EUGEN HERRIGEL ΖΕΝ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ 5ο ΜΕΡΟΣ

 EUGEN HERRIGEL

ΖΕΝ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

5ο ΜΕΡΟΣ

Από τον Ιδρυτή των "Ελλήνων Κενταύρων"

Εφιπποτοξότην Αριστοτέλην Ηρακλέους Καλέντζη

Το Περιεχόμενο του 5ου Μέρους

     Η ΓΑΛΗΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗΣ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΤΕΡΙΑΣ 

 ΤΟ  ΖΕΝ ΣΤΗΝ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

     Θα ξεκινήσουμε με μία αποκατάσταση της διατυπώσεως «ά ν ο ι γ μ α  Τόξου» ή «ά ν ο ι γ μ α  χορδής» που ακολουθήσαμε στο προηγούμενο 4^ο Μέρος συντασσόμενοι με τα εσφαλμένα αλλά και διεθνώς «κρατούντα» και θα την διορθώσουμε ακριβολογικώς, πλέον, σε «έ λ ξ η  χορδής» κάτι που θεωρούμε ορθότερο. Το Τόξο δεν είναι «κλειστό» όταν δεν εφαρμόζεται «έ λ ξ η» στην χορδή, ούτε η χορδή «ανοίγει» όταν έ λ κ ε τ α ι! Απλώς, όταν η χορδή παραμένει ευθύγραμμη, χωρίς  έ λ ξ η το Τόξο παραμένει  α ν ε ν ε ρ γ ό,  ήτοι, χωρίς φόρτιση βλητικής ενεργείας, αλλά σε καμία περίπτωση «κλειστό», όπως εσφαλμένα διατυπώνεται, π.χ., στην Αγγλική η οποία δεν είναι και η πλέον ακριβολόγος γλώσσα. Και είναι απαραίτητο, σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, όπως μια πολεμική τέχνη, η ακριβολόγος διατύπωση προς αποφυγή παρεξηγήσεων.  Πάντα ταύτα διότι στο 5^ο Μέρος θα ξεκινήσουμε με την επαναφορά στη μνήμη των όσων προανεφέρθησαν περί της σημαντικής συμβολής συμβολής της πνευματικής δυνάμεως στην  έ λ ξ η  της χορδής, μειώνοντας την μυική δύναμη που απαιτείται για τον ίδιο λόγο.

     Με μια πολύ χρήσιμη επισήμανση ξεκινά τούτο το 5^ο Μέρος ο Eugen Herrigel θυμίζοντάς μας πόσο ελάχιστο είναι αυτό που, από τον αρχάριο Τοξότη, μπορεί να θεωρηθεί … «σπουδαίο», δηλαδή, η επίτευξη της έλξεως της χορδής με την συμβολή της πνευματικής δυνάμεως η οποία εξοικονομεί μυική δύναμη! Και από αυτή την λεπτομέρεια, ο Γερμανός συγγραφέας εξηγεί πως κατάλαβε τον ορισμό ως «ήπια τέχνη» όσων αμυντικών  αμυντικών συστημάτων οδηγούν στην νίκη επί του αντιπάλου χωρίς σπατάλη μυικής ενεργείας παραχωρώντας στον αντίπαλο το μειονέκτημα της σπατάλης αυτή. Και τότε, ο Eugen Herrigel, θυμήθηκε τον Λάο Τσε ο οποίος θεωρεί ότι η πραγματική ζωή μοιάζει με το νερό που, χωρίς να υποχωρεί, χωρίς να αφανίζεται,  π ρ ο σ α ρ μ ό ζ ε τ α ι  στον, εκάστοτε, διατιθέμενο χώρο που του προσφέρεται. Aυτά τα …απλά «σινικά», ας τα έχουμε υπ΄ όψη όλοι εμείς οι «δυτικοί» οι οποίοι παρασυρόμεθα σε άγονες εμμονικές επιλογές, αφιστάμενοι των λύσεων που μας παρέχει η ίδια η φύση.

     Κι έχοντας αποσαφηνίσει και την φάση της έλξεως της χορδής, σ΄ αυτό το μέρος, θα περάσουμε και θα αναλύσουμε την φάση της  α φ έ σ ε ω ς  της χορδής προς  α π ε λ ε υ θ έ ρ ω σ η  του βέλους.

     Επικαλούμενοι δύο διαφορετικούς όρους (άφεση και απελευθέρωση) στην συγκεκριμένη φάση, υπογραμμίζουμε τα αλληλένδετα, μεν, αλλά δύο διαφορετικά συμβάντα, δε, που συνυπάρχουν σ΄ αυτήν. Διότι, χωρίς έλξη χορδής δεν μπορεί να απελευθερωθεί το βέλος ώστε να υλοποιηθεί η τόξευση.    

     Πριν, όμως, ο Eugen Herrigel προχωρήσει πάρα κάτω, εκτός από διδακτικός και βαθύτατα παιδαγωγικός καθώς ήταν ως πανεπιστημιακός Δάσκαλος, ανασύρει την χρησιμότητα της επαναλήψεως ως «μητέρας» της μαθήσεως, για να μας ξαναφέρει στη μνήμη το βασικό σημείο αναφοράς που καθορίζει την ζενικήν ουσία στην Τοξοβολία κατά το στάδιο της αρχαριότητος, σημειώνοντας: «Το να πλήξει κανείς τον στόχο δεν είναι κανένα κατόρθωμα, αφού ο Τοξότης στέκεται σε απόσταση το πολύ δύο μέτρων από αυτόν». Εμείς δε, θα προεκτείναμε αυτή την διατύπωση καθ΄ όλο το άνυσμα της Τοξοβολίας, όπως αυτό είναι πλέον παραδεκτό από όλους τους μύστες αυτής της ευγενούς τέχνης την οποία ο Κομφούκιος ανεγνώρισε ως την μόνη στην οποία μπορούν να ανταγωνίζονται οι ανώτεροι Άνθρωποι (Κομφουκίου: «Ανάλεκτα», κ.3,7).

     Έτσι, θα θυμηθούμε ένα σημαντικό βιβλίο που συνέγραψε ο Αμερικανός πανεπιστημιακός καθηγητής Winston L. King με τίτλο «Zen and the way of the Sword» (Oxford University Press,1993) στο οποίο όχι μόνον συμφωνεί με τον Eugen Herrigel ως προς το σημείο αυτό αλλά και επικαλείται (σ. 244) την διατύπωση ακόμη ενός σημαντικού Αμερικανού ειδήμονος, του Paul Crompton ο οποίος, στο βιβλίο του «The Complete Martial Arts» (McGraw-Hill, 1989, σ.59) υπογραμμίζει ακριβώς ότι στην Τοξοβολία η κατάκτηση του στόχου δεν είναι το πλέον σημαντικό επίτευγμα του Τοξότη, αναγνωρίζοντας ως «επιτυχία» (όρο υπό προϋποθέσεις…) την τόξευση του βέλους μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο διανοητικής καταστάσεως η οποία χαρακτηρίζεται από την πλήρη απουσία επιθυμίας επιτυχίας, με «αδειασμένο» κενό τον νου από κάθε «πρόθεση» και επικεντρωμένο μόνον στο μεγαλείο της «στιγμής». Και αυτό, εν προκειμένω, ορίζει και την «ζενικότητα».  

     Κατόπιν της, ως άνω, χρήσιμης «παρενθέσεως» ξαναβρισκόμαστε με το Τόξο ανά χείρας, το βέλος εγκαθιδρυμένο στην χορδή και έλκοντας την χορδή με τον ασιατικό τρόπο στον οποίο πρωταγωνιστεί ο αντίχειρας, όπως ο Eugen Herrigel περιγράφει. Εν προκειμένω, την έλξη της χορδής προκαλεί ο αντίχειρας ο οποίος, προστατευμένος μέσα σε ένα χειρόκτιο με κατάλληλη προστατευτική διαμόρφωση του «αντίχειρός» του, «περικυκλώνει» την χορδή κάτω από το βέλος ενώ τρία δάχτυλα, ο δείκτης, ο μέσος κι ο παράμεσος, τον συγκρατούν κλειστό στη θέση του μέχρι που θα ανοίξουν, θα τον απελευθερώσουν ώστε να ανοίξει κι αυτός για να αφεθεί η χορδή εκτοξεύοντας και το βέλος. Αλλά, ακριβώς αυτή την στιγμή της αφέσεως της χορδής οι αμέτρητες ταλαντώσεις της προκαλούν κραδασμούς κι εντάσεις που εκτρέπουν την βολή κλονίζοντας τον Τοξότη όταν αυτός είναι ανυποψίαστος… Και για να καταλάβει ο Τοξότης το «αντίδοτο» γι αυτή την εκτροπή δεν αρκεί η άψογη στάση και τεχνική κάτι που, κυρίως, ο αρχάριος επιδιώκει με την βοήθεια εκλογικευμένων διαδικασιών τις οποίες προσεγγίζει με ανάλογη πρόθεση επιτυχίας και ωφελιμιστική σκέψη! Και τούτο διότι, σε μια τέτοια περίπτωση εκλογικευμένης προσεγγίσεως καταντούμε σαν τη σαρανταποδαρούσα η οποία βάζει …τρικλοποδιά στον εαυτό της και παραμένει ακίνητη, μη μπορώντας να ρυθμίσει δια του νου την αλληλουχία κινήσεων καθενός από τα …σαράντα πόδια της μιας και στη περίπτωση της Τοξοβολίας ισχύει ανάλογη αλληλουχία πολλών επιλογών και κινήσεων. Κι όσο ο αρχάριος Τοξότης παγιδεύεται στο να σκέφτεται το τι πρέπει να πράξει για να απελευθερώσει την χορδή τόσο δεν θα καταφέρνει μιαν ιδανική τόξευση αφού αυτή θα επιτευχθεί μόνον όταν ο ίδιος λειτουργεί  χ ω ρ ί ς  να  σ κ έ φ τ ε τ α ι, μόνον όταν η τόξευση επιτελεσθεί τόσον  ε ν σ τ ι κ τ ω δ ώ ς, χωρίς εκλογικεύσεις, ώστε να αιφνιδιάσει και τον ίδιο τον Τοξότη!

     Ο σοφός Σουν Τζου, ή, όποιος τέλος πάντων συνέγραψε την «Τέχνη του Πολέμου», ένα «ευαγγέλιο» της νίκης χωρίς μάχη, που διέπεται από τις αρχές του Ταοϊσμού και χρονολογείται μεταξύ του 5ου και του 3ου π.χ.χ. αιώνος, μας λέει: «Αυτοί που δεν έχουν συνειδητοποιήσει τα μειονεκτήματα της χρήσεως των όπλων δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσουν και τα πλεονεκτήματα από την χρήση τους»! Και το Τόξο, κατά την διάρκεια της τοξεύσεως έχει το μειονέκτημα σφοδρών αντιδράσεων οι οποίες επιβαρύνουν τον Τοξότη, παρασύροντάς τον, κατά κανόνα, σε άγονα αποτελέσματα! Κι εδώ αναδεικνύεται σπουδαία η διδασκαλία του Kenzo Awa όπως μας την μεταφέρει ο Eugen Herrigel! Και η «συνταγή» είναι η αποποίηση της εκλογικεύσεως σε όλη την διαδικασία της τοξεύσεως, με την αντικατάστασή της από ένα ενστικτώδες και μη έχον χρεία ερμηνείας … «εἰκῇ καί ὡς ἔτυχε», «εἰκῇ πράττειν», χωρίς προσχεδιασμό και εκλογίκευση, με τον ίδιο τρόπο που ένα παιδίπιάνει το ζαχαρωτό για να το φέρει στο στόμα του χωρίς να προσχεδιάσει τις κινήσεις των δαχτύλων του και του χεριού του, χωρίς να προεντοπίσει στη σκέψη του το ακριβές σημείο του στόματός του και το άνοιγμα των χειλιών του, την λειτουργία των σιαγόνων και της γλώσσας, ή και την διαδικασία της καταπόσεως, αυτά, δηλαδή, που ορίζουν τον εαυτό του, αυτά από τα οποία είναι αποδεσμευμένο γευόμενο «έτσι»,  α σ τ ό χ α σ τ α  το ζαχαρωτό! Και τούτο σημαίνει ότι αν δεν αποδεσμευτούμε από τον εαυτό μας, από το «εγώ» μας, η σωστή τόξευση θα παραμένει ανολοκλήρωτη!

     Βαρύτατο "φορτίο" το πεπερασμένο "εγώ", με την αναπόδραστη φθαρτότητά του και όσα επακόλουθα σέρνει πίσω του. Ένα "φορτίο" που λειτουργεί ως τυραννική οπισθέλκουσα στην πορεία της ανελίξεως του Ανθρώπου και μακάριοι όσοι καταφέρνουν να αποδεσμευτούν από αυτό το δυσβάσταχτο άχθος! Και, αν η Τοξοβολία συνιστά μέρος και δη σημαντικό, όπως εμείς το αντιλαμβανόμεθα, της ανελίξεως του ατόμου, τότε, σε αυτή την περίπτωση, το βαρύτατο "φορτίο" του "εγώ" είναι κατά προτεραιότητα απορριπτέο!

     Αυτό ακριβώς μας διδάσκει ο Δάσκαλος Kenzo Awa και αυτή την σοφή "αποστροφή"-παρακαταθήκη του:

     "Η σωστή βολή γίνεται την κατάλληλη στιγμή μόνον όταν αποδεσμευτείτε από τον εαυτό σας."

     Εμβαθύνοντας σε τούτη την λακωνική φράση ερμηνεύουμε και όσες λαθεμένες συμπεριφορές (δικές μας και ξένες...) κατέληξαν στην αποτυχία ένεκεν βιασύνης και εγωιστικής "υπερτροφίας" με την συντριβή του οράματος και την μετατροπή του σε στάχτες παρελθόντος...

     Λέξεις ελάχιστες και σοφά επιλεγμένες για να ορίσουν τον χρόνο (κατάλληλη στιγμή) και τον τρόπο (αποδέσμευση), κανόνας ο οποίος ορίζεται από τις συντεταγμένες της  κ α ρ τ ε ρ ί α ς  που αναμένει τον φέροντα την κατάλληλη στιγμή  χ ρ ό ν ο  και του  τ ρ ό π ο υ, δηλαδή, την  α π ο δ έ σ μ ε υ σ η  από το "εγώ". Πρόκειται, όμως, πραγματικώς περί δύο διαφορετικών συντεταγμένων ή, μήπως και οι δύο ταυτίζονται σε μία και, δη, στην αποδέσμευση από το "εγώ"; Διότι, αυτή η στιγμή που προϋποθέτει το “άδειασμα του νου” και την ταύτισή μας με τον στόχο, όπως είδαμε προηγουμένως, εναποθέτει στο ένστικτο την τελεσφόρηση της τοξευτικής προσπαθείας όχι στέλνοντας το βέλος προς τον στόχο αλλά φέρνοντας τον στόχο στον Τοξότη.

     Όντως, η στιγμή της αποδεσμεύσεως από το "εγώ" ορίζει και τον κατάλληλο  χ ρ ό ν ο  για μια σωστή βολή διότι αυτό το χρονικό όριο σηματοδοτεί στον Τοξότη την απελευθέρωσή του από το υπαρξιακό "φορτίο" του και την δυνατότητά του να απελευθερώσει και την χορδή του χωρίς να εκλογικεύει χειρισμούς και τεχνικές, ελεύθερος άγχους για το όποιο αποτέλεσμα, με την σιγουριά ενός υπνοβάτη ο οποίος εναποθέτει στο ένστικτό του την υλοποίηση μιας ομαλούς κινήσεως, μιας σωστής τοξεύσεως πέραν από την εναγώνια επιθυμία και εκτός συμπερασματικών λαβυρίνθων!

     Και, αυτό ακριβώς, είναι Ζεν, αν, βεβαίως, νομιμοποιείται εκ των πραγμάτων μια τέτοια διατύπωση...

     Κι εμείς θα προσθέταμε ότι η αποδέσμευση από το «εγώ» δεν είναι κάτι δύσκολο! O Βουδισμός Μαχαγιάνα στον οποίον εντάσσεται και το Ζεν, διδάσκει ότι όλοι, εξίσου, αποτελούμε τον «οικητήριο χώρο» του Βούδα η φύση του οποίου και μας χαρακτηρίζει οπότε, όλοι από κοινού, έχουμε και την ίδια πρόσβαση στη φώτιση την οποία μας αποκρύπτει η αχλύς των ψευδαισθήσεών μας, στερώντας μας αυτό που υπάρχει μπροστά μας! Δεν απομένει, λοιπόν, παρά να ανοίξουμε το πνευματικό «τρίτο μάτι» μας προς μία πραγματικότητα η οποία υπάρχει γύρω μας και μας αφορά, κατανοώντας ότι το πραγματικό αποτέλεσμα προκύπτει εκεί που δεν το φανταζόμαστε, ενώ ο χρόνος επιτεύξεώς του εγγράφεται ως υποσύνολο στο μέγα άθροισμα του χρόνου αναμονής για τον οποίον ο Άνθρωπος είναι προετοιμασμένος και εξασκημένος! Κι αν ανοίξουμε αυτό το «τρίτο μάτι» η αποδέσμευση από το «εγώ» μας είναι …οίκοθεν νοούμενη.

H ημερίδα

     Με προτεραιότητα την, ε ν σ τ ι κ τ ώ δ η  και χωρίς την συμμετοχή οιασδήποτε νοητικής υποστηρίξεως,  ά φ ε σ η  της χορδής προς απελευθέρωση του βέλους, κατ΄ αυτή την ημερίδα, ακολουθήσαμε ένα ευχάριστο "μονοπάτι" συνειδητοποιήσεως της σημασίας της ενστικτώδους διαδικασίας, απολαμβάνοντας μια γουλιά παραδοσιακού ηδύγευστου.

     Ρηξικέλευθοι στις εκπαιδευτικές μας μεθόδους ως "Έλληνες Κένταυροι" επιμείναμε στο βίωμα αντί των ακαδημαϊκών βερμπαλισμών και παραχωρήσαμε στον ουρανίσκο μας την "απόσταξη" της εμπειρίας μιας πράξεως που εκτελείται ενστικτωδώς, χωρίς σκέψη, για να μας ευφράνει με τη μεθυστική επίγευση αμυγδάλου ακόμη και στην ...Γραμμή Βολής, όπου την επιχειρήσαμε. 

     Κατά την έναρξη της ημερίδος, λοιπόν, σερβιριστήκαμε, το καλλίγευστον "Amaretto di Saronno" και αφήσαμε το μεθυστικό αμύγδαλο να ευφράνει τον ουρανίσκο μας.

     "Σερβιριστήκαμε", έτσι, χ ω ρ ί ς  ν α   σ κ ε φ τ ο ύ μ ε  ΠΩΣ? θα πιάσουμε το ποτηράκι, ΠΩΣ? θα κρατήσουμε το μπουκάλι, ΠΩΣ? θα αποσφραγίσουμε το μπουκάλι, ΠΩΣ? θα γεμίσουμε το ποτηράκι, ΠΩΣ? θα φέρουμε στα χείλη μας το ποτηράκι, ΠΩΣ? θα πιούμε μέσα απ΄ το ποτηράκι, ΠΩΣ? θα διαχειριστούμε το ποτό μέσα στο στόμα μας, ΠΩΣ? εν τέλει, θα απολαύσουμε αυτό το υπέροχο υγρά και θα το καταπιούμε... Όλα αυτά τα κομβικά όσο και καθοριστικά του τελικού αποτελέσματος "ΠΩΣ?" ούτε που τα έφερε ο νους του καθενός μας στο προσκήνιό του, αλλά όλοι νιώσαμε να μας τυλίγει τον ουρανίσκο το υπέροχο αμύγδαλο του ιστορικού ιταλικού καλλιτεχνήματος "Amaretto di Saronno", έτσι, ξαφνικά, απ΄τη μια στιγμή στην άλλη, χωρίς προμελέτη και προσχεδιασμό, χωρίς ...άλγεβρα και ...τριγωνομετρία, αφού έ τ σ ι  έπρεπε να συμβεί  α υ τ ό!

     Και με αδειασμένη την "κούπα" μας, συγγνώμη, το ...ποτηράκι θέλαμε να πούμε, με αδειασμένο το μυαλό μας όπως ακριβώς απαιτεί η "ζενική κενότητα" νιώσαμε την ύπαρξή μας να απλώνεται ελεύθερη παντού, σαν το νερό που εξαπλώνεται για να καταλάβει όλο τον προσφερόμενο χώρο μέσα στον οποίο χέεται και ξεκινήσαμε τις τοξεύσεις μας επαφιέμενοι στην κυριαρχία του ενστίκτου μας! 

     Οι τοξεύσεις μας επεχειρήθησαν μέσα στο πλαίσιο της απαθείας μιας εκστάσεως  εκτός τόπου και χρόνου, μιας μη συμμετοχής του λογικού κατά την οποία ούτε ο τόπος (της Γραμμής Βολής) ούτε ο χρόνος (η στιγμή της αφέσεως της χορδής) έδειξαν ότι αποτελούσαν σημεία αναφοράς! Καμία βιασύνη για την άφεση της χορδής, καμία "σπουδή χρονομέτρου" αλλά πλήρης υποταγή στην ωρίμανση της "στιγμής" η οποία, εκείνη αφ΄ εαυτού της και μόνον, ορίζει την πράξη αφέσεως χωρίς καμιάν ανθρώπινη παρέμβαση! «Εἰκῇ καί ὡς ἔτυχε», όπως προείπαμε και  χ ω ρ ί ς  να στοχεύουμε διόλου διότι, σε αυτό το σημείο εντοπίζεται και η αιτιώδης πρωταγωνιστικότητα του ενστίκτου! Και τα βέλη..., πού πήγαν τα βέλη, υπ΄ αυτές τις "τυφλές" συνθήκες τοξεύσεως; Τα βέλη βρέθηκαν όλα καρφωμένα επί του στόχου και στην καλύτερη, δυνατή, συγκέντρωση!

     Και οι εμπειρίες κοινές σε όλους, ανεξαρτήτως "αρχαρίου" ή "προχωρημένου" με όλες τις τοξεύσεις υπό κατάσταση ψυχικής χαλαρότητος και "βλητικής" (θα λέγαμε...) "απολαύσεως", σαν να έπαιζε ο παιδικός εαυτός μας με το Τόξο...

     Το ίδιο βελτιωμένες και οι συγκεντρώσεις των, επί του στόχου, βελών όλων και με εκείνη την αυτοματική χαλαρότητα που επέτρεπε στον ουρανίσκο να απολαμβάνει το ιταλικό ηδύγευστο χωρίς διανοητικήν ...υπερκόπωση!

     Αυτή η πέμπτη συνεδρία μας έδειξε αδρά, μετά από τόσα χρόνια πειραματικής έρευνας στην ενστικτώδη Τοξοβολία  και τις, εφεξής, απαραίτητες μεταβολές και βελτιώσεις διδασκαλίας της που θα πρέπει να εισαγάγουμε στην Σχολή μας. 

     Αδιάψευστο τεκμήριο ωφελείας η διεμβολή της ζενικής παραμέτρου και οι συγκεντρώσεις των βελών αυτής της ημερίδος το επιβεβαιώνουν.

     Μετά την λήξη της δράσεως στη Γραμμή Βολής συζητήσαμε εκτενώς τα διατρέξαντα και καταλήξαμε, από κοινού, σε σημαντικά συμπεράσματα για την βελτίωση των τοξευτικών προσεγγίσεών μας!

     Κι όπως το χέρι υψώθηκε μετά την άφεση της χορδής και την απελευθέρωση του τελευταίου βέλους, χαιρετίσαμε με ευγνωμοσύνη τους Δασκάλους μας, τον Eugen Herrigel, τον Kassai Lajos και όσους άλλους μας χειραγώγησαν μέχρις αυτό το σημείο  ώστε να μπορούμε να ανοίξουμε σιγά-σιγά το τρίτο "μάτι" μας και να χαρούμε τον απέραντο ζενικό ορίζοντα της Τοξοβολίας. Σε έναν κόσμο αντιφασιστικής παρακμής και ηθικής αθλιότητος, ο Εθνικοσοσιαλιστής Eugen Herrigel εξακολουθεί να ωφελεί ανθρώπινες ψυχές εκ του τάφου του!

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

Συνεχίζεται...

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Μετά την δικαιολογημένη απουσία του στο μάζενα του ελαιοκαρπού, ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" έθεσε και πάλι σε κίνηση υψηλής λειτουργίας την Σχολή του υποδεχόμενος και δύο νέες εκπαιδευόμενες (Μητέρα και κόρη) οι οποίες, μάλιστα άφησαν "πίσω" τους και εικόνες ιδανικής εκτελέσεως του ασκησιολογίου αρχαρίων.

     Μία ασφαλής και εργώδης "κυψέλη" δημιουργίας υψηλού ιππικού έργου, η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" παραμένει μια εστία χαράς και φημιουργίας για τους μαθητές της, υπό την διαρκή επίβλεψη και τον μόχθο του Αρχηγού και Εκπαιδευτή Αθανασίου Ψωρομύτη! 

     Σ΄ αυτή την επαρχιακή Σχολή που θα την ζήλευαν πολλές "πρωτευουσιάνικες" ομόλογες Σχολές, ο υποδειγματικός Εκπαιδευτής της παρέχει παράδειγμα εικόνας όχι μόνον "Ιππέως" αλλά και χαρακτήρος, ώστε να εμπνέει αυτό το οποίο στη δική μας την Ομάδα αποκαλούμε "παράδειγμα Κενταύρου"!

     Διότι, για τους "Έλληνες Κενταύρους", η υποδειγματική ίππευση αντανακλάται στην διάθεση του Ίππου και, Ίππος και Άνθρωπος συνθέτουν τον κανόνα της γαλήνιας συνεργασίας στο "μονοπάτι" της ζωής!

     Έτσι, αυτή την γαλήνια αρμονία η οποία πηγάζει από την συνεργασία του Εκπαιδευτή με τον Ίππο, παρατηρούμε και στους μαθητές της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", αρχής γενομένης από τους αρχαρίους τους οποίους, εδώ, θαυμάζουμε από νωρίς να ιππεύουν με άριστο "κάθισμα" και ορθούς χειρισμούς έναν ανενστόμιστο και ανεπίσακτο σχολικό Ίππο.

     Εκτιμούμε πολύ το ότι σε μία εντελώς αρχάρια εκπαιδευόμενη με μονοψήφιο αριθμό μαθημάτων παρατηρούμε την ευθεία που συνδέει ηνίες με βραχίονες και το ορθό "κάθισμα" με την καθετότητα αφτιού και αστραγάλου.

     Ομοίως χαιρόμαστε και την πειθαρχημένη στάση του σώματος (κορμού και άκρων) ήδη από το πρώτο εισαγωγικό μάθημα μιας εντελώς αρχάριας εκπαιδευόμενης η οποία δεν αναδεικνύει μόνον την ορθή διδασκαλία του Εκπαιδευτή της, αλλά και την δική της ικανότητα να εφαρμόσει επακριβώς οδηγίες που τις ακούει a prima vista, 

     Kαι, βεβαίως, αυτή η ιππευτική ορθότητα δεν αφορά στην ωριμότητα της ηλικίας αλλά στην, ανεξαρτήτως αυτής, προσωπικότητα του εκπαιδευομένου ο οποίος εκτελώντας θέτει υπό βαθμολόγηση την συγκρότηαή του, δίνοντάς μας την χαρά σ΄ αυτή την ημερίδα να βαθμολογήσουμε με άριστα όχι μόνον την πρωτοείσακτη Μητέρα αλλά και την, επίσης, πρωτοείσακτη κόρη!

     Σιγά-σιγά, ασφαλώς, όλα θα βελτιώνονται, ακόμη και η ευταξία της κόμης την οποία για λόγους ασφαλείας την απαιτούμε ελεγχόμενη στις κυρίες διότι τα μαλλιά όταν είναι ελεύθερα στις Αμαζόνες μπορεί να δίνουν μιαν όμορφη εικόνα κινήσεως αλλά αποτελούν κινδύνους τραυματισμών όταν εμπλακούν σε κλαριά ή σε μέρη της ιπποσαγής, με απρόβλεπτες συνέπειες! Και στην Σχολή μας μπορεί η "προστατευτική κάσκα" να μην είναι υποχρεωτική αλλά τηρούμε συγκεκριμένα μέτρα ασφαλείας που μας πιστώνουν με έναν μηδενικό δείκτη ατυχημάτων κατά τα 17 συνεχή έτη λειτουργίας μας! 

     Και μεταξύ αυτών των μέτρων ασφαλείας βρίσκονται και πολλές ασκήσεις οι οποίες αποσκοπούν στην πλήρη κάλυψη των Ίππων και των μαθητών μας από κάθε δυσάρεστο απρόοπτο, ασκήσεις που ποτέ δεν παραλείπουμε και δεν κουραζόμαστε να εφαρμόζουμε, ασκήσεις που, κατά κανόνα, ενισχύον την σχέση μεταξύ Ίππου και Ιππέως η οποία αποτελεί και το "κλειδί" της ασφαλείας της ιππεύσεως. 

     Σ'  αυτή την Σχολή παρατηρούμε την επακριβή διδασκαλία της Γυμνιππευτικής η οποία αποτελεί (και αυτή!) "θεμέλιο" ασφαλούς ιππεύσεως, ώστε κάθε "προστατευτικό" μέσο να κρίνεται περιττό αφού, έτσι, εντείνεται το ιππικό ένστικτο που διατηρεί σε διαρκή εγρήγορση το αίσθημα αυτοσυντηρήσεως.  

     Και η "επακριβής" διδασκαλία δίνει έμφαση στην  α κ ρ ί β ε ι α  των χειρισμών και των κινήσεων, κάτι που σε τούτη την Σχολή τηρείται ευλαβικότατα!

     Παρά ταύτα, ο Αρχηγός της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" Εκπαιδευτής Αθανάσιος Ψωρομύτης εμφανίζει ένα ..."μειονέκτημα", τηρώντας απαρεγκλίτως την βασική αρχή του Οργανισμού των "Ελλήνων Κενταύρων" να θεωρούμε εσαεί εαυτούς ως μαθητές και να ακολουθούμε τους Δασκάλου κι Εκπαιδευτές μας!...

     Έτσι, ο Αθανάσιος, αν και αξιότατος να αναπτύξει την οιανδήποτε πρωτοβουλία σε όλα τα επίπεδα της Σχολής του, παραμένει προσκολλημένος στον Εκπαιδευτή του και, σεμνότατος όπως είναι, ζητά, παντοιοτρόπως, την συναίνεσή του για να προχωρήσει, κάτι που ο Εκπαιδευτής του προσπαθεί να του το θεραπεύσει διότι, πλέον, ο Αθανάσιος είναι πολύ καλύτερος του Εκπαιδευτή του και αυτό διατυπώνεται μετά λόγου γνώσεως! 

     Απομένει, λοιπόν, να χαρούμε την εκτίναξη της δραστηριότητος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" από τον Αρχηγό κι Εκπαιδευτή τους που μπορεί και πρέπει να την πάει ακόμη ψηλότερα!

ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΜΕ ΑΡΩΜΑ ΑΜΥΓΔΑΛΟΥ ΤΟ ΑΥΡΙΑΝΟ ΜΑΣ ...ΚΟΑΝ

ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΜΕ ΑΡΩΜΑ ΑΜΥΓΔΑΛΟΥ 

ΤΟ ΑΥΡΙΑΝΟ ΜΑΣ ...ΚΟΑΝ 

     «Όταν στο "Ristorante Verona" δεν έρεε το κατάξανθο τοσκάνικο "Chianti Ruffino" συνοδεύοντας μία "δυνατή" sοppressata, ...απασφαλίζονταν ένα φλασκί λομβάρδικου "Disaronno" για να πλημμυρίσει ο ναός της γευσιγνωσίας με άρωμα αμυγδάλου και να τέρψει ουρανίσκους που θα απολάμβαναν εκείνα τα γευστικά καλούδια που είχαν φτάσει από τα κελάρια της Madonna dei Miracoli. Μπορεί για τους γραικυλο-χατζηρωμηούς όλα τούτα ν΄ ακούγονται ...σινικά, όμως, για τους μαθητές του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη, τον Έλληνα Θράκα και τους Λατίνους ...βερονέζους, η ποιότητα του πολέμου παραμένει συνακόλουθη της ποιότητος της ζωής και το καλλίγευστο, κεχριμπαρένιο, "Disaronno" σκορπά την ίδια "μέθη" με το συναρπαστικό θέαμα των αποκεφαλισμένων αντιπάλων του γενναίου Έλληνος Στρατιώτη της Αναγεννήσεως...»

     Τα παραπάνω σημειώναμε στο Ιστολόγιο της Ομάδος μας δυόμιση χρόνια πριν και αύριο, στην, προ-εορταστική, 5^η συνεδρία της παραστατικής αναλύσεως του βιβλίου του Eugen Herrigel “Zεν στην Τέχνη της Τοξοβολίας» θα προσφέρουμε ηδύποτο “Amaretto Di Saronno” και, μάλιστα, υπό μορφήν …ασκήσεως! Ναι, η απόλαυση του ουρανίσκου μπορεί να υποβοηθά το πνεύμα…, το έχετε φανταστεί; Αύριο θα το …βιώσουμε! 

     Ενημερώνονται οι Συνασκούμενοι οι οποίοι προτίθενται να παρακολουθήσουν την αυριανή συνεδρία ότι ακόμη και εάν ισχύσει η πρόγνωση περί καταιγίδος η συνεδρία θα διεξαχθεί κανονικώς σε κλειστό χώρο όπου και στο παρελθόν έχουμε επιχειρήσει με επιτυχία προπονητική δραστηριότητα.

ΒΑΘΥΣΤΟΧΑΣΤΟ ΜΗΝΥΜΑ

 ΒΑΘΥΣΤΟΧΑΣΤΟ  ΜΗΝΥΜΑ

     Με εκτοξευμένη την επισκεψιμότητα του Ιστολογίου μας έχουμε την χαρά της επικοινωνίας με ιδιαιτέρως αξιόλογους αναγνώστες μας επί διαφόρων θεμάτων που, κατά περιόδους, αναρτούμε! Κι ενώ συνηθίσαμε σε ποιοτικές ανταλλαγές απόψεων, δεχθήκαμε κι ένα ...ιδιαζόντως "βαθυστόχαστο" ηλεκτρονικό μήνυμα από τον Miltos μας, γραμμένο σε άπταιστα ...Greeklish το οποίο, προς διευκόλυνσή σας, σας μεταγλωττίζουμε:

"Έλα ρε μάγγες που μάθατε και σεις Ιππασία και μιλάτε για το προστατευτικό κράνος που είναι must παντού και όλοι το φοράνε. Η βασίλισσα κάνει ό,τι θέλει και μπορεί να μη φοράει κράνος αλλά οι άλλοι φοράμε για να είμαστε ζωντανοί. Τι μα...ίες γράφετε και βάζετε σε κίνδυνο ανθρώπους που δε ξέρουν. Θα πρέπει να σας συλλάβουν είστε επικίνδυνοι και βάζω υπογραφή."

     Πραγματικά ...σκιαχτήκαμε με το ενδεχόμενο της επιβολής του Νόμου και της Τάξεως που απειλεί ο επιστολογράφος μας ειδικώς όταν ηρωικότατα βάζει την υπογραφή του διατηρώντας επιμελώς κρυφά τα προσωπικά του στοιχεία και υπογράφοντας με το "βαπτιστικό" "Miltos" (που θα μπορούσε να είναι και ...Μιράντα, ...Γιολάντα ή, κάτι ανάλογο...) και σπεύσαμε να αναζητήσουμε τον κ. Κούγια για την, επ΄ ακροατηρίω, υπεράσπισή μας προκειμένου να αποφύγουμε την ...γκιλοτίνα αλλά προς μεγάλη μας ανησυχία το γραφείο του μας ενημέρωσε ότι είναι απησχολημένος με την αποκατάσταση της σχέσεώς του με την κ. Βατίδου. Κατόπιν σκεφθήκαμε να αποσιωπήσουμε το γεγονός "Miltos" αλλά και πάλι είπαμε να αναθεωρήσουμε την όλη κατάσταση σχετικά με το "προστατευτικό κράνος" και να εξετάσουμε τα, ενδεχόμενα, "δίκαια" του "Miltos" και να τι βρήκαμε, εκτός, βεβαίως της Βασίλισσας Ελισσάβετ και του Προέδρου Ronald Reagan που δεν φορούσαν  π ο τ έ  ..."προστατευτικό κράνος" όταν ίππευαν: Ούτε λίγο ούτε πολύ, ανακαλύψαμε ότι  Ο Λ Ο Ι  οι κορυφαίοι Δάσκαλοι Ιππασίας, των οποίων οι Σχολές "σφραγίζουν" την σημερινή Ιππασία ιππεύουν  Χ Ω Ρ Ι Σ  να φορούν "προστατευτικό κράνος" και χωρίς αποδεδειγμένη διάθεση να θέλουν να ...αυτοκτονήσουν!

     Ξέρουμε πόσο στενοχωρούμε με αυτή τη διαπίστωσή μας τον φίλτατο "Miltos" και τους θιασώτες του (...ροζ) "προστατευτικού κράνους" και για να προλάβουμε, τυχόν, αμφισβήτηση του παραπάνω συμπεράσματός μας παρουσιάζουμε, εν συνεχεία,  Ο Λ Ο Υ Σ  τους σύγχρονους και, παγκοσμίως, κορυφαίους  Δασκάλους Ιππασίας ιππεύοντες  Χ Ω Ρ Ι Σ  "προστατευτικό κράνος" αλλά με, προφανή, γνώση τεχνικών ασφαλούς πτώσεως που αγνοούν όσοι επαφίενται στο "προστατευτικό κράνος". Απολαύστε μαζύ μας τη μεγάλη λίστα κι αν δείτε ότι παραλείπει κάποιον παγκοσμίως κορυφαίο Δάσκαλο, ενημερώστε μας:

KASSAI LAJOS

Ούγγρος, παγκόσμιος πρωταθλητής Έφιππης Τοξοβολίας

ALOIS PODHAJSKY

Γερμανός, Διευθυντής της Ισπανικής Σχολής της Βιέννης

ALEXANDER NEVZOROV

Ρώσος, Ιδρυτής της Iππικής Σχολής "Haute Ecole"

KLAUS FERDINAND HEMPFLING

Γερμανός, Ιδρυτής Ιππικής Σχολής 

NUNO OLIVEIRA

Πορτογάλος, κορυφαίος Δάσκαλος Dressage

PAT PARELLI

Aμερικανός, Ιδρυτής ομώνυμης Σχολής

MONTY ROBERTS

Αμερικανός, Ιδρυτής ομώνυμης Σχολής 

ANDREAS HAUSBERGER

Αυστριακός, Αρχιεκπαιδευτής της Ισπανικής Σχολής της Βιέννης

CLEMENT MARTY (BARTABAS)

Γάλλος, Ιδρυτής Σχολής Ιππικού θεάτρου

LORENZO

Γάλλος, κορυφαίος ακροβάτης Ιππασίας

     Και μιας κι η Βασίλισσα με τον Ronald Reagan δεν φαίνεται να αρέσκουν στον ...βαθυστόχαστο "Miltos" ας προσθέσουμε και τον Βλαντιμίρ Πούτιν μπας και τον ...καθησυχάσουμε. Κι ο Ρώσος Πρόεδρος, λοιπόν, να υποψιαστούμε ότι θέλει να αυτοκτονήσει ιππεύοντας ...χωρίς "προστατευτικό κράνος"; Ωιμέ!

     Α! Και για να μη ξεχάσουμε και τον διάσημο Ιταλό τενόρο Andrea Bocelli ο οποίος αν και τυφλός, ιππεύει και αυτός πολύ καλά αλλά χωρίς ..."προστατευτικό κράνος"!  

     Καημένε "Miltos" μας, ένα ατύχημα που μπορεί να κοστίσει μια ανθρώπινη ζωή μπορεί να συμβεί από το λουτρό ενός διαμερίσματος μέχρι την περίπτωση του Federico Caprilli, με ή χωρίς ..."προστατευτικό κράνος"! Σημασία έχει να ξέρουμε να ιππεύουμε και να κατέχουμε τις τεχνικές ασφαλούς πτώσεως τηρώντας τον βασικό "Κανόνα των δύο ηνιών" ο οποίος σώζει ζωές και ...ορθοπεδικές κακώσεις που, συχνά, είναι χειρότερες από τον θάνατο. Και όταν και συ μάθεις, επιτέλους, Ιππασία, αφιερώνοντας περισσότερες ώρες στο Ιππευτήριο και λιγότερες στο πληκτρολόγιο, θα καταλάβεις ότι για την προστασία σου από τις συνέπειες των πτώσεων υπάρχουν πραγματικές λύσεις και όχι ένα ροζ "προστατευτικό κράτος" συχνά από χαρτί και εξωτερικά βελούδο ή σατέν! Άντε, γιατί με κάτι τέτοιους σα και του λόγου σου και σαν την "Ελληνική Ομοσπονδία Ιππασίας" γελάνε και οι ...εκτομίες!...

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ" ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ 14-15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2023

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

 ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ

14-15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2023

     Το Σάββατο 14η Ιανουαρίου και την Κυριακή 15η Ιανουαρίου, 2023, στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" θα διεξαχθεί εκπαιδευτικό διήμερο με αντικείμενα την ολοκλήρωση της ασκήσεως της μαχητικής υπερπηδήσεως εμποδίων και την εισαγωγή στο βιβλίο "Ζεν στην Τέχνη της Τοξοβολίας" του Γερμανού Φιλοσόφου Eugen Herrigel. Το έφιππο ασκησιολόγιο θα εκτελεσθεί το Σάββατο και την Κυριακή, ενώ η εισαγωγή στο βιβλίο του Eugen Herrigel την Κυριακή και σε ώρες που θα προσδιορισθούν εν συνεχεία.

     Και κατά τις δύο ημέρες είναι ευπρόσδεκτοι και όσοι ενδιαφερόμενοι για τα εκπαιδευτικά αντικείμενα χωρίς να είναι Μέλη της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων".

      Για κάθε πληροφορία στο τ. 6976585782

Η σελίδα της εκδηλώσεως στο Facebook ΕΔΩ

"ΕΝΑ" ΚΑΙ "ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ"!

"ΕΝΑ" ΚΑΙ "ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ"!

     Ο δυτικός κόσμος υπελίσσεται, εν μέσω πνευματικών ερειπίων, στο "σκοτάδι" που του επιβάλλεται από τον διεθνή σιωνισμό οποίος μεθοδεύει με κάθε βάρβαρο τρόπο την παγκόσμια κυριαρχία του! Ο κόσμος μας υφίσταται την διαρκή παραχάραξη της φυσικής αλήθειας χειραγωγούμενος βίαια προς  το αδιέξοδο της αλλοιώσεως της πραγματικότητος και την εξουδετέρωσή του σε ένα τέλμα όπου τα ανακλαστικά του θα μπορούν "παντί τρόπω" να ελέγχονται από εκείνους που προετοιμάζονται να τον εξουσιάσουν. Και μέσα σε αυτή την εξουσιαστική μεθόδευσή του, ο μεγάλος εχθρός της ανθρωπότητος, ο διεθνής σιωνισμός, ο οποίος απαγορεύει όχι μόνον την ιστορική κριτική σκέψη, θεσπίζοντας εκβιαστικούς νόμους σε λαούς ("Ολοκαύτωμα") αλλά, κυρίως, την ίδια την γνώση, απομειώνοντας ο,τιδήποτε μπορεί να αποτελέσει "πυρσό" που φωτίζει! Έτσι και ο ίδιος ο Eugen Herrigel, εκφράζοντας την αντίπαλη πλευρά του σκοταδιστικού σιωνισμού, δεν απέφυγε από τους παραχαράκτες της πραγματικότητος την, ανεπιτυχή βεβαίως, αμφισβήτηση του βιβλίου του "Ζεν στην Τέχνη της Τοξοβολίας" αφού ο ίδιος προήρχετο από τους ιστορικούς πολεμίους τους. Πάντως, με δεδομένη την ήττα των πλαστογράφων της αλήθειας, η αναγνώριση του έργου του Eugen Herrigel παραμένει διεθνώς αδιαμφισβήτητη και ως "Έλληνες Κένταυροι" έχουμε πλήρη συναίσθηση της ευθύνης αλλά και της Τιμής που πρώτοι, παγκοσμίως, επιχειρούμε μιαν παραστατική ανάλυση και επί Γραμμής Βολής, του περιεχομένου του, υποστηριζόμενοι και από τις, περί αυτού, κρίσεις κορυφαίων πνευματικών Δασκάλων οι οποίοι εκτιμούν το "Ζεν στην τέχνη της Τοξοβολίας", ως εξαιρετικό, όπως το χαρακτηρίζει και ο Jackson S. Morisawa.   

     Ο Jackson S. Morisawa σε συνεργασία με την έγκριτη Διεθνή Σχολή Ιαπωνικής Τοξοβολίας (Kyūdō, 弓道) “Chozen-Ji”, συνέγραψε το βιβλίο “The Secret of the Target”, το οποίο και εξέδωσε η Σχολή (1984) με πρόλογο του Ōmori Sōgen (大森 曹玄, 1904–1994), Πρυτάνεως του Πανεπιστημίου Hanazono του Τόκυο (花園大学, Hanazono Daigaku). Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας σημειώνει:

     «Υπάρχει μόνον ένα βιβλίο μεταφρασμένο στα Αγγλικά που αναφέρεται στην σχέση Τοξοβολίας (Kyudo) και Ζεν. Το βιβλίο του Eugen Herrigel “Ζεν στην Τέχνη της Τοξοβολίας” το οποίο είναι εξαιρετικό και επικεντρώνεται στην αληθινή φιλοσοφία του Kyudo. Θα πρέπει να το μελετούν όλοι όσοι φιλοδοξούν να κατανοήσουν το Kyudo. Κι αυτό αποτελεί ένα σημείο αναφοράς στην βιωματικήν εμπειρία του Καθηγητή Eugen Herrigel από την εκπαίδευσή του στην Ιαπωνία.

     Αυτό το βιβλίο δεν γράφτηκε με σκοπό να διδάξει κάποιον το στυλ και την τεχνική της Ιαπωνικής Τοξοβολίας ή να διδάξει κάποιον να τοξεύει, γενικώς. Είναι ένας οδηγός για ένα “μονοπάτι” τέχνης (Dō, 道) και ως εκ τούτου, είναι ένα εκπαιδευτικό εγχειρίδιο που καθοδηγεί κάποιον προς την πνευματική ολοκλήρωση, δια μέσου κάποιων εκπαιδευτικών μεθόδων που επιτυγχάνουν  την ανέλιξη του χαρακτήρος και του αυτοελέγχου. Βεβαίως, ένα βιβλίο είναι απλώς ένα βιβλίο… Και ένα βιβλίο, όπως αυτό, αποκτά αξία όταν το περιεχόμενό του γίνεται βιωματικό απόκτημα του μελετητή του. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την επιθυμία, την επιμέλεια και την πειθαρχία κάποιου να ακολουθήσει την φιλοσοφία και την διδασκαλία του βιβλίου. Κατά την παγία αρχή του Ζεν, η πνευματική εκπαίδευση είναι μια εξατομικευμένη προσπάθεια η οποία απαιτεί αυτοπειθαρχία, καινοτομίες και προσοχή, όλα αυτά δε απαιτούν σκληρή προσωπική προσπάθεια. Επομένως, ένας εκπαιδευτής μπορεί μόνο να καθοδηγήσει, αλλά το ικανοποιητικό αποτέλεσμα  μπορεί να επιτευχθεί μόνο από την εξατομικευμένη προσπάθεια του ενδιαφερομένου»

     Από τα όσα έχουν προηγηθεί, κατά τις συνεδρίες της παραστατικής αναλύσεως του μνημειακού βιβλίου του Eugen Herrigel  τεκμαίρεται η Αξία του, κρινομένου εκ του οφέλους που είχαμε όσοι το βιώσαμε, αλλά και η ορθότητα της επιλογής της Σχολής μας να το παρουσιάσουμε στους μαθητές μας, παρατηρώντας, με χαρά τις, επί τα βελτίω, αλλαγές των προσεγγίσεών τους!