ΜΕ ΔΙΟΡΑΣΗ ΕΝΑΡΓΕΣΤΑΤΗ

 ΜΕ ΔΙΟΡΑΣΗ ΕΝΑΡΓΕΣΤΑΤΗ

     Παρακάμπτοντας όλους εκείνους τους τσαρλατάνους που αναζητούν "λόγον υπάρξεως" πίσω από αγυρτείες δήθεν "παραψυχολογικών ικανοτήτων", στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", επιμένοντας στον τεκμαρτό άξονα του ενστίκτου, αποδίδουμε μεγάλη σημασία στην ανάπτυξη αυτού του τεκμηρίου υπάρξεως και επιχειρούμε την διαρκή ανάπτυξή του μέσω του εσωτερικού "μονοπατιού" της Τοξοβολίας, αλλά και του εξωτερικού "μονοπατιού" της Ιππασίας, .

     Χωρίς να χανόμαστε στις ..."μεταφράσεις" περί του "αν" και "εφ' όσον" πρόκειται περί ..."παραψυχολογίας" ή ..."μεταψυχολογίας" ή περί κυριαρχίας του Emilio Servadio, του Max Dessoir, ή οιουδήποτε άλλου εβραιοκατασκεύαστου υποπροϊόντος δια του οποίου οι διεθνείς εγκληματίες και γενοκτόνοι της Ανθρωπότητος, σιωνιστές, επιχειρούν να εμπορευματοποιήσουν την ανθρώπινη φυσιολογία, στους "Έλληνες Κενταύρους", ανιδιοτελώς και επικεντρωμένοι στο χρέος αυτοβελτιώσεως επιμένουμε την ενδυνάμωση του ενστίκτου μας δια του Τόξου και δια του Ίππου, σταθμίζοντας απτά αποτελέσματα και όχι πτερόεσσες θεωρητικολογίες.

     Όλα, συλλήβδην, τα βερμπαλιστικά φληναφήματα περί "παραψυχολογίας", "μεταψυχολογίας", "εξω-αισθητής αντιλήψεως", "παραφυσικής", "Ψ", απορρίπτονται στον κάλαθο των αχρήστων αφού, αιώνες πριν, τόσον ο Σωκράτης όσον και ο Πλάτων τα ανέλυσαν ευστοχότατα και τα συμπεριέλαβαν στις σοφές διδασκαλίες τους, ο μεν πρώτος ως "δαιμόνιο" και "εσωτερική φωνή", ο δε δεύτερος στον "Τίμαιο" ως παράμετρο της προφητικής ικανότητος του Ανθρώπου. Διότι, ακριβώς αυτή η "εσωτερική φωνή", αυτό ακριβώς το "προ φημί" συνοψίζουν την απόληξη του ενστίκτου σε διόραση, δηλαδή, όταν η "εσωτερική φωνή", η έσωθεν ανακύπτουσα "προφητεία" διασυνδέεται με ένα εξωτερικό "κέντρο" (σύμβαμα) της συμπτωματικής πραγματικότητος χωρίς αυτή η διασύνδεση να εξηγείται εκλογικευμένα ενώ προ-λέγει (προ φημί) τα όσα πρόκειται να συμβούν.

     Έτσι, χωρίς φληναφηματικές εκλογικεύσεις και εγκαταβυθίσεις στο χάος των επιστημονικοφανών αφηγήσεων, στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", καταγινόμενοι επί 20 συνεχή χρόνια με την πλέον επικίνδυνη μορφή (Έφιππη Τοξοβολία) της πλέον επικίνδυνης πολεμικής τέχνης (Ιππασία), βασιζόμενοι στην  δ ι ό ρ α σ ή  μας η οποία αποτελεί και το δικό μας υπερόπλο ισάξιο του βαρύτερου πυροβόλου, ένα εκηβόλο που δοκιμάσθηκε και απέδειξε την υπεροχή του σε πεδίο εξοντωτικών δοκιμασιών και ανελέητων αντιπαραθέσεων, αποφύγαμε ατυχήματα και δυστυχήματα, επ΄ αγαθώ της ασφαλούς προόδου των μαθητών μας. 

     Τα παραπάνω κι άλλα πολλά, ακούστηκαν στην τηλεφωνική "γέφυρα" μεταξύ ημών και ενός διακεκριμένου επιστήμονος, μέλους της A.I.S.M.  (Ιταλική Επιστημονική Εταιρεία Μεταψυχικής) με αντικείμενο την ανασκόπηση της εβραϊκής εμμονικής επιθετικότητος κατά της Ανθρωπότητος όπου διαπιστώσαμε ότι η συμπίπτουσα διόρασή μας, απλώς, επιβεβαιώνει ότι ο διεθνής σιωνισμός παρά τη λυσσαλέα προσπάθειά του για παγκόσμια κυριαρχία και τα ψέματα στα οποία επιμένει είναι στριμωγμένος στην στενωπό ενός σωλήνος "venturi" από τον οποίο θα εκτιναχθεί με πάταγο για να ηττηθεί!

    

Διόλου τυχαίο ότι η ίδια διόραση που απέτρεψε ο,τιδήποτε δυσάρεστο στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ήταν αυτή που εξ αρχής μας οδήγησε ώστε να θεωρήσουμε ως ψέμα το αφήγημα των "6.000.000" και το παραμύθι της ..."σαπωνοποιήσεως", πολύ πριν ο προβεβλημένος εβραίος Gerard Menuhin μας επιβεβαιώσει!  

     Διόλου τυχαίο ότι η ίδια διόραση που βοήθησε τους μαθητές μας να προοδεύσουν υπό απόλυτην ασφάλεια σε μία τόσο επικίνδυνη εκπαίδευση ήταν αυτή που διέκρινε ότι οι αδίστακτοι εχθροί της ανθρωπότητος, οι σιωνιστές, είναι αυτοί που με απάτες, ψέματα, εκβιασμούς και χρηματισμούς αποπειρώνται την παγκόσμια επικράτησή τους, πολύ πριν η εβραία σιωνίστρια Shulamit Aloni επιβεβαιώσει "on camera" όλα όσα είχαμε, εξ αρχής, καταλάβει! 

     Διόλου τυχαίο ότι η ίδια διόραση που συμπαραστάθηκε στην καλοτυχία της Σχολής μας να ξεπεράσει επί 20 χρόνια κάθε κίνδυνο με την σιγουριά ενός υπνοβάτη ήταν αυτή που κατάλαβε εξ αρχής ότι οι πομπώδεις, προπαγανδιστικοί πανηγυρισμοί των εγκληματιών εβραίων μετά την τελευταία απρόκλητη επίθεσή τους στο Ιράν και με τον επηρμένο κομπασμό τους για την δολοφονία του αρχηγού των Ιρανών Φρουρών της Επαναστάσεως" Εσμαήλ Καανί, ήσαν ψέματα, μέχρι που είδαμε ζωντανό (βεβαίως!) τον Εσμαήλ Καανί να δίνει συνέντευξη και να αποκαλύπτεται για μια ακόμη φορά ο αιώνιος εγκληματίας εβραίος ως ψεύτης! Και θα είναι αυτή η διόραση η οποία δεν θα χρειαστεί να αναφωνήσει, σε λίγο, το "νενικήκαμεν" διότι αυτό ήδη το έχει προφητεύσει (προ φημί) και δεν θα χρειαστεί καν να πανηγυρίσει την συντριβή των ξεδιάντροπων διεθνών εβραίων εγκληματιών με τον, ήδη, καταζητούμενο πρωθυπουργό και τον αμερικάνό γκάγκστερ συνεργό!

EYΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!

 EYΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!

     Σήμερα 23/6/2025, ώρα 15:13 μ.μ. οι αναγνώσεις μας είναι 18.060. Δεν έχουμε να εκφράσουμε κάτι περισσότερο από τις ευγνώμονες ευχαριστίες προς τους αναγνώστες μας!

ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ (ίσως και ...ΥΣΤΕΡΙΚΟΙ) ΕΤΕΡΟΧΡΟΝΙΣΜΟΙ κ.ά.

 ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ (ίσως και ...ΥΣΤΕΡΙΚΟΙ) ΕΤΕΡΟΧΡΟΝΙΣΜΟΙ κ.ά.

     Οι ιστορικές αναπαραστάσεις είναι ένας τρόπος εκμαθήσεως της Ιστορίας και, ως εκ τούτου,  μία πολύ σοβαρή εκπαιδευτική παράμετρος η οποία θα πρέπει να προσεγγίζεται με την δέουσα σοβαρότητα και γνώση, λόγος για τον οποίον και οι ιστορικοί αναπαραστάτες θα πρέπει να διαθέτουν και γνώση και σοβαρότητα κάτι το οποίο, δυστυχώς, δεν φαίνεται να ισχύει πάντοτε, όπως και στην περίπτωση ενός εγχειρήματος, αγαθών μεν, προθέσεων αλλά οικτρού αποτελέσματος που επεχειρήθη, προσφάτως, στην γείτονα Ιταλία (Νάπολη) ως συνεργασία μεταξύ τοπικής "μεγαλοϊδεατικής" φιλελληνικής ομάδος και αρχαιόθρησκης ελλαδικής ομάδος.

      Χωρίς καμία διάθεση ακυρώσεως των αγαθών προθέσεων των διοργανωτών του συγκεκριμένου δρωμένου που έλαβε χώρα στην πανέμορφη Νάπολη της Ιταλίας και με ειλικρινή εκτίμηση στον "σπινθήρα" της εμπνεύσεώς τους με δεδομένη την σχέση Ελλήνων και Ιταλών όταν, μάλιστα, οι Έλληνες είμεθα ακόμη και οι ιστορικοί ονοματοθέτες των αδελφών γειτόνων μας, δεν θα μπορούσαμε να αγνοήσουμε σημαντικά λάθη που,  δυστυχώς, καταγράφηκαν από τους φακούς της ίδιας της διοργανώσεως την οποία "χρεώνουν" με ασύγγνωστους ιστορικούς ετεροχρονισμούς (ανιστορικότητα) αλλά και με απαράδεκτη προχειρότητα, όπως επισημαίνουμε εν συνεχεία:

Aνιστορικότητα

     Δυστυχώς για τους διοργανωτές αυτού του δρωμένου, απεδείχθη ότι ούτε ήξεραν, ούτε ρώτησαν τίποτε περί του αρχαίου Ελληνικού Τόξου το οποίο ενέθεσαν για λόγους εντυπωσιασμού σε έναν σκηνικό πειραματισμό, ενώ θα μπορούσαν και να ρωτήσουν και να μάθουν, καταλήγοντας στην ορθή επιλογή. 

     Έτσι, προτίμησαν να παρουσιάσουν ένα σύγχρονο αθλητικό διαιρούμενο(!) τόξο που προκαλεί θυμηδία ενώ θα μπορούσαν να παρουσιάσουν ένα αυθεντικό αρχαίο Ελληνικό Τόξο όπως θα έπρεπε.

     Οι συγκεκριμένοι διοργανωτές φαίνεται ότι αγνοούν ότι στη σημερινή Ελλάδα ένας Συνέλληνας, ο Περικλής Τελιορίδης κατάφερε μετά από δική του ιστορική μελέτη και μετά από "σιγή" αιώνων, να αναβιώσει με ακρίβεια το αρχαίο Ελληνικό Τόξο την αναβίωση του οποίου έχουν ήδη, προ πολλού, παρουσιάσει οι Ευρωπαίοι τιμώντας το έργο του.

     Κι ενώ στην Ελλάδα κάποιοι, όπως ο Περικλής Τελιορίδης, εργάζονται συνειδητά για να αναβιώσουν την Ελληνικήν Ιστορία ενώ το έργο τους αναγνωρίζεται από τους ξένους, κάποιοι άλλοι όλα τούτα τα αγνοούν κι επιμένουν να αφελληνίζουν την Ελληνικήν Ιστορία περί της οποίας κόπτονται, επικαλύπτοντάς την ( = μπασταρδεύοντάς την) με ξένες νοθεύσεις! Τι κρίμα! 

     Λες και εάν ρωτούσαν και εάν δεν ζητούσαν υποστήριξη, δεν θα τους δίδονταν... 

     Όμως, το σαράκι του γραικυλισμού ευδοκιμεί και στις δήθεν ..."ελληνικότερες" των προθέσεων, πάντοτε με ολέθρια αποτελέσματα.  

     Πέραν, όμως, αυτού, απαράδεκτες από πλευράς ιστορικότητος, ήσαν και οι εμφανίσεις των συντελεστών του δρωμένου τους οποίους ο φακός της διοργανώσεως κατέλαβε ψοφοδεείς (απουσία σκηνοθετικής προετοιμασίας), με μίνι φρεσκοσιδερωμένες ...φούστες και φανελάκια ..."T-shirt" και με εντελώς ανιστόρητα ...'ξώφτερνα σανταλάκια ...παντοφλέ! Ήμαρτον!...ούτε σε πασαρέλα του Λάκη Γαβαλά!

     ...Ήμαρτον καλοί μας Συνέλληνες, ούτε σκηνοθέτης, ούτε σκηνογράφος, ούτε ενδυματολόγος! Την "παράσταση" τι την θέλατε όταν, μάλιστα, ανάλογα αποτελέσματα των γειτόνων Σκοπιανών τα σαρκάζουμε μέχρι ...κλαυσιγέλωτος; Και ας μη θίξουμε και την εντελώς αμήχανη "χορογραφία" με την παραπαίουσα κυρία "τοξότρια" η οποία έδειχνε ότι πάσχιζε να ροκανίσει τον ...χρόνο! Ούτε και χορογράφος, λοιπόν...! 

Προχειρότητα

     Όπως προαναφέραμε, σκοπός μας δεν είναι η αποδόμηση μιας ωραίας, κατ΄ αρχήν, ιδέας, μιας γόνιμης εμπνεύσεως αλλά  η επισήμανση αστοχιών προς μελλοντικήν αποφυγή. Έτσι, εν προκειμένω δεν θα επεκταθούμε σε μία λεπτομερή αναφορά στιγμάτων προχειρότητος αλλά, ενδεικτικώς, θα αναφερθούμε σε μία χαρακτηριστική φωτογραφία η οποία δημοσιεύεται στο επίσημο λεύκωμα του δρωμένου και από το οποίο την αντλήσαμε. Ας την δούμε:

     Δυστυχώς, μια τέτοια φωτογραφία θα έπρεπε να είχε "καταπνιγεί" στη λεκάνη της ναπολιτάνικης ...μπουγάδας και όχι να αναρτηθεί μαζύ με τα οπίσθια της ευρυπρώκτου πλύστρας της οποίας φαίνεται και ο ιμάντας του στηθοδέσμου... Είναι υπόθεση ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ(!) αγαπητοί Συνέλληνες η "εικόνα" του έργου μας και επ΄ αυτού οι Έλληνες αποδίδουμε μεγάλη σημασία, αυτοσεβασμού ένεκεν και όχι φοβούμενοι την κριτική τρίτων και, εάν αυτό το στοιχειώδες δεν το έχουμε εννοήσει, πόρρω απέχουμε από κάθε, μα κάθε(!), "ελληνικότητα"!

ΤΡΙΗΜΕΡΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ 7, 8 & 9 Ιουνίου 2025

 ΤΡΙΗΜΕΡΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

 ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

 7, 8 & 9 Ιουνίου 2025

 

Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" παραμένει πιστή στον βασικό κανόνα των Πολεμικών Τεχνών που υποδεικνύει ανιδιοτέλεια και αποφυγή κάθε ανταγωνισμού με την επικέντρωση στο καθήκον της ασκήσεως και μόνον. Έτσι, ενθαρρύνουμε τους μαθητές μας να έρχονται σε επαφή και με την διδασκαλία άλλων εγκρίτων Δασκάλων ώστε, με την σύγκριση, να βελτιώνουν την εμπειρία τους και να προάγουν την Πολεμική Τέχνη η οποία αποτελεί και το αντικείμενό μας. Και την φορά αυτή, ο Κωνσταντίνος μας, βρέθηκε στην Βουλγαρία, σε μια καταπράσινη και φυσική χώρα, όπου στην Школа " Мадарски конник" Equestrian Martial Arts School 'Madara horseman'  του διακεκριμένου Δασκάλου Dimitar Trukanov απόλαυσε ένα εκπαιδευτικό τριήμερο σε ένα ιδανικό περιβάλλον, εν συνεχεία δε, μας περιγράφει τις εντυπώσεις του.

     Μένοντας σταθερά προσηλωμένοι στον στόχο μας, αξιοποιήσαμε την τριήμερη αργία και τον ευνοϊκό καιρό για να συνεχίσουμε την εντρύφησή μας στη μέθοδο έφιππης τοξοβολίας του Ντιμιτάρ Τρουκάνοβ, στη γειτονική Βουλγαρία. Το ιππευτήριο, όπως και οι εγκαταστάσεις των στάβλων του εκπαιδευτή, βρίσκονται σε ένα γαλήνιο θέρετρο κοντά στο Malo Buchino — ένα χωριό σκαρφαλωμένο στα δυτικά της Σόφιας.

     Ο τόπος, αν και ακόμη υπό διαμόρφωση, αποπνέει μια απλότητα και ομορφιά που μαρτυρούν την αγάπη όσων εργάζονται εκεί. Μια τεχνητή λίμνη φιλοξενεί γύρω της πλήθος πουλιών και φυτών· ο ιδανικός προορισμός για οικογένειες, παρέες ή μοναχικούς ψαράδες που αναζητούν απόδραση από τον αστικό θόρυβο. Κι όμως, αυτή η ειδυλλιακή εικόνα μας έμεινε σχεδόν ανέγγιχτη — οι ώρες μας ήταν αφιερωμένες ως τις πρώτες μεσημεριανές στην αυστηρή και απαιτητική εκπαίδευση του ιππευτηρίου.

     Η καθημερινή ρουτίνα περιελάμβανε περίπου δύο ώρες τοξοβολίας και μία ώρα ιππασίας. Ο ασκούμενος είχε την τύχη όχι μόνο να εργαστεί κάτω από την καθοδήγηση του δασκάλου, αλλά και να γνωρίσει ντόπιους έφιππους τοξότες — να τους παρατηρήσει, να ανταλλάξει ιδέες, να εμπνευστεί και να εξελιχθεί μέσα από τις προσπάθειές τους.

     Όπως σε κάθε σωστή αρχή, έτσι και εδώ η προπόνηση ξεκινούσε με επιμελές ζέσταμα: λάστιχα, διατάσεις και δόρυ, για να ξυπνήσει το σώμα και να θωρακιστεί απέναντι σε τραυματισμούς.

     Η τοξοβολία επικεντρώθηκε στη λεπτομέρεια — στη στάση του σώματος και την ευθυγράμμιση του τόξου, με τον δάσκαλο να παρακολουθεί προσεκτικά και να διορθώνει υπομονετικά κάθε απόπειρα του μαθητή.

     Η εκπαίδευση με τον ίππο, αυτή τη φορά, ξεπέρασε σε ένταση και πολυπλοκότητα κάθε προηγούμενη εμπειρία. Για τρεις συνεχόμενες ημέρες, ο ασκούμενος κλήθηκε να εκτελέσει μια σειρά ασκήσεων που απαιτούσαν όχι μόνο σωματική δύναμη αλλά και πνευματική εγρήγορση και αρμονία — με τελικό σκοπό την καλλιέργεια φυσικής ισορροπίας και αντανακλαστικής συνεργασίας με το άλογο. Συγκεκριμένα:

     Οι πρώτες ασκήσεις περιελάμβαναν διατάσεις των χεριών, με τα χέρια υψωμένα και ενωμένα πάνω από το κεφάλι, ή τεντωμένα στο ύψος των ώμων, ενώ το άλογο κινείτο χωρίς χρήση ηνιών. Σταδιακά προστέθηκαν ασκήσεις με δόρυ, λάστιχα, και τέλος με τόξο και βέλη — κάθε βήμα απαιτούσε μεγαλύτερη ισορροπία και συγκέντρωση. Ακολούθησαν ασκήσεις με στροφή του κορμού και τεντωμένα χέρια δεξιά και αριστερά στη βάση της λεκάνης — ώστε το βλέμμα και η αντίληψη να εκπαιδευτούν σε όλους τους άξονες του χώρου, μπροστά, πλάγια και πίσω, σε απόλυτη συνάρτηση με τη φορά του αλόγου.

     Μία από τις πλέον απαιτητικές σωματικά ασκήσεις περιλάμβανε τη χρήση kettlebell. Ο ασκούμενος έπρεπε να το συγκρατεί με τα δύο χέρια στο ύψος του μετώπου, ακίνητο, ενώ το άλογο κινούταν. Σκοπός: η ενίσχυση της ισορροπίας, της συγκέντρωσης και της πειθαρχίας πάνω στο τετράποδο που δεν χαρίζει σταθερότητα, αλλά την απαιτεί.

     Η πιο διανοητική, σύνθετη και τελικά αποκαλυπτική άσκηση πραγματοποιήθηκε με τη χρήση δύο μικρών σφαιριδίων αντισφαίρισης. Ο ασκούμενος κρατούσε ένα σφαιρίδιο σε κάθε παλάμη, ενώ το άλογο κινούνταν με σταθερό βήμα. Ο στόχος ήταν διπλός: αφενός να διατηρηθεί η ισορροπία επάνω στον ίππο χωρίς να στηρίζεται στα ηνία ή να απασχολείται με την πορεία του ζώου, και αφετέρου να επιτευχθεί ταυτόχρονα χειρισμός λεπτού συντονισμού και συγκέντρωσης. Τα σφαιρίδια πετιούνταν εναλλάξ στον αέρα, κάθε ένα σε ευθύ άξονα μόλις λίγων εκατοστών, και επανασυλλαμβάνονταν πριν πέσουν. Το ιδιαίτερο αυτής της άσκησης ήταν ότι δεν περιοριζόταν στην κίνηση προς τα εμπρός — αλλά απαιτούσε από τον ασκούμενο να εκτελεί τις ρίψεις και προς τις τρεις κατευθύνσεις: μπροστά, πλάγια και πίσω, σε σχέση με την κίνηση του αλόγου. Έτσι ενισχύονταν όχι μόνο ο συντονισμός και η ταχύτητα αντίδρασης, αλλά και η περιφερειακή αντίληψη και η σφαιρική στόχευση — απαραίτητες δεξιότητες για έναν έφιππο τοξότη που πρέπει να μπορεί να ρίχνει βέλη προς κάθε κατεύθυνση χωρίς να διαταράσσει την ισορροπία του.

     Η καθημερινή δοκιμασία έκλεινε με λίγες στοχευμένες βολές με τόξο. Λίγες, αλλά ουσιαστικές· αρκετές για να επισφραγίσουν το πέρασμα από την κούραση στη συνείδηση της εξέλιξης.

     Τέλος, ο δάσκαλος έδινε ιδιαίτερη έμφαση στην ορθή στάση του σώματος κατά την αφίππευση — μια λεπτομέρεια που, όσο κι αν μοιάζει δευτερεύουσα, αποτελεί κομμάτι της συνολικής αρμονίας και του σεβασμού απέναντι στο άλογο.

     Μετά το τέλος κάθε προπονητικής ημέρας, ο ασκούμενος είχε την τιμή και τη χαρά να συνοδεύει τον δάσκαλο και τα άλογα στους στάβλους, να περπατά πλάι τους προς τα λιβάδια όπου βοσκούσαν, έπαιζαν και ξεκουράζονταν. Ήταν στιγμές απλές, σχεδόν τελετουργικές — ένα αντίβαρο στην ένταση της εκπαίδευσης, ένας σιωπηλός διάλογος ανάμεσα στον άνθρωπο και το ζώο, που μοιράζονταν πλέον κάτι παραπάνω από ένα μάθημα: ένα μονοπάτι.

Dimitar Trukanov

Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ευχαριστεί θερμά τον έγκριτο Εκπαιδευτή κ. Dimitar Trukanov για την εξαιρετική εκπαίδευση του μαθητή μας αλλά και για την ιδιαίτερη φιλοξενία του η οποία εκφράζει και τον, κοινό, θρακιώτικο Πολιτισμό του οποίου μετέχει ο Βούλγαρος Εκπαιδευτής. Η "μεγάλη γη" Θράκη και οι πολεμικές παραδόσεις της, ανεξαρτήτως εάν παραβλέπονται, δυστυχώς, στη σημερινή Ελλάδα, τιμώνται ιδιαιτέρως στην γείτονα Βουλγαρία όπου ο Θράκας πολεμιστής Ιππέας θεωρείται πρότυπο ηρωισμού και, όπως όλη η τοπική αρχαιολογία, αναδεικνύεται από ένα κράτος με συνείδηση της καταγωγής και της Ιστορίας του, κάτι το οποίο εκτιμά ιδιαιτέρως και ο Ιδρυτής της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" γεννημένος κι αυτός στη Θράκη.     

ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΥΠΟ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ

 ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΜΑΣ ΕΚΔΟΣΗ 

ΥΠΟ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ

     Ίσως από σεμνότητα που επιδιώκουμε να μας διακρίνει, ίσως κι από άγνοια μεγεθών, προσπαθήσαμε να ενθέσουμε στις αντικειμενοφόρες πλάκες του μικροσκοπίου των αναμνήσεών μας τα 20 χρόνια της συνεχούς λειτουργίας της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" και να σταχυολογήσουμε τη δράση της ώστε να φανούμε συνεπείς στον εκδότη μας κ. Παναγιώτη Γλυνό ο οποίος θα μας εκδώσει το επετειακό μας λεύκωμα. Και τότε αιφνιδιαστήκαμε με τον θρυμματισμό των αντικειμενοφόρων πλακών οι οποίες διελύθησαν εις τα εξ ων συνετέθησαν αφήνοντας ..."βουβό" το προσοφθάλμιο κι εμάς εμβρόντητους διότι, ενώ είχαμε προϊδεάσει τον κ. Παναγιώτη Γλυνό για μία έκδοση 100 σελίδων ήδη κινούμεθα προς τις ...350(!) σελίδες με τάση ...ανόδου και κείμενο, σταθερώς, ...τηλεγραφικό! Συν τοις άλλοις, δε, αμφισβητείται και ο τίτλος αυτής της επετειακής εκδόσεως χωρίς να μπορούμε να καταλήξουμε εάν θα την τιτλοφορήσουμε "20 ΧΡΟΝΙΑ, ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" ή ..."BRITANNICA ΑΝΑΤΥΠΟΥΜΕΝΗ".

     Ίδωμεν!

TΡΙΗΜΕΡΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

 TΡΙΗΜΕΡΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

25, 26 και 27 Μαΐου 2025

     Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ενθαρρύνει τους μαθητές της να αποκτούν εκπαιδευτικήν εμπειρία σε ξένες, έγκριτες, Σχολές ώστε να μπορούν να συγκρίνουν εκπαιδευτικές μεθόδους και να μας βοηθούν να βελτιωνόμαστε κι εμείς όπου και εάν κάτι τέτοιο θα ήταν απαραίτητο. Δεν επιχειρούμε τον "εγκλωβισμό" των μαθητών μας στις δικές μας, δοκιμασμένες, εκπαιδευτικές μεθόδους, αλλά με ανοικτούς πνευματικούς ορίζοντες χαιρόμαστε όταν οι μαθητές μας διευρύνουν την μαθησιακή εμπειρία τους εμπλουτίζοντάς την και με ξένες διδασκαλίες. Και, αυτή την φορά, είχαμε την χαρά να ενθαρρύνουμε τον εξαιρετικό εκπαιδευόμενό μας Κωνσταντίνο να αφιερώσει μια σειρά μαθημάτων στην Σχολή "Мадарски конник" του εξαιρετικότατου Βούλγαρου Εκπαιδευτή Dimitar Trukanov που εδρεύει στο Obzor της Βουλγαρίας. Τις εντυπώσεις του από την εκπαίδευσή του καταγράφει ο ίδιος ο Κωνσταντίνος  ο οποίος θα συνεχίσει την σειρά των εκεί μαθημάτων του και θα μας ενημερώνει για τις εντυπώσεις του! 

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΤΡΙΗΜΕΡΟΥ

Ημέρα πρώτη

Η πρώτη ημέρα περιλάμβανε δίωρη εκπαίδευση εντός κλειστού χώρου με αντικείμενο την τοξοβολία. Δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στη σωστή στάση σώματος, τη θέση του τόξου και του βέλους, καθώς και στον βασικό χειρισμό του εξοπλισμού.

Ημέρα δεύτερη

Η εκπαίδευση συνεχίστηκε με παρόμοιο πρόγραμμα, εστιάζοντας περαιτέρω στη σωστή τεχνική και επανάληψη των θεμελιωδών στοιχείων.

Τρίτη ημέρα

Η τρίτη ημέρα πραγματοποιήθηκε σε εξωτερικό περιβάλλον, όπου εφαρμόστηκαν πιο σύνθετες ασκήσεις. Περιλάμβανε:

Δίωρη εκπαίδευση με «σύνθετους» στόχους, με έμφαση στην ευθυγράμμιση της λεκάνης και των ποδιών σε σχέση με τη σωστή στάση τόξευσης επί ίππου.

Μισάωρη εκπαίδευση ισορροπίας επάνω στον ίππο με ελεύθερα χέρια.

Ο εκπαιδευτής Ντιμιτάρ Τρουκάνοβ δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στη σωστή αρχική στάση σώματος κατά την τόξευση. Εστιάζει:

Στην αναπνοή,

Στη θέση των άνω και κάτω άκρων,

Στην κίνηση του κορμού,

Και στον σωστό συντονισμό όλων των κινήσεων.

Πριν από κάθε προπόνηση, προηγείται σειρά δυναμικών ασκήσεων ζεστάματος με λάστιχα και καλάμια, ώστε να ενεργοποιηθούν οι μύες, να αιματωθεί σωστά το σώμα και να αποφευχθούν τραυματισμοί ή έντονα πιασίματα.

Βασική στάση τόξευσης

Ο ασκούμενος τοποθετείται σε στάση «αγωνιστή του μποξ», κρατώντας το τόξο με το βέλος μπροστά στο οπτικό του πεδίο. Τα χέρια υψώνονται στο ύψος των ώμων, σε στάση που ο Τρουκάνοβ αποκαλεί «στάση του αετού». Οι αγκώνες απλώνονται, με το αριστερό πόδι ελαφρώς μπροστά από το δεξί.

Κομβικό σημείο είναι η αναπνοή: ο τοξότης εισπνέει βαθιά και εκπνέει κατά περίπου 70% τη στιγμή της έλξης της χορδής.

Κρίσιμες τεχνικές λεπτομέρειες:

Ο αντίχειρας του δεξιού χεριού ακουμπά σχεδόν τη δεξιά παρειά, στο ύψος της πίσω κάτω γνάθου.

Ο δείκτης πιέζει τον αντίχειρα, ο οποίος φέρει όλο το βάρος της τεντωμένης χορδής.

Ο πήχης του δεξιού χεριού και οι ώμοι παραμένουν χαλαροί.

Το βάρος κατανέμεται στα πλευρά, στον αντίχειρα και τον δείκτη.

Το αριστερό χέρι παραμένει απόλυτα σταθερό και τεντωμένο.

Η απελευθέρωση του βέλους πραγματοποιείται ταυτόχρονα με την ολοκλήρωση της εκπνοής, μέσω μιας τεχνικής «συμπίεσης» της χορδής (squeezing, όπως λέει ο ίδιος ο εκπαιδευτής).

Μετά την απελευθέρωση, ο ασκούμενος πρέπει να διατηρήσει τη θέση του σταθερή, χωρίς μετακίνηση του κεφαλιού ή του κορμού. Ο σκελετός παραμένει κάθετος, ευθυγραμμισμένος με έναν νοητό κατακόρυφο άξονα.

Η εξάσκηση στην ύπαιθρο επικεντρώθηκε στην εφαρμογή της τεχνικής επί ίππου, δίνοντας επιπλέον βαρύτητα στην πίεση και το πάτημα των ποδιών. Εκτελέστηκαν ασκήσεις με τρεις βασικούς τύπους βολής:

Εμπρόσθια

Πλάγια

Οπίσθια

Στη συνέχεια, ο εκπαιδευόμενος τόξευσε από μικρή απόσταση σε κυλινδρικό στόχο, με στόχο τρία σημεία: πάνω, μεσαίο και κάτω. Τα βέλη πέτυχαν 100% τον στόχο και οι τρεις βολές ήταν απολύτως επιτυχημένες. Ο εκπαιδευτής μάλιστα επεσήμανε την ύπαρξη «φυσικού ταλέντου στην ακρίβεια στόχου».

Κατόπιν, ακολούθησε μια σύντομη εισαγωγή στην ισορροπία επί ίππου. Η έμφαση δόθηκε:

Στην πίεση των μηρών προς τα μέσα,

Στην ελαφρά αποφόρτιση των γλουτών από τη σέλα, ώστε τη στιγμή της τόξευσης να μην εφάπτονται πλήρως επάνω της,

Στη σωστή πίεση των πελμάτων, που έπρεπε να προσομοιάζουν την αίσθηση επαφής με το έδαφος παρά την τοποθέτησή τους στους αναβολείς,

Στην ευθυγράμμιση της λεκάνης με ελαφρά κλίση του κορμού προς τα εμπρός. 

Πραγματοποιήθηκαν σύντομες ασκήσεις ισορροπίας, με τον ίππο να βαδίζει υπό τον έλεγχο του εκπαιδευτή, ενώ ο ασκούμενος διατηρούσε τα χέρια του ελεύθερα, είτε σε ανάταση είτε σε οριζόντια διάταξη. Έτσι έγινε μια αρχική προσομοίωση της παράλληλης ίππευσης και τοξευτικής στόχευσης.

Με το πέρας της εκπαίδευσης, ο δάσκαλος ιππασίας παρέθεσε ολιγόλεπτη επίδειξη ορθής ίππευσης στον εκπαιδευόμενο.

RIDDARASAGA

RIDDARASAGA

     Κόκκινο το χρώμα του αίματος και του πολέμου, το χρώμα της περιπέτειας και της θυσίας το χρώμα του διακυβεύειν και διακυβεύεσθαι! Το χρώμα των ανήσυχων που δεν εφησυχάζουν και δεν βολεύονται, το χρώμα των ακάθεκτων μαχητών! Κι ο Κένταυρος, αυτός ο Κένταυρος..., αλληγορία συνυπάρξεως σοφίας και βίας, δηλαδή του άπαντος που συνθέτει τον Κόσμο. Κι εμείς υφάναμε το κατακόκκινο πανί μας με τον κατάμαυρο Κένταυρο για ν'  αρματώσουμε το ντρακάρ που, σε λίγο, θα σαλπάριζε για να μας ταξιδέψει.

     Δρομάρηδες ανήσυχοι κι ασυγκράτητοι ταξιδευτές σε στεριές και σε θάλασσες, οι "Έλληνες Κένταυροι" σχεδιάζουμε τη Saga μας που θα μας κάνει σοφότερους, ευδαιμονέστερους και πιο ...οξυγονωμένους. Γεμίζουμε, σιγά-σιγά, το δισάκι μας με γνώσεις κι άλλα απαραίτητα γιατί μας προσμένουν διαλογισμοί πάνω στ΄ αφρισμένα κύματα της Βαλτικής, σιμά στ' άλογα των φιόρδ, μέσα σε ντρακάρ έτοιμα να σαλπάρουν για μακρινές περιπέτειες! Kαι προς αυτά πορευόμαστε με την Ιπποσύνη μας βασικό εφόδιο! 

     Oι δρόμοι, στεριανοί ή θαλάσσιοι, μας είναι γνωστοί και τα μονοπάτια εξίσου και στο ντορβά μας οι χάρτες κι οι πυξίδες προσμένουν απ΄ τις προηγούμενες περιπλανήσεις μας να μας ξαναδείξουν τον ένα και μοναδικό Βορρά. 

     Α! Ναι, διαθέτουμε και τους εγκυρότερους χάρτες που αναφέρουν την Γερμανία ως “Großdeutsches Reich” στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και ο Γερμανικός λαός του “Ανατολικού Reich” (Österreich, Αυστρία) ο οποίος με δημοψήφισμα επέλεξε την συνένωσή του με τον κυρίως Γερμανικό λαό της Μεγάλης Γερμανίας (“Großdeutschland”). Κι αυτούς τους χάρτες μας τους αγοράζουμε με RM (Reichsmark) από τον έγκριτο Οίκο “Kartogr. Anstalt Freytag-Berndt u. Artaria” της Βιέννης. Όπως και να το κάνουμε αυτοί παραμένουν διαχρονικώς και οι εγκυρότεροι.

     Στη τύχη δεν αφήνουμε τίποτε κι όσο για τα "μέσα" και τ΄ απαραίτητα μας είναι κι αυτά γνωστά και πολύ οικεία αφού μέσα στα σκαριά και στα ορμητήριά τους βρεθήκαμε στο παρελθόν φιλοξενούμενοι των άγριων Vikings και των ακαταμάχητων Ουραλο-αλταϊκών επιδρομέων με τον υψηλό πολεμικό πολιτισμό που άρχισαν να δομούν από το 800 μέχρι σήμερα, αποδεικνύοντας ότι  μ ό ν ο ν   ο   π ο λ ε μ ι σ τ ή ς   μπορεί να ανιδρύσει προηγμένες κι ευδαίμονες κοινωνίες! Άραγε, αναρωτηθήκαμε ποτέ γιατί οι Σκανδιναυικές χώρες που κατοικούνται από άγριους πολεμικούς λαούς κατάφεραν να αναπτύξουν τις πλέον προηγμένες ευρωπαϊκές κοινωνικές συνθήκες ενώ, κάποιες "άλλες" κι ας μη τις αναφέρουμε, με όλη την πασιφιστική ρητορική τους κατήντησαν κοινωνίες παρακμής και αθλιότητος;

     Χρόνια πριν, πολλά χρόνια πριν, μάθαμε να "διαβάζουμε" τους χάρτες και τα αζιμούθια και μέσα απ΄ αυτά να διακρίνουμε ράτσες και λαούς, να τα ξεχωρίζουμε, αφού στη Φύση δεν υπάρχει τίποτε "ίσο" και "όμοιο", αλλά και να τα σεβόμαστε αποτιμώντας σωστά και ρεαλιστικά, το καθένα! Έτσι, ξέρουμε ότι εκεί "επάνω" η τετράδα (Δανία, Νορβηγία, Σουηδία και Φινλανδία) των χωρών δεν αποτελείται από έναν λαό, αλλά από ...δύο κι αυτή η τετράδα δεν συνιστά "Σκανδιναυία" αλλά Σκανδιναυία και Φινλανδία διότι οι μεν τρεις χώρες (Δανία, Νορβηγία, Σουηδία) αποτελούν την Σκανδιναυία με τον Γερμανικό πληθυσμό της, ενώ ξέχωρη είναι η Φινλανδία με τον Φιννοουγγρικό-Ουραλικό πληθυσμό της. 

     Eκείνη την εποχή το Oslofjord (το φιορδ του Όσλο), η γεωγραφική «κοιτίδα» τούτου του λαού, ονομάζονταν Viken που σήμαινε «κόλπος» και από αυτό οι κάτοικοί του πήραν το όνομα «Viking» ώστε να συμπεραίνουμε ότι υπό την ονομασία «Viking» νοείται ο Νορβηγός. Και οι Viking υπήρξαν πολεμιστές και πολυθεϊστές, φύσει κατακτητές και ατρόμητοι θαλασσοπόροι.

     Όπως και οι ασιάτες Μογγόλοι, οι Viking πίστευαν σε αντιπαλαίουσες θεοποιημένες δυνάμεις, σε εκείνες του καλού και του κακού, που ταυτίζονταν με τα πνεύματα των προγόνων τους και χρησιμοποιώντας μόνο τα τσεκούρια τους και ποτέ πριόνια, ναυπηγούσαν τα υπέροχα σκάφη τους, τα Drakar με την χαρακτηριστική πλώρη που έφερε δρακοκέφαλο και όχι μόνον.

     Και αντί να ενώνουν τις άκρες των σανίδων του κορμού του σκάφους  μεταξύ τους, όπως συνήθιζαν άλλοι λαοί, οι Σκανδιναβοί εισήγαγαν την τεχνική της αλληλεπικαλύψεως των σανίδων που θα σχημάτιζαν το σκάφος, την ναυπηγική τεχνική "Clinker". 

     Δίνοντας στα "ρηχά" σκάφη τους το συγκεκριμένο επίμηκες σχήμα με τετράγωνο κεντρικό ιστίο, oι Viking μπορούσαν να διαπλέουν με ασφάλεια τους μεγάλους ωκεανούς αλλά και να ολοκληρώνουν με επιτυχία επιδρομές σε ηπειρωτικές χώρες εισχωρώντας σε αυτές μέσω των ποταμών τους.

          Μ΄αυτούς θα συμπλεύσουμε κι αυτή τη φορά και θα φάμε και κρέας αρκούδας που δίνει δύναμη για να βγάζουν ...σπίθες τα κουπιά του ντρακάρ. Kι αν δεν είναι αρκούδας θα είναι κάτι άλλο, εξίσου νόστιμο! 

     Και θα χαρούμε και τη Zarah Leander να μας επιβεβαιώνει ότι "Davon geht die Welt nicht unter" αφού σε τούτους τους τόπους η μέρα διαρκεί τόσο πολύ! Είσαι;...

     O χρόνος χτίζει τις δικές του γέφυρες ανάμεσα στις εποχές του κι όλοι εμείς οι θνητοί περπατάμε ανέμελα πάνω σ΄ αυτές, ξεχνώντας το πόσο δύσκολα τα βάθρα τους άντεξαν στις δοκιμασίες των αιώνων! Γι αυτό, όμως, στους «Έλληνες Κενταύρους» σχεδιάζουμε τις περιπλανήσεις μας σε μακρινούς τόπους κι αφρόεσσες θάλασσες, έτσι, για να ξαναβρούμε τη περπατησιά μας στα χνάρια της Ιστορίας εκεί που οι πρόγονοί μας Στρατιώτες της Δύσεως μεγαλούργησαν κι άφησαν πίσω τους την εποποιία των Ουσάρων ως πολεμική παρακαταθήκη της Ανθρωπότητος. Κι εμείς θα ξανα-πάμε εκεί που ...πήγαμε γιατί το καλοψημένο κρέας της αρκούδας μας περιμένει για να μας χορτάσει! 

     Λένε πως η Βαλτική είναι μια άγρια θάλασσα αλλά, αλλοίμονο αν εμείς προτιμούσαμε τις ακύμαντες γαλήνιες θάλασσες που μόνο πλήξη φέρνουν... Κι αν οι Έλληνες Στρατιώτες της Δύσεως προτιμούσαν τη γαλήνη, ούτε "Έλληνες" ούτε "Στρατιώτες" θα ήσαν! Το ίδιο κι αν βολεύονταν μόνον σε τριήρεις κι όχι κι σε γαλεάσσες, καρράκες, μπαρκομπέστια...

     Kι ακόμη πιο άγρια η Βόρεια Θάλασσα, αυτή που θα τη διασχίσουμε γι΄ άλλη μια φορά μ΄ ένα σκαρί που συχνά θα το απειλήσει να το "καταπιεί" ενώ αυτό θα συνεχίζει τη ρότα του αδιάφορο για τ΄ αδηφάγα κύματα δυναμώνοντάς μας το ένστικτο της αυτοσυντηρήσεως κι οξύνοντας το βλέμμα μας ώστε να σαρώνει την πραγματικότητα μπροστά από τις εξελίξεις και να εντοπίζει εγκαίρως εναλλακτικά αγκυροβόλια.

     Kι ας μη νομίσει κανείς ότι οι ξέρες δε παραμονεύουν να μας τσακίσουν και να μας υποδεχθούν ναυαγούς πάνω τους... Κι αυτό μέσα στο πρόγραμμα ενός πλου είναι, όμως, το ζήτημα είναι να συνεχίζεις κι εμείς αυτό το καταφέρνουμε ...χρόνια τώρα, απ΄ το 1945, απ΄ τον καιρό της μάχης της Λευκόπετρας κι από πολύ παλιότερα!

     Χειραγωγούμενοι απ΄ τον ίδιο τον Odin, τον μέγιστο Æsir που, από ψηλά, μας παραστέκει, θα ζυγώσουμε την ακτή και, αφήνοντας ξωπίσω μας την άγρια νύχτα, θα στεγνώσουμε με τις πρωινές αχτίδες του ηλίου, ενώ ο γίγαντας βασιλιάς της θάλασσας Ægir και ο πατέρας του Odin, ο Βοrr θα πλαισιώνουν τον χειραγωγό μας έτοιμοι να παρέμβουν! 

     Σε λίγο τα ζώα μας κι εμείς θα είμαστε στεγνοί και πάλι κι έτοιμοι να ξαναφτιάξουμε το ντρακάρ μας για να ξανασαλπάρουμε. Κι η επόμενη νύχτα θα πρέπει να μας βρει μεσοπέλαγα  κάπου κοντά στο Bornholm οπου, ξημέρωμα, πρώτα οι θεοί, θα δέσουμε.

     Στο μεταξύ, τι μας έμαθαν οι Πρόγονοί μας που ξεκίνησαν σκόρπιοι, άοπλοι και πλάνητες έναν αγώνα εναντίον μιας Αυτοκρατορίας την οποία τελικώς την νίκησαν στη Λάμαρη του Σουλίου: Μας έμαθαν ότι η αρματωσιά του εχθρού σαν γίνει δική μας θα μας αρματώσει κι εμείς θα τη στρέψουμε εναντίον του, οπότε, βιζιτάραμε το σκάφος του εχθρού και μετά από το επιτυχημένο ρεσάλτο μας αλλάξαμε το πανί του, υψώσαμε τα χρώματά μας και τη παντιέρα μας και προχωρήσαμε. Κι όσο αν ήμασταν στερημένοι τεχνογνωσίας, το θάρρος μας ήταν αρκετό για να καλύψει τα κενά αντλώντας όσα χρειαζόμασταν απ΄ όπου τα χρειαζόμασταν ακόμη κι απ΄ τον ακούσιο δωρητή μας τον Πέτρο Σάρογλο! 

     Kι οι χάρτες μας, ναι, οι χάρτες μας μπορεί να είναι και οι μόνοι που ενώ χαρτογραφούν νότιες θάλασσες καθοδηγούν σε βόρειες, αφού αυτός ο διάπλους είναι γεμάτος παράδοξα και για τους δρομάρηδες του κόσμου, ούτε σύνορα, ούτε αζιμούθια μπορούν να περιορίσουν τις αναζητήσεις τους.

     Ακολουθώντας τις ρότες των Vikings και διατειχιζόμενοι στα παραπέτια του δικού μας ντρακάρ, μονομαχώντας με τα κύματα μιας άτεγκτης τρικυμίας, θα επιβεβαιώσουμε (ή, όχι...) αν ακόμη μπορούμε να στέκουμε άγρυπνοι στη πλώρα, ακούραστοι κι ακατάβλητοι σ' ετούτη τη δοκιμασία!    

     Εμείς, έτσι θα βολευτούμε σ' ένα σκαρί παρέα με τους ομοίους μας για να ψηλαφίσουμε και πάλι τον Βορρά, να ξενυχτήσουμε μέσα στα φιορδ και να διαλογιστούμε "επί των κορυφών" των βραχογραμμών τους, μεταφέροντας στην επιστροφή μας αποσκευές ξέχειλες από εμπειρίες που θα επενδυθούν σε μια Σχολή ζωής, όπως αυτή των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Πάντοτε ετοιμοπόλεμοι, σε διαρκή ετοιμότητα κι έτοιμοι να χειριστούμε τα εκηβόλα μας ακόμη και μεσ' απ' το νερό διατηρούμε μια καρμικήν επαφή με τον εχθρό επικεντρωμένοι πάνω του στα στενά φιόρδ του βορρά υπό το φως της χλωμής σελήνης όπως οι αδελφοί Shinobi στις θάλασσες της μακρινής Nihon.

      Kαι δεν είμαστε, διόλου, άμαθοι αυτών των ενάλιων τεχνικών των Shinobi, των τεχνικών Suiba που μελετήσαμε υπό ιδανικές συνθήκες στις δικές μας ήρεμες ακρογιαλιές. Όμως, τότε, δεν γίνονταν σε βάθος αισθητή μια εκπαίδευση που προόριζε για έναν διάπλου υψηλών απαιτήσεων κι έμενε η αίσθηση μιας ανέμελης ενάλιας παιδιάς...  

     Tούτο το βέλος μας κουβαλάει επάνω του όλα τα sǫgur (έπη) δομημένων αφηγήσεων αιώνων, γραμμένα από την πρωτο-Νορβηγική και παλαιο-Νορβηγική έως και την Ισλανδική, ζωντανεύοντας παγανιστικούς θρύλους και παραδόσεις των Vikings. Kαι θα το τοξεύσουμε για να τιμήσουμε όλους αυτούς τους Νορδικούς λαούς οι οποίοι είτε ως Γερμανικοί (Ινδοευρωπαίοι Σουηδοί, Νορβηγοί, Δανοί) είτε όχι (λαοί της Φιννικής, Φινλανδοί) τίμησαν τους θεούς τους, είτε με πρώτο τον Thor, είτε με πρώτο τον Ukko, θεοί των κεραυνών, των βροντών και των αστραπών. Κι αποκρυπτογραφώντας τα όσα έχει χαραγμένα επάνω του αυτό το βέλος μας, θα ζυγώσουμε τον Ίππο των Φιορδ, αυτόν που τον σφραγίζει το γονίδιο dun κάνοντάς τον πανέμορφο αλλά και σκληρό, για να γνωριστούμε μαζύ του και ν΄ ανταλλάξουμε συναισθήματα. Εμείς σαλπάραμε! 

     Για τον ορθόδρομο και, όσο γίνεται, ακύμαντο πλου αυτού του σκαριού που διασχίζει επί χρόνια άγριες θάλασσες μεταφέροντας ένα μέρος του Πολιτισμού της Ανθρωπότητος χρειάστηκαν τακτικές αποτελεσματικής προστασίας που μας τις δίδαξαν αξιόμαχοι και "αξιόπλοοι" Πρόγονοι, Δάσκαλοι φευγάτοι μέσα στο χρόνο, στις εποχές και στις γεωγραφικές συντεταγμένες! Κι όμως, εμείς τους ανακαλύψαμε και ξανα-ζωντανέψαμε τις υποθήκες τους και, τώρα, ξαναγεμίζουμε τη φαρέτρα μας, και ετοιμάζουμε τον "Ίππο" μας για να τους ξανα-συναντήσουμε εκεί στο μακρινό Βορρά όπου μας περιμένουν...κάπου, ανάμεσα στη Σουομενλίννα του Ελσίνκι, στο αρχιπέλαγος της Στοκχόλμης, στα νορβηγικά φιόρδ και στα κανάλια της Κοπεγχάγης. Κι αυτοί οι Προπάτορες έχουν, ακόμη, τόσα να μας διδάξουν..

     Με ειδικές συστάσεις στη Κοπεγχάγη, αράζοντας για λίγο το ντρακάρ μας και πισωπλατίζοντας την ανόητη "μικρή γοργόνα" θα εξερευνήσουμε το Kastellet και  θα κυλιστούμε στα γρασίδια των οχυρώσεών του, ακολουθώντας τις πολύτιμες οδηγίες που μας έδωσε ένας σημαντικός φίλος των "Ελλήνων Κενταύρων". Εμπειρία μοναδική και πολύ απόμακρη από τις "τουριστικές" εμπειρίες που μας έχουν συνηθίσει τα ...τουριστικά γραφεία.

     Αλλά, το δικό μας ντρακάρ δεν βολεύεται να ελλιμενισθεί στο Nyhavn γι αυτό αναζητήσαμε τον δικό μας άνθρωπο να μας συμβουλέψει σωστά για πιο συναρπαστικά αγκυροβόλια, για δέστρες άβολες σε καθημερινούς ακτοπλόους αλλά προκλητικές σε όσους έμαθαν να σκίζουν τις βόρειες θάλασσες με μανιασμένα κύματα κι ανέμους τιμωρούς. Και στο δικό μας σκαρί ποτέ τη καμπάνα δεν την αγγίζει ανθρώπινο χέρι αφού την σείει συνεχώς η τραμουντάνα.

     Oμολογουμένως, κοπίασε πολύ ο φίλος διπλωμάτης για να μας επισημάνει εκείνα που τα εμπορικά ταξιδιωτικά προγράμματα επιμένουν να αγνοούν αναφορικώς με την Ιστορία και τα αξιοθέατα της Δανίας, όλα τούτα που αν δεν έχεις τον ντόπιο "άνθρωπό σου" ποτέ δεν θα μάθεις κι ουδέποτε θα χαρείς. Όταν όμως στο ιστίο του ντρακάρ μας κυριαρχεί ένας ...Κένταυρος δεν μπορεί παρά οι ιδιόχειρες σημειώσεις και υποδείξεις που συγκεντρώνεις να είναι περισσότερες κι απ΄ τις σελίδες του καλύτερου τουριστικού οδηγού! 

     Έτσι, η ποιότητα. κυρίως η εγκυρότητα, τέλος δε και η ποσότητα των πληροφοριών μας γι αυτή την βόρεια περιπέτεια ήτα και η εγγύηση της ορθοδρομίας μας μέσα στα πέλαγά της και ο καλότατος όσο κι ανιδιοτελέστατος σύμβουλός μας δεν δίστασε να μας επιτρέψει να περάσουμε σε αρχειακά άδυτα προκειμένου να αντλήσουμε τα "απαραίτητα", λόγος για τον οποίον, ιδιαιτέρως τον ευχαριστούμε! 

     Mήτε οργανωμένη ναυτιλία, μήτε οργανωμένη φαροσήμανση 'κείνες τις εποχές!  Κάποιες φειδωλές φωτιές στις ακτές η μόνη βοήθεια των ναυτικών και κάποιοι σαμάνοι που προσεύχονταν στα πνεύματα για να δείχνουν από μακριά τ' αγκυροβόλια. Και το έρεβος της νύχτας να αγριεύει ακόμη μέχρι και τον Thor που, σ'  ετούτη τη περίπτωση του δικού μας ντρακάρ, οργισμένος, ύψωσε το σφυρί του να σπάσει την άχρηστη σελήνη. Κι όμως κι αυτή τη φορά βρήκαμε στεριά!    

     Kαι, αλμυροραντισμένοι, ανεμοδαρμένοι και θαλασσοπνιγμένοι, πάντα στο τέλος καταφέρνουμε να πατήσουμε στεριά μαζύ με τους συντρόφους μας, έχοντας εξασκημένη την όραση και την ενόραση, με τον ήλιο πίσω απ΄ το πορφυρό ιστίο μας να φωτίζει τα βήματα και τους λογισμούς μας, ξεπροβοδίζοντάς μας απ΄ τη πλημμύρα της περιρρέουσας παρακμής!   

     H επιστήμη της Συγκριτικής Γλωσσολογίας και ο Franz Bopp τεκμηρίωσαν την Ινδοευρωπαϊκή ομογλωσσία ως επαγομένη παράμετρο της Ινδοευρωπαϊκής ομοεθνίας και όσο και εάν βαυκαλίζονται οι απανταχού αυτοχθονίζοντες ...μεγαλοϊδεατιστές αναπαράγοντες προγονοκάπηλη κομπορρημοσύνη, ευτυχώς, ακυρώνεται το "ανάδελφόν" μας το οποίο επιδιώκουν οι αποδομητές του Ελληνισμού! Και όσο διαπλέουμε τρικυμισμένες θάλασσες, διασχίζοντας τη μάνητα των κυμάτων τους, αφαιρούμε ..."παρωπίδες" και βλέπουμε καθαρότερα και ανεπηρέαστα τον κόσμο που δεν μπορούν να δουν με την δική μας αμφιθέαση όσοι προσπαθούν να τον ερμηνεύσουν μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς του νοσηρού αλυτρωτισμού τους. Και τούτη η περιπέτεια δεν θα έχει μόνον Ιππογνωσία αλλά και εθνογνωσία των βορείων λαών προς γόνιμη εξαγωγή επαγόμενων συμπερασμάτων.

     Δεν αρκεί η εφαρμογή σωστής στρατηγικής ούτε, απλώς, καλής τακτικής με κυρίαρχο το στοιχείο του αιφνιδιασμού που ενώ σε περιμένουν έφιππο εσύ φανερώνεσαι μέσα απ΄ το νερό. Αν όλα τούτα δεν έχουν ως κοινό παρονομαστή τους την ευσταθή ισορροπία την ώρα που ανοίγεις τη χορδή ανεξαρτήτως προνεύσεων και διατειχισμών τότε η ευστοχία παραμένει αμφίβολη... Και αυτή ακριβώς η ευσταθής ισορροπία του μαχητή διδάσκεται επί 20 χρόνια στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων". Και ο Σουν Τζου, αν πράγματι είναι αυθεντικός και ακόλουθος του έργου του, μπορεί να έρχεται και με ...Ντρακάρ από κάποιο φιόρδ του Βορρά.

     Ωστόσο, δεν είμαστε διόλου ρομαντικοί και ζούμε στην εποχή μας πατώντας στερεά στη γη μας, κρατώντας στην ακοή μας τους Βγκνερικούς ήχους του Götterdämmerung, ενός λυκόφωτος Θεών που προαναγγέλθηκε από την αρχαιότατη Σκανδιναυική Μυθολογία ως Ragnarök, όπου οι Θεοί του Πολέμου Æsir νικούν τους Θεούς της Γονιμότητος Vanir κι ενώ ο κυρίαρχος, πλέον, Θεός του Πολέμου Odin αναμένεται να λυτρώσει την πλάση με την δυναμική σοφία του, τελικώς, ο αδυσώπητος λύκος Fenrir αντρειεύει μέσα στον ατέλειωτο χειμώνα της παρακμής και καταπίνει τον Ήλιο και την Σελήνη οδηγώντας τον κόσμο σε επανεκκίνηση. Και μη γελιέστε μιλώντας για δήθεν "κλιματική αλλαγή" φορώντας κοντομάνικα... Χειμώνα βαρύ κι ατέλειωτο βιώνει η Ανθρωπότητα κι ο Fenrir θα είναι ο μόνος χορτάτος τούτο τον καιρό της πείνας...

     Mπορεί γύρω μας, εκεί στις βόρειες θάλασσες, να πλέουν μεγάλα καράβια υπερσύγχρονα δυνατά και με προηγμένα συστήματα ναυσιπλοίας, όμως, τα δικά μας μικρά κι εξοπλισμένα μόνο μ΄ ένα απλό ιστίο, αυτά που μεταφέρουν εμάς και το βιός μας, εξακολουθούν να συντρίβουν ό,τι στέκεται στη πλώρη τους όπως και τότε που ως Γερμανοί-Νορμανδοί κατακτούσαν τη Γαλλία, την Αγγλία, την Γροιλανδία, την Ιρλανδία, την Ισλανδία, την Λιβονία, τα νησιά Φερόες, τα νησιά Σέτλαντ, την Σικελία, την Βίνλαντ, ως Γερμανοί-Βάραγγοι (Væringjar = ορκισμένοι άντρες) σάρωναν την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ως Γερμανοί-Ρως ίδρυαν την Ρωσία (Ρως του Κιέβου) κι έφταναν ως τις υπερατλαντικές ακτές και ως Γερμανοί-πΡΩΣοι έκαναν την Γερμανία (κι όχι την σημερινή ψευτο-"Γερμανία" που νομίζει κανείς...) υπερδύναμη.

     Έχοντας στη παλάμη μας τις σοφές παρακαταθήκες των Δασκάλων μας, ξέρουμε "πού" και "προς τα πού" πατάμε και βαδίζουμε ακόμη και σε καιρούς σαν αυτούς όπου το γλιστερό ρυάκι της παρακμής μπορεί να μην μας απειλεί να μας πνίξει αλλά σίγουρα διακυβεύει την ισορροπία μας έναντι της οποίας θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Πολλαπλώς προσεκτικοί διότι οι "στιγμές" είναι κρίσιμες... 

     Πάνε χρόνια από τότε που ο συντοπίτης μας Γρηγόριος Ξενόπουλος μας; Είχε αποκαλύψει το φριχτό μυστικό της κοντέσσας Βαλέραινας που δεν θεράπευε παθήσεις των ματιών αλλά τα ίδια τα γηρατειά και τη φθορά της ηλικίας κι αυτό όχι με αλχημικά ματζούνια αλλά με την αποφυγή του μίσους και της δυστοπικότητος. Ναι, η κοντέσσα Βαλέραινα ήξερε να διώχνει το χρόνο και τη φθορά που προκαλεί κρατώντας τον Άνθρωπο ατοξίνωτο κι ανέγγιχτο από τις ταπεινές εμπάθειες κι όλα ετούτα μας τα είχε ξεδιαλύνει ο αείμνηστος Ζακύνθιος λογοτέχνης κι εμείς από παιδιά, ευτυχώς, τα είχαμε ενστερνιστεί ως το καλύτερο παραμύθι ζωής. Κι ως σήμερα, ατοξίνωτοι, διασχίζοντας τις θάλασσες του βορρά με το μικρό σκαρί μας, όχι μόνο δεν επιχαίρουμε για τα ναυάγια των μεγαλοσχημόνων που μέχρι πριν μας λοιδορούσαν πάνω απ΄ τα πολυτελή κρουαζιερόπλοιά τους που βυθίζονται το ένα μετά το άλλο, αλλά σφίγγεται η καρδιά μας βλέποντας τους, μέχρι τώρα, σαρκαστές μας να πνίγονται στα ταραγμένα νερά ολόγυρά μας ικετεύοντας για μια θέση στη γάστρα του ντρακάρ μας. Δυστυχώς όμως, έμψυχα είναι και τα πλάσματα που κουβαλάμε κι άσχετα αν αυτά έχουν τέσσερα πόδια δεν θεωρούμε πρέπον να τα αφήσουμε να πνιγούν αυτά για να μη πνιγούν τα δίποδα. Τι να κάνουμε, για μας οι ψυχές δεν έχουν χρώμα και διαβάθμιση γιατί όλες μα όλες έχουν δικαίωμα στη ζωή! 

     Aμέτρητες κι ατέλειωτες οι συγκρούσεις, συγκρούσεις σε στεριά και σε θάλασσα με ξένους αλλά και με "δικούς", όμως, η πολυτέλεια της ήττας δεν συγχωρείται για το ντρακάρ μας κι οι επιβάτες του, δίποδοι και τετράποδοι, όλοι ισότιμα και χωρίς ψευτοδιλήμματα, θα πρέπει να φτάσουν στον προορισμό τους με ακέραιο και περήφανο ιστίο ως λάβαρο απαραίτητο για την επιτυχή ολοκλήρωση του ταξιδιού. Κι απ΄ τη δική μας τη "χωσιά", είναι καταδικασμένος όποιος τολμήσει να μας βιζιτάρει αφού η τόξευση είναι γρηγορότερη από κάθε σπαθισμό.

    Νομοτελειακή η έκβαση και τα χρώματά μας δεν είναι δυνατόν παρά να είναι οι νικητές μέσα στον χρόνο που είναι ο καλύτερός μας σύμμαχος. Κι αυτά τα χρώματά μας, το κόκκινο, το μαύρο, το λευκό δεν μπορούν παρά να σαρώνουν κάθε άλλο που βρίσκετραι στο δρόμο τους. Αργά, σταθερά και σίγουρα, αυτή η πορεία των 20 χρόνων επιδραστικού έργου αυτό απέδειξε κι όποιος πρόσεξε την τελευταία στροφή του Ύμνου μας θα κατάλαβε για ποια εποχή μιλάμε και ποιες συνθήκες, έτσι όπως ζεσταινόμαστε από τις φλόγες του ναυαγισμένου εχθρού στο απυρόβλητο μιας στεριανής σιγουριάς!

Οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» φτάσαν

εν μέσω πολέμου κλαγγής,

φωτιές ένα γύρω ανάψαν

ζεσταίνουν το κέντρο της γης! 

     Όμως, αυτοί, εμείς οι αδυσώπητοι πολεμιστές που, για να διασκεδάσουμε, σκορπούσαμε τον τρόμο στους εκφυλισμένους "Βυζαντινούς" που, όμοιοι με τους σημερινούς "φιλελεύθερους", συγκέντρωναν εξουσία και χρήμα για να καταρρεύσουν εν μιά νυκτί, εμείς οι αιμοσταγείς διανεμητές ...θανάτου υπήρξαμε αυτοί που, σαν αγέραστα κι ανέγγιχτα απ΄ τον χρόνο παιδιά, προσφέραμε την χαρά του παιγνιδιού σε γενεές επί γενεών με τα πλέον δημιουργικά παιγνίδια που ακονίζουν το μυαλό και διαμορφώνουν πολίτες οι οποίοι κυριαρχούν στην Ιστορία "χτίζοντας" τις πλέον προηγμένες κοινωνίες του κόσμου! Και για όσους δεν θυμούνται, το σπουδαίο "Lego" είναι προσφορά στον παγκόσμιο παιδόκοσμο των Δανών "Vikings"! 

     Eκείνο, όμως, που κυριαρχεί σ΄ ετούτα τα εγχειρήματα δεν είναι άλλο απ΄ το ...απρόοπτο, το αστάθμητο, εκείνο για το οποίο ο πολεμιστής θα πρέπει να έχει πάντα τη λύση που θα τον οδηγήσει στη νίκη! Κι αυτή η λύση θα κάνει ακόμη και τα πλοία να κινηθούν στη στεριά προκειμένου ο μαχητής να ζυγώσει τον αντικειμενικό σκοπό του, να βάλει το βέλος του στο στόχο και να δει τον εχθρό νικημένο!

     Mέσα από το παράθυρο της δικής μας ζωής, ευδαίμονες παρατηρούμε μια saga ποιότητος κι αναπολούμε την υπέροχη Zarah Leander στο "Fenster meines Lebens" να μας θυμίζει όλες εκείνες τις ώρες και τα δευτερόλεπτα που χαράχθηκαν στη μνήμη μας ως μικρές, διαδοχικές, προσεγγίσεις στο αραξοβόλι της αυτοβελτιώσεως.

     To «τι πετάξαμε» και το «τι κρατήσαμε» απ’ αυτό το βόρειο ταξίδι ήσαν τα κέρδη του ξενιτεμού μας. Και το πρώτο που κρατήσαμε ήταν η επιβεβαίωση του αρχικού προσανατολισμού μας στη περιφρόνηση του οπίου των θρησκειών που ευαγγελίζονται ψευδο-«σωτηρίες» ...ψυχών, με την παράλληλη προσήλωσή μας στους θεούς που δεν βαυκαλίζουν με γλυκερά νανουρίσματα δήθεν «αγάπης» τα πρόβατα που τους ακολουθούν αλλά συνεγείρουν σε μάχη επιβιώσεως τους μαχητές που τους πλαισιώνουν, αυτούς τους αληθινούς θεούς που μπορεί να μην είχαν ποτέ υλική υπόσταση αλλά υπαγόρευαν σωστά την χρήση των όπλων που εγγυώνται στον Άνθρωπο την ύπαρξή του!

     Tο επόμενο που επαληθεύσαμε ήταν ότι πολύ σωστά μάθαμε να πολεμάμε από μικροί έστω κι αν δεν μάθαμε να ...κεντάμε, ή να ...πλέκουμε, όπως θέλουν οι άρρωστες κοινωνίες! Άλλωστε, τι να τα κάνεις τα κεντήματα και τα πλεχτά όταν η προτεραιότητά σου είναι να επιβιώσεις κάτι που σε υποχρεώνει να μάθεις τον χειρισμό των όπλων αφήνοντας κατά μέρος τις ...βελόνες! Και, μόνον έτσι μπορείς να κάνεις υπερήφανους τους προγόνους σου!

     "Ήταν ένα μικρό καράβι..." ένα  μ ι κ ρ ό  καράβι, αλλά πολύ κ α λ ο τ ά ξ ι δ ο, σχεδιασμένο για "πυρ και κίνηση", ένα καράβι που κουβάλαγε πανάκριβο απόσταγμα πανευρωπαϊκής Ιστορίας και διαφυλετικών Παραδόσεων, με κατακόκκινο ιστίο πάνω στο οποίο κυμάτιζε ο Κένταυρος! Ένα μικρό, ευέλικτο και ...ευφυές καράβι που έμαθε να αφήνει ανεξίτηλη την αφρισμένη ρότα του σαν άλλο μίτο της Αριάδνης ώστε πάντα να μπορεί να βρίσκει τον προσανατολισμό μιας παλιννοστήσεως που εξασφαλίζει την διατήρηση της αυθεντικής του νηολογήσεως... Ένα μικρό πολεμικό καράβι που ξέρει να μάχεται με τα όπλα του αντιπάλου, να απαγκιάζει αθέατο πίσω από νησίδες και να ξαναχτυπά εκεί που ο εχθρός φαίνεται να το αγνοεί και να συνεχίζει, τηρώντας τους κανόνες του Σουν Τζου. Διότι, ο μεγαλύτερος χαρτογράφος δεν ήταν ο Πτολεμαίος με την "Γεωγραφική Υφήγησή" του, αλλά ο ...Σουν Τζου που "χαρτογράφησε" την "Τέχνη του Πολέμου" που καθορίζει και τον "χάρτη" επιβιώσεως του πολεμιστή-Ανθρώπου!

     Κι αυτό θα συνεχίσει για πάντα, γιατί έτσι είναι η φύση κι η ζωή! Διότι στο τέλος οι "ΓΕΡΜΑΝΟΙ" νικάνε κι όχι οι "αντι-γερμανοί", είτε το θέλουν είτε δεν το θέλουν οι εχθροί μας! Έτσι κι ο Ήλιος θα συνεχίσει να λάμπει πάνω απ΄ τα φιορδ, το Εκατόμπεδο, τους σιντοϊστικούς Ναούς της Ogasawara  και τις στέπες της Μογγολίας!

     Στο τέλος της "Kali Yuga", μεσ'  απ΄ αυτά τα κρυστάλλινα νερά του σκανδιναυικού βορρά, θα αναδυθεί για να κυριαρχήσει εκείνο το επίκεντρο της νορδικής πνευματικότητος όπως το οραματίσθηκε ο μέγας αναμορφωτής του Πολιτισμού ο οποίος ουδέποτε παρήλθε, όπως δεν παρήλθαν και οι Αξίες που άφησε ως παρακαταθήκη και τις οποίες τιμά με τα είκοσι χρόνια της λειτουργίας της η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων".  

     Πληροφορίες: hellenichorsebackarchery@gmail.com 

YΓ:

Ο καλός μας φίλος το κρίνει ως "Τέλειο" κι εμείς απαντάμε.

Και, πράγματι, σε ελάχιστες μόλις ώρες ο μετρητής της Google καταμετρά με πενταψήφιο αριθμό το ενδιαφέρον των αναγνωστών μας. Ταυτοχρόνως, πολλά μα πολλά και τα μηνύματα. Ευχαριστούμε!

Τούτη η Saga θα μας δωρίσει ανεκτίμητη γνώση!