ΣΕ ΦΥΣΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΔΡΟΣΕΡΟ ...ΚΑΥΣΩΝΑ!

ΣΕ ΦΥΣΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ 

ΚΑΙ ΜΕ ΔΡΟΣΕΡΟ ...ΚΑΥΣΩΝΑ!

    Μάθημα δεύτερο για τον Αλέξανδρο και την Ελπίδα κι αποφασίστηκε να βγουν εκτός Ιππευτηρίου, στο ανοιχτό έδαφος όπου είναι το φυσικό πεδίο της Ιππασίας! 

     Μάθημα εισαγωγικό, façon de parler "εισαγωγικό", για τον Κωνσταντίνο τον οποίο καλωσορίσαμε σήμερα στη Σχολή μας και τον ...πετάξαμε στα βαθιά ώστε, αντί ενός απλού εισαγωγικού μαθήματος αρχαρίου στην Ιππασία, να τον καθοδηγήσουμε προκειμένου να βρει αμέσως το «κάθισμά» του και να εκτελέσει ακόμη και Έφιππη Τοξοβολία σε τροχασμό, μάλιστα, όχι μέσα στο προστατευτικό περιβάλλον του Ιππευτηρίου, αλλά σε ανοιχτό, φυσικό, έδαφος, όπως και τα κατάφερε!

     Μάθημα ..."μη μάθημα" για την Μυρτώ την οποία συναντήσαμε "εκτός προγράμματος" στον Σταύλο να ...ερωτοτροπεί με την υπέροχη ανίππευτη (λόγω νεαρής ηλικίας) πανέμορφη φορβάδα της και την ενσωματώσαμε στη "σύνθεση" έτσι, για ένα ...ξεμούδιασμα καταφέρνοντας κι αυτή πολύ περισσότερα από τα αναμενόμενα.

     Υπέροχο απόγευμα στους πρόποδες του Υμηττού και πρώτος ο Αλέξανδρος "νυμφεύθηκε" την αίσθηση ενός μαθήματος της Σχολής μας σε φυσικό έδαφος διευθύνοντας, αρχικώς, τον σχολικόν Ίππο, τον Ανδρέα μας, από τον Σταύλο στο πεδίο εργασίας της Κοιλάδος των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Ο αυτοπειθαρχημένος Αλέξανδρος υποχρεώθηκε σε ελιγμούς όχι και εύκολους, αντιμετώπισε τις πονηριές του ευφυέστατου Ανδρέα που ήθελε να επιστρέψει στη φάτνη του (τα πανέξυπνα ...άτια, το έχουν αυτό..., όπως και οι ευφυείς Πολίτες είναι ανυπάκουοι σε διεφθαρμένα -καλή ώρα...- συστήματα) αλλά κατάφερε να επιβληθεί στον σχολικόν Ίππο και να εκτελέσει -και με το παραπάνω- το ασκησιολόγιό του. Αν αυτό το παιδί δεν απέπνεε τόσο συναίσθημα προς το αλογάκι του, αυτό το τετράποδο τερατάκι δεν θα τον βασάνιζε... αλλά...

     Η Ελπίδα, ανοίγοντας τον "χορό" της ημερίδος, επέδειξε για άλλη μια φορά άριστο "κάθισμα" και τα εξαιρετικά οφέλη που προσφέρει η επαφή ως ηθοποιού με την Τέχνη της υποκριτικής, κάνοντάς μας να θαυμάσουμε την σταθερά άψογη στάση του κορμού της και τους συνεπαγόμενους χειρισμούς.

     Σ΄ αυτό το μάθημα η Ελπίδα ξεκίνησε με "προπομπό" τον Αλέξανδρο όχι διότι δεν μπορούσε να διευθύνει από μόνη της τον Ίππο αλλά διότι ο Ίππος έπρεπε να "καθηλωθεί" σε "ράγες" συγκεκριμένης εργασιακής διαδρομής και να ξεχάσει κάθε τάση φυγής προς τον Σταύλο όπερ και εν μέρει επετεύχθη... "Εν μέρει" διότι, όπως προείπαμε το ευφυές "άτι" επιμένει σε αυτό που το συμφέρει και η "δουλειά" δεν ...συμφέρει σε κανέναν, ανεξαρτήτως εάν είναι η μόνη που απελευθερώνει!

     Ανετότατη η Ελπίδα επί του Ίππου απέδωσε περισσότερο μία ...χορεύτρια παρά μία άκαμπτην "Αμαζόνα", ένα πλάσμα που το χαρακτηρίζει η αρμονική πλαστικότητα επάνω στην οποία μπορεί να "χτιστούν" πολλά και ωραία! Κι όλα αυτά και στους τρεις βηματισμούς διότι, σήμερα, η Ελπίδα, μετά το βάδην και τον τροχασμό, σε κάποια στιγμή ...κάλπασε!

     Επιτυχείς οι διευθυντικοί χειρισμοί της και δεν παρέλειψε η Ελπίδα να ελέγξει τον Ίππο και άνευ ηνιών με την χρήση του απλού περιλαιμίου, χωρίς καμία αλλοίωση του αρίστου "καθίσματός" της.

     Κι έτσι η Ελπίδα, χωρίς πολλά-πολλά, κατέληξε στο δεύτερο μάθημά της με ...τροχαστική ...Έφιππη Τοξοβολία επί ...φυσικού εδάφους και με ...συνοπτικές διαδικασίες! Αν η "Saumur" ήξερε το τι συμβαίνει στους "Έλληνες Κενταύρους" δεν θα χασομερούσε ένα εξάμηνο για να αναδείξει Ιππέα! Καλοί οι Γάλλοι στο camembert, αλλά οι Έλληνες καλύτεροι στην Ιππική, όσο κι αν κάποιοι δεν το αντιλαμβάνονται.

     Οι γυναίκες των "Ελλήνων Κενταύρων" όχι μόνον δεν υπολείπονται των ανδρών Συνασκουμένων τους σε θάρρος αλλά προηγούνται και σε ...θράσος! Στην χθεσινή εκπαιδευτική ημερίδα δεν έφτασε ότι και οι δύο Συνασκούμενες διέπρεψαν στο ασκησιολόγιο, αλλά διέπρεψαν και σε ...θράσος(!) όταν, βοηθώντας η μία την άλλη να εφιππεύσει, η πρώτη μετέτρεψε σε ...οπλοβαστό τον σχολικό μας Ίππο Ανδρέα, ακουμπώντας επάνω του το Τόξο(!) μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία της εφιππεύσεως! Και ο καημένος ο Ανδρέας όχι μόνον ανέμενε υπομονητικότατα την εφίππευση της Συνασκουμένης αλλά και δεν ...ανέπνεε για να παραμείνει το Τόξο στη θέση που του το άφησαν... Τέτοιον σχολικό Ίππο ...διαθέτουμε! "Α, ρε, παλιομισοφόρια, τι τραβάν' για σας τ΄ αγόρια!" Nα δείτε που αυτές σε λίγο θα στήσουν και φουφού πάνω στη ράχη του Ίππου και θα ψήσουν και ...μπουρεκάκια πάνω στον Ανδρέα κι αυτός, στωικότατα θα περιμένει να ροδοκοκκινίσουν...

     Aκολούθησε η Μυρτώ μας η οποία εμπνέει τον Ίππο με ένα "μπρίο" φτιάχνοντας μονομιάς ένα ιδανικό ζευγάρι το οποίο η ίδια δεν αντιλαμβάνεται αλλά το αντιλαμβανόμεθα όλοι εμείς που το παρατηρούμε "από κάτω"!

     Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά και γι αυτή την "περίπτωση" η οποία διαθέτει πολύ περισσότερες δεξιότητες απ΄ όσες αναγνωρίζει η ίδια στον εαυτό της. Απλώς, θα της επαναλάβουμε αυτό που της είπαμε: "Έχεις πολύ περισσότερα να εκτιμάς στις ιππικές δεξιότητές σου απ΄ όσα αρκείσαι!" 

     Κι ο Ίππος αντιλαμβάνεται και την "χρυσή καρδιά" και τα "χρυσά χέρια" και το δείχνει, όπως το έδειξε όταν η Μυρτώ τόξευσε σε τροχασμό!

     "Ήρεμη δύναμη" ο Αλέξανδρος βάδισε, τρόχασε και κάλπασε τον Ίππο με σταθερότητα και ευγένεια διευθυντικών χειρισμών, τόση ευγένεια που ο παμπόνηρος τετράποδος Ανδρέας νόμισε ότι τον έχει του χεριού του, αμ δεν... Ο Αλέξανδρος, έχει ένα ...μειονέκτημα: είναι ...αρκούντως ηγετικός χαρακτήρας!

      Και αυτή την φορά, στο δεύτερο, μόλις, μάθημά του, ο Αλέξανδρος επέδειξε ψυχραιμία και ακρίβεια διαχειρίσεως Τόξου και τοξεύσεως!

     Ιδιαίτερες ευχαριστίες προς τον Αλέξανδρο για την πολύτιμη υποβοηθητική συμβολή του στην διεξαγωγή του όλου προγράμματος, βοηθώντας με πολύ περπάτημα και τρέξιμο τους Συνασκουμένους του, επιδεικνύοντας ανεκτίμητο πνεύμα αλληλεγγύης!

      Για τον Κωνσταντίνο δεν έχουμε να σημειώσουμε τίποτε παραπάνω από την αίσθηση που μας άφησε ότι ήταν στους "Έλληνες Κενταύρους" από χρόνων και έφιππος εκ ...γενετής.

     Άψογο "κάθισμα", πολύ καλός έλεγχος και πολύ καλή διεύθυνση, δυναμικές τοξεύσεις, κάτι που συνήθως επιτυγχάνεται με την πρόοδο πού περισσότερων μαθημάτων! 

     Δροσερότατος ο ...καύσων, με μια τέτοιαν ομαδική "χημεία", με έναν εκπληκτικόν Ανδρέα κι εκπληκτικότερους Συνασκουμένους μέσα στη καταπράσινη φύση του Υμηττού. Και κάποια "βούρλα", θλιβερή διανοητική μειονότητα, ευτυχώς, παθιάζονται για τις αυριανές στημένες εκλογές... Ρε άει σταδιάλα και κρίμα που δεν σας "έπιασε" το "άγιο" εμβόλιο...! Ευτυχώς, εμείς γνωρίζουμε ότι ζούμε εν μέσω ηλιθίων κι επιμένουμε στις δικές μας Αξίες, όπως είναι η Ιππική και η Ιπποκομία: Όταν το ένα χέρι του Ανθρώπου κρατά στοργικά το πόδι του Ίππου και το άλλο χέρι χειρίζεται προσεκτικά το εργαλείο καθαρισμού του πέλματος της οπλής με τα ανθρώπινα μάτια να παρατηρούν κάθε χιλιοστό αυτού του πολύτιμου σημείου επάνω στο οποίο στηρίζεται ολόκληρη η πολυεπιστήμη της Ιππικής, τότε και μόνον, «γεννιέται» ο πραγματικός Ιππέας πολύ πριν ...εφιππεύσει! Η Ιπποκομία αποτελεί την θεμελιώδη συνεισφορά του Ανθρώπου προς τον Πολιτισμό τον οποίο φέρει επάνω του ο Ίππος! Οι  η λ ί θ ι ο ι, μπορούν ελεύθερα να κρατήσουν στοργικά το ...ψηφοδέλτιο και να αναδείξουν τον νέο, ...δημοκρατικότατο, εξουσιαστή τους!

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΝΕΟΥ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΗ

 ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΝΕΟΥ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΗ

     Το Σάββατο, 15η Ιουνίου 2024 και ώρα 09.00 π.μ. στο Ιππευτήριο των "Ελλήνων Κενταύρων" θα διεξαχθούν οι προβλεπόμενες εξετάσεις  του Συνασκουμένου Εμμανουήλ Τσαγκαρογιαννάκη ως νέου Εφιπποτοξότη. Θα προηγηθεί η πρακτική εξέταση με έξι καλπαστικές τοξευτικές εξόδους κατά τις οποίες θα πρέπει να επιτύχουν στο στόχο τα τέσσερα βέλη και θα ακολουθήσει η θεωρητική εξέταση.

     Όπως είναι γνωστό, οι εξετάσεις νέου Εφιπποτοξότη δεν ορίζουν τον "προορισμό" του Εφιπποτοξότη, δεν ορίζουν την ολοκλήρωσή του, αλλά το ξεκίνημά του στην υπηρέτηση μιας αρχέγονης πολεμικής τέχνης καθ΄ όλη την διάρκεια του βίου του.

     Η παρακολούθηση των εξετάσεων είναι ελεύθερη για κάθε ενδιαφερόμενο. 

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟΥΣ

 ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟΥΣ

     Ο Ιατρός που θεραπεύει ανθρώπους έχει το πλεονέκτημα να μπορεί να ακούσει από τον πάσχοντα το πρόβλημά του και να προσανατολιστεί στην επιλογή της ενδεδειγμένης αγωγής! Αντιθέτως, ο Κτηνίατρος θα πρέπει να ερμηνεύσει πρώτα με "ακρόαση" ψυχής και κατόπιν με το επιστημονικό του κύρος, το πρόβλημα του πάσχοντος ζώου το οποίο δεν μπορεί να τον βοηθήσει ώστε ο Κτηνίατρος να επιλέξει την κατάλληλη θεραπεία... Κι εδώ έγκειται το μεγαλείο και η υπεροχή της Κτηνιατρικής!

     Η "Ελληνική Εφιπποτοξοτική Εταιρεία" και η Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας των "Ελλήνων Κενταύρων", συμβιώνοντας καθημερινώς με τον Ίππο αλλά και με πολλά ακόμη ζώα στο σταυλικό περιβάλλον μας, αισθανόμαστε αλληλέγγυοι με τους Κτηνιάτρους οι οποίοι φροντίζουν για την ευημερία των αγαπημένων μας πλασμάτων και, πραγματικά, μοχθούν για όλους μας αφού η ζωή ανθρώπων και ζώων είναι αλληλένδετη κι έτσι η ευτυχία είναι κοινή και αμφίδρομη.

     Και λαμβανομένων υπ΄ όψη των, εκ της ιδρύσεώς μας (2005) προσπαθειών μας υπέρ της ευημερίας του Ίππου, εισάγοντας, στην Ελλάδα, πρώτοι την Φυσικήν Ιππική καθώς και την κατάργηση της βασανιστικής στομίδος, γίνεται αντιληπτή και η ιδιαίτερη ευαισθησία μας απέναντι στα Ιπποειδή τα οποία, με τόση φροντίδα οι Ιππιατροί-Κτηνίατροί μας μοχθούν ώστε να τα διατηρούν υγιή. 

     Κατόπιν αυτών, οίκοθεν νοείται ότι συντασσόμεθα με τους απανταχού, Έλληνες και ξένους, Κτηνιάτρους και συστρατευόμαστε με αυτούς στην ευημερία των ζώων που αποτελούν συμπλήρωμα και ολοκλήρωση της υπάρξεως των ανθρώπων, υποστηρίζοντας το "Μανιφέστο των Ευρωπαίων Κτηνιάτρων 2024-2029" και αυτούς τους ίδιους σημαντικούς Επιστήμονες των οποίων το έργο είναι ανεκτίμητο! 

HORS D' OEUVRE KAI ΚΥΡΙΩΣ ...ΠΙΑΤΟ!

 HORS D' OEUVRE

KAI ΚΥΡΙΩΣ ...ΠΙΑΤΟ!

    

Αρκετά καταφέραμε και σήμερα σε ελάχιστο χρόνο και παρά τον καύσωνα όμως ένα δεν καταφέραμε, να δούμε την θερμοκρασία υπό σκιά κι αυτό για τον απλούστατο λόγο αφού πουθενά δεν υπήρχε ...σκιά! Παρά ταύτα στον αγαπημένο Σταύλο μας ασχοληθήκαμε και με την συραγώγηση μιας υπέροχης τετράποδης καλλονής και με την τελειοποίηση του καλπασμού της Ταξιαρχίας με τον Ανδρέα, τον σχολικό Ίππο μας όχι απλώς να καλπάζει αλλά να ...υπερίπταται του στίβου λες και ήθελε να δείξει στην Ταξιαρχία να παραμένει ήρεμη και να απολαμβάνει ακόμη και τους πιο γρήγορους καλπασμούς που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει! Κάποιοι αστάθμητοι, παράγοντες, σήμερα, μας βοήθησαν να χαρούμε ακόμη περισσότερα απ΄ όσα είχαμε αρχικώς προγραμματίσει και για μιαν ακόμη φορά είμαστε ευγνώμονες προς το "αστάθμητο" διότι αποδεικνύεται κατά πολύ ωφελιμότερο από τις όποιες "καλοσχεδιασμένες" προσδοκίες μας. 

     Και να που καταφθάσαμε στον Σταύλο με συγκεκριμένο πρόγραμμα για την βελτίωση του καλπασμού της Ταξιαρχίας μας και αντ΄ αυτού βρεθήκαμε με ένα νεόλεκτο ...Ιππάριο ανά χείρας έτοιμοι να το συραγωγήσουμε! Κι ας μη ρωτήσει κανείς "τι" και "πως" διότι θα απαντήσουμε ...εική και ως έτυχε! Στον Σταύλο δεν αφήνουμε καμιάν ευκαιρία εκπαιδεύσεως να πάει χαμένη κι όλες οι ευκαιρίες είναι ανεκτίμητες.

     Έτσι, λοιπόν, με το κατάλευκο ...ερωτεύσιμο τετράποδο στον συραγωγέα ξεκινήσαμε την κλασική εργασία εδάφους με δεξιό κύκλο στον οποίο η μικρή καλλονή ανταποκρίθηκε άψογα.

     Χωρίς καμία ανάγκη χρήσεως μάστιγος, η νεόλεκτη "οπτασία" βάδισε, τρόχασε και κάλπασε άνετα, όταν όμως ήρθε η ώρα της αλλαγής του κύκλου από δεξιόστροφο σε αριστερόστροφο η καλλονή μας ...επ΄ ουδενί, λες και ακολουθούσε τον πανευρωπαϊκό συρμό των επικειμένων ευρωεκλογών με προσήλωση στη ...δεξιά στροφή!

     Κι ενώ στην φαιδρή πολιτική ..."κουνίστρα" συγχωρούνται συρμώδη κολλήματα και μοδάτες εμπλοκές, η σοβαρή πολυεπιστήμη της Ιππικής κάτι τέτοια δεν τα σηκώνει και ανελήφθη η μάστιγα, ως "δείκτης" και ποτέ ως ...τιμωρός, για να βάλει τα "πράγματα" στη θέση τους.

     Διευθετώντας την μικρή φορβάδα προς την αριστερήν επιθυμητή κατεύθυνση με πολύ ευαίσθητο καρπό και δάκτυλα που προεκτείνονταν διακριτικά και στοργικά έως τους κυνήποδες, ο Εκπαιδευτής παρότρυνε την φορβάδα να αρχίσει να κινείται αργά μετατοπίζοντας προς την υποδεικνυόμενη κατεύθυνση ένα-ένα τα πόδια της. 

     Η παροτρυντική επενέργεια της μάστιγος ήταν και στα εμπρόσθια και στα οπίσθια και η "τρυφερότητα" του αγγίγματος τόσο διακριτική αλλά και κατευθυντική ώστε η φορβάδα ξεκίνησε δειλά-δειλά την, προς τον αριστερό κύκλο, κίνησή της και μετά πάροδο πενταλέπτου βάδισε, τρόχασε και κάλπασε και στα χέρια του Εκπαιδευτή και στα χέρια της Ταξιαρχίας χωρίς, πλέον την ανάγκη της επιδείξεως της μάστιγος η οποία ήδη είχε εγκαταλειφθεί κατά γης. 

     Ευφυέστατη η πανέμορφη τετράποδη αντελήφθη το "ζητούμενο" κι εγκαταλείποντας τους, αρχικώς, εμμονικούς δισταγμούς της να συραγωγηθεί προς τα αριστερά όχι μόνον συραγωγήθηκε αλλά και συραγωγήθηκε επί ώρα και στους τρεις βηματισμούς χωρίς καν να χρειασθεί η μάστιγα! 

     Έχοντας μάθει, όλως εκτάκτως και την χρησιμότητα των παροτρυντικών ψαύσεων των κυνηπόδων οι οποίες είναι σωτήριες για παρόμοια ζητήματα συραγωγήσεως (άρνηση κινήσεως επί συγκεκριμένου κύκλου) η Ταξιαρχία αντάμειψε το γλυκύτατο τετράποδο βγάζοντάς το μία βόλτα με ρυταγώγηση στο χορταριασμένο εξωτερικό περιβάλλον του Σταύλου για "μεθεόρτια" χαλάρωση, κάτι που όπως φάνηκε άρεσε πάρα πολύ στο νεαρό ζώο.

     Κι άξαφνα η φοραδούλα, εκτιμώντας την όλη επαφή με τον Άνθρωπο, άρχισε να ...γλείφει το χέρι της Ταξιαρχίας ως ένδειξη ευγνωμοσύνης ή, μάλλον, ως υπογράμμιση των ευγενών αισθημάτων του ζώου το οποίο, μακάρι και ο Άνθρωπος να εμιμείτο σε ανάλογες στιγμές!  

     Δύο κομψές κυρίες, στην επιστροφή, κατέγραψε ο φακός, με τη μία να έχει δύο πόδια ...λιγότερα από την άλλη, όμως και οι δύο με τον ίδιο κομψότατο βηματισμό που αν τον μελετούσαν οι διάφοροι ...Γαβαλάδες, δεν θα μας έδειχναν εκτρώματα στις πασαρέλες τους αλλά την φυσική ομορφιά η οποία παραμένει υπεράνω της ανθρώπινης κακαισθησίας! 

     Στο δεύτερο μέρος της σημερινής ημερίδος η Ταξιαρχία "βολεύτηκε" στη ράχη του Ανδρέα μας για να ξεκινήσει ένα μάθημα ...εμπεδώσεως του καλπασμού, όμως δεν χρειάστηκε να κάνει απολύτως ...τίποτε κι έκανε ένα μάθημα διαρκείας 15 λεπτών το οποίο ισοδυναμούσε με ...δέκα μαθήματα!

     Ο τετράποδος Ανδρέας, όντας μέσα στο μυαλό του Εκπαιδευτή, χωρίς καμιά προηγούμενη προσπάθεια κανενός, ξεκίνησε έναν δυναμικό καλπασμό ...υπεριπτάμενος του στίβου, ενώ η αιφνιδιασμένη πλην ευφυέστατη Ταξιαρχία κατάλαβε αμέσως ότι εκείνο που έπρεπε να κάνει ήταν να "ακολουθήσει" τον Ίππο, όπως και έκανε!

     Ο Ίππος και κάλπασε στην υψηλότερη, όσο ποτέ ταχύτητά του και ξανα-αιφνιδίασε την Ταξιαρχία όταν, αντί να συνεχίσει επί του στίβου προς τα δεξιά, στην είσοδο του στίβου, προτίμησε να στρίψει επιτόπου προς τα αριστερά παρασύροντας την Ταξιαρχία εκτός Ιππευτηρίου με την εκπαιδευόμενη, όμως, ψυχραιμότατη, ακλόνητη και σταθερή επί του Ίππου.  

     Αυτά επανελήφθησαν αρκετές φορές με την Ταξιαρχία ανέγγιχτη από αιφνιδιασμούς κλπ, να διατηρεί το άψογο καλπαστικό της "κάθισμα" και, μάλιστα, ενστικτωδώς να ρίχνει το βάρος της στα εμπρόσθια του Ίππου σαν να τον κορόιδευε και να απαιτούσε υψηλότερη καλπαστική ταχύτητα!

     Ε, μετά από όλα αυτά, πόσο πιο ευγνώμονες μπορούμε να είμαστε στον Ανδρέα και στην ευφυία του να παραμένει σταθερώς μέσα στο μυαλό του Εκπαιδευτή; Πόσο;... 

ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΟΥ "ΑΝΔΡΕΑΣ"

 ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΟΥ "ΑΝΔΡΕΑΣ"

     Η ονοματοθεσία ενός Ίππου ακολουθεί κανόνες και δεν επαφίεται στους αυτοσχεδιασμούς του Ιππαγωγού του! Και τους κανόνες αυτούς κατέγραψε σε ειδική μελέτη του (όπως και αμέτρητους άλλους "θησαυρούς" ιππικών γνώσεων) μαζύ με έναν εκτενή κατάλογο ελληνικών ονομάτων ενδεδειγμένων για την ονοματοθεσία Ίππων, αρσενικών και θηλυκών, ο αείμνηστος Δάσκαλός μας Θεόδωρος Γ. Αντίκας (Ιππιατρός, Ανατόμος, Βιολόγος, Ζωοαρχαιολόγος, DVM, PhD).

     Παρά ταύτα, λόγω αγνοίας βασικών παραμέτρων που θα μας επέτρεπαν να επιλέξουμε, ορθώ τω τρόπω, ένα όνομα για τον άρρενα σχολικό Ίππο μας, ας μας επιτρέψει ο αείμνηστος Δάσκαλός μας την αυθαιρεσία της επιλογής του ονόματός του εκ των ιδιοτήτων του όπως απεδείχθησαν από την, ήδη, πολύμηνη συνεργασία μαζύ του στην Σχολή μας και όπως αυτή χαρακτηρίζεται μονολεκτικώς  α ν δ ρ ώ α  ένεκεν της αφοβίας του! Αποδεχόμενος χωρίς καμία ένδειξη φόβου ή, καν, επιφυλάξεως όλα τα όπλα και την εκ της ράχεώς του χρήση τους, αποδεχόμενος ακόμη και να καλπάσει σε φυσικό έδαφος με μία σειρήνα κινδύνου να ηχεί ...επάνω του ο σχολικός μας Ίππος κατέκτησε πανηγυρικώς τον τίτλο του γενναίου ανδρός, του ανδρώου και, βεβαίως, το όνομα "Ανδρέας" το οποίο, άλλωστε, περιλαμβάνεται ως παραδεκτόν ονοματοθεσίας άρρενος Ίππου και στην προαναφερθείσα μελέτη του αειμνήστου Δασκάλου μας.   

     Το όνομα «Ανδρέας» είναι κύριο αρχέτυπο ελληνικό όνομα, γνωστό από την αρχαιότητα εκ της οποίας το αντέγραψε με πάμπολλα ακόμη ο εβραιοχριστιανισμός. Η ρίζα του είναι ο «ανήρ» ( ο άνδρας) ταυτιζόμενος με την γενναιότητα και την αφοβία  ( = ανδρώος). Πολλοί αρχαίοι άνδρες ήσαν γνωστοί με το όνομα «Ανδρέας» όπως ο Ανδρέας ο Σικυώνιος, πρόππαπος του Κλεισθένους, ο Ανδρέας ο Τύραννος της Σικυώνος (ζ΄αι. π.χ.χ.) μετονομάσας εαυτόν εις Ορθαγόρα, ο Ανδρέας ο Αργείος ο ανδριαντοποιός υιός του Λυσίππου, ο Ανδρέας ο Ιατρός Πτολεμαίου του Φιλοπάτορος εκ των παλαιοτέρων μαθητών του Ηροφίλου (γ’ αι. π.χ.χ.) συγγραφέας πολλών ιατρικών βιβλίων κι ενός φαρμακολογικού και πολλοί άλλοι. Εκ των αρχαίων Ελλήνων, οι ιουδαίοι αλλά και οι εβραιοχριστιανοί μονοθεϊστές αντέγραψαν το όνομα «Ανδρέας» με αποτέλεσμα αυτό να το εντοπίζουμε σε περιπτώσεις εβραίων (όπως στον ιουδαίο αρχηγό της εν Κυρήνη της Αφρικής στάσεως (116 μ.χ.χ.) ή τον φερώνυμο ψευδοαπόστολο του εβραιοχριστιανισμού.

     Όπως επιτάσσει, λοιπόν, το προαπαιτούμενο της αληθείας (όπως και του δικαίου) το οποίον υπαγορεύει η Πλατωνική "Πολιτεία" την οποία ακολουθεί η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" και στην περίπτωση αυτής της ονοματοθεσίας επιλέγεται η αληθής ψυχοσυστασία του σχολικού μας Ίππου, η γενναιότητά του, ώστε να του αποδώσουμε το όνομα "Ανδρέας" ένεκεν της ανδρείας του. 

ΣΠΑΘΑΣΚΙΑΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ

 ΣΠΑΘΑΣΚΙΑΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ

     

Mε τον πρόλογο αυτής της αναρτήσεως να βρίσκεται στο ...υστερόγραφο, είναι απαραίτητο να διευκρινίσουμε ότι, διανύουμε μιαν εποχή αδίστακτων τσαρλατάνων οι οποίοι εμπορικοποιούν ακόμη και τις πολεμικές τέχνες για τον βιοπορισμό τους κι αυτό μας κάνει ακόμη προσεκτικότερους ως μία μη κερδοσκοπική Σχολή της αρχέγονης πολεμικής τέχνης της Έφιππης Τοξοβολίας, ώστε να διατηρούμε την τέχνη μας, αλλά και ό,τι την αφορά, στην περιωπή που της αξίζει. Και στην χορεία αυτού του "ό,τι", ασφαλώς εντάσσεται και η Σπαθασκία η οποία, είτε ως άμιππη, είτε ως έφιππη, μας αφορά ως μέρος της εκπαιδεύσεως των εφίππων πολεμικών τεχνών τις οποίες υπηρετούμε.   

     "Κλασικό" το ...modus operandi των απατεώνων που εμφανίζονται ως "δάσκαλοι Σπαθασκίας" και "θολώνουν"  τα νερά της ασχετοσύνης τους με πονηρά προθέματα, δήθεν, ...καταγωγής του εμπορεύματός τους "Μαλτέζικη Σπαθασκία", "Βυζαντινή Σπαθασκία", "Δαλματική Σπαθασκία" ανεξαρτήτως εάν, π.χ., κάποιοι παραδέχονται δημόσια ότι δεν έχει σωθεί καμία πηγή ώστε να μπορούμε να μιλήσουμε για "Βυζαντινές" πολεμικές τέχνες, κάνοντάς μας να απορούμε πως, εν τοιαύτη περιπτώσει, οι ίδιοι επικαλούνται ..."Βυζαντινή Σπαθασκία"...

     Στα καθ΄ ημάς, η παρουσία του Ίππου, αποκλείει κάθε "δηθενιά", κάθε παρείσφρηση ...απατεωνιάς διότι και μόνον η ικανότητα της έφιππης ισορροπίας απαιτεί αφιερωματικήν εκπαίδευση π ρ ι ν  αναλάβει ο Ιππέας το οιονδήποτε όπλο ώστε η μετέπειτα έφιππη χρήση του όπλου απλώς να επισφραγίζει την μάχιμη ιδιότητά του εν αντιθέσει προς τον οιονδήποτε πεζό ο οποίος μπορεί να ποζάρει ενώπιον της κάμερας πάνοπλος και ...στυλάτος δηλώνοντας -επί του ασφαλούς- ό,τι ...βούλεται! Γι αυτό και, τηρουμένων των αναλογιών, αμέτρητες είναι στη χώρα μας οι "Σχολές πολεμικών τεχνών" αλλά μόνον μία Σχολή εφίππων πολεμικών τεχνών, αυτή των "Ελλήνων Κενταύρων" λειτουργεί και, μάλιστα, επί σχεδόν είκοσι χρόνια!

     Η δική μας, λοιπόν, Σπαθασκία είναι έφιππη αλλά ξεκινά από τις αρχές της Σπαθασκίας εδάφους οι οποίες αποτελούν την βάση της "μεταφοράς" του αγχεμάχου στη ράχη του Ίππου.  Και μπορεί η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" να τιμά την εποποιία των Ελλήνων Στρατιωτών της Δύσεως όπως τους καταγράφει ο Κωνσταντίνος Σάθας, εμείς ουδέποτε τιτλοφορήσαμε ούτε την Έφιππη Τοξοβολία, ούτε την Σπαθασκία μας ως ταυτιζόμενες με εκείνους διότι δεν απέμεινε τίποτε από την δική τους "εποχή" που να μπορέσει να αποτελέσει την σπονδυλική στήλη της σύγχρονης, δικής μας διδασκαλίας. Η αλήθεια, ως βασικό συστατικό εντιμότητος και ποιότητος ζωής και στην περίπτωση των πολεμικών τεχνών κατέχει, κατά την άποψή μας, την πρώτη θέση κι εμείς εκπαιδεύουμε εφίππους πολεμιστές και δεν εξαπατούμε αφελή πελατεία.

     Έτσι, η δική μας Σπαθασκία ανελίσσεται επάνω στον άξονα της πολεμικής αληθείας, αποβλέποντας στην πρακτικήν εφαρμογή διδαγμάτων αποτελεσματικότητος και αναπτύξεως, έτσι, όχι απλώς των δεξιοτήτων αλλά, κυρίως, του μαχητικού φρονήματος του εκπαιδευομένου! Κι αυτό, όχι μόνον για την Σπαθασκία αλλά και για την Έφιππη Τοξοβολία, το επιχειρούμε καθημερινώς, στις σχεδόν δύο δεκαετίες της λειτουργίας μας,  δ ω ρ ε ά ν  προς τους εκπαιδευομένους μας, τηρώντας απαρεγκλίτως τον βασικό κανόνα διδασκαλίας πολεμικών τεχνών ο οποίος είναι ο ανιδιοτελής χαρακτήρας της μεταδόσεως της γνώσεως αποτρέποντας την μετατροπή της πολεμικής τέχνης σε "εμπόρευμα"! 

     Κι ενώ οι αυτοσχεδιαστικοί τσαρλατανισμοί κάνουν θραύση στους άσχετους όσο και ανέμπνευστους εσμούς των τυχάρπαστων "δασκάλων πολεμικών τεχνών", στην δική μας Σχολή, την διδασκαλία της Σπαθασκίας την βασίζουμε στο εγχειρίδιο του αειμνήστου Αμερικανού Στρατηγού George S. Patton jr. "Saber Exercise", επίσημη έκδοση του Γενικού Επιτελείου Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών (1914). 

     Αληθινά και λιτά, λοιπόν, η διδασκαλία μας δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει ηλιθίους με δολώματα αποκαλύψεως, δήθεν, περισπούδαστων "μυστικών" και "υπεραπόρρητων τεχνικών" που μαγειρεύονται στα άδεια κεφάλια πειναλέων εμπόρων Σπαθασκίας, αλλά ακολουθεί τα "βήματα" ενός παραδεδεγμένου και εγκυρότατου εγχειριδίου εκπαιδεύσεως το οποίο συνέγραψε μία μεγάλη προσωπικότητα όχι μόνον στρατιωτική αλλά και φιλοσοφημένη, για όποιον γνωρίζει το "ιστορικό" του συγγραφέως. 

     Στην διδασκαλία Σπαθασκίας της Σχολής μας, δεν εμφιλοχωρούν, λοιπόν, ...πιασάρικες φαντασιώσεις πλασιέδων δηθενιάς, ούτε "promo video" με παρανοϊκούς ...ζεϊμπεκ-χασάπικους που σερβίρονται ως "βυζαντινές πολεμικές τέχνες", αλλά μεταφέρουμε στους εκπαιδευομένους μας επακριβώς τα όσα διδάσκει ο επαϊων Αμερικανός Στρατηγός ο οποίος θεωρείται παγκοσμίως ως ένας από τους κορυφαίους ειδικούς του σπαθασκητικού αντικειμένου.

     Όμως, στην Σχολή μας δεν δεχόμεθα μαθητές οι οποίοι θέλουν να εκπαιδευθούν μόνον, π.χ., στην Σπαθασκία, διότι η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" έχει συγκεκριμένο χαρακτήρα και η αδιαφορία μας για κάθε εισπρακτικό όφελος μας παρέχει την "πολυτέλεια" της επιλογής! Και για τον λόγο αυτό δεν επιτρέπεται να θεωρηθούμε ως "ανταγωνιστές" κανενός διότι παραμένουμε μοναδικός πόλος αφιλοκερδούς διδασκαλίας πολεμικών τεχνών με επίκεντρo την Έφιππη Τοξοβολία! 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:

     Αφορμή αυτής της διευκρινίσεως ήταν ένας συμπαθέστατος "βομβαρδισμός" μας από αλλεπάλληλα ηλεκτρονικά μηνύματα φίλου των "Ελλήνων Κενταύρων" ο οποίος εξεδήλωσε την διακαή επιθυμία να εκπαιδευθεί στην Σχολή μας ως Οπλομάχος, περιορίζοντας όμως τα ενδιαφέροντά του στην Σπαθασκία και δηλώνοντας τον φόβο του προς τον Ίππο. Γνώμη μας, δε, ότι όποιος γενικώς "φοβάται", όποιος φοβάται το ο,τιδήποτε, καλόν είναι να μην ασχολείται με καμία πολεμική τέχνη διότι όλες οι πολεμικές τέχνες καλλιεργούν, πρωτίστως, την  α φ ο β ί α  κι εδώ έγκειται και η παιδαγωγική Αξία τους.