ΣΤΩΜΕΝ ...ΟΡΘΩΣ!

     Oι μεγάλες χριστιανικές εορτές έχουν το πλεονέκτημα να αποτελούν αργία για όλους πλην των ...νοημονεστέρων του εκκλησιάσματος που, ακριβώς, σ΄ αυτές τις ευκαιρίες, όταν οι πλείστοι τρέχουν στις εκκλησίες αυτοί κατευθύνονται οπουδήποτε ...αλλού. Έτσι και σήμερα, ανήμερα δεκαπενταύγουστου, κατά "παραγγελιά" του ευσεβεστάτου Γεωργίου, αποφασίσαμε, αντί να συρθούμε "στα τέσσερα" επί των γονάτων να επαληθεύσουμε την ελληνικότατην ευθυτένειά μας και το "άνω θρώσκειν" μας, με μία έκτακτη Προπόνηση στον αγαπημένο μας κατάφυτο Λυκαβηττό. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι εμείς οι Έλληνες ακόμη και στους Θεούς μας ορθοί μιλάμε!

     Με παύση μιας ημέρας, επαναλάβαμε σήμερα την χειριστική τυποποίηση της λαβής 6 βελών και της επιταχύνσεως ασφαλούς εγκαθιδρύσεώς τους, συνεχίζοντας από εκεί απ΄ όπου είχαμε μείνει. Ο Gustave Flaubert στο έργο του "L'Éducation sentimentale" σημειώνει ότι "οι επιθυμίες είναι συχνά ό,τι καλύτερο είχε μια ζωή" κι απ΄ ό,τι φαίνεται η δική μας επιθυμία για συνεχή άσκηση είναι ό,τι καλύτερο έχουν οι ζωές των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Επιμένοντας στην "ρομποτική" επανάληψη της γνωστής χειριστικής τυποποιήσεως επιδιώξαμε την ανάπτυξη μιας ιδιοφυούς "ενσυναισθήσεως" της μυικής "μνήμης", είτε σε κατάσταση στάσεως, είτε σε κατάσταση κινήσεως.

     Σήμερα "ανεβάσαμε τον πήχυ" ισορροπιστικής δυσκολίας του Τοξότη με συνεπαγόμενη συνέπεια την αύξηση και του βαθμού δυσκολίας των χειρισμών του.

     Και ο ασκούμενος όπλισε, αφόπλισε και τόξευσε όχι μόνον υπό διάφορες ισορροπιστικές αλλά και κινητικές συνθήκες, εν στάσει και κινήσει με γνώμονα την ακρίβεια και ταχύτητα χειρισμού.

     Και δεν ανεβοκατέβηκε, απλώς σκάλες αλλά υπεβλήθη και σε μία δυσκολότερη δοκιμασία που προϋπέθετε πολύ περισσότερες απαιτήσεις ...

     ...Υποχρεώθηκε να ανέβει -ενώ συνέχιζε να οπλίζει και να αφοπλίζει- σε δύο ψηλά κούτσουρα και από εκεί να συνεχίσει να εκτοξεύει ένα προς ένα τα βέλη του με τους κανόνες "Τοξοβολίας εξ επαφής"

     Ο "επίλογος" αυτής της προπονητικής ημερίδος ήταν η ανάπτυξη αμφιδέξιου χειρισμού του Τόξου με γρήγορες εναλλαγές από το ένα χέρι στο άλλο και κατάληξη σε "Τοξοβολία εξ επαφής".

     Και σήμερα εξαιρετικός ο Συνασκούμενος Γεώργιος, με ακρίβεια χειρισμώ,ν ταχύτητα και ευστοχία όπου απαιτήθηκε. Έτσι, δικαίως αοαντλα όταν ερωτάται πως ένοισε στη τελευταία Προπόνηση εν συγκρίσει με την προηγούμενη "200% πάνω".

     Και αυτή την χρονιά η αισθητική της προπορευόμενης πατούσας δεν απησχόλησε ποσώς τους "Έλληνες Κενταύρους"! Το δικό μας ορθοστάδην, ακόμη και ενώπιον των Θεών μας, ανεδείχθη αισθητικότερο, ειδικώς με το Τόξο ανά χείρας. 

     "Βοήθειά μας" και του χρόνου πάντα ορθοί!

TOΞΟΓΕΝΝΑ - ΒΕΛΟΓΕΝΝΑ - ΣΤΟΧΟΓΕΝΝΑ

                         

     Επειδή καθένας οραματίζεται τη γέννηση ο.τιδήποτε του γουστάρει, ενώ σε μας αρέσουν τα Τόξα τα Βέλη και οι ...Στόχοι (κυρίως αυτοί...) αποφασίσαμε αυτά τα κατά φαντασίαν γεννητούρια να τα αφιερώσουμε, ανήμερα της ...φαντασίας τους, εκεί που εμείς θέλουμε! Παρατήσαμε, λοιπόν, τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα πλάι στο ταλαίπωρο δεντράκι που αν δε καεί από βραχυκύκλωμα των χλωμών λαμπιονιών του θα πεταχτεί σε μια βδομάδα στα σκουπίδια κι αδράξαμε τα Τόξα μας για να οξυγονωθούμε κι άλλη μια μέρα στην υπέροχη και διαχρονική Φύση! Έτσι, τούτη τη μέρα φέραμε σε πέρας μια βιντεοσκόπηση που μας ζητήθηκε ώστε, ένα τυχαίο "δείγμα" της Ομάδος μας να αξιολογηθεί ως προς την τελική αποτελεσματικότητα της προπονητικής τακτικής που ακολουθούμε από εκείνους που μας τη σχεδιάζουν. Έτσι, στα 13:54 λεπτά του παραπάνω βίντεο, χωρίς καμία παρέμβαση, χωρίς κανένα μοντάζ, δίνουμε την εικόνα των δυνατοτήτων μιας Ομάδος που αποτελεί "την αιχμή του δόρατος της Ελληνικής Παραδοσιακής Τοξοβολίας" (δε το λέμε εμείς αλλά ένας ειδικός του αντικειμένου, εκτός Ομάδος μας) περιμένοντας την τελική κριτική των Δασκάλων μας.

     Aυτή η προπόνηση στο "μάτι" ενός γιορταστικού, για όλους, ...κυκλώνος με τον, λόγω περιστάσεως, ευέλικτο αριθμό συμμετασχόντων, υπήρξε ένας πραγματικός "καθρέπτης" του χαρακτήρος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" με την μαχητικότητα που μας διακρίνει και όχι μόνον...

     Αυτή η προπόνηση έδειξε και την επιμονή στην αυτοβελτίωση ακόμη και υπό συνθήκες φυσικής αδυναμίας με παράδειγμα την αγαπημένη μας Μαρίλη η οποία σηκώθηκε με ίωση από το κρεβάτι της για να τοξεύσει μαζύ μας!

     Σ'  αυτή τη Προπόνηση χαρήκαμε όλοι τις εξαιρετικές βολές των αρχαρίων μας και το πείσμα τους να κάνουν το στόχο "κόσκινο", όπως και τον έκαναν!

     Χαρήκαμε και τους προχωρημένους με το άψογο "στυλ" τους που τους σπρώχνει ολοταχώς στη ...πασαρέλα του μοντέλου και όχι απλώς της Τοξοβολίας...

      Πάνω απ΄ όλα, σ' αυτή τη Προπόνηση χαρήκαμε την "απογείωση" όλων των Συνασκουμένων μας τους οποίους κατάφερε να σηκώσει πολύ πιο ψηλά από τη γη ο Αρχηγός Βολής, ο Ακάδημος, ο οποίος πιστώθηκε με τη διεύθυνση ακόμη μιας εξαιρετικώς επιτυχημένης ομαδικής προσπαθείας!

     Και, μεταξύ μας, αυτόν τον Ακάδημο χαρήκαμε πρώτον απ΄ όλους με τις ικανότητές του και με την αγάπη του προς την Ομάδα αλλά και με την ιδιαίτερη προσοχή του για την ασφάλεια όλων, δοκιμάζοντας πρώτος ό,τι εν συνεχεία θα έδινε εντολή στους άλλους να εκτελέσουν. Έτσι νοιώθει ήσυχος κι ο αγαπημένος μας Αρχηγός Ομάδος ο Κωνσταντίνος όταν οι υποχρεώσεις του μας τον στερούν.

     Κι ενώ όλα τα παραπάνω μας έδωσαν χαρά την παραμονή του "κυκλώνος", την αμέσως επομένη, δηλαδή, ανήμερα του κυκλώνος, όταν τα μιλιούνια των αμέτρητων ανήμερων θηρίων κατασπάραζαν γαλοπούλες γεμιστές με κάστανο και μισοκαμμένες χοιρινές μπριζόλες στα κάρβουνα, εμείς συνεχίσαμε στο καταπράσινο φυσικό μας τοπίο να ...τοξεύουμε, πάντοτε με τον Ακάδημο στο "πηδάλιό" μας να επικεντρώνεται στην εκπαίδευση ανηλίκων, τη φορά αυτή!

     Πρώτα για τον 5χρονο Αχιλλέα που τον έφερε η Μητέρα του με τον εξοπλισμό τους και μετά για έναν λίγο ...μεγαλύτερο πιτσιρικά ετών ...65 που τον άφησαν αδέσποτο γιορτινές ημέρες...

     Με εκπληκτική μεθοδικότητα και μεταδοτικότητα ο Ακάδημος 'πέρασε" όλα τα απαραίτητα στον 5χρονο ώστε όχι μόνον να μπορεί να τοξεύει αλλά και να μπορεί να κρατά με ασφάλεια και 3 βέλη στο χέρι του!

     Κατόπιν, ο Ακάδημος βελτίωσε τόσο πολύ τη "στάση" του μικρού Αχιλλέως αναδεικνύοντας ένα ...αστέρι που, εν συνεχεία, μας άφησε όλους άφωνους! 

     Όλοι τόξευσαν με μεγάλη άνεση χωρίς να χάσουν βέλος και, βεβαίως και ο Αχιλλέας τον οποίο, πια, μετά τις επιδόσεις του κάθε άλλο παρά μπορούμε να συνεχίσουμε να τον αποκαλούμε "μικρό". 

     Και μάλιστα, όλοι διαπέρασαν από απόσταση και ένα κόντρα πλακέ το οποίο παρείχε αντίσταση ίση με το δέρμα μεγάλου ζώου. Βεβαίως, αυτό το κατάφερε και ο Αχιλλέας και, μάλιστα, με αξιοπρόσεκτην άνεση!

     Και, ακούγοντας τη διδασκαλία του Ακάδημου προς τον Αχιλλέα ο υπερηκοντούτης..., έκλεψε συνταγές και, μετά ταύτα, κατάφερε κι αυτός να ρίξει ένα βέλος! Εντάξει τώρα, όλοι ξέρουμε ότι το βράδυ θα παρίστανε το μεγάλο τοξότη στους συνομηλίκους του στο Γηροκομείο...

     Αυτά το εορταστικό διήμερο, είναι γεγονός ότι οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" το περάσαμε χωρίς να χρειαστεί να πάρουμε ...σόδα όπως οι περισσότεροι ...ευλαβικώς εορτάζοντες απολαμβάνοντας τα Τόξα μας και μια Φύση η οποία είναι πολύ πιο συναρπαστική με την αλήθεια της από οποιανδήποτε παραμυθολογία! Διότι, σ΄ αυτή τη Φύση, τη δική μας Φύση, οι κρίνοι μοσχοβολάνε πραγματικά αρώματα και δε κουβαλάνε δύσπεπτα παραμύθια.

ΙΕΡΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

     Ακόμη ένα ήρεμο φθινοπωρινό απόγευμα στο γνώριμό μας, κατάφυτο, "ορεινό" περιβάλλον για τη μελέτη και απόλαυση της σχέσεως της έλξεως της χορδής με την διεύθυνση και απόσταση από τον στόχο στην οποία υποψιάζει η Τοξοβολία εξ επαφής. 

     Ακόμη ένα βήμα βελτιώσεως όχι μόνον όσων σήμερα προχώρησαν πιο βαθιά στο σοβαρό αυτό, εισαγωγικό, κεφάλαιο της Ενστικτώδους Τοξοβολίας αλλά και αναδείξεως Ιερουργών και όχι, απλώς, "Εκπαιδευτών" οι οποίοι θα μπορούν να το μεταλαμπαδεύσουν και στα υπόλοιπα Μέλη των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ".

     Την ίδια μέρα που η Ελλάδα πυρπολείται από τα ασύγγνωστα λάθη των ντόπιων λαθρομεταναστών γραικύλων, κάποιοι ελάχιστοι Έλληνες επιμένουμε στην αυτοβελτίωσή μας πριν υποδείξουμε στον "άλλο" και απαιτήσουμε από εκείνον το τι πρέπει να κάνει. Και το "εσωτερικό" μονοπάτι της Ενστικτώδους Τοξοβολίας δεν είναι, απλώς, μία "αθλητική ατραπός" αλλά μία νοο-ασκητική γεφύρωση η οποία άγει σε όχθη νηφαλιότητος πνεύματος, απολύτως απαραίτητη σε στιγμές κρίσεως  π ο λ έ μ ο υ  όπως οι παρούσες...

     Σήμερα χρησιμοποιήσαμε και τα πρώτα κρουστικά βέλη τα οποία άρχισε να κατασκευάζει για την Ομάδα μας ο Σπυρίδων Νικόλης (Πρωτεσίλαος) τον οποίο ευχαριστούμε.

     Ο δικός μας Πρωτεσίλαος, επιδιδόμενος συστηματικώς τα τελευταία δύο χρόνια στην κατασκευή και επισκευή βελών, δείχνει ότι ήδη έχει αποκτήσει μιαν αξιοσημείωτην εμπειρία στο αντικείμενο και οι κρουστικές παραλλαγές του έρχονται να συμπληρώσουν την μεγάλη γκάμα παραδοσιακών και άλλων βελών που κατασκευάζει, ήδη, επιτυχέστατα και, μάλιστα, σε πολύ οικονομικές τιμές, ανταγωνιστικότερες με εκείνες του εμπορίου. 

     Το σημερινό ασκησιολόγιο προέβλεπε έναν προϊδεασμό της μελλοντικής εξασκήσεως στη "Τόξευση εξ επαφής" και, βεβαίως στη "Τόξευση μέσω..." κάτι που όπως διαπιστώσαμε συνηθίζεται συχνά σε διεθνείς αγώνες.

     Ομολογουμένως, όλοι σήμερα ήσαν εμφανώς βελτιωμένοι και οι τοξεύσεις τους ήσαν πλέον του ικανοποιητικού.

     Παρατηρώντας προσεκτικά την βελτίωση όσων παρακολουθούν τη τακτική συνάσκηση στη Τόξευση εξ επαφής είναι προφανής η ωφέλεια αυτής της συνασκήσεως η οποία δείχνει ότι πρέπει να καθιερωθεί για ολόκληρη τη διανυόμενη Προπονητική Περίοδο.

     Και όλα τούτα μετά από μία πολύ εποικοδομητική Συνέλευση του Διοικητικού Συμβουλίου της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" η οποία έδωσε νέα ώθηση σε ανανεώσεις και ευρύτερες προοπτικές της εφιπποτοξοτικής δραστηριότητός μας.