ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ!
Καθοριστική σύναψη της μέχρι τώρα προόδου της αρχάριας Εύας μας, η παρούσα εκπαιδευτική ημερίδα την οδήγησε σε ένα τέλειο "κάθισμα" ιππεύσεως και στην πλήρη βελτιστοποίηση του καλπασμού μετά από πολύ λιγότερα των είκοσι μαθημάτων! Αυτή την φορά η Εύα υποχρεώθηκε να καλπάσει με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος και τα κατάφερε κατά τον καλύτερο τρόπο επιτρέποντας στον Ίππο της να αναπτύξει τον ταχύτερο καλπασμό του και, χωρίς οχλήσεις ηνιών, να απογειωθεί κυριολεκτικώς σαν "αέρας" επάνω από το έδαφος!
Άψογη Αμαζόνα, πλέον η Εύα, επέτυχε να "σταθεροποιηθεί" επί του Ίππου κατά τον ασφαλέστερο τρόπο και να επιτρέψει στο αγαπημένο μας τετράποδο να αποδώσει, άνετο και "πανάλαφρο", έξι εισαγωγικούς, "άοπλους" όσο και ωραιότατους, ισοτονικούς, καλπασμούς, πριν η Εύα αναλάβει το Τόξο της!
Κι όπως στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ο Εκπαιδευτής δεν διαθέτει "χρονόμετρο" και δεν επιτρέπεται στον μαθητή να αφιππεύσει αν δεν ολοκληρώσει το προβλεπόμενο ασκησιολόγιο της κάθε εκπαιδευτικής ημερίδος, η Εύα μας ανέλαβε το Τόξο της μόνον όταν κατέκτησε την τελειότητα "καθίσματος" στις άοπλες καλπαστικές εξόδους της.
Διότι, εμείς δεν θα θέλαμε ποτέ να καταντήσουμε στο αποτέλεσμα της παραπάνω "εικόνας"!
Αναλαμβάνοντας το Τόξο της και κατά την διάρκεια των έξι, ακόμη, καλπστικών εξόδων της με ισάριθμες τοξεύσεις, η Εύα, πλέον, "μετέφερε" την τελειότητα του "καθίσματός" της ενώ ο Ίππος της διατηρούσε τον ταχύτατο όσο και "ανάλαφρο" ισοτονικό καλπασμό του, διευκολύνοντάς την στην στοχαστική διαδικασία κατά τον ωραιότερο τρόπο όπως έδειξαν και τα αποτελέσματα.
Η τεχνική της Εύας, πράγματι, υποδειγματική, μας έκανε να εκπλαγούμε για τα αποτελέσματα των τοξεύσεών της!
Ο στόχος, πολύ μικρότερος του προβλεπομένου στις εξετάσεις, έδειξε ότι αν η Εύα, σήμερα, έδινε εξετάσεις διαπιστεύσεως θα ήταν εκείνη που θα αποσπούσε την μεγαλύτερη βαθμολογία από όσους μέχρι σήμερα εξετάσθηκαν στην Σχολή μας! Όμως, εν αντιθέσει προς τα ...αστεία "καθιερωμένα" των συγχρόνων "Σχολών πολεμικών τεχνών", στην δική μας Σχολή το ζητούμενο είναι η απόκτηση βιωματικής μαχητικότητος και όχι, απλώς, η ...ομαδική αναμνηστική φωτογραφία "κυτίων κενών περιεχομένου" που επιδεικνύουν στον φακό "διπλώματα" και "περγαμηνές" για "κορνιζάρισμα εσωτερικής καταναλώσεως"! Έτσι, η Εύα έχει ακόμη "δρόμο" για τις εξετάσεις της...
Η αυστηρή τήρηση των κανόνων ευημερίας του Ίππου συνωδά τη διαλειμματική εξασκήσει (ΔΙΑΛ.ΕΞΑ.) του Ίππου, με την επιτυχάστατην ολοκλήρωση των δώδεκα προηγηθέντων αόπλων και ενόπλων καλπασμών, επέβαλε την έξοδο του Ίππου σε φυσικό έδαφος εκτός Ιππευτηρίου για την χαλάρωση και την αναψυχή του.
Ομοίως, οι ίδιοι λόγοι αφορούν και στην Αμαζόνα μας, οπότε, το "ζεύγος" Ίππος και Αμαζόνα βρέθηκαν στην πανέμορφη φυσική έκταση που περιβάλλει το Ιππευτήριό μας.
Κι εδώ, επί φυσικού πεδίου, τα όσα κατεκτήθησαν εντός Ιππευτηρίου παρέμειναν ως είχαν, με τον Ίππο και την Αμαζόνα μας ανάλαφρους και αποθερμαινόμενους υπό, επίσης, ιδανικές συνθήκες "αποθεραπείας"!
Μια ακόμη εκπαιδευτική ημερίδα η οποία άγει προς την τελειότητα ολοκληρώθηκε και ο ατελέστατος ανθρώπινος νους μπορεί να παρεκκλίνει σε ατόπημα, αποδίδοντας εύσημα στον Εκπαιδευτή! Λάθος! Διότι, πίσω από τις τακτικές του Εκπαιδευτή κρύβονται οι πραγματικοί Δάσκαλοι οι οποίοι, πέραν του φυσικού Δασκάλου, είναι η π α ρ α τ ή ρ η σ η του περιβάλλοντος κόσμου και η μ ε λ έ τ η των παραμέτρων της φυσιολογίας του.
Αναφορικώς με την παρατήρηση του κόσμου είναι δεδομένο ότι το εξασκημένο "μάτι" μας έχει συλλάβει την τραγικότητά του της οποίας τις "συντεταγμένες" έχουμε, εκ της ιδρύσεως της Σχολής μας, καταστήσει παραδείγματα προς αποφυγήν της μαζοκρατικής ασκήμιας του με επίγνωση του "δέον γενέσθαι"! Και γι αυτό επιλέξαμε εξ αρχής την Πλατωνική προσέγγιση των επί μέρους "ζητημάτων" που αποτρέπουν "εξωλισθήσεις"! Γι αυτό, επιλέξαμε τον δικό μας φυσιοκεντρικό προσανατολισμό και την αφομοίωσή μας από την Φύση!
Επιπλέον, όπως και αδιαλείπτως, δεν θεωρήσαμε ότι τα ..."ξέρουμε όλα" και πολύ πριν, σήμερα, βρεθούμε στο Ιππευτήριο καταφύγαμε στην Βιβλιοθήκη των "Ελλήνων Κενταύρων" για να συμβουλευθούμε έναν ογκώδη περγαμηνό τόμο του 1648 ο οποίος μας "φώτισε" ζωτικές απορίες επί της φυσιολογίας του Ανθρώπου.
Σ΄ αυτές τις σελίδες εντοπίσαμε τον συντελεστή της επιτυχίας της σημερινής μας εκπαιδευτικής ημερίδος ξεπερνώντας αντικειμενικές δυσκολίες υπερβάσεως της ανθρώπινης φυσιολογίας! Kι όσην αλήθεια περιέχει η καταγεγραμμένη ανθρώπινη σοφία του παρελθόντος καμία μελλοντική δεν μπορεί να την υποκαταστήσει, εκτός, του να την συμπληρώσει!
Τέλος, στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ο φυσικός Δάσκαλός μας είναι πολύ μακριά, στην Ουγγαρία, ωστόσο η παιδαγωγική, κυρίως, διδασκαλία του καθοδηγεί τα "βήματά" μας! Και σ΄ αυτή την διδασκαλία πιστώνεται η πρόοδός μας και όχι στον Εκπαιδευτή ο οποίος, απλώς, εφαρμόζει τα παρά του Δασκάλου "δεδιδαγμένα". Έτσι, ακριβώς σε αυτά τα "δεδιδαγμένα" επιμένουμε, σε μιαν "εστία" ψυχωφελών εφαρμογών όπως η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" με αποτελέσματα όπως τα προαναφερθέντα τα οποία όλοι χαιρόμαστε και χωρίς ούτε μ ί α πτώση!
