ΛΑΜΠΡΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΠΡΙΝ ΤΗ ...ΛΑΜΠΡΗ!

 ΛΑΜΠΡΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΠΡΙΝ ΤΗ ...ΛΑΜΠΡΗ!

     Μπορεί στην καθιερωμένη εναρκτήρια φωτογραφία αυτής της ημερίδος ο σχολικός Ίππος μας να θέλησε να κρατήσει για τον εαυτό του την Ταξιαρχία μας "κρύβοντάς" την αλλά, στη συνέχεια, έκανε τα πάντα και τελικώς τα κατάφερε να την αναδείξει σε μια πραγματικήν Αμαζόνα διευκολύνοντάς την να εκτελέσει τις πρώτες τοξεύσεις της σε τροχασμό!

     Κι ο ίδιος Ίππος ανέδειξε και τον Μάνο μας σε έναν άριστο Ιππακοντιστή ο οποίος σε καλπασμό εξακόντισε το όπλο του και, μάλιστα, με τέτοιαν άνεση και σε τέτοιαν απόσταση ώστε να μας αναγκάσει να του φωνάξουμε "Πρόσεξε μη τρυπήσεις το τσίγκο της περιφράξεως!". Βεβαίως, σ΄ αυτό δεν βοήθησε μόνον ο Ίππος αλλά και το σωστό ...παντελόνι που αποφάσισε να φορέσει ο Μάνος μας, μετά το φιάσκο της προηγουμένης ιππεύσεώς του!

     Λαμπρή ημερίδα πριν τη ...Λαμπρή και η δική μας Λαμπρή τούτη η ηλιόλουστη αλκυονίδα ημέρα με άνεμο μεν αλλά ...εμπνευσιακή "ατμόσφαιρα", με τροχαστικήν Έφιππη Τοξοβολία και καλπαστικόν Ιππακοντισμό, κυρίως με αρμονία, ακρίβεια εκτελέσεως ασκησιολογίου και ...κέφι, πολύ ...κέφι, με την Ταξιαρχία στο τέλος να λέει "Σήμερα αισθάνθηκα χαρά!" και με τον Εκπαιδευτή να αισθάνεται υπερήφανος για έναν αξιολάτρευτο σχολικό Ίππο και για δυο εκπαιδευόμενους με άριστην απόδοση!  Α υ τ ό  είναι Ιππασία!

     Kαι οι δύο οι σημερινοί εκπαιδευόμενοι εισήχθησαν στον κύριο στόχο των διαφορετικών αντικειμένων τους από, διαφορετικά, βεβαίως, μονοπάτια: Η κατάληξη σε τροχαστικήν Έφιππη Τοξοβολία για την Ταξιαρχία και η ανάκτηση του καλού καλπαστικού "καθίσματος" για τον Μάνο.

     Έτσι, η Ταξιαρχία ξεκίνησε με βαδιστικό Ιππακοντισμό και παρά την γκρίνια της για κοντινό εξακοντισμό, το γυναικείο χέρι της απέδωσε πολύ καλύτερα από το αναμενόμενο.

     Ακολούθως η Ταξιαρχία ασκήθηκε στη διατήρηση του τροχαστικού ρυθμού με το ένα χέρι στην ανάταση ώσδτε να αρχίσει, σιγά-σιγά, να αποδεσμεύεται από την ανάγκη "στηρίξεως" επί των ηνιών.  

     Η Ταξιαρχία συνέχισε με τροχαστικόν Ιππακοντισμό, με ασφαλές "κάθισμα" και πολύ καλούς διευθυντικούς χειρισμούς, ενώ οι εξακοντίσεις της ήσαν κατά πολύ βελτιωμένες.  

     Κι έτσι, φτάσαμε σε μιαν "έτοιμη" Ταξιαρχία για τροχαστικές τοξεύσεις τις οποίες κατάφερε άνετα και με εμφανή μαχητικότητα!

     Ο Μάνος υπεβλήθη, αρχικώς, σε ένα προ-καλπαστικό ασκησιολόγιο το οποίο τον προετοίμασε για έναν καλό καλπασμό επί μεμετρημένης διαδρομής.

     Αρκετά "τεχνάσματα" ανακτήσεως της καλπαστικής αυτοπεποιθήσεως και, κυρίως, της αυτοπεποιθήσεως της αποτελεσματικότητος εντολών, πάντοτε επί στροφής, ενώ ο Μάνος επεδείκνυε γεωμετρική βελτίωση από στιγμή σε στιγμή, από καλπασμό σε καλπασμό!

     Και αφού πήγαν κατ΄ ευχήν ως προς τον καλό καλπασμό, ο Μάνος υπεβλήθη και σε μία διαδικασία βαθύνσεως του "καθίσματός" του και βελτιώσεως της ευσταθούς ισορροπίας του με καλπαστικόν Ιππακοντισμό κατά την διάρκεια του οποίου η μαχητική φύση του Μάνου "έλαμψε" στο Ιππευτήριο, επιτυγχανομένου ούτω πως του αντικειμενικού σκοπού της ημερίδος.

     

Ένα ευπαρουσίαστο πιάτο spaghetti alla puttanesca στο "Ristorante Verona" (πολύ πριν τα δευτεροκλασάτα "μαγείρια" των μοντέρνων πρωινάδικων και των ...27 φύλων -και φτερών...- ανακαλύψουν το ...bagnomaria για να ξαναζεστάνουν τα προμαγειρευμένα του φαστφουντάδικου) προϋπέθετε μιαν ακολουθία υλικών και χειρισμών άνευ των οποίων δεν θα μπορούσε ποτέ να παρουσιασθεί το πιάτο αυτό στον γευσιγνώστη! Ε, το ίδιο προϋποθέτει κι ένα σωστό μάθημα Ιππασίας κι ο chef, είτε ο μεγάλος Angelo Angeli, είτε ο υπογράφων κατέχουν και την "συνταγή" και την υπομονή ώστε η γεύση να υπερκαλύπτεται από την επίγευση, όπως και στην περίπτωση της Ταξιαρχίας η οποία περιέγραψε την "επίγευσή" της από την σημερινή ημερίδα όπως προανεφέρθη! Τον Μάνο μας θα τον ακούσουμε εν συνεχεία.

Η ΑΣΦΑΛΗΣ ΠΤΩΣΗ ...ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ

 Η ΑΣΦΑΛΗΣ ΠΤΩΣΗ ...ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ

     Στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" καθένας μπορεί ελεύθερα να φορά προστατευτικό καπέλο Ιππασίας, προστατευτικό θώρακα Ιππασίας ή ο,τιδήποτε άλλο προστατευτικό μέσο κρίνει απαραίτητο και κανείς δεν θα τον εμποδίσει να εμφανιστεί με ένα τέτοιο καπέλο ή και με ένα Morion ή και με μία ...Barbuta, εάν θεωρήσει ότι, ούτω πως, προστατεύει το κρανίο του, παρά το ότι είναι γνωστή η επίσημη θέση των "Ελλήνων Κενταύρων" για το συγκεκριμένο ζήτημα.

     Ανεξαρτήτως, όμως, με πόσες ...περικεφαλαίες στο κεφάλι του θέλει να εμφανιστεί καθένας στο Ιππευτήριο, ακόμη και με κορινθιακή εάν το επιθυμεί, η Σχολή μας διδάσκει την ασφαλή πτώση η οποία έχει κανόνες και τους οποίους υποχρεούνται οι μαθητές μας να κατέχουν και να εφαρμόζουν.

     Και αυτούς τους κανόνες ας μη περιμένει κανείς να τους διδαχθεί ...διαδικτυακώς με μία "Μέθοδο άνευ Διδασκάλου" και ...άνευ Ίππου! Η Εύα, ήδη άρχισε να τους μαθαίνει στο Ιππευτήριο και στις δύο φωτογραφίες (άνω και κάτω) αυτού του αρθριδίου μας τους επιδεικνύει.  

ΕΥΑ Η ...ΑΣΥΓΚΡΑΤΗΤΗ!

 ΕΥΑ Η ...ΑΣΥΓΚΡΑΤΗΤΗ!

     Μπορεί να μπήκαμε στις Αλκυονίδες ημέρες, αλλά για μας ήταν η πρώτη ψυχρολουσία της χρονιάς όταν διαβάσαμε το μήνυμα της αγαπημένης μας Εύας: "Πάω μόνη μου στο Σταύλο να κ α λ π ά σ ω". Εδώ να δείτε πανικό στον παππού ο οποίος αιφνιδιάστηκε με την ...ασυγκράτητη Εύα η οποία ενώ μέχρι τώρα δεν έχει καλπάσει άξαφνα δηλώνει ότι πάει να  κ α λ π ά σ ε ι και, μάλιστα, μόνη της! Μέχρι να αποκτήσουμε τηλεφωνικήν επαφή μαζύ της και, επιτέλους να συνεννοηθούμε παρ΄ ολίγο να πάρουμε ...υπογλώσσια, άσε που δεν βρίσκαμε και κείνα τα ...δίχτυα των αρχαίων Ρωμαίων μονομάχων για να την μαζέψουμε... Και, τελικώς την ...μαζέψαμε στους πέντε δρόμους να οδηγεί απτόητη το αυτοκίνητό της κατευθυνόμενη στο Σταύλο για να υλοποιήσει την ...απειλή της!

     Ευτυχώς, όμως, που αυτό το συμπαθέστατο κοριτσάκι δεν επιμένει στις ...απειλές της κι ευτυχέστατα που ο παππούς των "Ελλήνων Κενταύρων" λειτουργεί ώσπερ ...διανυκτερεύον φαρμακείο, πάντοτε έτοιμος ενώπιον κάθε ...αβελτερίας και όλα πήγαν όχι απλώς "καλά" αλλά άριστα!

     Στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ποτέ και σε τίποτε δεν βιαζόμαστε! Φροντίζουμε ώστε κάθε "σκαλοπάτι" διδακτέας ύλης να περνά ομαλώς στον εκπαιδευόμενο και να γίνεται κτήμα του τη παρόδω χρόνου, αναλόγως με τις αντιληπτικές ανάγκες ενός εκάστου αλλά και τις φυσικές δυνατότητές του. Έτσι και στην περίπτωση της Εύας, αν και είναι έτοιμη από καιρό να καλπάσει, προτιμήσαμε να την αφήσουμε να εμπεδώσει βαθιά τον τροχασμό πριν την οδηγήσουμε σε υψηλότερες ταχύτητες και για το παρόν μάθημα είχαμε κρατήσει ένα ασκησιολόγιο τροχασμού το οποίο, από μόνο του, θα κατεδείκνυε την αίσθηση του καλπασμού στην Εύα ώστε στο επόμενο μάθημα η Εύα να δοκίμαζε να καλπάσει. Όλα τούτα, βεβαίως, προϋποθέτουν μια σχεδίαση ασκήσεων και η σημερινή της απόφαση να ιππεύσει μπορεί να μας αιφνιδίασε ως προς τον "καλπασμό" όμως, μας βρήκε προετοιμασμένους ως προς το περιεχόμενο της ημερίδος και, μ΄ αυτό το περιεχόμενο κατά νου φθάσαμε στο Ιππευτήριο σε μιαν ηλιόλουστη αλκυονίδα ημέρα, πάντως, με ισχυρόν άνεμο.

     Σήμερα η Εύα, εισερχόμενη στο Ιππευτήριο και χωρίς καμιά προηγούμενη προετοιμασία τόξευσε, για πρώτη φορά σε τροχασμό, 25(!) βέλη, κάθε φορά με άριστο "κάθισμα" και τεχνική, κάτι που έδειξε ότι είναι όντως έτοιμη για ανάπτυξη ..."ταχυτήτων"! 

     Οι τροχαστικές "έξοδοί" της, οι περισσότερες στο "κατώφλι" του καλπασμού, έδειξαν ένα "μαχητικό" πρόσωπο της Εύας η οποία διατηρήθηκε σε όλο το μάθημα επικεντρωμένη στην υποδειγματικήν επιτέλεση της τοξευτικής αποστολής της.

     Παραλλήλως με τους "αέρινους" τροχασμούς της, σήμερα η Εύα βελτίωσε κατά πολύ και την διευθυντική δεξιότητά της φροντίζοντας ώστε οι τοξεύσεις της να γίνονται με σταθερή ταχύτητα, επί σταθερής πορείας και σταθερού σημείου.

     Με επαυξημένη προσοχή και παρατηρητικότητα επιμείναμε να αναζητήσουμε σφάλματα της Εύας κατ΄ αυτό το πρώτο μέρος των τροχαστικών τοξεύσεων της σημερινής εκπαιδευτικής ημερίδος αλλά δεν καταφέραμε να εντοπίσουμε κάτι σοβαρό...  Κατόπιν περάσαμε στη δεύτερη ενότητα ασκήσεων, αυτή του, επίσης τροχαστικού, Ιππακοντισμού ο οποίος "καθίζει" ακόμη ασφαλέστερα τον αναβάτη στη ράχη του ανεπίσακτου ΄Ιππου.

     Κι εδώ, παρά τις δυσκολίες του "κοριτσίστικου χεριού", η Εύα διαχειρίστηκε δυναμικά το ακόντιο και το εκτόξευσε σε τροχασμό, κοντά μεν, αλλά χωρίς διαταραχή της ισορροπίας της.

     Με την ίδιαν ισορροπιστικήν ευστάθεια η Εύα εξακόντισε και υπεράνω βαλβίδων.

    Με ένα υψηλό σκορ στο σημερινό "ταμείο" της, η Εύα μας χάρισε μιαν υπέροχην εκπαιδευτικήν ημερίδα ως το τέλος, όταν αφίππευσε κρατώντας και τις δύο ηνίες στο χέρι και το Τόξο της υψηλά, εξασκούμενη και στην  α σ φ α λ ή  πτώση εκ του Ίππου, εις απάντηση ανοήτων που νομίζουν ότι το προστατευτικό καπέλο Ιππασίας είναι ...πανάκεια! Ένα "ΕΥΓΕ!" είναι λίγο για τέτοιες εκπαιδευτικές ημερίδες. 

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

   ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Στους φιλόξενους και αρτιότατους "MANIATIS STABLES", o Aρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" Εκπαιδευτής Αθανάσιος Ψωρομύτης και ο βοηθός του Μελέτης Μοίρας, ξεκίνησαν την οργάνωση μιας ενδιαφέρουσας επιδείξεως εφίππων πολεμικών τεχνών, κατόπιν της προτάσεως ενός φορέως πολιτιστικών εκδηλώσεων. 

     Έτσι, ο Αθανάσιος με τον Μελέτη ξεκίνησαν την προετοιμασία μιας υπέροχης φοράδος ώστε να πρωταγωνιστήσει στην προετοιμαζόμενη εκδήλωση. 

     Aν είσαι, απλώς, ...υποψιασμένος για την εκπαίδευση νεολέκτου Ίππου ξεκινάς όπως δείχνει η παραπάνω φωτογραφία! Αλλά ο Αθανάσιος δεν είναι απλώς ...υποψιασμένος ' είναι γνώστης και συνέχισε όπως δείχνει η επόμενη φωτογραφία. Κερδίζοντας μια πρώτη "εμπιστοσύνη" του Ίππου του αφαιρεί τον ρυτήρα ώστε να το φέρει "πιο κοντά" του παραχωρώντας του ελευθερία την οποία το τετράποδο εκτιμά κι εμπιστεύεται ακόμη περισσότερο τον Ιππαγωγό του.

     Τώρα, ο Ίππος εξελίσσεται σε ...pet, νιώθει ελεύθερος κι αυτή την ελευθερία του την συναρτά με τον Ιππαγωγό στον οποίο ..."προσδένεται" και τον οποίο, πια, ακολουθεί!

     Ο Αθανάσιος ξέρει πάρα πολύ καλά να επικοινωνεί με τους Ίππους κι εργάσθηκε επί χρόνια ώστε να εμπεδώσει σε βάθος την "γλώσσα του σώματος" με την οποία επικοινωνούμε με αυτά τα ευφυέστατα τετράποδα. Eργάσθηκε με επιμονή και με προσωπικές θυσίες για να κατακτήσει αυτή τη σπουδαία γνώση και να μπορεί να την μεταδίδει και σε όσους ενδιαφέρονται με μόνη εξαίρεση κάποιους που είχαν την ευκαιρία να μαθητεύσουν κοντά του και τον απέρριψαν δηλώνοντας ότι συνεχίζεται ο ..."πόλεμος μεταξύ Σπαρτιατών και Μεσσηνίων"! Ακατανίκητη η βλακεία, όσο ατελείωτο το ενδιαφέρον του Αθανασίου για τον Ίππο και σήμερα είδαμε και τα καλύτερα!

     Μεθοδικότατα ο ευφυής Μανιάτης Αθανάσιος (τον οποίον οι ηλίθιοι εκλαμβάνουν και ως ...Μεσσήνιο) κατέστησε σε συντομότατο χρόνο υποχείριο τον νεόλεκτο Ίππο απολαμβάνοντας το τετράποδο να τον ακολουθεί πίσω του, πριν προχωρήσει στην έφιππη δοκιμασία των αποτελεσμάτων της υποχειριάσεως.

      Με εφίππευση δι εφάλσεως επιβεβαιώθηκε η δεκτικότητα αναβάτη του νεολέκτου Ίππου με την απαθή ακινησία του. Έτσι, ο Αθανάσιος βρέθηκε στη ράχη του ανενστόμιστου και ανεπίσακτου Ίππου, μάλιστα, με τις ηνίες εφαρμοσμένες όχι στους κάτω κρίκους όπου παρέχουν ασφαλέστερο έλεγχο του Ίππου αλλά στους άνω επί των οποίων τις εφαρμόζουμε όταν προετοιμάζουμε τον Ίππο για πλήρη απελευθέρωση εκ των ηνιών και διεύθυνσή του με το βάρος του κορμού του αναβάτη!

     Με το άψογο "κάθισμά" του και με χαλαρές έως ...ανύπαρκτες ηνίες, ο Αθανάσιος "βαθμολόγησε" την υπακοή του Ίππου στη χρήση των βοηθημάτων πριν τον παραδώσει στον βοηθό  του για την συνέχιση της ιππευτικής ...επιβεβαιώσεως. 

     Και αυτή η "παράδοση" ξεκίνησε με την ολόσωστη ρυταγώγηση του Ίππου από τον Μελέτη ο οποίος "απορροφά" με προσοχή και πειθαρχία την διδασκαλία του Εκπαιδευτή του. Έτσι ο Ίππος θα "προσεγγίσει" τον Ιππέα και θα συνεργαστεί, κατόπιν, αρμονικότατα μαζύ του, εάν και εφ΄ όσον δεν νιώσει "βιασμένος" και η αρχική ρυταγώγηση είναι το "κλειδί".

     Πολύ σωστά και πάντα μεθοδικότατα, ο Εκπαιδευτής συραγώγησε τον βοηθό του πριν του παραδώσει τον Ίππο στο δικό του "solo". Τίποτε δεν κουράζει τον Αθανάσιο ο οποίος τίποτε δεν παραλείπει προκειμένου η σχέση του με τον Ίππο και τους μαθητές του να είναι αυτή που πρέπει, διότι ο Αθανάσιος γνωρίζει πόσο σημαντικό είναι για τους "Έλληνες Κενταύρους" η διατήρηση του μηδενικού δείκτη ατυχημάτων, όπως τα καταφέρνουμε στα19 συνεχή χρόνια λειτουργίας της Σχολής μας. 

     Και όταν ο Μελέτης μας έδειξε πλήρως εξοικειωμένος με τον νεόλεκτον Ίππο, τότε τον απολαύσαμε κι αυτόν σε μιαν ίππευση με αρκετά καλό "κάθισμα"!

     Κανένα βήμα προς τα εμπρός δεν επιχειρείται στους "Έλληνες Κενταύρους" εάν δεν έχει προηγηθεί αυτό που απαιτείται από ένα ασκησιολόγιο το οποίο δίνει προτεραιότητα στην  α σ φ ά λ ε ι α  του έργου μας.

     Και ο Μελέτης, έφιππος πλέον, με τις ηνίες το ίδιο χαλαρές με τον Εκπαιδευτή του και, πολύ σωστά, μετατοπισμένες πλέον στους κάτω κρίκους, δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τις ικανότητές του ως αρχαρίου εκπαιδευόμενου! Λεπτομέρειες που υπογραμμίζουν την  π ο ι ό τ η τ α  των προσεγγίσεων!

     Η τελική φάση αυτής της ημερίδος, όπως ήταν φυσικό, είχε ως "επίλογο" την μυητική εξοικείωση του νεολέκτου Ίππου με την Τοξοβολία.

     "Εν αρχή ην..." ...η πρόκληση θετικού ενδιαφέροντος του Ίππου προς τα βασικά μέρη της Τοξοβολίας, το Τόξο και τα βέλη, με διάφορες "προσεγγίσεις" αποκλειομένης κάθε μορφής βιασμού.  

     Ο Ίππος, όπως και κάθε πλάσμα χρειάζεται τον "χρόνο" του για να αντιληφθεί την περιρρέουσα κατάσταση και αυτό το σέβεται απολύτως ο σωστός Ιπποεκπαιδευτής, όπως ο Αθανάσιος. 

     Και όταν ο Ίππος εξοικειωθεί με την παρουσία του Τόξου στο οπτικό πεδίο του, τότε η εξοικείωσή του με την Τοξοβολία θα συνεχισθεί με την αποδοχή εκ μέρους του των βελών, της μορφής και του ήχου τους.

     Μια σειρά επιδείξεων των βελών και "ψαύσεών" τους θα ακολουθήσει ώστε ο Ίππος να εμπεδώσει την αίσθηση ότι πρόκειται περί "φιλίων αντικειμένων", περί αντικειμένων οπιου μόνον μιαν ευχάριστη "ψαύση" προκαλούν και τίποτε περισσότερο. Λόγω του ότι η "εικόνα" των βελών μπορεί να προκαλέσει στην συνδυαστική μνήμη του Ίππου την ταύτισή τους μς το ...μαστίγιο, εν προκειμένω, ο Ιπποεκπαιδευτής θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός και διεξοδικός και,  βεβαίως, αυτές τις ιδιότητες τις διαθέτει ...υπεραφθόνως ο Αθανάσιος ο οποίος κι εδώ έκανε την καλύτερη "δουλειά" που θα μπορούσε να γίνει. 

     Ο σωστός Ιπποεκπαιδευτής στο σημείο αυτό επιβεβαιώνει τον πλήρη υποχειριασμό του Ίππου του απελευθερώνοντάς τον από κάθε έλεγχο, είτε αυτό είναι συραγωγέας, είτε αυτό είναι ρυτήρας. Εδώ ο Ίππος πρέπει να επιδείξει την πειθαρχία του, την απάθειά του και την ασφάλεια που μπορεί να τον  χαρακτηρίζει στην Έφιππη Τοξοβολία. Εδώ θα αξιολογήσουμε την επιτυχία των όσων προηγήθηκαν. Και ο Αθανάσιος δεν το παρέλειψε!

     Κατόπιν όλων αυτών και χωρίς να παραλειφθεί το παραμικρό έφτασε και η ώρα των τοξεύσεων ώστε ο Ίππος να αποδεχθεί την διαδικασία, τα μέσα, τους χειρισμούς, τις "οσμές" και τους ήχους, κυρίως τον ήχο της χορδής, ολοκληρώνοντας την εξοικείωσή του με την Τοξοβολία.

     Τόσο πειθαρχημένος, απαθής και αδιάφορος ο νεόλεκτος Ίππος στα χέρια του Αθανασίου ο οποίος τόξευε, ώστε, με τα βέλη να πετούν στον αέρα ο Ίππος ...απολάμβανε τα ...πέριξ!  

     Αρκετές οι τοξεύσεις ενώπιον του Ίππου με τις ίδιες πάντοτε απαθείς "αντιδράσεις" έκαναν να πέσει η "αυλαία" αυτής της δημιουργικότατης ημερίδος η οποία δεν απέδωσε, απλώς, έναν ακόμη Ίππο κατάλληλο για Έφιππη Τοξοβολία αλλά και έναν ευτυχέστερο Ίππο πολύ πιο ήρεμο και με πολύ λιγότερες φοβίες, με όσα αυτά σημαίνουν για την συμπεριφορά του.

     Εκεί που, χωρίς ποταπές "πολυσυλλεκτικότητες" αναξίων υπεραρίθμων, το δάχτυλο του "ε ν ό ς" επαίοντος και αρίστου δείχνει την σωστή "κατεύθυνση", εκεί η ευημερία και η επιτυχία είναι δεδομένη! Και για τον λόγο αυτό οι "Έλληνες Κένταυροι" επιλέξαμε εξ αρχής την υπεροχή του ΕΝΟΣ και ΑΡΙΣΤΟΥ σε κάθε τομέα λειτουργίας μας παραδεχόμενοι απολύτως εκείνο το οποίο ο Πλάτων, στο η' βιβλίο της "Πολιτείας" διετύπωσε: "ΟΥΚ ΕΞ ΑΛΛΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ Τ Υ Ρ Α Ν Ν Ι Σ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ Ή ΕΚ Δ Η Μ Ο Κ Ρ Α Τ Ι Α Σ"! 

Συνεχίζεται

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ