Ο ΑΣΚΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΙΜΑΛΑΪΑ

 Ο ΑΣΚΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΙΜΑΛΑΪΑ

     Οι λαοί των Ιμαλαίων χρησιμοποιούν ως δοχεία μεταφοράς υγρών, ασκούς καμωμένους από δέρμα γιακ που, όταν είναι νοτισμένο αναπτύσσεται για να υποδεχθεί το περιεχόμενό του, ενώ, όταν αποξηραίνεται, συρρικνώνεται και αποθηκεύεται εύκολα. Κι ένας τέτοιος ασκός έφτασε στην μουσειακή συλλογή της Ομάδος μας μεταφέροντάς μας το ...γάργαρο περιεχόμενο μιας σημαντικής πληροφορήσεως την οποία και σας την μεταφέρουμε...

     Αυτός ο ασκός, λοιπόν, μας "μίλησε" για τους πραγματικούς ήρωες των Ιμαλαίων, αυτούς που αποτελούν τους αληθινούς κατακτητές των κορυφών τους, που δεν είναι οι πολυδιαφημισμένοι "ορειβάτες" που προμοτάρονται από πλούσιους χορηγούς και που "σερβίρουν" τα ...media, αλλά κάποιοι άλλοι, εντελώς αφανείς και εμπερίστατοι, οι Sherpa.

     Οι Sherpa είναι εντόπιοι μύστες των Ιμαλαίων οι οποίοι ξέρουν τα μονοπάτια ακόμη και μέσα στους πάγους, "ασφαλίζουν" τις διαδρομές ώστε επάνω τους να μπορούν να περάσουν κι άλλοι με ασφάλεια, γνωρίζουν την υπέρβαση θανατηφόρων κινδύνων που απειλούν τη ζωή κάθε επισκέπτη, κουβαλούν στη πλάτη τους όλα τα απαραίτητα (και μη...) εφόδια και φορτία και χειραγωγούν όσους ορειβάτες συνοδεύουν μέχρι την κατάκτηση της κορυφής! Και, αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης, προ ενός τέτοιου ρόλου τι μπορεί να απομένει στον επισκέπτη-ορειβάτη ο οποίος θα "κρεμαστεί" στις αντοχές, γνώσεις και δεξιότητες ενός Sherpa για να καταφέρει (...) να βγάλει μία αναμνηστική φωτογραφία σε κάποια κορυφή, κάτι, ασφαλώς, όχι ασήμαντο, κάθε άλλο, αλλά...

     Όλα τούτα μας απεκάλυψε ο ασκός από τα Ιμαλάια που έφτασε στα χέρια μας και δεν παρέλειψε κι ένα σημαντικό "υστερόγραφο" που μας αφορά: "Πείτε στους μαθητές σας να μη θεωρούν ως ενοικιαζόμενο ...Sherpa τον Εκπαιδευτή τους διότι, εν αντιθέσει με τους καλο-αμειβόμενους Sherpa, οι Εκπαιδευτές των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν αμείβονται και ό,τι προσφέρουν το προσφέρουν ανιδιοτελώς και από καρδιάς!". Κι εμείς σας το μεταφέρουμε!

ΕΝΑΛΙΑ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΕΝΑΛΙΑ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

     Η Ελλάδα έχει μιαν υπέροχη θάλασσα η οποία, τώρα το καλοκαίρι αποτελεί προνόμιο για όσους εκτιμούμε αυτό τον υγρό θησαυρό και, βεβαίως, εμείς οι Εφιπποτοξότες δεν μπορούμε να την διαχωρίσουμε από την πολεμική τέχνη μας την οποία την θεωρούμε ως δεδομένη και μέσα στο θαλασσινό στοιχείο. Κι όπως καλοκαίριασε στη Πατρίδα μας, στη Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» θέτουμε ως προτεραιότητα την απόλαυση της Έφιππης Τοξοβολίας και μέσα στη θάλασσα, «δίπλα» στην οποία βρίσκεται και το Ιππευτήριό μας. Αρχίσαμε, λοιπόν, την εκπαίδευση σε ένα πρόγραμμα που το ονομάσαμε «Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία» προετοιμαζόμενοι να τοξεύουμε έφιπποι και μέσα από το νερό.

      Καθώς η δικαίωση του πολεμιστή κρίνεται από την φαντασία του, η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" έδωσε, εκ της ιδρύσεώς της, μεγάλη έμφαση στην ανάπτυξη της μαχητικής φαντασίας των μαθητών της και στην ενθάρρυνσή τους να ανακαλύπτουν συνεχώς νέα "μονοπάτια" αναπτύξεως δεξιοτήτων και να εφευρίσκουν "πρωτιές" οι οποίες και δίνουν το πλεονέκτημα στη μάχη. Έτσι, από το 2005 μέχρι σήμερα, οι "Έλληνες Κένταυροι" παραμένουμε πρωτοπόροι σε πολλά και, τελευταίως, ευκαιρίας δοθείσης, αρχίσαμε να μελετούμε και την Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία, αξιοποιώντας δυνατότητες που μας προσφέρονται.

     Γιατί, όμως, Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία;

      Διότι ο θαλάσσιος στίβος αποτελεί ακόμη ένα φυσικό πεδίο μάχης όπου μπορεί να αναπτυχθεί μια πολεμική τέχνη όπως η Έφιππη Τοξοβολία, διότι η εξοικείωση του Εφιπποτοξότη με διαφορετικά φυσικά πεδία συμπεριλαμβανομένου και του θαλάσσιου του δίνει πλεονέκτημα δεξιοτήτων, διότι, σε ένα πιο προχωρημένο στάδιο, το φαινόμενο της αντώσεως σε συνδυασμό με την έφιππη κατάσταση, "ραφινάρει" πολλά που έχουν σχέση με την Ιππασία, την Τοξοβολία και, βεβαίως, την Έφιππη Τοξοβολία.

     Σήμερα, λοιπόν, ήταν η αφετηρία της δικής μας εμπλοκής με την Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία καταφέρνοντας την ..."παρθενική" εμπειρία μας μαζύ της.

     Επιλέξαμε ένα παραλιακό σημείο κοντά στη Κοιλάδα μας και, βεβαίως, ένα σημείο που να μην προσελκύει πολλούς κολυμβητές οι οποίοι θα μπορούσαν να ενοχληθούν από την παρουσία ενός Ίππου κοντά τους. Πέραν του "γράμματος" του (ανόητου) Νόμου, ως "Έλληνες Κένταυροι" με αυτοσεβασμό, οίκοθεν, υποχρεούμεθα στον σεβασμό του άλλου και, βεβαίως, στον σεβασμό όσων δεν είναι εξοικειωμένοι με το πεντακάθαρο φυτοφάγο που λέγεται "Ίππος" και του οποίου οι παραγόμενοι ρύποι είναι πολλαπλασίως λιγότεροι από εκείνους του παμφάγου Ανθρώπου! 

     Έχοντας ήδη εξοικειώσει τον Ίππο μας με το θαλασσινό νερό, παραμείναμε στα αβαθή αφού αυτή ήταν η δεύτερη φορά της επαφής του Ίππου μας με την θάλασσα και εφαρμόσαμε μια εισαγωγική τακτική ώστε να του επιτρέψουμε να ξαναθυμηθεί τις ευχάριστες στιγμές που βίωσε κατά την προηγούμενη επαφή του, όταν πρωτοέπαιξε "σκάβοντας" με το πρόσθιο πόδι του το νερό και διασκεδάζοντας με τους κυματισμούς και τους αφρούς που προκαλούσε.

     Ο Εκπαιδευτής, με ένα καλά δομημένο προπονητικό σχέδιο κατά νου, έδωσε την ευκαιρία στους παρόντες να αισθανθούν το νερό, τον Ίππο και την μεταξύ τους σχέση πριν αναληφθεί η οποιαδήποτε εξάσκηση στην, κυρίως, Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία.

     Αυτή, δε, η προκαταρκτική "συνένωση" των εμβίων μερών που συνέθεσαν την ομάδα "εργασίας" της ημέρας μέσα στο νερό, υπήρξε πολύ σημαντική για όσα ακολούθησαν.

     Τα περισσότερα από τα ισχύοντα στην Έφιππη Τοξοβολία επί ξηράς ίσχυσαν και εν προκειμένω, όπως, π.χ., η εφίππευση δι εφάλσεως. 

     Ομοίως, το εισαγωγικό διατατικό πρόγραμμα εφαρμόσθηκε και στην Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία, με το γνωστό ασκησιολόγιο. 

     Κατά την σημερινή ημερίδα, αρχικώς, δόθηκε έμφαση στην "αντίληψη" του ασφαλούς "καθίσματος" μέσα στο νερό υπό την επίδραση του αντωτικού φαινομένου (δυναμικής ανώσεως) και, κατόπιν, στη σωστή τεχνική της Τοξοβολίας.

     Η σωστά επιλεγείσα περιοχή των αβαθών αλλά και η σωστά επιλεγείσα καιρική κατάσταση με μηδενικό άνεμο και γαλήνια επιφάνεια θαλάσσης, βοήθησαν την ομάδα εργασίας να επιτύχει γρήγορα τα απαιτούμενα, δηλαδή, αυτοσυγκέντρωση, σωστή αντίληψη καταστάσεως και, δι αυτών, την επίτευξη σωστού "καθίσματος" και σωστής τοξευτικής τεχνικής.

     Πολύ σωστή ήταν και η επιλογή των βελών, από αυτά που είχαμε επινοήσει και κατασκευάσει για την έρευνα στις Σπαθιστικές Αποκρούσεις Βελών η οποία προηγήθηκε.

     Αυτά τα βέλη είναι ευδιάκριτα στην επιφάνεια της θάλασσας και χαρακτηρίζονται από πλευστότητα ώστε να μπορούν να περισυλλεγούν εύκολα για να συνεχιστεί το ασκησιολόγιο. 

     Επειδή η ευστοχία είναι αδιαφιλονίκητη στοχαστική παράμετρος κάθε μορφής Τοξοβολίας, αν και σε αυτή την πρώτη μας επαφή με την Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία δεν φέραμε στόχο, εν τούτοις, σε κάθε τόξευση ορίζαμε ένα συγκεκριμένο πεδίο θαλάσσιας επιφανείας ως "στόχο" παρατηρώντας με χαρά την αποτελεσματικότητα των τοξεύσεών μας, παρά την δυσκολία των συνθηκών και, βεβαίως, την πτητική ατέλεια των βελών μας.

     Η Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία, ως φυσική άσκηση, πολλαπλασιάζει τα οφέλη της επίγειας Έφιππης Τοξοβολίας, της Ιππασίας, της Τοξοβολίας, αλλά και της απλής επαφής με το θαλασσινό στοιχείο και θα άξιζε ξεχωριστής μελέτης.

     Δεν είναι τυχαίο ότι κατά την ιαπωνική περίοδο Edo ο Gekkotei Bokusen (μαθητής του Katsushika Hokusai) στο βιβλίο του "Shashin Gakuhitsu" περιέλαβε και την τεχνική Suiba, δηλαδή, την μαχητική κολύμβηση με Ίππο, στην χορεία των τεχνικών του Ninpo. 

     Τρεις οι κίνδυνοι που αντιμετωπίσαμε σ΄ αυτή την πρώτην εξόρμησή μας: (1) Η ανεύθυνη οδική συμπεριφορά των οδηγών οχημάτων κατά την κίνησή μας προς και από την παραλία, (2) Η πετρώδης επιφάνεια του θαλάσσιου βυθού και (3) Η ...ξυπολησιά μας.

     Τον πρώτο κίνδυνο τον αντιμετωπίσαμε με παράλληλη (εκτός του εφίππου ελέγχου) ρυταγώγηση του Ίππου ώστε να εξασφαλίζουμε την ενδεδειγμένη οδική συμπεριφορά του αποφεύγοντας ακόμη και προκλήσεις διερχομένων οδηγών, αλλά και να δημιουργούμε με το σώμα μας "τείχος ασφαλείας" μεταξύ του Ίππου μας και των ρευμάτων κυκλοφορίας των οχημάτων και, βεβαίως, δεν αντιμετωπίσαμε κανένα δυσάρεστο. Οίκοθεν, δε, νοείται ότι αυτή η ρυταγώγηση δεν έγινε με ρυτήρα αλλά με συραγωγέα, όπως πρέπει να ελέγχεται πάντοτε ο Ίππος σε δημόσιους χώρους.

     Δυστυχώς, ο δεύτερος κίνδυνος δεν ήταν δυνατόν να ελεγχθεί εκ των πραγμάτων ως ...αθέατος a prima vista, όμως μπορεί να επιλεγεί ένας καλύτερος στο μέλλον διότι ο ανώμαλος, πετρώδης βυθός προκαλεί αιφνιδιαστικές αστάθειες στην ισορροπία του Ίππου επηρεάζοντας την όλη συμπεριφορά του, το ίδιο δε επηρεάζει και την ισορροπία των Συνασκουμένων που κινούνται (και, μάλιστα, ξυπόλητοι!) επάνω του.

     Τον τρίτο κίνδυνο, την ξυπολησιά, θα έπρεπε να την είχαμε αποφύγει, κάτι που αποτελεί κανόνα για τον ίδιο τον Εκπαιδευτή ο οποίος προτιμά να εισέλθει στη θάλασσα "ποδεμένος" διότι, άλλως, κινδυνεύει να τεθεί εκτός μάχης από έναν ...ασήμαντο αχινό! Δυστυχώς, όμως, μη θέλοντας να επιβληθεί στους Συνασκουμένους παρέλειψε να απαιτήσει από τους Συνασκουμένους να προστατεύσουν τα πόδια τους με αποτέλεσμα, σε έναν ενδοθαλάσσιο χειρισμό ο Ίππος να πατήσει (ευτυχώς εκλαφρά) το πόδι Συνασκουμένης και, τύχη αγαθή, επιλαμβανόμενος του περιστατικού ο αγαπημένος φίλος της Ομάδος μας, έγκριτος ορθοπεδικός κ. Ιωάννης Κουρνιώτης, να αποφανθεί, ευτυχώς, για απουσία σπασίματος ή ραγίσματος! Για την καθησυχαστικήν υποστήριξή του τελούμε ευγνώμονες προς τον φίλτατο κ. Ιωάννη Κουρνιώτη και ...υποσχόμεθα να μη ξαναεμφανισθούμε ...γυμνόποδες στις προσεχείς θαλάσσιες εξορμήσεις μας! 

     Και όπως πάντα, η ημερίδα ολοκληρώθηκε με το ...καθιερωμένο αμμόλουτρο που πάντοτε απολαμβάνει ο αγαπημένος μας Μπάλιος μετά από κάθε επαφή του με την θάλασσα υπό το βλέμμα του Αρχηγού της Ομάδος μας Εφιπποτοξότη Αντώνη Διαγούπη ο οποίος δεν του χαλά χατήρι, ακόμη και ...κύλισμα στη παραλία!

     H διδασκαλία της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν περιορίζεται στις δοκιμασμένες, ήδη υπάρχουσες, κορυφαίες διδασκαλίες ομοτέχνων Σχολών, αλλά τείνει προς την δεδομένη απεραντοσύνη μιας πολεμικής τέχνης όπως είναι η Έφιππη Τοξοβολία, επαφιέμενη στην εσωτεριστική "θέαση" την οποία αναπτύσσει ένα "τρίτο μάτι" το οποίο τροφοδοτεί το, αλάνθαστο, ανθρώπινο ένστικτο. Έτσι, το δικό μας "κωνάριο" παραμένει ο οδηγός μας του οποίου η διαρκής ενεργοποίηση διευρύνει την συνείδησή μας ώστε να μας επιτρέπεται, πια, να διεισδύουμε με ασφάλεια κι επιτυχία στο πεδίο ωφελείας της αρχέγονης πολεμικής τέχνης μας.

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

Ο ΕΧΘΡΟΣ

Ο ΕΧΘΡΟΣ

     Έχουμε συχνά αναφερθεί στο ότι η Έφιππη Τοξοβολία δεν είναι άθλημα αλλά πολεμική τέχνη με καθορισμένη την μεγάλη διαφορά μεταξύ πολεμικής τέχνης η οποία, πέραν των δεξιοτήτων, χαρακτηρίζεται από ίδια φιλοσοφία κάτι που δεν διαθέτει το άθλημα το οποίο περιορίζεται μόνον σε δεξιότητες. Μέσα σ΄ αυτό, δε, το φιλοσοφικό πλαίσιο της Έφιππης Τοξοβολίας, έχουμε ορίσει και τον κυρίως εχθρό κατά του οποίου στρέφονται τα βέλη μας και που δεν είναι άλλος από τον ατελή εαυτό μας. Κι ενώ, κατά προτεραιότητα, δια της πολεμικής τέχνης μας επιχειρούμε την βελτίωση της ατελείας του εαυτού μας, δεν παραγνωρίζουμε ότι υπάρχει και εξωτερικός εχθρός προς αντιμετώπιση. Ποιος, όμως, είναι αυτός ο εξωτερικός εχθρός;

Alice La Trobe-Bateman (Alice A. Bailey)

     H Bρεταννή εσωτερίστρια Alice Α. Bailey (γενν. ως Alice La Trobe-Bateman,1880 - 1949) στο σύγγραμμά της "Επιστολαί επί του αποκρυφιστικού διαλογισμού" (1922) καθορίζει αδρά, όσο και συναρπαστικά, τον εχθρό, μέσα σε οκτώ παραγράφους της Πέμπτης Επιστολής (Η αδελφότητα του σκότους). Ας τις μελετήσουμε:

     Και είναι χαρακτηριστική η διαφοροποίηση μεταξύ της δυνάμεως του εχθρού (αδελφότης του σκότους) η οποία αναπτύσσεται στο πεδίο των συγκινήσεων όταν η δύναμις των Αδελφών του Φωτός αναπτύσσεται στο νοητικό πεδίο. Αυτό, ακριβώς, συμβαίνει και με τις πολεμικές τέχνες, συμπεριλαμβανομένης και της Έφιππης Τοξοβολίας, οι οποίες ενισχύουν δυνάμεις που αναπτύσσονται στο νοητικό πεδίο όσων ασκούνται σε αυτές.

     Δυστυχώς, την ανθρωπιστική διδασκαλία της Alice A. Bailey αποπειράθηκε να παραχαράξει μια "συντροφία" εβραίων ρατσιστών οι οποίοι, ίσως, ανακαλύπτοντας εαυτούς στην χορεία της αδελφότητος του σκότους της αναφοράς της, επεχείρησαν να την απομειώσουν δι ...ευνοήτους λόγους, όμως, η διδασκαλία και η προσωπικότητα της Θεοσοφίστριας Alice A. Bailey παραμένουν λαμπρά σημεία της πνευματικής Ανθρωπότητος.  

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ" ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ ΜΕ ΣΗΜΑΙΑ

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ ΜΕ ΣΗΜΑΙΑ

     Η εξοικείωση του Ίππου με έναν παράγοντα που του προξενεί φοβικές αντιδράσεις όπως μία κυματίζουσα σημαία δεν σημαίνει απλώς την καταλληλοποίησή του για σημαιοφορία που μπορεί να απαιτηθεί σε διάφορες περιστάσεις αλλά, κυρίως, την λυτρωτική απαλλαγή του από ακόμη έναν φοβικό παράγοντα που μπορεί να τον ταλαιπωρεί στη καθημερινότητά του.

     Με επίγνωση όλων αυτών, ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", Εφιπποτοξότης-Εκπαιδευτής Αθανάσιος Ψωρομύτης, μαζύ με τον βοηθό του Χρύσανθο Δρίτσα, επεχείρησαν με επιτυχία την εξοικείωση του σχολικού Ίππου τους με την σημαία.

     Καθώς η εκπαιδευτική εργασία είναι ασταμάτητη στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", ο Αρχηγός της δεν χάνει ευκαιρία να επενδύσει την γνώση και τις ικανότητές του, είτε στους μαθητές του, είτε στον σχολικό Ίππο ώστε να δικαιώνει τον τίτλο ενός συνεπούς Στελέχους της Οικογενείας των "Ελλήνων Κενταύρων". Και την φορά αυτή, βασιζόμενος στην τεχνική της "στρογγυλής κινήσεως" την οποία κατέχει άριστα, ο Αθανάσιος κατάφερε να συμφιλιώσε τον σχολικό Ίππο με την κυματίζουσα σημαία, επιτυγχάνοντας σταθερά κάθε εκπαιδευτικό στόχο τον οποίο θέτει.

     Ένα ύφασμα που κυματίζει και, πολύ περισσότερο, που κροταλίζει, έστω και από απόσταση, αποτελεί ένα ερέθισμα φόβου για ένα ζώο φυγής όπως ο Ίππος. Και αυτό το ερέθισμα φόβου δεν το προκαλεί μόνον ένα ύφασμα, αλλά και ένα πλαστικό, μια λαμαρίνα που μπορεί να κινείται και να θορυβεί από τον άνεμο, ένα σύρμα, ένα κλαρί δένδρου κλπ. Έτσι, η εξοικείωση με την σημαία, στην περίπτωση του Ίππου καταπραύνει τις ανησυχίες του γενικώς για τα γύρω του κινούμενα και θορυβούντα αντικείμενα κάνοντάς τον πιο ήρεμο και θετικό στην καθημερινότητά του κι αυτό, σήμερα, επεδίωξε ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" επιτυγχάνοντας τον σκοπό του συντομότατα και χωρίς την άσκηση, ασφαλώς, καμιάς βίας ή καταναγκασμού, με καθαρά εκπαιδευτική προσέγγιση με την οποία επέδειξε το ακίνδυνο της καταστάσεως στον Ίππο συμφιλιώνοντάς τον με το αντικείμενο του φόβου του. 

     Εντυπωσιακή η εμπιστοσύνη την οποία, τελικώς, ο Ίππος επέδειξε στον Εκπαιδευτή του ανεχόμενος, με πλήρη απάθεια, αυτό ακριβώς το αντικείμενο του φόβου του, την σημαία, να του σκεπάζει ακόμη και το πρόσωπο, σκιάζοντας κι αυτή την όρασή του. 

     Κι αυτό είναι το αποκορύφωμα της όλης εξοικειωτικής διαδικασίας από εδάφους, πριν ακολουθήσει το επόμενο, κρίσιμο, στάδιο της έφιππης σημαιοφορίας.

     Τώρα, το αγαπημένο μας θερμόαιμο που έγινε ...αρνάκι και δείχνει να αδιαφορεί για μία ακόμη πρόκληση φόβου, την κυματίζουσα πλάι του σημαία, δείχνει ότι θα μπορούσε ακίνδυνα να την δεχθεί και στην ...ράχη του, όπως απαιτεί η ολοκλήρωση της εξοικειωτικής διαδικασίας και ο Αθανάσιος ετοιμάζεται να "γράψει" και τον επίλογο αυτής της τόσο σημαντικής εκπαιδευτικής παραμέτρου εφιππεύοντας με την σημαία.

     Και ο Αθανάσιος δεν αρκείται στην απλή έφιππη σημαιοφορία αλλά επιλέγει και να καλπάσει με την σημαία επί του Ίππου προκαλώντας ακόμη εντονότερους κυματισμούς και κροταλισμούς του υφάσματος ώστε να είναι βέβαιος για την αταραξία του Ίππου με την διατήρηση σταθερής κατευθύνσεως και ρυθμού κινήσεως. Και μόνον τότε, ο άριστος Εκπαιδευτής είναι βέβαιος για το επιτυχές αποτέλεσμα της προσπαθείας του, όπως και στη συγκεκριμένη περίπτωση. Τώρα, ο σχολικός Ίππος μας είναι ακόμη πιο κατάλληλος για τα εκπαιδευτικά καθήκοντά του και στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" η τελειότητα του Ίππου Σχολής είναι πρώτιστο μέλημα!

     Ακολουθώντας την ίδια τακτική, στη θέση της σημαίας θα μπορούσε να είναι οιοδήποτε άλλο αντικείμενο που μπορεί να προκαλούσε ανησυχία ή και σοβαρές αντιδράσεις του Ίππου όπως, π.χ., μια ομπρέλα. Εφαρμόζοντας, όμως, την ίδια προσέγγιση και πάλι το αποτέλεσμα θα ήταν επιτυχές.

     Και όλα τα παραπάνω, επιτυγχάνονται σε ένα περιβάλλον ιδανικών εγκαταστάσεων με, εξίσου, ιδανικούς Ίππους!