ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΣΠΑΘΗ

     Στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν φειδόμεθα ούτε του αυστηρού ελέγχου, ούτε της απονομής ευσήμων διότι και οι δύο περιπτώσεις συνεπάγονται μιας χρηστής διοικήσεως και σε αυτή την Ομάδα είναι γνωστή η αυστηρότητα τόσο του Δ.Σ. της όσο και του ιδίου του Ιδρυτή της, λόγος για τον οποίο κάποιοι επιλέγουν την "έξοδο"! Και οι μένοντες και οι αποχωρούντες άξιοι, αλλά αξιότεροι οι άοκνοι, όπως ο επικεφαλής του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" ο οποίος επεξέτεινε την εκπαίδευση του Ίππου της Σχολής του και στην εξοικείωσή του με την Σπάθη, προετοιμάζοντάς τον για ασκήσεις στρατιωτικού Ιππηλασίου που αποτελεί ακόμη μιαν εκπαιδευτική παράμετρο της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων"!

     Χωρίς οι βαρύτατες οικογενειακές και υπηρεσιακές υποχρεώσεις του να του έχουν επιτρέψει να παρουσιασθεί στην κεντρική Κοιλάδα των Αθηνών για να δώσει τις απαιτούμενες εξετάσεις ώστε να διαπιστευθεί ως Εφιπποτοξότης, ήδη, με την έγκριση του Δ.Σ. και την προς το πρόσωπό του ομόφωνη εμπιστοσύνη, έχει προχωρήσει και ως Εκπαιδευτής Ίππων σε ένα θεαματικό αποτέλεσμα με τον νεόλεκτον Ίππο της Σχολής του ώστε να εκπαιδεύει επ΄ αυτού με ασφάλεια τους μαθητές της Σχολής του και, πλέον, προχωρεί σε εξειδικεύσεις εκπαιδεύσεως του συγκεκριμένου Ίππου, εισάγοντάς τον  κ α ι στην Σπάθη.

     Ακολουθώντας προσεκτικώς τα βήματα εξοικειώσεως, ο Αθανάσιος Ψωρομύτης επιμελέστατα "συμφιλιώνει" κάθε ανησυχία του Ίππου με "την κόψη του σπαθιού, την τρομερή" και την θέα του την τρομερότερη, καθώς αντανακλάται επάνω της η λάμψη των ηλιακών ακτίνων.

     Πολύ σοφά, όπως αποκαλύπτει το οπτικοακουστικό υλικό των επιτυχέστατων προσπαθειών του, ο Αθανάσιος Ψωρομύτης, με "στρογγυλή κίνηση",  θέτει βαθμιαίως στο οπτικό πεδίο του Ίππου του το σχήμα και τον όγκο της Σπάθης, εισάγοντάς τα στην ανυποψίαστη αίσθηση του τετραπόδου. Και με την ίδια κίνηση του επιδεικνύει στη περιφερειακή του όραση την κυρτότητα της λάμας ώστε ο Ίππος να αρχίσει να "σκιτσάρει" στις αισθήσεις του την μορφολογία του αντικειμένου του, πιθανού, φόβου ή ερεθισμού του. 

     Ακολούθως η επίδειξη της καμπυλότητος πάντοτε στην ζώνη της περιφερειακής οράσεως του Ίππου ώστε η κατανόηση του αντικειμένου να είναι πλήρης και να προσδοκάται η αφετηρία της ομαλής αποδοχής του.

     Στο πλαίσιο της ίδιας εκπαιδευτικής προσεγγίσεως, ο Αθανάσιος Ψωρομύτης, εκτελεί κινητικές εξοικειώσεις με σπαθιστικές καταφορές όπως ακριβώς και επί πεδίου Ιππηλασίου.

     Αλλά δεν αρκείται σε αυτά και επαναλαμβάνει υποθετικά σενάρια σκιαμαχίας με καταφορές επί απροβλέπτων και αιφνιδιαστικώς εμφανιζομένων "στόχων" κοινωνώντας τον Ίππο με όλα τα ενδεχόμενα. Το ένστικτο του Συνασκουμένου μας αποδεικνύεται εξόχως μαχητικό...

     Σημειωτέον ότι η παρούσα εξοικείωση, καθ΄ όλη την διεξαγωγή της, έγινε με πραγματική Σπάθη!

     Περιττό να υπογραμμίσουμε ότι ο νεαρός Ίππος καθ΄όλη την διάρκεια της εξοικειώσεώς του με την Σπάθη παρέμεινε απαθής και προσηλωμένος στις διαδικασίες κινήσεως, όπως φαίνεται στο σχετικό οπτικοακουστικό υλικό και τούτο οφείλεται στην άρτια γενική εκπαίδευσή του ως νεολέκτου, την οποία, ήδη, του έχει προσφέρει ο Αθανάσιος Ψωρομύτης στον οποίο ευχόμαστε σύντομα και σε ασκήσεις Έφιππης Σπαθασκίας και Ιππηλασίου όπως προβλέπονται στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία αναβιώνει Έφιππες Πολεμικές Τέχνες και, κυρίως, την εποποιία των Ελλήνων Στρατιωτών της Δύσεως όπως ο αείμνηστος ιστοριοδίφης Κωνσταντίνος Σάθας περιέγραψε!

ΙΠΠΟΤΙΚΑ ΙΠΠΙΚΑ ΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ

    H Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» η οποία έχει ως αντικείμενό της την διδασκαλία Εφίππων Πολεμικών Τεχνών  δεν θα μπορούσε παρά να έχει ως vade mecum της τις εγκυρότερες «πηγές» αντλήσεως τεχνικών και πληροφοριών εν προκειμένω δε εις ο,τι αφορά στην διδασκαλία των ιπποτικών ιππικών αγωνισμάτων, οι σχετικές σελίδες του «Αναμνηστικού τεύχους της Πανιονίου Αναδρομικής Εκθέσεως ‘ΕΝΕΤΟΚΡΑΤΙΑ’» (Κέρκυρα, 1914, σ. 88-94) είναι ό,τι ακριβέστερο και ορθότερο, οπότε, τις παραδίδουμε υπό μορφή pdf στη μελέτη παντός ενδιαφερομένου, απευθείας από την Βιβλιοθήκη της «Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας», ευχόμενοι καλήν ανάγνωση!

ΟΤΑΝ Ο ΤΑΠΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ...ΚΕΝΤΗΜΑ

     Η πλήρης και συστηματική αξιοποίηση των ατομικών προσδοκιών αλλά και εμπειριών του Εκπαιδευτή αντανακλάται στον εκπαιδευόμενο και στην πρόοδό του! Κι ενώ οι εμπειρίες του Εκπαιδευτή μπορούν να επενδυθούν ακόμη και εξ ολοκλήρου στον εκπαιδευόμενο, οι προσδοκίες του δεν είναι πάντα υλοποιήσιμες, εξαρτώμενες από άλλους παράγοντες πέραν των δυνατοτήτων του. Προσφάτως, σε μία συζήτηση με έναν εξαιρετικό Δάσκαλο χορού και χορογράφο  με τον οποίο οι "Έλληνες Κένταυροι" συνεργάζονται στο θεατρικό πεδίο, τον ακούσαμε να μας λέγει πόσο προσδοκά να διαμορφώσει ενάρετους χαρακτήρες στους μαθητές του και αναλογισθήκαμε το πόσον ευσεβής ήταν ο πόθος του πλην, ανεξάρτητος των αγαθών οραμάτων του... Σε κάθε περίπτωση, ας αρκούμεθα στις εμπειρίες του Εκπαιδευτή προκειμένου οι εκπαιδευόμενοί του να ωφελούνται από αυτές και να προοδεύουν επί του εκπαιδευτικού τους αντικειμένου. Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο, κατά την σημερινή εκπαιδευτικήν ημερίδα μας, ανασύραμε από τις προσωπικές μας εκπαιδευτικές εμπειρίες στο  Malbork (Marienburg) κάποιες καθοριστικές "οδηγίες" προς ..."ναυτιλλομένους" ...εφίππων εφαρμογών, ώστε οι δύο σημερινοί μας εκπαιδευόμενοι να προοδεύσουν. Αλήθεια, σε τι μπορεί να συνεισφέρει στην ουσιαστικότερη εκπαίδευση στο Ιππικό Θέατρο και στην Έφιππη Τοξοβολία η σπουδή του ενσταυλισμού και της εκπαιδεύσεως Ίππων και Ιππέων "εν κλειστώ και παραβύστω", όπως σε ένα 

φρουριακό περιβάλλον παρόμοιο με αυτό της έδρας των Τευτόνων Ιπποτών της Βαλτικής;  Πόσο ωφέλιμα, λοιπόν, για την εκπαίδευση δυο συγχρόνων Εφιπποτοξοτών θα ήσαν τα εξαγόμενα από την μελέτη των συνθηκών εκπαιδεύσεως των Ίππων και των Ιππέων των Τευτόνων Ιπποτών στο κάστρο του Malbork αλλά και πόσο εφαρμόσιμα θα μπορούσα να είναι αυτά σε ένα εντελώς διαφορετικό εκπαιδευτικό περιβάλλον; Kι όμως, ενώ η ρήση του Ηρακλείτου "“τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ' αυτό μένειν” παραμένει ως ορισμός της εξελίξεως, η Ιστορία εμμένει σε επαναλήψεις ή και στασιμότητες σε κάποια πεδία που επισύρουν την προσοχή μας αλλά και την απορία μας! Ας επιτρέψουμε, λοιπόν, στην έκταση του εκπαιδευτικού πεδίου αλλά και στο είδος της επιφανείας του εδάφους του να αντλήσουμε ωφέλιμες ασκήσεις για τους συγχρόνους εκπαιδευομένους μας. 

Διότι, πίσω στο Malbork (όπως και στην Lipica ή στο Balatonfenyves) η ίππευση μέσα σε κλειστούς χώρους και πίσω από βαρειές πόρτες, μεταβάλλει τον βαρύτιμο "τάπητα" της Ιππικής σε πολύτιμο, λεπτό, κέντημα το οποίο είναι ο "καμβάς" της εξιδανικεύσεως της έφιππης χρήσεως των αγχεμάχων και, εν γένει, όπλων που αποτελούν αναπόσπαστα μέρη του εφίππου μαχητή. "Βελονιά" ...λεπτή, λοιπόν, σήμερα, με τις χαμηλές θερμοκρασιακές συνθήκες να μας θυμίζουν τα τρία εκπαιδευτικά ταξίδια στην έδρα των Τευτόνων Ιπποτών αλλά, μέχρις εδώ! Οι υπόλοιπες ισχύουσες για σήμερα συνθήκες μόνον κατά προσομοίωση "εκείνων" νοούνται, μόνον ως εκπαιδευτική εικοτολογία η οποία, όμως, άγει στο αυτό εκπαιδευτικό αποτέλεσμα. Ας "ξεκλειδώσουμε", λοιπόν, τις εμπειρίες και τα εξαγόμενα...

     Σαν "τι", λοιπόν, αρετές, θα έπρεπε να χαρακτήριζαν τους Ίππους που ήσαν εξαναγκασμένοι να ενσταυλίζονται σε ένα φρουριακό περιβάλλον όπως αυτό του Malbork, αρετές προς τι οποίες θα έπρεπε να κατατείνει και η εκπαίδευση των ιδίων αλλά και των Ιππέων τους? Εν αρχή ην το κλειστό και παράβυστον περιβάλλον τους! Αυτό το ιδιαίτερο περιβάλλον με τα στενά περάσματα, συχνά επικλινή και χιονοσκέπαστα που τα έκαναν ιδιαιτέρως ολισθηρά για τα πέλματα των εύσωμων Ίππων (συχνά κατάφρακτων) και των, ομοίως, Ιππέων τους 

     Κι αυτά απαιτούσαν καλήν επαφή με τις ηνίες κατά την διάρκεια της κινήσεως στους εσωτερικούς χώρους του κάστρου προς αντιμετώπιση της ολισθηρότητος, κάτι που εν συνεχεία συμπλήρωσαν οι "βίδες" που προσθέταμε καθημερινώς στην πετάλωση κάθε πρωί που ξεκινούσαμε την ίππευση. Ωστόσο η επαφή με τον Ίππο μέσω των ηνιών...

     
     Επιπλέον, η κίνηση σε κλειστό περιβάλλον, η προσπέλαση θυρών και διαδρόμων, διαμορφώνει μίαν ιδιαίτερη "ψυχολογία" στον ίππο και στον Ιππέα εγείροντας κοινή συνεργασία αντιμετωπίσεως των επιπτώσεων...

     Έτσι, σήμερα, συνεπτύξαμε τον ..."τάπητα" στα όρια ενός λεπτεπίλεπτου "κεντήματος" που περιελάμβανε όλα τούτα ως "ραφινάρισμα" ιππικής δεξιοτεχνίας ουδεμίαν σχέση έχουσα με ανθρωποκατασκεύαστα και ανούσια "dressage" αλλά με τους φυσικότατους κανόνες ιππεύσεως σε μη αναπεπταμένο πεδίο.

     Αποτελεί προπονητική υποχρέωση η εναλλαγή των καθημερινών εκπαιδευτικών σεναρίων και προς αυτή την κατεύθυνση κατέτειναν οι σημερινές επιλογές προς "εκλέπτυνση" της διευθυντικής και, εν γένει, ιππευτικής δεξιοτεχνίας των εκπαιδευομένων μας, έχοντας κατά νου τις ανάγκες που ανέδειξε η, μόλις, προηγούμενη εκπαιδευτική μας ημερίδα με τα ...ευτυχή απρόοπτά της! 

     Και σήμερα μπήκαν "όρια", σημάδια και σινιάλα, ώστε οι διαδρομές να γίνουν συγκεκριμένες και πιο συγκεκριμένα τα σημεία αναφοράς τους.

     Μπήκαν "σημαδούρες" ώστε να περιορισθεί η απεραντοσύνη του αναπεπταμένου πεδίου και να γίνει ένα απλό "στενό πέρασμα".

     Κι όλα τούτα με την προσομοίωση και των συνθηκών εκτρεπτικής ολισθηρότητος.

     "Πονηριές" κι απάτες, κάτι σαν trompe-l'œil, κάτι σαν τα ...καταπιστεύματα του Σώρρα και τα δημοσιονομικά κατα...φεσώματα της (αντ-)εθνικής μας (παρα-)οικονομίας! Απάτη, να δουν τα μάτια σας...

     Απάτη, αλλά μικροδιορθωτική προσέγγιση στους χειρισμούς αλλά και στην προσομοίωση Έφιππης Τοξοβολίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την βελτιστοποίηση των επιδόσεών τους.

     Κι εδώ το ορισμένο "σημείο" έπαιξε τον ρόλο του και τον έπαιξε αποτελεσματικότατα!

     Και οι δύο εκπαιδευόμενοι ούτε που κατάλαβαν ότι ο οξυκόρυφος ιστός που προσομοιώνει την λόγχη των αναγεννησιακών Ελλήνων Στρατιωτών τους μετέφραζε την ισορροπία σε διαρκή ...δοκιμασία, μέχρι που σιωπηρώς τους δίδαξε "γεωμετρία" βαθέος "καθίσματος".

     Και κάπως έτσι κατέληξαν σε υπαιχμική λαβή του ιστού εν καλπασμώ, έτοιμοι για την πρώτη τους δορατομαχία...

     Στο τέλος της ημερίδος ήταν χάρμα ...ώτων να τους ακούς να αποτιμούν το μάθημά τους λέγοντας ότι σήμερα κατάφεραν πολύ καλύτερες εντολές προς τον ίππο και πολύ καλύτερα διευθυντικά αποτελέσματα.

     Μα, αυτό ακριβώς επεδίωξε η σχεδίαση του περιεχομένου αυτής της ημερίδος.

     Μόνη παραπονούμενη η αγαπημένη μας φοράδα η οποία μας παραπονέθηκε ότι σήμερα δεν άκουσε πραγματικά βέλη να εξαπολύονται από την ράχη της. Δεν πειράζει, την επόμενη φορά.

     Και την αφήσαμε να χαρεί στη ράχη της την καλή μας φίλη Σύντια η οποία σήμερα μας τίμησε με την παρουσία της κοντά μας!

     Όχι, δια θείας επιφοιτήσεως δεν γίνεται τίποτε και, ιδίως, τίποτε δεν γίνεται και δεν προσδοκάται να γίνει στην Ιππική όπου τα πάντα περνούν μέσα από το φίλτρο της ιδίας εμπειρίας που ανακτάται από την προσωπική εξάσκηση εξικνουμένη μέχρι του μόχθου. Και μπορεί οι μύθοι των αφελών να μιλούν για "άγια πνεύματα εν είδει ...περιστεράς" αλλά αν τύχει και καθίσει κανένα αρπακτικό στο κεφάλι σας μην ξιπασθείτε νομίζοντας ότι σας "κατσικώθηκε" το ..."άγιο πνεύμα"! Όταν πέφτουν οι θερμοκρασίες, η πείνα κάνει ακόμη και τα αρπακτικά να αδιαφορούν για την επιφάνεια πάνω στην οποία θα προσγειωθούν για να αναζητήσουν τροφή, αρκεί η επιφάνεια να δείχνει φιλόξενη και γαλήνια, όπως θα πρέπει να είναι και η ύπαρξη κάθε ενασχολουμένου με την Ιππική Τέχνη! Αυτό το τελευταίο ποτέ μην το ξεχνάμε, διότι η γαλήνη αν δεν είναι το κύριο χαρακτηριστικό του πολεμιστή, όπως νοείται και κάθε έφιππος, τότε ελαχιστοποιείται κάθε πιθανότητα επιτυχίας των προσδοκιών του!

ΥΠΕΡΠΗΔΗΣΗ ΜΕ ΣΗΜΑΙΟΦΟΡΙΑ*

     Ανεβαίνει διαρκώς το επίπεδο της ιππικής διδασκαλίας των μαθητών της Σχολής του Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων" και σήμερα επιχειρήθηκε με επιτυχία η εκτέλεση μιας δύσκολης ασκήσεως η οποία προετοιμάζει τον έφιππο πολεμιστή για τα πραγματικά δύσκολα και, ως εκ τούτου και ωραία!

      Η σημερινή άσκηση ήταν η Υπερπήδηση Εμποδίου με σημαιοφορία, ή, εν προκειμένω, με την Λόγχη των Ουλάνων, ενός εφίππου σώματος που άφησε πίσω του "ιστορία" και, μέρος των τακτικών του οποίου διαμορφώθηκαν από τους, επίσης λογχοφόρους, Έλληνες Στρατιώτες της Αναγεννήσεως οι οποίοι διεμόρφωσαν και τις τακτικές του Ελαφρού Ιππικού της Δύσεως, των οποίων την ηρωική εποποιία τιμούμε εμείς οι, έφιπποι, απόγονοί τους!

     Παλαιότατο όπλο η Λόγχη των εφίππων πολεμιστών εντοπίζεται συχνά σε παραστάσεις αγγείων από την αρχαιότητα και καταφέρνει να επιβιώσει χρηστικώς έως και τις αρχές του 29ού αιώνος, παρά την, ήδη, κυριαρχία της πυρίτιδος.

     Και από την αρχαιότητα, η Λόγχη περνά στον μεσαίωνα με εφαρμογή είτε σε πεζούς είτε σε εφίππους πολεμιστές, οπωσδήποτε δε, στα ιπποτικά τάγματα τα οποία, αν και γνωστά για την καθιερωμένη χρήση του ξίφους, εν τούτοις, πάντοτε διέθεταν ικανό αριθμό λογχοφόρων πεζών, με τους τελευταίους να καταλήγουν, πλέον, εξοπλισμένοι όχι με Λόγχη αλλά με βαρύτερο κοντάρι (δόρυ) λόγω των αυξημένων αναγκών διατρήσεως που υπαγόρευσαν οι ενισχυμένες θωρακίσεις των πανοπλιών. 

     Και, εκτός των γνωστών παραστάσεων των Ελλήνων Στρατιωτών της Αναγεννήσεως που φέρουν, έφιπποι, Λόγχη, σε μία ξυλογραφία του Jörg d. Ä. Breu 1475/1480- 1536, ενός καλλιτέχνη της Γερμανικής Σχολής του Δουνάβεως, «Οι δέκα Ούγγροι Λογχοφόροι Ιππείς»(1530) παρατηρούμε την ιστορική σημασία της καθιερώσεως του συγκεκριμένου όπλου από τα ευρωπαϊκά, έφιππα, σώματα. 

     Η συγκεκριμένη άσκηση προετοιμάζει τον Ιππέα για τις ιππηλασιακές Υπαιχμίες (κονταρομαχίες) "καθίζοντάς" τον βαθύτερα στη σέλλα και, κυρίως, κάνοντάς τον να εννοήσει στοχαστικότερα ότι ο Ίππος  ξ έ ρ ε ι  και να κατευθύνεται προς την ενδεδειγμένη διαδρομή και να ρυθμίζει τον διασκελισμό του ενώπιον εμποδίου ώστε, ανεξαρτήτως ύψους, να υπερπηδά επιτυχώς! 

     Και όλες οι παράμετροι αυτού του μαθήματος βασίσθηκαν στην Λόγχη των εφίππων λογχοφόρων, όπως αυτό το όπλο μας παραδίδεται από τις σελίδες της πλούσιας βιβλιογραφίας από την Βιβλιοθήκη της «Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας» εκ της οποίας αντλούμε πολύτιμες εκπαιδευτικές πληροφορίες.

     Το σημερινό μάθημα και για τους δύο μαθητές διήρκεσε μόλις 43 λεπτά μέσα στα οποία και οι δύο προθέρμαναν τον ίππο, προθερμάνθηκαν οι ίδιοι και εξετέλεσαν από τέσσερις επιτυχείς υπερπηδήσεις καθέτου 0.60 εκτμ και οι ίδιοι, αφού προηγουμένως διήλθαν επιτυχώς υπεράνω διαγωνίου βαλβίδος.

     Ταχύτητα, ακρίβεια, ρυθμός και εγρήγορση διατηρουμένου, συνεχώς, του "στρατιωτικού καθίσματος"  (εντελώς διαφορετικού του "αθλητικού") με την προσομοιωτική Λόγχη ανά χείρας και με τον επισείοντα να κυματίζει, οι δύο Γεώργιοι "κατεσπάραξαν" το κάθετο εμπόδιο, προετοιμαζόμενοι  για τα καλύτερα που είναι επί θύραις! Προηγουμένως, όμως...

     Με έμφαση στο σωστό "κάθισμα", στην αποτελεσματική διεύθυνση, στο ενδεδειγμένο κράτημα του ιστού και στον ακριβή ρυθμό, οι δύο "Έλληνες Κένταυροι" προετοιμάσθηκαν για την τελική υπερπήδηση καθέτου εμποδίου 0.60 εκτμ. με, κατά σειράν προηγούμενες, τις διελεύσεις υπεράνω επιδαπέδιας βαλβίδος και διαγωνίου βαλβίδος Μία διαδικασία η οποία θα πρέπει να διεκπεραιωθεί με προσοχή στην ακριβή τήρηση μιας ενότητος παραμέτρων ώστε, τελικώς, να εκτελεσθούν με ασφάλεια και ακρίβεια οι τελικές υπερπηδήσεις των εκπαιδευομένων μας.

     Το ανά χείρας βοήθημα στην πλήρη μορφή του ζυγίζει 1400 γραμμάρια συμπεριλαμβανομένου και του κώνου της κορυφής του αλλά στην συγκεκριμένη άσκηση ο κώνος είχε αφαιρεθεί και το συνολικό βάρος του ήταν μόλις 360 γραμμάρια, αρκετά για την ασφαλή εκτέλεση υπερπηδήσεων από πρωτεισάκτους. Για τους συγκεκριμένους μαθητές θα ακολουθήσουν πολλές ασκήσεις με το συγκεκριμένο βοήθημα στην πλήρη μορφή του.

     Στη Σχολή του Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων", όπως ακριβώς και στην ευρύτερη Σχολή μας, η "σχεδίαση" των μαθημάτων γίνεται μελετημένα και με γνώμονα την ασφάλεια Ίππων και μαθητών ώστε, επί δεκατρία χρόνια, να διατηρούμε μηδενικό τον δείκτη ατυχημάτων σε μία δραστηριότητα της οποίας η υψηλή επικινδυνότητα αποθαρρύνει ακόμη και τις ασφαλιστικές εταιρείας να ασφαλίζουν πελάτες!

     Και όλα τούτα κατατείνουν στην ορθή χρήση της Λόγχης (όπως και του δόρατος) και όχι απλώς της σημαίας, από έναν έφιππο πολεμιστή!

     Βεβαίως και το ασκησιολόγιο που εφαρμόζεται στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν αποτελεί αποκύημα αυτοσχεδιασμών, ως είθισται σε τούτο τον τόπο όπου αυτοχρισμένοι τσαρλατάνοι δηλώνουν ό,τι τους κατεβαίνει, αλλά βασίζεται σε τεκμηριωμένη τεχνογνωσία η οποία, μαζύ με την εκπαίδευση του ίδιου του Εκπαιδευτή και την σώρευση ιδίας εμπειρίας, καταλήγει με ασφάλεια στο επιθυμητό αποτέλεσμα προόδου του εκπαιδευομένου!

     Οι σημερινές χαμηλές θερμοκρασίες κράτησαν κάποια σκυλάκια, αλλά και κάποια "γατάκια" κάτω από τις κουβέρτες, όμως υπήρξαν κι εκείνοι που χαρήκαμε το πρώτο χιόνι του χρόνου!

     Μπορεί με τις πρώτες νιφάδες του χιονιού, σήμερα, να παρέλυσε το δημοκρατικό κρατικό σύμφυρμα, όμως, οι "Έλληνες Κένταυροι" απτόητοι βρεθήκαμε  στο Ιππευτήριο για μια ακόμη εκπαιδευτική ημερίδα - απότιση φόρου Τιμής στους εφίππους Προγόνους μας, Έλληνες Στρατιώτες της Αναγεννήσεως, αφού για μας ο κόσμος δεν καταρρέει, ή, όπως τραγουδά η αείμνηστη Ζarah Leander: "Davon geht die Welt nicht unter!"

Υστερόγραφο:

     Και τώρα μπορούμε να πούμε κι ένα ...μυστικό: 

Σήμερα ξεκινήσαμε και την εξοικείωση του Ίππου μας με την σημαία 

ώστε να μπορούμε να τον χαιρόμαστε ιππεύοντάς τον 

φέροντας και την σημαία της Ομάδος μας. 

Ευκαιρία ήταν...

*  O όρος "σημαιοφορία" επιλέγεται ως εκπαιδευτική προτεραιότητα, πάντοτε με δεδομένο την κατάληξη της ασκήσεως στη λογχοφορία.