ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟΥ

10ης ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2015

     Μπορεί εμείς να μην τον βλέπαμε, αλλά αυτός μας είδε από μακριά και πλησίασε να μας χαιρετίσει και να τον χαϊδέψουμε, πριν αρχίσουμε αυτή τη σημαντική Προπόνηση. Μια Προπόνηση που "έσπρωξε" λίγο πιο μπροστά σε σχέση με τις πέντε αισθήσεις το ένστικτό μας, σε συνέχεια της προηγουμένης Προπονήσεώς μας.

     Η όμορφη πλαγιά που φιλοξένησε τη Γραμμή Βολής άρχισε να πρασινίζει για τα καλά και μας θύμισε ότι η Άνοιξη δεν είναι μακριά. Κάθε χρόνο τέτοιαν εποχή, ασχέτως αν βρισκόμαστε στο μεσοχείμωνο, τα σημεία που επιλέγουμε να προπονηθούμε γεμίζουν όχι μόνον τους πνεύμονές μας αλλά και τις ..."τσέπες" μας με οξυγόνο, κάτι που μας κάνει να απολαμβάνουμε ακόμη περισσότερο τη τοξευτική διαδικασία και, ασφαλώς η αυτοσυγκέντρωση είναι πολύ υψηλότερη υπ΄ αυτές τις προϋποθέσεις.

     Συνέχεια των ενστικτωδών τοξεύσεων με κλειστά μάτια και για σήμερα όμως και με αρκετές ακόμη κλασικές ασκήσεις πλήρους οράσεως. Βλέποντας στο μαβί ορίζοντα την απάνθρωπη τσιμεντούπολη η αλήθεια είναι ότι προτιμούσαμε να κρατάμε τα μάτια μας κλειστά χωρίς πολλή σκέψη...

     Παρά το ότι σήμερα καλωσορίσαμε με χαρά στη Γραμμή Βολής τον Θοδωρή παρατάσσοντας ακόμη μερικά νέα Μέλη, οι τοξεύσεις της Ομάδος έδειξαν και ευστοχία και πολύ καλή συγκέντρωση. 

     Στο τέλος ο Αρχηγός της Ομάδος βοήθησε τους Συνασκουμένους να ...ξαναθυμηθούν την τάξη της αφοπλίσεως του Τόξου και της τοποθετήσεως στη θήκη του, μία λεπτομέρεια η οποία είναι τόσο σημαντική, έως τελετουργική, για την προστασία του τιμώμενου όπλου μας και διατηρήσεως της χορδής του σε μάχιμη αξιοπιστία. 

     Διότι, στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" τα πάντα είναι ΤΑΞΗ!

ΕΝΑΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΑΚΟΣ ΠΤΕΡΝΙΣΤΗΡΑΣ

     Ο πτερνιστήρας, ή εγκεντρίς, ή σπιρούνι, αποτελεί ένα "μαύρο κεφάλαιο" της παγκόσμιας Ιππικής, ως μέσον οδυνηρού εκβιασμού κινήσεως του Ίππου.

Aμερικανικοί πτερνιστήρες αρχών 20ού αι, 

επίσης από τη μουσειακή συλλογή μας.

      Από ένα απλό φυτικό επίμηκες και σκληρό αγκάθι στερεωμένο στο σάνδαλο ή την ενδρομίδα του αρχαίου Ιππέως, εξελίσσεται σε μεταλλικό προσάρτημα και λαμβάνει τρομακτικές χρηστικές διαστάσεις από τον μεσαίωνα κι εντεύθεν με τον άνθρωπο να επιθυμεί να υποχειριάζει όσο πιο ακόπιαστα τον Ίππο, αδιαφορώντας για τον πόνο και τα τραύματα που του καταφέρει.

     O εν θέματι αναγεννησιακός πτερνιστήρας προέρχεται από τη μουσειακή Συλλογή της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" αγορασμένος προ χρόνων από δημοπρασία, στη Γερμανία απ΄ όπου και προέρχεται. Είναι κατασκευασμένος από σφυρήλατο σίδηρο, ακέραιος χωρίς τα δερμάτινα ή αλυσιδωτά μέρη στερεώσεώς του αλλά με πλήρη τον ενδεικτικό πόρπακα και τη συνδεσμολογία του, φέρει ακτινωτό τροχίσκο με αιχμηρά άκρα και πλήρως περιστρεφόμενο, χρονολογείται από τα μέσα του 16ου αιώνος έως την αρχή του 17ου αιώνος και, δυστυχώς, είναι μεμονωμένος χωρίς το ζευγάρι του.

     Παρά το ότι ο πλήρως περιστρεφόμενος αστεροειδής τροχίσκος με τα αιχμηρά άκρα και το προτεταμένο στέλεχός του, μοχλικώς, δε προμηνύει τίποτε το ουμανιστικό κατά την χρήση του από τον Ιππέα, εν τούτοις, οι οδυνηρές του επιπτώσεις εμφανίζονται πολύ μικρότερες από αντίστοιχα δείγματα πτερνιστήρων διαφόρων εποχών.

     Ιδιαίτερο σημείο ενδιαφέροντος για τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" αποτελεί η όλη στυλιστική σχεδίαση τόσο του κυρίως σώματος του πτερνιστήρος όσο και η σχεδίαση του πόρπακος στερεώσεώς του.

      Με τις χαρακτηριστές αναγεννησιακές διακοσμητικές καμπύλες του, το εν λόγω παρελκόμενο του πτερνιστήρος αποκαλύπτει την έμφαση διακοσμήσεως που εδίδετο και στο τελευταίο σημείο  της εξαρτύσεως του Ιππέως, αλλά και της εν γένει ιπποσαγής, κατά την αναγεννησιακή περίοδο.

     Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" διεπόμενοι από ουμανιστικό ιππικό πνεύμα, ακολουθώντας τους κανόνες της Φυσικής Ιππικής και σεβόμενοι τον Ίππο ως πολύτιμο συνεργάτη, απορρίπτουμε, αυστηρώς, την χρήση πτερνιστήρων, αλλά και μαστιγίου, στομίδος και ό,τι άλλου ανθρωποκατασκεύαστου μέσου που καταφέρει οδύνη στον Ίππο προκειμένου να τον υποχειριάσει  στον Ιππέα. Και αυτός είναι ακόμη ένας λόγος αγαστής συνεργασίας με τους Ίππους μας χωρίς δυστροπίες και ατυχήματα.  

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

ΣΤΟ

"ARTS OF WAR"

     Μία "συλλεκτική" έκδοση στο χώρο των Πολεμικών Τεχνών, μετά από πολύ προσεκτική προετοιμασία πολλών μηνών, επιτέλους, κυκλοφόρησε! Τίτλος της "ΤΕΧΝΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ" ("ARTS OF WAR") και αποτελεί το εκδοτικό αποτέλεσμα μόχθου μιας ομάδος ατόμων που δραστηριοποιούνται στις Πολεμικές Τέχνες αλλά και βιώνουν την αισθητική της εσωτερικότητός τους.

     Σήμερα, ο εκδότης αυτού του λαμπρού, για τα ελληνικά και ευρωπαϊκά δεδομένα, εντύπου μας έφερε τα ...τελευταία αντίτυπα, διότι η όλη έκδοση έχει, σχεδόν, ήδη εξαντληθεί!

     Σε αυτό το πρώτο τεύχος παρουσιάζεται και η Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" αλλά και η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" ως πρωτοπόροι φορείς Έφιππης αλλά και Παραδοσιακής Τοξοβολίας στην Ελλάδα.

     Στις τέσσερις καλοτυπωμένες σελίδες του άρθρου με τίτλο "ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ" γίνεται μία πλήρης και ακριβής παρουσίαση της υλοποιήσεως του δόγματος "πυρ και κίνηση" από την αρχαιότητα μέχρι και την εφαρμογή της από τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ". 

     Η εν λόγω έκδοση είναι "συλλεκτική", κυκλοφόρησε σε χίλια, μόνον, τεύχη και διατίθεται στη τιμή των 8 ευρώ, από τον εκδότη της κ. Ριχάρδο Σάνο, ρέκτη και πρωταθλητή Πολεμικών Τεχνών, ο οποίος είναι αρχιτέκτων και απόφοιτος Ιταλικού Πολυτεχνείου, τον οποίο οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" θερμώς ευχαριστούμε!

ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΕΥΧΗ 

ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

     Μία ευγενική ευχαριστήρια επιστολή προερχόμενη από τον Οργανισμό "Make a Wish Eλλάδος" μας θύμισε, σήμερα, την επιτυχημένη εκπλήρωση της ευχής του μικρού Γιωργάκη που οργανώθηκε στη Κοιλάδα μας προ καιρού, προκειμένου να έχει την ευκαιρία να πολεμήσει έφιππος ως στρατιώτης του Λεωνίδα κατά των Περσών.

     Η εξαιρετική συμμετοχή του Αρχαιοπρεπούς Οπλιτικού Αγήματος "Λεωνίδας", οι συνεπείς προετοιμασίες του Οργανισμού  "Make a Wish Eλλάδος" αλλά και η μοναδική συνεργασιμότητα του σχολικού μας Ίππου "Ποσειδώνος" με την υποστήριξη των τριανταπέντε "Ελλήνων Κενταύρων" και την προσωπική φροντίδα του Εφιπποτοξότη Σπυρίδωνος Νικόλη, έκαναν την ευχή του μικρού Γιωργάκη πραγματικότητα! 

"Αθήνα, 7/1/2015   

                                                                                    

Αγαπητοί μας Χορηγοί,

Εκ μέρους του Make-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος), του 6χρονου Γιώργου και της οικογένειας του, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την υποστήριξή σας στο Έργο μας.

Η ευχή του Γιώργου να γίνει ιππότης και να κάνει μάχη με τον Λεωνίδα εναντίον των Περσών, πραγματοποιήθηκε με τη δική σας συμβολή, δημιουργώντας μια συναρπαστική εμπειρία για εκείνον και την οικογένεια του.

Μέσα από τη διαδικασία της Ευχής, δημιουργούμε για τα παιδιά και τις οικογένεια τους αξέχαστες στιγμές, γεμάτες ευτυχία μακριά από τα νοσοκομεία και τις επίπονες ιατρικές θεραπείες, που δυστυχώς αποτελούν την καθημερινότητά τους. Στόχος μας είναι να τα δυναμώσουμε, να ενισχύσουμε τον αγώνα τους και να τους δώσουμε κουράγιο να παλέψουν για τη ζωή τους και να βγουν νικητές στο σκληρό αγώνα που δίνουν!  

Όλοι εδώ στο Make-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος, πραγματικά πιστεύουμε πως μερικές φορές το καλύτερο φάρμακο είναι η πραγματοποίηση μιας Ευχής και με τη δική σας υποστήριξη και γενναιοδωρία, θα συνεχίσουμε να τις εκπληρώνουμε με τον πιο μαγικό τρόπο για εκείνα τα παιδιά που μας έχουν ανάγκη!

Σας ευχαριστούμε από καρδιάς που μοιραστήκατε μαζί μας τη Δύναμη μιας Ευχής!

Με εκτίμηση,

Τσιγκοπούλου Αγαθή

Υπεύθυνη Ευχών

Athens 7/1/2015

           

Dear sponsors,

Thank you for the happiness you helped to bring to George and his family when his wish to fight with Leonidas against Persians, came true in October 2015. George and his family had a fabulous time on their wish day and we really appreciate the generous offer you extended to Make-A-Wish and the Mpelezonis family.

It is directly because of generosity and support such as yours that we are granting so much wishes to Greek children. You help make these magical moments come true for children who may not have time to wait. Thank you for your support!

On behalf of George and his family and all of us at Make-A-Wish of Greece, thank you for the gift of a great experience, long lasting memories and smiles. Thank you for helping us make Georges’ wish come true !

Best Wishes,

         

Agatha Tsigopoulou

Wish Manager"

ΕΛΛΑΔΑ: 

ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟΥ STANLEY MILGRAM

['Η, Η ΠΟΤΑΠΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΞΟΥΣΙΑΖΕΙΝ]

     Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που ο Sir Fransis Galton κατέληξε στο συμπέρασμα ότι: "Δεν μπορεί κανείς παρά να δεχθεί ότι η Φύση (κληρονομικότητα) υπερισχύει συντριπτικώς επί της Αγωγής (περιβαλλοντικών επιδράσεων)...", ενώ ο David Lykken μας εξήγησε τους λόγους που πολλοί αρνούνται το παραπάνω συμπέρασμα του Sir Fransis Galton: "Οι άνθρωποι αναστατώνονται όταν υποστηρίζεις πως είναι πιθανό να επηρεάζεται το μυαλό από το διάγραμμα σχέσεως των γονιδίων... Είναι σαφές ότι η Γενετική επηρεάζει πολύ περισσότερες πλευρές της συμπεριφοράς μας απ΄ όσες νομίζαμε μέχρι σήμερα".

     Η κυριαρχική παράμετρος της αναγκαιότητος ηγεσίας (χρηστής διακυβερνήσεως) που προκύπτει από την φυσική ιεράρχηση σε όλες τις κοινωνίες, συχνά, εγκυμονεί τον κίνδυνο αναδείξεως προσώπων και σχημάτων που, αντί του χρέους προαγωγής των υψηλών συμφερόντων των κυβερνώμενων κοινωνιών, να εξαντλούν την "αποστολή" τους στην άσκηση απλής εξουσιαστικής καταπιέσεως ή και, βαρύτερης, εξοντώσεως μέρους ή και ολόκληρων των κοινωνιών τις οποίες εξουσιάζουν. Και, κατά κανόνα, ειδικώς στην εποχή της Kali Yuga, αποτελεί σύνηθες φαινόμενο η σχέση μεταξύ εξουσιαστών και εξουσιαζομένων να μετατρέπεται σε εξοντωτική για τους τελευταίους, με την πρόκληση συνεχών αντιθέσεων, εξεγέρσεων και συγκρούσεων.

     Το πείραμα του Stanley Milgram περί "υπακοής στην εξουσία" έδωσε, πράγματι, πολλές απαντήσεις για την άκριτη προθυμία των κοινωνανθρώπων να φτάσουν στα άκρα για να επιδείξουν τη υπακοή τους στους εξουσιαστές τους, τους οποίους οι ίδιοι αναδεικνύουν υπό την αδήριτη παράμετρο της ψυχολογίας του όχλου που τους διέπει. Και η, ενδόμυχη, καθόλου κολακευτική εικόνα για τον εαυτό τους που φέρουν όλα ανεξαιρέτως τα συνθέτοντα "μέρη" (πλάσματα) ενός όχλου, στις μαζοκρατικές κοινωνίες συντελεί στην ανάδειξη ανάλογης "ποιότητος" εξουσιαστών.

     Ο ποιοτικός κανόνας των ποσοστιαίων αναλογιών μιας κοινωνίας διαμορφώνει καθοριστικώς το εξαγόμενο της ποιότητος των αναδεικνυομένων "ταγών" και, άλλοτε μεν τους αναγορεύει στο θώκο των διαχρονικών Ηγεμόνων, άλλοτε δε τους υποβαθμίζει στο υποπόδιο των κοινών ευκαιριακών εξουσιαστών. Είναι κατανοητό ότι ο ένας μπορεί να κατανικήσει έναν ή και δύο ή και τρεις αντιπάλους, όμως δεν είναι διόλου παραδεκτό ότι θα μπορούσε μόνος του να κατανικήσει μυριάδες ή, έστω, χιλιάδες αντιπάλων, όπως ακριβώς και μία σταγόνα δυνατού αρώματος δε θα μπορούσε να "εξωραίσει" τη μπόχα ενός βόθρου! Συνεπώς το αμφίδρομο μετείκασμα "αναδεικνύοντος πλήθους" και "αναδεικνυομένου Ηγέτη" είναι ενδεικτικό της ποιοτικής βαθμολογήσεως αμφοτέρων, υπό λογική ευθείας αναλογίας. 

     Η ποιότητα μιας κοινωνίας είναι αυτονόητο ότι κρίνεται εκ του αποτελέσματος των πολιτισμικών πεπραγμένων της στα οποία εμπεριέχονται, τόσο εκείνα του ανθρωπιστικού τομέως, όσο και εκείνα του τεχνολογικού, όμως, είναι σαφές ότι τα σχετιζόμενα με τον ανθρωπιστικό τομέα υπερέχουν διότι χωρίς αυτά δεν παρέχεται προσδοκία ενάρετης (=αληθώς ωφέλιμης)  χρήσεως των τεχνολογικών επιτευγμάτων. 

     Και βάσει του προθιγέντος, ακριβώς, σημείου θα πρέπει, εγκύπτοντες, στη κατάσταση της σημερινής ελλαδικής (και, ποσώς!, "Ελληνικής") κοινωνίας, να βαθμολογήσουμε την ποιότητά της και να κατανοήσουμε το εξουσιαστικό αδιέξοδο ενός τόπου ο οποίος, καταχρηστικώς και για λόγους γεωγραφικού προσδιορισμού και μόνον, φέρει την -κατ'  ευφημισμό!- ονομασία "Ελλάδα" στην οποία οι "Έλληνες" αποτελούν μιαν αριθμητικώς αμελητέα "μειονότητα" λειτουργούσα ως υπαρξιακό άλλοθι επηλύδων ανομοίων.

     Δε νομίζω ότι χρειάζεται μεγάλη αποδεικτική ανάπτυξη της εξαθλιώσεως των Ελληνικών πολιτισμικών πραγμάτων, λίγο πριν την άλωση της Ελλάδος από τους Ρωμαίους. Και δε χρειάζεται, καν, να μπω στη διαδικασία τεκμηριώσεως της πασιφανούς οικτρής πολιτισμικής καταστάσεως της νεώτερης Ελλάδος (...) στην οποία πίσω από κάθε (ελάχιστη) ανάπτυξη των γραμμάτων και των τεχνών -πλην, βεβαίως, ελαχίστων εξαιρέσεων- ξεπροβάλλει το "είδωλο" κάποιου γενναιόψυχου ξένου Μαικήνα, διεπόμενου από τον "απόηχο" του αρχαίου μεγαλείου αυτού του τόπου.

     Βεβαίως και το πρώτο δείγμα παρακμής του ελλαδικού χώρου υπήρξε η επίμονη επιλογή των δημοκρατικών διαδικασιών από έναν όχλο ο οποίος είχε την δυνατότητα, τουλάχιστον, αναγνώσεως ενός κατευθυντήριου έργου το οποίο συνεγράφη στη γλώσσα του, της "Πολιτείας" του Πλάτωνος το οποίο, αιώνες μετά, εξακολουθεί να αγνοεί. Και, εξ αυτής της αφετηρίας, εκ της οποίας μύρια όσα κακά έπονται, βαθμολογείται και η ποιότητα ενός λαού ο οποίος ελάχιστα απέχει από τον όχλο!

     Ένα κορυφαίο παράδειγμα πολιτισμικής υπελίξεως των νεο-γραικύλων αποτελεί το ανώτατο πνευματικό Ίδρυμα του Πανεπιστημίου Αθηνών το οποίο ίδρυσε ο "εισηγμένος" Βαυαρός Βασιλέας Όθων Α' και το οποίο, αντί να διατηρεί την ονομασία "Οθώνειον" φέρει την ψευδή ονομασία "Καποδιστριακό" προς τιμή του Ιωάννη Καποδίστρια ο οποίος δεν πιστώνεται με την ίδρυση και λειτουργία του αλλά δολοφονήθηκε από αυτούς τους ιδίους οι οποίοι φαλκίδευσαν ακόμη και την ονομασία του ανωτάτου Ιδρύματος ώστε, εκτός της ενοχής για μία δολοφονία να βαρύνονται και με την ενοχή μιας ιστορικής πλαστογραφίας!

     Προφανώς αγραμμάτιστος και ακαλλιέργητος ο επιλέγων "τοιούτους αρχιερείς" γραικύλος, εμφανίζει την πρώτη γονιμότητα υποκύψεως στη καταπιεστική εξουσία μη διαθέτοντας υποστηρικτική κρίση αντιστάσεων. Και, βεβαίως, υποκύπτει! Εν προκειμένω δεν θα χρειαστούμε το πείραμα του Stanley Milgram για να κατανοήσουμε ότι η κρίση ενός αστοιχείωτου είναι το πιο γόνιμο έδαφος για την άνθιση ταπεινών εξουσιαστικών μηχανισμών. 

     Πέραν των προαναφερθέντων, θα αποτελούσε περιττολογία κάθε περαιτέρω αναφορά στη πλήρη πολιτισμική κατάπτωση της σύγχρονης Ελλάδος με την ανυπαρξία πνευματικών (αλλά και άλλων...) δημιουργών, "σύμπτωμα" της οποίας καταπτώσεως αποτελούν και τα εξουσιαστικά υποπροϊόντα των ατυχέστατων επιλογών του εκλέγοντος όχλου. 

     Τόσο ο ακαταμάχητος κανόνας των ποσοστιαίων αναλογιών όσο και το πείραμα του Stanley Milgram βρίσκουν κι εδώ την επαλήθευσή τους. Σε ό,τι αφορά στο πρώτο, είναι φυσικό ώστε «Τοιούτοις ημίν τοιούτος εμπρέπει αρχιερεύς». Σε ό,τι αφορά στο δεύτερο, η επί αιώνες (!) διατηρούμενη κι ολοένα ενισχυόμενη εξουσία των αχρείων μειώνει τις αντιστάσεις ανυπακοής του πλήθους στους ολιγάρχες δοθέντος ότι η μείωση της εξουσίας του εξουσιαστή αυξάνει την τάση ανυπακοής του εξουσιαζομένου και, στην ελλαδική περίπτωση η ισχύς εξουσίας του εξουσιαστή βαίνει αυξανόμενη! 

     Μία άλλη παράμετρος συμπερασμάτων του πειράματος του Stanley Milgram είναι η υπαρξιακή και φυσική απόσταση μεταξύ εξουσιαζομένου και εξουσιαστή. Κάποτε οι εξουσιαστές ζούσαν ανάμεσα στους εξουσιαζόμενους συμπεριφερόμενοι παρόμοια με αυτούς. 

     Σήμερα, οι εξουσιαστές ζουν ολοένα και πιο απόμακρα, με παρεμβαλλόμενες ισχυρές και απομονωτικές "ασπίδες" εμφανούς απομακρύνσεως έως και πλήρους διαχωρισμού τους από τους εξουσιαζομένους τους, γνωρίζοντας ότι η εγγύτητα μειώνει την εξουσιαστική ισχύ τους. Πολλοί έχουν προσέξει ότι, σήμερα, όχι μόνον τα ανώτερα κρατικά στελέχη αλλά και οι κατώτεροι αστυνομικοί συμπεριφέρονται αποπροσωποποιημένα και αποστασιοποιημένα προς τον πολίτη μη επιτρέποντάς του την οποιανδήποτε επαφή και "εγγύτητα". 

     Όλοι έχουμε παρατηρήσει ότι οι άνδρες των δυνάμεων καταστολής στις διαδηλώσεις δε μιλούν και αποφεύγουν επισταμένως κάθε ανθρώπινη συμπεριφορά και επικοινωνία με τους αντιμετωπιζόμενους πολίτες ενώ κάνουν μόνον χρήση των όπλων και των μέσων που διαθέτουν (πληρωμένα από τα ίδια τα θύματά τους!) προσπαθώντας να αποφύγουν ακόμη και το βλέμμα των θυμάτων τους. 

     Η αποπροσωποποιημένη και αποστασιοποιημένη άσκηση εξουσίας από τους εξουσιαστές ενισχύει την εξουσιαστικότητά τους. Kαι αυτού του είδους η άσκηση εξουσίας σημειώνεται σε κοινωνίες στις οποίες οι ίδιοι οι εξουσιαζόμενοι διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις της εμφανίσεως και της συνεχίσεως της εφαρμογής της, μη τολμώντας την ανυπακοή η οποία είναι βασική προϋπόθεση, όχι για τον τερματισμό της ασκήσεως εξουσίας από τους εξουσιαστές αλλά για την  ε ξ έ γ ε ρ σ η  η οποία πρέπει να προηγηθεί για την εξυγίανση της εξουσίας και την επαναφορά της στη χρηστή διακυβέρνηση.

     Πριν, λοιπόν, από την επαναφορά του πλαισίου μιας χρηστής διακυβερνήσεως μετά την άσκηση μιας βάναυσης εξουσίας, η ρήξη και η εξέγερση είναι το αναπόφευκτο "μονοπάτι" το οποίο, όμως μπορούν να επιτύχουν κοινωνίες των οποίων οι πολίτες διαθέτουν ευαισθητοποιημένη συνείδηση που αποτελεί κατάκτηση καλλιεργημένων οντοτήτων!

     Έτσι, οι διεφθαρμένοι εξουσιαστές προς διαιώνιση της αχρείας εξουσίας τους φροντίζουν απαραιτήτως για την μεθοδευμένη απάμβλυνση των συνειδήσεων των εξουσιαζομένων τους. Και για την διαιώνιση μιας διεφθαρμένης εξουσίας είναι απαραίτητη προτεραιότητα η εξαχρείωση της Παιδείας! Διότι μόνον άνευ Παιδείας ο όχλος θα παραμένει "σκυφτός στα τέσσερα", μπουσουλώντας στο έδαφος ψάχνοντας εκείνο που ενστικτωδώς γνωρίζει ότι έχασε αλλά μη ξέροντας πως να το βρει!

     Eπειδή, όμως, το πείραμα του Stanley Milgram απέδειξε ότι η ίδια η ηθική σύγκρουση η οποία προξενείται από τη σχέση εξουσιαζομένου-εξουσιαστή, εμπεριέχει συνιστώσες δυνάμεις οι οποίες ωθούν το υποκείμενο, άλλοτε να υπακούσει κι άλλοτε να παρακούσει εξωθούμενο σε ανυπακοή, ας αξιοποιήσουμε την δεύτερη εκδοχή κι ας παρακούσουμε συνειδητά τις μεθοδεύσεις του συστήματος που μας θέλουν απαίδευτους! 

     Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" δίνουμε έμφαση στη Παιδεία, στη γνώση αλλά και στην Εκπαίδευση! Θεωρούμε ότι με ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ θα πρέπει να διεκδικήσουμε το αναφαίρετο δικαίωμά μας στην υπαρξιακή μας καλλιέργεια ακόμη και υπό ένα καθεστώς παρακμιακής δημοκρατίας στην οποία συνεχίζει από το 1974 να διεξάγεται το πείραμα του Stanley Milgram. Έτσι, υπό τις παρούσες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες εμείς δε θεωρούμε συνετή την οιανδήποτε εμπλοκή με τον περιρρέοντα κομματισμό ο οποίος, εσφαλμένα, θεωρείται ως δήθεν "Πολιτική"! Οι καιροί επιτάσσουν αφ΄ ενός να μην υπηρετούμε εξουσιαστικούς αφέντες τους οποίους αναδεικνύει η ηλιθιότητα των απαιδεύτων και να μη καταδεχθούμε να αναδειχθούμε σε εξουσιαστές από τους ίδιους τους απαιδεύτους διότι και στις δύο περιπτώσεις οι ένοχοι θα είμαστε εμείς, ως νουνεχείς. Χρέος είναι να βοηθήσουμε τη σκέψη των ελαχίστων Συνελλήνων (διότι οι γραικύλοι βιώνουν ανίατη κατηφόρα...) ώστε να βελτιώσουν την Παιδεία της ψυχής και της διανοήσεώς τους ώστε να συγκροτήσουν έναν δυναμικό πυρήνα εθνικής ανελίξεως με την προοπτική να λειτουργήσουν ως πυρήνας μιας επανορθωτικής "χιονοστιβάδος". Διαφορετικά, ουδεμία ελπίδα ανατάσεως παρέχεται σε τούτη τη χώρα!

самизда́т

     Kαι για όσους δεν εννοούν τον τίτλο: αντισυμβατικός Τύπος σε περιόδους παρακμιακών εποχών και καθεστώτων! Και το δικό μας, σημερινό, "самизда́т" δεν είναι παρά ένα ...editorial με τίτλο: Η δημιουργία Πολιτισμού σε περιόδους κρίσεως των Αξιών είναι η χαριστική βολή κατά του συστήματος! Κι εμείς, στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" αυτό το κάνουμε πράξη, όχι με virtual και ..."δήθεν" προσεγγίσεις, αλλά με σκληρή καθημερινή Εκπαίδευση, συστηματικές εβδομαδιαίες Προπονήσεις, συμμετοχές σε παγκόσμιους Αγώνες με επιδόσεις που κάνουν περήφανη την Ελλάδα η οποία, λόγω της κρίσεως Αξιών που διέρχεται, είναι φυσικό να μη συνειδητοποιεί τις δυνατότητες κάποιων εκ των Πολιτών της!

     Έτσι και σήμερα ξεκινήσαμε τη νέα χρονιά, ένα χειμωνιάτικο απομεσήμερο με ιδιαίτερα χαμηλές θερμοκρασίες στο φυσικό τοπίο, με μία πολύ "εσωτερική"  ομαδική Προπόνηση για την αφύπνιση του ενστίκτου.

     Ακολουθήσαμε κατά γράμμα τις οδηγίες που μας δόθηκαν και ξεκινήσαμε διαβαίνοντας τις συμπληγάδες των εξωαισθητών "μονοπατιών"...

     Τοξεύσαμε, λοιπόν, υπερβαίνοντας την όραση και αντικαθιστώντας την με ένα εύγλωττο "σκοτάδι" μέχρι σημείου να καταλήξουμε σε ένα πολύ καθοριστικό συμπέρασμα το οποίο, μάλιστα, ένας εκ των Συνασκουμένων λίγο πριν το τέλος το επεσήμανε δυνατά... Ακόμη μία δυνατή προπονητική εμπειρία από την ολοκλήρωση της οποίας θα συνεχίσουμε και την επόμενη Προπόνηση.

     Με τις ολόθερμες ευχές του Ιδρυτή της Ομάδος μας για κάθε ένα από τα αγαπημένα μας Μέλη και τούτη η χρονιά ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς για τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ"!