ΜΕ ΚΙΝΗΤΡΟ ΤΟ ...ΠΑΡΑΔΑΚΙ

 ΜΕ ΚΙΝΗΤΡΟ ΤΟ ...ΠΑΡΑΔΑΚΙ

     Με τον ανώτατο "άρχοντα" να τιμά "μνήμες" περιθωριακών διαστροφικών "στιχουργών" και να παρασημοφορεί κατηγορουμένους για κακουργηματικές πράξεις, η σύγχρονη γραικία σκουπιδοποιείται ως "Κολομβία των Βαλκανίων" στον παγκόσμιο χάρτη εκθέτοντας σε διεθνή εμπτυσμό την Ελλάδα η οποία, αν και από την μάχη της Πύδνας αποτελεί τελεσίδικο παρελθόν "οντότητος", εν τούτοις εξακολουθεί να διασύρεται ως ταυτιζόμενη με την σημερινή χωματερή των γραικύλων. Και μέσα σε όλο τούτο το ερείπιο "κράτους" και η Ιππασία ακολουθεί την κοινή κατρακύλα Αξιών που οι ανάξιοι κάτοικοι της χώρας επιλέγουν!  

     Mε σταθερή ..."μπουζουριέρα" το ανυποψίαστο και εργαλειοποιημένο, "άλογο", οι επί δεκαετίες αμετακίνητες μουτσούνες εφοπλιστο-βιομηχάνων, μεγαλο-ταβερνιάρηδων, φακελλάκηδων, ανειδικεύτων τοκογλύφων και λοιπών άλλων κοινωνικών λαμογιών, λυμαίνονται την ελλαδική "ιππασία" η οποία δεν έχει καμία σχέση με το ιππεύειν αλλά με το αλισβερίσι που διευκολύνει το έρπειν προς την κοινωνική αναρρίχηση!

Το ίδιο το διεφθαρμένο δημοκρατικό καθεστώς που παρασημοφορεί τα παρακρατικά κατακάθια που δηλώνουν "αντιφασίστες", αυτό το καθεστώς έχει εκχωρήσει και την Ιππασία σε χέρια ανάλογων λαμογιών "μεγαλοπαραγόντων" τα οποία επιδίδονται σε "πιρουέτες" γύρω από το παραδάκι και την κοινωνική τους αυτο-προώθηση σαν δευτεροκλασάτες μπαλαρινούλες που δεν τους φτάνει η υπαρξιακή ανεπάρκεια, δεν τους φτάνει η ασχετοσύνη με τα "ιππικά πράγματα" αλλά απαιτούν και το ...χειροκρότημα!

     Τα πάντα σ τ α θ ε ρ ώ ς  ανακυκλώσιμα στον χώρο, λοιπόν, της ελλαδικής "ιππασίας" και μόνιμο και το μοναδικό έντυπο-εκφραστής της, η "ΙΠΠΑΣΙΑ" η οποία εκδίδεται(!) επί 39 ολόκληρα χρόνια επαναλαμβάνοντας σε κάθε ένα από τα 417 τεύχη της την ίδια παρακμή και την ίδια κατάπτωση που χαρακτηρίζει τα "ιππικά πράγματα" της συν-"εκδιδομένης" δημοκρατίας του "κράτους" των Αθηνών. Και από το 417ο τεύχος της "ΙΠΠΑΣΙΑΣ" αντλούμε και το ιδιαιτέρως δυσάρεστο "σόφισμα" ότι το "αλάτι" που νοστιμίζει την "αθλητική ιππασία", όπως την εννοούν οι γραικύλοι, είναι το ...παραδάκι!

     Δυστυχώς, αυτό το "σόφισμα" δεν είναι ανυπόστατο και η "ΙΠΠΑΣΙΑ" απλώς το υπογραμμίζει ως πραγματικότητα διότι, όντως, για τον εξαθλιωμένο όχλο των γραικύλων, το παραδάκι αποτελεί "ζητούμενο" και στον χώρο της υποτιθέμενης "ιππασίας" του.

     Ανεξαρτήτως εάν από την σημερινή ελλαδικήν "ιππασία" έχουν διωχθεί πάντες οι μη "πολύφερνοι" πλουτοκράτες και τον λυμαίνονται αποκλειστικώς οι "έχοντες και κατέχοντες" (οι οποίοι δεν κατέχουν αναγκαστικώς και την ιππική δεξιότητα, κάτι, όμως, για το οποίο ουδείς απασχολείται...), αδιαφόρως εάν την σύγχρονη ελλαδική "κάστα" της κατ΄ ευφημισμόν "ιππασίας" κατακλύζουν προβεβλημένοι λεφτάδες και ...τέκνα αυτών, είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι ο συντάκτης της "ΙΠΠΑΣΙΑΣ" έχει τους λόγους του να μη κάνει διακρίσεις και να αφήνει να εννοηθεί ότι το χρηματικό κίνητρο είναι ενδιαφ΄περον ακόμη και για μιαν ...Ιόλη Μυτιληναίου, κόρη του ...γνωστοτάτου! Να το ...ψειρίσουμε, να το "φωτίσουμε";... Κι αν ναι, εδώ για τι ...ποσά μιλάμε και από "πού";... Kαι αυτό είναι...Ιππασία; 

     Για κάποιο "στήσιμο" μιλά ο συντάκτης! Για κάποιο "στήσιμο" με επίκεντρο κάποια "διοργάνωση" με ...χρηματικά(!) "έπαθλα", τουτέστιν,  π α ρ α δ ά κ ι! Και το μυαλό μας πάει σε μια ..."ιπποδρομοποίηση" της, δήθεν, "αθλητικής ιππασίας" διότι όποιος ξέρει τον "χώρο" και διαβάζει τέτοιες διατυπώσεις το μυαλό του αμέσως πάει σε  σ τ ο ι χ ή μ α τ α, μ ε ρ ί σ μ α τ α   και λοιπές ...λ ο υ μ π ι ν ι έ ς  με είλωτα τον εκμεταλλευόμενο Ίππο και δεδομένη την κακοποίησή του! Διότι "Αθλητισμός" πέραν κοτίνου δεν νοείται!