία. Κάποιοι έχουν, αλλά η πλειονότητα, όχι.

     Τα ονόματα των μυών είναι ‘ετικέτες’. Υποδηλώνουν ένα σχήμα, μια θέση και, περιστασιακά, μια λειτουργία. Έχουν καθιερωθεί στα Ελληνικά και στα Λατινικά, τα οποία συνήθως χρειάζονται κάποια επεξήγηση. Ναι, θα πρέπει να τους γνωρίζουμε, ακόμη και να μάθουμε πως προφέρονται. Αλλά εξακολουθούν να είναι μόνο ετικέτες. Συμβάλλουν εξίσου στην εξήγηση της εμβιομηχανικής όσο και τα ονόματα των αγαπημένων σας δεινοσαύρων!

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ:

     Μπορεί ο όρος "Εμβιομηχανική" να είναι καινοφανής για την Ελληνική αλλά στην Ευρώπη είναι γνωστός από πολύ παλιότερα. Στη Βιβλιοθήκη των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"  και σε Γαλλικό σύγγραμμα περί Ιππικής του 1777 [βλ. παραπάνω φωτογραφία] η λέξη "Méchanique" επιβεβαιώνει του λόγου το ασφαλές.

ΜΙΑ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΜΑΧΗΤΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ

    Tα εργαστήρια αλλά και η όλη διοργάνωση του τελευταίου "HEMATHLON 2017" υπήρξαν εξαιρετικά, μη επιτρέποντας την αξιολογική διάκριση μεταξύ τους. Όλοι οι διδάξαντες, ομοίως, εξαιρετικοί και πολλά προσέφεραν όχι μόνον στους , ευτυχείς, ενεργούς μαθητές τους εντός εκπαιδευτικού χώρου αλλά και σε όσους είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τις ευγενώς προσφερθείσες διδασκαλίες τους από την κερκίδα.

     Παρά ταύτα, ένας Εκπαιδευτής από τους διδάξαντες μας έκανε ιδιαίτερην εντύπωση με έναν ευχάριστον αιφνιδιασμό διδασκαλίας πέραν του, κυρίως, οπλομαχητικού αντικειμένου και αυτός είναι ο κ. Daniel Jaqeut* ο οποίος εδίδαξε Πάλη!

     Σαφής παράμετρος κάθε πολεμικής τέχνης και, βεβαίως και της Οπλομαχίας, η Πάλη σπανίως εντάσσεται σε παρόμοιες διοργανώσεις και στην προκειμένη η ένταξή της υπήρξε όχι μόνον ευστοχότατη επιλογή αλλά και συναρπαστική ως προς την διδασκαλία.

    Με μεθοδικότητα αλλά και εύληπτη τακτική ο κ. Daniel Jaquet προσέφερε στους επί στίβου και κερκίδων μαθητές του συμπεπυκνωμένη γνώση επί του διδαχθέντος αντικειμένου ώστε να μας εντυπωσιάσει με την "δομή" και την, εξ αυτής, αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας του.

     Αρμονικότατη ροή των επιμέρους αντικειμένων, πλήρης επίβλεψη όλων των ασκουμένων με αεικίνητο τον ίδιο και συνεχείς τις παρεμβάσεις του, ένα πραγματικό υπόδειγμα Εκπαιδευτή προς τον οποίον απευθύνεται και η ευγνωμοσύνη όσων παρακολουθήσαμε την ωφελιμότατη διδασκαλία του! 

_________________________________

*Daniel Jaquet est un historien formé à l'université de Genève

C'est également un pratiquant d'arts martiaux historiques européens depuis plus de 10 ans.

Il est instructeur pour l'association GaGschola (Genève), membre du comité de la Fédération Suisse pour les AMHE ( FSAMHE), membre de l'HEMAC (Historical European Martial Art Coalition) a été membre fondateur et président (2013-2016) de la Fédération Internationale d'AMHE (IFHEMA). Il a donné des ateliers et des conférences dans les événements internationaux de l'HEMAC depuis 2007 (France, Italie, Suède, Angleterre, Autriche, Slovénie, Allemagne).

Il a fait ses premières armes à l'ELAA il y a 10 ans. Il est revenu y enseigner en tant qu'intervenant en 2013 pour une Master Class. Il est désormais l'un de nos enseignants réguliers en AMHE.

Daniel s'est spécialisé dans l'étude et l'expérimentation des livres de combat de la fin du Moyen Âge et du début de la Renaissance. Sa thèse porte sur le combat en armure, mais ses recherches portent également sur le maniement civil de l'épée longue, la lutte et la dague. Il n'a pu éviter aussi de s'intéresser aux usages de la canne de la fin du XIXe et début XXe siècles avec style et raffinement.

Il est le nouveau responsable des cours d'escrime médiévale à l'ELAA. Nous sommes très heureux qu'il ait accepté de faire partie de l'équipe et de proposer sa riche et vaste expertise en AMHE dans le cadre de l'école.

ΧΑΛΕΠΩΤΑΤΟΝ ΕΣΤΙ ΕΑΥΤΟΝ ΝΙΚΗΣΑΙ

Πολύ δύσκολο το να νικήσεις τον εαυτό σου

[Αριστοτέλης]

     Αν θέλεις να καρφώσεις το σπαθί σου όρθιο στο βράχο, θα πρέπει, προηγουμένως, να αποζητάς να κατακτήσεις το πνευματικό και ψυχικό σθένος του μαχητή, αλλά αυτό δεν κατακτάται ποτέ χωρίς την  π ε ι θ α ρ χ ί α.  Και η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" δεν ιδρύθηκε, απλώς, για να αναδείξει άριστους Εφιπποτοξότες, άριστους Ιππείς και Τοξότες, αλλά έφιππους  μ α χ η τ έ ς που θα καταφέρουν, στη ζωή τους, να καρφώσουν ολόρθο το σπαθί τους στο βράχο της όποιας αντιξοότητος.

     Η πλατωνική μας "απαρχή" μας καθοδηγεί στη καθημερινότητά μας ώστε να έχουμε κατά νου την ρήση του αρχαίου Δασκάλου "ΤΟ ΝΙΚΑΝ ΕΑΥΤΩΝ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΝΙΚΩΝ ΠΡΩΤΗ ΤΕ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΗ ΕΣΤΙ" (Το να νικά κανείς ο ίδιος τον εαυτό του, είναι η πρώτη και η καλύτερη απ' όλες τις νίκες) και αυτό σηματοδοτεί το χρέος της πειθαρχίας δεδομένου ότι "Η ΑΓΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΟΙΚΕ ΕΙΣ ΑΓΑΝ ΔΟΥΛΕΙΑΝ ΜΕΤΑΒΑΛΛΕΙΝ" (Φαίνεται πως η υπερβολική ελευθερία μετατρέπεται σε υπερβολική υποδούλωση).

     Η  π ε ι θ α ρ χ ί α  είναι το προαπαιτούμενο για την νίκη επί του ατελούς εαυτού μας, αυτό που θα κατανικήσει τα πάθη μας ώστε, όπως ορίζει ο Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος, να καταστεί πραγματικός Ήρωας.

     Ούτω πως, στην Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" η  π ε ι θ α ρ χ ί α  απαιτείται απαρεγκλίτως από όλα τα Μέλη της και όποιο Μέλος έχει επ΄ αυτού ενστάσεις είναι καλύτερο να αποχωρεί ώστε να μη χάνει χρόνο, με εμάς υπερήφανους και για τις διαγραφές μας και με εκείνο ελεύθερο για το πλησιέστερο rave party.

"HEMATHLON 2017"

     Αν και ο σαββατιάτικος προπονητικός οργασμός της Ομάδος μας δεν μας επέτρεψε να απολαύσουμε τα προηγούμενα δρώμενα της διεθνούς οπλομαχητικής διοργανώσεως "HEMATHLON", σήμερα καταφέραμε να "επενδύσουμε" την αργία μας στην υπέροχη αυτή διοργάνωση με τους εγκρίτους Οπλοδιδασκάλους στο κλειστό Γυμναστήριο του Μετς.

     Όταν η Οπλομαχία διεκδικεί κύρος και σοβαρότητα εν μέσω βυζαντινιζόντων αγυρτών, τότε διεθνείς διοργανώσεις όπως αυτή προσφέρουν πραγματική γνώση στους διακόνους των Λευκών Όπλων.

     Πολλοί Οπλοδιδάσκαλοι κύρους δίδαξαν σε τούτη την διοργάνωση και, βεβαίως, οι Έλληνες Χρυσοβαλάντης Ταμπακάκης και Γεώργιος Ζαχαρόπουλος, κορυφαίοι μελετητές του οπλομαχητικού αντικειμένου όχι μόνον με πρακτική και ερευνητική δράση αλλά και με συγγραφική δημιουργία.

     Ο Δάσκαλος Γεώργιος Ζαχαρόπουλος είχε την ευγενή καλοσύνη να καλέσει σήμερα στον οπλομαχητικό στίβο τον Συνασκούμενό μας Γεώργιο Μυλωνόπουλο και να του προσφέρει μία λαμπρή διδακτικήν εμπειρία μαζύ με τους υπολοίπους μαθητές του ειδικού Σεμιναρίου του.

     Έτσι, μας δόθηκε ακόμη ευκαιρία να χαρούμε τον Συνασκούμενό μας Γεώργιο να ανταποκρίνεται επιτυχέστατα στη διδασκαλία του Δασκάλου.

     Ευγνώμονες προς τους δύο εγκρίτους Δασκάλους κ.κ. Χρυσοβαλάντη Ταμπακάκη και Γεώργιο Ζαχαρόπουλο. 

     Το ίδιο ευγνώμονες και προς τον ιδρυτή της Οπλομαχητικής Σχολής "Marxbrüder Guild Hellas" Οπλομάχο αλλά και διακριθέντα με χάλκινο μετάλλιο (στο Rapier και Dagger) στους τελευταίους διεθνείς αγώνες κ. Αναστ. Τριανταφύλλου, για την υπέροχη ημέρα!

ΜΕ ΜΟΝΟ "ΜΕΙΟΝ" ΤΟΝ ...ΟΠΛΟΒΑΣΤΟ

     Ίπποι και Ιππείς υπέροχοι, Εκπαιδευτές και εκπαιδευόμενοι  στο σημερινό Ιππευτήριο με τον καθένα να αξίζει εύσημα για ό,τι κατάφερε μέσα στο στίβο.

     Άψογοι οι μαθητές, καθένας με τα επιτεύγματά του αύξησαν ακόμη περισσότερο το "κεφάλαιο" της εμπειρίας που θα τους οδηγήσεις στις εξετάσεις.

     Άψογοι και οι Εκπαιδευτές με τους Ίππους να τους δείχνουν την αγάπη και την εκτίμησή τους, κάτι που επιβεβαιώνει την υπέροχη σχέση και διδασκαλία στη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ".

     Και, με μεγάλη προσέλευση και η Γραμμή Βολής για την Παραδοσιακή Τοξοβολία!

     Παρά την Αθήνα να σειέται και να λυγιέται στους ρυθμούς μιας ...εμπριμέ περηφάνειας, αλλά και τις υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες, αρκετοί κατάφεραν να εκπορθήσουν τους αποκλεισμένους δρόμους και να βρεθούν στη Γραμμή Βολής για την Προπόνηση της Παραδοσιακής Τοξοβολίας, έστω και ...αποκαμωμένοι, πέφτοντας κατάχαμα για να δροσιστούν. Παρά ταύτα, κάτι η έντονη ζέστη, κάτι ο εφιάλτης στους δρόμους με τα τούλια, οι επιπτώσεις δεν άργησαν να φανούν ακόμη και μακριά από τη χλαλοή που τραγούδαγε:

"Με χορηγό τον Donald Trump, την Embassy, τη C.I.A.

το λόμπι μας ξεχύθηκε στην άμοιρη πλατεία,

όπου τον θείο είδαμε να γίνεται μια θεία..."

     Έτσι, φτάσαμε στη "εικόνα" του ...οπλοβαστού που μας θύμισε την τραγωδία της ελλαδικής πολιτικής "ζωής" με μόνη απουσία την αρχαιοελληνική έκπαγλο ευμορφία του Προκόπη Παυλόπουλου τον οποίο, εάν τον βλέπαμε κάπου εκεί μέσα θα έπρεπε ν'  αρπάξουμε ...πυροσβεστήρα αφρού! Τόξα ...ανακούρκουδα, μπουκάλια με νερό παρατημένα, νάυλον σακούλες με ζαμπονοτυρόπιτες, τι να πούμε, μόνο τον Κασιδιάρη με μπέιμπι-λίνο δεν εντοπίσαμε μέσα σ΄ αυτή τη ...κοσμοχαλασιά, σκέτη "ελλαδική δημοκρατία" η κατάσταση! "Πρώτη φορά" ...χάλι στον οπλοβαστό των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" και ο παππούς κόντεψε να πάρει υπογλώσσιο... Αυτά συμβαίνουν όταν απουσιάζει ο Ακάδημος... αυτά!

     Όμως ο σταθερά υπέροχος Μάριος ως Αρχηγός Βολής κατάφερε και τις εντυπώσεις του οπλοβαστού να ...διασκεδάσει και να διευθύνει μία ακόμη επιτυχημένη Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας 

     Με αρκετά καλή σχεδίαση, ποικιλία ασκησιολογίου και γοργή εξέλιξη χωρίς "κοιλιές" αυτή η Προπόνηση  είχε ως κύριο χαρακτηριστικό της την ομαδική ευστοχία και τις αξιοπρόσεκτες συγκεντρώσεις βελών σε όλες τις τοξεύσεις.

     Αν και σύνθετες ασκήσεις που δεν τις συνηθίζουμε, σε αυτή την Προπόνηση όλοι απέδειξαν ότι μπορούν να εκτελέσουν τάχιστα ό,τι τους ζητηθεί.

     Και η εκτέλεση των σημερινών όχι και εύκολων ασκήσεων έγινε από τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" ένα "παιγνίδι" καθ΄ όλο το δίωρο αυτής της Προπονήσεως.

     Ο αγαπημένος μας Μάριος επεχείρησε και τον γεωμετρικό αιφνιδιασμό  κατά την τόξευση των παρισταμένων οι οποίοι, όμως, δεν έδειξαν να αιφνιδιάζονται καθόλου.

     Έτσι, ακόμη και κάποιοι που μας έλειψαν τον τελευταίο καιρό λόγω των υποχρεώσεών τους, έδειξαν ότι δεν υστέρησαν καθόλου ούτε σε τεχνική, ούτε σε ευστοχία.

     Ακόμη και στις ασκήσεις με απαιτητικό συντονισμό, η εικόνα ήταν άψογη.

     Δεν παρελείφθησαν ακόμη και οι ιπτάμενοι στόχοι!

     Όχι μόνον η άσκηση αυτή ήταν πολύ καλοδεχούμενη αλλά και υπεβλήθη η επιθυμία να επαναλαμβάνεται συχνά!

    Πραγματικά χρήσιμη άσκηση για την ανάπτυξη του ενστίκτου, οι ιπτάμενοι στόχοι απαιτούν ειδικές συνθήκες πεδίου.

     Σε κάθε περίπτωση, η επιθυμία περί καθιερώσεως ως συχνότερης αυτής της ασκήσεως ήδη αντιμετωπίζεται με την σοβαρότητα που της αξίζει.

     Από τη Γραμμή Βολής δεν απουσίασε αυτή τη φορά ο γιος της Χρυσούλας μας ο οποίος δείχνει ότι σύντομα θα συναγωνίζεται την υπέροχη Μητέρα του.

     Στο Σπαθασκητικό Πεδίο και πάλι ο Πρωτεσίλαος διηύθυνε ένα ωραίο μάθημα το οποίο εξ αρχής είχε έναν αξιοπρόσεκτο δυναμισμό αλλά και μία εμφανή ρεαλιστικότητα.

     Παραστατικός ο Πρωτεσίλαος έδειξε νέους "δρόμους" και ανέλιξε ακόμη περισσότερο το εκπαιδευτικό αντικείμενο.

     Οι γνωστοί ..."ύποπτοι", κατά μόνας, φαντασιώθηκαν αρκετά σενάρια και δούλεψαν πάνω σ΄ αυτά.

     Και κάποιοι περισσότερο ...ύποπτοι δεν δίστασαν να εμπλουτίσουν τις επιθέσεις τους και με άλλα "όπλα" πλην του Ξίφους κι όποιον πάρει ο ...χάρος! Αλλά, όπως και να το κάνουμε, αυτό είναι μάχη και όχι αυτό που υπαγορεύει το τυπικόν μιας παρκεταρισμένης αίθουσας... Και στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" δεν διδασκόμεθα την αναπαραγωγή "φορμών" αλλά μαθαίνουμε να πολεμάμε!

     Και εάν ο Συνασκούμενος Δημήτριος, τείνοντας το πόδι του, εγνώριζε ότι το ένστικτό του είχε ήδη αναπτυχθεί στο επίπεδο της εικόνας του Folio 159 του "FLOS DUELLATORUM" [1410] του Fiore dei Liberi, όπως λέγονταν ο μεγάλος Δάσκαλος Fiore Furlano de Civida d' Austria delli Liberi da Premariacco, τότε και ο ίδιος και ο Πρωτεσίλαος και όλοι οι Συνασκούμενοι θα αντιλαμβάνονταν τα μεγάλα οφέλη της διδασκαλίας της δέσμης των πολεμικών τεχνών που διδάσκονται στη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ".

Fiore dei Liberi : "FLOS DUELLATORUM

Folio 159 [ c.Getty]

     Ακόμη μια μέρα στο κατάφυτο περιβάλλον μας κατάφερα να μας οξυγονώσει για την εβδομάδα που έρχεται... Αν μας μείνει αυτό το οξυγόνο και ξεθωριάσει ο εφιάλτης του ...Πάκη, μπορούμε να πούμε ότι ακόμη μια ωραία εβδομάδα θα ανατείλει στη ζωή μας! Rendez-vous το άλλο Σάββατο και τα άλλα Σάββατα μιας και όλο το καλοκαίρι θα συνεχίσουμε ακάθεκτοι.

ΤΟ ΕΝΑΥΣΜΑ ΙΔΡΥΣΕΩΣ

ΤΩΝ

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

     Καθώς, σήμερα, παρατηρούσα την νεαρή μας μαθήτρια Ιωάννα να περνά έφιππη και ξέγνοιαστη, για πρώτη φορά, την πύλη της Σχολής μας προς τα έξω ξαναγύρισε στη σκέψη μου το έναυσμα για την ίδρυση των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ".

     Ήταν τότε που πρωτοξεκίνησα την Ιππασία με διακαή πόθο να μάθω να ιππεύω παρά την προχωρημένη μου ηλικία των 48 χρόνων. Τότε που είχα ξεκινήσει αυτή τη σπουδαία τέχνη σε λάθος χώρα, λάθος "σχολείο' με λάθος "εκπαιδευτή", κάπου στο Κορωπί, σε έναν πολύ "καθώς πρέπει" Όμιλο που ανήκε στο επίσημο δυναμικό της "Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιππασίας" (Ε.Ο.Ι.) νομίζοντας ότι όλα τούτα αποτελούσαν "εγγυήσεις" σοβαρότητος της εκπαιδεύσεώς μου.

     Σ' εκείνον, λοιπόν, τον πασίγνωστο για την εποχή Όμιλο, του οποίου το όνομα παρέπεμπε σε χρωματιστό λουλούδι, είχα ως "εκπαιδευτή" μου τον γιο του ιδρυτή του Ομίλου μιας και ο πατέρας του (παλιός πρωταθλητής Ιππασίας) δίδασκε μόνον νεαρές μαθήτριες για λόγους που μόνον η συνείδησή του το γνώριζε. Εγώ προσπαθούσα να μάθω από τον γιο του ο οποίος είχε δύο κακά: ήταν και άσχετος με την Ιππασία και ερωτευμένος με μία ξανθιά Αρβανίτισσα από το Μενίδι η οποία παρίστανε την ...Γαλλίδα και η οποία τον κρατούσε σε μόνιμη "νηστεία" της παρουσίας της. Έτσι, αντί ο -ούτως ειπείν...- "εκπαιδευτής" μου να μου κάνει μάθημα, μάθημα έκανα μόνος μου στον εαυτό μου ενώ ο "εκπαιδευτής" μου ήταν μονίμως κλεισμένος σε ένα γραφειάκι και μιλούσε στο τηλέφωνο ατελείωτες ώρες με τη σκορδόπιστη.

     Το πάθος μου να μάθω δεν με εμπόδιζε να ιππεύω μόνος ό,τι τετράποδο μου έδινε ο ...τηλεφωνητής και έτσι, τις πρώτες ημέρες έφαγα και τη πρώτη μου τούμπα ιππεύοντας ένα γέρικο Ίππο (35 χρόνων) ο οποίος, ξαφνικά και ενώ ήταν σε καλπασμό, απεφάσισε να χάσει το στίβο και να βρεθεί αυτός αλλού γι'  αλλού κι εγώ στο ...χώμα! Ευτυχώς, ο ..."εκπαιδευτής" μου συνέχιζε να μιλά και δεν έκανε καν το κόπο να βγει να δει τουλάχιστον αν ήμουν εντάξει, παρά ταύτα εγώ επανεφίππευσα και συνέχισα να βολοδέρνω με τον τετράποδο παππού χωρίς τότε, ως αρχάριος, να γνωρίζω τι έκανα...

     Κάπως έτσι περνούσαν οι πρώτες ημέρες μου ως μαθητή Ιππασίας και να που ο "εκπαιδευτής" μου, μη ξέροντας πως να αποδεσμευθεί από την υποχρέωσή του για να μου κάνει μάθημα και να συνεχίσει να τηλεφωνεί στη φίλη του ανενόχλητος, απεφάσισε να απαλλαγεί από την παρουσία μου και να με στείλει με έναν άλλο Ίππο για ...βόλτα εις τας εξοχάς...ή, μάλλον, εις τας αιωνίους ...μονάς!

     Ο συγκεκριμένος Ίππος μόλις είχε έλθει από τον Ιππόδρομο και, όσοι γνωρίζουν, αντιλαμβάνονται την κατάσταση ενός αρχαρίου επάνω σε ένα τέτοιο τετράποδο και μάλιστα υπό συνθήκες εξωτερικής "βόλτας". Ειρήσθω εν παρόδω ότι, ο συγκεκριμένος Ίππος ανήκε σε γνωστότατο "παράγοντα" της νύχτας αλλά και του ποδοσφαίρου του οποίου η κόρη ίππευε στον ίδιο Όμιλο και τον οποίο Ίππο ο 'εντιμότατος' ..."εκπαιδευτής" μου προσπαθούσε να με πείσει να τον ...αγοράσω παρά το ότι δεν μπορούσα ούτε καν να τον διευθύνω διότι ως ιπποδρομιακός μόνον κάλπαζε προς μία κατεύθυνση κι εγώ ούτε καν μπορούσα να σταθώ επάνω του... Ευτυχώς, απέφυγα την παγίδα, όμως, εκείνη την αποφράδα ημέρα ο "εκπαιδευτής" μου με ξαπέστειλε, κανονικώς, επί της ράχης του για να γνωρίσω τα πέριξ... Μάλιστα, δεν παρέλειψε να μου φορέσει και την ...πανάκεια ασφαλείας της δυτικής ιππασίας, το χάρτινο καπελλάκι που μπορεί να μην εγγυάται και πολλά όμως παραμένει εμβληματικό της βλακείας όσων εμπιστεύονται μόνον σ΄ αυτό την ακεραιότητά τους.

     Με την ψυχή στο στόμα κατάφερα να εφιππεύσω το πανέμορφο ζώο το οποίο όμως βολεύονταν μόνον σε κλακέτες ή και σε ενθουσιώδη καλπασμό ακόμη και επιτόπιο όταν ...έτρωγε και, με βαριά καρδιά βγήκα στην άσφαλτο με τον -ευσεβή- πόθο να κατευθυνθώ προς το κοντινό δασάκι. Δεν είχα προλάβει να διανύσω ούτε εκατό μέτρα και το πανέμορφο αλογάκι μου απεφάσισε ότι θα του ήταν προτιμότερο να απαλλαγεί από το βάρος μου και να επιστρέψει στο Σταύλο, όπερ και έπραξε! 

     Με μία ξαφνική εκλάκτιση των οπισθίων με εκσφενδόνισε σε ένα λοφίσκο με χώμα περιβολιού όπου καρφώθηκα με το κεφάλι και με τα πόδια στον ουρανό, ενώ το γλυκύτατο τετράποδο αποχωρούσε με θριαμβευτικό καλπασμό προς τον Σταύλο. Ευτυχώς που το τετράποδο ήξερε καλό σημάδι και δε με "έστειλε" λίγο πιο πέρα όπου κάποιες κοτρώνες θα υποδέχονταν το κεφάλι μου και ...γαία πυρί μιχθήτω. 

     Όπως βρέθηκα στην ...αδόκητη κατακόρυφο άρχισα σιγά-σιγά να γέρνω ώστε να ξαναπατήσουν τα πόδια μου στο έδαφος και όταν ξαναστάθηκα όρθιος η πρώτη μου κίνηση ήταν να βεβαιωθώ ότι ο αυχένας και το κεφάλι μου ήσαν στη θέση τους... Απόρησα όταν τα αισθάνθηκα να έχουν ...καλώς και αναρωτήθηκα αν οι Όμιλοι της Ομοσπονδίας διδάσκουν μαζύ με την Ιππασία και ...Σαολίν Κουγκ Φου... Κατόπιν επέστρεψα αργά-αργά στον Όμιλο όπου ο μεν Ίππος περιεφέρετο στον στίβο ανεπιτήρητος, ο δε "εκπαιδευτής" μου που είχε καταλάβει το τι είχε συμβεί δεν είχε μπει καν στο κόπο να διακόψει την τηλεφωνική επικοινωνία του αλλά με το τηλέφωνο στο αφτί ξεπρόβαλε στο παράθυρο για να μου πει: "Όλα εντάξει;"...

     Πλησίασα το τήδε κακείσε περιφερόμενο αλογάκι μου και περίμενα από τον "εκπαιδευτή" μου νέες οδηγίες. Μετά από αρκετή ώρα, ο εν λόγω πανύβλαξ κατάφερε να απεμπλακεί από την συνομιλία του με την Γαλλίδα εκ Μενιδίου φίλη του και φάνηκε να κινείται προς το μέρος μου κρατώντας κάτι στο χέρι. Όταν πλησίασε, αντί να με ρωτήσει για το συμβάν ή κάτι σχετικό, μου έδωσε μια κάρτα αθλητή που κανονικά για να την πάρω θα έπρεπε να είχα δώσει εξετάσεις, λέγοντάς μου: "Ο Όμιλός μας πρέπει να δείχνει ότι έχει αθλητές!" Σάστισα και του είπα: "Μα εγώ είμαι αρχάριος και δε ξέρω καν να ιππεύω..." για να τον ακούσω να μου λέει "¨Ασε, εδώ γίνεται της πουτ@ν@ς πιο πολλά ξέρεις εσύ από τους αθλητές και που 'σαι, τυχερός ήσουν γιατί έτσι στη βόλτα, εδώ σε μας, σκοτώθηκε μια συγγενής του Κουτσόγιωργα που ήταν μαθήτριά μας"! 

     Αποσβολώθηκα! Εκείνη ακριβώς τη στιγμή απεφάσισα ότι θα ήταν κρίμα για την Ελλάδα να μην υπάρξει μια σωστή Σχολή Ιππασίας με συνειδητούς Εκπαιδευτές και όχι αλήτες, μια Σχολή στην οποία οι μαθητές να είναι ασφαλείς και κάθε φορά που ιππεύουν να ωφελούνται και να προοδεύουν χωρίς να κινδυνεύουν να βρεθούν στο νεκροτομείο όπως η συγγενής του Κουτσόγιωργα... Μια Σχολή μακράν της αθλιότητος "Ομοσπονδιών" και ...παρασπονδιών αστοιχείωτων παραγόντων... 

    

     Σήμερα, 17 χρόνια μετά, στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" χαιρόμαστε τους μαθητές μας να ιππεύουν με ασφάλεια και διαρκή πρόοδο σε μία Σχολή που προέκυψε από τους αλγεινούς αιφνιδιασμούς εκείνης της ημέρας που, παρ΄ ολίγον, ένα δεύτερο θύμα θα αθροίζονταν από την ανευθυνότητα ενός ηλιθίου που νόμισε ότι η Ιππασία συμψηφίζεται με ένα ερωτικό τηλεφώνημα υπό την σκέπη κάποιας... "Ομοσπονδίας".

     Ο Κωνσταντίνος μας, σήμερα, είχε σχεδιάσει προσεκτικά, όπως πάντα, το μάθημα της Ιωάννας ώστε να της δώσει το πραγματικό "βάπτισμα" της Ιππασίας που είναι η έξοδος από τη "θαλπωρή" του Ιππευτηρίου και η ίππευση σε ελεύθερο και φυσικό περιβάλλον. 

     Κατ΄ αρχήν, ο Κωνσταντίνος εξετίμησε με ακρίβεια την αποκτηθείσα δεξιότητα της μαθήτριάς του αλλά και τη ψυχολογία της. Της έδωσε έναν Ίππο βεβαιωμένης αξιοπιστίας αλλά και φρόντισε, επιπλέον, να τον επισάξει με σελλίσκη για κάθε ενδεχόμενο, κάτι που φάνηκε ιδιαιτέρως σοφό, όπως θα δούμε εν συνεχεία. Τέλος, δεν την εξαπέστειλε ολομόναχη να ...βολτάρει, ούτε καν την συνόδευσε έφιππος όπως συνηθίζεται παντού αλλά, όπως προβλέπεται, συνόδευσε την έφιππη μαθήτριά του βαδίζοντας δίπλα της για κάθε ενδεχόμενο!

     Έτσι, η Ιωάννα μας, όχι μόνον κατάφερε να χειρισθεί με ασφάλεια τον Ίππο της, όχι μόνον κατάφερε να τον ελέγξει και όταν αυτός επεχείρησε κάποια καλπαστικά, αλλά όταν η αρχάρια μαθήτρια ένοιωσε ότι, κάπου, χάνει την ισορροπία της, κρατήθηκε από τις λαβές τις σελλίσκης την οποία είχε προνοήσει να επισάξει ο Κωνσταντίνος κι έτσι όλα πήγαν κατ΄ ευχήν! Όπως όλα πάνε κατ΄ ευχήν στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" κατά την πολυετή λειτουργία αυτής της Ομάδος.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΠΠΑΣΙΑΣ

ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"