ΙΠΠΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ..."ΨΥΧΗ"!

     Τα μεγαλειώδη "πράγματα", οι ιδέες και κοσμοθεωρίες, ενώ παραμένουν "κατευθυντήριοι φάροι" για τους νουνεχείς ελαχίστους, συχνά, για τους πλείστους ολιγόνοες, λειτουργούν ως μικρές πυγολαμπίδες ("κωλοφωτιές") στο σκοτάδι, προσελκύοντας πίσω τους ...κουνούπια! Κατ΄ ευθείαν αναλογία τούτου, στο παγκόσμιο plateau της Έφιππης Τοξοβολίας ως ακρογωνιαίας μαχητικής δραστηριότητος του Ανθρώπου, συναντούμε την ίδια σχέση πληθύος νουνεχών και μη, όμως, κατά κανόνα διακρίνουμε την υπερίσχυση της βασικής παραμέτρου της γενναιοψυχίας σε όσους καταγίνονται με αυτήν! Ενδεικτικό τεκμήριο αυτού του κανόνος και ο Βασίλης μας, το νέο Μέλος της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" και της Σχολής Ιππικού Θεάτρου που σήμερα ίππευσε για πρώτη φορά μαζύ μας!

     "Γήινος", οξυδερκέστατος και γενναίος, θέλησε να παίξει στις τελευταίες εκλογές και χωρίς κανένα μέσο, κανέναν υποστηρικτή, καμία δημοσιότητα, με μόνο "όπλο" την σκέψη του κατέκτησε ...3% (!) μοιράζοντας τα φυλλάδιά του από ένα πεζούλι μην έχοντας χρήματα για "περίπτερα" και άλλα διαφημιστικά κόλπα, βρέθηκε κοντά μας με την απλότητα του πραγματικά σημαντικού για να υποστηρίξει τη θεατρική μας προσπάθεια και μας έδωσε βάσιμες ελπίδες για την ύπαρξη πραγματικών ποιοτικών Ανθρώπων σε μία κοινωνία ποιοτικής "γύμνιας"!

     Ο Βασίλης, επιλεγμένος από την Ιππική, κατάφερε να κατανοήσει και να αγαπήσει τον Ίππο και, αυτοδίδακτος, να τον ιππεύει. Η σχέση του με τον Ίππο αξιοπρόσεκτη: σε όλη την διάρκεια του μαθήματός του πολλές φορές είπε "Σε ευχαριστώ!"  στον Ίππο του και αυτός έδειξε ότι κατάλαβε πολύ καλά αυτό που άκουσε! Μοναδική εμπειρία για όσους ήμασταν παρόντες! Και μπορεί αυτό που μόνος του έμαθε να μην συνιστά το ακριβέστερο αποτέλεσμα, μπορεί, για την ασφάλεια του Ιππέως να χρήζει διορθώσεων, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε παρά να υποκλιθούμε σε ό,τι ο νεαρός Βασίλης κατάφερε ιππεύοντας διάφορους Ίππους.

     Το σημερινό μάθημα του Βασίλη μαζύ μας ήταν περισσότερο "διερευνητικό" ώστε να μπορέσουμε να σταθμίσουμε το ιππευτικό του επίπεδο και, πραγματικά, παρά τις όποιες ατέλειες, μας ικανοποίησε! 

     Ικανότατος στην εφίππευση δι εφάλσεως, όχι μόνον δεν αντιμετώπισε καμία δυσκολία αλλά τα κατάφερε εφαρμόζοντας και ιδιαίτερη "στρατηγική" ώστε να αποφύγει επιβαρύνσεις και οχλήσεις  του Ίππου 

     Στο εναρκτήριο εισαγωγικό μέρος και στις κλασικές ασκήσεις ενσυναισθήσεως ισορροπίας κατά την εγκατάλειψη του Ίππου, ο Βασίλης "βαθμολογήθηκε" με άριστα!

     Αξιοπρόσεκτη η επικοινωνία του με τον Ίππο ο οποίος τις περισσότερες φορές ήταν συντονισμένος με την προετοιμασία αφιππεύσεως του αναβάτη του, μειώνοντας την ταχύτητά του και βραχύνοντας τον τελευταίο διασκελισμό του μέχρι πλήρους ακινητοποιήσεως.

     Αν και στο Ιππευτήριό μας δεν επιτρέπεται η εισαγωγή ιδιωτικών οικοσίτων, ο σταθερός τετράποδος συνοδός του Βασίλη όχι μόνον υπήρξε καλοδεχούμενος αλλά και αφέθηκε ελεύθερος να παρακολουθεί από κοντά το μάθημα του Βασίλη για να διαπιστώσουμε ακόμα βαθύτερα την σχέση του Βασίλη με τον φυσικό κόσμο ο οποίος τον περιβάλλει και δεν λαθέψαμε! Ο τετράποδος...Στέλιος,από την πρώτη στιγμή ένιωσε τόσο οικείος προς το όλο ζωντανό και μη περιβάλλον ώστε αμέσως τον αποδέχθηκε ο Ίππος μας ο οποίος δεν είναι διόλου συνηθισμένος να εργάζεται και να καλπάζει περιτρεχάμενος από άλλα άγνωστα ζώα! Παρά ταύτα, Ίππος και, άγνωστος, τετράποδος ...Στέλιος λειτούργησαν σε αγαστή, ασφαλέστατη, συνύπαρξη με τον Βασίλη να τεκμηριώνει και πάλι τον σπάνιο φυσιοκεντρισμό που τον χαρακτηρίζει, διαπαιδαγωγώντας τόσον επαρκώς τον σκύλο του!  

     Αποκορύφωμα του σημερινού του πρώτου μαθήματος του Βασίλη ήταν η "δίψα" του να ...υπερπηδήσει για πρώτη φορά  εμπόδια, κάτι που δεν είχε κάνει ποτέ πριν! Μόλις ο Βασίλης είδε το τεράστιο Ιππευτήριο με έτοιμα τα εμπόδια στο μεγαλύτερο τμήμα του να τον προκαλούν, δειλά-δειλά μας ζήτησε να τα ιππεύσει σε αυτό το μεγάλο μέρος χωρίς εξ αρχής να θέλει να "καρφωθεί" ότι στόχος του ήταν η υπερπήδηση... κι εμείς τον αφήσαμε αναμένοντας αυτό που είχαμε ...μυριστεί. Μετ΄ ου πολύ, δειλά-δειλά και πάλι,άρχισε να ...ζαχαρώνει τα εμπόδια εκτελώντας το επίπεδο πρόγραμμά του, αλλά το εξασκημένο "μάτι" του Εκπαιδευτή είχε αντιληφθεί το "τι έπαιζε" στον ψυχισμό του μαθητή, οπότε τον ρώτησε διακριτικά, όχι εάν ήξερε να υπερπηδά εμπόδια (διότι ήταν φανερό πως δεν ήξερε!) αλλά εάν θέλει να υπερπηδήσει και ο Βασίλης ακαριαία απήντησε "ναι", οπότε ο Εκπαιδευτής του έδωσε το "πράσινο φως", αναλαμβάνοντας το μεγάλο ρίσκο και έτοιμος να προλάβει κάθε δυσάρεστο απρόοπτο. Και, όπως συμβαίνει πάντα στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", μετά από κάποιες αρνήσεις κλπ,ο Βασίλης κατάφερε να υπερπηδήσει για πρώτη φορά, όχι μεσοβέζικα "χ", αλλά κατευθείαν κάθετο 0.50m με ασφαλέστατο κάθισμα!

     Ιππεύοντας με "ψυχή", όπως ο Βασίλης, η Ιππασία κορυφώνεται και αυτός είναι ο κανόνας στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων". "Ψυχή" για την απόφαση, "ψυχή" για τον τρόπο, "ψυχή" για την ανάληψη ευθύνης! Με μια λέξη "ΨΥΧΗ"!

     Εξαιρετικός σε αυτή την εκπαιδευτικήν ημερίδα και ο Παντελής ο οποίος, κατ΄ αρχήν, εξετέλεσε άνετες εφιππεύσεις δι΄ εφάλσεως πριν επιδοθεί σε, επίσης άνετους, καλπασμούς. 

     Βελτιωμένος κατά πολύ και έτοιμος για εξετάσεις διαπιστεύσεως σε Εφιπποτοξότη, ο Παντελής και σήμερα επιβεβαίωσε την εφιπποτοξοτική ικανότητά του όντας, βεβαίως κι αυτός ένας φυσικότατος Άνθρωπος!

     Υπέροχες εμπειρίες σ'  ετούτη την Ομάδα όπου μακράν ομφαλοσκοπήσεων και μεμψιμοιριών που ενθαρρύνει η περιβάλλουσα παρακμιακή πραγματικότητα, ο μόχθος μιας δημιουργικής, πολυσχιδούς, συνεισφοράς στον Πολιτισμό δικαιώνει την ανθρώπινη ιδιότητα!

ΜΑΚΑΡΙ...!

     Ο Ιδρυτής της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" είχε πολλά χρόνια να νιώσει την έντονη δυναμική αυτής της εκπαιδευτικής ημερίδος, ίσως, από τα χρόνια των εκπαιδεύσεών του στη Κοιλάδα του Οργανισμού "KASSAI"!

     Δύο Ίπποι με πέντε εκπαιδευόμενους με ταυτόχρονη εξάσκηση σε διαφορετικά αντικείμενα και με την παραγωγή ενός αιθεριου "στροβιλισμού" διαρκούς προόδου που έφθασε στην απίστευτη κορύφωση, μέσα σε λίγα λεπτά, να "φέρει" δύο εκπαιδευόμενους σε άριστο υπερπηδητικό κάθισμα, παρά το ότι και οι δύο ίππευαν μόλις στο δεύτερο μάθημα Υπερπηδήσεως Εμποδίων, άνευ αναβολέων, με το ένα χέρι επί των ηνιών και το άλλο σε προσομοίωση σπαθηφορίας!

     Μπορεί οι δύο Ίπποι να αντενδείκνυται να συνευρεθούν στον ίδιο χώρο (επιβήτορας και φοράδα) μπορεί οι δύο μαθητές να είναι προχωρημένοι ενώ οι τρείς αρχάριοι, μπορεί ο Εκπαιδευτής να είναι ένας και ο χρόνος περιορισμένος προϋποθέτοντας την ταυτόχρονη και συνεχή εργασία όλων, εν τούτοις, η σχεδίαση αυτής της ημερίδος έγινε με γνώμονα την πρόοδο όλων τόσο προσεκτικά ώστε, στο τέλος της όλοι, εκπαιδευόμενοι, Ίπποι και Εκπαιδευτής ένιωσαν ότι αυτή η ημερίδα άξιζε πολλά!

     Έτσι, ενώ ο ένας εκ των προχωρημένων με την φοράδα ξεκίνησε το δεύτερο μάθημα Υπερπηδήσεως Εμποδίων στο κλειστό Ιππευτήριο, ο έτερος των προχωρημένων ανέλαβε τους αρχαρίους στο κυκλοτερές για να τους μυήσει στην συραγώγηση

     Κι ενώ στο κλειστό Ιππευτήριο η υπερπήδηση έβαινε άριστα, στο κυκλοτερές, ομοίως άριστα έβαινε και η συραγώγηση!

     Ακολούθως, ο μέχρι τώρα προχωρημένος που μυούσε τους αρχαρίους στη συραγώγηση, εφίππευσε την φοράδα για το δικό του μάθημα Υπερπηδήσεως Εμποδίων στο κλειστό Ιππευτήριο, ενώ οι υπόλοιποι εξακολουθούσαν να συραγωγούν στο κυκλοτερές.

     "Ορχήστρα" σήμερα η Σχολή μας, εργώδης και σιωπηλή με ορατή την πρόοδο στον καθένα μας.

     Οι δύο Γεώργιοι, πραγματικά, απρόσμενα αποτελεσματικοί και "αέρες" πάνω από το εμπόδιο το οποίο, σήμερα, ήταν κάθετο και, στο τέλος, ύψους εξήντα εκατοστομέτρων. 

     Παρά το ότι ήταν μόλις το δεύτερο μάθημά τους στην Υπερπήδηση Εμποδίων, η διδασκαλία έφερε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα και η στάση του κορμού καθ΄ όλη την υπερπηδητική τροχιά ήταν έως και ιδανική!

     Πολύ καλή και η ανταπόκριση των αρχαρίων μας στην συραγώγηση με σωστές προσεγγίσεις οι οποίες μπορεί να χρειάζονται βελτίωση αλλά, ως πρωτόλειες, ήσαν ...αξιοπρεπείς!

     Σήμερα προχώρησε και σε εξιδανίκευση του "καθίσματός" του στον τροχασμό και ο Ιωάννης.

     Ο Ιωάννης, σήμερα τρόχασε και ποιοτικότερα και επιμηκέστερα με άνεση διευθύνσεως και ελέγχου του Ίππου του. Γνωστόν, άλλοτε το ρηθέν υπό του Kassai Lajos" "Practice, and practice, and practice...!".

     Παρά την απασχόλησή τους με την βασική διασύνδεση Ίππου και Ιππέως, την συραγώγηση, τόσο ο Δημήτρης όσο και ο Ανδρέας μας, στο τέλος, εφίππευσαν και αυτοί ώστε να φύγουν από το Ιππευτήριο με μία μικρή "προίκα" μυικής μνήμης, διαφορετική για τον καθένα.

     Ο Δημήτρης μας πέρασε βαλβίδες με τα χέρια στην έκταση ώστε να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο το "καθισμά" του.

     Έτσι, τον χαρήκαμε στον στίβο να βελτιώνει την "σχέση" του με τον Ίππο του, ενώ ο τελευταίος, πλέον, τον αποδέχεται ως λίαν ...καλοδεχούμενο!

     Το ίδιο ...καλοδεχούμενο ο Ίππος της Σχολής μας θεωρεί και τον Ανδρέα τον οποίο σήμερα υποβάλαμε στην εναρκτήρια διαδικασία της ασφαλούς αφιππεύσεως εν κινήσει με την διατήρηση των ηνιών ανά χείρας.

     Μακάρι κάθε εκπαιδευτική ημερίδα στο Ιππευτήριο να εμφανίζει τέτοια δυναμική προόδου για τους μαθητές του, δηλαδή, για όλους μας! Μακάρι...!

ΔΙΕΓΕΙΡΟΝΤΑΣ 

ΤΗΝ ΥΠΕΡΠΗΔΗΤΙΚΗ "ΜΝΗΜΗ" 

ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ

     Σε όλους τους "παροικούντες" την ...Ιππική, είναι γνωστή η συνδυαστική μνήμη του Ίππου την οποίοα, οι ιππεύοντες, αξιοποιούμε ή και εκμεταλλευόμαστε προκειμένου να επιτύχουμε βελτίωση της ιππικής εκπαιδεύσεώς μας και των ιππικών επιδόσεών μας. Και η παραπάνω φωτογραφία η οποία αναρτήθηκε σε προηγούμενο δημοσίευμά μας συνδέεται με την κατάδειξη της σημασίας της συνδυαστικής μνήμης του Ίππου στην επιτυχή διεξαγωγή της υπερπηδητικής διδασκαλίας σε ένα μάθημα Υπερπηδήσεως Εμποδίων σε αρχάριο μαθητή όπου η υπερπηδητική ικανότητα του Ίππου προηγείται ως αναγκαιότητα.

     Ο συγκεκριμένος Ίππος ο οποίος, ήδη, είναι καλώς εκπαιδευμένος στην Υπερπήδηση Εμποδίου επιλέγεται και στο συγκεκριμένο μάθημα αρχαρίου  α λ λ ά, ο Εκπαιδευτής, θα φροντίσει εξ αρχής να διεγείρει την υπερπηδητική "μνήμη" του Ίππου ώστε με ασφάλεια και γονιμότητα να διεκπεραιώσει με ωφέλεια το μάθημά του προς τον εκπαιδευόμενο.

     Ο "υπαινιγμός εμποδίου", δηλαδή, οι ορθοστάτες με την βαλβίδα ριγμένη καταγής, τοποθετείται επί τμήματος στίβου ο οποίος χρησιμοποιείται ως υπερπηδητική "διαδρομή" και παρά το ότι η βαλβίδα παραμένει καταγής άνευ αναπτύξεως ύψους, ο Ίππος την εκλαμβάνει ως πραγματικό εμπόδιο μέσα στο πλαίσιο της συνδυαστικής του μνήμης.

     Έτσι, παρά το ότι η βαλβίδα παραμένει καταγής, όταν ο Ίππος διευθύνεται από τον εκπαιδευόμενο προς τον "υπαινιγμό εμποδίου" σε τροχασμό, ο Ίππος ενστικτωδώς δεν διέρχεται ομαλώς υπεράνω της βαλβίδος, όπως άνετα θα μπορούσε, αλλά την ...υπερπηδά, έστω και χαμηλά, αλλά, πάντως, την  υ π ε ρ π η δ ά διότι αυτό του επιτάσσει η συνδυαστική μνήμη του.

     Αυτή την, φαινομενικώς, άσκοπη και έστω χαμηλήν, υπερπήδηση την προκαλεί ο Εκπαιδευτής δια καταλλήλων εντολών προς τον εκπαιδευόμενο ζητώντας του να δώσει ώθηση με τα πόδια του στον Ίππο ολίγον προ της βαλβίδος, προκειμένου να εισαγάγει τον Ίππο στην υπερπηδητική "μνήμη" προετοιμάζοντάς τον για το μάθημα που θα ακολουθήσει κατόπιν.

     Μια μικρή λεπτομέρεια για όσους Εκπαιδευτές επιδιώκουν να επισπεύσουν ένα υπερπηδητικό μάθημα ώστε να μη κουράσουν ασκόπως Ίππο και εκπαιδευόμενο, μία πτυχή ευφυούς διδασκαλίας Υπερπηδήσεως Εμποδίων.

"AΛΜΑΤΑ" ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ

ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

     Ποιος λέει ότι μετά από δυο χρόνια αποχής από την Υπερπήδηση Εμποδίων, με ό,τι συνεπάγεται μια οποιαδήποτε σωματοδομή, ένας πρόσκαιρος τραυματισμός στο ένα χέρι και αρκετή  βάρυνση λόγω ...εορταστικής πολυφαγίας, μπορεί να σε εμποδίσει από το να ξαναβρείς την φόρμα σου επάνω από τα εμπόδια;

     Οι ανάγκες του Ιππικού Θεάτρου απαιτούν από τον έφιππο ηθοποιό να είναι έτοιμος να υπερπηδήσει, ανά πάσα στιγμή και ο Παντελής ως μαθητής της Σχολής Ιππικού Θεάτρου, σήμερα, μετά από δύο χρόνια αποχής από τα εμπόδια, ξαναβρέθηκε πάνω από αυτά και, μάλιστα, σε προσομοίωση σπαθηφορίας!

     Μπορεί να δυσκολεύτηκε να ξαναβρεί τον εαυτό του αλλά με αρκετά προπονητικά τεχνάσματα όχι μόνον τον βρήκε αλλά και μόνος του ζήτησε να καλπάσει πάνω από το "κάθετο" των 40 εκατοστομέτρων που θεωρείται η βάση για τους μαθητές του Ιππικού Θεάτρου.

     Σήμερα στο Ιππευτήριο των "Ελλήνων Κενταύρων" το μάθημα ήταν εντελώς διαφορετικό και πάντα τα εκπαιδευτικά συμπεράσματα σπουδαία.

     Αυτή τη φορά κατανοήσαμε βαθύτερα ότι τα μεν "εύκολα" πολύ συχνά καταντούν αδύνατα, τα δε "δύσκολα" ...ευκόλως πραγματοποιήσιμα και, εν προκειμένω, η χρήση των εισαγωγικών απολύτως σκόπιμη!

     Κάπως έτσι ο Παντελής μας, χωρίς να πολυ-ιδρώσει ο Ίππος μας ολοκλήρωσε την σημερινή ίππευσή του υπερπηδώντας με προσομοίωση σπαθηφορίας ενώ, σύντομα, θα τα καταφέρει και με πραγματική Σπάθη.

ΠΡΩΤΗ ΥΠΕΡΠΗΔΗΣΗ ΕΜΠΟΔΙΩΝ

     Αλματώδης η σημερινή πρόοδός μας με, πρωτόλεια, υπερπηδητικά άλματα,  σε ένα εισαγωγικό μάθημα στην Υπερπήδηση Εμποδίων, των δύο Γεωργίων αλλά και μια δυναμική επανασύνδεση του Ιωάννη με την Ιππασία. 

     Το προσφιλές μας υπαίθριο Ιππευτήριο παρέμεινε, σήμερα, άδειο μιας και οι βροχές των τελευταίων ημερών μετέτρεψαν το έδαφός του σε ελαφρώς ολισθηρό κι έτσι προτιμήσαμε την σιγουριά του καλώς οργανωμένου κλειστού Ιππευτηρίου μας.

     Στον Σταύλο ο γνωστός "συνωστισμός" των Συνασκουμένων να περιποιούνται, προ εργασίας, τον Ίππο της Σχολής.

     Και αυτή την "ειδική," θα λέγαμε, ημέρα, παρούσα ήταν και η αγαπημένη μας Βάλια  μαζύ με τον Συνιδρυτή των "Ελλήνων Κενταύρων", πρωταγωνιστή του θεάτρου και Δάσκαλο της Ομάδος στη Σχολή του Ιππικού Θεάτρου μας, Γιάννη Δρίτσα.

     Με στρατιωτική πειθαρχία και αυστηρά "τεκτονημένο" σχεδιασμό, η σημερινή εκπαιδευτική ημερίδα εισαγωγής των δύο Γεωργίων στην Υπερπήδηση Εμποδίων, ξεκίνησε όπως προβλέπεται με διέλευση βαλβίδων. 

     Αν και οι δύο, σημερινοί, εκπαιδευόμενοι, ως νέοι μαθητές μας δεν έχουν παρακολουθήσει τα προηγούμενα σχετικά σεμινάρια, ούτε καν το θεωρητικό αναλυτικό που είχε γίνει στο παρελθόν, εν τούτοις η μέχρι τώρα άρτια εκπαίδευσή τους συνέβαλε ώστε αμέσως να εισαχθούν στις παραμέτρους της Υπερπηδήσεως Εμποδίων.

     Η καθιερωμένη διέλευση βαλβίδων, μετά ηνιών και άνευ ηνιών τους "έφερε" και τους δύο στην διευθυντική ευθεία η οποία αποτελεί το τελικό σκέλος κάθε υπερπηδητικής διαδρομής, βαθαίνοντας, ταυτοχρόνως και το "κάθισμά" τους.

     Και, η εμφανής άνεση ορθής διελεύσεως βαλβίδων, ήταν και το "πράσινο φως" της ενάρξεως των υπερπηδητικών προσπαθειών οι οποίες άρχισαν ...διακριτικά!

     Η διακριτικότητα της ενάρξεως της υπερπηδητικής διδασκαλίας για κάθε μαθητή σταθμίζει, από πλευράς Εκπαιδευτή, το φυσικό δέος του Ιππέως για το εμπόδιο το οποίο ο Ίππος ξέρει να υπερπηδά αλλά όχι, αμέσως και ο αναβάτης του. Έτσι ως πρώτο στάδιο ενδείκνυται μία διάταξη ημιανυψωμένης διαγωνίως, βαλβίδος, την οποία ο υπερπηδητής αναβάτης ενθαρρύνεται να υπερπηδήσει, αρχικώς, στο χαμηλότερο άκρο της το οποίο "ακουμπά" στο έδαφος. Έτσι, ο μεν αναβάτης δεν αγωνιά για την ανύψωση του Ίππου, ενώ ο Ίππος ελαφρώς και ενστικτωδώς ανυψούται εισάγοντας τον αναβάτη στην διαδικασία και "ψυχολογία" της απογειώσεως (take off) που σημειώνεται πάντοτε προ του εμποδίου από τον Ίππο.

     Και σε αυτή την εναρκτήρια υπερπηδητική διαδικασία και οι δύο εκπαιδευόμενοί μας υπήρξαν πολύ καλοί, οπότε, το επόμενο βήμα ήταν επί θύραις.

     Και, οποία χαρά για τον Εκπαιδευτή παρατηρώντας την ενστικτώδη, ορθότατη, διευθέτηση του κορμού των εκπαιδευομένων με ελαφρά προς τα οπίσω κλίση κατά την προσγείωση μετά την υπερπήδηση! Ορθή εκπαίδευση σε επίπεδη εργασία ισούται με ορθές "αντανακλάσεις" στην Υπερπήδηση Εμποδίων!

     Τώρα η βαλβίδα οριζοντιώθηκε σε ένα ύψος 40 εκατοστομέτρων από την επιφάνεια του στίβου και, έτσι, οι δύο εκπαιδευόμενοι αντιμετώπισαν την περίπτωση υπερπηδήσεως καθέτους εμποδίου για πρώτη φορά στην εκπαίδευσή τους,.

     Και, επειδή [και] στην Ιππασία αποκαλύπτεται ο χαρακτήρας μας, ενώ ο ένας Γεώργιος ιππεύει "εγκεφαλικά" έως ...ζενικά, ο έτερος Γεώργιος δεν χάνει ευκαιρία να μας διαβεβαιώσει για το sangue latino που διατρέχει τις μεσογειακές του ...φλέβες. Έτσι...

     Είδαμε και τέτοιες σκηνές, όπως στην φωτογραφία  που ακολουθεί, όπου ο αναβάτης δείχνει να ίπταται σε πελάγη ...ταραντέλας λίαν κεφάτης έως teatrale, έτοιμος για έφιππο χορόδραμα στην Αρένα της Verona!

     Kαι μιας και αναφερόμεθα στο  συγκεκριμένο ...tamperamento, τον είδαμε και να εφορμά κατά του εμποδίου με προ-Caprilli "κάθισμα" μέχρι σημείου να διαπορούμε και να μην ξέρουμε, πια, μέχρι ποίου βαθμού στον συγκεκριμένο εκπαιδευόμενο ένας κεντροευρωπαϊκός προπατορισμός δονεί την ύπαρξή του...

     Με τάχιστη την "άφιξη" των δύο εκπαιδευομένων στην επιθυμητή, πρώτη, υπερπηδητική "έκβαση" η εκπαιδευτική ημερίδα συνεχίσθηκε και ολοκληρώθηκε με ένα επανασυνδετικό με την Ιππασία μάθημα που προσέφερε ο Γεώργιος Φούκας στον Ιωάννη μας.

     Συνεχώς πλάι στον εκπαιδευόμενό του ο Γεώργιος, του έδωσε σωστές "κατευθύνσεις ώστε να "καθίσει" με ασφάλεια σε έναν ήδη ασφαλέστατο Ίππο και να εστιάσει την προσοχή του στους διευθυντικούς χειρισμούς.

     Τρεις εξαιρετικοί συνεργάτες, ο Ίππος, ο Γεώργιος και ο Ιωάννης σε συντομότατο χρόνο και χωρίς κανείς να αισθανθεί κόπωση, έφτασε ο τελευταίος να τροχάζει επί μακρόν και με ασφάλεια "καθίσματος" και διευθυντικών χειρισμών.

     Ο ευτυχέστατος Ίππος, πάντοτε χωρίς να ιδρώσει αφού πάντοτε εφαρμόζουμε στην εκπαίδευσή μας την διαλειμματική τακτική, απόλαυσε στο τέλος όλα τα ποπ-κορν που έφερε μαζύ του ο Ιωάννης.

     Και βεβαίως, όπως πάντοτε, χαρήκαμε τον Ίππο μας αφοδεύοντα υγιέστατης υφής κόπρανα τα οποία πάντοτε ελέγχουμε και επιβεβαιώνουμε το "καλώς έχειν" της υγείας του το οποίο μας απασχολεί υπεράνω όλων στο Ιππευτήριο.

     Και επειδή θεωρούμε και Τιμή μας την συνεισφορά στην ευημερία του Ίππου με πρώτον παράγοντα την καθαριότητα Σταύλου και Ιππευτηρίου, ο Ιωάννης  έσπευσε εν ριπή οφθαλμού να περιμαζέψει τον χρυσίζοντα "θησαυρό' του Ίππου μας από τον στίβο του Ιππευτηρίου.

     Και, μετά την εργασία, σε ρόλο, πια, όχι πρωταγωνιστή του θεάτρου όπως είναι στην προσωπική του καθημερινότητα αλλά σε ρόλο ταπεινού σταυλίτη, ο Γιάννης Δρίτσας διεκπεραίωσε όλες τις μετά-ίππευση εργασίες αποθεραπείας και καθαριότητος του Ίππου.

     Βεβαίως, όχι μόνον ο Ιωάννης αλλά και όλοι οι Συνασκηθέντες, έσπευσαν να καθαρίσουν φάτνες, να απορρίψουν στον κοπρώνα του Σταύλου τα γνωστά "περιττά" και να εκτελέσουν, εν γένει, σταυλικά καθήκοντα.

     Κι εδώ το sangue latino υπήρξε λίαν ,,,προσγειωμένο και συνεπέστατο! Φαντασθείτε να μας έκανε με την πηρούνα ό,τι έκανε περνώντας το εμπόδιο...

     Προς το πλυντήριο των Ίππων ο Γεώργιος με τον Ιωάννη και ανάμεσά τους το πολύτιμο τετράποδό μας, για την τελική καθαριότητα.

     Και με τους δύο "πεσμένους" στην περιποίηση του Ίππου (ούτε οι κυρίες της υψηλής κολωνακιώτικης κοινωνίας δεν έχουν δύο κομμωτές στον "Άγγελο"...) το τετράποδό μας αφέθηκε σε υψηλές φροντίδες πριν αφεθεί να ηρεμήσει στη φάτνη του.

     Τελική πρόνοια το φρέσκο ροκανίδι για να ξαπλώσει και να κυλιστεί όταν μείνει μόνο του κι αυτό φερμένο στο χέρι από αυτούς που το αγαπάνε και το νοιάζονται.

     Και ο τελευταίος αποχαιρετισμός των λατρευτών μας πλασμάτων που μας προσφέρουν την χαρά της Ιππασίας, πάντοτε είναι ο "επίλογος" των υπέροχων στιγμών μας στο Ιππευτήριο. Κι εμείς, υπέρτατα ευγνώμονες σ΄ αυτά τα πλάσματα που η προνομία των επιλογών μας εντάσσει στην καθημερινότητά μας δίνοντας ομορφιά στη ζωή μας!