Ο ΔΙΑΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ, ΔΕΝ ΜΙΛΑ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ!

 Ο ΔΙΑΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ, ΔΕΝ ΜΙΛΑ ΠΟΤΕ 

ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ!

     Εξ όσων διδαχθήκαμε στην Μεγάλη Παγόδα του Παρισιού για τον Διαλογισμό και ισχύουν το ίδιο παγκοσμίως, μέχρι το μακρινό "Κέντρο Διορατικού Διαλογισμού" [Wat Rampoeng (Tapotaram)] της Ταϋλάνδης, στον διαλογιζόμενο απαγορεύεται να μιλά για τον Διαλογισμό του και να επιδίδεται σε συγκρίσεις του ατομικού του Διαλογισμού με τον Διαλογισμό των άλλων συν-διαλογιζομένων του!  

     Το μέτρο αυτής της απαγορεύσεως είναι ζωτικό για την αποτροπή ανταγωνιστικών καταστάσεων οι οποίες κάθε άλλο ευνοούν την συλλογική πρόοδο ομάδος συνασκουμένων, εγείροντας κινδύνους ανοήτων διαπροσωπικών συγκρούσεων οι οποίες διαταράσσουν ή και αποκλείουν κάθε προοπτική ατομικής και συλλογικής ανελίξεως.  

     Ομοίως με τον Διαλογισμό και στην ιππικήν εκπαίδευση, ο εκπαιδευόμενος στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" αποθαρρύνεται να επιδίδεται σε φθοροποιές διαπροσωπικές κρίσεις και συγκρίσεις που καταλήγουν σε συγκρούσεις και ανακόπτουν κάθε πρόοδο. Και προς αυτή την κατεύθυνση παραπέμπει το εφαρμοζόμενο "Σχολείο Σιωπής", δηλαδή, η από την έναρξη και μέχρι την λήξη κάθε μαθήματος απαγόρευση κάθε μορφής συζητήσεως εκτός, βεβαίως, ο,τιδήποτε σχετίζεται με την ομαλήν εξέλιξη του ατομικού μαθήματος κάθε εκπαιδευομένου. Ενώ, η ασφαλιστική δικλείδα του "Κύκλου της Ομάδος"  διατηρείται για την επίλυση κάθε προβλήματος σχέσεων στο εσωτερικό των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Άλλωστε, εκ της ιδρύσεώς τους, οι "Έλληνες Κένταυροι" είναι γνωστοί για τον παρα-μοναστικό, εσωτεριστικό, χαρακτήρα τους, αποβάλλοντας ό,τι καφενοβιακό και αγοραίο ...παρεισφρέει!

     Ας μην είναι η γαλήνια "θάλασσα" του διαχρονικού διάπλου μας το αίτιο να λησμονούμε κάποιες βασικές αρχές λειτουργίας της Σχολής και της Ομάδος μας, κρατώντας κατά νου ότι μπορεί το ταξίδι να είναι ακύμαντο, αλλά η ναυσιπλοία διέπεται από Νόμους.

KRISHNAMURTI FOUNDATION

 KRISHNAMURTI FOUNDATION

     Γνωστή η παγία αναζήτηση γνώσεως στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" καθώς και η συνεχής προσπάθειά μας στην εξεύρεση των πλέον εγκρίτων Δασκάλων για την διαρκή τελείωσή μας στο βάθος του χρόνου του βίου μας! Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, εξασφαλίσαμε την υποστύλωση των προσπαθειών μας, ειδικώς, στον τομέα της βελτιώσεως των διαλογιστικών μας προσεγγίσεων από το "Ίδρυμα Krishnamurti" ("Krishnamurti Foundation") το  οποίο διαχειρίζεται την διδασκαλία του Ινδού φιλοσόφου Jiddu Krishnamurti. 

     Oι ανεκτίμητες υποδείξεις του Ιδρύματος οι οποίες μας στάλθηκαν σήμερα θα μελετηθούν προσεκτικά και θα εφαρμοσθούν στα καθ' ημάς προς ηθικόν όφελός μας, καθιστώντας μας ευγνώμονες προς το στέλεχός του κα. Eva Booth η οποία ενεπλούτισε τον κύκλο της σπουδής μας με σημαντικότατο υλικό.

ΜΕ ΜΟΝΑΣΤΙΚΗΝ ΥΠΑΚΟΗ

 ΜΕ ΜΟΝΑΣΤΙΚΗΝ ΥΠΑΚΟΗ

     "Η ΤΙΜΗ ΜΑΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΠΙΣΤΗ!" είπαν οι Ήρωες της Ιστορίας και το χάραξαν επάνω στα εγχειρίδιά τους κι εμείς αυτό το σεβόμαστε και το τηρούμε απαρεγκλίτως, μη φειδόμενοι θυσιών και μην οπισθοχωρώντας έναντι των προκλήσεων! Κι έτσι, με μοναστικήν υπακοή και αφοσίωση στο εφιπποτοξοτικό αντικείμενό μας παραμένουμε πιστοί στις οδηγίες των -έστω και απόντων- Δασκάλων μας, διαρκώς βελτιούμενοι και ανιδιοτελώς στρατευμένοι και στην βελτίωση όσων συναντιληπτόρων.

     Αυτή την περίοδο προετοιμάζουμε την ειδικήν ημερίδα του "Παιγνιδιού από την Πόλη των 3000 Ναών"  την οποία "δοκιμάζουμε" πρώτα στον εαυτό μας και σταθμίζοντας την Αξία του περιεχομένου της  π ρ ι ν  το μεταφέρουμε στους Συνασκουμένους μας.

     Το "Παιγνίδι από την Πόλη των 3000 Ναών" (στην πραγματικότητα 2217 Ναών από τις 13.000 που διέθετε στις ημέρες της ακμής της η πόλη Pagan της Burma) και που μας το προτείνει εξηγώντας το ο "άγγελος" της Ομάδος μας που, τώρα, ταξιδεύει σ΄ αυτή, δεν είναι παρά μια προέκταση του ζενικού κοάν "Πώς μπορείς να χτυπήσεις ...παλαμάκια με το ένα χέρι;", μια συναρπαστική πρόκληση διαλογισμού που τίθεται συχνά σε νεοφωτίστους όπως εμείς οι οποίοι διακονούμε επί 18 συνεχή χρόνια ένα αντικείμενο τεραστίων "διαστάσεων"! 

     Τυχεροί όσοι παρευρεθούν στις 19 Νοεμβρίου τ.έ. στις 16:00 μ.μ. στην έδρα της Ομάδος μας!  

ΚΑΕΙΤΕ ...ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΣΗ ΣΑΣ!

 ΚΑΕΙΤΕ ...ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΣΗ ΣΑΣ!

Ο επικριτής μας, ερίτιμος κ. Νικόλαος Μαντζίρης

     Οι "Έλληνες Κένταυροι" στην προσπάθεια της διαρκούς βελτιώσεώς μας, αποδίδουμε μεγάλη σημασία όχι τόσο στα πάμπολλα θετικά σχόλια για την δράση μας που έχουμε λάβει από πάρα πολλούς φίλους της Σχολής μας, όσο στα αρνητικά σχόλια τα οποία είναι ελάχιστα!

     Συγκεκριμένα, στα 18 χρόνια της συνεχούς λειτουργίας μας έχουμε λάβει δύο αρνητικά σχόλια και, ακόμη, ένα υπό ...αίρεση. Το πρώτο των αρνητικών σχολίων (προ πολλών χρόνων) το λάβαμε από μία κυρία η οποία μας κατηγόρησε ως ...κακοποιητές Ίππων διότι, όπως σημείωσε, ιππεύουμε Ίππους χρησιμοποιώντας ...στομίδα, μην έχοντας προσέξει ότι είμαστε οι πρώτοι και μόνοι στην Ελλάδα που έχουμε καταργήσει την στομίδα εκ της αρχής της λειτουργίας της Σχολής μας! Το δεύτερο και υπό ...αίρεση αρνητικό σχόλιο προήλθε από Γερμανίδα "ομότεχνη" και πρώην αρχηγό του Οργανισμού "Kassai" η οποία, υποτασσόμενη στον εθνικό της αντιφασιστικό ευνουχισμό, μας χαρεκτήρισε "Φασίστες" και απαίτησε από τον Οργανισμό "Kassai" την αποβολή μας, με αποτέλεσμα να αποβληθεί εκείνη η οποία, ως ανόητη, δεν αντελήφθη το πόσο τιμητικό είναι να εντάσσεις κάποιον στην χορεία του Φασισμού η οποία κοσμείται από έναν Ezra Pound και πάμπολλες άλλες ισάξιές του πνευματικές οντότητες!

     Προσφάτως και με αφορμή ανάρτησή μας σχετική με τον διαλογισμό στη Μεγάλη Παγόδα του Δάσους της Vincennes του Παρισιού, λάβαμε και την εσχάτην επίκριση από τον ερίτιμο κ. Νικόλαο Μαντζίρη οποίος ανεφώνησε: "Εδώ καιγόμαστε και εσείς ασχολείστε με αμπελοφιλοσοφίες!"

     "Αμπελοφιλοσοφία" λοιπόν, η εξάσκηση του νοός ώστε να σκέπτεται γόνιμα και θετικά, "αμπελοφιλοσοφία" η κατάκτηση της αυτοσυγκεντρώσεως η οποία προϋποτίθεται για μια νηφάλια σκέψη η οποία και μόνη άγει σε ορθά συμπεράσματα, "αμπελοφιλοσοφία" το θεμέλιο του "ευ ζειν" για τον ερίτιμο κ. Νικόλαο Μαντζίρη του οποίου η αντιφασιστική κοινωνία των ομοίων κατακαίει επί ...16η συνεχή ημέρα το παγκόσμιο φυσικό υπεραιωνόβιο μνημείο του Δάσους της Δαδιάς! Κι ενώπιον αυτής της στάσεως του εριτίμου κ. Νικολάου Μαντζίρη, του απαντήσαμε επί λέξει:

     "Καείτε με την άνεση σας, δικαίωμά σας και η αυτοπυρπόληση η οποία άλλωστε είναι και της μόδας! Δυστυχώς δεν διαθετουμε πυροσβεστήρα για τόσο προχωρημένες πυρκαϊές...!"

     Εξαιρουμένου του εγκλήματος της αποτεφρώσεως του Πολιτισμού και των μνημείων του, η πλατωνική μας κοσμοθέαση (την οποία ελεύθερα μπορεί κανείς να τιμήσει και ως ...φασιστική!) δεν μας επιτρέπει να αποστούμε εκ της Αληθείας και του Δικαίου ώστε να αναγνωρίσουμε κάθε δικαίωμα επιτεύξεως ακόμη και του απονενοημένου διαβήματος παντός ηλιθίου αυτόχειρος, μάλιστα, ανθρωπιστικώς φερόμενοι, ευχόμεθα την επιτυχία εισέτι και τούτου του διαβήματος για όποιον το αποφασίζει! Και μόνον βέβαιον είναι ότι όσον η άσκηση της σκέψεως θεωρείται "αμπελοφιλοσοφία" το ...μπουρλότο θα φωτίζει τα πεδία στα οποία κινούνται οι φορείς αυτής της απόψεως, με τους εμπιπραμένους φορείς τους ερίτιμους κυρίους και ερίτιμες κυρίες όπως ακριβώς οι καμηλοπαρδάλεις στον πίνακα του μεγάλου Φασίστα Salvador Dali "Les Girafes en feu"!

ΠΑΡΙΣΙ-ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΓΟΔΑ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΤΗΣ VINCENNES

 ΠΑΡΙΣΙ-ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΓΟΔΑ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΤΗΣ VINCENNES

ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΓΟΔΑ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΤΗΣ VINCENNES

     Λένε ότι η σωστή διδασκαλία του διαλογισμού προϋποθέτει ...Δάσκαλο και είπαμε να ακολουθήσουμε το ...ρηθέν παρά πολλών και επαϊόντων! 

     Και παραμένοντας επί μακρόν στο Παρίσι, επιλέξαμε γι αυτή την βιωματική μάθηση την Μεγάλη Παγόδα του Δάσους της Vincennes, το έγκυρο, αυτό Βουδιστικό ευρωπαϊκό επίκεντρο ώστε να συναντήσουμε τον "Δάσκαλο" που θα μας χειραγωγούσε στην ορθή διαδικασία του διαλογισμού.

     Το Δάσος της Vincennes, αυτός ο άλλοτε κυνηγότοπος του υψηλού ενοίκου του γειτονικού Κάστρου (Château de Vincennes), περικλείει όχι μόνον μία συναρπαστική φύση με πολλά νερά και άγρια χλωρίδα αιώνων, αλλά κι έναν εσωτερισμό που αφήνει το ίχνος της διδαχής του στους διψασμένους για αυτοβελτίωση.

     Μέσα σ' αυτό το μοναδικό περιβάλλον την επαύριον θα ολοκληρώνονταν μια μακροχρόνια σπουδή που διήρκεσε πολλές ημέρες διαλογισμού, καταλήγοντας στην εμβάθυνση της αποκωδικοποιήσεως του Ζεν,  όπως το ξεφλούδισμα του κρεμμυδιού με την καταληκτικήν εμπέδωση, πράγματι, να προκαλεί δάκρυα. Ανυπομονησία για το αυριανό ξημέρωμα στη Μεγάλη Παγόδα! Το Παρίσι μπορεί να γίνεται όμορφο παρά την ασκήμια που προσπαθούν οι "μεταμοντέρνοι" να του προσδώσουν...

     Οι αντιφασιστικές δημοκρατίες αποτελούν αηδιαστικούς κοπρώνες μέσα στους οποίους συναγελάζονται μόνον κόπρανα, καθήκον δε των διαφοροποιουμένων είναι ο αυτοθέλητος  διαχωρισμός των νοημόνων υπάρξεων τους από τις αποικίες των ανοήτων σκυβάλων. Αυτό και μόνον προϋποθέτει την επιβίωση των αξιών εν μέσω της παρακμής των ανάξιων και την αποτροπή του παρασυρμού των πρώτων στον νομοτελειακό αφανισμό των εσχάτων. Τούτο δε επιτάσσει και την επιλεκτική αποστροφή των νοημόνων από την οιανδήποτε διεκδίκηση εξουσιαστικότητος επί των ανοήτων, ευνόητου όντος ότι ουδεμία "σωτηρία" και υφ' οιονδήποτε πρόσχημα (δήθεν "σωτηρίας", π.χ.) των ανοήτων προσδοκάται όταν η ίδια η φύση (τους) τους έχει εκ γενετής καταδικάσει! 

     Και μέσα στο δεοντολογικό πλαίσιο  αυτού του αυτοθέλητου διαχωρισμού ήταν και η επιλογή της σημερινής "στιγμής" για περισσότερη εμβάθυνση στην ζενική παράμετρο, σε ένα ιδανικό σημείο της Ευρώπης, σε μια μοναδική "γωνία" του Παρισιού το οποίο φθίνει υπό το άλγος της εισβολής οικονομικών μεταναστών αλλά και της ηλιθιότητος των αυτοχείρων "ιθαγενών" του.

     Στη Μεγάλη Παγόδα, τούτη την φορά, μέσα σε ένα ευρύτερο τοπίο απείρου φυσικού κάλους που ευνοεί τον διαλογισμό και διευρύνει τα αντιληπτικά όρια. Στο Παρίσι, λοιπόν, στο Δάσος της Vincennes, στο επίκεντρο ενός πνευματικού Βουδιστικού Οργανισμού.

     Με ποια κριτήρια, όμως, έγινε η επιλογή του συγκεκριμένου τόπου για ένα τέτοιο  διαλογιστικό αφιέρωμα? 

     Γιατί διαλέξαμε αυτό το σημείο όπου η πανίδα είναι τόσο γαλήνια κι εξοικειωμένη με τον Άνθρωπο, για τον σημερινό διαλογισμό μας?

     Αρχικώς, ποια φαίνεται να ήσαν τα κριτήρια επιλογής του τόπου ως σημείου ανιδρύσεως της Μεγάλης Παγόδας?

     Πρώτη προϋπόθεση ενός χώρου σοβαρής εργασίας, η φυσικότητα του, απηλλαγμένη από κάθε ανθρωποκεντρική αλλοίωση. Κι αυτό, οι ιδρυτές της Μεγάλης Παγόδας το έλαβαν υπ όψη!

     Δεύτερη προϋπόθεση είναι η καθαριότητα του χώρου η οποία θα πρέπει να είναι αψεγάδιαστη κι αυτό δείχνει ότι το στάθμισαν προσεκτικά και οι ανιδρύσαντες και οι διοικούντες την Μεγάλη Παγόδα.

     Τρίτη προϋπόθεση είναι η διασφάλιση της περιβαλλοντικής γαλήνης κι αν προσέξουμε την εικόνα ενός δρομέως ο οποίος τρέχει εν μέσω σμήνους πτηνών τα οποία παραμένουν απαθή και δεν ενοχλούνται από την κίνηση και τον θόρυβο του, τότε, θα καταλάβουμε πόσο ο παράγων "γαλήνη" χαρακτηρίζει αυτόν τον χώρο...  Κι απ' το σημείο αυτό, από την γαλήνη του περιβάλλοντος μέρος του οποίου είμαστε κι εμείς, εξαρτάται και η επιτυχής "στρογγυλή κίνηση" μας η οποία είναι ο άξονας των ορθών χειρισμών κατά την διεκπεραίωση κάθε προσπάθειας μας, όπως επιμένουμε και κατά την εκπαίδευση νεολέκτου Ίππου στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Τετάρτη προϋπόθεση είναι η Αισθητική του περιβάλλοντος και η προστασία της χωρίς αναιδείς παρεμβάσεις δια των οποίων η ανθρώπινη κοινότητα προσχηματικώς υλοποιεί δήθεν για "αναπτυξιακούς" λόγους ενώ, στην πραγματικότητα εγκληματεί κατά της φύσεως προωθώντας ίδια, αυτής, μικρο-οικονομικά συμφέροντα.

     Κι όμως! Όσο κι αν αυτή η τετράδα των βασικών προϋποθέσεων για έναν χώρο σοβαρής εργασίας φαίνεται αυτονόητη, οι σύγχρονες κοινωνίες την καταπατούν ανοήτως και γίνεται ευκόλως αντιληπτή η απουσία σοβαρότητας από το αποτέλεσμα της προσπαθείας των πολιτών τους οι οποίοι μπορεί να αριστεύουν στην απόδοση τεχνοκρατικής αναπτύξεως, εν τούτοις, πάσχουν οικτρά στην συμμετοχή επί της ουσιώδους ζωής.

     Αντιθετως, η παγκόσμια εφιπποτοξοτική "οικογένεια" ορθώς "δεδιδαγμένη" από τον πρώτο διδάξαντα Kassai Lajos, συμπεριλαμβανομένης βεβαίως και της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων", εντάχθηκε στο φυσιοκεντρικό πλαίσιο με ο,τι αυτό, πρακτικώς κι αισθητικώς συνεπάγεται, διακρινόμενη σε μια χορεία περιρρέουσας αντιφυσικότητος και ασκήμιας, ομοίως δε και η Μεγάλη Παγόδα εντάχθηκε στο ίδιο φυσιοκεντρικό πλαίσιο.

     Και, σήμερα, σ' ετούτο τον ιδανικό φυσικό χώρο, στο Δάσος της Vincennes με την βοήθεια δύο εξαιρετικών Δασκάλων το ζεν έγινε ακόμη πιο κατανοητό και η μυητική διαδικασία πιο ολοκληρωμένη, ενώ επιβεβαιώθηκε το ρηθέν ότι ο Δάσκαλος είναι απαραίτητος για την εισαγωγή σ' αυτό το πνευματικό μονοπάτι.

     Δυστυχώς, στη βαλκανική γραικία η οποία μετατρέπεται σε στάχτη από την ηλιθιότητα των κατοίκων της, όλα αυτά παραμένουν ακατανόητα και σε τούτο τον τόπο ούτε η φύση, ούτε η καθαριότητα, ούτε η γαλήνη του περιβάλλοντος και, προ παντός, ουτε η Αισθητική έχουν κάποιο νόημα...

     Όμως, στην Vincennes, όλες αυτές οι προϋποθέσεις, μαζύ με δύο εξαιρετικούς Δασκάλους, στάθηκαν αρωγοί διαλογιστικής εμβαθύνσεως στο Ζεν και μια επαλήθευση και της συντάξεως προς αυτές τις κρίσιμες παραμέτρους των επιλογών της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" στους χώρους των δράσεων της.

     Από την Μεγάλη Παγόδα της Vincennes πήραμε διαλογιστικές κατευθύνσεις πολύτιμες και μιαν άυλη σμίλη βάθυνε τις αύλακες της ...φαιάς ουσίας μας! Όμως, η εύνοια του χρονισμού συνεπλήρωσε την προσφορά αυτής της σμίλης με ένα ακόμη ανεκτίμητο δώρημα...

     Ωστόσο μάθαμε να επαναλαμβάνουμε ένα υποστηρικτικό ασκησιολόγιο και, μάλιστα υπό διαφορετικές συνθήκες και σε διαφορετικούς τόπους.

     Και επαναλάβαμε αυτό το ασκησιολόγιο στα υπέροχα φυσικά σημεία του Δάσους της Vincennes, βεβαίως και εκτός Μεγάλης Παγόδας.

     Παρίσι, δεν είναι ούτε ο Πύργος του Άιφελ, ούτε η Disneyland, ούτε τα τυρια camembert... Παρίσι είναι μια ευκαιρία διεισδύσεως σε έναν, παραπέρα, στοχασμό που κάθε ταξίδι σου προσφέρει κι εναπόκειται σε σένα το αμιγώς υλικό ταξίδι να το αναδείξεις σε πνευματικό.

    Ευγνωμοσύνη προς τους δύο Δασκάλους που απεδείχθησαν λαμπρό τεκμήριο ορθότητος του δόγματος ότι η μύηση χρειάζεται Δάσκαλο! 

     Και αυτοί και η Μεγάλη Παγόδα έχει την ευγνωμοσύνη μας για τούτη την διαλογιστικήν εμπειρία.

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Η μετακίνηση των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" στον νέο προπονητικό χώρο τους ο οποίος τους παρέχει δυνατότητες μεγάλων βεληνεκών δείχνει ήδη τα οφέλη της και κατά την τελευταία τους Προπόνηση, της οποίας το περιεχόμενο ήταν μία άσκηση, αυτή της προσβολής στόχου επί αποστάσεως μεγαλύτερης των 70 μ. με ταχυβολία, το αποτέλεσμα είναι αυτό που εμφανίζει η φωτογραφία που ακολουθεί.

     Πάντα, στην Τοξοβολία όπως και σε όλες τις πολεμικές τέχνες, η "δυτική" προσέγγιση εγκυμονεί κινδύνους αστοχίας από την ψυχωφελή ουσία του σκοπού των τεχνών αυτών. Όμως, οι ¨Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας", υπό την καθοδήγηση του επικεφαλής τους Χριστόφορου Κασφίκη ο οποίος διαθέτει Παιδεία πολεμικών τεχνών, δεν διατρέχουν παρόμοιο κίνδυνο. Και το συγκεκριμένο αποτέλεσμα υπήρξε καρπός σωστής προσεγγίσεως με διαλογισμό (Mokuso) μια προσέγγιση η οποία, πλέον αποτελεί κανόνα για την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων".

KOAN 公案

 KOAN

公案

     Το υπερβατικό Ζεν εδράζεται στον διαλογισμό και βασική προϋπόθεση του διαλογισμού είναι η εκκένωση του νου από περισπαστικές σκέψεις με την βοήθεια της «επινοήσεως» ενός διανοητικού εμποδίου το οποίο πρέπει να υπερπηδηθεί, χωρίς να προσφέρεται για κάτι τέτοιο. Κι αυτό το επινόημα ονομάζεται Κoan (Ιαπων.:公案).

     Το Koan είναι ο κόκκος άμμου που διεισδύει στο όστρακο κι επάνω του συσσωρεύονται πολλοί ακόμη κόκκοι ώστε να παραχθεί το μαργαριτάρι! Είναι το άσκαφτο θεμέλιο επάνω στο οποίο θα ανεγερθεί ο άυλος τοίχος του ζενικού, άχτιστου, οικοδομήματος. Το Koan είναι ένα «φορτίο» το οποίο το μεταφέρει συνεχώς ο διαλογιζόμενος, όπου κι αν πάει, όπου κι αν βρεθεί, διατηρώντας την κενότητα του νου του και, πληρώνοντάς την με τον εναρκτήριο κόκκο που θα επιτρέψει, με την επικάθηση επιπλέον κόκκων, την ολοκλήρωση του «μαργαριταριού»!

     Αποσκοπεί στην επίτευξη μιας πρώτης φωτίσεως (Kenshō 見性) πριν την κυρία και πλήρη φώτιση (Satori 悟) εκείνης της πρώιμης η οποία εκφράζει την ικανότητα να βλέπουμε εσωτερικώς την ιδιοσυστασία την δική μας ή κάποιου άλλου 

Linji Yixuan (臨濟義玄)

     Πρώτη, η Ιαπωνική Σχολή Rinzai (Ιαπων.:臨済宗) που αποτελεί "γραμμή" της Κινεζικής Σχολής Línjì (Κιν.: 臨濟宗) η οποία ιδρύθηκε κατά την περίοδο της Κινεζικής Δυναστείας Tang από τον Linji Yixuan (臨濟義玄), προσέφυγε στο επινόημα του Koan. Και, μια πρώτη καταγραφή Koan είναι η πρώιμη συλλογή του Hekiganroku (Κινεζ.:碧巖錄, "Γαλάζιος Βράχος") την οποία συνέταξε ο Yuanwu Keqin (Κινεζ.: 圓悟克勤, 1063-1135).

Yuanwu Keqin (圓悟克勤)

     Η πλέον φημισμένη, όμως, κινεζική συλλογή Koan είναι η "Άθυρη Θύρα" (Ιαπων.: Mumonkan, 無門関) που επιμελήθηκε ο Wumen Huikai (無門慧開, 1183-1260) και ο οποίος στην εισαγωγή της σημείωσε: «...Ήθελα να χρησιμοποιήσω τα Koan των Δασκάλων σαν μια πέτρα που κάποιος χρησιμοποιεί για να παραβιάσει μια θύρα κι όταν τα καταφέρνει, πετά μακριά την πέτρα...».

     Ποιά, όμως, είναι η μορφή ενός Koan; Πώς "σκιαγραφείται" και παίρνει υπόσταση στην σκέψη του διαλογιζομένου; Ας δούμε ένα παράδειγμα:

     «Πως ηχεί ένα ...παλαμάκι που το επιχειρούμε με το ένα, μόνο, χέρι;».

     Aυτό είναι ένα πραγματικό Koan παρμένο από την ζενική Παράδοση και εκφράζει μιαν άσκηση που τέθηκε σε έναν δωδεκάχρονο μαθητή, τον Τόγιο, από τον Δάσκαλό του τον Μοκουράι κι ο μικρός μαθητής κατέθεσε πολλές απαντήσεις τις οποίες ο Δάσκαλος απέρριπτε τη μια μετά την άλλη, ώσπου ο Τόγιο, απελπισμένος κατέληξε στον  ά η χ ο  ήχο, καταφέρνοντας να  «ακούσει» πως ηχεί το παλαμάκι με το ένα χέρι... Τότε, στην ακοή του νεαρού πήρε σάρκα και οστά η ίδια η σιωπή, το κενό απέκτησε υπόσταση και το τίποτε έγινε το παν, όπως ακριβώς και η απόλυτη κενότητα του Ζεν νοηματοδοτεί το κορεσμένο του όλου! Μέχρι τότε, πάντως, το Koan αποκλείει την περιπλάνηση του νου και θέτει τον λογισμό στο αυστηρό διαλογιστικό πλαίσιο βοηθώντας τον διαλογιζόμενο. 

     Tα Koan διαβαθμίζονται σε πέντε επίπεδα δυσκολίας και, κατά κανόνα εμφανίζονται ως περιτυλίγματα παραδοξολογίας ή και ανοησίας, αλλά η στοχαστική μελέτη τους, κυρίως στον καθιστικό διαλογισμό (Zazen Ιαπων.: 座禅) αναμοχλεύει ζωηρά την σκέψη κάνοντας τον διαλογιζόμενο να αναπτύξει έναν αντιληπτικόν αυθορμητισμό διεισδύοντας στο νόημά τους και αναδεικνύοντάς τα εξισωμένα με την ίδια την ζωή, όπως πολλοί Δάσκαλοι τα θεωρούν.