"ΔΙΠΛΟΒΑΡΔΙΕΣ" ΜΕ ΚΑΥΣΩΝΑ 

ΣΤΟ ΙΠΠΕΥΤΗΡΙΟ

     Με τον Αρχηγό της Ομάδος μας Εφιπποτοξότη Κ. Δαμιανάκη  να έχει αναλάβει την πρωινή ...βάρδια της Σχολής μας στο Ιππευτήριο, παρά τον καύσωνα, ο στίβος μας για μια ακόμη καλοκαιρινή ημέρα ήταν γεμάτος μαθητές των "Ελλήνων Κενταύρων", με πρώτη την Γεωργία η οποία φαίνεται να αναπτύσσει ιδιαίτερη σχέση με τον Sepp ο οποίος είναι ολοφάνερο ότι ...γητεύτηκε από τους τρόπους της ευγενέστατης ηθοποιού και χορεύτριας στα χέρια της οποίας και ...αφήνεται.

     Ο Αρχηγός μας προχώρησε την Γεωργία σε ασκήσεις Γυμνιππευτικής που είναι φυσικό να "ταιριάζουν" στη νεαρή κλασική χορεύτρια.

     Κωνσταντίνος, Γεωργία και, υπεράνω όλων, ο επιβήτιορας Sepp, μάλλον συνθέτουν θίασο ιππικού θεάτρου και η προσπάθεια αυτό δείχνει... 

     Ο Χρήστος μπήκε στα δύσκολα και με την ζωηρή φοραδούλα ξεκίνησε να "ιδεάζεται" στον ανακουφιστικό τροχασμό.

     Δυναμικός αλλά και γαλήνιος χαρακτήρας, ο Χρήστος άσκησε μιαν ευγενική επιβολή στο -επίσης- δυναμικό τετράποδο μεταφέροντας, όμως, την ευγένεια του χαρακτήρος του στο καλόγνωμο ζώο, εκτελώντας με στρατιωτικήν ακρίβεια όλες τις ασκήσεις αυτού του πρώτου εισαγωγικού μαθήματος στον δυσκολότερο -για τον Ιππέα- βηματισμό του Ίππου που είναι ο ανακουφιστικός τροχασμός.

     Εκείνο που χαιρόμαστε σε αυτόν τον μαθητή είναι ο απολύτως στρατιωτικός ..."ψυχισμός" του ο οποίος προτάσσει ένα πρωσσικό χαμόγελο πίσω από το οποίο κρύβει αμέτρητα ...καντάρια αυτοπειθαρχίας που τον βοηθούν να διεκπεραιώνει με επιτυχία τα ...δυσκολότερα.

     Η αγαπημένη μας Αμαλία ήταν η επόμενη επί της ...φοράδας για να "ραφινάρει" τα του ανακουφιστικού τροχασμού και τα της ισορροπίας επί των αναβολέων.

     Έμπειρη Αμαζόνα η Αμαλία μας λείπει από την Ομάδα διότι διαμένει μονίμως στην Κρήτη, όμως κλέβει "ημέρες" για να βρεθεί μαζύ μας και να την χαρούμε στην "συντήρηση" των δεξιοτήτων της στο Ιππευτήριο.

     Με άριστη ιππικήν αντίληψη και, βεβαίως, υψηλήν αυτοπειθαρχία, η Αμαλία και αυτή την φορά κατάφερε να ανταποκριθεί στο πρόγραμμά της χωρίς να κουράσει τον Ίππο της και χωρίς να κουραστεί και η ίδια.

     Ό,τι της ζητήθηκε από τον Εκπαιδευτή της το εξετέλεσε, όπως πάντοτε, άριστα και αυθωρεί με τον Ίππο χαλαρό και πειθήνιο.

     Ιδιαιτέρως εντυπωσιακή η Αμαλία, μας αποχαιρέτησε με καλπαστικούς κύκλος ακριβείας, χαραγμένους λες με ...διαβήτη και με εναλλαγές από εδραίο κάθισμα σε ανόρθωση ισορροπίας επί των αναβολέων. Της ευχόμαστε καλήν επάνοδο στην Οικογένειά της και γρήγορα και πάλι κοντά μας.

     Τελευταία της ημέρας η Χρυσούλα μας η οποία "κατευθύνθηκε" στην ανάπτυξη "ποιοτικότερου" και διαρκέστερου καλπασμού. Παρά τον καύσωνα και με ό,τι αυτό συνεπάγεται -και, βεβαίως, παρά την γκρίνια της που προέρχεται από την τελειομανία της...- και ποιοτικότερος και διαρκέστερος καλπασμός επετεύχθη με τον Sepp του οποίου η διάθεση δεν βοηθά πάντα τον μαθητή και αυτός είναι και ο λόγος που τον καθιστά εξαιρετικό Δάσκαλο μιας και τα "κουρδισμένα αλογάκια" δεν αναδεικνύουν Ιππείς υψηλού επιπέδου.

     Και τούτη η εκπαιδευτική ημερίδα έκλεισε με μία μοναδικήν απόλαυση: την χαρά της πρώτης ιππεύσεως της τρίχρονης φοραδούλας Σόνιας από την "τροφό" της Αγγελική, μιαν εμπειρότατην αναβάτιδα του Σταύλου του εξαιρετικού Προπονητή Δημήτρη Κυριακίδη.. Καλό "ταξίδι" στον χώρο της Ιππασίας, αγαπημένη Σόνια.

     Στο τέλος και αυτής της ημέρας, μαθητές και Εκπαιδευτές ήσαν κάθιδροι αλλά οι Ίπποι στεγνοί, όπως πάντοτε, με την εφαρμογή της διαλειμματικής ασκήσεως. Παρά ταύτα, το απαραίτητο δροσιστικό μπάνιο τους άξιζε για άλλη μια φορά.

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΕΠΙ ΤΗ ΒΑΣΕΙ 

ΤΗΣ ΝΕΥΡΟΜΥΪΚΗΣ ΣΤΝΑΡΜΟΓΗΣ

     H προπονητική αντίληψη στη Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» είναι αποτέλεσμα βαθύτατης μελέτης και ίδιου πειραματισμού, λαμβανομένων υπ΄ όψη πολλών παραμέτρων, κυρίως, απτομένων της φυσιολογίας του Ανθρώπου. Και οι τελικές προπονητικές προσεγγίσεις μας παραμένουν εκτός συμβατικών «ατραπών» διότι αυτή καθαυτή η Έφιππη Τοξοβολία, ως κορυφαία πολεμική τέχνη, υπέρκειται των υπολοίπων.

     Η διδακτέα ύλη στη Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» συντίθεται από μέρους αντικείμενα τα οποία κατατείνουν στην διαμόρφωση ισορροπημένων πολεμιστών και τούτο σημαίνει την προαγωγή όλου του φάσματος των ιδιοτήτων που «σφραγίζουν» τον μαχητή. Κι ανάμεσα σ’  αυτά τα αντικείμενα και η Σπαθασκία για την οποία, ο γνωστός Σπαθιστής, ερευνητής και συγγραφέας Nick Evangelista [“The art and science of fencing”, 1996] είχε γράψει ότι όταν ξεκίνησε να εκπαιδεύεται στην Ιππασία τον βοήθησε σημαντικά η …Οπλομαχία.

     Η σημερινή Προπόνηση του Αρχηγού των «Ελλήνων Κενταύρων» διεξήχθη από τον Προπονητή του επί τη βάσει μιας αναλύσεως που αναπτύσσουν οι Οπλομάχοι Προπονητές Χ. Τσολάκης και A. Szabo στο βιβλίο τους «Ξιφασκία» [Αθήνα, 1996] επιλαμβανόμενοι της γενικής προσεγγίσεως του αθλήματος των αγχεμάχων και, επιλέγοντας τον υποτιτλισμό «Νευρομυϊκή Συναρμογή», αναλύουν τις προαπαιτούμενες ικανότητες ενός Οπλομάχου, ήτοι: [α] την Ισορροπία, [β] την μυϊκή Χαλαρότητα-Ευλυγισία, [γ] την Νευρομυϊκή Συνεργασία και [δ] την Επιδεξιότητα.

     Αλλά, τι παραπάνω από ισορροπία, χαλαρότητα-ευλυγισία, νευρομυϊκή συνεργασία και επιδεξιότητα χρειάζεται και ένας Ιππέας ώστε να διεκπεραιώσει ορθά τις έφιππες αποστολές του;

     Σήμερα ο Προπονητής του Αρχηγού των «Ελλήνων Κενταύρων» του είχε «σχεδιάσει» μία ειδική προπονητική διαδικασία με περιεχόμενο τέτοιο ώστε να αναπτυχθούν ταυτοχρόνως οι προαναφερθείσες, τέσσερις, ικανότητές του ως Ιππέως, ενώ, παραλλήλως, θα βελτίωνε και την τεχνική του στον ανακουφιστικό τροχασμό.

     Αυτή η διδασκαλία, πράγματι, θα ακούγονταν πολύ περίεργη στα αφτιά ενός κλασικού Δασκάλου «δυτικής Ιππασίας» όπου ο Ανακουφιστικός Τροχασμός διδάσκεται κατά τον πλέον ακαδημεικό τρόπο, όπως άλλωστε ήδη τον διδάξαμε και στην δική μας Σχολή. Όμως, προπονώντας τον Αρχηγό μιας Ομάδος Έφιππης Τοξοβολίας, οι προπονητικές τακτικές διαφοροποιούνται διότι οι απαιτήσεις αυξάνονται και το αποτέλεσμα είναι αυτό… Αναλυτικότερα:

     ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ: Η ισορροπία στην Οπλομαχητική επιτυγχάνεται με την ορθή κατανομή του βάρους του σώματος στα δύο πόδια του Οπλομάχου. Αυτό το "μεταφέραμε" στην "έδρα" ["κάθισμα"] του Ιππέως.

     ΜΥΪΚΗ ΧΑΛΑΡΟΤΗΤΑ-ΕΥΛΥΓΙΣΙΑ: Οι κινήσεις του Οπλομάχου πρέπει να χαρακτηρίζονται από μία χαλαρή κατάσταση των αντιστοίχων μυϊκών ομάδων με την αποφυγή κάθε σφιξίματος, διότι έτσι επιτυγχάνεται η ακρίβεια, ο ρυθμός, η ταχύτητα και η αυξημένη συναρμοστική ικανότητα, προκειμένου το κτύπημά του να είναι αποτελεσματικό. Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και στην Ιππασία, όπου είναι απαιτητέα η πλήρης χαλαρότητα των συμπραττουσών μυϊκών ομάδων με την αποφυγή κάθε σφιξίματος ώστε να επιτευχθεί η ακρίβεια, ο ρυθμός, η ταχύτητα και η αυξημένη συναρμοστική ικανότητα της ιππεύσεως. Κι εδώ, ακριβώς, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι στην Ιππική τα σώματα των Ιππέων [όπως και τα σώματα των Οπλομάχων] δεν θα πρέπει να "σημαδεύονται" από υπερτονισμένες σε όγκο μυϊκές ομάδες οι οποίες συνεπιφέρουν σφίξιμο και δυσκαμψία και να θυμόμαστε ότι ο Νick Evangelista στο προαναφερθέν βιβλίο του [βλ. παραπάνω, σ. 166] τονίζει ότι στην Οπλομαχητική η δύναμη δεν έχει καμία θέση, ενώ μεταφέρει και την ρήση του δικού του Δασκάλου Ralph Faulkner σύμφωνα με τον οποίο "Η καλύτερη άσκηση για την Οπλομαχητική είναι η ίδια η Οπλομαχητική". Το ίδια ακριβώς ισχύει και με την Ιππασία όπου οι Ιππείς θα πρέπει να επιμένουν στην χαλαρότητα και ευλυγισία τω ν σωμάτων τους αποφεύγοντας ασκήσεις [κυρίως, "Γυμναστηρίου" και, δη, βαρών] που διογκώνουν και σκληραίνουν μυϊκές ομάδες. 

     ΝΕΥΡΟΜΥΪΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ: Όπως και στην Οπλομαχηρτική όπου οι Οπλομάχοι θα πρέπει να συνδυάζουν αποτελεσματικά τις κινήσεις των άνω και κάτω άκρων τους με ρυθμό και πλαστικότητα, έτσι και οι Ιππείς θα πρέπει με τον ίδιο ρυθμό και πλαστικότητα να συνδυάζουν αποτελεσματικά τις κινήσεις των άνω άκρων τους [ηνίες ή Τόξο και βέλος] και των κάτω άκρων τους [εντολές κινήσεως του Ίππου]  προς διεκπεραίωση των έφιππων αποστολών τους, αναλόγως του εκάστοτε περιεχομένου τους. 

     ΕΠΙΔΕΞΙΟΤΗΤΑ: Στην Οπλομαχητική, η  σ ω μ α τ ι κ ή  αλλά και η  π ν ε υ μ α τ ι κ ή  επιδεξιότητα του Οπλομάχου προορίζονται να επιλύουν κάθε, αναφυόμενη, σύνθετη κατάσταση, όπως ακριβώς και οι αντίστοιχες ενός Ιππέως, προοριζόμενες να επιλύουν κάθε, αναφυόμενη, σύνθετη κατάσταση έφιππης αποστολής, με ή χωρίς χρήση όπλων. Αναφορικώς, δε, με την πνευματικήν επιδεξιότητα θα πρέπει να τονισθεί ότι η υστέρησή της σε ένα άτομο [Ιππέα ή Οπλομάχο] το καθιστά περιορισμένης αποτελεσματικότητος, αποπέμποντάς το αυτομάτως από το υψηλό επίπεδο μιας Πολεμικής Τέχνης ή του Αθλητισμού, ακυρώνοντας κάθε ευσεβή πρόθεση προσφοράς προπονητικής συνδρομής.

 

     Σήμερα, όλα τα παραπάνω αξιολογήθηκε να τα διαθέτει ο προπονούμενος Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων" και, μάλιστα σε ελάχιστο χρόνο από την έναρξη του ατομικού του, προπονητικού προγράμματος το οποίο, μάλιστα, ξεκίνησε με έναν δυσάρεστο -για τον ίδιο και τον Ίππο του- αιφνιδιασμό: Την, άνευ προηγουμένης εξοικειώσεως, εκσφενδόνιση ενός ιπταμένου δίσκου-στόχου στο πρόσωπο του Ίππου τον οποίο ίππευε ο προπονούμενος και μόλις εισήλθαν στον προπονητικό χώρο. Σημειωτέον ο δίσκος είναι ελαστικός [δεν προκαλεί πόνο] και η ρίψη ήταν αιφνιδιαστική αλλά όχι με τόση δύναμη ώστε να προκαλέσει, έστω και τον παραμικρό πόνο στον Ίππο, ο οποίος, πανικοβλήθηκε μεν και προέβη σε μία φοβική επιτόπια ημικράτηση και όκλαση των οπισθίων με όλη την συνεπαγόμενη διαταραχή της ισορροπίας του προπονουμένου χωρίς, όμως, ο προπονούμενος να πέσει ο οποίος, αντιθέτως πρόλαβε να συγκρατήσει και τον δίσκο-στόχο που εκτοξεύθηκε κατά του Ίππου του. 

     Αυτό ο Προπονητής το έκανε για να βαθμολογήσει τις αντιδράσεις Ίππου και Ιππέως, γνώσεις των χαρακτήρων αλλά και δεξιοτήτων και των δύο, κάτι που επιβεβαίωσε παρατηρών ότι, μετά ταύτα ο Ίππος ουδεμία επιφύλαξη είχε για τους ιπταμένους δίσκους-στόχους που εκσφενδονίστηκαν δίπλα του, ενώ ο προπονούμενος εξήλθε της αιφνιδιαστικής αυτής δοκιμασίας με μεγαλύτερην ιππευτική και ισορροπιστικήν αυτοπεποίθηση. Στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" τα πάντα εν γνώσει, προσοχή και ...σοφία ποιούμεν. Όλα τούτα σχετίζονται με την εμβάθυνση του Προπονητή στην προσωπικότητα του προπονουμένου και την εξ αυτής προκύπτουσα αξιολόγηση η οποία, για τον συγκεκριμένο προπονούμενο είναι υψηλότατη, όπως για άλλη μία φορά απεδείχθη ακόμη και δια του φωτογραφικού φακού. 

    Η Προπόνηση ξεκίνησε με την εξάσκηση σε ένα συμβατικό, μεθ'  ηνιών, Ανακουφιστικό Τροχασμό του προπονουμένου και με, αρχικώς, κοντές και, κατόπιν, μακρές τις αρτάνες των αναβολέων, ώστε ο Ιππέας να αντιληφθεί καλύτερα τον ρόλο της ρυθμίσεώς τους στην αποτροπή του λάθους της υπερβολικής υπερυψώσεως της έδρας του ρυθμίζοντας καλύτερα αυτή την βασική παράμετρο του εν λόγω βηματισμού. 

     Ακολούθησε η άσκηση στον Ανακουφιστικό Τροχασμό με τις ηνίες στη μία χείρα ενώ, η άλλη εν εκτάσει χείρα, έφερε το Τόξο. Έτσι ο προπονούμενος εισήχθη βαθμιαίως και ομαλώς στον πυρήνα του σημερινού προπονητικού προγράμματός του που ήταν η εξάσκησή του σε Ανακουφιστικό Τροχασμό με ταυτόχρονη Έφιππη Τοξοβολία διατηρώντας ρυθμό κίνηση και επιδιωκτέα ευστοχία επί εκτοξευόμενου εναερίου δίσκου-στόχου.

     Εν συνεχεία ο προπονούμενος ανέλαβε και βέλη ιππεύων άνευ ηνιών οπλίζοντας και αφοπλίζοντας το Τόξο του, εν ρυθμώ Ανακουφιστικού Τροχασμού. Αυτό ήταν και το προ-τελευταίο στάδιο πριν την ολοκλήρωση του προπονητικού του προγράμματος το οποίο περιείχε τοξεύσεις σε Ανακουφιστικό Τροχασμό κατά ιπταμένων δίσκων-στόχων.

     Τελικώς, οι τοξεύσεις σε Ανακουφιστικό Τροχασμό κατά ιπταμένων δίσκων-στόχων από πλευράς προπονουμένου ήσαν όχι απλώς ικανοποιητικές από πλευράς "καθίσματος", ρυθμού κι ευστοχίας, αλλά τον χαρήκαμε και βέλη του να καταρρίπτουν δίσκους-στόχους.
   

     Δυστυχώς, αυτή η προηγμένη, συνδυαστική, διδασκαλία του Ανακουφιστικού Τροχασμού δεν είναι δυνατή παρά μόνον από έναν Προπονητή ο οποίος έχει εμπειρία όχι μόνον της Ιππικής αλλά και της Οπλομαχίας, προοριζόμενη για έναν προπονούμενο ο οποίος συνδυάζει τα ψυχοσωματικά προαπαιτούμενα ενός Ιππέως-Εφιπποτοξότη και Οπλομάχου. Γι αυτό και παρούσα ανάρτηση δεν προσφέρεται για απόπειρα "αντιγραφής και επικολλήσεως" από οιονδήποτε σε οιονδήποτε δεν έχει ταυτόχρονη ενσυναίσθηση των δεξιοτήτων Έφιππης Τοξοβολίας [Υψηλής Ιππικής] και Οπλομαχίας. Και επ΄ αυτού θα ήθελα να επισύρω την προσοχή κάθε ενδιαφερομένου.

Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης

ΑΚΑΔΗΜΕΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ 

ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΤΙΚΟΥ ΤΡΟΧΑΣΜΟΥ

     H Φυσική Ιππική [Natural Horsemanship] η οποία αποτελεί το πλαίσιο διδασκαλίας της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" καλύπτει κατά τον πληρέστερο τρόπο όλα τα είδη Ιππικής με προσέγγιση εμφάσεως στην ευημερία του Ίππου προς την πλευρά του οποίου κατευθύνει τον Άνθρωπο. Αντιθέτως η "δυτική Ιππική", υποβαθμίζοντας την ουσιαστικήν ευημερία του Ίππου την οποία επικαλείται απολύτως προσχηματικώς, επιδιώκει παντί τρόπω, ακόμη και βασανιστικώ, τον υποχειριασμό του Ίππου στον Άνθρωπο. Παρά ταύτα, στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", ακόμη και εάν επιμένουμε στην επιλογή της Φυσικής Ιππικής, δεν παραλείπουμε να καθιστάμεθα κοινωνοί και των μεθόδων της "δυτικής Ιππικής" ώστε οι μαθητές μας να μπορούν να ανταποκριθούν σε οιανδήποτε ιππική ανάγκη όπου και εάν κληθούν να ιππεύσουν. 

     Με αυτό το σκεπτικό και ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων"  επεφύλαξε "σαυτόν" εκπαίδευση στον "ομφαλό" της "δυτικής Ιππικής", στη Σχολή του Αυτοκρατορικού Ιπποφορβείου της Lipica όπου ολοκλήρωσε με επιτυχία τον κύκλο της Υψηλής Ιππικής [Haute école] δηλαδή, του υψηλοτέρου επιπέδου της "δυτικής Ιππικής" με την εκμάθηση των ακριβών τεχνικών που την απαρτίζουν.

     Έτσι, σήμερα, ο ίδιος ο Ιδρυτής της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" μετέφερε αναλυτικά στους μαθητές της την διδασκαλία του Ανακουφιστικού Τροχασμού ο οποίος αποτελεί βασική συνιστώσα της "δυτικής Ιππικής", όπως ακριβώς θα πρέπει να διδάσκεται.

     Ο εν λόγω βηματισμός [Ανακουφιστικός Τροχασμός] ως υπερκείμενη και τεχνικότερη εκδοχή του απλού, Εδραίου Τροχασμού, αποτελεί "αποκλειστικότητα" της "δυτικής Ιππικής" όντας ανύπαρκτος στην Φυσική Ιππική όλων των λαών της στέπας. Και, κατ΄ αντικειμενική κρίση, όπως και η χρήση της στομίδος αλλά και πολλών άλλων που η "δυτική Ιππική" θεωρεί ως "must" και ο Ανακουφιστικός Τροχασμός είναι, αντικειμενικώς, μία άχρηστη ανθρωποκεντρική προσέγγιση στον φυσικό τροχαστικό βηματισμό του Ίππου με την "υπεροψία" του διπόδου που νομίζει ότι δικαιούται να επιβάλει την ανοησία του στο τετράποδο και μόνον, διότι η "ανακουφιστική" εκδοχή που επινόησε ο δυτικός Άνθρωπος, ούτε ανακουφίζει τον Ίππο από ο,τιδήποτε [και αυτό είναι υπόθεση εκτενούς αναλύσεως, πέραν ορίων παρούσης αναρτήσεως] ούτε ανακουφίζει και τον Ιππέα, αντιθέτως επιπροσθέτει άχρηστους κόπους εκμαθήσεως και εκτελέσεως.

     Παρά ταύτα και ο Ανακουφιστικός Τροχασμός, σήμερα, διδάχθηκε στους μαθητές μας ξεκινώντας από την θεωρητικήν ανάλυση του φυσικού τροχασμού του Ίππου, με τον προσδιορισμό των δύο χρόνων [gaits] αυτού του βηματισμού και την επισήμανση των δύο διαγωνίων [ΕΑ-ΟΔ και ΕΔ-ΟΑ] επί των οποίων εκτελείται από τον Ίππο ο, κατά τα άλλα, φυσικός τροχασμός. Και, ενώπιον των μαθητών η διδασκαλία διεξήχθη και με χρήση αναβολέων και άνευ αυτών ώστε να καταδειχθούν οι αντίστοιχες τεχνικές.

     Για τον λόγο αυτό προηγήθηκε η επισήμανση της μιας διαγωνίου [επελέγη η αριστερή, ήτοι, ΕΑ-ΟΔ] προκειμένου οι μαθητές από το έδαφος να οπτικοποιήσουν την αντιστοιχία του τροχαστικού βηματισμού σε δύο χρόνους δια της εναλλασσομένης κινήσεως των δύο διαγωνίων και να συνδυάζουν την υπερυψωτική κίνηση της έδρας του Ιππέως αναλόγως της επαφής με το έδαφος του ενδεδειγμένου ποδός.  

     Η περίδεση των δύο άκρων ποδών έγινε με όλη την πρέπουσα  προσοχή αλλά και με την ανάλυση της λεπτής αυτής διαδικασίας στους μαθητές, εξηγώντας τους την σημασία της σωστής περιδέσεως [bandage] ώστε να μην προξενηθεί βλάβη στην οξυγόνωση του περιδενομένου τμήματος ποδός του Ίππου [υπερβολικά σφικτή περίδεση] αλλά και να μην προκύψει ενδεχόμενο λύσεως εν κινήσει της περιδέσεως με αποτέλεσμα εμπλοκή σε αυτήν των ποδών του Ίππου [χαλαρή περίδεση].

     Αυτή καθαυτή η περίδεση, αν και χρήσιμη σε πολλές περιπτώσεις, δεν χρησιμοποιείται στην Φυσική Ιππική διότι σ'  αυτήν υποκαθίσταται με τεχνικές προλήψεως και αποφυγής των όσων, εκ των υστέρων απαιτούν περίδεση. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ακόμη και η περίδεση [bandage] δεν θα πρέπει να είναι οικεία στους μαθητές μας.

     O συγκεκριμένος Εκπαιδευτής ακολουθεί μία πάγια εκπαιδευτική τακτική η οποία στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" έχει αποδειχθεί αποτελεσματική: Την επίσυρση της προσοχής των μαθητών στην θεωρητική ανάλυση του διδαχθησομένου αντικειμένου, στην λεπτομερή κατάδειξη των συνιστωσών του, στην επισήμανση των λαθών που, δυνατόν, εμπεριέχει η εφαρμογή του και στην, εν τέλει, σύνθεση  όλων αυτών των παραμέτρων σε μία ορθή καταληκτική εφαρμογή του.

     Μετά, λοιπόν, την από γης θεωρητική ανάλυση του Ανακουφιστικού Τροχασμού, ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" εφίππευσε και επανέλαβε από ράχεως Ίππου την ανάλυση του βηματισμού του Τροχασμού κατά τους δύο  χρόνους των διαγωνίων του, ιππεύων επί της δεξιάς ηνίας και σε εδραίο "κάθισμα" ώστε οι μαθητές να παρατηρούν την κίνηση των διαγωνίων ευκολυνόμενοι από το οπτικό ερέθισμα της περιδέσεως.

     Το ίδιο επανέλαβε και επί της αριστερής ηνίας, ώστε και πάλι οι παρατηρούντες μαθητές να εμπεδώσουν την τροχαστική κίνηση των διαγωνίων η οποία θα πρέπει να ανελιχθεί σε βίωμα μυικής μνήμης ώστε, κατόπιν, να μπορούν να εκτελούν ορθά τον Ανακουφιστικό Τροχασμό.

     Η κυρίως πρακτική διδασκαλία είχε ως αφετηρία της την  ανάπτυξη των παραμέτρων αντιλήψεως του ακριβούς χρόνου υπερυψώσεως της έδρας του Ιππέως η οποία αποτελεί και τον "πυρήνα" του Ανακουφιστικού Τροχασμού.

     Παρά την προβεβηκυία ηλικία των 66 χρόνων του, ο συγκεκριμένος Εκπαιδευτής επιμένει στην άνεση και φυσική χαλαρότητα της γυμνιππευτικής ιππεύσεως ακόμη και στην περίπτωση της, απεχθούς γι αυτόν, "δυτικής Ιππικής", αυτή την αρχή του δε, διετήρησε και στην παρούσα διδασκαλία ξεκινώντας την πρακτικήν επίδειξη του Ανακουφιστικού Τροχασμού άνευ ηνιών ώστε οι μαθητές να επικεντρωθούν στην φυσικήν υπερύψωση της έδρας από την σέλλα, με όλη την συνεπαγόμενη ανάπτυξη της αποφυγής συνήθων λαθών υπερβολικής υπερυψώσεως.

     Μετά, δε, την ολοκλήρωση της διδασκαλίας, εκλήθη ο Αρχηγός Ομάδος Εφιπποτοξότης Κωνσταντίνος Δαμιανάκης να επαναλάβει ενώπιον των μαθητών της Σχολής την διδασκαλία του Ανακουφιστικού Τροχασμού, επαληθεύοντας την ορθήν αντίληψη του περιεχομένου της.

     Με υποδειγματικό "κάθισμα" και χειρισμούς, ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων" Εφιπποτοξότης Κωνσταντίνος Δαμιανάκης επανέλαβε στο κυκλοτερές την ακαδημεική διδασκαλία του Ανακουφιστικού Τροχασμού ιππέυων και επί των δύο ηνιών.

     Η αυξημένη για την εποχή θερμοκρασία μας υπεχρέωσε να μεταφερθούμε για την συνέχιση της διδασκαλίας από το εξωτερικό κυκλοτερές στο κλειστό Ιππευτήριο της Σχολής όπου υπό την σκιά των ...περσικών βελών, ο εξαιρετικός Αρχηγός μας συνέχισε την πρακτική επανάληψη της ακαδημεικής διδασκαλίας του Ανακουφιστικού Τροχασμού.

     Ακολουθώντας όλες τις εκδοχές εκτελέσεως ενός ακριβούς Ανακουφιστικού Τροχασμού ο Αρχηγός της Σχολής μας επέδειξε στους παρόντες μιαν άριστη εικόνα Ιππέως προς μεγάλην ικανοποίηση του Ιδρυτή της Σχολής ο οποίος τον έφερε και σε Μένδειο "κάθισμα" ώστε να αποκατασταθούν, τυχόν, "αγκυλώσεις" στάσεων πριν ο Κωνσταντίνος μας επαναλάβει -και πάλι- την επίδειξη του Ανακουφιστικού Τροχασμού.

     Εξαντλουμένων όλων των παραμέτρων του Ανακουφιστικού Τροχασμού (διορθωτικές αλλαγές χρόνων, εκτελέσεις κατά την αλλαγή κύκλου ιππεύσεως, εκτελέσεις επί διαδρομής σχήματος "8" κλπ) η διδασκαλία ολοκληρώθηκε.

     Στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" επιμένουμε στην ιππική ουσία η οποία εμπεριέχεται στην Φυσική Ιππική, παρά ταύτα, στόχος μας είναι η κατοχή μιας ιππικής "αμφιθεάσεως" εκ της οποίας μπορούμε να επιλέγουμε το κάλλιστο. Άλλωστε, αυτό είναι και το καθήκον κάθε φιλομαθούς για όλα τα γνωστικά αντικείμενα της ζωής, εν οις και η Ιππική.

Πλήρες φωτογραφικό λεύκωμα: