Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ 

ΠΡΟΣ Ο,ΤΙ ΕΔΕΙΞΕ ΝΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΤΑΙ

     Αιφνιδιαστική στροφή προς την πολιτισμική ποιότητα δείχνει να κάνει η ταλαίπωρη κοινωνία μας, μετά από την οδυνηρή τελμάτωση της τελευταίας πενταετίας και την έσχατη κρίση Αξιών στην οποία υπέκυψε. Το δρόμο προς τον Πολιτισμό τον οποίο επέλεξαν, προ δωδεκαετίας, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" φαίνεται ότι, τελικώς, τον ανακαλύπτουν πολλοί Συνέλληνες ώστε, πλέον, να παραμερίζει σιγά-σιγά η κομματική βαρβαρότητα η οποία μόνον σε αδιέξοδα οδηγεί και το ελλαδικό κοινό να αντιλαμβάνεται την πολιτισμική φωταύγεια που αποκαλύπτει και την έξοδο εκ του "σπηλαίου".

     Αιφνιδιαστική, λοιπόν και η παρούσα ανάρτηση του απολογισμού των εμπειριών της Ομάδος μας κατά την λήξασα εβδομάδα με πρώτη την παραβίαση του κανόνος να παρουσιάζουμε, απλώς, το έργο μας το οποίο απολαμβάνουν όχι μόνον τα Μέλη μας αλλά και οι πάμπολλοι επισκέπτες του παρόντος Ιστολογίου τους οποίους ευχαριστούμε. έτσι, δεν θα ξεκινήσουμε με περιγραφή των ωραίων στιγμιοτύπων από τις Προπονήσεις και τα μαθήματά μας αλλά από την εξαιρετική εμπειρία ακόμη μιας ενδιαφέρουσας ομιλίας που παρακολουθήσαμε το απόγευμα της τελευταίας Παρασκευής στην αίθουσα της Εθνικής Θρησκευτικής Κοινότητος "Ιερά Φιλενθέων Ιστίη" με ομιλήτρια την Πρόεδρό της και διακεκριμένη επιστήμονα κ. Αμφιτρίτη Βασιλείου και με θέμα "Μικρόκοσμος -Μεγάκοσμος". 

     Το απόγευμα της επόμενης ημέρας, στη Γερμανική εκκλησία Αθηνών, παρακολουθήσαμε ένα εξαιρετικό κονσέρτο με το τρίο εγχόρδων "ΙΕΡΑΞ" σε ατμοσφαιρικότατες συνθέσεις λογίας μουσικής του ιδρυτή του Σωτήρη-Νικόλα Κάσσου. Κατά την διάρκεια αυτής της υπέροχης μουσικής πανδαισίας φαντασθήκαμε πόσο θα ταίριαζε χορογραφημένη με μία ιππική θεατρική παράσταση, όπως αυτές του Bartabas σε ένα υπαίθριο σκηνικό περιβάλλον... 

     Τέλος, σήμερα το πρωί, στην ιστορική αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου "Παρνασσός" και με ευγενή χορηγό την Ε.ΥΔ.ΑΠ. η οποία ορθότατα [επί τέλους] απεφάσισε να στέρξει στη παραγωγή Πολιτισμού, απολαύσαμε υπέροχο Mozart από την Ορχήστρα "Mobile" υπό την διεύθυνση του Θεοδώρου Ορφανίδη και με σολίστα [κλαρινέτο] τον Ζαχαρία Φώτη.

     Κι ενώ η ευρύτερη κοινωνία δείχνει εμφανώς τη μεταστροφή της, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" παραμένουμε σταθεροί στην, προς τον Πολιτισμό πορεία μας, υπηρετώντας και αυτή την εβδομάδα τις ίδιες υψηλές πολιτισμικές Αξίες τις οποίες διακονούμε επί δώδεκα χρόνια, από την ίδρυση της Ομάδος μας.

     Σε μία ακόμη καλοσχεδιασμένη μέθεξη με την τέχνη του Απόλλωνος, ο Πρωτεσίλαος βοήθησε τους Συνασκουμένους μας να προχωρήσουν σε μία ακόμη πιο βελτιωμένη τοξευτική προσέγγιση με γνώμονα το στοιχείο της αρμονίας που άγει στην ευστοχία και που αναγνωρίσθηκε 

     Εκ παραλλήλου, ο Νικόλαος επιμελήθηκε της μυήσεως στη Παραδοσιακή Τοξοβολία δύο νέων Μελών μας, της Επιστήμης και του Ανδρέα οι οποίοι, όπως συνηθίζεται, στο τέλος αυτής της προπονητικής ημερίδος ετόξευσαν στη Γραμμή Βολής με όλους τους παρόντες Συνασκουμένους.

     Οι απίστευτοι ήχοι της σιωπής του δάσους αναμεμειγμένοι με τις συνθέσεις του Σωτήρη-Νικόλα Κάσσου, του Wolfgang Amadeus Mozart αλλά και με την φωνή της κ. Αμφιτρίτης Βασιλείου αναφερομένης στις υπέροχες μυθολογικές αλληγορίες της με άξονα τη Θεογονία του Ησιόδου, και σ' αυτή τη προπονητική ημερίδα, μας πρόσφεραν ψυχοπνευματικό "οξυγόνο" υψηλών αναζωογονητικών ...προδιαγραφών. Και βεβαίως η δράση μας δε σταματά εδώ...

     Εν συνεχεία, η τακτική εβδομαδιαία Προπόνηση Σπαθασκίας στο πεντακάθαρο καταπράσινο περιβάλλον μας, μας χειραγώγησε σε ένα ακόμη υψηλότερο επίπεδο ψυχοπνευματικής αλλά και σωμασκητικής ωφελείας.

     Ο Πρωτεσίλαος, με πραγματικήν αυταπάρνηση συνδράμει τη πρόοδο μιας Ομάδος που φαίνεται μάλλον ευλογημένη από τους Θεούς μέσα σε έναν κόσμο που, επί χρόνια, ξέχασε τι πάει να πει "ευλογία".

     Στο Ιππευτήριο της Ομάδος μας πρωταγωνίστησαν οι αμαζόνες μας σε ένα πραγματικό ρεσιτάλ αρμονικής γυμνιππευτικής που υλοποίησε "καρεδάκια" από παράσταση του Bartabas υπό την εκπληκτική διδασκαλία του Αρχηγού της Ομάδος μας και Εκπαιδευτή Κωνσταντίνου.

     Με έναν άριστα εκπαιδευμένο Ίππο, πλέον, μπορούμε να προαγάγουμε τους μαθητές μας κατά τον ασφαλέστερο και καλύτερο τρόπο, εφαρμόζοντας τις πλέον προηγμένες ασκήσεις Υψηλής Ιππικής αλλά και Ιππηλασίου.

     Όλες αυτές οι θετικές προδιαγραφές Ιππικής Σχολής παράλληλα με την ευψυχία των μαθητών μας, πλέον, συντελούν στη καταγραφή μοναδικών στιγμών ιππικής εκπαιδεύσεως που θα ζήλευαν και οι αρχαιότερες Ιππικές Σχολές της Ηπείρου μας.

     Και είναι γεγονός ότι ο νεαρότατος Αρχηγός και Εκπαιδευτής μας Κωνσταντίνος Δαμιανάκης, είναι απολύτως φερέγγυος ώστε το ποσοστό ατυχημάτων κατά την δωδεκαετή λειτουργία της Σχολής μας να παραμένει αμελητέο παρά την επικινδυνότητα του εκπαιδευτικού μας ασκησιολογίου.

     Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" έχουμε πολλούς λόγους να αποδεχόμεθα την κρίση όχι μόνον του ελλαδικού κοινού αλλά και του διεθνούς ότι βρισκόμαστε στη κορυφή του εφιπποτοξοτικού αντικειμένου και στο ζενίθ της ιππικής εκπαιδεύσεως.

     Δική μας υπόσχεση είναι όχι μόνον να μην αρκεστούμε στα "κεκτημένα" μας αλλά και να επιδιώξουμε την υπέρβασή τους.

     "'Αμες δε γεσόμεθα πολλώ κάρρονες", σε μία συνεχή διεκδίκηση κι εφαρμογή για όλους μας, μέσα στο Ιππευτήριο αλλά και στη Γραμμή Βολής.  

   Αλλά και το Παράρτημα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ" έκλεισε την εβδομάδα με ένα θετικότατο πρόσημο.

     Καλωσορίζοντας ένα ακόμη καινούργιο Μέλος, στο γνωστό πανέμορφο φυσικό τοπίο, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ ΧΑΛΚΙΔΟΣ" ολοκλήρωσαν ακόμη μία γόνιμη προπονητική ημερίδα με εμφανέστατο το στοιχείο της αρμονίας.  

     Και στο τέλος της προπονητικής ημερίδος τους, οι Αδελφοί μας Χαλκιδείς άφησαν το χαμόγελό τους να περιγράψει τα συναισθήματά τους μετά από την επαφή τους με την Τοξοβολία.

     Έτσι, ο Αρχηγός του Παραρτήματος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ" Ιφικράτης δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό του αποτιμώντας τη τελευταία προπονητική ημερίδα της Σχολής του με ένα ωραιότατο κείμενο που δημοσίευσε στο Ιστολόγιο των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ".

     Το ίδιο δημιουργικοί και οι Αδελφοί μας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ ΚΥΠΡΟΥ", οι οποίοι για την τελευταία προπονητική ημερίδα τους επέλεξαν το εγκαταλελειμμένο μεσαιωνικό χωριό της πανέμορφης Κύπρου, τον Άγιο Σωζόμενο όπου πριν δύο χρόνια είχαμε τιμήσει τους Έλληνες Στρατιώτες της Αναγεννήσεως σε μία βιωματική διημερίδα.

     Eίναι γνωστό ότι η Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" επιλέγει με πολλή προσοχή τους χώρους των δραστηριοτήτων της και με γνώμονα την υψηλήν ενεργειακότητά τους ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο ψυχωφέλιμα τα αποτελέσματα των ασκήσεών μας και οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ ΚΥΠΡΟΥ" παραμένουν σταθεροί σε αυτό τον κανόνα.

      Στο ενεργειακότατο, ιστορικό περιβάλλον του Αγίου Σωζομένου, οι Κύπριοι Αδελφοί μας ασκήθηκαν στη Παραδοσιακή Τοξοβολία βιώνοντας την ίδια υπέροχη εμπειρία την οποία είχαμε την ευχή όλοι να νοιώσουμε προ διετίας και για την επιλογή αυτού του εκπληκτικού τόπου είναι άξια η ανήλικη Αρχηγός του Παραρτήματος Αναστασία Φ. Φωτίου δια των προσπαθειών της οποίας ο τοξευτικός Πολιτισμός διακονείται επιτυχώς στην Ελληνική Μεγαλόνησο.

     Είμαστε βέβαιοι ότι οι επιτυχείς πρωτοβουλίες της αγαπημένης μας Αναστασίας θα συνεχισθούν ώστε οι μαθητές της Σχολής της να ωφελούνται διαρκώς και να οδηγείται ο ευγενής ψυχισμός τους σε ανάταση.

     Εν τω μεταξύ, στον περιρρέοντα κοινωνικό ...μεγάκοσμο, η ασκήμια του κομματισμού και η συνεπαγόμενη κοινωνική εξαθλίωση εξακολουθεί να μας ανακατεύει το στομάχι υπενθυμίζοντάς μας ότι ηλίθιοι θα εξακολουθούν να υπάρχουν.

     Αυτή την ασκήμια του μαζοκρατικού κομματισμού και της μικροπολιτικής που καθιστά δυστυχή τον άνθρωπο και καταρρακώνει τα σύμβολά του, κρατάμε συστηματικά έξω από τη Κοιλάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" εις πείσμα των όσων ακόμη τα ανέχονται μη εννοούντες το μέτρο της ανθρώπινης ανελίξεως.

     Η αμφίδρομη κλίμακα των Αξιών της ζωής οδηγεί είτε προς τα άνω  α ν ε λ ί σ σ ο ν τ α ς  τα όντα, είτε προς τα κάτω  υ π ε λ ί σ σ ο ν τ ά ς  τα. Στις ελεύθερες επιλογές ενός εκάστου εναπόκειται και η κατεύθυνση διασχίσεως της κλίμακος...

     Και οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" από ιδρύσεώς μας επιλέξαμε την ανοδική πορεία προς την ανέλιξη δια της υπηρετήσεως του Πολιτισμού.

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" - "ΙΕΡΑΞ" κλπ

    «Ναι πιθανότατα ο φίλτατος Αριστοτέλης, στην ομάδα του οποίου είχα την ευτυχία να μαθητεύσω από πολύ νωρίς για 4 συναπτά έτη, και να εισάγω νέα μέλη της συγκεκριμένης ομάδας στην παραδοσιακή τοξοβολία δείχνοντας τους τα βασικά, αναφέρεται με καλά λόγια θα έλεγα και χωρίς ίχνος νεοελληνικού σνομπισμού στα γραφόμενα μου, με τα οποία ο ίδιος φαίνεται να συμφωνεί, να επικροτεί και να επιβεβαιώνει, κάτι που με χαροποιεί ιδιαιτέρως, καθώς διαφαίνεται η συνέχεια της άριστης σχέσης μεταξύ δασκάλου και μαθητή που υπήρξε κάποτε.

     Τα γεράκια θεωρούμε ανέκαθεν τους Έλληνες Κενταύρους συμμάχους μας, συμπολεμιστές και συνοδοιπόρους μας στην παραγωγή και προαγωγή τοξευτικού πολιτισμού και στον αγώνα κατά του σάπιου κοινωνικού, πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου, ενώ προσωπικά ο ίδιος έχω αιώνια ευγνωμοσύνη και σεβασμό στον άνθρωπο που με μύησε στο μονοπάτι της παραδοσιακής τοξοβολίας.

     Δεν υποβιβάζουμε ούτε αδυνατούμε να κατανοήσουμε την αξία και τις ιδιαιτερότητες του έφιππου μάχεσθαι, έχοντας μάλιστα πάρει και μια μικρή "γεύση", αλλά το δικό μας μονοπάτι είναι διαφορετικό. Το μονοπάτι των "γερακιών" είναι αυτό του πεζού τοξότη, του "ψιλού", που περιδιαβαίνει τα δάση, τα βουνά και τις χαράδρες και όχι τις αχανείς στέπες, αυτού που επιβαίνει στις τριήρεις και όχι στους ίππους, αυτού που κανένας "στρατηγός" δεν υπολογίζει την αξία του, αλλά στο τέλος καταλήγει να χάνει τον στρατό και το ιππικό του από αυτούς τους άτακτους και ασυμβίβαστους τοξότες χωρίς τις φανταχτερές αρματωσιές. Η αξία του τοξότη έγκειται στην τοξευτική του τέχνη και μόνο, αντιθέτως η αξία του ιπποτοξότη έγκειται πρωτίστως στις ιππικές του ικανότητες και στην ιππική δεξιοτεχνία.

     Συνεπώς δεν πρόκειται για το "αν κατάφερα να συνεχίσω" ή όχι, αλλά για το τι επέλεξα να ακολουθήσω, καθώς ο "Ιέραξ" είχε ήδη δημιουργηθεί και ανοίξει τα φτερά του αρκετά πριν την διαγραφή μου από τους Έλληνες Κενταύρους.

     Εν κατακλείδι, κακώς έφτασες στο συμπέρασμα ότι υπάρχει οποιαδήποτε έχθρα ή κόντρα μεταξύ των δύο ομάδων, τουλάχιστον από τη μεριά μας, και παρολίγον να παρασυρθώ από τα γραφόμενα σου και να δημιουργηθεί παρεξήγηση χωρίς να συντρέχει κανένας απολύτως λόγος!

     Εμείς θα θέλαμε να ευχηθούμε από τη σελίδα μας στους Έλληνες Κενταύρους καλή συνέχεια στο έργο τους και πάντα επιτυχίες σε όλες τους τις ασχολίες.»

[Το απόσπασμα μας απέστειλε προς ενημέρωση και σχολιασμό μέλος του "ΙΕΡΑΚΟΣ" ]

     Mε αφορμή έναν διάλογο Τοξοτών ο οποίος έγινε μεν σε κλειστή ομάδα αλλά, πάντως, ανοικτά, θα θέλαμε να σταθούμε στη παιδαγωγική του υπόσταση, μιας και η Ομάδα των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» προτάσσει την παιδαγωγική της ψυχής των Μελών της έναντι οιουδήποτε άλλου. Ο συγκεκριμένος διάλογος διεξήχθη μεταξύ ενός διαγραφέντος Μέλους μας, του αγαπητού Ιωάννη κι ενός άλλου Τοξότη ο οποίος, υπό το κράτος της συρμώδους «δυσανεξίας» συγχρόνων κοινωνικών σχέσεων, θεώρησε ότι μεταξύ των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» και του «ΙΕΡΑΚΟΣ», της Ομάδος Παραδοσιακής Τοξοβολίας  την οποία δημιούργησε ο Ιωάννης, εμφιλοχωρεί αντιπαλότητα.

    Αρχικώς θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ», από την ίδρυσή της, δε σχεδιάσθηκε ως μία Ομάδα «προσωποπαγής» (…‘του Αριστοτέλη’ ) αλλά του συνόλου των Mελών της, με αρχιτεκτονημένη ηγεσία και διοίκηση της οποίας το ίδιο δεν είναι το «χρίσμα» αλλά η διάκριση Αξίας. Η εισαγωγή (2005) στην Ελλάδα της Έφιππης αλλά και της Παραδοσιακής Τοξοβολίας από τον γράφοντα αλλά και η μετέπειτα (2008) σύνταξη υπό πρόσωπο Δικαίου (αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία) όρισαν μία αφετηρία τόσο της Έφιππης Τοξοβολίας όσο και της Παραδοσιακής Τοξοβολίας στη Πατρίδα μας όχι μόνον ως γνωστικά αντικείμενα αλλά, κυρίως, ως πολιτικά (κατά Αριστοτέλη τον Σταγειρίτη) και παιδαγωγικά προς ευρύτερο κοινωνικό όφελος. Το 5^ο Άρθρο του κατατεθειμένου Καταστατικού (δημοσία, ανηρτημένου στα Ελληνικά και Αγγλικά) της «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ» στην οποία υπάγονται οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ», απεριφράστως τοποθετεί το όλον οικοδόμημα της Ομάδος μας στην υψηλή σφαίρα της Πλατωνικής αριστοκρατικότητος με εμφανέστατη την αποστροφή μας προς ο,τιδήποτε μαζοκρατικό -   δημοκρατικό - αναξιοκρατικό και εθνοκοινωνικώς ευτελές το οποίο δεν είναι αποδεκτό στο πλαίσιο της Πλατωνικής «Πολιτείας». Και εμείς δε φοβούμεθα τα ψυχανώμαλα γρυλίσματα των εχθρών της Ανθρωπότητος και του Πολιτισμού της οι οποίοι σπεύδουν να χαρακτηρίσουν με ‘κλισαρισμένες’ ετικέτες όποιον και ό,τι δεν εννοούν… Όλους αυτούς, μαζύ με την ηλιθιότητά τους, τους έχουμε a priori στείλει στους αποθέτες (μιας και δε πιστεύουμε στην ύπαρξη …διαβόλου)! Ούτω πως, οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» με τη συγκρότηση «σχολείου» Πλατωνικής κοσμοθεάσεως, ξεκίνησαν πρώτοι στην Ελλάδα την καλλιέργεια της Έφιππης Τοξοβολίας και της Παραδοσιακής Τοξοβολίας με γνώμονα την ψυχοπαιδαγωγία όσων Συνελλήνων-συναντιληπτόρων της αξίας της Πλατωνικής διδασκαλίας με μέσα τον Ίππο και το Τόξο και Διδασκάλους των Πλάτωνα, τον Ξενοφώντα και τον Kassai Lajos, τον Ούγγρο παγκόσμιο πρωτομαχητή της Έφιππης και Παραδοσιακής Τοξοβολίας, στον Οργανισμό του οποίου ο γράφων είχε την ευτυχία και την Τιμή να μαθητεύσει και να διεξέλθει τρία Σχολεία Αρχηγών με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

      Εξ όλων των προμνημονευθέντων γίνεται σαφής ο συγκροτημένος, απόλυτος αλλά και ευσταθέστατος χαρακτήρας της Ελληνικής Ομάδος Έφιππης και Παραδοσιακής Τοξοβολίας των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» στην οποία δεν έχει θέση ο αυτοσχεδιαστικός υποκειμενισμός αλλά ο «Κανών» ο οποίος απορρέει από το Καταστατικό, τον γραπτό και ανηρτημένο Κανονισμό Λειτουργίας της Ομάδος και τις διευκρινιστικές γραπτές και ανηρτημένες Οδηγίες προς Συνασκουμένους τα οποία τηρούνται από της ιδρύσεως των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» απαρεγκλίτως υφ’ όλων των Μελών τους.

     Πέραν της φιλοσοφικής, οργανωτικής και διοικητικής δομής της η Ομάδα των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» αποτελεί ένα ιδεατό αρχιτεκτόνημα στοάς με πύλη εισόδου διαμπερώς διατεταγμένη με την πύλη εξόδου ώστε ο εισερχόμενος (εγγραφόμενος) να αποκτά άμεση ενσυναίσθηση της …εξόδου (διαγραφής), ενώ πλευρικώς της στοάς διατίθεται ορθάνοιχτη αλλά, φύσει και …σκοπιμότητι, ‘υποφωτισμένη’ και η δίοδος προς το ουσιαστικό «ενδιαίτημα» της αυτοβελτιώσεως, το φυσικό και απέραντο αίθριο, το οποίο αποτελεί και τον κυρίως χώρο. Δυστυχώς, κάποιοι εκ των εισερχομένων στη στοά τυφλώνονται από το απέναντι φως της πύλης εξόδου και κατευθύνονται προς αυτό, ενώ, άλλοι, εισερχόμενοι με πραγματική ερευνητική διάθεση, ανακαλύπτουν τη σκιερή δίοδο προς το αίθριο. Και επικαλούμαι την στοιχειώδη ευφυία του αναγνώστη ώστε να μην εκλάβει την αλληγορία της «στοάς» ως παραπέμπουσα σε ομόηχα «τεκτονήματα» με τα οποία διατηρούμε αποστάσεις φιλοσοφικής αντιπαλότητος.

   Επ΄ αυτης της υπαρξιακής ‘συχνότητος’ κινούμενοι οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» υπεδέχθησαν όλους, ανεξαιρέτως, τους μετέπειτα ιδρυτές παρομοίων Ομάδων Παραδοσιακής Τοξοβολίας οι οποίοι, αρχικώς, μαθήτευσαν κοντά μας και κάποτε απεφάσισαν να πορευθούν στον αναφαίρετο δικό τους δρόμο, ή διεγράφησαν κατόπιν διεξοδικής και επίπονης διαδικασίας του πενταμελούς Διοικητικού Συμβουλίου της «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ» (και ποτέ κάποιου ατόμου ή «αρχηγού») πάντοτε κατόπιν αιτιολογημένης αποφάσεως (και ποτέ διότι «ούτω δοκεί μοι») πάντοτε καταχωρισμένης στο Βιβλίο Πρακτικών του Δ.Σ. της Εταιρείας.

     Ο αγαπητός Ιωάννης (εξ όσων προκύπτουν από τα αυστηρώς τηρούμενα Αρχεία των Μελών μας) διάβηκε το κατώφλι εισόδου της Ομάδος μας στις 21 Σεπτεμβρίου 2008 και το κατώφλι εξόδου, δια διαγραφής, στις 22 Ιουλίου 2012. Υπήρξε το 21^ο Μέλος των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» μόλις κατά τον δεύτερο μήνα της,  συντεταγμένης πλέον, λειτουργίας της και η παρουσία του ήταν ιδιαιτέρως χαρμόσυνη για όλους μας διότι η καλλιεργημένη προσωπικότητά του και οι αντιληπτικές ικανότητές του παρείχαν λαμπρά εχέγγυα προόδου εξαιρέσει ενός μειονεκτήματός του εκπεφρασμένου σε μία και μόνον δισύλλαβη προσωπική αντωνυμία η οποία αντίκειται σε κάθε ομαδική-συλλογική-κοινωνική-εθνοκοινωνική προσπάθεια: στο «εγώ»!

     Ευφυέστατος, φιλομαθέστατος, καλλιεργημένος, αλλά και εν πολλοίς συναντιλήπτωρ ο φίλτατος Ιωάννης, εν τούτοις, παρητήθη κάθε προσπαθείας να ελέγξει το υπερτροφικότατο «εγώ» του, ερχόμενος σε συνεχείς, ανούσιες και ανταγωνιστικές συγκρούσεις με τους Συνασκουμένους του, λόγος για τον οποίο τελικώς διαγράφη από τους «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ» ως μη συμβατός με το ομαδικό πνεύμα μας.

     Για την διαγραφή του, η λύπη όλων μας υπήρξε και είναι δεδομένη διότι ως Συνασκούμενος υπήρξε αγαπητός και ικανότατος αλλά ως Μέλος της Ομάδος εντελώς ασύμβατος!  

     Στο παραπάνω απόσπασμα του διαλόγου, ο αγαπητός μας Ιωάννης, πέραν των ευγενών του λόγων προς την Ομάδα των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» και τον ελάχιστο γράφοντα (ο οποίος δεν είναι «δάσκαλος» κανενός αλλά ισόβιος αρχάριος μαθητής των δικών του Δασκάλων Πλάτωνος, Ξενοφώντος και Kassai Lajos) αντιμετωπίζει ευστόχως τον συνομιλητή του, παραπέμποντάς τον για κάθε απορία προς εκείνους για τους οποίους ενδιαφέρεται και δηλώνει την συμπόρευσή του και με τη δική μας Ομάδα αλλά και με ομοειδείς Ομάδες της Παραδοσιακής Τοξοβολίας, όπως θα πρέπει κάθε νουνεχής σκαπανέας Πολιτισμού να φρονεί. Υπό ομοίων αισθημάτων εμφορούνται και οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» οι οποίοι χαίρονται όταν προκύπτουν νέες Ομάδες Έφιππης και Παραδοσιακής Τοξοβολίας και, μάλιστα, με ιδρυτές πρώην Μέλη μας και, είθε, σήμερα, με τον …βαθύ τριψήφιο αριθμό των Μελών των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ», την μεγαλύτερη και αριθμητικώς Ομάδα στην Ελλάδα (οι ξένοι φίλοι μας μιλούν και για παγκόσμιο ρεκόρ!) θα ήταν ευχής έργον τα Μέλη μας να ξεκινούσαν να δημιουργούν «δίκτυο» Ομάδων Έφιππης και Παραδοσιακής Τοξοβολίας στην Ελλάδα διευρύνοντας τον, ισορροπιστικό ψυχής, εφιπποτοξοτικό Πολιτισμό στους, παραπαίοντες και κατακρημνιζόμενους στην άβυσσο, κατοίκους αυτής της τάλαινας και απολίτιστης χώρας των μυρίων γραικύλων και τσιφτετελλήνων οι οποίοι τέρπονται και αρκούνται σε «καθρεφτάκια» αγυρτών «ιεραποστόλων» νομίζοντας ότι ούτω πως …προοδεύουν! Σαφώς και οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» τίθενται αλληλέγγυοι του «ΙΕΡΑΚΟΣ» αλλά και κάθε ομοειδούς Ομάδος, πολλώ δε μάλλον, Ομάδων που ίδρυσαν πρώην Συνασκουμενοί μας (ασχέτως λόγων εξόδου τους από την Ομάδα μας), επ΄ αγαθώ της εθνοκοινωνικής Παιδείας ενός λαού που τόσο τη χρειάζεται. 

     Συμπερασματικώς, οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ», τα Μέλη της Ομάδος και ο γράφων, επιδιώκουμε την αυτοβελτίωσή μας και την συνεισφορά στον Πολιτισμό της Πατρίδος μας, μακράν ανταγωνιστικών τριβών με ομοτέχνους ή μη, διεπόμενοι υπό πνεύματος σεβασμού των άλλων, ούτω πως σεβόμενοι εαυτούς. Άλλωστε, η πολυτέλεια των πατροπαράδοτων …εμφυλιοπολεμικών προστριβών που χαρακτηρίζουν την ελλαδική κοινωνία βρίσκεται πολύ μακράν της καθημερινότητός μας η οποία επιτάσσει την συνεχή, αφιερωματική, προσήλωσή μας επί του εφιπποτοξοτικού αντικειμένου. Σε κάθε περίπτωση η αγαθή σκέψη μας ακολουθεί και τα ενεργά και τα πρώην Μέλη μας, καθώς και κάθε Συνέλληνα που συνεισφέρει στον Πολιτισμό. Ειδικώς δε για τον «ΙΕΡΑΚΑ» και για τον φίλτατο Ιωάννη προς τον οποίο ανταποδίδουμε την ίδιαν αγαθότητα καρδιάς που και εκείνον χαρακτηρίζει, θα θέλαμε να διατυπώσουμε τα συγχαρητήριά μας για τις ευγενείς προθέσεις προωθήσεως μιας ποιοτικής Παραδοσιακής Τοξοβολίας στη σημερινή, μειονεκτούσα, Ελλάδα όπως προκύπτει και από το νεότευκτο διαδικτυακό ιστότοπό τους, προς επίσκεψη του οποίου προτρέπουμε τους αναγνώστες μας: http://ieraxarchery.wixsite.com/greece

     Σε κάθε περίπτωση θα επιμείνουμε ότι, πρόβλημα ζωτικού χώρου υπάρχει μόνον στην αγωνία των επαρχιωτών καταπατητών γης και όχι στις πολιτισμένες κοινωνίες όπου η πεποίθηση  της επαρκείας των ...επιγείων και αυταρκείας εαυτών και αλλήλων επιτρέπουν την αγαθή και δημιουργική σκέψη! Έτσι, μη απειλούμενοι και μη κινδυνεύοντες, μπορούμε να πορευόμεθα χωρίς φθοροποιούς διαιρετισμούς, καθείς όπως εκλαμβάνει το καθήκον του, συνεισφέροντες κατά δύναμη!

Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης