Κυριακή 18 Ιουνίου 2017

ΑΨΗΦΩΝΤΑΣ ΚΑΣΣΑΝΔΡΕΣ


     Εκπαιδευτική ημερίδα των ακραίων ηλικιών η σημερινή...


     Εκπαιδευτική ημερίδα με λαμπρές εικόνες πρώτων εξωτερικών περιιππεύσεων για δύο ακόμη μαθήτριες της Σχολής μας.


     Εκπαιδευτική ημερίδα για επίσης συναρπαστικές εικόνες από τη Γραμμή Βολής.


     Εκπαιδευτική ημερίδα με αξιοπρόσεκτες επιδόσεις της Χρυσούλας μας η οποία διηύθυνε και χειρίσθηκε επιτυχέστατα τον ίππο της για πρώτη φορά σε φυσικό έδαφος.


     Εκπαιδευτική ημερίδα με, επίσης, εκπληκτικές εικόνες προόδου της Κωνσταντίνας μας που και αυτή, για πρώτη φορά, χάρηκε την πραγματική Ιππασία επί φυσικού εδάφους.


     Εκπαιδευτική ημερίδα για Συνασκουμένους που μοιράζονται την χαρά του Ίππου και του Τόξου, οπουδήποτε κι αν βρεθούν!


     Εκπαιδευτική ημερίδα με ενσυναίσθηση χειρισμών ακριβείας, πεζή.


     Εκπαιδευτική ημερίδα με ενσυναίσθηση χειρισμών ακριβείας εφίππως.


     Εκπαιδευτική ημερίδα με τη σιγουριά της παρουσίας του Εκπαιδευτή. 


     Εκπαιδευτική ημερίδα με τη σιγουριά της αυτοεμπιστοσύνης.





Καμία προπονητική ημερίδα, καμία Προπόνηση και κανένα μάθημα δεν είναι το ίδιο στoυς "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ". Όλα σε αυτή την Ομάδα ανελίσσονται επάνω σε μία συγκεκριμένη τροχιά με συγκεκριμένους φυσικούς νόμους και κανόνες, όμως, η λέξη "ρουτίνα" δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό μας και όλοι, κάθε φορά που συνασκούμεθα έχουμε την αίσθηση ότι το επιχειρούμε για πρώτη φορά. Κι αν κάποιοι αποτελούμε την εξαίρεση ενός γενικού κανόνος γελαστών προσώπων είναι διότι η σκέψη των Στελεχών απασχολείται με το πως θα διατηρηθεί το χαμόγελο αυτό στα πρόσωπα των Συνασκουμένων μας... Ενίοτε, πίσω από τη βλοσυρότητα κρύβεται διακριτικά η ευτυχία του να βλέπεις τους γύρω σου ευτυχισμένους και προοδεύοντες! 



     Σήμερα οι δύο Εκπαιδευτές μας, ο Κωνσταντίνος κι ο Μάριος επεφύλαξαν την ευχάριστη έκπληξη της πρώτης εξωτερικής περιιππεύσεως στις μαθήτριές τους Χρυσούλα και Κωνσταντίνα!


     Με πρωταγωνιστή έναν ιδανικό Ίππο Σχολής, οι τέσσερις "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" αναζήτησαν το φυσικό οξυγόνο της ανατολικής πλαγιάς του Υμηττού για να χαρούν τη γοητεία της Ιππασίας στο φυσικό "λίκνο" της που είναι το κατάφυτο περιβάλλον ενός μικρού επίγειου ...παραδείσου, ελάχιστα χιλιόμετρα μακρυά από το κολασμένο κέντρο μιας τραγικής τσιμεντουπόλεως.


     Ιδανικός ο Ίππος, μεθοδικότατοι οι δύο Εκπαιδευτές, ικανότατες οι δύο μαθήτριες, συνδυασμός ιδανικός για μιαν ακόμη απολαυστική εμπειρία-βάπτισμα των μαθητριών στην αληθινή Ιππασία!


     Γνήσιοι φορείς του αυστηρού πνεύματος των Στελεχών της Ομάδος, οι δύο Εκπαιδευτές, βλοσυροί ως χαμένοι μέσα στη περίσκεψη για ένα άριστο αποτέλεσμα, για το έμπειρο μάτι, άστραψαν και πάλι από τη ...χαρά τους βλέποντας τις δύο μαθήτριές τους ευτυχισμένες, αναδεικνύοντας τις ικανότητές τους.


     Η Χρυσούλα, μαθήτρια του Κωνσταντίνου, όπως και στο Ιππευτήριο έτσι και στο ανοικτό φυσικό έδαφος αυτοσυγκεντρώθηκε και απέδωσε τον, πάντοτε, άριστο εαυτό της πάνω στη ράχη του ευγενούς τετραπόδου της.


     Το ίδιο και η μαθήτρια του Μάριου, η μικρή μας Κωνσταντίνα η οποία επέδειξε τέτοιαν άνεση που, σε κάποια στιγμή, έδειξε να περιφρονεί και την στήριξη επί των ηνιών!


     Στη Γραμμή Βολής, ο Αρχηγός Βολής Γεώργιος, μας ενέπνευσε στην απόκτηση μιας δυναμικής η οποία μας οδήγησε σε μία προπονητικήν ολοκλήρωση εντελώς διαφορετική -κι αυτή!- από κάθε προηγούμενη...


     Μετά τις καθιερωμένες ασκήσεις, άρχισε να "πνέει" ένας άλλος "άνεμος" διασυνδέσεως των Συνασκουμένων σε ένα διαδραστικό παιγνίδι ωθισμών ως "προθάλαμο" μιας επέκεινα εξελίξεως.


     Οι ωθισμοί δια των ώμων, γρήγορα έγιναν ένα διασκεδαστικό ομαδικό παιγνίδι με αστεία απρόοπτα ...διόλου τυχαία!


     Οι Συνασκούμενοι, μετά την εγκεφαλική διαδικασία των τοξεύσεων, χαλάρωσαν ...μεθοδικά, ώστε να οδηγηθούν στο επόμενο "σκαλοπάτι". Ένα σκαλοπάτι με βαθύτατην ιδεολογική αλλά και σωμασκητική σημασία και που λέγεται "παραδοσιακή όρχηση". "Παράξενα πράγματα για την Παραδοσιακή Τοξοβολία", θα μπορούσε να πει κανείς... Καθόλου!


       
Για τον Ιδρυτή των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» το Παρίσι δεν είναι ούτε η ‘πόλη του φωτός’, ούτε καν ένα συμπαθές αστικό περιβάλλον. Αποπνέει μια μολιερικήν αρχοντοχωριατιά και μιαν επιτηδευμένη άποψη άστεως με την αμφιλεγόμενη αισθητική μιας πουδραρισμένης περούκας, εκεί όπου το μέτρον της Αρετής μιας ολόκληρης χώρας δείχνει συναφές με ένα …ροζ ανεμόμυλο! Παρά ταύτα, στο 7ο Διαμέρισμα αυτής της πόλεως, υπάρχει το Μέγαρο των Απομάχων, χτισμένο τον 17ο αιώνα, μέσα στο οποίο συστεγάζεται και το Πολεμικό Μουσείο του Γαλλικού Στρατού. Και σε αυτό το Μουσείο ο Ιδρυτής των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» έχει βρεθεί πολλές φορές για να μελετήσει πολλά «κεφάλαια» της μεγάλης του αγάπης που είναι τα αγχέμαχα. Σε κάποιο ταξίδι, ένας έμπορος βγήκε από το κατάστημά του και τον ρώτησε ευγενικά τι προελεύσεως ήταν ο λαϊκός επενδύτης που φορούσε και ο Ιδρυτής αυτής της Ομάδος του απήντησε ότι δεν ήταν παρά ένα αυθεντικό Ελληνικό εθνικό ένδυμα μιας εποχής που οι Γάλλοι δεν είχαν ακόμη θεσμοθετήσει την δική τους …haute couture. Τι ήταν αυτό που έβγαλε τον Γάλλο έμπορο έξω από το κατάστημά του για να κάνει μια τέτοιαν ερώτηση; Το ‘διάχυτο’ ΕΘΝΙΚΟ χρώμα ενός ενδύματος, η …δακτυλοσκοπική μοναδικότητα που ταυτοποιεί την αλήθεια μιας προελεύσεως… Έτσι, η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» προερχόμενη από έναν Ουγγρικό Οργανισμό ο οποίος προτάσσει την υπερηφάνεια της εθνικής ταυτότητος, δεν είναι δυνατόν να μην υιοθετήσει (όπως κι ο Οργανισμός «KASSAI») ‘ψηφίδες’ εθνικής ταυτοποιήσεως των δραστηριοτήτων της, όπως οι Ελληνικοί λαϊκοί χοροί, κάτι που προετοιμάζεται ως μέρος των εξετάσεων των Εφιπποτοξοτών, όπως ακριβώς και στον Οργανισμό «KASSAI». 



     Kαι τότε ρωτήσαμε ποιος από τους παρισταμένους ήξερε κάποιον Ελληνικό χορό για να ακούσουμε την μικρή μας Κωνσταντίνα να μας λέει ότι γνώριζε ακόμη και καλαματιανό.


     Την παρακαλέσαμε να μας δείξει τα βήματα αυτού του παραδοσιακού μας χορού και σε λίγο βρεθήκαμε να έχουμε αφήσει τα Τόξα και να χορεύουμε καλαματιανό όπως μας τον έδειχνε η Κωνσταντίνα.


     Εμπειρία υπέροχη και ανακουφιστική για όλους και ελπίζουμε η Κωνσταντίνα μας να συνεχίσει να μας μαθαίνει αυτά τα ωραία βήματα ενός χορού που αντηχεί, παιδιόθεν, στην "ακοή" όλων μας... 


     Και τότε, ο Σταμάτης μας γύρισε και μας είπε: "Τι ωραία που θα ήταν στο ρυθμό αυτών των βημάτων να ...τοξεύαμε..." Μα πόσο όλοι είμαστε "συντονισμένοι στην ίδια συχνότητα" σ΄αυτή την Ομάδα; Πόσο...


     Στη συνέχεια ο Γεώργιος "παρέσυρε" Συνασκουμένους σε μία ωραία χαλάρωση Σπαθασκίας επαναλαμβάνοντας τα μαθήματα του αγαπημένου μας Πρωτεσίλαου ο οποίος ταξιδεύει για επαγγελματικούς του λόγους.


     Ταυτοχρόνως, κάποιοι άλλοι προτίμησαν να συνεχίσουν να τοξεύουν υπό την επίβλεψη του Συνασκουμένου Πολυδεύκη αφού, η Τοξοβολία δεν είναι κάτι που το χορταίνεις ...εύκολα!


     Σήμερα η Μετεωρολογική Υπηρεσία μας απείλησε με ...καταρρακτώδεις βροχές στις ώρες και τα σημεία των δραστηριοτήτων μας με αποτέλεσμα να απειλούμε κι εμείς, με τη σειρά μας, τα Μέλη μας με το ενδεχόμενο της αιφνιδιαστικής ακυρώσεως των δραστηριοτήτων μας λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών. Παρά ταύτα, ο "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" αψηφίσαμε τη ...Κασσάνδρα με αποτέλεσμα ακόμη μία χαρούμενη και συναρπαστική προπονητικήν ημερίδα.


     Και αυτό επιβεβαιώνει ότι κερδισμένος αναδεικνύεται εκείνος που περιφρονεί τις Κασσάνδρες, όπως οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ".


Παρασκευή 16 Ιουνίου 2017

ΑΚΑΘΕΚΤΟΙ...!


     Παρά τις συνεχώς ανοδικές θερμοκρασίες της εποχής, τα μαθήματα στο Ιππευτήριο αναπτύσσονται σε πείσμα όσων επικαλούνται τη μιζέρια των ημερών μας και οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" απολαμβάνουμε τη πρόοδο μέσα στην "οικογενειακή"  θαλπωρή μιας Ομάδος με όραμα!


     Ένας αστάθμητος οικογενειακός παράγοντας που μπορεί να συμβεί στη ζωή του οποιουδήποτε από εμάς, κράτησε τον Μηνά μας μακρυά από την Έφιππη Τοξοβολία για περισσότερο από μισό χρόνο και μόλις σήμερα τον ξαναχαρήκαμε μαζύ μας.


     Ο αγαπημένος μας Μηνάς, παρά τα όσα στο μεταξύ διάστημα αντιμετώπισε και εν μέρει αντιμετωπίζει, σήμερα απέδειξε ότι "Άπαξ Εφιπποτοξότης, αεί Εφιπποτοξότης!".


     Σαν να μη πέρασε όλο αυτό το πολύμηνο χρονικό διάστημα ο Εφιπποτοξότης και Εκπαιδευτής υπό επίβλεψη Μηνάς, από τη πρώτη στιγμή της επανόδου του στο Ιππευτήριο, ανέκτησε την επαφή του με το Τόξο και τον Ίππο δείχνοντας ότι οι βιωματικές εμπειρίες "εγγράφονται" ανεξίτηλα...


     Οι εφάλσεις του σαν να είχε να ιππεύσει από ..."χθες" και η ψυχολογία του αρίστη με έναν ιδανικό Ίππο, οι επανασυνδετικές ασκήσεις του ακριβέστατα εκτελεσμένες, ο Μηνάς μας, ο πρώτος ο οποίος στις πρακτικές εξετάσεις του κατέφερε 6 πλήξεις στόχου στις έξι καλπαστικές διαδρομές [100%] και πάλι όπως τον χαρήκαμε κάποτε...


     Τον Μηνά μας από σήμερα τον εμπιστευόμεθα ως πολύτιμο κεφάλαιο της Ομάδος μας στα χέρια του  Αρχηγού Ομάδος και Εκπαιδευτή μας Κωνσταντίνου ώστε σύντομα να τον αποδώσει ικανό Εκπαιδευτή αφιερωμένο στη πρόοδο των μαθητών της Σχολής μας.


     Στον ελάχιστο καιρό που είναι μαζύ μας και με τα ελάχιστα μαθήματα που έχει κάνει στη Σχολή μας η Ιωάννα δεν έχει καταφέρει μόνο να προοδεύσει ατομικώς αλλά και να εμπνεύσει την αγάπη και τον σεβασμό προς το πρόσωπό της στους Εκπαιδευτές και στους Συνασκουμένους της με έναν χαρακτήρα σπάνιο και με ένα απολύτως ομαδικό πνεύμα λες και γεννήθηκε μέσα στην Ομάδα μας Σ'  αυτό το καθοριστικό μάθημά της με τον εφευρετικότατο Κωνσταντίνο η Ιωάννα δεν προόδευσε μόνον στη τελειοποίηση του "καθίσματος" και των χειρισμών της σε εξωτερική περιίππευση, αλλά και κάλπασε εντός στίβου για πρώτη φορά.


     Ο ευστροφότατος Κωνσταντίνος βγάζοντάς την σε υπαίθριες διαδρομές, σοφότατα, της έδωσε να κουβαλά ...πέτρες προκειμένου να τις αποενοχοποιήσει την στήριξη επί των ηνιών και να της βελτιώσει την ισορροπία θέτοντάς την σε φυσικές εδαφικές διαμορφώσεις.


     Η Ιωάννα αντιμετώπισε όλες τις προκλήσεις των εξωτερικών φυσικών διαμορφώσεων με αυτοσυγκέντρωση και ψυχραιμία ξεφεύγοντας από την νεαρότατην ...ηλικία της και γενόμενη ένας αυστηρός ηγέτης του εαυτού της 


     Άλλωστε, αυτό μας προσφέρει η Ιππασία, την ανάπτυξη ηγετικού χαρακτήρος εφ'  ημών και επί των ...γύρω και η Ιωάννα έδειξε ότι βρίσκεται στον ολόσωστο δρόμο, πάντοτε με ευγένεια πνέυματος και ψυχής όπως μας υπαγορεύει η σχέση και η συνεργασία μας με τον Ίππο ο οποίος ως δυνατότερος ημών δεν μας παρέχει κανένα περιθώριο βιαίων "διεκδικήσεων" με την ήττα προδιαγεγραμμένη για μας στην όποιαν αντίθετη περίπτωση και για ευνόητους λόγους.


     Ο Εκπαιδευτής της, όπως είναι πάντοτε αναμενόμενο, εφάρμοσε και πάλι μεθοδικότατα τις ρηξικέλευθες μεθόδους του ώστε να βελτιώσει την ισορροπία και την αυτοεμπιστοσύνη της μαθήτριάς του πριν την περάσει στα δυσκολότερα. Την οδήγησε μέσα από πυκνά κλαριά που της έκοβαν την όραση και την υποχρέωναν σε αφύσικο "κάθισμα" ενώ η Ιωάννα αδιαμαρτύρητα ξεπερνούσε τα ωφελιμότατα τεχνάσματα του Κωνσταντίνου.


     Κατόπιν, ο Εκπαιδευτής της την οδήγησε στη γνωστή μας "τάφρο" δίνοντάς την την -φαινομενικώς- απλή εντολή της διαβάσεως αλλά...


...προς την έξοδο ο ωραιότατος Ίππος απολαμβάνοντας την Αμαζόνα του με τους λεπτούς χειρισμούς της και το ελαφρύ βάρος της θεώρησε πιο διασκεδαστικό να βγει με μία ημικαλπαστική αναπήδηση δίνοντας την αίσθηση στη νεαρή μαθήτρια και του καλπασμού, κάτι που ο Κωνσταντίνος αμέσως παρετήρησε, στάθμισε και ...εκμεταλλεύθηκε!


     Έτσι, όταν η Ιωάννα με τον Εκπαιδευτή της επέστρεψαν στο Ιππευτήριο, ο Κωνσταντίνος της έδωσε εντολή καλπασμού και η Ιωάννα μας ενθουσίασε με τους πρώτους ωραιότατους καλπασμούς της μέσα στον στίβο! Αξιολάτρευτοι ο Κωνσταντίνος ως Εκπαιδευτής και η Ιωάννα ως μαθήτρια, μα πιο αξιολάτρευτος ο Ίππος τους (συγγνώμη παιδιά, αλλά αδυναμίες είναι αυτές...) κατέληξαν μέσα σε ένα μάθημα στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα! ΕΥΓΕ και στους τρεις σας!


     Εξαιρετικός Εκπαιδευτής και ο αγαπημένος μας Μάριος με την μαθήτριά του Ειρήνη μας έδωσαν κι αυτοί την χαρά ενός καρποφόρου μαθήματος του οποίου ο πλέον χυμώδης καρπός ήταν η πτώση της Ειρήνης! πράγματι, στην Ιππασία όλοι πέφτουμε αλλά ο τρόπος διδασκαλίας στη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" είναι τέτοιος που η πτώση αντιμετωπίζεται ως φυσικό μέρος της ιππεύσεως και όλοι εξασκούμεθα να βγαίνουμε "νικητές" και από κάτι τέτοιο.


     Σε κάποια στιγμή, λοιπόν, η Ειρήνη μας βρέθηκε στην άμμο του Ιππευτηρίου με ένα ...διάπλατο χαμόγελο σα να παρακολουθούσε μια διασκεδαστική ταινία του βωβού κινηματογράφου. έτσι χαριτωμένα όπως κάποιες φορές όλοι βρισκόμαστε καταγής, η Ειρήνη απλώς ...σκονίστηκε και ξανά ανέβηκε στη ράχη του Ίππουτ της για να συνεχίσει ένα ακόμη πιο ωφέλιμο μάθημα.


     Κάπως έτσι, η Ειρήνη συντονίστηκε με τον Ίππο της και η θετική ψυχολογία που διεμόρφωσε αυτή η πτώση στην Ειρήνη απο-ενοχοποιώντας τους φόβους της, την βοήθησε ώστε, εν συνεχεία, να ωφεληθεί τα μέγιστα.


     Η παρακάτω φωτογραφία, με τον υπέροχο "εναγκαλισμό" του σώματος του Ίππου από τα πόδια της Ειρήνης, θα μπορούσε να είναι υπόδειγμα σε εγχειρίδιο εκπαιδεύσεως στην Ιππασία!


     Και, βεβαίως, με την διαμορφωθείσα ιππευτικήν άνεση, η Ειρήνη κατέληξε στην παρακάτω αρμονία "καθίσματος" και στάσεως, με ανάλογα τα συγχαρητήρια για την ίδια, τον Εκπαιδευτή της Μάριο και, οπωσδήποτε, τον αξιολάτρευτο Ίππο της! 


     Στην χθεσινή εκπαιδευτική "ατζέντα" των μαθημάτων της Σχολής μας εντάσσεται ακόμη ένα μάθημα του Χρήστου μας, ενός ακόμη μαθητή του Κωνσταντίνου οποίος στο, μόλις, τρίτο (!) μάθημά του κατάφερε τα όσα προβλέπονται σε ένα δραστικό μάθημα εξωτερικής περιιππεύσεως.


     Ο Χρήστος, υποβοηθούμενος από τις εκπαιδευτικές οδηγίες του Κωνσταντίνου, βρήκε την ισορροπία και το σωστό "κάθισμά" του εγκαίρως και με μία σειρά αποτελεσματικών ασκήσεων, απαραίτητων για την ασφάλεια και ωφέλεια κάθε μαθήματος.


     Τα χέρια του μαθητή υπό ιδανική σχέση με τις ηνίες (οι βραχίονες σε ευθεία με τις ηνίες και με σωστό μήκος των τελευταίων)  επέτρεψαν στον χρήστο την απρόσκοπτη εκτέλεση όλων των προβλεπομένων ασκήσεων.


     Σταθερά διδακτικός ο Κωνσταντίνος έθεσε υπό τις προβλεπόμενες δοκιμασίες τον μαθητή του ο οποίος τις ξεπέρασε με τον καλύτερο τρόπο.


     Και με κάτι τέτοια, ο Χρήστος όπως και όλοι οι μαθητές μας στο τέλος κάθε μαθήματος βγαίνουν νικητές με σταθερή πρόοδο, έτοιμοι για όλα τα "παρακάτω".


ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΠΠΑΣΙΑΣ
ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΤΩΝ 
"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"


Πέμπτη 15 Ιουνίου 2017

ΒΑΛΛΙΣΤΙΚΗ ...ΕΠΙΓΕΥΣΗ


     Για τον πραγματικό ρέκτη ενός αντικειμένου η διαρκής έρευνα επ΄ αυτού είναι η καλύτερη επαφή που άγει στη βαθύτερην εννόησή του και, η Τοξοβολία ως ζώσα εμπειρία και βίωμα απαιτεί μία συστηματικήν εμβάθυνση και συνεχή αναδίφηση.


     αραδοσιακή" και "Ενστικτώδης", "Εξ'  επαφής" και "Μακρών αποστάσεων", "Έφιππη", "Κινητική" και "Στατική", "Ατομική" και "Ομαδική", κάθε κεφάλαιο της μιας και αγίας "Βίβλου" της Τοξοβολίας απαιτεί την δική του σπουδή και διακονία από τους πιστούς αυτής της εσωτερικής Τέχνης.


     Πάνω απ΄ όλα, η διαρκής βαλλιστική μελέτη της Τοξοβολίας ανοίγει τον ευρυγώνιο "φεγγίτη" κατανοήσεως του τοξευτικού αντικειμένου στο νου κάθε Τοξότη.


     Ας αφήσουμε την φαντασία μας ελεύθερη σκηνοθετώντας τα αμέτρητα σενάρια που θα μπορούσαν να μας προσφέρουν μιαν αδρή οπτικοποίηση της τοξεύσεως, οδηγώντας μας σε μια βαθύτερη αντίληψη της τοξευτικής τροχιάς.


     Ξεφεύγοντας από το τυπικό του στοχαστικού "προσώπου" του κλασικού στόχου, ας βάλουμε στη θέση του ο,τιδήποτε άλλο και ας ανοίξουμε την βελοφόρο χορδή... Ήδη, έχουμε ξεχάσει το φλυτζάνι με το άσπρο τσάι μας να κρυώνει στο τραπέζι ενώ εμείς έχουμε αφιερωθεί στην αναγνώριση της επιφανείας του στόχου, στην απόστασή του από εμάς, στη στοχαστική διευθέτηση του βέλους, στην εκτίμηση του βάρους του βέλους και στην καθ΄ ύψος ρύθμιση της γωνίας τοξεύσεως, στο άνοιγμα της χορδής..., σε τόσα... και σε τόσα... που όλα μαζύ συνιστούν τον τρίτο χρόνο πριν από τον υπέροχο τέταρτο... Μαγεία..., ποιος νοιάζεται τώρα για το άσπρο τσάι...το "τσάι" μεταστοιχειώθηκε στην αιχμή του βέλους που συναρτήθηκε με τον παράξενο, νέο, και απρόσμενο, στόχο.


     Τολμήστε το! Κι ύστερα, απολαύστε -έστω και κρύο- το υπέροχο άσπρο τσάι που κάποιος Αδελφός εν ιδέαις σας έφερε από τη μακρυνή Κεϋλάνη. Αναπολήστε αυτή τη μόνη τόξευση της προπονητικής ημερίδας σας και θα διαπιστώσετε πόσο πιο εύγευστη στον ουρανίσκο θα "ηχήσει" η πρόσκρουση του βέλους στον ασύμβατο στόχο ή και η επίγευση του άσπρου τσαγιού με την οποία θα ταυτίζεται ενώ τα νοτισμένα φρύδια του Βούδα θα σας χαμογελούν λίγο πιο πέρα...