ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ "ΤΙ" ΔΡΑΣΗ...

 ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ "ΤΙ" ΔΡΑΣΗ...

     Ζούμε εν μέσω ηλιθίων και χαυδοσκελωμένοι σήμερα, 29η Μαίου, οι γραικυλόφωνοι θρηνούν το σάρωμα της διεφθαρμένης Ανατολικής ΡΩΜΑΪΚΗΣ Αυτοκρατορίας που διέλυσε την Ελλάδα, από τους γενναίους Οθωμανούς πολεμιστές του Μωάμεθ, χρεώνοντας μιαν ανυπόστατην ήττα στον Ελληνισμό, μιαν ήττα που ποτέ ο Ελληνισμός δεν υπέστη! Αλλά, στους «Έλληνες Κενταύρους» προτιμάμε να απολαμβάνουμε ένοπλους καλπασμούς, μάλιστα, με βαρέα όπλα, Δόρατα και Αλεβάρδες, θεωρώντας ότι μόνον έτσι διατηρείται ζωντανή η ελπίδα επιβιώσεως του έθνους και της φυλής μας, αντί των παθητικών και νοσηρών θρήνων στους οποίους επιδίδονται οι ανόητοι! 

     Κομβική ημερίδα η σημερινή για τους προχωρημένους εκπαιδευομένους μας οι οποίοι, πλέον, εισέρχονται στον κύκλο των απαιτήσεων ενός πολύ απαιτητικού ασκησιολογίου με επίκεντρο την κατάκτηση της δεξιότητος του, εν κινήσει, ορθοστάδην.

      Ενώ το απλό ορθοστάδην (εν στάσει) ήδη είναι οικείο στους μαθητές μας ήδη εκ της αρχαριότητός τους και ο Ίππος μας εκπαιδευμένος ώστε να το δέχεται αγογγύστως, εν τούτοις το ορθοστάδην εν κινήσει έχει τις δικές του εκπαιδευτικές απαιτήσεις όχι μόνον για τους εκπαιδευομένους αλλά και για τον ίδιο τον Ίππο. 

     Και, βεβαίως, σε ό,τι αφορά στους δύο πρώτους βηματισμούς (βάδην και τροχάδην) δεν τίθεται θέμα, όμως, το ορθοστάδην σε καλπασμό προϋποθέτει έναν Ίππο καλώς συραγωγούμενο και, δυστυχώς, ο δικός μας δεν ...κατέχει από τέτοια, οπότε, σήμερα, αποφασίσαμε να τον μυήσουμε και στην συραγώγηση η οποία δεν του είναι και τόσο οικεία.

     Εκπαιδεύοντας, όμως, κάτι ανάλογο σε έναν "νεόλεκτο" συραγωγήσεως Ίππο, επιλέγουμε ασφαλώς την μέθοδο της Παραστατικής Συραγωγήσεως της οποίας, άλλωστε, είμαστε οι επινοητές και με την Ναταλία στο "τιμόνι" και με τον Μάνο στα ..."γκάζια" ξεκινήσαμε την εργασία. 

     Κι όταν έχεις έναν Μάνο να ...καλπάζει ταχύτερα από το αλογάκι μας το οποίο είναι και ...ευφυέστατο, τα πράγματα γίνονται εύκολα.

     Συνέχεια με αλλαγή ρόλων των δύο μαθητών, πάντοτε, με σταθερή την διαχείριση του Ίππου. 

     Για άλλη μια φορά η συνάσκηση δύο εκπαιδευομένων αποδεικνύεται ανεκτίμητη.

     Και κάπως έτσι μπήκαμε στο πρώτο μέρος του κυρίως μαθήματος που ήταν η εμβάθυνση στο εν κινήσει ορθοστάδην (αφού ήδη έχουν μυηθεί σ΄ αυτό οι δύο συγκεκριμένοι εκπαιδευόμενοι), τηρώντας με ευλάβεια τον κανόνα που εξασφαλίζει την ακεραιότητα του Ίππου, αφού αυτή η άσκηση είναι πολύ επικίνδυνη αν ο αναβάτης δεν πατήσει στα σωστά σημεία που αποκλείουν την κακοποίηση του ζώου.

     Το εν κινήσει ορθοστάδην είναι μία άσκηση της οποίας η εκμάθηση προκαλεί υψηλή κόπωση στον εκπαιδευόμενο διότι η απώλεια ισορροπίας, με τις συνεπακόλουθες αναγκαστικές αφιππεύσεις και επανεφιππεύσεις, κυριολεκτικώς εξοντώνει τον ασκούμενο. 

     Έτσι, εξ αρχής το σημερινό μάθημα χωρίστηκε σε τρία μέρη, ήτοι (α) την εισαγωγική εξάσκηση των δύο εκπαιδευομένων, (β) την διαμεσολάβηση ενός μέρους ασκήσεως σε όπλα ώστε να χαλαρώσουν αλλά και να εδραιώσουν την ισορροπία τους και, (γ) την επανάληψη της ασκήσεως του εν κινήσει ορθοστάδην.

     Όπως ήταν φυσικό, στο πρώτο μέρος και οι δύο εκπαιδευόμενοι κατάφεραν να σταθούν εν ισορροπία για λίγα μόνον ...εκατοστόμετρα μήκους κινήσεως του Ίππου.

     Βεβαίως δε και οι δύο βελτίωσαν την ικανότητα της επιτυχούς αναγκαστικής αφιππεύσεώς τους, προσγειούμενοι όρθιοι μετά από κάθε απώλεια ισορροπίας.

     Ακολούθησε για τον καθένα από τους δύο εκπαιδευομένους μία σειρά καλπαστικών εξόδων με τα χέρια σταυρωμένα επί του στήθους.

     Ο καλπασμός χωρίς σέλλα και με τα χέρια ακίνητα και σταυρωμένα στο στήθος, χωρίς την στήριξη επί των ηνιών και χωρίς την δυνατότητα ελέγχου της διευθύνσεως του Ίππου με αποτέλεσμα να εναπόκειται στην πρωτοβουλία του κάθε στροφή και κλίση είναι ό,τι δυσκολότερο στην εκπαίδευση ενός αναβάτη αλλά και ό,τι πιο ωφέλιμο για την ανάδειξή του! 

     Η χρήση όπλων που διαμεσολάβησε επικύρωσε την πάγια θέση της Σχολής μας ότι αυτή ενισχύει κατά πολύ και την ψυχολογία του αναβάτη και την ισορροπιστική του ικανότητα! Και το άνοιγμα της σφεντόνας σε καλπασμό που προκαλεί μείωση ευσταθείας λόγω του υπερυψωμένου κέντρου βάρους των χεριών τα οποία, πλέον, ταλαντεύονται, προσθέτει βαθμό δυσκολίας στον καλπασμό με τα χέρια απλώς σταυρωμένα επί του στήθους.

     Και το Δόρυ, πανομοιότυπο των αρχαίων Δοράτων με μεταλλικά μέρη (αιχμή και σαυρωτήρα) και ιδίου μήκους, βάρους και διαμέτρου κοντού, είχε σειρά ανεξαρτήτως ότι ως όπλο ουδέποτε προορίζονταν για έφιππη χρήση. Στην περίπτωσή μας το έχουμε καθιερώσει διότι εκγυμνάζει τον Ιππέα και στην επίτευξη ασφαλέστερου ιππευτικού "καθίσματος" και βελτιώνει την μαχητική του "αντίληψη" κάτι πολύ σημαντικό για την Σχολή μας.

    Επί στόχου οι σημερινοί καλπαστικοί δορατισμοί και, παρά την δυσκολία του στόχου ο οποίος παραπλανά για το σχήμα του στο "μάτι" εκείνου που τον προσεγγίζει γρήγορα, ο Μάνος τα κατάφερε θεαματικώς!

     Προηγουμένως, ευγενικότατα φρόντισε για το στήσιμο του στόχου με την εργατικότητα Ιππευτηρίου (άμποτες και μελέτης...) που τον διακρίνει!

     Ακάθεκτος και στην ένοπλη αφίππευσή του δι εκτινάξεως, με τον Ίππο εν κινήσει, ο Μάνος και με το Δόρυ σε λαβή ασφαλείας προστατεύοντας από δυσάρεστα τον Ίππο!

     Αν ήταν και στα θεωρητικά τόσο καλός όσο στα πρακτικά δεν θα έθετε σε κίνδυνο ...εγκεφαλικού τον Εκπαιδευτή του!

     Εξαιρετική και η Ναταλία στις καλπαστικές εξόδους της με ...Αλεβάρδα επί στόχου και με επιτυχία που θα την ζήλευαν και οι άνδρες της Παπικής Φρουράς του Βατικανό!

     Δύσκολη η εκπαίδευση στους "Έλληνες Κενταύρους" αλλά όταν μετατρέπεις την λεπτεπίλεπτη και ευγενέστατη Ναταλία σε σκληροτράχηλο Ελβετό ...Αλεβαρδιέρο και μάλιστα έφιππο (διότι οι Αλεβαρδιέροι ήσαν μόνον πεζοί!) ε, δεν είναι και λίγο! 

     Το ίδιο δυναμική αλλά και αρμονική και η ένοπλη αφίππευσή της Ναταλίας αποκαλύπτει και την σχέση της με τον ...χορό πέραν της ιππευτικής της ικανότητος.

     Με την έναρξη και του τελευταίου μέρους τούτης της ημερίδος φάνηκε αμέσως πόσο ωφέλιμη ήταν η παρεμβολή του ενόπλου "ιντερμέδιο" αφού με την πρώτη του επανεφίππευση για επανάληψη του ορθοστάδην εν κινήσει κατάφερε να σταθεροποιηθεί και να διανύσει μήκος βηματισμού Ίππου μεγαλύτερο των ...οκτώ μέτρων.

     Ακριβώς το ίδιο κατέγραψε και η επανεφίππευση της Ναταλίας που ακολούθησε επιβεβαιώνοντας ότι η εισαγωγή των όπλων, του Ιππικού Θεάτρου και όσων "παρεπομένων" έχουμε καθιερώσει στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" υπήρξαν επιτυχέστατες επιλογές που υποστηρίζουν την ανάδειξη Ιππέων και Αμαζόνων υψηλής κλάσεως!

     Και άντε τώρα, μετά από όλα αυτά, εσύ Εκπαιδευτή να πείσεις τον Μάνο να μελετήσει θεωρητικά και την ορολογία της χαλινώσεως... Άντε!...