ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΑΡΕΤΡΑ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΗ 

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΠΑΛΥΚΟ 

     Χρησιμοποιώντας ένα μήκος μισού καλαμιού μπαμπού, με τρία διακοσμητικά αλλά και, παραλλήλως, χρηστικά τμήματα δέρματος, ο Αρπάλυκος κατεσκεύασε ακόμη μία φαρέτρα - έργο Τέχνης, λειτουργική αλλά και αισθητική

     Η καινούργια δημιουργία του Αρπάλυκου  προφανώς αντλεί την έμπνευσή της από ένα προηγούμενο δημιούργημά του, τη "Φουτουριστική Φαρέτρα", η οποία είχε περίπου το ίδιο κατασκευαστικό "σκεπτικό" βασισμένο σε μία "μίνιμαλ" σχεδίαση. Ανεξάντλητη η έμπνευση του Αρχηγού των "Ελλήνων Κενταύρων" όπως και οι ικανότητές του, εν γένει.

41,66%  ΠΡΟΣ 87,8%

    Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" επιμένει σε μία σοφή φράση του Osho η οποία λέει: "Σεβάσου τη μοναδικότητά σου και ξεπέρνα τις συγκρίσεις. Χαλάρωσε σ’ αυτό που είσαι." Παρά ταύτα, αν και αδιαφορούμε για επιδόσεις και διακρίσεις, αυτές μας ..."προκύπτουν" από ...μόνες τους! Εκτός από τις διεθνείς διακρίσεις που απολαύσαμε, απρόσμενα παρατηρούμε και την αύξηση των επιδόσεων των Μελών μας, κατά τη διάρκεια των Προπονήσεών μας, όπως και κατά την τελευταία προπονητική ημερίδα της 19ης Δεκεμβρίου κατά την οποία, με 41,66% αρχαρίους στη Γραμμή Βολής, η τελική ευστοχία έφτασε στο 87,8%!  Το αποτέλεσμα της αριθμομηχανής με την οποία εξάγονται τα αποτελέσματα μετά από κάθε Προπόνηση επαληθέυθηκε αρκετές φορές επί τη βάσει του αριθμού συμμετεχόντων, του συνολικού αριθμού τοξευθέντων βελών και του αριθμού των βελών επί του στόχου σε ένα πρόγραμμα πολύ απαιτητικό όπως αυτό του "Σχολείου Σιωπής" που εκτελεί σε κάθε Προπόνησή της η Ομάδα μας και περιέχει πλήρη κύκλο ασκήσεων, στατικών και κινητικών ακόμη και σε τροχάδην. Αυτό, όμως, το λίαν ενθαρρυντικό αποτέλεσμα επαληθεύτηκε ακλόνητο με όλες τις "βασάνους" και, παρά το ότι παραμένουμε χαλαροί σε αυτό που είμαστε, αυτό που νοιώσαμε ότι καταφέραμε μας κάνει να χαιρόμαστε ακόμη περισσότερο. 

     Η τελευταία προπονητική ημερίδα ξεκίνησε με μία πρωτοβουλία του Αρχηγού για την επίδειξη του ενδεδειγμένου κερώματος των χορδών των Τόξων, κάτι απαραίτητο για τη σωστή συντήρηση του αγαπημένου «συντρόφου»,  μετά τον Ίππο.  

     Κάθε Συνασκούμενος «φρεσκάρισε» στη μνήμη του την ορθή διαδικασία κερώματος της χορδής, ώστε το Τόξο του να διατηρεί την καλύτερη δυνατή απόδοσή του. Και αυτό το «κέρωμα» έδειξε να είναι ένας καλός …οιωνός για το αποτέλεσμα που ακολούθησε.

     Όλοι χάρηκαν, πράγματι, θαυμάσιες τοξεύσεις ακόμη και οι αρχάριοι οι οποίοι έδειξαν ότι μετά από ελάχιστες Προπονήσεις στέκονται επάξια στη Γραμμή Βολής!

     Και, βεβαίως, χάρηκε και ο Αρχηγός τις τοξεύσεις του από μεγάλη απόσταση! Πως θα μπορούσε, άλλωστε να μη χαρεί ο πρωτεργάτης της χαράς όλων;

ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ

Η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ"

ΚΑΙ ΟΙ "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"

ΜΕΛΗ ΤΩΝ  

"ΕΝΩΣΕΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ & ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ" (ΕΝ.ΕΛ.Π.Α.)

     Με γνώμονα την αναγκαιότητα χρηστής συλλογικοποιήσεως της διαχειρίσεως του Πολιτισμού από την ιδιωτική πρωτοβουλία επαϊόντων και μη παραγόντων εξυπηρετούντων ΄συμφέροντα ξένα προς τον Πολιτισμό, ο πρόεδρος της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" υλοποιώντας απόφαση του Δοικητικού Συμβουλίου, σήμερα εχώρησε στην ένταξη της πρωτοποριακής Εταιρείας και της Ομάδος μας στις "ΕΝΩΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ & ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ" οι οποίες εκπροσωπούν ένα "μέτωπο" διακόνων του ανθρωπιστικού αγαθού του Πολιτισμού στο σύγχρονο Ελληνικό χώρο.  

     Παρά τη παρακμιακή εποχή των "ισχνών" ημερών που διερχόμεθα, οι Έλληνες εξακολουθούμε να παράγουμε Πολιτισμό και να αισιοδοξούμε ως προς την υστεροφημία μας για την επιεική (αν μη τι άλλο...) κριτική της από τους επερχομένους, αγέννητους, κριτές.

ΠΡΟΑΓΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΠΗΔΗΣΗ ΕΜΠΟΔΙΩΝ

     Ανεξαρτήτως ιππικού δόγματος, ο Ίππος αφ'  εαυτού του υπερπηδά εμπόδια ακολουθώντας τους φυσικούς κανόνες και όχι τους ανθρωποκατασκεύαστους. Είτε με το δόγμα προσεγγίσεως που ακολουθεί η δυτικότροπη Ιππική, είτε με το δόγμα το οποίο ακολουθεί η Φυσική Ιππική, πάντοτε ο Ίππος ακολουθεί το φυσικό "μονοπάτι" του προκειμένου να υπερβεί με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα ένα εμπόδιο.

     Η Σχολή των "΅Ελλήνων Κενταύρων", επιδιώκουσα τη βέλτιστη απόδοση των μαθητών της, μελετά και αναλύει όλα τα δόγματα προκειμένου να αντλήσει θετικές εκπαιδευτικές κατευθύνσεις και, πάντοτε, καταλήγει στην ορθότητα της Φυσικής Ιππικής η οποία, σαφώς, αναδεικνύεται ασφαλέστερη και αποτελεσματικότερη της δυτικότροπης, η οποία επιμένει στην αναπαραγωγή στερεοτυπικών ανθρωπίνων λαθών με τα οποία προσπαθεί να υποχειριάσει τον Ίππο αντί να επιτύχει να συνεργασθεί μαζύ του και, τούτο, συμβαίνει και στον τομέα της Υπερπηδήσεως Εμποδίων. 

     Το (δωρεάν) Σεμινάριο Υπερπηδήσεως Εμποδίων το οποίο διοργανώνεται από την "Ελληνική Εφιπποτοξοτική Εταιρεία" για τα Μέλη των "Ελλήνων Κενταύρων" στις 17 Ιανουαρίου 2016, εντάσσεται στο πλαίσιο αυτής της διαρκούς μελέτης και αναλύσεως της ιππικής διδασκαλίας της Σχολής μας, προκειμένου να συνεχίσουμε με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα  την έφιππη δραστηριότητά μας, προάγοντας και τον τομέα της Υπερπηδήσεως Εμποδίων.

     Όταν, μεταπολεμικώς, η Ελλάδα διέθετε ακόμη και ιππική Παιδεία (1950-1960), ο Ιππικός Όμιλος του Παραδείσου Αμαρουσίου, ο «πυρήνας» της δυτικότροπης ιππικής Σχολής στην Ελλάδα, από τον οποίο «κλωνοποιήθηκαν» όλοι οι μεταγενέστεροι Ιππικοί Όμιλοι που συνέθεσαν την «Ελληνική Ομοσπονδία Ιππασίας», παρουσίαζε μία πολύ αξιόλογη εκδοτική δραστηριότητα ιππικών εκπαιδευτικών εγχειριδίων, στο πλαίσιο ενός «εσωτερικότερου» οργανισμού που αποτελούσαν στρατιωτικοί της εποχής εκείνης υπό το όνομα «Παραντάιζ Χαντ».

     Ανάμεσα στις ιππικές εκδόσεις του «Παραντάιζ Χαντ» μία πολύ σημαντική, (Χ. Δ. Τσάμπερλιν: «Ιππασία και Εκγύμνασις Ίππων», 1963) αφιέρωσε το τελευταίο (VIIο) κεφάλαιό της στην θεωρητική ανάλυση της Υπερπηδήσεως Εμποδίων, πάντοτε κατά την δυτικότροπη προσέγγιση και στο κεφάλαιο αυτό σημειώνεται:

     Με την, ως άνω, παράγραφο, τόσο ο συγγραφέας όσο και, κατ'  επέκταση, η δυτικότροπη Ιππική, κατά την Υπερπήδηση Εμποδίων, παραδέχονται το λάθος της χρήσεως της στομίδος η οποία μεταφέρει στον Ίππο μέσω της υπερευαίσθητης περιοχής του στόματός του, όλες τις συνέπειες (στηρικτικές, φοβικές κλπ) του Ιππέως ο οποίος, συχνά, ενώ ο Ίππος δεν έχει κανένα πρόβλημα ώστε να υπερπηδήσει με ασφάλεια και άνεση ένα εμπόδιο, ο ανθρώπινος παράγοντας τον παρεμποδίζει!

     Παρά ταύτα, όμως, η δυτικότροπη Ιππική επιμένει στη χρήση στομίδος κατά την Υπερπήδηση Εμποδίωνκαι, μάλιστα, η "Fédération Equestre Internationale" (Διεθνής Ομοσπονδία Ιππασίας, F.E.I.) την θεωρεί και υποχρεωτική! 

     Δυστυχώς, ούτε η δυτικότροπη Ιππική, ούτε η "Fédération Equestre Internationale" διδάσκονται από την ίδια την εμπειρία τους την οποία, επί δεκαετίες τώρα, θα έπρεπε στοιχειωδώς να είχαν αναλύσει και αξιοποιήσει, κατανοώντας ότι η χρήση των χειρών παρελκύει ενστικτωδώς προς την στήριξη και η διδασκαλία των "καλών χειρών" έχει κόστος πολύ μεγαλύτερο από την "μετακίνησή" τους στο "παρασκήνιο" (κυρίως!) της Υπερπηδήσεως Εμποδίων!

     Αντιθέτως, στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", υιοθετώντας τις αλάνθαστες Αρχές της Φυσικής Ιππικής, εξ αρχής της διδασκαλίας τους, οι μαθητές μας ιππεύουν με ισορροπία κορμού σώματος χωρίς την στηρικτική ανάγκη των ηνιών, ενώ η απουσία στομίδος βοηθά ακόμη περισσότερο την αποτελεσματική συνεργασία με τον Ίππο, πολύ δε περισσότερο κατά την υπερπηδητική παραβολή ενός εμποδίου.

     Από το πρώτα, κιόλας, μάθημα οι μαθητές μας "βρίσκουν" το σωστό "κάθισμά" τους και αντιλαμβάνονται το απαράδεκτο της στηρίξεως επί των ηνιών, έστω και εάν η Φυσική Ιππική την οποία ακολουθεί η Σχολή μας απαγορεύει την χρήση της βασανιστικής στομίδος! Όπως αντιλαμβάνονται ότι ο Ίππος αφ'  εαυτού του και χωρίς καν την ..."όραση" του Ιππέως, μπορεί να εκτελέσει τα καθήκοντά του ακόμη και στον υπερπηδητικό τομέα!

  

     Είναι πολλοί οι λόγοι για τους οποίους η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "Έλληνες Κένταυροι" είναι υπερήφανη για την προσφορά στην Ιππική Τέχνη συμπεριλαμβανομένης και της αναβιώσεως της στρατιωτικής αίγλης του Ιππικού Ομίλου παραδείσου Αμαρουσίου, όταν, κατόπιν επίσημης προσκλήσεως της Ουγγρικής Πρεσβείας Αθηνών, στον ιστορικό αυτό Όμιλο, οι "Έλληνες Κένταυροι" παρουσίασαν (20ή Μαίου 2011) ενώπιον όλων των Στρατιωτικών Ακολούθων των εν Αθήναις ξένων Πρεσβειών την αρχέγονη πολεμική τέχνη της Έφιππης Τοξοβολίας. Η συνεισφορά μας και στην ανάπτυξη της Υπερπηδήσεως Εμποδίων είναι δεδομένη.

Ο ΒΟΡΙΑΣ ΠΟΥ Τ'  ΑΡΝΑΚΙΑ ΠΑΓΩΝΕΙ...

     Μονοψήφιοι βαθμοί Κελσίου στην Αθήνα, σήμερα, και τα οικόσιτα τετράποδα "θερμόμετρα" μας ενημέρωσαν ...εγκαίρως το τι θα συναντούσαμε στο Ιππευτήριο όπου, φτάνοντας η θερμοκρασία ήταν ακόμη πιο ...μονοψήφια, ο άνεμος βόρειος και γύρω στα δέκα (τρελλά...) μποφόρ να ...λυγάνε δένδρα και να έχουν ήδη πετάξει καταγής τα εμπόδια, αλλά η Ομάδα ...παντός καιρού "Έλληνες Κένταυροι" στο...πολεμικό της καθήκον!

     Από τις δέκα το πρωί μέχρι τις τέσσερις το απόγευμα συραγωγήσαμε, ιππεύσαμε, τρέξαμε και, κυρίως, ζεσταθήκαμε με τους τρόπους που μόνο εμείς ξέρουμε...

     "Δυο-δυο" όχι μόνο στη μπανιέρα αλλά και ...εφίππως, με πολύ κέφι κι αδιαφορία για το καιρό που αδειάζει όχι μόνον Σταύλους αλλά και τη πολύβουη Αθήνα, έτσι για να μη νομίζει κανείς ότι η Ιππασία προορίζεται μόνον για τις καλοκαιριάτικες ημέρες. 

     Και, ανεξαρτήτως εάν ο βοριάς παγώνει τα αρνάκια, τα ...παιδάκια "ξέρει και να παίζει και να ζεσταίνει" (έτσι, για να θυμηθούμε και την Αττική σύνταξη...) με πολύ κέφι, πάντοτε, στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων". Διότι, "σ' ετούτα δω τα μάρμαρα η ...τεμπελιά δε πιάνει"!

 ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ "ΣΚΕΠΤΙΚΟ" 

ΤΗΣ 

ΙΠΠΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

     Από φίλο της Ομάδος μας ο οποίος κατοικεί μονίμως στην επαρχία λάβαμε ένα μήνυμα, του οποίου μία παράγραφος μπορεί να ενδιαφέρει ένα ευρύτερο μέρος επισκεπτών του Ιστολογίου μας και λοιπών φίλων:

     "...Βλέπω να κάνετε πολλές ασκήσεις που δε τις βλέπω αλλού και κάποιες από αυτές που τις έκανα μόνος μου είδα πολλά να αλλάζουν μέσα μου σε σχέση με το άλογο. Παραδείγματος χάρι ποτέ δεν είχα τρέξει με ένα άλογο στο έδαφος και ποτέ δεν είχα περάσει ένα εμπόδιο μαζί του και όταν το έκανα μετά είδα ότι το άλογο ήταν εγώ και εγώ το άλογο. Από πού βγάζετε αυτές τις ασκήσεις;"

     Αγαπητέ μας Φίλε, αρχικώς σε ευχαριστούμε για τα καλά λόγια της εισαγωγής του μηνύματός σου με τα οποία μας τιμάς αλλά, κυρίως, για το ενδιαφέρον σου για τις ασκήσεις του εκπαιδευτικού προγράμματός μας.

     Αναφορικώς με το εκπαιδευτικό πρόγραμμά μας και τις ασκήσεις του, θα πρέπει να ξεκινήσουμε από το ότι στην Εκπαίδευση όλα πρέπει να είναι σαν τις βαθμίδες ενός κλιμακοστασίου του οποίου τα σκαλιά οδηγούν ομαλά από το πλατύσκαλο στο κεφαλόσκαλο χωρίς διαμεσολαβούντα ...κενά ή ακραίες υπερπηδήσεις. Και, όπως αυτή η ομαλή και ισότονη αλληλουχία ανόδου σε ένα καλοσχεδιασμένο κλιμακοστάσιο βοηθά τον ανερχόμενο να φτάσει στο κεφαλόσκαλό του, έτσι και ένα καλοσχεδιασμένο ασκησιολόγιο με ομαλώς κλιμακούμενη δυσκολία (απαιτητικότητα) ασκήσεων οδηγεί στην απόκτηση της διδασκόμενης δεξιότητος, πρωτίστως, με ασφάλεια και, δευτερευόντως, με επάρκεια. 

     Η δική μας Σχολή Ιππικής θεμελιώθηκε στη γνώση, ανάλυση και αξιοποίηση πολλών εκπαιδευτικών προσεγγίσεων κορυφαίων ιππικών λαών, με κύριο "άξονα" την Φυσική Ιππική της οποίας τα περιγράμματα έθεσε ο Ξενοφών στο σύγγραμμά του "Περί Ιππικής". Και, δική μας αφετηρία είναι να πλησιάσει ο Άνθρωπος και να κατανοήσει τον Ίππο και όχι το αντίστροφο που επιχειρούν τόσο αναποτελεσματικώς οι δυτικότροπες Σχολές Ιππικής, προσπαθώντας να υποχειριάσουν με όσο το δυνατόν λιγότερο ανθρώπινο κόπο και σε όσο το δυνατόν συντομότερο χρόνο τον Ίππο για λόγους κοντόθωρης εκμεταλλεύσεως. Με τον Άνθρωπο να διαμορφώνει τους κοινωνικούς κανόνες και τον Ίππο, απλώς, να παρακολουθεί τον Άνθρωπο, είναι αυτονόητο ότι ο Άνθρωπος αναλαμβάνει την υποχρέωση να κατανοήσει και τον Ίππο και όχι να αναμένει το αντίστροφο, οπότε, ως κοινωνικός διαμορφωτής ο Άνθρωπος θα πρέπει να αναλάβει και την υποχρέωση της αποτελεσματικής επικοινωνίας με εκείνους που επιλέγει ο ίδιος να συνεργασθεί, συμπεριλαμβανομένων και των Ιπποειδών, τα οποία μετέφεραν στη ράχη τους τον ίδιο τον Πολιτισμό του.

     Στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", λοιπόν, ξεχνάμε το τι "βολεύει" εμάς στη σχέση συνεργασίας μας με τον Ίππο και λαμβάνουμε υπ΄ όψη το τι, πραγματικά, βολεύει εκείνον στη σχέση συνεργασίας του με ένα πλάσμα όπως ο Άνθρωπος. Για να γίνει αυτό πιο κατανοητό ας πάρουμε για παράδειγμα τη στομίδα.

          Ήταν αναμενόμενο από το πλάσμα που εφηύρε την '''ιερή εξέταση" προκειμένου να βασανίσει ομοίους του για λόγους ...εκκλησιαστικούς, να μη διστάσει να επινοήσει ένα πανάρχαιο, βάναυσο, εφεύρημα που καθιερώθηκε στην Ιππικη προς κάλυψη της ανθρώπινης φοβικότητος και μόνον, τη στομίδα, η οποία, ενώ έχει αποδειχθεί εντελώς περιττή για την αποστολή για την οποία -υποτίθεται- προορίζεται, εξακολουθεί να βασανίζει τους Ίππους της ανθρωπότητος προξενώντας ισχυρό πόνο στο στόμα τους και καθιστάμενη συνώνυμο του πλέον απεχθούς βασανισμού τους. 

     Η στομίδα, υποτίθεται, καθιερώθηκε για τον αποτελεσματικό έλεγχο διευθύνσεως αλλά και ακινητοποιήσεως του Ίππου (όπως και η "ιερή εξέταση" για λόγους θρησκευτικής ...ευθυγραμμίσεως) στην πραγματικότητα, όμως, λόγω των οδυνηρών επιπτώσεών της στο στόμα του Ίππου, ενώ η απουσία της επιτυγχάνει πολύ καλύτερα αποτελέσματα και στις δύο περιπτώσεις (έλεγχος διευθύνσεως και ακινητοποίηση) η παρουσία της συχνά επιφέρει σοβαρές και επικίνδυνες δυστροπίες του Ίππου, όχι δε λίγες φορές και απρόβλεπτες ανορθώσεις με απώλεια ισορροπίας αλλά και αφηνιασμούς. 

    Παρά ταύτα, ακόμη και σήμερα, η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ιππασίας (F.E.I.) εξακολουθεί να θεωρεί ανεπίτρεπτη τη συμμετοχή ανενστόμιστων Ίππων σε αγώνες Υπερπηδήσεως Εμποδίων απαιτώντας υποχρεωτικώς την χρήση βασανιστικών στομίδων, ενώ είναι πασίγνωστο ότι ο ανενστόμιστος Ίππος διατηρεί τέλεια ισορροπία, υπακοή στον έλεγχο διευθύνσεως και ακινητοποιήσεως και, κυρίως, καλύτερες επιδόσεις απ΄ ό,τι ένας ενστομισμένος!

     Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", εκ πεποιθήσεως, επιδιώκει ώστε οι μαθητές της να ιππεύουν όσο γίνεται περισσότερους Ίππους και δη ξένους, ενθαρρύνοντας την εμπειρία του "a prima vista" προκειμένου να μπορούν να συνεργάζονται με οποιονδήποτε Ίππο και να μη παραμένουν δεσμευμένοι του περιορισμού ιππεύσεως μόνον συγκεκριμένων, του "δικού" μας Σταύλου. 

     Η ιδιοτυπία αυτή προέκυψε από τα συμπεράσματα του Ιδρυτή αυτής της Σχολής ο οποίος ουδέποτε διέθετε "δικό του" Ίππο αλλά επεδίωκε να ιππεύει συνεχώς διαφορετικούς Ίππους, σε διαφορετικές Σχολές, σε διαφορετικές χώρες αλλά και ...ηπείρους, διπιστώνοντας συνεχή ανάπτυξη των ιππικών του δεξιοτήτων.  Και, τούτο αποτελεί θεμελιώδη  εκπαιδευτική αρχή της Σχολής μας, εάν δε παρατηρήσει κανείς το φωτογραφικό υλικό των μαθημάτων μας όπως αυτό καθημερινώς δημοσιοποιείται θα προσέξει πάμπολλους, διαφορετικούς, ιππευόμενους Ίππους που εάν ήσαν δικοί μας θα έπρεπε να διατηρούσαμε τον μεγαλύτερο Σταύλο του ...κόσμου! 

     Έτσι, οι Ίπποι που ιππεύουν οι μαθητές μας ανήκουν σε τρίτους οι οποίοι ευγενώς μας τους χορηγούν και είναι Ίπποι οι οποίοι ιππεύθηκαν και (μετά από εμάς...) ιππεύονται ενστομισμένοι (συχνά με βαρύτατες στομίδες) και παρατηρείται ότι ενώ με τους μαθητές μας οι ίδιοι Ίπποι ανενστόμιστοι συμπεριφέρονται ιδανικώς ακόμη και υπό συνθήκες πολύ υψηλής ιππικής απαιτητικότητος, με τους ιππαγωγούς τους, βαρέως ενστομισμένοι και υπό συνθήκες ελαφρού ιππικού έργου, συμπεριφέρονται απρόβλεπτα και, συχνά, επικίνδυνα!

      Δυστυχώς, όμως, παρά το ότι οι συγκεκριμένοι ιππαγωγοί παρακολουθούν την σημαντική διαφορά συμπεριφοράς των Ίππων τους ιππευομένων απείρως αποτελεσματικότερα χωρίς στομίδα, εκείνοι επιμένουν να τους ιππεύουν με ...στομίδα (!), υπογραμμίζοντας τη νοσηρότητα μιας ατελούς ανθρωπότητος της οποίας η εμμονικότητα στο λάθος ανάγει μια βλακώδη "idée fixe" σε ...δόγμα! Άλλωστε, εάν παρατηρήσουμε προσεκτικότερα τις κοινωνίες, παρά την αμφιλεγόμενη εξέλιξή τους, θα ανακαλύψουμε πίσω από την πεπατημένη της σκέψεως των πολιτών που τις απαρτίζουν μιαν εμμονικότητα στην ανόητη ανθρωποκεντρική υποκειμενικότητα, των δογμάτων, των θρησκειών, των κομματικών πεποιθήσεων κλπ κλπ, ενώ η ορθότητα της φυσικής, ή μάλλον, της φυσιοκεντρικής αντικειμενικότητος αιωρείται ανέγγιχτη υπεράνω όλων! 

     Βάσει του ίδιου σκεπτικού, στη Σχολή μας έχουμε εξ αρχής απορρίψει και τη χρήση οιουδήποτε συνεργήματος (μαστιγίου, πτερνιστήρων, ακόμη και σέλλας και ηνιών) καταφέρει πόνο ή και δυσαρέσκεια στον Ίππο, ανεξαρτήτως του κατά πόσον και εάν το συνέργημα υπηρετεί στην υποχειριότητα του Ίππου ώστε αυτός να είναι ευκολότερα εκμεταλλεύσιμος από τον Άνθρωπο εμμένοντες στο ότι η καλύτερη σχέση με το φυσικό περιβάλλον (μέσα στο οποίο εντάσσεται και ο Ίππος) επιτυγχάνεται, πρωτίστως, χωρίς τη βία του ...χρονομέτρου! 

     Η κλιμακούμενη, λοιπόν, πρόσκτηση εκπαιδευτικής εμπειρίας από τους Εκπαιδευτές της Ομάδος μας, μας υποχρεώνει, διαρκώς, σε ανάλυση των συμπερασμάτων  και σύνθεση νέας γραμμής μετά από κάθε μάθημα, ώστε να προκύπτει μία διαρκής ανέλιξη του επιπέδου διδασκαλίας με ολοένα και πλέον εξελιγμένες ασκήσεις οι οποίες εμπλουτίζουν τα μαθήματά μας, σώζοντας τον χρόνο και τα χρήματα των μαθητών μας αφού, άλλωστε, είμαστε και μη κερδοσκοπικός οργανισμός! 

     Και είμαστε και η μόνη εν Ελλάδι Ιππική Σχολή η οποία διαθέτει δύο ξεχωριστά ογκώδη συγγράμματα με συντεταγμένο ολόκληρο το εκπαιδευτικό της πρόγραμμα ώστε και οι διδάσκοντες να διαθέτουν "πυξίδα" διδασκαλίας, αλλά και οι μαθητές να γνωρίζουν εκ των προτέρων τη διδακτέα ύλη.  

     Όμως, αυτή η, επί δεκαετία σχεδόν, συνεχής κλιμάκωση των εκπαιδευτικών εμπειριών και η συνεπαγόμενη επαύξηση της εκπαιδευτικής αποτελεσματικότητος της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" μας επιτρέπει να σχεδιάζουμε με ασφάλεια συνεχώς και βέλτιστες ασκήσεις προς ανάδειξη αρίστων Ιππέων χωρίς κανέναν κίνδυνο της ακεραιότητος των, εις τα μαθήματα ...συμβαλλομένων πλασμάτων!

      Προσοχή, όμως: τίποτε από όλα τα παραπάνω δε μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια ίππων και Ιππέων μιας Ιππικής Σχολής εάν η μεταξύ των μελών της σχέση δεν είναι αυτή η οποία φαίνεται στη φωτογραφία που ακολουθεί! Η καθαρότητα της ψυχής και του "βλέμματος" όλων όσων παρευρίσκονται στο στίβο ενός Ιππευτηρίου αποτελεί την μόνη εγγύηση ασφαλείας, προόδου και ωφελείας μιας Σχολής η οποία, αληθώς, θέλει να λέγεται "Ιππική"! Και αυτό, ακριβώς, είναι η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων".

"ΦΥΛΑΞΗ"

Διδασκαλία εδάφους και έφιππη

"GUARD"

Ιnstruction on foot and mounted

     Ακολουθώντας το "πνεύμα και το γράμμα" του εγχειριδίου "Saber Exercise" (1914) του λαμπρού George S. Patton jr. o Πρωτεσίλαος ξεκίνησε να εκπαιδεύει τους "Έλληνες Κενταύρους" στη Σπαθασκία κατά διδασκαλία εδάφους αλλά και έφιππη.

     Συμμεριζόμενοι απολύτως το πνεύμα του μεγάλου στρατιωτικού συγγραφέως, ο Πρωτεσίλαος θα επιμείνει ώστε οι μαθητές μας να κατανοήσουν ότι η επιτυχία τους ως εφίππων σπαθιστών θα εξαρτηθεί από την ταχύτητα του Ίππου τους κατά την διάρκεια της συμπλοκής και από το ίδιο το επιθετικό τους πνεύμα! Δηλαδή από την "ισχύ πυρός" της επιθετικότητός τους και την ταχύτητα "κινήσεως"!

     Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" μη περιοριζόμενη σε μία απλή διδασκαλία στρατιωτικού πεδίου αλλά, ως σχολείο χαρακτήρων, επιδιώκουσα την ενδυνάμωση των χαρακτήρων των μαθητών της ώστε να αποκτήσουν "ισχύ πυρός' στην καθημερινότητά τους, θα καταδείξει στους συμμετέχοντες σε αυτά τα μαθήματα τη μεγάλη σημασία της αποτελεσματικής "σπαθιστικής καταφοράς" εναντίον όλων εκείνων των συντελεστών που θέλουν τον σύγχρονο Άνθρωπο ...ραγιά, υποτεταγμένο σε μια μοίρα που οι εκμεταλλευτές του, του καθορίζουν.  

     Εν αρχή, λοιπόν, "Φύλαξη!" και ο George S. Patton jr. μας επιφυλάσσει μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέχεια την οποία, θα συμπληρώσει ο Sun Tzu με το σύγγραμμά του περί της "Τέχνης του Πολέμου", ώστε να μην "αιχμαλωτίσουμε" τους μαθητές μας σε μία περιορισμένη σπαθασκητική διδασκαλία αλλά σε μία διδασκαλία νίκης επί της καθημερινότητος.