ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΤΩΝ

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

     Ο Αρχηγός του Παραρτήματος των «Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος» Εφιπποτοξότης Γεώργιος Σταυριανόπουλος – Ιφικράτης, αφού … “πολλῶν δ᾿ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω” κατέληξε αισίως στη γαλήνια Κοιλάδα του, εν μέσω αγαπημένων διπόδων και τετραπόδων πλασμάτων.

     Και πασχίζοντας «οίκαδε τ’ ελθέμεναι και νόστιμον ήμαρ ιδέσθαι» είδε μπροστά του τα δυο νεογέννητα πουλάρια που με κάθε τρόπο ήθελε να χαρεί από κοντά και να παίξει μαζύ τους.

     Αφοσιωμένος αλογατάρης ο Ιφικράτης μας αλλά και λίαν ευαίσθητος, πλέον, είναι βέβαιο ότι δεν θα ξανά αφήσει καμιά Κίρκη να τον απομακρύνει από την Κοιλάδα του όταν, μάλιστα, από τον σεπτέμβριο τον περιμένουν νέοι μαθητές για να τους "περπατήσει" στο συναρπαστικό μονοπάτι της Έφιππης Τοξοβολίας.

     Κι ενώ δεν ξεκολλάει από τα νεογέννητα αλογάκια, καταφέρνει να αυτοπειθαρχήσει ώστε να προχωρήσει και στην αυτοβελτίωσή του.

     Καλωσόρισες, λοιπόν, Ιφικράτη στην έδρα σου και ...καλή δουλειά μιας και σε περιμένουν πολλά και ...πολλοί.

ΔΥΟ ENΣΤΟΜΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΗ' ΑΙΩΝΟΣ

     Το επιτυχές αποτέλεσμα μιας δημοπρασίας που έγινε στο Μόναχο από τον Οίκο "Hermann Historica" επαύξησε τα περιεχόμενα του Μουσείου της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας" κατά δύο πολύ σημαντικά αντικείμενα, ενδεικτικά της κεντρο-ευρωπαϊκής χαλινώσεως του ιη' αιώνος.

     Δύο χειροποίητα ενστομίσματα, το ένα σύνθετο και το άλλο μία απλή στομίδα, τότε που ήταν ανύπαρκτη η βιομηχανοποιημένη "αγορά" ειδών Ιππασίας και Ιπποσαγής και όλα περνούσαν από το "χέρι" του τεχνίτη για τον οποίο δεν υπήρχε "πληρωμή" και η αμοιβή του ήταν το μεροφάι του, ειδικώς δε του σιδερά ο οποίος, στην κεντρική Ευρώπη εκείνης της περιόδου ήταν ο απαραίτητος "σκλάβος" της κοινωνίας.

     Δυστυχώς, ο πανδαμάτωρ χρόνος δεν επέτρεψε στο σύνθετο ενστόμισμα να διατηρηθεί ακέραιο μετά από τρεις αιώνες, ωστόσο, όπως έχει μας μεταφέρει πολλές πληροφορίες για την χαλινωτική νοοτροπία της εποχής του στην κεντρική Ευρώπη, όταν η γηραιά ήπειρος "ψηλάφιζε" τον Έλληνα Ξενοφώντα και ο Γάλλος François Robichon de La Guérinière τον παρερμήνευε... Από το ενστόμισμα αυτό λείπει το πλευρικό ωτίο με το κόσμημα άνθους της μιας πλευράς όπως και ο ένας από τους τέσσερις -πάντοτε χειροποίητους- δακτυλίους της στομίδος της ιδίας πλευράς.

     Εντυπωσιακής εργασίας χειρός σε καμίνι, κάθε μέρος που απαρτίζει αυτό το ενστόμισμα, από το χειροποίητο [κρίκο προς κρίκο] ψάλιο, το πλευρικό ωτίο με τον τρισδιάστατο ανθοδιάκοσμο, μέχρι και τα σημεία συνδέσεως των διασταυρουμένων βραχιόνων.

     Ευτυχώς, αυτό το σπανιότατο λόγω παλαιότητος ενστόμισμα, εξακολουθεί να μας παρέχει σημαντική πληροφόρηση για την ιπποσακτική και χαλινωτική "φιλοσοφία" της εποχής και της γεωγραφικής περιοχής της προελεύσεώς του 

     Της ιδίας περιόδου και τεχνοτροπίας είναι και η αυτοτελής στομίδα η οποία είναι εξ ολοκλήρου χειροποίητα κατεργασμένη και σε "φωτιά", όπως είναι εμφανές από το σημείο του "γυρίσματος" των άκρων του κυρίου σώματος προκειμένου να περάσουν μέσα από αυτά οι δύο δακτύλιοι ηνιοχείας. 

Βιβλιογαρφία:

Christian-H. Tavard "L' HABIT DU CHEVAL, Selle et Bride" , 1975.

"KIME"

ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Έξοχη η "δομή" των ομαδικών Προπονήσεων των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" στην υπέροχη "αυλή" τους και ο άξιος επικεφαλής τους, Συνασκούμενος, Χριστόφορος Κασφίκης, αναλυτικότατος στην τακτική Αναφορά του. Αυτές τις Προπονήσεις όλοι τις χαιρόμαστε και διδασκόμαστε πολλά... Όμως, αυτό που, εμείς, πάντα "διαβάζουμε" στη δουλειά του Κερκυραϊκού μας Παραρτήματος είναι μια συνεπής και συνεχής θεμελίωση του "Κίμε", της συγκεντρώσεως του νου, κάτι ακρογωνιαίο για όλες τις πολεμικές τέχνες.

     «...να συγκεντρώνετε όλη την ενέργεια του σώματος και του νου σας σε ένα και μόνο ένα συγκεκριμένο στόχο ή σκοπό κάθε φορά. Το μυστικό του κίμε, της συγκέντρωσης του νου, είναι να αποκλείσεις όλες τις εξωγενείς σκέψεις που θα σε αποτρέψουν από την πραγμάτωση του άμεσου σκοπού σου...Στη ζωή όπως και στη μάχη ένα μη συγκεντρωμένο μυαλό σπαταλάει ενέργεια...».[Τζο Χάυαμς: "Το ζεν στις πολεμικές τέχνες", 1989].

     Και σε αυτή την τελευταία Αναφορά του ο Χριστόφορος Κασφίκης δεν παραλείπει να μας ενημερώσει και για ένα επιπλέον ευχάριστο περιστατικό:

     «Είχαμε την Τιμή την Προπόνηση μας να παρακολουθήσει ο Προπονητής και φίλος από τα παλιά της Ολυμπιακής Τοξοβολίας του "Πρωτοπόρου Ιωαννίνων" και Προπονητής της αγωνιστικής Ξιφασκίας κ. Λάζαρος Τάσσης ο οποίος διαμένει πλέων στην Γερμανία και βρέθηκε για ολιγοήμερες διακοπές στο νησί των Φαιάκων. Οι εντυπώσεις που αποκόμισε από την δουλειά του Παραρτήματος ήταν θετικότατες δεδομένου ότι σε αντίστοιχο Γερμανικό σύλλογο Παραδοσιακής Τοξοβολίας στην πόλη που διαμένει δεν υπάρχει ούτε η δική μας πειθαρχία, ομαδικότητα και διδαχή μια και, όπως μας είπε, αναλώνονται σε τεχνικές σκόπευσης χάνοντας ουσιαστικά την ουσία. "Ενεργείτε σαν μια εμπειρότατη ομάδα κυνηγών. Κοιτάτε ο ένας τον άλλο και καταλαβαίνετε τι πρέπει να κάνετε". Αυτά τα λόγια ήταν σαν μου φόρεσαν  το πιο ακριβό μετάλλιο του κόσμου».

     Ευγνώμονες οι "Έλληνες Κένταυροι" προς τον κ. Λάζαρο Τάσση, του ευχόμεθα να είναι πάντα καλά εκεί όπου βρίσκεται.

     Ακόμη ένα ενδεικτικό περιστατικό μας μεταφέρει ο επικεφαλής των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" στην αναφορά του, ένα περιστατικό το οποίο μας κάνει υπερήφανους για την αφοσίωση των Κερκυραίων Κενταύρων στην προπονητική του προσπάθεια κάτι για το οποίο τους συγχαίρουμε και, ιδιαιτέρως, τον Συνασκούμενο Ηρακλή και την Συνασκουμένη Ιωάννα:

     «Ο Ηρακλής και η Ιωάννα ήταν με "πολιτική περιβολή" μια και τους παραλάβαμε απευθείας από το αεροδρόμιο και τους μεταφέραμε στο πεδίο».

     Μετά από όλα αυτά, πως να μη νιώθεις υπερήφανος για μία "κυψέλη' Πολιτισμού όπως οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" σε μία χώρα η οποία ασφυκτιά πολιτισμικώς ...ανοξυγόνωτη; 

ΜΟΥΣΕΙΟΠΟΙΩΝΤΑΣ 

ΤΗΝ ΙΠΠΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

     Μία μουσειακή συλλογή δεν θα πρέπει να απαθανατίζει μόνον το ιδανικό και την ομορφιά του Πολιτισμού αλλά και τα ελαττώματα και την ασκήμια του προς παραβολή και αποφυγή, κάτι το οποίο επιδιώκουμε και με την δική μας μουσειακή συλλογή η οποία "δομείται" με στοχευμένη σχεδίαση, ώστε να καταδείξει τον Ιππικό και Τοξευτικό Πολιτισμό με όλο τους  το μεγαλείο αλλά και την μικρότητα, χωρίς εξωραίζουσες ψιμυθιώσεις. 

     Τα τελευταία προσκτήματα του Μουσείου της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας" αποτελούν μιάν αναφορά στην ιππική των Gauchos, δηλαδή, των καβαλάρηδων της Αργεντινής και εντάσσεται στη πρόθεσή μας να σκιαγραφήσουμε την "σκοτεινή πλευρά" της παγκόσμιας Ιππικής, αυτήν, που η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" προσπαθεί να αποπλύνει και να εξευγενίσει σεβόμενη την ευημερία του Ίππου.

     Με μία μινιμαλιστική "άποψη", ένα ζευγάρι βασανιστικών αργεντίνικων πτερνιστήρων [Nazarenas] κι ένα εγχειρίδιο [Facon] που φέρουν οι Gauchos στη μπότα τους και τα δύο του πρώτου ημίσεος του 20ού αιώνος, στερεώθηκαν σε ένα σύμπλεγμα παρασιτικών φυτών που αναπτύσσονται γύρω από έναν κορμό, προς τοποθέτηση στην αργεντίνικη "γωνιά" της μουσειακής συλλογής μας.

     Και τα δύο ενδεικτικότατα, νέα, προσκτήματα τεκμηριώθηκαν βάσει του μοναδικής συλλεκτικότητος βιβλίου "Equitatcion Gaucha" του Justo P. Saenz[h.] που εκδόθηκε το 1959 στο Buenos Aires, σε μία σπάνια, αριθμημένη έκδοση [φέρει αριθμό αντιτύπου 3999], βιβλιοδετημένου με πραγματικό δέρμα ...Ίππου επί του οποίου όλες οι ενδείξεις εξωφύλλου έχουν γίνει με πυρογραφία, ως ακόμη μία μαρτυρία ανθρώπινης βαρβαρότητος, ευρισκόμενου στη Βιβλιοθήκη μας.

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΦΩΤΙΣΗ

     Ο Βουδισμός Μαχαγιάνα, αποτελεί μία από τις κατευθυντήριες φιλοσοφικές συνιστώσες της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων", όπως έχει διακηρύξει και ο Ιδρυτής της Ομάδος, Εφιπποτοξότης Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης ως εισηγητής στο 6ο Παγκόσμιο Φιλοσοφικό Συνέδριο. Και, μιλώντας για "Βουδισμό" οι μεν "επιπολής" αναγνώστες θα αντιληφθούν "θρησκεία", οι δε βαθύσκεπτοι θα εννοήσουν "φιλοσοφία", αλλά τούτο είναι παντελώς αδιάφορο προς τον γράφοντα...

     Διόλου, λοιπόν, παράξενο ότι ο Βουδισμός Μαχαγιάνα είναι γνωστός στην Κίνα και ως "Ντιάνα" λόγω ενός βασικού του "συστατικού" το οποίο αποτελεί μία διαδικασία προς την φώτιση.

     Στις αρχαίες, ιερές, ινδουιστικές Ουπανισάδες απαντάται ένας σημαντικός πνευματικός όρος ο οποίος χαρτογραφεί το μονοπάτι που άγει στο υψηλότερο επίπεδο συνειδήσεως ' ο όρος αυτός είναι ο "ντιάνα".

     "Ντιάνα" δεν είναι παρά μία τελεία μορφή διαλογισμού κατά τον οποίο ο διαλογιζόμενος απορροφάται και εξαϋλούται προσεγγίζοντας το "σαμαντχί", δηλαδή, την τελική λύτρωση.

     Έχοντας τις ρίζες του βαθιά στον Ινδουισμό, ο Βουδισμός αποδέχεται τον όρο "ντιάνα" τον οποίο μεταγλωττίζει σε "ιάνα", εκφράζοντας με αυτόν μια διαδικασία οκτώ σταδίων κατά την οποία ο διαλογιζόμενος απαλλάσσεται από κάθε περισπασμό δυνατό να "θαμπώσει"  την διαύγεια των αισθήσεών του και να "σκιάσει" κάθε προσπάθειά του για αμφιθέαση της ζωής και του Κόσμου.

     Έτσι, το βουδιστικό "ιάνα" συντελεί σε μία εναργή "οξυδερκή" αυτοσυγκέντρωση του διαλογιζομένου όχι ως ένας αυτοσκοπός αλλά ως μία κυματοειδώς ανελισσομένη ψυχοπνευματική κατάσταση διαμορφώνουσα το πλαίσιο μιας τελείας ηρεμίας και διαυγούς ενοράσεως που άγουν στη φώτιση.

     Ο ιερός κύκλος της διδασκαλίας του Βουδισμού Χαν τον οποίο, πλέον, ανέπτυξαν οι Κινέζοι ιεράρχες του πατριάρχη Μποντιντάρμα, εμπεριέχει το "ντιάνα" ενσωματωμένο στην ταοϊστική φιλοσοφία του Λάο Τσε. Eίθε, δε, όλοι οι "Έλληνες Κένταυροι" να καταστούν κοινωνοί αυτού του "ντιάνα" άγοντες εαυτούς προς την φώτιση.

ΚΑΤΑΝΙΚΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΦΟΒΟ

     «Πως είναι δυνατό να στέκεστε για φωτογραφία και το άλογο να μην το κρατάει κανένας και με το σκοινί ελεύθερο στα πόδια του σε κουλούρες; Σκεφτήκατε τι μπορεί να συμβεί αν το άλογο αρχίσει να τρέχει και το σκοινί μπουρδουκλοθεί στα πόδια του;» μας ρωτά η φίλη μας κ. Ι. Κ., αναφερόμενη στην παραπάνω φωτογραφία.

     Αγαπητή μας φίλη, η ερώτησή σας είναι πολύ εύλογη για κάποιον ο οποίος αγνοεί το πολυδιάστατο εκπαιδευτικό πλαίσιο που διέπει την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν επιθυμεί να κατέχει ιδιόκτητους Ίππους αλλά χρησιμοποιεί για την εκπαίδευση των μαθητών της ξένους Ίππους ιππευόμενους κατά τις συνήθειες όχι της Φυσικής Ιππικής την οποία εμείς ακολουθούμε αλλά κατ΄εκείνες της "δυτικής Ιππικής". Επιλέξαμε εξ αρχής της λειτουργίας μας να μην έχουμε ιδιόκτητους Ίππους για την επαύξηση των ικανοτήτων των μαθητών μας ώστε να μην παραμένουν στάσιμοι χειριζόμενοι τους ιδίους Ίππους αλλά να εξελίσσονται χειριζόμενοι συνεχώς διαφορετικούς Ίππους, όπως ο κάθε διαφορετικός Ίππος μπορεί να εξελίξει τον χειριστή του επιπροσθέτοντας εμπειρία στον χειριστή-Ιππέα. Γι αυτό και συνεργαζόμαστε με διαρκώς εναλλασσόμενους Σταύλους, επιλέγοντας πάντοτε τους καλύτερους από τους υπάρχοντες.

     Έτσι, αναλαμβάνοντας έναν Ίππο ιππευόμενο με ηνίες, στομίδα, ανάσπαστο, σέλλα, μαστίγιο και σπιρούνια, από την πρώτη στιγμή και με ειδική εισαγωγική διαδικασία τον εκπαιδεύουμε να εργάζεται εξίσου αποτελεσματικά χωρίς ηνίες, χωρίς στομίδα, χωρίς ανάσπαστο. χωρίς σέλλα, χωρίς μαστίγιο και χωρίς σπιρούνια, έτσι ώστε να εμπιστεύεται πολύ καλύτερα τον Άνθρωπο και να εκτελεί την εργασία του με μεγαλύτερη κιναισθητική αποτελεσματικότητα αλλά και με την επιπλέον αποδοχή του Τόξου με όσα επιπρόσθετα αυτό σημαίνει. Βεβαίως, την όλη διαδικασία μέχρι την κατάληξη που προαναφέραμε δεν είναι δυνατόν να την εκθέσουμε εδώ λόγω εκτάσεως, όμως, σε αυτό το αποτέλεσμα καταλήγουμε σε ελάχιστο χρόνο λόγω των μεθόδων που ακολουθούμε και ο ίδιος Ίππος τον οποίο άλλοι ιππεύουν "αλυσοδεμένο" εμείς τον ιππεύουμε εντελώς ελεύθερο "δεσμών" με αποτέλεσμα την επαυξημένη ποιότητα ιππεύσεως και ως προς την ασφάλεια της συμπεριφοράς του και ως προς την ιππική ωφελιμότητα των μαθητών μας.

     Μέσα στο πλαίσιο της παραπάνω διαδικασίας βασικής "επαναφοράς" του Ίππου και κατά τους κανόνες της Φυσικής Ιππικής, εντάσσουμε πρωτίστως και την επαναφορά της ψυχολογίας του εναρμονίζοντάς την με την πλήρη αποδοχή του Ιππαγωγού-Ανθρώπου ως μέρους της ζωής του. Στη Σχολή μας ο κάθε ξένος Ίππος, από την πρώτη στιγμή της εντάξεώς του αισθάνεται ότι βρήκε την "αγέλη" του και τα ανθρώπινα πλάσματα που τον περιστοιχίζουν είναι το φυσικό του περιβάλλον από το οποίο δεν έχει κανένα λόγο να διαφύγει, να αποσκιρτίσει, να αποδεσμευθεί. Και αυτό δεν θα το αισθανθεί ποτέ ένας "αιχμαλωτισμένος"  τον οποίο δεσμεύουν "χειροπέδες" ή "ποδοκάκες"  αλλά ένας εντελώς ελεύθερος και αδέσμευτος ο οποίος από μόνος του κρίνει πλάι σε ποιον θα σταθεί. 

     Γι αυτό και πριν καν από την πρώτη εγγύς επαφή μας με κάθε νεο-εντασσόμενο Ίππο ακολουθούμε προκαθορισμένες διαδικασίες ["Κύκλο Προσεγγίσεως" κατά Klaus Ferdinand Hempfling, ειδική διαδικασία ρυταγωγήσεως κλπ κλπ] με αποτέλεσμα πριν εφιππεύσει ο μαθητής μας ο Ίππος να είναι απολύτως ευπειθής και συνεργάσιμος γενικώς με τον Άνθρωπο και ειδικώς με τους μαθητές μας.

     Τέλος, η Σχολή μας διατηρεί πάντοτε ένα ερευνητικό "μάτι" σε πολλές παραμέτρους που σχετίζονται αμέσως ή εμμέσως με την Ιππική αλλά και την ίδια την ζωή, σημαντικό μέρος της οποίας αποτελεί και η Ιππική τέχνη. Μία από αυτές τις παραμέτρους είναι και ο φόβος, τόσο του Ίππου όσο και του Ανθρώπου. Επ΄ αυτού διεξάγουμε πολυετή έρευνα και φροντίζουμε να κατανικούμε τις φοβίες των μαθητών μας έχοντας προηγουμένως ελαχιστοποιήσει ή και εκμηδενίσει τις φοβίες των Ίππων που εντάσσουμε στη Σχολή μας. Εκτιμώντας την μεγάλη σας εμπειρία ως υπερπηδητρίας εμποδίων, με καλότατη προαίρεση, θα σας λέγαμε ότι η αποενοχοποίηση των όποιων φόβων του Ιππέως τον οδηγεί στον ορθό "δρόμο" της Φυσικής Ιππικής τον οποίο και εμείς ακολουθούμε, απαλλάσσοντάς τον από κάθε άγχος και κάνοντας την Ιππική ωφέλιμη και απολαυστική.

ΛΗΞΗ ΤΗΣ Ι' ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ

     Αγαπητοί ’’ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ’’,

     Σας ανακοινώνω την λήξη της 10ης Προπονητικής Περιόδου. Θα ήθελα να σας συγχαρώ για την προσπάθεια που καταβάλατε όλοι σας φέτος τόσο σε ατομικό αλλά και ομαδικό επίπεδο.

     Τα μαθήματα στο Iππευτήριο θα συνεχίσουν να γίνονται κανονικά καθ’ όλη την διάρκεια του καλοκαιριού. Στην διάθεσή μας υπάρχουν εξαιρετικοί και ασφαλέστατοι Ίπποι Σχολής καθώς και κλειστό Ιππευτήριο στο οποίο μπορούμε να ασκούμεθα. ανεξαρτήτως εξωτερικών καιρικών συνθηκών, τώρα δε το καλοκαίρι το περιβάλλον του κλειστού θα είναι και αρκετά δροσερό ώστε να κάνει τα μαθήματα ακόμη πιο απολαυστικά. Μπορείτε να επικοινωνείτε στο 6977764737  και να κανονίζετε τα μαθήματά σας.

Εφιπποτοξοτικά,

Κωνσταντίνος Δαμιανάκης

Αρχηγός Ομάδος