Ο ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ 

ΤΗΣ ΑΣΠΙΔΟΣ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΩΣ

     Το να είσαι μόλις 19 ετών και να μπορείς να σταθείς το ίδιο επιτυχώς προ ενός σοβαρού ακροατηρίου απευθυνόμενος 'από στήθους" όσο και, όρθιος τοξεύοντας, επί ενός Ίππου είναι κάτι που ελάχιστοι νέοι μπορούν να τα καταφέρουν με τέτοιαν επιτυχία. Και ο Συνασκούμενός μας Γεώργιος Μυλωνόπουλος, απόψε, τα κατάφερε με σοφία και ευστοχία ...Χείρωνος !

     O "EΛΛΗΝΑΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ" και φοιτητής Πολιτικών Επιστημών Γεώργιος Μυλωνόπουλος, στο πλαίσιο του Προγράμματος των εκδηλώσεων Πολιτισμού της Ελληνικής Θρησκευτικής Κοινότητος "ΙΕΡΑ ΦΙΛΘΕΩΝ ΙΣΤΙΗ", έδωσε σήμερα μία πολύ πληροφοριακή διάλεξη με θέμα: H σημασία της ασπίδος του Αχιλλέως εις το έπος της Ιλιάδος.

     Η εκδήλωση έλαβε χώρα στη φιλόξενη αίθουσα της "ΙΕΡΑΣ ΦΙΛΕΝΘΕΩΝ ΙΣΤΙΗΣ" επί της οδού Καλαμιώτου 12 [β' όροφος] Μοναστηράκι και,ο νεαρός ομιλητής κατάφερε σε χρόνο λιγότερο της μισής ώρας να αποσυμβολίσει την ομοκεντρική ομηρικήν αλληγορία της ασπίδος του Αχιλλέως γεφυρώνοντας τον βίο με τον θάνατο και, αναφερόμενος στην Ομάδα μας, συμφιλιώνοντας τον εξ αποστολής ...ερασιθάνατο "βίο" (αρχαϊστί τοΤόξο) με το αγαθό της ζωής.

      Όπως σημείωσε ο ίδιος ο Γεώργιος Μυλωνόπουλος:

     Η Ιλιάδα του Ομήρου θεωρείται το γνωστότερο αρχαιοελληνικό έπος. Τη διδασκόμαστε σχολείο, την διαβάζουμε σε παιδικά βιβλία και μερικοί καταφέρνουν να τη μελετήσουν στο πρωτότυπο. Ακόμα όμως κι εκείνοι που δεν προχωρούν εις βάθος στη μελέτη του έργου έχουν ακούσει, αναφερθεί και συχνά επηρεαστεί από τα κατορθώματα των Αχαιών μπροστά στα τείχη του Ιλίου (Τροία), τη γενναιότητα του Αγαμέμνονα και του Αίαντα, την πονηριά του Οδυσσέα, τη σοφία του Νέστορα και τον αμφιλεγόμενο χαρακτήρα του Αχιλλέα ο οποίος αποτελεί και το κεντρικό πρόσωπο στο έργο. Μια λιγότερο διάσημη στιγμή του έπους είναι η κατασκευή της ασπίδας του Αχιλλέα. Αυτό συμβαίνει διότι η περιγραφή της τοποθετείται ανάμεσα σε δύο πολύ σημαντικά γεγονότα, το θάνατο του Πατρόκλου και την επιστροφή του Αχιλλέα στον πόλεμο, με αποτέλεσμα ο αναγνώστης να την προσπερνάει χωρίς ιδιαίτερη προσοχή. Μαζί, λοιπόν, θα κάνουμε μια περιήγηση στους στίχους της Ιλιάδας προσπαθώντας να ερμηνεύσουμε τις διαστάσεις της ζωής που εκφράζονται πάνω σε αυτή την ασπίδα και το μήνυμα που θέλει να περάσει ο Όμηρος μέσα από την περιγραφή της. Ποιο είναι το νόημα της Ασπίδας στο έπος και γιατί αποτελεί μέχρι σήμερα μοναδικό στοιχείο έκφρασης και καλλιτεχνικής δημιουργίας; Σε αυτά και άλλα πολλά θα αναφερθούμε την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου συζητώντας και αναζητώντας την αλήθεια πίσω από το μέταλλο της Ασπίδας και τους στίχους ενός πολεμικού έπους.

     Ο ομιλητής καταχειροκροτήθηκε από το ακροατήριό του για την ευφράδεια του, "από στήθους", λόγου του αλλά και για το σεμνό αγορητικό Ήθος και ύφος του και τα χειροκροτήματα έγιναν εντονότερα όταν ακούστηκε η ...ηλικία του!

     Μετά το τέλος της ομιλίας υπεβλήθησαν αρκετές απρόβλεπτες ερωτήσεις αρχαιολογικού περιεχομένου και απολαύσαμε τον ομιλητή να απαντά σε όλες με αμεσότητα και με ιδιαίτερην ευστοχία αλλά και ακρίβεια.

     Οι ευγενείς Οικοδεσπότες της Ελληνικής Θρησκευτικής Κοινότητος "ΙΕΡΑ ΦΙΛΕΝΘΕΩΝ ΙΣΤΙΗ", αμέσως μετά την ομιλία του νεαρού Κενταύρου, παρέθεσαν, ελληνικότατο, συμποσιακό δείπνο με άφθονο οίνο και γλυκίσματα προς Τιμή του φιλοξενουμένου ομιλητή τους και μας προσέφεραν από ένα καλαίσθητο αντίτυπο εθνικού ημερολογίου εν όψει της νέας χρονιάς!

     Η βραδυά έκλεισε με μία καλλικέλαδη διφωνία, συνοδεία κιθάρας, προς Τιμή του Ποσειδώνος, αλλά και με μία, a capella, γνωστή καντάδα του Αλ. Σακελλάριου ελληνοπρεπώς διασκευασμένη.

     Oι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" αισθανόμεθα ευγνώμονες προς τους εξαιρετικούς Συνέλληνες της Ελληνικής Θρησκευτικής Κοινότητος "ΙΕΡΑ ΦΙΛΕΝΘΕΩΝ ΙΣΤΙΗ" για την επανειλημμένη θερμή φιλοξενία στον ωραίο χώρο τους, για τις πολλαπλές ευγενείς προσφορές τους αλλά και για τα θερμά αισθήματά τους τα οποία διαχέουν όπου και αν συναντώμεθα! Ειδικώς δε για τον Συνασκούμενό μας, Έλληνα Κένταυρο, Γεώργιο Μυλωνόπουλο, απόψε, ανακαλύψαμε έναν επιπλέον λόγο για να είμαστε ακόμη πιο υπερήφανοι γι αυτόν! 
  

Περίληψη της παρουσιάσεως θα βρείτε ΕΔΩ

Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

 ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΗ ΣΕΛΑ ΤΗΣ ΣΤΕΠΑΣ

ΗΜΕΡΙΔΑ 10/Χ/2016

     Με μεγαλύτερη της αναμενόμενης συμμετοχή, ολοκληρώσαμε σήμερα την εκδήλωσή μας "ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΗ ΣΕΛΑ ΤΗΣ ΣΤΕΠΑΣ" στη Κοιλάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", ιππεύοντας και τοξεύοντας με μία Ούνικη σέλα.

     Οι παριστάμενοι είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν από τον Ιδρυτή των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» μία ημίωρη εισαγωγή για το ιστορικό της εμφανίσεως της σέλας και των αναβολέων καθώς και τον χρηστικό προορισμό των τελευταίων.

     Έγινε μία ιστορική αναδρομή στο εφίππιο των Ασσυρίων (700 π.χ.χ.), στα ενισχυμένα εφίππια του Pazyryk του οροπεδίου Ukok της οροσειράς Altai (500-400 π.χ.χ.), στα εφίππια του στρατού του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στις σέλες με την πρώτη αστράβη (ξύλινη) της δυναστείας Han της Κίνας (200 π.χ.χ.) , στη τετρακέρατο ρωμαϊκή σέλα με ξύλινη αστράβη  (100 π.χ.χ.), στην εμφάνιση του αναβολέως με μορφή λωρίου στην Ινδία (2^ος αι. π.χ.χ.) και στη πρώτη εμφάνιση μεταλλικού αναβολέως επί δυναστείας Jin της Κίνας (302 μ.χ.χ.).

     Ακολούθησε μία συγκριτική παρουσίαση μιας «δυτικής» σέλας και μιας σέλας της στέπας με αντίστοιχα εποπτικά μέσα επί των οποίων κατεδείχθησαν τα κύρια σχεδιαστικά σημεία, η σημασία τους  και η ορολογία τους ώστε οι παριστάμενοι να εννοήσουν βασικές σχεδιαστικές διαφορές οι οποίες καθορίζουν πολύ περισσότερα της απλής προσεγγίσεως της Ιππικής τέχνης.

     Εν συνεχεία ο Ιδρυτής της Ομάδος ανέπτυξε το, εκ της συγκριτικής μελέτης των σελών, πόρισμα της «Υψηλής προσθίας Αψίδος» η οποία αποτελεί σχεδιαστικό τεκμήριο των σελών των ιππικών λαών, όχι μόνον ιππικώς αλλά και κοινωνιολογικώς ως συνιστώσα παράμετρο αποτιμήσεως της κοινωνικής ψυχολογίας των λαών.

     Ο αναπληρωτής Αρχηγός Ομάδος Μηνάς Α. Τσομπανιάν, κατόπιν, ανέλαβε την φροντίδα να οργανώσει την υλοποίηση του πρακτικού προγράμματος, ενώ ο Συνασκούμενος Γεώργιος Μυλωνόπουλος ανέλαβε να μυήσει στη Τοξοβολία τους, εκτός Ομάδος, αγαπημένους επισκέπτες μας οι οποίοι επρόκειτο να ιππεύσουν και να τοξεύσουν. Και όσο οι επισκέπτες μας συνέχιζαν τη μύησή τους στη Τοξοβολία, οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» άρχιζαν να απολαμβάνουν την σέλα της στέπας εν κινήσει και τοξεύσει.

     Πλην του αναπληρωτή Αρχηγού Ομάδος, όλοι οι άλλοι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» σήμερα δοκίμαζαν για πρώτη φορά αυτή τη σέλα (κατασκευής "KASSAI") μιας και, όπως είναι γνωστό στην Ομάδα μας μόνον οι διαπεπιστευμένοι Εφιπποτοξότες δικαιούνται του προνομίου της χρήσεως σέλας, γενικώς.

     Παρά ταύτα, ενώ όλοι εδήλωσαν –κατ’  αρχήν- δυσκολία στην εφίππευση και αφίππευση λόγω του ύψους των αψίδων, ομοφώνως παρεδέχθησαν ότι η σέλα της στέπας είναι μοναδική για την εξασφάλιση της ευσταθείας του Ιππέως.

     Κανένα από τα Μέλη μας δε συνάντησε την οιανδήποτε δυσκολία ασφαλούς «καθίσματος» και όλοι διεπίστωσαν ότι ακόμη και στη περίπτωση μιας αιφνιδιαστικής ανορθώσεως ή άλλης αποσταθεροποιητικής αντιδράσεως του Ίππου ο Ιππέας αντιμετωπίζει ελάχιστες πιθανότητες εξόδου από την σέλα λόγω των ανεπτυγμένων (εμπροσθίας και οπισθίας) αψίδων της σέλας.

     Οι τοξευτικοί χειρισμοί των μαθητών μας υπήρξαν άψογοι και, ακόμη και οι πλέον αρχάριοι επέδειξαν ικανοποιητική εικόνα χειριστή του Τόξου.

     Η ολοκλήρωση της μυήσεως στην Τοξοβολία των επισκεπτών μας, σύντομα μας έφερε κοντά μας αρκετά αξιόλογα παιδιά αλλά και μεγαλυτέρους οι οποίοι εφίππευσαν και απέδειξαν ότι η Ιππική και η Τοξοβολία είναι δεξιότητες εγγεγραμμένες στο ανθρώπινο «DNA» επί σειρά αιώνων.

     Οι επισκέπτες μας οι οποίοι είχαν για πρώτη φορά την εμπειρία της Έφιππης Τοξοβολίας και, βεβαίως, της σέλας της στέπας, υπήρξαν υποδείγματα άμεσης εκτελέσεως των οδηγιών του αναπληρωτή Αρχηγού Ομάδος ο οποίος τους συνόδευε και τους βοηθούσε στη σωστή  ίππευση και τόξευση.

     Όλοι, ασχέτως, ηλικίας υπήρξαν άψογοι και όχι μόνον…

     Κάποιοι εξ αυτών μας εξέπληξαν και με την εν κινήσει ευστοχία τους καθώς και με την ιδιαιτέρως ευχάριστη διάθεσή τους παρά τον αιφνιδιασμό αυτής της, ισορροπιστικώς, πολύ ξεχωριστής, πρώτης, εμπειρίας.

     Η Ομάδα των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» νοιώθει υπερήφανη σε κάθε παρόμοια εκδήλωσή της όταν ανακαλύπτει νέα Ελληνόπουλα με αυτοπειθαρχία και δεξιότητες, θεωρώντας ότι η παιδαγωγική της Πολεμικής Αρετής αποτελεί την πανάκεια μιας ουσιαστικής εγγυήσεως για κοινωνική επιβίωση.

     Και γι αυτά τα νέα Ελληνόπουλα, αξίζει κάθε επένδυση προσπαθειών αλλά, κυρίως, ελπίδων, με την βαθύτατη επίγνωση ότι αυτή η «γενιιά», αδικήθηκε, από τις προϋπάρξασεις, χωρίς καμία τύψη, με αποτέλεσμα σήμερα να κείται περιθωριοποιημένη στο έλεος της καφετέριας και των σαθρών τηλεοπτικών “realities” αντί να αναδεικνύεται η ζωογόνος αλκή της στα Ιππευτήρια και στα Γυμναστήρια.

     Ένα ιδιαιτέρως γόνιμο Σάββατο ολοκληρώθηκε για τους «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ» και τους αγαπημένους μας φίλους στη Κοιλάδα μας, ευχόμενοι να επαναληφθεί σύντομα η χαρά της επανασυναντήσεως τέτοιων χαρακτήρων και ικανοτήτων σε μέλη μιας κοινωνίας υπό –δυστυχώς!- κατάρρευση!

Πλήρες φωτογραφικό λεύκωμα ΕΔΩ

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ

3/12/2016

     Με τέσσερα νέα Μέλη και ένα πλήρες ασκησιολόγιο διεξήχθη η εβδομαδιαία Προπόνηση του Παραρτήματος των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ» το Σάββατο 3^η Δεκεμβρίου 2016.

     Η ευφυής πρόνοια του επικεφαλής του Παραρτήματος Αθανασίου Ψωρομύτη εμπιστεύθηκε την Αρχηγία Βολής στον εξαιρετικό μας Μελέτη ο οποίος, από το οπτικό υλικό φάνηκε ότι τα κατάφερε ικανοποιητικότατα.

     Οι ασκήσεις ήσαν στατικές αλλά και κινητικές με όλη τη συνεπαγόμενη δυσκολία ότι στη Γραμμή Βολής ήσαν και τέσσερις αρχάριοι.

     Ο επικεφαλής του Παραρτήματος, λειτουργώντας «εγκεφαλικά» δείχνει να διευθύνει  τους «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ» με έναν σταθερό σχεδιασμό προόδου που είναι εμφανής στο τοξευτικό αλλά, κυρίως, στο ομαδικό αποτέλεσμα.

     Το Παράρτημα των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ» και η Σχολή Τυφλών Τοξοτών που λειτουργεί σε παγκόσμια πρωτοτυπία, έχουν προσελκύσει το διεθνές ενδιαφέρον και σύντομα κορυφαίο ειδικό έντυπο του εξωτερικού θα παρουσιάσει το έργο τους.

ΜΙΑ ΤΡΕΛΛΗ-ΤΡΕΛΛΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

     Λούτρινα ζωάκια στην αγκαλιά του αναπληρωτή Αρχηγού Ομάδος, τραμπάλες και κούνιες στη παιδική χαρά από την οποία, ντυμένοι μπαμπούλες, διώξαμε τα παιδάκια που έπαιζαν.

     Σκαρφαλώσαμε στα παιγνίδια των πιτσιρικάδων και παίξαμε τα πιθηκάκια ουρλιάζοντας μέσα στη νύχτα.

     Μετά κάναμε και ποδηλατάκι με ένα γυναικείο που κλέψαμε από ένα κοριτσάκι.

     Αλλά πλακωθήκαμε και στο ξύλο γιατί έκανε κρύο και ο Θοδωρής δε μας έδινε το κασκόλ του...

     Πλακώσαμε και το Γεώργιο γιατί κι αυτός έκλεψε τα σοκολατάκια και δε μας έδινε.

     Και η Νίκη ζωήρεψε και βάλθηκε να δείρει το Πολυδεύκη γιατί, λέει, δε την άφηνε να κάνει τραμπάλα.

     Ώσπου ξαφνικά όλοι άρχισαν να δέρνουν το Μηνά γιατί δε τους έδινε το γλειφιτζούρι του.

     Μετά ο Μηνάς πήγε τρέχοντας στη πλατεία και γύρισε με τρία κασκόλ που έκλεψε από κάποιες νταντάδες Ναξιώτισσες που παίζανε με κάτι μωρά. Κανείς δε τον πήρε χαμπάρι...

      Αλλά και πάλι πλακωθήκαμε γιατί ο Θοδωρής ήθελε να πάρει το κασκόλ με τα άσπρα λουλουδάκια και ο Γεώργιος το ήθελε για πάρτη του μέχρι που τους χώρισε ο Νίκος.

     Άσε που ο παππούς ξεμωράθηκε τελείως και αυτή τη φορά δε περίμενε να χαλάσει τη πόζα ο Μηνάς αλλά τη χάλασε ο ίδιος!

     Εν τω μεταξύ η Αμαλία σημάδευε συνέχεια ένα φελλό και όταν τον χτύπαγε φώναζε: Παππού πότε θα πάμε στις κούνιες?

     Στο τέλος όλοι βρέθηκαν στη γνωστή υπόγα και ο Μηνάς ξαναπήρε αγκαλιά το λούτρινο αλογάκι για να παρηγορηθεί γιατί ο παππούς του έκλεψε το ποδήλατο.

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" μια πολύ σοβαρή Οικογένεια!

ΜΕ ΕΞΑΡΧΟΥΣΑ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΡΕΤΗ

     H ανάκτηση μιας, τεχνηέντως,παραμερισμένης Πολεμικής Αρετής θα πρέπει να είναι το ζητούμενο μιας Κοινωνίας η οποία θέλει όχι απλώς να επιβιώσει αλλά να κυριαρχήσει μέσα στο χρόνο, όχι σε βάρος άλλων αλλά υπέρ εαυτής και μόνον! Και αυτή η ανάκτηση αποτελεί τον στόχο της Ομάδος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ". Πλαίσιο αυτής της ανακτήσεως η διαμόρφωση προσωπικοτήτων υπαρξιακώς ισορροπημένων, κάτι που διασφαλίζει ο ατομικός συντονισμός και η ισορροπία σε όλα τα επίπεδα, ατομικό και ομαδικό.

     Πρώτιστο επίπεδο η ανάκτηση της ατομικής ισορροπίας την οποία ένα χειριστικό "Σύστημα" πασχίζει να καταργήσει στους Πολίτες του. Αυτή η ισορροπία δε σε κάνει, απλώς, να "πατάς σταθερά στα πόδια σου" αλλά σου παρέχει και τη δεξιότητα να αντιπαρέρχεσαι κάθε κατάσταση έξωθεν προκύπτουσας ασταθείας. Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ", μέσα από το καθημερινό ασκησιολόγιό τους ανακτούν σύντομα αυτή την απαραίτητη για κάθε πλάσμα ισορροπία και, μέσα σε έναν ανισόρροπο κόσμο, καταφέρνουν να αυτοσυγκεντρώνονται και να προοδεύουν εγκαταλείποντας το "σπήλαιο" και αναβλέποντας το φως.

     Εκπαιδευόμενοι στην Έφιππη Τοξοβολία, επιτελούμε μιαν υπέρβαση η οποία, συχνά, αντιτάσσεται στις υποκειμενικές παραισθήσεις (ή και ψευδαισθήσεις) οι οποίες εμφυσώνται για το ευχείριστο των μαζών και το ίδιο το ασκησιολόγιό μας είναι αυτό που μας επιβεβαιώνει ότι ο Άνθρωπος μπορεί να τα καταφέρει!

     Και αυτό το επιτυχές αποτέλεσμα είναι το μέγα "άλμα" του Ανθρώπου πέραν όσων μπορεί να του διαταράξουν την ευστάθεια και την ευστοχία. Η παιδαγωγικότητα και όχι απλώς η εκπαιδευτικότητα της Σχολής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ακολουθώντας ένα πρόγραμμα αναδείξεως της Πολεμικής Αρετής των μαθητών της, σύντομα τους οδηγεί σε αυτό το "άλμα" το οποίο αποτελεί επισφράγισμα απαρνήσεως φοβιών και ταλαντώσεων...

     Και η, δεδομένα, ασφαλής προσγείωση δεν μας κάνει να αρκούμεθα ως καταληκτικός σκοπός! Στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" θέλουμε τους μαθητές μας κάτι πολύ περισσότερο από ασφαλείς... 

     Στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" θέλουμε τα Μέλη μας δραστικώς μαχόμενους ακόμη και υπό συνθήκες πλήρους αιωρήσεως στο "κενό" το οποίο συνιστά το σύγχρονο περιβάλλον συγκρούσεων.  Σε αυτό μέγα άνυσμα του "κενού "θέλουμε τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" μαχητικώς ενεργητικούς και στοχαστικώς αποτελεσματικούς  όπως επιτάσσουν οι ανάγκες του αδιαλείπτως μάχεσθαι μέσα στο χρόνο.

     Μόνον έτσι μπορούμε να νοιώθουμε ήσυχοι για το μέλλον που για τους πλείστους είναι αβέβαιο: Έχοντας επενδύσει στην κραταίωση της Πολεμικής Αρετής μας!

     Και μόνον έτσι, ως ενάρετοι Πολεμιστές, γενναίοι και άτρομοι, μπορούμε να κατανοήσουμε, χωρίς προκαταλήψεις τον Κόσμο σεβόμενοι τα πλάσματά του και απολαμβάνοντες του σεβασμού τους. Άλλως, η φοβίες και οι αναστολές αφαιρούν και αυτό το δικαίωμα της επιβιώσεως.

     Διότι, μόνον με γενναιότητα; ψυχής και με εξάρχουσα την Πολεμική Αρετή δικαιούσαι και μπορείς να κρατήσεις "αγκαλιά" ολόκληρο τον Κόσμο, άλλως μόνο τη ...μιζέρια σου.