ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
ΤΩΝ
"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"
Στους φιλόξενους και αρτιότατους "MANIATIS STABLES", o Aρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" Εκπαιδευτής Αθανάσιος Ψωρομύτης και ο βοηθός του Μελέτης Μοίρας, ξεκίνησαν την οργάνωση μιας ενδιαφέρουσας επιδείξεως εφίππων πολεμικών τεχνών, κατόπιν της προτάσεως ενός φορέως πολιτιστικών εκδηλώσεων.
Έτσι, ο Αθανάσιος με τον Μελέτη ξεκίνησαν την προετοιμασία μιας υπέροχης φοράδος ώστε να πρωταγωνιστήσει στην προετοιμαζόμενη εκδήλωση.
Aν είσαι, απλώς, ...υποψιασμένος για την εκπαίδευση νεολέκτου Ίππου ξεκινάς όπως δείχνει η παραπάνω φωτογραφία! Αλλά ο Αθανάσιος δεν είναι απλώς ...υποψιασμένος ' είναι γνώστης και συνέχισε όπως δείχνει η επόμενη φωτογραφία. Κερδίζοντας μια πρώτη "εμπιστοσύνη" του Ίππου του αφαιρεί τον ρυτήρα ώστε να το φέρει "πιο κοντά" του παραχωρώντας του ελευθερία την οποία το τετράποδο εκτιμά κι εμπιστεύεται ακόμη περισσότερο τον Ιππαγωγό του.
Τώρα, ο Ίππος εξελίσσεται σε ...pet, νιώθει ελεύθερος κι αυτή την ελευθερία του την συναρτά με τον Ιππαγωγό στον οποίο ..."προσδένεται" και τον οποίο, πια, ακολουθεί!
Ο Αθανάσιος ξέρει πάρα πολύ καλά να επικοινωνεί με τους Ίππους κι εργάσθηκε επί χρόνια ώστε να εμπεδώσει σε βάθος την "γλώσσα του σώματος" με την οποία επικοινωνούμε με αυτά τα ευφυέστατα τετράποδα. Eργάσθηκε με επιμονή και με προσωπικές θυσίες για να κατακτήσει αυτή τη σπουδαία γνώση και να μπορεί να την μεταδίδει και σε όσους ενδιαφέρονται με μόνη εξαίρεση κάποιους που είχαν την ευκαιρία να μαθητεύσουν κοντά του και τον απέρριψαν δηλώνοντας ότι συνεχίζεται ο ..."πόλεμος μεταξύ Σπαρτιατών και Μεσσηνίων"! Ακατανίκητη η βλακεία, όσο ατελείωτο το ενδιαφέρον του Αθανασίου για τον Ίππο και σήμερα είδαμε και τα καλύτερα!
Μεθοδικότατα ο ευφυής Μανιάτης Αθανάσιος (τον οποίον οι ηλίθιοι εκλαμβάνουν και ως ...Μεσσήνιο) κατέστησε σε συντομότατο χρόνο υποχείριο τον νεόλεκτο Ίππο απολαμβάνοντας το τετράποδο να τον ακολουθεί πίσω του, πριν προχωρήσει στην έφιππη δοκιμασία των αποτελεσμάτων της υποχειριάσεως.
Με εφίππευση δι εφάλσεως επιβεβαιώθηκε η δεκτικότητα αναβάτη του νεολέκτου Ίππου με την απαθή ακινησία του. Έτσι, ο Αθανάσιος βρέθηκε στη ράχη του ανενστόμιστου και ανεπίσακτου Ίππου, μάλιστα, με τις ηνίες εφαρμοσμένες όχι στους κάτω κρίκους όπου παρέχουν ασφαλέστερο έλεγχο του Ίππου αλλά στους άνω επί των οποίων τις εφαρμόζουμε όταν προετοιμάζουμε τον Ίππο για πλήρη απελευθέρωση εκ των ηνιών και διεύθυνσή του με το βάρος του κορμού του αναβάτη!
Με το άψογο "κάθισμά" του και με χαλαρές έως ...ανύπαρκτες ηνίες, ο Αθανάσιος "βαθμολόγησε" την υπακοή του Ίππου στη χρήση των βοηθημάτων πριν τον παραδώσει στον βοηθό του για την συνέχιση της ιππευτικής ...επιβεβαιώσεως.
Και αυτή η "παράδοση" ξεκίνησε με την ολόσωστη ρυταγώγηση του Ίππου από τον Μελέτη ο οποίος "απορροφά" με προσοχή και πειθαρχία την διδασκαλία του Εκπαιδευτή του. Έτσι ο Ίππος θα "προσεγγίσει" τον Ιππέα και θα συνεργαστεί, κατόπιν, αρμονικότατα μαζύ του, εάν και εφ΄ όσον δεν νιώσει "βιασμένος" και η αρχική ρυταγώγηση είναι το "κλειδί".
Πολύ σωστά και πάντα μεθοδικότατα, ο Εκπαιδευτής συραγώγησε τον βοηθό του πριν του παραδώσει τον Ίππο στο δικό του "solo". Τίποτε δεν κουράζει τον Αθανάσιο ο οποίος τίποτε δεν παραλείπει προκειμένου η σχέση του με τον Ίππο και τους μαθητές του να είναι αυτή που πρέπει, διότι ο Αθανάσιος γνωρίζει πόσο σημαντικό είναι για τους "Έλληνες Κενταύρους" η διατήρηση του μηδενικού δείκτη ατυχημάτων, όπως τα καταφέρνουμε στα19 συνεχή χρόνια λειτουργίας της Σχολής μας.
Και όταν ο Μελέτης μας έδειξε πλήρως εξοικειωμένος με τον νεόλεκτον Ίππο, τότε τον απολαύσαμε κι αυτόν σε μιαν ίππευση με αρκετά καλό "κάθισμα"!
Κανένα βήμα προς τα εμπρός δεν επιχειρείται στους "Έλληνες Κενταύρους" εάν δεν έχει προηγηθεί αυτό που απαιτείται από ένα ασκησιολόγιο το οποίο δίνει προτεραιότητα στην α σ φ ά λ ε ι α του έργου μας.
Και ο Μελέτης, έφιππος πλέον, με τις ηνίες το ίδιο χαλαρές με τον Εκπαιδευτή του και, πολύ σωστά, μετατοπισμένες πλέον στους κάτω κρίκους, δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τις ικανότητές του ως αρχαρίου εκπαιδευόμενου! Λεπτομέρειες που υπογραμμίζουν την π ο ι ό τ η τ α των προσεγγίσεων!
Η τελική φάση αυτής της ημερίδος, όπως ήταν φυσικό, είχε ως "επίλογο" την μυητική εξοικείωση του νεολέκτου Ίππου με την Τοξοβολία.
"Εν αρχή ην..." ...η πρόκληση θετικού ενδιαφέροντος του Ίππου προς τα βασικά μέρη της Τοξοβολίας, το Τόξο και τα βέλη, με διάφορες "προσεγγίσεις" αποκλειομένης κάθε μορφής βιασμού.
Ο Ίππος, όπως και κάθε πλάσμα χρειάζεται τον "χρόνο" του για να αντιληφθεί την περιρρέουσα κατάσταση και αυτό το σέβεται απολύτως ο σωστός Ιπποεκπαιδευτής, όπως ο Αθανάσιος.
Και όταν ο Ίππος εξοικειωθεί με την παρουσία του Τόξου στο οπτικό πεδίο του, τότε η εξοικείωσή του με την Τοξοβολία θα συνεχισθεί με την αποδοχή εκ μέρους του των βελών, της μορφής και του ήχου τους.
Μια σειρά επιδείξεων των βελών και "ψαύσεών" τους θα ακολουθήσει ώστε ο Ίππος να εμπεδώσει την αίσθηση ότι πρόκειται περί "φιλίων αντικειμένων", περί αντικειμένων οπιου μόνον μιαν ευχάριστη "ψαύση" προκαλούν και τίποτε περισσότερο. Λόγω του ότι η "εικόνα" των βελών μπορεί να προκαλέσει στην συνδυαστική μνήμη του Ίππου την ταύτισή τους μς το ...μαστίγιο, εν προκειμένω, ο Ιπποεκπαιδευτής θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός και διεξοδικός και, βεβαίως, αυτές τις ιδιότητες τις διαθέτει ...υπεραφθόνως ο Αθανάσιος ο οποίος κι εδώ έκανε την καλύτερη "δουλειά" που θα μπορούσε να γίνει.
Ο σωστός Ιπποεκπαιδευτής στο σημείο αυτό επιβεβαιώνει τον πλήρη υποχειριασμό του Ίππου του απελευθερώνοντάς τον από κάθε έλεγχο, είτε αυτό είναι συραγωγέας, είτε αυτό είναι ρυτήρας. Εδώ ο Ίππος πρέπει να επιδείξει την πειθαρχία του, την απάθειά του και την ασφάλεια που μπορεί να τον χαρακτηρίζει στην Έφιππη Τοξοβολία. Εδώ θα αξιολογήσουμε την επιτυχία των όσων προηγήθηκαν. Και ο Αθανάσιος δεν το παρέλειψε!
Κατόπιν όλων αυτών και χωρίς να παραλειφθεί το παραμικρό έφτασε και η ώρα των τοξεύσεων ώστε ο Ίππος να αποδεχθεί την διαδικασία, τα μέσα, τους χειρισμούς, τις "οσμές" και τους ήχους, κυρίως τον ήχο της χορδής, ολοκληρώνοντας την εξοικείωσή του με την Τοξοβολία.
Τόσο πειθαρχημένος, απαθής και αδιάφορος ο νεόλεκτος Ίππος στα χέρια του Αθανασίου ο οποίος τόξευε, ώστε, με τα βέλη να πετούν στον αέρα ο Ίππος ...απολάμβανε τα ...πέριξ!
Αρκετές οι τοξεύσεις ενώπιον του Ίππου με τις ίδιες πάντοτε απαθείς "αντιδράσεις" έκαναν να πέσει η "αυλαία" αυτής της δημιουργικότατης ημερίδος η οποία δεν απέδωσε, απλώς, έναν ακόμη Ίππο κατάλληλο για Έφιππη Τοξοβολία αλλά και έναν ευτυχέστερο Ίππο πολύ πιο ήρεμο και με πολύ λιγότερες φοβίες, με όσα αυτά σημαίνουν για την συμπεριφορά του.
Εκεί που, χωρίς ποταπές "πολυσυλλεκτικότητες" αναξίων υπεραρίθμων, το δάχτυλο του "ε ν ό ς" επαίοντος και αρίστου δείχνει την σωστή "κατεύθυνση", εκεί η ευημερία και η επιτυχία είναι δεδομένη! Και για τον λόγο αυτό οι "Έλληνες Κένταυροι" επιλέξαμε εξ αρχής την υπεροχή του ΕΝΟΣ και ΑΡΙΣΤΟΥ σε κάθε τομέα λειτουργίας μας παραδεχόμενοι απολύτως εκείνο το οποίο ο Πλάτων, στο η' βιβλίο της "Πολιτείας" διετύπωσε: "ΟΥΚ ΕΞ ΑΛΛΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ Τ Υ Ρ Α Ν Ν Ι Σ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ Ή ΕΚ Δ Η Μ Ο Κ Ρ Α Τ Ι Α Σ"!
Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ
