ΥΠΕΡΠΗΔΗΣΕΙΣ ΕΜΠΟΔΙΩΝ
ΜΕ ...ΤΥΜΠΑΝΟΚΡΟΥΣΙΕΣ
...και άλλα τινα.
"Αινούντες αυτούς [όσοι και να είναι...] εν κυμβάλοις αλαλαγμού"... φτάσαμε, αισίως στη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", να ξεκινάμε μια καθημερινή προπονητική ημερίδα από εκεί που συνήθως οι άλλοι καταλήγουν. Σήμερα, λοιπόν, ο Αρχηγός και Υπαρχηγός της Ομάδος, στις ατομικές Προπονήσεις τους έδωσαν το δικό τους "tempo" στους καλπασμούς της Άριας υπερπηδώντας εμπόδια με τη βοήθεια των ήχων τυμπάνου.
Με τους τρεις πρωταγωνιστές του πρωινού [Άρια, Μάριος, Κωνσταντίνος] να παραχωρούν τον επίλογο της ημερίδος στη μοναδική αλλά ...λέαινα πρωταγωνίστρια του απογεύματος [Χρυσούλα] μια χειμερινή ηλιόλουστη αλκυονίδα ημέρα δε θα μπορούσε να είναι ποτέ καλύτερη !
Με έναν λαϊκό "αοιδό" να χάνει τη ζωή του μέσα σε ένα ασφαλέστατο όχημα φορτωμένο με φυλαχτά και εικονίσματα και με μία "κοινή θνητή" κυρία να χάνει για πολλοστή φορά το πορτοφόλι της γεμάτο με τίμια ξύλα και "διαβασμένα" σπαράγματα ράσων απιθάνων "οσίων" το οποίο και της παραδώσαμε, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" με γνώση και όχι "ζώνη" ασφαλείας, συμπαθούμε τον κόσμο ανεξαρτήτως ιδεολογικών και δογματικών διαφοροποιήσεων και εφιππεύουμε με το μεγάλο ανιμιστικό "φυλαχτό" μας αθέατο αλλά και με το "τοις κείνων ρήμασι πειθόμενον" ..τύμπανό μας.
Αφιερωμένη, λοιπόν, στο τύμπανο η σημερινή προπονητική ημερίδα του Κωνσταντίνου και του Μάριου δε θα μπορούσε παρά, να βρει και τους δύο με το εύηχο αυτό κρουστό ανά χείρας, απ΄ αρχής μέχρι ...σχεδόν τέλους του προγράμματός τους αν για το τέλος δεν είχε προβλεφθεί κάτι ακόμη πιο ...ζωηρό: Οι εφάλσεις εν τροχασμώ και καλπασμώ, κάτι που αποτελεί την εισαγωγή στη djigitovka, την ιππευτική των Κοζάκων, κάτι που τόσο ενδιαφέρει και τους δύο.
Αυτή η χειμερινή περίοδος με τις αλκυόνιες ηλιοφάνειες και τις "συγκρατημένες" θερμοκρασίες αναδεικνύονται ιδανικές για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων όλων μας και αυτό φαίνεται να το έχουν "ανακαλύψει" τα δύο Στελέχη της Ομάδος μας που δεν αφήνουν ...ευκαιρία να πάει χαμένη με αποτέλεσμα, βεβαίως, η ατομική πρόοδός τους είναι ορατή από μέρα σε μέρα.
Αυτός, λοιπόν ο ..."αλαλαγμός" του τυμπάνου μας ήχησε ...διονυσιακά και σήμερα, στο Ιππευτήριό μας και μας συντόνισε όλους να χαρούμε μιαν ακόμη εκπαιδευτικήν εμπειρία με ασφάλεια και δυναμική πρόοδο.
Οι υπερπηδήσεις έγιναν όχι απλώς με ασφάλεια και ακρίβεια αλλά και με κατανόηση της υψηλής συμβολής του ήχου του τυμπάνου στη ρύθμιση της όλης συμπεριφοράς του Ίππου, πριν το εμπόδιο, επί του εμποδίου και μετά από αυτό. Και το όλο προπονητικό πρόγραμμα έφερε και τα δύο Στελέχη μας ακόμη πιο κοντά στη βιωματική εμπειρία του Kür, όπως αποκαλείται διεθνώς στην Ιππική η μουσική ιππευτική τέχνη.
"Θέλω να δίνω τον ρυθμό στην κίνηση της Άριας", ακούστηκε να λέει σε κάποια στιγμή ο Κωνσταντίνος μας, ενστικτωδώς αντιλαμβανόμενος ότι βρίσκεται στο "κατώφλι" ενός σημαντικού κεφαλαίου της Ιππικής που τον περιμένει μαζύ με τους υπολοίπους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ".
Με έναν Ίππο χωρίς στομίδα και χωρίς σέλλα, με απαγορευμένη την χρήση μαστιγίου και πτερνιστήρων [σπιρουνιών] και με το τύμπανο να κρούεται ρυθμικά καθ΄ όλη την διάρκεια της διαδρομής προς το εμπόδιο με ανυψωμένο κράτημα [χωρίς καν ο Ίππος να διευθύνεται από τον Ιππέα] τόσο ο Κωνσταντίνος όσο και ο Μάριος, υπερεπήδησαν με άνεση ...περιπάτου.
Αμέσως μετά το πρόγραμμά τους συνεχίσθηκε με εφιππεύσεις δι εφάλσεως κατά την διάρκεια τροχασμών και καλπασμών κάτι στο οποίο και οι δύο είναι ήδη άριστοι έχοντας αξιοποιήσει τις δυνατότητες ενός εξαιρετικού Ίππου Σχολής, της Άριας, η οποία αναδεικνύεται ολοένα και περισσότερο αντάξια και των πλέον απαιτητικών προσδοκιών μας.
Η εύνοια της υπέροχης συγκυρίας που αναπτύσσεται στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ", συνεχίσθηκε σήμερα και στη Γραμμή Βολής όπου η Χρυσούλα φάνηκε να ολοκληρώνει μία από τις πλέον επιτυχείς εκπαιδευτικές ημερίδες "Τοξοβολίας εξ επαφής" σε χρόνο ...ρεκόρ με επιδόσεις ...ρεκόρ.
Είναι ελάχιστο το να πεις ένα απλό "Εύγε" σ΄ αυτό το κορίτσι το οποίο είναι Μητέρα και Σύζυγος και φεύγει από την Σαρωνίδα για να προπονηθεί στο κέντρο των Αθηνών αλλάζοντας αλλεπάλληλα συγκοινωνιακά μέσα και μεταφέροντας και τον εξοπλισμό της, πάντοτε με άριστο προπονητικό αποτέλεσμα.
Και με όλα αυτά τα θετικά, επιστρέφοντας στο γραφείο και ανακαλύπτοντας ότι σε "περιμένουν" ...148 μηνύματα και ειδοποιήσεις στο ...Facebook από όσους απεφάσισαν να αφιερώσουν τη ζωή τους στον κ. Zuckerberg, σε κυριεύει θλίψη για τόσες "εργατώρες" που πάνε όχι απλώς χαμένες αλλά και εις βάρος της ψυχικής υγείας όσων τις χαραμίζουν μην ανακαλύπτοντας αυτό που εμείς ανακαλύψαμε στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ": Την οξυγόνωση της ψυχής μας μέσα από την επαφή με την Φύση και την άσκηση.
Έτσι, λοιπόν, διαγράφοντας και τα 148 μηνύματα και ειδοποιήσεις του Facebook ως "αναγνωσμένα" [άντε τώρα μετά την ομορφιά του Σταύλου να βυθιστείς στην ασκήμια των αργοσχόλων μιας ανοξυγόνωτης καθημερινότητος...] συνιστώντας σε όσους νομίζουν ότι το αδιέξοδο του πληκτρολογίου αποτελεί "διέξοδο" να επιλέξουν κάτι πιο σοβαρό, πιο όμορφο και πολύ πιο ωφέλιμο, όπως φαίνεται στην εικόνα που ακολουθεί.
Εμείς, αυτές τις εικόνες τις χαιρόμαστε κάθε μέρα, εσείς;
Οι υπερπηδήσεις έγιναν όχι απλώς με ασφάλεια και ακρίβεια αλλά και με κατανόηση της υψηλής συμβολής του ήχου του τυμπάνου στη ρύθμιση της όλης συμπεριφοράς του Ίππου, πριν το εμπόδιο, επί του εμποδίου και μετά από αυτό. Και το όλο προπονητικό πρόγραμμα έφερε και τα δύο Στελέχη μας ακόμη πιο κοντά στη βιωματική εμπειρία του Kür, όπως αποκαλείται διεθνώς στην Ιππική η μουσική ιππευτική τέχνη.
"Θέλω να δίνω τον ρυθμό στην κίνηση της Άριας", ακούστηκε να λέει σε κάποια στιγμή ο Κωνσταντίνος μας, ενστικτωδώς αντιλαμβανόμενος ότι βρίσκεται στο "κατώφλι" ενός σημαντικού κεφαλαίου της Ιππικής που τον περιμένει μαζύ με τους υπολοίπους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ".
Η εύνοια της υπέροχης συγκυρίας που αναπτύσσεται στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ", συνεχίσθηκε σήμερα και στη Γραμμή Βολής όπου η Χρυσούλα φάνηκε να ολοκληρώνει μία από τις πλέον επιτυχείς εκπαιδευτικές ημερίδες "Τοξοβολίας εξ επαφής" σε χρόνο ...ρεκόρ με επιδόσεις ...ρεκόρ.
Είναι ελάχιστο το να πεις ένα απλό "Εύγε" σ΄ αυτό το κορίτσι το οποίο είναι Μητέρα και Σύζυγος και φεύγει από την Σαρωνίδα για να προπονηθεί στο κέντρο των Αθηνών αλλάζοντας αλλεπάλληλα συγκοινωνιακά μέσα και μεταφέροντας και τον εξοπλισμό της, πάντοτε με άριστο προπονητικό αποτέλεσμα.
Έτσι, λοιπόν, διαγράφοντας και τα 148 μηνύματα και ειδοποιήσεις του Facebook ως "αναγνωσμένα" [άντε τώρα μετά την ομορφιά του Σταύλου να βυθιστείς στην ασκήμια των αργοσχόλων μιας ανοξυγόνωτης καθημερινότητος...] συνιστώντας σε όσους νομίζουν ότι το αδιέξοδο του πληκτρολογίου αποτελεί "διέξοδο" να επιλέξουν κάτι πιο σοβαρό, πιο όμορφο και πολύ πιο ωφέλιμο, όπως φαίνεται στην εικόνα που ακολουθεί.
Εμείς, αυτές τις εικόνες τις χαιρόμαστε κάθε μέρα, εσείς;
