ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΑΜΕ!

     Μια χαρακτηριστική σκηνή από τον "Μιχαήλ Μάρουλλο Ταρχανιώτη" και την τελευταία διδασκαλία στη Σχολή Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων", όπου ο αναιδής ρασοφόρος (Χρυσοβαλάντης Τσακάλης) καλεί τον έφιππο Μάρουλλο (Errik Nour) να προσκυνήσει και λαβαίνει την ελληνοπρεπέστατην απάντηση του γενναίου Στρατιώτη και λογίου. Η διδασκαλία του Γιάννη Δρίτσα! 

Ο Γιάννης Δρίτσας

KAΛΩΣΟΡΙΣΜΑΤΑ ΣΤΟ ΙΠΠΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

     Το σχήμα του Ιππικού Θεάτρου ευτυχεί να εμπλουτίζεται από χθες με τον Βασίλη, έναν νεαρό αλογατάρη με έφεση στο θέατρο και αγάπη για την παράσταση του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη.

     Τον καλωσορίσαμε εγκάρδια στην χθεσινή πρόβα με επικεφαλής τον αγαπημένο μας Σκηνοθέτη Γιάννη Δρίτσα, συνεργαζόμενοι για πρώτη φορά μαζύ του πάντοτε με παρόντα τον εκπληκτικό Errik Nour ο οποίος, χθες, μας εξέπληξε και με τις υποκριτικές του ικανότητες δίνοντας ένα ρεσιτάλ λόγου και κινήσεως.

     Για τον Errik Nour, έναν ταλαντούχο κλασικό χορευτή αλλά και Δάσκαλο κλασικού χορού με πολλές συμμετοχές σε σημαντικές παραστάσεις είναι φυσική η σκηνική άνεσή του, όμως, αυτό που χθες απολαύσαμε ήταν κάτι πολύ παραπάνω.

     Ο νεοείσακτος, από την πλευρά του, Βασίλης έδειξε να επιτυγχάνει ταχύτατα την δική του μέθεξη με το κείμενο και το έργο και δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να παρακολουθήσει την πρόβα.

     Στους ετγενώς παραχωρούμενους ιδανικούς χώρους της Ανώτερης Σχολής Χορού "Αλέξανδρος Χατζιάρας" όπου γίνονται οι πρόβες της Σχολής Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων", επιτέλους, ομογενοποιείται μία, επίσης, ιδανική συλλογική "χημεία" η οποία εγγυάται το καλύτερο σκηνικό αποτέλεσμα-θυμίαμα στη μνήμη εκείνου του πολεμιστή και λογίου της Αναγεννήσεως.

     Και διόλου τυχαίο να βλέπουμε ξανά μπροστά μας ζωντανεμένη και πάλι, την εικαστική "μαρτυρία" που άφησε πίσω του ο "χρωστήρας" του Sandro Boticelli στην εικόνα ενός σύγχρονου χορευτή όπως ο Errik Nour.

ΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ 

ΑΠΟ ΤΟ ...ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ!

      Συναρπαστικές οι πρόβες του Ιππικού Θεάτρου έστω και με απόντα τον σκηνοθέτη μας Γιάννη Δρίτσα λόγω της αιφνιδιαστικής προσλήψεώς του σε σχολείο εκτός Αθηνών, ως καθηγητού της δευτεροβάθμιας εκπαιδεύσεως. Κι αυτή η απουσία του μας αφήνει πάντοτε με ερωτηματικά τα οποία θα απαντηθούν όταν, με την πρώτη ευκαιρία "ξανασμίξει" με την Ομάδα του.

     Ανάλογα ερωτηματικά μας άφησε και η σημερινή πρόβα η οποία επισπεύσθηκε λόγω υποχρεώσεως στο κέντρο των Αθηνών από την οποία, επιστρέφοντας, εκεί στο περίπτερο που πουλά βιβλία πίσω από την Βαλλιάνειο, ψηλά σε ένα εξωτερικό ράφι σαν το μάτι του κύκλωπος με κοίταζε ο μικρός "θησαυρός" 232 γλαφυρότατων σελίδων:

     Και η τιμή αυτού μόλις ...δύο ευρώ, έτσι σαν κάποιος να ήθελε να μου το προσφέρει αυτό το βράδυ μιας και ένα δίευρο, ρέστα από μία πρωινή ταχυδρομική αποστολή, βολόδερνε, ξεχασμένο, στη τσέπη μου... Το άρπαξα δίκην ...μάνα εξ ουρανού ενώ ο περιπτεράς με ρωτούσε ξαφνιασμένος "Τι λέει αυτό;" μην εννοώντας, προφανώς, τον τίτλο του που είναι γραμμένος σε Γερμανικά Fraktur για να λάβει την απάντηση "Τίποτε παραπάνω από απαντήσεις σε ερωτήματα που με βαραίνουν από το απόγευμα"...την ώρα που χανόμουν προς την Ασκληπιού...

     Μόλις είχα πάρει απαντήσεις σε κάποια από τα ερωτήματά μου μαζύ με έναν έντυπο πνευματικό "φάρο" που δομήθηκε στην κορύφωση της πνευματικής παραγωγής της νεώτερης Γερμανίας (1942), "βακτηρία" σταθερή στη λειτουργία του Ιππικού Θεάτρου μας. Μια "βακτηρία" που κράτησε στο χέρι του και κάποιος προϋπάρξας μελετητής ο οποίος, μέσα στο κουρνιαχτό του πολέμου (18η Μαίου 1943) προσυπέγραψε δυσανάγνωστα υπέρ της ...δραματουργίας, αδιαφορώντας για τις βόμβες που έσκαγαν γύρω του.

     Πόσα, απρόσμενα, παράξενα και, πάντως, πανέμορφα συμβάματα μπορούν να λάβουν χώρα γύρω μας, όταν συμπίπτει να κάνουμε τόσα λάθη που να αμαλγαματοποιούνται όλα σε μία αρμονική δημιουργική εξέλιξη... Ειδικώς, όταν αδιαφορούμε για τις θορυβώδεις ...βόμβες!

ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΗ ΔΥΝΑΜΗ 

ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗΣ

     Και σήμερα συνεχίσαμε την μελέτη του κειμένου της θεατροποιημένης διαλέξεως που ετοιμάζει η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" για να τιμήσουμε την μνήμη του πολεμιστή και λογίου της Αναγεννήσεως Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη, στο πλαίσιο της λειτουργίας της Σχολής μας του Ιππικού Θεάτρου.

     Οι αντίξοες καιρικές συνθήκες οι οποίες μας έχουν καθηλώσει εκτός Ιππευτηρίου δεν μας εμπόδισαν καθόλου να προχωρήσουμε στη θεατρική διδασκαλία του κειμένου του έργου, "θωρακισμένοι" στην ηρεμία ενός πλήρως ηχομεμονωμένου, κλειστου, χώρου που επιτρέπει την πλήρη αυτοσυγκέντρωση.

     Kαι η πρόοδος συνεχίζεται με την επίκληση στη δύναμη της υποκριτικής η οποία, ...περιέργως πως, εκτός από εφίππους ηθοποιούς, αναδεικνύει ικανότατους Εφιπποτοξότες, όπως οραματίσθηκε ευστόχως ο Ιδρυτής της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" σχεδιάζοντας την έναρξη της λειτουργίας της Σχολής του Ιππικού Θεάτρου της Ομάδος μας.

     Tο Παρίσι πρόλαβε να παραχωρήσει τα ανάκτορα των Βερσαλλιών στον υπέροχο Bartabas όπου και λειτουργεί το θεσπέσιο Ιππικό Θέατρο "Zingaro", ενώ τα πρωτόλεια βήματα ενός Ιππικού Θεάτρου γίνονται και στην Αθήνα με την πρωτοβουλία μιας ιδιαίτερης Ομάδος εφίππων πολεμικών τεχνών, των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία αποβλέπει στην διάδοση Αισθητικής σε μία κοινωνία η οποία ζει στο περιθώριο των ευρωπαϊκών εξελίξεων όταν η ίδια, κάποτε, αποτελούσε την καρδιά της Ευρώπης και του πολιτισμού της. 

      "Διατί να το κρύψωμεν, άλλωστε", μετά την μάχη της Πύδνας ...και οι πρώτοι έσονται έσχατοι, χωρίς αυτό να τους αποκλείει την δυνατότητα να αποκαταστήσουν τις ...αποστάσεις! Και τους "Έλληνες Κενταύρους" δεν μας ενδιαφέρουν οι "πρωτιές" αλλά το αυτονόητο χρέος της συνεισφοράς στον παγκόσμιο Πολιτισμό! Και η δύναμη της υποκριτικής συνεισφέρει τα μέγιστα στην βιωματική διαμόρφωση του πολεμικού χαρακτήρος κάθε διακονούντος μία Πολεμική Τέχνη. 

     Κι εκεί τα ανάκτορα των Βερσαλλιών κι εδώ τα απαράδεκτα των μητραλοιών, "εκάς οι βέβηλοι," λοιπόν, μακράν ο Μακρόν κι ενθάδε εγγύς ο ...χειμών, αφού η μετεωρολογική υπηρεσία ανήγγειλε επερχόμενο κύμα κακοκαιρίας με έντονες χιονοπτώσεις ακόμη και στο ...αμαρτωλό λεκανοπέδιο, οπότε, οψόμεθα ες Φιλίππους για Ιππασία! Έτσι, καθημερινώς θα αρκεσθούμε στην "εν κλειστώ και παραβύστω" διδασκαλία του Ιππικού Θεάτρου μας με την υπέροχη πανσέληνο του Φεβρουαρίου να προαναγγέλλει με την άλω της τον επερχόμενο δριμύτατο χιονιά ο οποίος, δυστυχώς, δεν θα είναι μόνο σε μετεωρολογικό "επίπεδο" αλλά και σε ...αστρολογικό το οποίο ήδη έχει αρχίσει να "σαρώνει" τους ανυποψίαστους...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

ΤΩΝ

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

     Η πρόσληψη του Σκηνοθέτη μας Γιάννη Δρίτσα ως καθηγητού δευτεροβαθμίου Εκπαιδεύσεως σε Σχολείο εκτός Αθηνών, με την επαύξηση του ήδη βεβαρυμένου φόρτου καθηκόντων του είχε ως αποτέλεσμα την μη διεξαγωγή της πρόβας του Ιππικού Θεάτρου αυτής της εβδομάδος.

     Το Δ.Σ. της  "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας" συγχαίρει τον Συνιδρυτή, Εταίρο και Συνασκούμενο Ιωάννη Δρίτσα για την πρόσληψή του στην τιμητική θέση του Δασκάλου νεαρών, μελλόντων, ακαδημικών Πολιτών!

     Εξ άλλου, η Σχολή του Ιππικού Θεάτρου καλωσορίζει τον 19χρονο νέο μαθητή της Γεώργιο ο οποίος, σήμερα, έκανε και την πρώτη επαφή του με τον Ίππο μας Sepp ο οποίος όχι μόνον τον απεδέχθη αλλά και του έδειξε την πλήρη εμπιστοσύνη και αγάπη του!

     Ο Γεώργιος, υπό την καθοδήγηση του Παντελή μας μετά τον, προβλεπόμενο, κύκλο Προσεγγίσεως, συνεργάσθηκε αρμονικότατα και ηγετικότατα με τον Sepp o οποίος δυσανασχέτησε μόνον όταν ο Γεώργιος ολοκλήρωσε αυτή την πρώτη επαφή του και παρέδωσε τον Ίππο στον επόμενο μαθητή κατευθυνόμενος προς την έξοδο του κλειστού Ιππευτηρίου! Όσοι προσέξαμε την αντίδραση του ευγενούς τετραπόδου μας, πραγματικά, συγκινηθήκαμε με τα ουσιώδη συναισθήματα ενός ζώου όπως αυτά εκφράζονται προς τον άνθρωπο!

ΚΑΤΑΛΥΟΝΤΑΣ 

ΤΟ ...ΑΘΗΝΑΙΟΚΕΝΤΡΙΚΟ "ΚΡΑΤΟΣ"!

     Αποτελεί "κοινό τόπο" τα πάντα στην Ελλάδα να εκπορεύονται (ίσως και να "εκπορνεύονται")  από την πρωτεύουσα και δη από το "κέντρο" της όπου, δυστυχώς και η έδρα της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων". Ευτυχώς, όμως, η Ομάδα μας δεν εμφορείται από "αθηναιοκεντρική" νοοτροπία και, αναφορικώς με την προετοιμαζόμενη απότιση φόρου Τιμής στη μνήμη του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη έκρινε σκόπιμο να ενσωματώσει και τα Παραρτήματά της των οποίων τα Μέλη θα πλαισιώσουν την τελικήν εκδήλωση η οποία θα είναι και η πρώτη σκηνική παράσταση της Σχολής Ιππικού Θεάτρου η οποία, ήδη, λειτουργεί επιτυχέστατα.

     

Έτσι, κατόπιν της ήδη γονίμου συνεννοήσεως με τον Σκηνοθέτη μας και Συνιδρυτή των "Ελλήνων Κενταύρων" Γιάννη Δρίτσα, όπως και με τους επικεφαλής των Παραρτημάτων μας, ήδη ξεκίνησε η υλοποίηση της πλαισιώσεως της παραστάσεως και με Μέλη της επαρχίας τα οποία, είτε με ρόλο, είτε χωρίς ρόλο στις πολυάνθρωπες σκηνές θα ενισχύσουν το επί σκηνής αποτέλεσμα, παραλλήλως με τους ήδη διδασκόμενους μαθητές της κεντρικής Σχολής των Αθηνών, ώστε να χαρούμε την επί σκηνής παρουσία "Ελλήνων Κενταύρων" όλης της Ομάδος και όχι μόνον των Αθηνών. Διότι προέχει η υλοποίηση των αγαθών οραμάτων σε πνεύμα Δικαιοσύνης αλλά και ρεαλισμού!

"AΛΜΑΤΑ" ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ

ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

     Ποιος λέει ότι μετά από δυο χρόνια αποχής από την Υπερπήδηση Εμποδίων, με ό,τι συνεπάγεται μια οποιαδήποτε σωματοδομή, ένας πρόσκαιρος τραυματισμός στο ένα χέρι και αρκετή  βάρυνση λόγω ...εορταστικής πολυφαγίας, μπορεί να σε εμποδίσει από το να ξαναβρείς την φόρμα σου επάνω από τα εμπόδια;

     Οι ανάγκες του Ιππικού Θεάτρου απαιτούν από τον έφιππο ηθοποιό να είναι έτοιμος να υπερπηδήσει, ανά πάσα στιγμή και ο Παντελής ως μαθητής της Σχολής Ιππικού Θεάτρου, σήμερα, μετά από δύο χρόνια αποχής από τα εμπόδια, ξαναβρέθηκε πάνω από αυτά και, μάλιστα, σε προσομοίωση σπαθηφορίας!

     Μπορεί να δυσκολεύτηκε να ξαναβρεί τον εαυτό του αλλά με αρκετά προπονητικά τεχνάσματα όχι μόνον τον βρήκε αλλά και μόνος του ζήτησε να καλπάσει πάνω από το "κάθετο" των 40 εκατοστομέτρων που θεωρείται η βάση για τους μαθητές του Ιππικού Θεάτρου.

     Σήμερα στο Ιππευτήριο των "Ελλήνων Κενταύρων" το μάθημα ήταν εντελώς διαφορετικό και πάντα τα εκπαιδευτικά συμπεράσματα σπουδαία.

     Αυτή τη φορά κατανοήσαμε βαθύτερα ότι τα μεν "εύκολα" πολύ συχνά καταντούν αδύνατα, τα δε "δύσκολα" ...ευκόλως πραγματοποιήσιμα και, εν προκειμένω, η χρήση των εισαγωγικών απολύτως σκόπιμη!

     Κάπως έτσι ο Παντελής μας, χωρίς να πολυ-ιδρώσει ο Ίππος μας ολοκλήρωσε την σημερινή ίππευσή του υπερπηδώντας με προσομοίωση σπαθηφορίας ενώ, σύντομα, θα τα καταφέρει και με πραγματική Σπάθη.

VIRTUS IN ARDUIS

     Την παρούσα ανάρτησε ετιτλοφόρησε ο εκ των πρωταγωνιστών της σημερινής ημερίδος Γεώργιος διότι, πράγματι, η υπέρβαση των δυσκολιών απαιτεί γενναιότητα! Και η "δυσκολία" δεν επικεντρώνεται στην τόξευση, στην ίππευση, στην έφιππη υποκριτική, ή, στην Έφιππη Τοξοβολία, αλλά σε όλα αυτά μαζύ, όταν πρόκειται να τα διεξέλθεις το ίδιο απόγευμα με την προσοχή και την προσδοκία υψηλής ποιότητος κατά την υπηρέτησή τους σε έναν υπαίθριο χώρο ερχόμενος σε "αντιπαράθεση" με το φυσικό φως που τώρα τον χειμώνα κάθε άλλο μπορεί να σε περιμένει! Γι αυτό κι οι "Έλληνες Κένταυροι" αν δεν ήμασταν μια Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας ή μια Σχολή Ιππικού Θεάτρου, σίγουρα θα θέλαμε να είμαστε μια μυρμηγκοφωλιά εργατικών εντόμων!

     Η σημερινή εκπαιδευτική ημερίδα των μαθητών του Ιππικού Θεάτρου ξεκίνησε με μία συνεπή προθέρμανση  για μία Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας ως ...ορεκτικό, στο κυρίως πρόγραμμα.

     Δύο πολύ καλώς συντονισμένων, μεταξύ, τους εκπαιδευόμενοι, εξαιρετικοί, ήδη και ως στατικοί Τοξότες και ως έφιπποι Τοξότες, δεν θα μπορούσε να πει κανείς ότι θα χρειάζονταν ιδιαίτερη προσπάθεια να καταλήξουν σε ένα ικανοποιητικό προπονητικό αποτέλεσμα.

     Και αυτοπειθαρχημένοι καθώς είναι, οι δύο Γεώργιοι, σ΄ αυτή την ημερίδα δεν παρέλειψαν ούτε το "ξεσκόνισμα" της Τοξοβολίας εξ Επαφής!

     Στο υπαίθριο Ιππευτήριο ο χώρος είναι ιδανικός από πλευράς τοξευτικών δυνατοτήτων αλλά και ασφαλείας, οπότε για τους δύο "Έλληνες Κενταύρους" η επιτυχής ολοκλήρωση αυτής της εισαγωγικής προσεγγίσεως ήταν δεδομένη.

     Και η κατάληξη αυτή, όπως αποτυπώνεται στον στόχο μόνον αισιοδοξία για το μέλλον και των δύο μας προσφέρει!

     Ξεκινώντας το μάθημα Ιππικού Θεάτρου σήμερα δώσαμε έμφαση στην εκφορά λόγου που να μπορεί να πλησιάσει την σκηνική πρόζα και όχι απλώς "θόρυβο δια του στόματος"!

     Οι φράσεις του σεναρίου ...εκστομίσθηκαν σε βάδην, τροχασμό αλλά και καλπασμό, με βαθμολόγηση της χροιάς 'πειστικότητός" τους αλλά και της οικονομίας της αναπνοής.

     Και σε αυτή την διαδικασία εκφοράς εφίππου σκηνικού λόγου απενοχοποιήσαμε ακόμη περισσότερο και την "στήριξη" επί των ηνιών ώστε να διευκολυνθεί η διαφραγματική αναπνοή με ό,τι αυτό σημαίνει.

\

     Και όταν έγινε βίωμα η φράση "Του στρατιώτη ο σύντροφος αν δεν είναι ο κίνδυνος δεν μπορεί να είναι κανείς άλλος!", ξεκίνησε η Έφιππη Τοξοβολία όχι με "αθλητές" αλλά με ΜΑΧΗΤΕΣ, όπως κάθε πολεμική τέχνη πρέπει να έχει!

     "Αφτιασίδωτες" στάσεις και χειρισμοί, καθ΄ όλες τις καλπαστικές τοξεύσεις και των δύο, έδειξαν ότι και οι δύο συγκεκριμένοι μαθητές της Σχολής του Ιππικού Θεάτρου ενισχύουν στο υποσυνείδητό τους τον ρόλο του μαχόμενου εφίππου και όχι του απλού εφίππου χειριστή του Τόξου.

     Και όλο το "πλέγμα" που παρέχει η διδασκαλία του Ιππικού Θεάτρου αντανακλάται στην άνεση και την αρμονία των καλπαστικών τοξεύσεων των δύο Γεωργίων που αποτυπώνονται σε όλο το οπτικοακουστικό υλικό κάθε μαθήματος.

     Επιπλέον, δε, εν προκειμένω δεν διαπιστώνουμε απλώς την άνεση και την αρμονία των μαθητών μας αλλά και την πλήρη χαλάρωσή τους μέχρι σημείου να ...ορχούνται εφίππως, παρασύροντας και τον Ίππο σε χορευτικές προεκτάσεις της κινήσεώς του!

     Ακόμη μια ημέρα ομαδικής ευδαιμονίας στο Ιππευτήριο των "Ελλήνων Κενταύρων", ακόμη μια ημέρα ατομικής και ομαδικής προόδου, πραγματικό "θυμίαμα" στη μνήμη του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη και όσων μας γνέφουν να τους θυμόμαστε για να μας ...θυμίζουν το άνυσμα της περιπετειώδους πορείας μας μέσα στον χρόνο!