ΑΠΟ ΤΗ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ  ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ  

ΤΩΝ

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

     Με υπευθυνότητα πραγματικού Αρχηγού, ο Αρπάλυκος δε παραλείπει τις προσωπικές του Προπονήσεις παρά το φόρτο των καθηκόντων του. Έτσι και την εβδομάδα που πέρασε, ο Αρπάλυκος επιβεβαίωσε την αξία του ως Αρχηγού των "Ελλήνων Κενταύρων" με ασκήσεις Ιππηλασίου και Έφιππης Τοξοβολίας.

     Δεινός Ιππέας, ο Αρπάλυκος σε κάθε Προπόνησή του επαναλαμβάνει τα ...τετριμμένα του τα οποία, όμως, αποτελούν "άπιαστες" επιδόσεις για τους κοινούς "θνητούς" Ιππείς των Ιππευτηρίων! 

     Κυριολεκτικώς ..."ιπτάμενος" υπεράνω εμποδίων, ο Αρπάλυκος ...διασκεδάζει πια με τα "κάθετα" υπερπηδώντας τα χωρίς σέλλα, χωρίς αναβολείς, χωρίς ηνίες και με ανενστόμιστο Ίππο! Γνήσιος, δηλαδή, "ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ"...! 

     Και, βεβαίως, τώρα που ο Αρπάλυκος ανεκάλυψε ακόμη ένα νέο Ίππο ιδανικό για την Έφιππη Τοξοβολία, δεν αφήνει την ...ευκαιρία να πάει χαμένη! Όταν ένας δυνατός Εφιπποτοξότης ...συναντά ένα δυνατόν Ίππο η ...εικόνα μιλά από μόνη της. 

     Στα χνάρια του Εκπαιδευτή του Αρπάλυκου και ο αρχάριός μας Γεώργιος δε δείχνει να υστερεί σε τίποτε ως νεοφώτιστος...αλογατάρης!

     Άψογος κατά την εκτέλεση των ασκήσεων Ιππηλασίου, ο Γεώργιος, δείχνει από νωρίς ότι θα υλοποιήσει με ευκολία εκείνο το "πολλώ κάρρονες"...!

     Και ξεκινώντας σωστά, ο Γεώργιος δε δυσκολεύεται να τοξεύσει και εφίππως σε βάδην, για πρώτη φορά, με λαμπρά αποτελέσματα. 

     Και, ιδού τα αποτελέσματα αυτής της πρώτης τοξεύσεως του Γεωργίου σε βάδην. Δύο βέλη στο κίτρινο! Καλύτερο ...προμήνυμα δε γίνεται!

     Γνήσιος "ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ" και ο Μηνάς μας ο οποίος επιμένει με πολύ χαμόγελο στα δύσκολα που του βάζει ο Αρπάλυκος!

     Με αξιοπρόσεκτην αυτοσυγκέντρωση, στα ελάχιστα πρώτα μαθήματά του και ήδη εκτελεί με ακρίβεια κάθε άσκηση, ακόμη και εκείνες της υπερπηδήσεως εμποδίων άνευ, ασφαλώς, σέλλας και αναβολέων!

     Το ίδιο καλός και στην Έφιππη Τοξοβολία, με αυτοσυγκέντρωση η οποία αντανακλάται στους χειρισμούς του και στην αποτελεσματικότητά τους.

     Και στο τέλος κάθε μαθήματος ο Μηνάς έχει κάθε λόγο να χαμογελά αγκαλιά με το τετράποδο "Δάσκαλό" του ο οποίος, μάλιστα, άρχισε να τον ακολουθεί όπου κι αν ο Μηνάς βαδίζει σαν το πιστότερο "pet"...

     Και ο Μηνάς μας διατηρεί το χαμόγελό του που το κερδίζει με τα πονεμένα από τη προσπάθεια χέρια του! Γιατί, αυτό το αποτέλεσμα στη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" μόνον με τα χέρια σε αυτή τη κατάσταση, κατακτάται! Εδώ, τα καλά δε κτώνται απλώς κόποις αλλά αίματι! Αυτή είναι η σχολή που επιδιώκει έμπρακτο μαχητικό αποτέλεσμα και όχι ..."δήθεν"!

     Στη Κοιλάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", είτε στο Ιππευτήριο είτε έξω από αυτό, τα "τύμπανα" θα ηχούν ακατάπαυστα και τα βέλη "όσων ζωντανών" θα διαγράφουν τις τροχιές τους μέσα στο χρόνο σπένδοντας στην εγρήγορση του πνεύματος Ελλήνων που τιμούν τις Παραδόσεις  της Φυλής! 

ΕΦΙΠΠΗ ΣΠΑΘΑΣΚΙΑ 

 MOUNTED SWORDSMANSHIP

     H "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ", με ιδιαίτερη ευχαρίστηση, ανακοινώνει την έναρξη Σχολείου Έφιππης Σπαθασκίας για τα Μέλη των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" από 28ης Νοεμβρίου 2015.

     "HELLENIC HORSEBACK ARCHERY SOCIETY" is particularly pleased to announce the start of a Mounted Swordsmanship School especially for the Members of "GREEK CENTAURS", since November 28th, 2015.

ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ Η ΣΠΑΘΗ

     Δυστυχώς, στη σημερινή Ελλάδα δεν υπάρχει Εκπαιδευτής προκειμένου να μας εκπαιδεύσει στη σωστή έφιππη χρήση της σπάθης. Προκειμένου να ξεπεράσουμε αυτή τη δυσκολία, ακολουθούμε πιστά τους κανόνες που αναφέρονται σε ένα από τα πιο παλιά (1912) υπηρεσιακά στρατιωτικά εγχειρίδια που προορίζονταν για την εκπαίδευση των ανδρών του Ελληνικού Ιππικού. Ακολουθώντας το προαναφερθέν στρατιωτικό εγχειρίδιο προσεγγίζουμε μέσα από το καλύτερο δρόμο την έφιππη χρήση της σπάθης και αυτό για μας γίνεται ορατό μέρα τη μέρα. Το εγχειρίδιο αυτό εμπεριέχεται στη Βιβλιοθήκη της «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ  ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ».  

     Εκτός από τα ελληνόγλωσσα στρατιωτικά εγχειρίδια της Βιβλιοθήκης μας, κατά την διάρκεια της εκπαιδεύσεώς μας στην έφιππη σπαθασκία ανατρέχουμε σε ένα βασικό εγχειρίδιο που συνέταξε ο George S. Patton ως Εκπαιδευτής Σπαθασκίας στο Σχολείο Ιππικού των Η.Π.Α. (1914).

     Aυτή καθαυτή η σπάθη την οποία χρησιμοποιούμε στην έφιππη σπαθασκία αποτελεί σχεδίαση του ιδρυτή των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» Αριστοτέλους Ηρ. Καλέντζη και είναι βασισμένη στην αρχαία «φαλκάτα» αλλά και στη Μογγολική σπάθη Ιππικού. Τα δύο αρχικά πρότυπα κατά την διάρκεια των δοκιμών τους αποδεικνύουν ότι είναι αρκετά ισχυρά ώστε να προξενήσουν σοβαρές ζημιές σε πολλά είδη υλικών (συμπεριλαμβανομένου και του σιδήρου) ενώ εκγυμνάζουν και τον σπαθηφόρο καρπό.

     Τέλος, καθώς ο σκοπός μας είναι να καταστούμε ικανοί στην έφιππη, ορθή, χρήση της σπάθης, πέραν από κάθε θεωρητική προσέγγιση επιδιώκουμε να απολαμβάνουμε τα αποτελέσματα του χειρισμού της περισσότερο από το να ακολουθούμε, απλώς, κάποιους κανόνες. Οι Πολεμιστές προτιμούν να μάχονται αντί να μελετούν σε σκιερές Βιβλιοθήκες κι έτσι κι εμείς προτιμούμε να χαιρόμαστε τις σπάθες μας  ιππεύοντας στο ύπαιθρο, καλπάζοντας και αναβιώνοντας τις τακτικές των ινδαλμάτων μας, των Ελλήνων Στρατιωτών της Αναγεννήσεως.

WE AND THE SABER

     Unfortunately in present-day Greece there is not a Master to teach us the proper use of the saber from a horse-back. To overcome this, we are following strictly the rules described in one of the oldest (1912) official Army-manuals devoted to instruct the Greek Cavalry men. Following aforementioned military manual we are approaching through the best way the use of saber from a horse-back and this is something obvious for us day by day! This manual belongs to the Library of “HELLENIC HORSEBACK ARCHERY SOCIETY”. 

     Except Greek military manuals stored in our Library, during our mounted swordsmanship training, we are referring often to the “Saber Exercise” American manual  prepared (1914) by Second Lieutenant George S. Patton, Jr., Fifteenth Cavalry, Master of the Sword at the Mounted Service School. 

     Τhe saber itself we are using during our training in mounted swordsmanship is a design of the founder of “Greek Centaurs” Aristotle H. Kalentzis based on the ancient “falcata” as well as the Mongolian cavalry saber.  The two first models of our new saber during their tests prove that they are enough strong to cause several damages in many type of materials (iron included) even exercising the user’s wrist.

     Finally, as our purpose is to be able to use properly our saber while οn a horse-back, further to any theoretic approach, we are trying to enjoy the results of its use more than, simply, to follow rules. Fighters prefer to fight than to study in dark libraries, so we do prefer to enjoy our sabers riding in open air, galloping and reviving the tactics of our idols, the Greek Estradioti (Soldiers) of Renaissance.