ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

"ΠΟΛΙΤΕΙΑ" : ΕΝΑ ΕΦΙΚΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ

     "...στην περιοχή του γνωστού η ιδέα του αγαθού είναι τελευταία και μετά βίας διακρίνεται, όταν όμως τη διακρίνει κανείς δεν μπορεί να μην συλλογιστεί πως αυτή είναι η αιτία για όλα γενικά τα σωστά και καλά πράγματα, γεννώντας μέσα στον ορατό κόσμο το φως και τον κύριο του φωτός, και γιατί μέσα στον νοητό κόσμο αυτή είναι που διευθύνει και παρέχει την αλήθεια και τον νου και πως πρέπει να την ατενίσει οπωσδήποτε αυτός που εννοεί να ενεργήσει φρόνιμα και στην ιδιωτική και στη δημόσια ζωή."

Από την αλληγορία του Σπηλαίου, του Πλάτωνος

     Η εργώδης καθημερινότητα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" δεν αποτελεί, απλώς, μία εκπαιδευτική διαδικασία στη κορυφαία πολεμική τέχνη της Έφιππης Τοξοβολίας ή και στη παραγωγή κοινωνικού Πολιτισμού αλλά κάτι πολύ παραπάνω: είναι μια μυητική διαδικασία προς απόδειξη ότι η "Πολιτεία" του Πλάτωνος δεν είναι ένα ουτοπικό ιδανικό αλλά μία απολύτως εφαρμόσιμη αναγκαιότητα για την κοινωνική ευημερία του Ανθρώπου! Και ο άξων αυτής της μυητικής διαδικασίας παραμένει, σταθερά, η αξιοκρατία δια της οποίας -και μόνον- κυβερνάται χρηστά ο Κόσμος, χωρίς όμως να υπηρετεί κανείς και χωρίς κανείς να εξουσιάζεται! 

     Το ρητό ζωής του Ιδρυτή αυτής της Ομάδος έγινε θεμέλιο λειτουργίας των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" και αυτό το ρητό κάνουν πράξη οι αριστείς της Ομάδος οι οποίοι αναλαμβάνουν επικεφαλής των μελών που την απαρτίζουν.

     Οι βαθμοί στην Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" δεν παρέχονται κατ' ...απονομήν, ούτε κατ' ...ευαρέσκεια, αλλά κατακτώνται από τους φέροντες με την αποκάλυψη του περιεχομένου της ψυχής και της δυνάμεώς τους. Και τούτο δεν γίνεται "άπαξ" αλλά συνεχώς και επί καθημερινής αξιολογικής βάσεως, βάσει των Κανονισμών που ισχύουν αναφορικώς με την λειτουργία της Ομάδος. Έτσι η ανάδειξη σε τάξη βαθμού δεν σημαίνει εφησυχασμό του Στελέχους αλλά αφετηρία διατηρήσεως του κεκτημένου η οποία, αυτομάτως, άγει στην συνεχή βελτίωση του αναδειχθέντος!

     Η, αυστηρώς, απροσωπόληπτη και σκληρή εξέταση η οποία αναδεικνύει τους Ηγήτορες της Ομάδος βάσει του Ήθους και των ικανοτήτων τους, τηρούμενη απαρεγκλίτως από την έναρξη της λειτουργίας της και μη δυνάμενη να παρακαμφθεί, αποτελεί το θεμέλιο της αξιοκρατικής αναδείξεώς τους. Η εξέταση αυτή δεν αποτελεί μιαν κοινή διδικασία βαθμολογήσεως αλλά συνιστά το επίκεντρο πλαισίου μιας βαθειάς παρατηρήσεως της οποίας το τελικό συμπέρασμα ενισχύεται, δευτερευόντως, με το αποτέλεσμα των πρακτικών και θεωρητικών εξετάσεων του Εφιπποτοξότη. 

     Έτσι, οι Εκπαιδευτές και τα Στελέχη της Ομάδος πράγματι είναι άξια εμπιστοσύνης ως προς την ορθή κι επιτυχή διεκπεραίωση της εφιπποτοξοτικής Αποστολής, ενώ πάντες οι ανίκανοι ήδη αφ'  εαυτού τους έχουν απέλθη! Γι αυτό και σε τούτη την Ομάδα οι αδυνατούντες να παραμείνουν και, αργά ή γρήγορα, επαληθεύουν ως μέτρο κρίσεως την ίδια την επιτυχία της λειτουργίας των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ".

     Μετά την "ανάβλεψή" τους στο εκτός ...σπηλαίου φως, οι Ηγήτορες και τα Στελέχη της Ομάδος "μεταφέρουν" ευγενικά και ήπια την αλήθεια της οποίας έγιναν κοινωνοί στα υπόλοιπα Μέλη, όχι με εξουσιαστικό ή δασκαλίστικο τρόπο αλλά με τη σεμνότητα του Συνασκουμένου-ομοτράπεζου ο οποίος πρώτος συμμετέχει στην εκπαιδευτική διαδικασία ως Ηγήτωρ-εσαεί μαθητής και συμπάσχων! Στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" ο Αρχηγός μπορεί να κρατά τη σφυρίχτρα του αλλά δεν εγκαταλείπει και τα όπλα του με τα οποία ασκείται παραλλήλως με τους μαθητές του.

     Μέσα από αυτό το "μονοπάτι" οι Αξίες των Ηγητόρων μεταβιβάζονται και καλλιεργούνται στα Μέλη μιας Ομάδος η οποία προοδεύει συμπαγώς και αριστοκρατικώς ευδιοίκητη!  

     Η Πλατωνική "Πολιτεία" αποτελεί ένα εφικτό Ιδανικό το οποίο μπορεί να υλοποιηθεί από εκείνους οι οποίοι δύνανται να σκεφθούν και να λειτουργήσουν αξιοκρατικώς, διακαώς επιθυμούντες να "δουν" το φως αντέχοντάς το και όχι μόνον: έχοντες και τη διάθεση της μεταφοράς του και στους "εν τη ...σκοτία εγκαταβιούντες"! Και οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" αυτό το κάνουμε καθημερινή πράξη, με τεκμήριο επιτυχίας τις διακρίσεις μας!