Σάββατο 9 Ιουνίου 2018

ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΟΣ: 
ENA MEIZON ΖΗΤΗΜΑ ΒΙΟΗΘΙΚΗΣ


     Με ποιο ηθικό δικαίωμα ο Άνθρωπος, υπηρετώντας τα ίδια αυτού συμφέροντα παρεμβαίνει με δόλια μέσα ["γιαβασιές" κλπ] και τρόπους, στη φύση ενός υγιούς και αρτιμελούς Ίππου, κατακερματίζοντας την αρτιμέλειά του για την οποία προενόησε η ίδια η φύση, πετώντας στα σκουπίδια ζωτικά όργανά του και αλλοιώνοντας την όλη υπόστασή του;


     Από που κι ως που ο Άνθρωπος ατιμώρητος καθιστά υποχείριό του έναν υγιή Ίππο αναισθητοποιώντας τον, προκειμένου, εν συνεχεία να διαπράξει ανενόχλητος το ανοσιούργημα μιας επεμβάσεως η οποία ανατρέπει όλα τα δεδομένα του πλαισίου της ζωής ενός πλάσματος, όπως αυτό το πλαίσιο το καθόρισε η ίδια η φύση; 


     Πόσο αναίσθητος μπορεί να είναι ο Άνθρωπος που θα επιχειρήσει να παρέμβει βιαίως στον Ίππο, όταν ο τελευταίος αποκάμει και υπό την επήρεια της ναρκώσεως παραδοθεί στο κακούργο δίποδο δια "τα περαιτέρω";


     Και πόσο ανάλγητος ο Άνθρωπος όταν δει αυτό το περήφανο πλάσμα χωρίς αισθήσεις να κείται στα πόδια του... λίγο πριν αρχίσει η άκρα ταπείνωση η οποία βαρύνει περισσότερο τον δράστη παρά το θύμα.


     Κι αυτή η άκρα ταπείνωση αρχίζει με τη τριχιά που δένεται στο ένα οπίσθιο για να μπορέσει ο βάρβαρος Άνθρωπος να ημιστρέψει τον εξουθενωμένο από την νάρκωση Ίππο , προκειμένου ο δράστης και ανάξιος να φέρει τον τίτλο του "γιατρού" να προχωρήσει στην τέλεση του εγκλήματος.


     Και η τέλεση του εγκλήματος διαπράττεται με το χέρι του δράστη Παγερό" διευθύνοντας της αιθερική κόψη του νυστεριού να αποκαλύψει το "επίμαχο περιεχόμενο" του οσχέου που αποτελεί και τον στόχο αυτής της βαρβαρότητος. 


     Σε λίγο, στα ίδια χέρια που ορκίστηκαν να προσφέρουν την ...ίαση, θα απομείνει αυτό το "περιεχόμενο" για να τα ντροπιάζει και να θυμίζει στον Άνθρωπο ένα έγκλημα καθοσιώσεως το οποίο παραμένει διαρκές, υπό την κοινή συνενοχή ολοκλήρων των κοινωνιών οι οποίες συμπεριφέρονται ανθρωποκεντρικά όπως βολεύει το ανθρώπινο άτομο που ασεβεί ακόμη κι έναντι της φύσεως ενώ, μοιράζοντας το ίδιο την ..."τράπουλα του Δικαίου" απονέμει σαυτόν ...συγχωροχάρτι.


     Και ο  ασελγός των φυσικών νόμων, Άνθρωπος, φροντίζει για την ακεραίωση του εγκλήματός του, προσέχοντας την κάθε λεπτομέρεια...


     Συμπαραστάτης του ένα "επιστημονικό" πτυχίο ... βιοποριζόμενου τεχνοκράτη ουδεμίαν σχέση έχοντος με την ΥΓΕΙΑ στο όνομα της οποίας ορκίστηκε αποφοιτώντας... Συμπαραστάτης του και η τεχνολογία την οποία ο ίδιος προάγει προς διάπραξη των ανομημάτων του...


     Κι όταν το άλλοτε αρτιμελές και νυν ανάπηρο ζώο ανανήψει από την νάρκωση κι ανασηκωθεί  στα πόδια του καταλαβαίνοντας ότι δεν είναι, πλέον, το ίδιο που λίγο πριν είχε ξαπλώσει στο χώμα..., ο αναίσχυντος Άνθρωπος δεν του ζητά συγγνώμη, δεν κάνει χαρακίρι όπως θα του άξιζε αλλά φροντίζει να το κρατήσει όρθιο για να το θέσει και πάλι υπό τον υποχειριασμό του, εξυπηρετώντας τις ανάγκες του.


     Και το ευτελισμένο και σακατεμένο ζώο θα περιφέρεται μέχρι τον θάνατό του με ένα "κενό" εκεί που άλλοτε είχε την ίδια τη ζωή, ανήμπορο πλέον να την αναπαραγάγει και διερωτώμενο προς τι τόση κακουργία από το δίποδο που έκανε το λάθος να του δείξει την αθωότητα και την εμπιστοσύνη του πριν καταλάβει ότι στον κακούργο πρέπει μόνο επιφύλαξη.


     


     Ως καταγινόμενος με την Ιππική επί δεκαπενταετία και υποχρεούμενος να σπουδάζω τον Ίππο  σε κάθε έκφανση του βίου και των δραστηριοτήτων του, έχω προσεγγίσει πολλές φορές και ζητήματα τα οποία αφορούν στην φυσιολογία και την υγεία του. Έχω παρακολουθήσει πολλές χειρουργικές επεμβάσεις τόσο στην Ιππιατρική Κλινική του Μαρκοπούλου όσο και σε ιδιωτικούς χώρους, παθολογικές, ορθοπεδικές ακόμη και ορθοδοντικές, έχω κρατήσει, δε, λεπτομερέστατο οπτικοακουστικό υλικό προς ιδίαν, εμού, μελέτη. Όμως, οι εννέα επεμβάσεις ευνουχισμού που, έως τώρα, παρηκολούθησα με εξήγειραν διότι και στις εννέα περιπτώσεις παρετήρησα ότι οι εκτεμνόμενοι Ίπποι θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε ομαλότατα συνεργάσιμους με τον Άνθρωπο Ίππους, εάν ο τελευταίος διέθετε ελάχιστην αγάπη και, ούτω, σεβασμό προς αυτούς, αφιερώνοντάς τους λίγο χρόνον εκπαιδεύσεως.


     Από την εκτενέστατη προσωπική μου εμπειρία και ως ασκούμενος στην Ιππασία αλλά και στην Έφιππη Τοξοβολία, διεπίστωσα ότι οι πλέον ευάγωγοι και αξιόπιστοι Ίπποι απηλλαγμένοι φοβιών και συνεργάσιμοι με τον Άνθρωπο είναι οι επιβήτορες.


     Στην Κοιλάδα του Οργανισμού "Kassai" όλοι επιβήτορες οι Ίπποι Σχολής και αγώνων, συζούν αρμονικότατα μεταξύ τους και συμπεριφέρονται ιδανικά προς μαθητές και αγωνιζόμενους σε μία έφιππη πολεμική τέχνη υψηλών απαιτήσεων.


     Η "ναυαρχίδα" κατά την τελευταία περίοδο του ΚΕ.ΙΠΠ. στο Μαρκόπουλο και πλέον αξιόπιστος Ίππος Σχολής αρχαρίων, ο ουγγρικής καταγωγής Oger, ήταν και αυτός επιβήτορας ο οποίος όχι μόνον ουδέποτε μας εξέπληξε αρνητικά αλλά και του εμπιστευόμασταν αρχάριο πολυτραυματία μαθητή ο οποίος τον διηύθυνε ανενστόμιστο και γυμνιππευτικά, ακόμη και με τις ηνίες στα ...δόντια του.


     Πάμπολλοι, ξένοι και τυχαίοι επιβήτορες με τους οποίους ανέλαβα να συνεργασθώ περιστασιακώς "a prima vista", χωρίς καμία προηγούμενη προετοιμασία, μου απέδειξαν ότι εάν ο Άνθρωπος δεν αμφισβητεί τον εαυτό του δεν φοβάται και εάν δεν φοβάται δεν εγκληματεί κατά της φύσεως ενός φυσιολογικότατου ζώου όπως ο επιβήτορας, διαπράττοντας το εγκληματικό λάθος να παρεμβαίνει στη φύση του νομίζοντας ότι έτσι τον ακινδυνοποιεί από ανύπαρκτους κινδύνους "βίαιης" συμπεριφοράς.


     Και, σήμερα, έχοντας την Τιμή να εμπιστεύομαι αρχαρίους μαθητές στον επιβήτορα της Σχολής μας Sepp διαπιστώνω ότι οι επιβήτορες είναι ασυγκρίτως πιο αξιόπιστοι από τους εκτομίες, έχοντας ήδη αρνητικήν εμπειρία από εκτομία στη Σχολή μας και όχι από τον επιβήτορά μας.


     Ως, από πολλών χρόνων, αφιερωμένος στην Ιππική Εκπαίδευση, αποτολμώ μιαν έκκληση προς Ιππαγωγούς και Ιππείς να αναθεωρήσουν την στρεβλότατη και εγκληματικότατη επιλογή του ευνουχισμού προς, δήθεν, "ακινδυνοποίηση" συμπεριφορών των επιβητόρων και, ασχολούμενοι με την Ιππική, να είναι προδιατεθειμένοι να αφιερώσουν προσπάθεια και χρόνο στην εκπαίδευση του αρτιμελούς και υγιούς επιβήτορος Ίππου ώστε, τελικώς, να απολαύσουν μιαν άριστη συνεργασία ενός φυσιολογικού πλάσματος. Εν εναντία περιπτώσει, ας αναλογισθούν ότι η πρόληψη της παραβατικότητος στις ανθρώπινες κοινωνίες κάθε άλλο παρά περνά μέσα από διαδικασίες ..."ευνουχισμού" των παραβατικών.


     Και είναι καιρός για την Σχολή μας να ξεκινήσει μιαν ευρύτερη διαφώτιση κατά της εγκληματικής νοοτροπίας του ευνουχισμού των επιβητόρων Ίππων... 

Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης

Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων"


Πλήρες φωτογραφικό Λεύκωμα:





Παρασκευή 8 Ιουνίου 2018

"ΖΥΓΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΓΙΟΥΡΤΑ"
"APPROACHING THE GER"
 MIA ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"



     Πάντα, το δίδαγμα του χρόνου είναι ότι εκείνο που μετράει είναι το «ταξίδι» κι όχι το λιμάνι, η διαδρομή κι όχι η άφιξη, η περιπλάνηση κι όχι το βόλεμα.



     Εκείνο το αρχαίο «τα πάντα ρει» κρατάει την αλήθεια του μέσα στις εποχές κι επαναλαμβάνεται, σαν τη σταγόνα της βροχής βασανιστικά στ΄ αφτιά μας, για να μας θυμίζει ότι «πέτρα που κυλάει δε χορταριάζει». Όπως και ο Οδυσσέας μετά από δέκα χρόνια «περιπλάνησης», αγγίζει τον στόχο του και ξανατεντώνει το Τόξο του απόλυτα κυρίαρχος στην ηλιακή του φύση, έτσι και κάθε «Οικογένεια» πρέπει να περιπλανηθεί και να έρθει αντιμέτωπη με τις αντιξοότητες της ζωής και να φτάσει τελικά στον προορισμό της που δεν είναι άλλος από την ’’Γιούρτα’’ το σύμβολο της εστίας των λαών της στέππας.



     Αυτή τη συνεχή και προοδευτική κίνηση του κόσμου που κινείται στον ατέρμονα άξονα της περιπλάνησης του νου και των αισθήσεων επιχειρεί να αποδώσει η ταινία μικρού μήκους της Ομάδας των «Ελλήνων Κενταύρων» με τον τίτλο «Ζυγώνοντας τη Γιούρτα» [“Approaching the Ger”] που εμπνέεται από τους δρομάρηδες Έλληνες Στρατιώτες της Αναγέννησης αλλά και από τη ζωή των λαών της στέππας που «πατρίδα» τους ήταν οι αχανείς εκτάσεις του πλανήτη που μπορούσαν οι οπλές των αλόγων τους να κατακτήσουν.



     Καταγράφοντας το «ταξίδι», τη «διαδρομή», την «περιπλάνηση», αυτή την μεγαλειώδη μεταναστευτικότητα πέρα από σύνορα, καρέ-καρέ, αυτή η ταινία μικρού μήκους με την «φρασεολογία» ενός μινιμαλιστικού βερισμού, αποτυπώνει την αγωνία μιας οικογένειας που διασχίζει γη και χρόνο ξεπερνώντας τις συμπληγάδες των κινδύνων για να φτάσει, με μια λυτρωτική κραυγή νίκης, οργής κι ανακούφισης στη γιούρτα που συμβολίζει την εστία, τον τελικό προορισμό. Στη πραγματικότητα, πρόκειται για την προσωπική αναζήτηση κάθε ανήσυχου πνεύματος να κατακτήσει την απεραντοσύνη της γνώσης και της ύλης, κυρίως, το δικαίωμα του νικητή πάνω σ΄ αυτές τις δυο κυρίαρχες συνιστώσες της ζωής.



     Κι αυτή η αλληλουχία σκηνών περιπλάνησης συνεχίζεται με την «αφήγηση» της καθημερινότητας της Ομάδας των «Ελλήνων Κενταύρων» που πάσχει από την ίδια αγωνία, δονείται από την ίδια μαχητικότητα αλλά και φτάνει στον ίδιο τελικό προορισμό μιας τελείας πολεμικής Παιδείας, της δικής της γιούρτας, όπως και οι δρομάρηδες ασυμβίβαστοι όλων των εποχών.



     Σ'  αυτή τη ταινία μικρού μήκους ο θρίαμβος της θέλησης και του ανθρώπινου κουράγιου αποδίδεται στη σκηνή finale όπου τα ανθρώπινα χέρια, αλληλέγγυα, "συρρέουν" για να στηρίξουν μια "σημαία" Αξιών που σκεπάζει όσους τολμούν να σπάσουν τα δεσμά της αδράνειας τους και να διασχίσουν τον λυτρωτικό τους ορίζοντα, ρισκάροντας τη σιγουριά μιας χαμοζωής. Κι αυτή η "σημαία", αυτή η "γιούρτα" κι ο προορισμός είναι το όραμα όλων των "Ελλήνων Κενταύρων" σε μιαν εποχή που η απόγνωση καίει αντί να τιμά "σημαίες" κάνοντας τους ανθρώπους και τις κοινωνίες τους να παραπαίουν.



     Τον ρόλο του σκηνοθέτη σ΄ αυτή την εικαστική δημιουργία τον ανέλαβα αιφνιδιαστικά, χωρίς ποτέ προηγουμένως να είχα φανταστεί ότι θα μπορούσα να τον διεκπεραιώσω πόσο μάλλον όταν έρεπε να επωμιστώ το ίδιο απρόσμενα και τον ρόλο του σεναριογράφου…Όμως, το πλεονέκτημα των μαχητών είναι να νικάνε σε πείσμα των αμφιβολιών τους κι έτσι… "άρπαξα το ...μπαλάκι". Και...



     ...Όλα ξεκίνησαν με την πρωτοβουλία του Γιάννη Καπρούλια, επαγγελματία κινηματογραφιστή και επικεφαλής της "Medusa Visuals", πάνω απ΄ όλα, αδελφός στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων", όταν μια μέρα μου τηλεφώνησε και μου είπε ’"Έρχομαι στην Αθήνα για μια εβδομάδα, θα έχω δύο μέρες κενές για να τραβήξουμε ένα βίντεο’’.



     Στην αρχή μου φάνηκε ότι ο ...Βεζούβιος έρχονταν κατά πάνω μου, ειδικά με το ότι είχα λιγότερο από δέκα μέρες για να γράψω το σενάριο, να σχεδιάσω την σκηνοθεσία, να μοιράσω τους ρόλους, να προετοιμάσω τους ηθοποιούς, να βρω τα υλικά που θα χρειάζονταν σε κάθε πλάνο, να εκπαιδεύσω άλογα και να επιλέξω χώρους γυρισμάτων κλπ κλπ. Όμως στην Ομάδα μας δεν αιφνιδιαζόμαστε και δεν αποφεύγουμε την ευθύνη... κι άρχισα την πυρετώδη δουλειά.



     Ο ενθουσιασμός των Μελών της Ομάδας μας στους οποίους ανακοίνωσα το γύρισμα ήταν μεγάλος και όταν άκουσα την μαθήτρια μου Χρυσούλα να μου λέει  "Αγόρασα υφάσματα για να ράψω και μία στολή του μικρού’’ εννοώντας ότι στο γύρισμα θα ενέπλεκε και το βρέφος της, ένιωσα ότι δεν θα μπορούσα να ακούσω κάτι καλύτερο εκείνη την κρίσιμη, για μένα, στιγμή.. τότε ήταν που κατάλαβα πως τίποτε δεν θα μπορούσε να μου στερήσει τη νίκη.



     Η Χρυσούλα [Ηλιάδη], ο Σπύρος [Νικόλης], ο μικρός Χρηστάκης [Πούλος] κι ένα υπέροχο άλογο ήσαν η "μαγιά" του σεναρίου μου και τους είμαι ευγνώμων που αμέσως ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μου. Και δεν χρειάστηκαν πολύ χρόνο για να βιώσουν το ρόλο τους μέχρι να ξεκινήσει το γύρισμα στη πλαγιά του Υμηττού υπό μηδενική θερμοκρασία, όπου προηγουμένως και σε χρόνο ρεκόρ [ούτε Μογγόλοι να ήμασταν...] είχαμε στήσει τη συμβολική, αυθεντική μογγόλικη γιούρτα, γύρω από την οποία "έπλεξα"  το σενάριο.
.


      Για την πολεμίστρια Χρυσούλα δε χρειάζεται να πω πολλά γιατί αυτή η Καζακστανή Αμαζόνα "φλυαρεί' με τις ικανότητές της.



Λόγια δεν έχω να πω για τον Σπύρο που στάθηκε εντυπωσιακά μπροστά στο φακό με τόσο χαμηλή θερμοκρασία επί τόσες ώρες και ...εμπύρετος. Ναι, έφτασε στο πλατό να ανταποκριθεί  με αντιπυρετικά και αντιβίωση δίνοντας μιαν εντυπωσιακή "εικόνα" ...κατατρεγμένου οικογενειάρχη.



     Επίσης, δεν έχω λόγια να πως και για τον μικρό Χρήστο ο οποίος παρέμεινε πειθαρχημένος και συνεπής στο ρόλο του για πάνω από τρεις, συνεχείς, ώρες, έφιππος στην αγκαλιά της μάνας του Χρυσούλας. Πόσο  αποτελεσματικότεροι στη ζωή θα καταφέρναμε να είμαστε αν παραμέναμε παιδιά, με την αφοβία και τη δύναμη της παιδικότητας...



     Όμως, όλοι μαζί και καθένας ξεχωριστά, οι "Έλληνες Κένταυροι"  που έλαβαν μέρος αξίζουν ιδιαίτερης μνείας.



      Η εντυπωσιακή Μαριλένα Δερβιτσιώτη όπου συνέβαλε με την δική της ’’εικόνα’’ να αποτυπώσει της γήινες απολαύσεις της ζωής και παρόλο που τελικώς μία σκηνή της κόπηκε λόγο μη καλού φωτισμού επέδειξε το θάρρος μιας επαγγελματίας ηθοποιούς και αναρριχήθηκε σε ένα απόκρημνο βράχο για χάρη του σεναρίου.


    Όπως τα κύματα της θάλασσας εναντιώνονται στον Οδυσσέα έτσι και ο Γεώργιος Μυλωνόπουλος, Υπαρχηγός της Ομάδος των «Ελλήνων Κενταύρων», όχι μόνον διεκπεραίωσε εντυπωσιακά τον ρόλο του αλλά και πολέμησε αντιξοότητες του γυρίσματος ευθυγραμμίζοντας τη συμπεριφορά των αλόγων μας σύμφωνα με τις ανάγκες του σεναρίου.


     Εξίσου πειστικός και ο Γεώργιος Γαλαζούλας, με τη ισχυρή "σκηνική" προσωπικότητά του, υποδυόμενος τον κίνδυνο που παραμονεύει τους δρομάρηδες σε κάθε στροφή της ατέλειωτης πορείας τους.


     Ο Εκπαιδευτής - Εφιπποτοξότης των ’"Ελλήνων Κενταύρων’’ Μάριος Ευθυμιάδης μας χάρισε μοναδικές, συναρπαστικές, σκηνές έφιππης δράσης καθηλώνοντάς μας με τις ιδιαίτερες ιππικές ικανότητες που τον διακρίνουν.


     Και επειδή από την καθημερινότητά μας δεν λείπει και η Παραδοσιακή Τοξοβολία, οι αντίστοιχες σκηνές στην ταινία συντονίστηκαν από τον έμπειρο Εκπαιδευτή Τοξοβολίας της Ομάδος μας Νικόλαο Καραίσκο – Ακάδημο ο οποίος είχε και ενεργό συμμετοχή στην παράταξη της δράσης.


     Μικρή, ή μάλλον μεγάλη "ηρωίδα" του cast και η Όλγα Γεωργιάδου η οποία κατέφτασε στα χιονισμένα ξέφωτα του Υμηττού για το γύρισμα αν και ...εγκυμονούσα.


     Α, πως θα μπορούσα να παραλείψω το πιο γλυκό, μεγάλο και μόνιμο ...χαμόγελο της Ομάδας μας, την Έλσα Αρμαδώρου που και πάλι έλαμψε ανάμεσά μας όπως πάντα λάμπει με ένα ξεχωριστό φως που όλοι την χαιρόμαστε;


     Kαι πως θα μπορούσα να μην εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς τον Τάσο Μυλωνάκο για τα υπέροχα άλογά του που πρωταγωνίστησαν στα πλάνα μας; Αυτά τα άλογα, οι πρωταγωνιστές της καθημερινότητάς μας και αποδέκτες της ευγνωμοσύνης μας ήσαν και οι πραγματικοί πρωταγωνιστές και στη ταινία μας.


     Και η ευγνωμοσύνη μας επεκτείνεται και προς την συνιδρύτρια της Ομάδας των "Ελλήνων Κενταύρων", Φλώρα Παπαδοπούλου η οποία επωμίσθηκε το διόλου ευκαταφρόνητο κόστος της μογγόλικης γιούρτας που πρωταγωνίστησε στο σενάριο της ταινίας αλλά και στον συμβολισμό της καθημερινής ζωής της Ομάδας μας.


    Τέλος ως σκηνοθέτης και συνδημιουργός θα ήθελα να ευχαριστήσω την Medusa Visuals και τον επικεφαλής της Γιάννη Καπρούλια ο οποίος, με την δική του ευγενή και ανιδιοτελή πρωτοβουλία υποκίνησε την υλοποίηση αυτού του έργου, Του είμαστε όλοι ευγνώμονες για την αφιλοκερδή του θυσία αμέτρητων ωρών στην εικονοληψία και στην επεξεργασία του οπτικοακουστικού υλικού καθώς και στο μοντάζ, κυρίως δε για την ανεξάντλητη υπομονή του ανεχόμενος τις ιδιαιτερότητες και τις παραξενιές που με διακατέχουν λόγω της ...τελειομανίας μου και μέχρι και την τελευταία στιγμή όπου, ενώ είχε ολοκληρώσει το έργο του, εγώ τον ταλαιπώρησα και του ζήτησα να αλλάξει ’"δύο" [και ...μακάρι να ήταν μόνον δύο...] κρίσιμες -κατά την γνώμη μου- λεπτομέρειες όπου προϋπόθεταν αρκετές, επιπλέον, ώρες δουλειάς, ενώ εκείνος, παρά τον βαρύτατο φόρτο των υποχρεώσεών θυσίασε ακόμη και τον ύπνο του ώστε να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις μου προκειμένου το αποτέλεσμα να δικαιώσει την Ομάδα των «Ελλήνων Κενταύρων» στην οποία είμαι αφιερωμένος.



Σας ευχαριστώ και σας αγαπώ όλους
 για την βοήθεια που μου προσφέρατε.

 Ας απολαύσουμε τώρα, όλοι, το τελικό αποτέλεσμα..


Εφιπποτοξοτικά!
   
Κωνσταντίνος Δαμιανάκης
Αρχηγός "Ελλήνων Κενταύρων"




ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Για την ολοκλήρωση της εν λόγω παραγωγής συνιστώ την Βιβλιογραφία που ακολουθεί και προέρχεται από την Βιβλιοθήκη των "Ελλήνων Κενταύρων":

ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ

Paul King “THE COMPLETE YURT HANDBOOK’, 2004
Baabar “HISTORY OF MONGOLIA”, x.x.
Purev Orgony, Purvee Gurbadaryn “MONGOLIAN SHAMANISM”, 2007
Ch. Monkhbayar “MONGOLIAN WONDERS” , 2007
Magyar Nemzeti Muzeum “GENGHIS KHAN AND HIS HEIRS”, 2007
M. Amgalan “THE CULTURAL MONUMENTS OF WESTERN MONGOLIA”, 2007
Zalan Kertai, Gabor Csaba Karpati “UNS-MAGYARS”, 2006
Bela Kelenyi, Judit Vinkovics “TIBETAN AND MONGOLIAN BUDDHIST PRINTED SCROLLS”, 1995
Magyar Nemzeti Muzeum “A TATARJARAS 1241-1242”, 2007
Gill Marais “RIGHT OVER THE MOUNTAIN”, 1991
Ashmon Art “HISTORY OF MONGOLIAN GER”, 2006
Eric Thrift “THE CULTURAL HERITAGE OF MONGOLIA”, 2001
Chris Devonshire Ellis “TRAVEL GUIDE TO ULAAN BAATAR AND THE  MONGOLIAN COYNTRYSIDE”, 2007
Bradt “MONGOLIA”, 2004
Arnoldo Mondatori “GENGIS KHAN”, 1970
Horloogiin Damdinsuren, Dorjiin So;ongo “MOMGOLIA”, x.x.
Guidebook “CHINGGIS KHAN’S CAVALRY RIDES AGAIN”, 2007
Urgunge Onon “THE SECRET HISTORY OF THE MONGOLS”, 2005
Nom Khur “MONGOL GUIDE”, 2006
S. Uranbileg, E. Amarbilig “CHINGGIS KHAAN’ S MONGOLIA”2006
N. Tsultem “ MONGOLIAN ARTS AND CRAFTS”, 1987
Mihaly Benko “ON THE TRACKS OF FRIAR JULIAN” 2001
Τh. Allsen "CULTURE AND CONQUEST IN MONGOL EURASIA", 2001
J. Barckhausen "L'  EMPIRE JAUNE DE GENGHIS-KHAN", 1935
W. Blunt "TYHE GOLDEN ROAD TO SAMARKAND", 1973
J. Boyle 'THE MONGOL WORLD EMPIRE 1206-1370", 1977
P. Brent "THE MONGOL EMPIRE", 1976
J. Chambers "THE DEVIL'S HORSEMEN. THE MONGOL INVASION OF EUROPE", 1979
R. Fox "GENGHIS KHAN", 1936
R. Grousset "CONQUEROR OF THE WORLD", 1966/1967
R. Grousset "THE EMPIRE OF THE STEPPES: A HISTORY OD CENTRAL ASIA', 1970
M. Hoang "GENGHIS-KHAN", 1988
C. Lanzmann "LA HORDE D' OR", 1994
R. Lister "GENGHIS KHAN" 1969
H. D. Martin "THE RISE OF GHINGHIS KHAN AND HIS CONQUEST OF NORTHERN CHINA" 1950
D. Morgan "THE MONGOLS" 1986
P. Ratchnevsky "GENGHIS KHAN", 1991
M. Rossabi "KHUBILAI KHAN:HIS LIFE AND TIMES", 1988
J.-P. Roux "HISTOIRE DE L'  EMPIRE MONGOL", 1993
J. Saunders "THE HISTORY OF THE MONGOL CONQUESTS", 1971
J. Saunders "MUSLIMS AND MONGOLS", 1977
B. Spuler "LES MONGOLS DANS L' HISTOIRE", 1961
B. Spuler "DIE GOLDENE HORDE", 1943
A. Tobci "A BRIEF HISTORY OF THE MONGOLS", 1955
S. Turnbull "GENGHIS KHAN AND THE MONGOL CONQUESTS 1190-1400", 2003
B. Vladimirtsov "THE LIFE OF CHINGIS -KHAN", 1930
C. Walker "JENGHIS KHAN", 1939
B. Williams "GENGHIS KHAN", 1979
Bekhjargal Bayarsaikhan 'TRAVELLING BY MONGOLIAN HORSE", 2005
Antony Karasulas "MOUNTED ARCHERS OF THE STEPPE 600BC - AD 1300", 2004
Poor Miklos "AZ OSMAGYAROK HADI MUVESZETE", 2006
Hopp Ferenc Kelet – Azsiai Muveszeti Muzeum “A BUDDHIZMUS MUVESZETE TIBETI ES MONGOL BUDDHISTA                                                                                   TEKERCSKEPEK” 1995


ΕΛΛΗΝΟΓΛΩΣΣΗ

Αmedee Thierry "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΤΤΙΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΑΔΟΧΩΝ ΑΥΤΟΥ", 1903
Αλέξιος Γ.Κ. Σαββίδης «Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΜΟΓΓΟΛΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ» 2004.
Χ. Λαμπ "ΤΖΕΝΓΚΙΣ ΧΑΝ Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ", 1972
Γκ. Μαντέλ "ΤΖΕΝΓΚΙΣ ΧΑΝ", χ.χ.

Πέμπτη 7 Ιουνίου 2018

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΣ 
ΚΑΙ ΤΟΥΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΣ ΥΠΟ ΕΠΙΒΛΕΨΗ

Αγαπητοί Συνασκούμενοι,

Η απέραντη λευκή, επιφάνεια που βλέπετε στην παραπλεύρως φωτογραφία δεν είναι μια χιονισμένη, γήινη, επιφάνεια, αλλά είναι η παγωμένη υδάτινη επιφάνεια της λίμνης Balaton πάνω στην οποία μετά από ένα τετράωρο Ιππασίας έκανα ένα μισάωρο διάλειμμα για να συνεχίσω με ένα δίωρο Ιππασίας επιπλέον κάθε μέρα, εκπαιδευόμενος στο Ιππικό Κέντρο "Hubertus". Μια μικρή ανάσα, ένα πρόχειρο σάντουιτς και δουλειά πολύ ...δουλειά, όπως απαιτεί η ενασχόληση με τους Ίππους. Μπορεί η θερμοκρασία να ήταν -26C αλλά ο μαθητής ήταν πάντα ιδρωμένος με μόνη ξεκούραση την απόλαυση του απέραντου "λευκού". Αλλά αυτήν ήταν και η χαρά μου διότι ήξερα ότι αν δεν επένδυα χρόνο και ιδρώτα στο αντικείμενο του ενδιαφέροντός μου θα ήταν αδύνατο να αισθανθώ ιππικώς επαρκής και να προχωρήσω στην σχέση μου με τον Ίππο. Και αυτή ήταν μόνον μία από τις πάμπολλες δυσκολίες που ξεπέρασα -ισοβίως- εκπαιδευόμενος ως μαθητής της Ιππικής σε διάφορα μήκη και πλάτη της Ευρασίας...

Βόρεια Μογγολία, +36C,  μετά από επτά, σχεδόν, ώρες συνεχούς ιππεύσεως 
η λύτρωση με το κεφάλι μέσα στο νερό της λίμνης Χόφσγκουλ

     Ευτυχώς για σας, δεν σας ζητά κανείς κάτι ανάλογο όμως, η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" αναπτύσσεται ραγδαία και ετοιμάζεται για το μεγάλο "προσκλητήριο" του Σεπτεμβρίου, με την έναρξη της νέας [ΙΑ'] Προπονητικής Περιόδου, οπότε, σε αυτό το "προσκλητήριο" θα μετρηθούμε όσοι πραγματικοί Εφιπποτοξότες και πραγματικοί "Έλληνες Κένταυροι'.

Μysinek, Πολωνία -28C, ιππεύοντας Trakehner
επί 4 ώρες καθημερινώς.

     Κατόπιν των ως άνω και ως υπεύθυνος Ιππικής Εκπαιδεύσεως της Ομάδος μας,  θα ήθελα να σας ενημερώσω δια των όσων ακολουθούν:

-20C Ημιανοικτό Ιππευτήριο Κοιλάδος "KASSAI", Ουγγαρία

     Από αύριο Παρασκευή, 8η Ιουνίου 2018 αρχίζουν καθημερινά μαθήματα Ιππικής στο Ιππευτήριό μας όπου υποχρεωτικώς και για μία φορά τουλάχιστον την εβδομάδα, όλοι σας θα πρέπει να είστε παρόντες ώστε να παρακολουθείτε τουλάχιστον τα μαθήματα μιας συγκεκριμένης ημέρας, αφού προηγουμένως επικοινωνείτε μαζύ μου ώστε να γνωρίζετε ώρες και ημέρες.

Πεδιάδα Καρακόρουμ, Μογγολία +38C

     Της παραπάνω υποχρεώσεως εξαιρούνται μόνον όσοι βρεθείτε ή βρίσκεστε εκτός Αττικής και αφού ενημερώσετε για τον λόγο αυτό γραπτώς, δι ηλεκτρονικού μηνύματος το Δ.Σ. αναφέροντες τις ακριβείς ημερομηνίες απουσίας σας.

Κύπρος, +41C με τετράωρη καθημερινή εκπαίδευση  
Ίππων και μαθητών μας

     Κατά την διάρκεια της παραμονής σας στο Ιππευτήριο μπορείτε εφ΄ όσον δεν το επιθυμείτε, να μην ιππεύσετε, αλλά θα είστε υπόχρεοι παροχής σταυλικών υπηρεσιών μέσα στο πλαίσιο της συνεχούς εκπαιδεύσεώς σας.

Στη μεγάλη ανατολική στέπα της Ουγγαρίας -16C 
και τρίωρη ημερήσια έφιππη εκπαίδευση.

    Όπως είναι φυσικό, η απαιτητική και κορυφαία των Πολεμικών Τεχνών Έφιππη Τοξοβολία απαιτεί και οι διάκονοί της Εκπαιδευτές και Εκπαιδευτές υπό επίβλεψη να είναι εξίσου κορυφαίοι κάτι που δεν απαιτεί, ασφαλώς, να ξενιτευτείτε για να μάθετε και να ασκηθείτε αφού αυτό μπορείτε να το πετύχετε και κοντά στο ...σπίτι σας, στο Ιππευτήριο της Ομάδος μας. 

Στην έρημο Gobbi της Μογγολίας με +44C

     Όμως, περί αυτού ουδεμία άλλη συζήτηση μπορεί να γίνει και αυτός ο "lex" δεν είναι διόλου "dura", παραμένοντας πάντως και εφεξής Νόμος.



Εφιπποτοξοτικά,

Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης

Τετάρτη 6 Ιουνίου 2018

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΙΜΑ ΤΟΝ ΕΡΓΑΤΗ


     Μόνον ο μόχθος της εργασίας προσφέρει ικανοποίηση στον εργαζόμενο και μόνον ο εργαζόμενος δικαιούται απολαβών. Κι όποιος το έχει ενστερνισθεί αυτό μπορεί να είναι Μέλος των "Ελλήνων Κενταύρων" όπως και ο Αρχηγός του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" ενώ όποιος δυσκολεύεται να το αντιληφθεί και αναμένει από άλλους να του οργανώσουν την ..."παιδική χαρά" για να κάνει ...τσουλήθρα, καιρός να αναπροσανατολισθεί προς κάποια δημοτική ...εγκατάσταση, διότι οι "Έλληνες Κένταυροι" είναι πολεμική Ομάδα.


     Μέσα στο λιοπύρι του πελοποννησιακού κατακαλόκαιρου, οι "Έλληνες Κένταυροι Καλαμάτας" άδραξαν τα αλυσοπρίονα, τους γκασμάδες και τις μετροταινίες και με επικεφαλής τον Αρχηγό του Παραρτήματος Αθανάσιο Ψωρομύτη, βρέθηκαν στη Κοιλάδα τους για να κατασκευάσουν ένα κυκλοτερές για την καλύτερη εκπαίδευση των Ίππων τους, οι οποίοι παρακολουθούσαν από κοντά την όλη διαδικασία δείχνοντας να ...συμμετέχουν σ΄ αυτή.


     Χωρίς να περιμένουν το "μάνα εξ ουρανού", χωρίς να περιμένουν τα άριστα εκπαιδευμένα από κάποιον άλλο "αλογάκια" για να τα ...καβαλήσουν, απλώς, οι Καλαματιανοί Κένταυροι "ζαλώθηκαν" γενναία και τους ανεκπαίδευτους Ίππους που η συγκυρία τους χορήγησε αλλά και την ευθύνη της εκπαιδεύσεώς τους ώστε στο τέλος να βγουν διπλά ωφελημένοι και ως Εφιπποτοξότες  και ως Εκπαιδευτές Ίππων.


     Και λίγο ως πολύ, αυτός ο κανόνας της αυταρκείας και συμβολής δια προσωπικού έργου είναι και ο βασικός κανόνας των "Ελλήνων Κενταύρων" τον οποίο αντλήσαμε από τα υψηλά διδάγματα της Κοιλάδος του Οργανισμού "Kassai"  από τον οποίο έλκουμε την οργανωτική φιλοσοφία και με τον οποίο συντάσσονται όλα τα Στελέχη και τα Μέλη μας.


     Oι "Έλληνες Κένταυροι Καλαμάτας", λοιπόν, συμμεριζόμενοι εκείνο το παλιό "Η εργασία τιμά τον εργάτη", έσκαψαν λάκκους, αξιοποίησαν πεσμένους κορμούς για να μη ξοδέψουν τη φύση με περιττές θυσίες κι έστησαν το κυκλοτερές τους ώστε, μέσα σ΄ αυτό να μπορούν να εκτελέσουν  τις εκπαιδευτικές συραγωγήσεις των Ίππων τους.


     Καθ΄ όλη την διάρκεια των εργασιών, οι όνοι εκ της ίλης των ιπποειδών τους χαίρονταν μαζύ με τους εργαζόμενους την πρόοδο των εργασιών λες και καταλάβαιναν το πόσο χρήσιμο είναι τούτο το έργο.


     Για όλους τους "Έλληνες Κενταύρους" η πρωτοβουλία και η εκτέλεση αυτού του έργου αποτελεί πολύ μεγαλύτερη χαρά ακόμη κι απ΄ το μεγαλύτερο πρώτο βραβείο σε διεθνείς αγώνες διότι αποτελεί τεκμήριο κατανοήσεως της ίδιας της παιδαγωγικής "φιλοσοφίας" της Ομάδος μας, γι αυτό,

Αθανάσιε,
Χρύσανθε,
Μελέτη,
Χριστίνα,
Ιωάννα,

υποκλινόμαστε στη προσπάθειά σας.