ΚΑΙ ΠΑΛΙ, ΕΚ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΤΑ ΑΡΙΣΤΑ...

 ΚΑΙ ΠΑΛΙ, ΕΚ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΤΑ ΑΡΙΣΤΑ...

     Η Ιππασία δεν είναι μια δραστηριότητα που προορίζεται για ελεγχόμενους και περιορισμένους χώρους Ιππευτήρια κλπ)  αλλά μία δράση ανοικτής υπαίθρου, είτε με την ψυχαγωγική, είτε με την μαχητική εκδοχή της. Και, κατά την γνώμη μας, η χρήση των Ιππευτηρίων ακόμη και ως πεδία εκπαιδεύσεως, συχνά, «καλουπώνουν» τους αρχάριους και ποτέ κατόπιν δεν τους επιτρέπουν να βιώσουν την πραγματικήν Ιππασία.

     Ο σωματικός όγκος του πλάσματος που λέγεται Ίππος, δυστυχώς, δεν είναι συμβατός με περιορισμένους, "εσωτερικούς" χώρους και η κίνησή του προορίζεται, αναγκαστικώς, για αναπεπταμένο φυσικό έδαφος ώστε και η εκπαίδευση στην Ιππασία να πρέπει να ακολουθεί αυτή την συντεταγμένη με γνώμονα, πάντοτε, τον φυσικό φόβο και επιφυλάξεις του Ανθρώπου σε κάθε νέα πρόκληση μαθήσεως αλλά και την υποχρεωτικότητα της εκπαιδεύσεώς του σύμφωνα με το πλαίσιο του γνωστικού αντικειμένου! 

     Και, για τον λόγο αυτό, στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ο πρωτοείσακτος εκπαιδευόμενος στην Ιππασία θα ξεκινήσει από το Ιππευτήριο που θα του προσφέρει αίσθηση ασφαλείας και θα καθησυχάσει τις φοβίες του, αλλά το επόμενο μάθημα επιδιώκεται, αναλόγως των επικρατουσών συνθηκών (άνεμος, καιρικά φαινόμενα εν γένει κλπ) να διεξάγεται σε φυσικούς υπαίθριους χώρους ώστε να προσλαμβάνει γνώση μέσα στο αληθινό πλαίσιο του ιππικού αντικειμένου. 

     Και αυτό έγινε και σήμερα, στο δεύτερο μάθημα της Τάνιας μας η ο οποία, για πρώτη φορά ίππευσε σε ανοιχτό, φυσικό έδαφος, επιχειρώντας την πρώτη της εξωτερική περιίππευση, μάλιστα, με ισχυρότατον άνεμο που ενοχλεί τους Ίππους και με χαμηλή θερμοκρασία, φθάνοντας για το μάθημά της αμέσως μόλις προσγειώθηκε μετά από δωδεκάωρη πτήση, επιστρέφοντας από ένα επαγγελματικό ταξίδι στις Φιλιππίνες!

     Και όχι απλώς μαζύ όλα τα παραπάνω, αλλά, σήμερα, η Τάνια τόξευσε έφιππη, με εξαιρετική ψυχραιμία και αποτελεσματικότητα και για πρώτη φορά βέλη, εν κινήσει!

     Aρχικώς, σε μια τέτοια περίπτωση, πλην της εισαγωγικής επεξηγήσεως στον εκπαιδευόμενο της χρήσεως των βοηθημάτων και της επιδείξεως στον Ίππο της επιθυμητής διευθύνσεώς του δια της στροφής της κεφαλής του (μέσω του αντιστοίχου βοηθήματος) προς αυτήν, απαιτείται και η επεξήγηση της διαχειρίσεως του κορμού επί ανωφερειών και κατωφερειών ώστε να ολοκληρωθεί η ενότητα των βασικών οδηγιών προ εξωτερικής περιϊπεύσεως. 

     Και η Τάνια, όλα τα παραπάνω τα αντελήφθη σε ελάχιστο χρόνο, ενώ ο εξαιρετικός Σταύλος στον οποίο ασκούμεθα, μπορεί να μην διαθέτει υπερ-πολυτελές αναψυκτήριο με ...αναπαυτικές πολυθρόνες, αλλά διαθέτει υπέροχους Ίππους και ένα απέραντο φυσικό περιβάλλον γύρω του μέσα στο οποίο ο εκπαιδευόμενος εξοικειώνεται με την πραγματική Ιππασία σε μία πολυμορφία επιφανειών ιππεύσεως την οποία, η Σχολή μας εκμεταλλεύεται πλήρως ώστε οι Εφιπποτοξότες κι οι Εφιπποτοξότριές μας να λάβουν τα καλύτερα "θεμέλια" για την ασφαλή άσκηση της Έφιππης Τοξοβολίας, δίδαγμα το οποίο λάβαμε από τα δικά μας εκπαιδευτικά σχολεία στην Ουγγρική Κοιλάδα του Οργανισμού "Κassai", μεταφέροντάς το στα καθ' ημάς!

     Καθώς, δε, η Έφιππη Τοξοβολία εκλαμβάνεται από την Σχολή μας ως μία αμιγώς πολεμική τέχνη και δη η κορυφαία εξ αυτών όπου δύο έμβιοι πρωταγωνιστές συνεργούν για το τελικό αποτέλεσμα, η δική μας εκπαίδευση περιλαμβάνει ιδιαιτέρως απαιτητικές δοκιμασίες κατά την εξωτερική περιίπευση αφού το φυσικό έδαφος είναι "άτεγκτο" και δεν κάνει ποτέ ...εκπτώσεις "δυσκολίας". Σήμερα δε, η Τάνια ήταν ...αδίστακτη προ όλων αυτών των ιδιαιτέρων δυσκολιών!

     Χωρίς ουσιαστικές παρεμβάσεις του Εκπαιδευτή, η εκπαιδευόμενη λειτούργησε κατά τις οδηγίες, διευθύνοντας τον Ίππο της επί αρκετού μήκους φυσικού εδάφους επί οριζοντίων επιφανειών, επί ανωφερειών, επί κατωφερειών, επί πετρώδους και μαλακού εδάφους, μέσω νεροφαγωμάτων και μέσω χαμηλής και υψηλής βλαστήσεως με τόλμη και ακρίβεια ακολουθώντας τα παραγγέλματα και χωρίς καμία οπισθοχωρητικότητα. 

     Καθ'  όλη την ίππευσή της και εξ αρχής, το "Εμπρός!" ήταν το μόνο που υλοποιείτο διαρκώς και αυτό βοήθησε και τον Ίππο να είναι ευχείριστος.

     Ανέκαθεν η νοοτροπία της δικής μας Σχολής είναι η με κάθε κόστος τελεία εκπαίδευση του εκπαιδευομένου χωρίς να μας ενδιαφέρει ο πολλαπλασιασμός του ανθρωπίνου δυναμικού της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" όσο η απόδοση ικανών και επαρκών Εφιπποτοξοτών και Εφιπποτοξοτριών. Πολύ δε περισσότερο, αντιπαθούμε την ανάπτυξη πελατειακών σχέσεων υποκύπτοντας σε "εκπτώσεις" απαιτήσεων σκληρής, πράγματι, εκπαιδεύσεως διότι γνωρίζουμε ότι σε μια τέτοια περίπτωση η Σχολή θα υποστεί πλήγμα του κύρους της μετά από ένα ατύχημα. Και για τον λόγο αυτό  α π α ι τ ο ύ μ ε  ό,τι ακριβώς απαιτήθηκε και από εμάς στα διάφορα εκπαιδευτικά σχολεία τα οποία επιλέξαμε κάποτε. Και, σήμερα, η Τάνια σε αυτές τις ιδιαίτερες απαιτήσεις ανταποκρίθηκε πλήρως κατά την διάρκεια ενός μαθήματος που, όπως, όλα, δεν είχε "χρονόμετρο" αλλά ένα ...αδυσώπητο ασκησιολόγιο στο οποίο φάνηκε ικανότατη. 

     Οι επακολουθήσασες έφιππες τοξεύσεις της ολοκλήρωσαν το πρόγραμμα αυτής της πρώτης της εξωτερικής περιϊππεύσεως και έφεραν στην επιφάνεια έναν, πραγματικά, μαχητικό χαρακτήρα ο οποίος δεν "τραβά πανικόβλητος την σκανδάλη", αλλά κατόπιν ψύχραιμου υπολογισμού συνθηκών και περιστάσεων.

     Ναι, αυτό είναι ό,τι επιθυμούμε στους "Έλληνες Κενταύρους", μιαν αυτοπεποίθηση στις ίδιες δυνάμεις, μιαν αυτοπεποίθηση που οδηγεί στη νίκη κάθε αγαθού σκοπού, ανεξαρτήτως αρνητικών συγκυριών, σαρκάζοντας μεμψίμοιρους και μεμψιμοιρίες!    

ΙΔΑΝΙΚΗ "ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ"

 ΙΔΑΝΙΚΗ "ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ"

     H Έφιππη Τοξοβολία είναι ένας διάφανος "δοκιμαστικός σωλήνας" μέσα στον οποίο, το εξασκημένο "μάτι" μπορεί να παρακολουθήσει την αλληλουχία των διεργασιών ενός, αληθώς, μαχητικού χαρακτήρος ο οποίος ανελίσσεται.

     Μέσα σ΄ αυτό τον "δοκιμαστικό σωλήνα" η ανέλιξη του χαρακτήρος του αυθεντικού Εφιπποτοξότη είναι εμφανής, όπως εμφανής είναι και η υπέλιξη, με την ανέλιξη να τεκμηριώνεται από την επιμονή στην κατάκτηση του τελικού σκοπού και την υπέλιξη στην, αργά ή γρήγορα, εγκατάλειψή του.

     Κακό δεν είναι να υστερείς σε μαχητικότητα και να χαρακτηρίζεσαι από περίσσεια υποτακτικότητος και, βεβαίως, εννούμε ότι δεν είναι κακό για τους ...άλλους! Έτσι, δεν είναι κακό να μη σου ταιριάζει η Έφιππη Τοξοβολία ενώ μπορεί να σου ταιριάζει το ...κέντημα ή το πλέξιμο αφού κι αυτές οι δύο τέχνες, έστω ως μη μαχητικές, είναι πολλαπλώς ωφέλιμες για όλους! Κακό κι αυτή τη φορά για σένα τον ίδιο είνα να νομίζεις ότι η κορυφαία των πολεμικών τεχνών, η Έφιππη Τοξοβολία, προσφέρεται για να σε αφήσει λίγη από τη λαμπρότητά της για να συμπληρώσεις την υπαρξιακή σου "γκριζάδα", χάνοντας πολύτιμο χρόνο από το πραγματικό όφελος του εαυτού σου που είναι να ακολουθήσεις αγόγγυστα τη ρότα του DNA σου αφού σε λίγο εκεί θα καταλήξεις συναισθανόμενος ότι, απλώς, αν δεν είσαι αυτόφωτος το "ξένο φως" δεν θα σε φωτίσει.

     Και, στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ανάμεσα σε εξακόσιους ...τόσους διελαύνοντες μαθητές, παραμένουμε ευτυχείς διότι αρκετοί, πράγματι, είναι αυθεντικοί Εφιπποτοξότες, με μαχητικότατο DNA και επιμονή στον αντικειμενικό σκοπό της πολεμικής τέχνης μας όπως και ο σημερινός εκπαιδευόμενος ο οποίος βοηθήθηκε να επανεκκινήσει την εκπαίδευσή του μετά από μία μακρά αποχή.

     Ο φύσει μαχητικός ψυχισμός του μας οδήγησε στην απόφαση να επιχειρήσουμε αυτό το επανεκκινητικό μάθημα σε ανοικτό έδαφος και όχι στο Ιππευτήριο ώστε, ταυτοχρόνως, να εξοικειώσουμε και τον νεόλεκτον Ίππο μας με το φυσικό έδαφος της εργασίας του που δεν είναι άλλο από το ανοικτό πεδίο, τον χώρο που συνάδει με τον πόλεμο για τον οποίο προορίζεται η Έφιππη Τοξοβολία!

     Κι αυτή την φορά, ούτε ο Μέλιος στερήθηκε την αγκαλιά του μπαμπά του, ούτε ο μπαμπάς του τον ύπνο του διότι τίποτε το αστρολογικώς δυσοίωνο δεν σκίαζε την ημέρα. Εξαιρετικός Ίππος, εξαιρετικός εκπαιδευόμενος, εξαιρετικό Ιππευτήριο, εξαιρετικό και το πέριξ φυσικό πεδίο κατάφυτο και ήρεμο, όλα συνέτειναν στην οικογενειακή μας χαλάρωση και δίπλα, στο υπόλοιπο σπίτι, στον ..."γυναικωνίτη", η μαμά, η Μέλια και η κουφή τετράποδη μπόρεσαν, επιτέλους, να χαλαρώσουν κι αυτές.

     Ένα ακόμη ιδανικό μάθημα χωρίς κανένα "απρόοπτο" και με τον εκπαιδευόμενο να ξαναβρίσκει όσα είχε αφήσει "πίσω", ένα μάθημα - "διασύνδεση" με την βαθύτερη φυσικότητα της Ιππασίας.

     Ένα μάθημα με πραγματικά δύσκολους χειρισμούς διευθύνσεως επί εδάφους με αντίξοες ιδιαιτερότητες και όχι μόνον...

      Ένα μάθημα επαναζεύξεως με την Έφιππη Τοξοβολία και με όσα την ...αφορούν! 

     Και να φαντασθούμε ότι ο συγκεκριμένος Ίππος, σήμερα, είχε μόλις την δεύτερη εμπειρία Έφιππης Τοξοβολίας, εργαζόμενος για δεύτερην ημέρα άνευ στομίδος και, μάλιστα, επί ανοικτού πεδίου, ανταποκρινόμενος με υποδειγματική συνέπεια και ηρεμία στα καθήκοντά του.

     Ακόμη μια επικύρωση του φυσικού εδάφους ως ιδανικού πεδιου εκπαιδεύσεως εφίππων πολεμιστών!

     Βεβαίως δε, ακόμη μία ευκαιρία υπηρετήσεως του υπέροχου Ίππου ως ένδειξη ελάχιστης ευγνωμοσύνης του Ανθρώπου για τις υπηρεσίες και, κυρίως, την αγάπη που μας προσφέρει. Διότι κανένα μάθημα δεν ολοκληρώνεται αν ο Άνθρωπος δεν ιπποκομίσει το πλάσμα που τον διδάσκει όχι μόνον Ιππασία αλλά και άδολον Ήθος, δίδαγμα μέγα το οποίο κανείς όμοιός μας δεν μπορεί να επικαλεσθεί ότι μπορεί να διδάξει.  

ΑΝΑΒΑΘΜΟΣ 3ος

 ΑΝΑΒΑΘΜΟΣ 3ος

     Όταν, πρό χρόνων, εκείνον τον ωραίο Σεπτέμβρη, ο εφευρετικός έως και ...πολυμήχανος Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" ενημέρωσε τους μαθητές μας ότι, πλέον, στην Ομάδα μας δεν θα λέμε "περνάμε καλά" αλλά θα λέμε "περνάμε ωφέλιμα", ακούστηκαν ποδοβολητά προς την πόρτα εξόδου... Η φώτιση μιας ήδη μακράς εμπειρίας με την Έφιππη Τοξοβολία και την διδασκαλία της του υπέδειξε και τον τρόπο με τον οποίο θα βοηθούσε κάμποσους να αυτοβαθμολογηθούν ως προς την πραγματική θέλησή τους να υπηρετήσουν το εφιπποτοξοτικό αντικείμενο για το οποίο δεν είναι κατάλληλοι όλοι! Πράγματι, τότε, αρκετοί απελευθέρωσαν έναν χώρο που απετέλεσε το δεύτερο σκαλοπάτι ανελίξεως επιτρέποντας την είσοδο σε πολύ καταλληλότερους γι αυτή την απαιτητικότατη πολεμική τέχνη αλλά, στο μυαλό του Ιδρυτή αυτής της Σχολής κυριαρχεί η δίψα της, άπιαστης έστω, τελειότητος την οποία διεκδικεί πρωτίστως για τον ίδιο τον εαυτό του και για ό,τι θεωρεί ότι υπηρετεί. Έτσι κι αυτό το δεύτερο ανελικτικό σκαλοπάτι κρίθηκε ως πόρρω απέχον από προσδοκίες ..."τελειότητος" και σχεδιάσθηκε και το τρίτο ανελικτικό σκαλοπάτι αναβαθμίσεως των ποιοτήτων που συνθέτουν τους "Έλληνες Κενταύρους", κάτι που μετά από πολλές προετοιμασίες να, που ξεκινά τώρα! Κι όσο κι αν είναι βέβαιο ότι η τελειότητα θα απέχει πάντοτε από τις κατακτήσεις μας, εν τούτοις, αυτό δεν θα μας αποθαρρύνει ποτέ από το να προσδοκούμε την κατάκτησή της αφού σημασία έχει αυτός ο "δρόμος" έστω και με, εν τέλει, απροσπέλαστο τον προορισμό.

     Εκείνο, λοιπόν, το "περνάμε καλά" που διεγράφη με μια μονοκοντυλιά ήταν φυσικό να εξοργίσει εκείνους που δεν καταλαβαίνουν την αξία του "περνάμε ωφέλιμα", όμως, όπως και να το κάνουμε στους "Έλληνες Κενταύρους", όσο κι αν θεωρούμε ανθρώπινο το να ψήνεις σουβλάκια, να πίνεις τσίπουρα και ενδιαμέσως να στέλνεις και κάποια βέλη στο φελιζόλ, ουδέποτε δηλώσαμε "διασκεδαστές" συμπαθεστάτων ευωχητών διότι εντελώς διαφορετικοί είμεθα με εντελώς διαφορετικό αντικείμενο και, το χειρότερο, δεν ξέρουμε να τυλίγουμε και ...σουβλάκια! Οπότε, μετά το "περνάμε ωφέλιμα" η Έφιππη Τοξοβολία και τα "συν αυτή" κυριαρχούν ακόμη περισσότερο στον ορίζοντα της Σχολής μας, ούτω πως δε, σήμερα συνεχίζουμε στο Ιππευτήριο υπό ακόμη υψηλότερες προϋποθέσεις, επιδιώκοντας την έτι περαιτέρω εξύψωσή τους. 

     Ευτυχώς, γύρω μας υπάρχουν υψηλά υποδείγματα εμπνεύσεως ήθους και δυνάμεως ώστε να συνεχίσουμε να επιμένουμε σε μιαν απαιτητικότατη συνεισφορά Πολιτισμού, ακλόνητοι από τα "ποδοβολητά" που πάντα θα υπάρχουν και είναι απαραίτητα να υπάρχουν, κάνοντάς μας ευγνώμονες γι αυτή την "επωδό" έργου του οποίου την ποιότητα αναβαθμίζουν. Και σήμερα, πατώντας στον 3ο αναβαθμό ποιότητος έργου, μετά από 18 χρόνια συνεχούς λειτουργίας της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" αυτά τα "ποδοβολητά" ευγνωμονούμε που μας απελευθερώνουν την δύσβατη κλίμακα της ποιοτικής ανελίξεως των προσπαθειών μας.

     Λίαν αντίξοη ημέρα από πλευράς αστρολογικών προγνώσεων και εντελώς αντενδεικνυόμενη για επικίνδυνες δραστηριότητες, κάτι που μετεφέρθη στην Συνασκούμενη της οποίας, όμως το μαχητικότατο ταμπεραμέντο ανεφώνησε "Θέλω να κάνω μάθημα με δική μου ευθύνη!" και όταν η μαχητικότητα του ταμπεραμέντου της Συνασκουμένης συναντά την μαχητικότητα του ταμπεραμέντου του Εκπαιδευτή το μάθημα δεν μπορεί παρά να ...διεξαχθεί κανονικότατα και, όπως πάντοτε, ...επιτυχέστατα.

     Βεβαίως, ο Μέλιος δεν κοιμήθηκε αυτό το βράδυ αγκαλιά με τον ...μπαμπά του διότι ο μπαμπάς έπρεπε να διαλογισθεί επί του μαθήματος και να το προετοιμάσει προσεκτικά... Έτσι, ο μικρός τετράποδος μετέφερε ο ίδιος, όπως συνηθίζει, την ..."τροχοβίλα" του (τη λεκάνη με τα παιγνίδια του, όπως περιπαικτικά την αποκαλούμε...) κοντά στο γραφείο του μπαμπά του και κοιμήθηκε δίπλα του ανάμεσα στα αγαπημένα του λούτρινα... Τα ζώα πάντοτε μας καταλαβαίνουν κι αν καταλαβαίναμε κι εμείς όσα κι αυτά, τότε, ...κάθε μάθημα Ιππασίας θα ήταν σαν το σημερινό, ανεξαρτήτως αρνητικών αστρολογικών οιωνών!

     Και, πράγματι, σ΄ αυτό το μάθημα επαληθεύσαμε και πάλι ότι η "αύρα" της ανθρώπινης Παιδείας διευθετεί τον ίππειο ψυχισμό σε μια τροχιά αρμονικής συνεργασίας με τον Άνθρωπο, άλλως, η Ιππασία καταντά μια τρομαριακή βαναυσία!  

     Μη γνωρίζοντας εκ των προτέρων μέχρι ποίου σημείου θα μπορούσαμε να φτάσουμε στο τέλος του σημερινού εισαγωγικού μαθήματος της Τάνιας, προνοήσαμε για το καλύτερο, την κατάληξη, δηλαδή, σε βαδιστική Έφιππη Τοξοβολία και επειδή η Τάνια ούτε είχε ποτέ ξανατοξεύσει ούτε ξαναϊππεύσει ξεκινήσαμε αυτή την ημερίδα με μία εισαγωγή της στην Τοξοβολία, βεβαίως, με το χειροποίητο Τόξο του αγαπημένου Συνασκουμένου μας Περικλή Τελειορίδη το οποίο αποδεικνύεται ιδανικό για αρχαρίους, δοκιμασμένο από τον Αύγουστο του 2022 σε πολλές ευκαιρίες.    

     Προικισμένη με αντίληψη "σφουγγάρι" και αίσθηση γεωμετρίας σώματος και κινήσεως, η νεαρή Συνασκούμενη απέδωσε ό,τι καλύτερο στην Τοξοβολία και από την πρώτη στιγμή, έτσι ώστε να καταφέρουμε, σχεδόν αμέσως, να περάσουμε από το "εσωτερικό μονοπάτι" του Τόξου, στο "εξωτερικό" της Ιππασίας, με ασκήσεις Προσεγγίσεως Ίππου, ενός Ίππου ο οποίος ουδεμία προηγούμενη εμπειρία ανενστόμιστης εργασίας, Φυσικής Ιππικής και Έφιππης Τοξοβολίας, είχε! 

     Ο συγκεκριμένος Ίππος, εντελώς "πράσινος" για τι;ς απαιτήσεις της Σχολής μας, βρέθηκε σήμερα για πρώτη φορά στα χέρια μας φέρνοντάς μας πιο κοντά στην ολοκλήρωση της πρώτης εκατοντάδος Ίππων που έχουμε εκπαιδεύσει μέχρι τώρα από το 2005 (και σίγουρα πάνω από τον ...90ό) παρέχοντάς μας την ίδια βεβαιότητα ότι όλοι οι Ίπποι μπορούν να συνεργασθούν με τον Άνθρωπο όταν αυτός "μιλά την γλώσσα τους" και τους σέβεται! Κι έτσι, ξεκινήσαμε κι αυτή την συνεργασία μας με τον νέο μας Δάσκαλο-Ίππο ο οποίος, σημειωτέον, από την πρώτη στιγμή έδειξε την πλήρη αποδοχή όχι μόνον προς τον Εκπαιδευτή αλλά και προς την Συνασκουμένη για την οποία, αμέσως, ..."εκφράσθηκε" τόσο θετικά ώστε να το μάθημα να εξελιχθεί σε μιαν αρμονικότατην απόλαυση.

     Κι αμέσως, αυτός ο Ίππος ο οποίος λίγο πριν δεν εδέχετο το χέρι με την πετσέτα να του καθαρίσει το πρόσωπο, τώρα ακολουθούσε τον Άνθρωπο χωρίς καμιά δυσανασχέτηση. "All you need is love...", θυμόμαστε απ΄ τα ...παλιά! Η ρυταγώγηση της Τάνιας άψογη κι εδώ ο Ίππος εισήχθη στο πνεύμα των ορθών αντιδράσεων στις εντολές του Ανθρώπου ακόμη και χωρίς στομίδα! 

     Λες και ίππευε και χθες, η Τάνια κάθισε άψογα στη ράχη του τετραπόδου το οποίο έδειξε αμέσως πόσο ωραία ένιωθε χωρίς τη βασανιστική στομίδα. Πρώτη φορά εργασίας με τους κανόνες της Φυσικής Ιππικής για τον Ίππο και, βεβαίως, αναμενόμενες οι θετικές του αντιδράσεις μετά από μία προσεκτική εφαρμογή διδακτικών χειρισμών, αθέατων στο κοινό μάτι αλλά σημαντικών για τον Εκπαιδευτή. Και παρά την πνοή ισχυρότατου ανέμου εντάσεως πολλών μποφόρ, τόσο ο Ίππος όσο και η Αμαζόνα μοιράστηκαν τα όμορφα αποτελέσματα μιας άριστης "χημείας" που συνέτεινε στην πλήρη χαλάρωση και τέλεια συνεργασία.

     Όπως προβλέπει η δική μας εκπαίδευση, από το πρώτο κιόλας μάθημα, η Τάνια έμαθε να εγκαταλείπει σωστά τον Ίππο, κάτι πολύ χρήσιμο για την αποφυγή τραυματισμών στην  περίπτωση πτώσεων. Ταυτοχρόνως κι ο Ίππος εισήχθη στην ηρεμία που πρέπει να διατηρεί όταν ο αναβάτης του μετατοπίζεται επάνω στη ράχη του είτε χάνοντας την ευστάθειά του, είτε για οιονδήποτε άλλο λόγο.

     Σήμερα, η Τάνια είχε μια πρώτη "αίσθηση" ώστε, υπό συνθήκες ασταθούς ισορροπίας (πτώση) να κρατά τις ηνίες και να τις αφήνει μόλις "προσγειωθεί" στο έδαφος. Ασφαλώς και το προστατευικό καπέλλο Ιππασίας δεν απαγορεύεται στη Σχολή μας και όποιος θέλει μπορεί να το χρησιμοποιήσει, όμως εμείς δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στην βιωματική εξάσκηση για μία ασφαλή πτώση και όχι απλώς σε ένα προστατευτικό μέσο το οποίο, κατά την στιγμή της κρίσεως, μπορεί και να φύγει από την θέση του παύοντας να παρέχει προστασία κατά την στιγμή που χρειάζεται.

     Τότε και μόνον τότε ο Εκπαιδευτής ξεκίνησε την προετοιμασία της καταληκτικής διεισδύσεως στην Έφιππη Τοξοβολία που έκρινε ότι θα μπορούσε να ακολουθήσει, εξοικειώνοντας τον Ίππο με το Τόξο, τα βέλη και την τόξευση.

     Μπορεί ο άνεμος που σφύριζε ανάμεσα από τα φύλλα των δένδρων να μην ευνοούσε την διαδικασία, ο Ίππος, χωρίς την άσκηση καμιάς πιέσεως και, πολύ περισσότερο, χωρίς καμία βία και εξαναγκασμό, έδειξε πλήρη εμπιστοσύνη και προς το Τόξο και την τόξευση και η συνέχεια ήταν δεδομένη...

     Για μιαν, επιπλέον, φορά, έδειξαν ορθές όλες εκείνες οι δοκιμασμένες μέθοδοι καθησυχασμού και εκπαιδεύσεως Ίππου που μας έγιναν κτήμα από τη μακροχρόνια "σχέση" μας με τον Ίππο, εκπαιδεύοντάς τον ακόμη και να ανεβαίνει ...ανθρώπινα μια στενή σκάλα για να μπει μόνος του στο ...σαλόνι της (τότε) έδρας της Σχολής μας (βλ. φωτογραφία τίτλου). 

     Ή, τότε, που εκπαιδεύαμε ένα νεαρό επιβήτορα να περιφέρεται με ασφάλεια μέσα στο ...σαλόνι της πολυβραβευμένης εκτροφέως Malinois, της Gabi, ανάμεσα στις βιτρίνες με τα κύπελλά της, απολαμβάνοντας την ηρεμία ενός ...pet!

     Η Τάνια επανέλαβε προσεκτικά την εξοικειωτική διαδικασία η οποία, βεβαίως, δεν αποτελεί παρά την εισαγωγή του ιδίου του εκπαιδευομένου στην έφιππη τόξευση. Η φάση αυτή εξοικειώνει, αρχικώς, τον ίδιο τον εκπαιδευόμενο με την βιωματικήν αίσθηση του Τόξου και της τοξεύσεως επάνω στην ράχη του Ίππου κι από εδώ αρχίζει η Έφιππη Τοξοβολία.  

     Και αμέσως μετά, κάπως έτσι ξεκινήσαμε όλοι την Έφιππη Τοξοβολία, με το Τόξο και τα βέλη ανά χείρας επάνω στη ράχη κάποιου Ίππου και ...ιδού η πρώτη έφιππη τόξευση της Τάνιας σε βάδην!   

     Μιά τόξευση άνετη, χωρίς να χαλάσει το "κάθισμά" της και χωρίς να σφίξει τα πόδια της (όπως επιβεβαίωσε το ήρεμο βήμα του Ίππου της!) μια τόξευση που επανελήφθη αρκετές φορές με τα ίδια σταθερώς θετικά αποτελέσματα.

     Και αμέσως μετά αφίππευσε με την ενδεδειγμένη "γεωμετρία αφιππεύσεως" κρατώντας ψηλά το Τόξο της υπό τις επιδοκιμασίες του, μάλλον φειδωλού επαίνων, Εκπαιδευτή της ο οποίος την καταχάρηκε σε όλο το εξαίσιο αυτό μάθημα, όπως καταχάρηκε και τον υπέροχο Ίππο που μας προσέφερε ο φίλτατος Τάσος Μυλωνάκος!

     Κι εμείς και πάλι αναλάβαμε για πρώτη φορά έναν ξένο Ίππο με ό,τι μπορούσε να "μεταφέρει" ως βιώματα, του αφαιρέσαμε την στομίδα και σε λίγα λεπτά του εμπνεύσαμε εμπιστοσύνη ώστε να δεχθεί ακόμη και το Τόξο και την τόξευση, γενόμενος συνεργάτης του Ανθρώπου σε μιαν απαιτητικότατην ιππική διαδικασία. Κι αυτή είναι η "αμοιβή" μας και η χαρά μας! 

     Όταν ο Εκπαιδευτής επέστρεψε σπίτι του, δυστυχώς, δεν του άνοιξε την πόρτα η Σύζυγός του η οποία είχε υποχρέωση βοηθείας άλλου Μέλους της Οικογενείας το οποίο διδάσκει σε άλλο Σταύλο μιας και όλη αυτή η Οικογένεια είναι διακτινισμένη σε ...Σταύλους! Πίσω από την πόρτα τον περίμενε ο ...Μέλιος που ανυπομονούσε να κοιμηθεί, επιτέλους, αγκαλιά με τον μπαμπά του ...όπερ και εγένετο! Διότι σ΄ αυτό το σπίτι πιστεύουμε ότι αν δεν μοιράζεσαι την χαρά της ζωής με τα ζώα, η ζωή παραμένει ανολοκλήρωτη. 

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Όπου συμπίπτει ένας ιδανικός Εκπαιδευτής να συνεργάζεται με έναν ιδανικό σχολικό Ίππο τότε, το μάθημα Ιππασίας αναδεικνύεται σε ιδανικό!

     Αυτό επαληθεύεται και στην τελευταία εκπαιδευτικήν ημερίδα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" με ωφελημένη την νεαρή μαθήτρια του επικεφαλής της τοπικής Σχολής, Εκπαιδευτή Αθανασίου Ψωρομύτη.

     Και δεν χρειάζονται πολλά για να γίνει αντιληπτό τι σημαίνει "ιδανικός σχολικός Ίππος" με το οπτικο-ακουστικό υλικό και αυτής της ημερίδος να μιλά από μόνο του για έναν Ίππο ηρεμότατο οποίος, χωρίς κανέναν έλεγχο και καταναγκασμό, αφήνει τη μαθήτριά του να αναπτύξει την σχέση της μαζύ του και να κατανοήσει την αγαθή φύση κάποιων πλασμάτων που μπορεί να τρομάζουν με τον όγκο και την δύναμή τους.

     Θα μπορούσαμε δε, μετά λόγου γνώσεως, να πούμε ότι αυτή η υπέρβαση του φόβου έναντι του "υπερτέρου" σε αυτή την παιδική ηλικία είναι ένα μεγάλο παιδαγωγικό όφελος που διαμορφώνει έναν χαρακτήρα έτοιμο να αντιμετωπίσει με θάρρος τη ζωή!

     Γι αυτό και οι γονείς που επιλέγουν την Ιππασία όχι, απλώς, ως ένα διασκεδαστικό ή αθλητικό "μέσον απασχολήσεως" των παιδιών τους αλλά ως μία παιδαγωγική και ψυχο-σωμασκητική διαδικασία, είναι άξιοι συγχαρητηρίων για την επιλογή τους.

     Τέλος, εδώ είναι που ο μέλλων πολίτης μαθαίνει να γίνεται "ηγέτης" και όχι "εξουσιαστής", μέσα σε ένα φυσικό περιβάλλον που διδάσκει και τους κανόνες της Αισθητικής άνευ της οποίας δεν επιτυγχάνεται ουσιαστική Παιδεία ψυχής! Και, ίσως, αυτό είναι το σημαντικότερο...