ΑΝΑΒΑΘΜΟΣ 3ος

 ΑΝΑΒΑΘΜΟΣ 3ος

     Όταν, πρό χρόνων, εκείνον τον ωραίο Σεπτέμβρη, ο εφευρετικός έως και ...πολυμήχανος Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" ενημέρωσε τους μαθητές μας ότι, πλέον, στην Ομάδα μας δεν θα λέμε "περνάμε καλά" αλλά θα λέμε "περνάμε ωφέλιμα", ακούστηκαν ποδοβολητά προς την πόρτα εξόδου... Η φώτιση μιας ήδη μακράς εμπειρίας με την Έφιππη Τοξοβολία και την διδασκαλία της του υπέδειξε και τον τρόπο με τον οποίο θα βοηθούσε κάμποσους να αυτοβαθμολογηθούν ως προς την πραγματική θέλησή τους να υπηρετήσουν το εφιπποτοξοτικό αντικείμενο για το οποίο δεν είναι κατάλληλοι όλοι! Πράγματι, τότε, αρκετοί απελευθέρωσαν έναν χώρο που απετέλεσε το δεύτερο σκαλοπάτι ανελίξεως επιτρέποντας την είσοδο σε πολύ καταλληλότερους γι αυτή την απαιτητικότατη πολεμική τέχνη αλλά, στο μυαλό του Ιδρυτή αυτής της Σχολής κυριαρχεί η δίψα της, άπιαστης έστω, τελειότητος την οποία διεκδικεί πρωτίστως για τον ίδιο τον εαυτό του και για ό,τι θεωρεί ότι υπηρετεί. Έτσι κι αυτό το δεύτερο ανελικτικό σκαλοπάτι κρίθηκε ως πόρρω απέχον από προσδοκίες ..."τελειότητος" και σχεδιάσθηκε και το τρίτο ανελικτικό σκαλοπάτι αναβαθμίσεως των ποιοτήτων που συνθέτουν τους "Έλληνες Κενταύρους", κάτι που μετά από πολλές προετοιμασίες να, που ξεκινά τώρα! Κι όσο κι αν είναι βέβαιο ότι η τελειότητα θα απέχει πάντοτε από τις κατακτήσεις μας, εν τούτοις, αυτό δεν θα μας αποθαρρύνει ποτέ από το να προσδοκούμε την κατάκτησή της αφού σημασία έχει αυτός ο "δρόμος" έστω και με, εν τέλει, απροσπέλαστο τον προορισμό.

     Εκείνο, λοιπόν, το "περνάμε καλά" που διεγράφη με μια μονοκοντυλιά ήταν φυσικό να εξοργίσει εκείνους που δεν καταλαβαίνουν την αξία του "περνάμε ωφέλιμα", όμως, όπως και να το κάνουμε στους "Έλληνες Κενταύρους", όσο κι αν θεωρούμε ανθρώπινο το να ψήνεις σουβλάκια, να πίνεις τσίπουρα και ενδιαμέσως να στέλνεις και κάποια βέλη στο φελιζόλ, ουδέποτε δηλώσαμε "διασκεδαστές" συμπαθεστάτων ευωχητών διότι εντελώς διαφορετικοί είμεθα με εντελώς διαφορετικό αντικείμενο και, το χειρότερο, δεν ξέρουμε να τυλίγουμε και ...σουβλάκια! Οπότε, μετά το "περνάμε ωφέλιμα" η Έφιππη Τοξοβολία και τα "συν αυτή" κυριαρχούν ακόμη περισσότερο στον ορίζοντα της Σχολής μας, ούτω πως δε, σήμερα συνεχίζουμε στο Ιππευτήριο υπό ακόμη υψηλότερες προϋποθέσεις, επιδιώκοντας την έτι περαιτέρω εξύψωσή τους. 

     Ευτυχώς, γύρω μας υπάρχουν υψηλά υποδείγματα εμπνεύσεως ήθους και δυνάμεως ώστε να συνεχίσουμε να επιμένουμε σε μιαν απαιτητικότατη συνεισφορά Πολιτισμού, ακλόνητοι από τα "ποδοβολητά" που πάντα θα υπάρχουν και είναι απαραίτητα να υπάρχουν, κάνοντάς μας ευγνώμονες γι αυτή την "επωδό" έργου του οποίου την ποιότητα αναβαθμίζουν. Και σήμερα, πατώντας στον 3ο αναβαθμό ποιότητος έργου, μετά από 18 χρόνια συνεχούς λειτουργίας της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" αυτά τα "ποδοβολητά" ευγνωμονούμε που μας απελευθερώνουν την δύσβατη κλίμακα της ποιοτικής ανελίξεως των προσπαθειών μας.

     Λίαν αντίξοη ημέρα από πλευράς αστρολογικών προγνώσεων και εντελώς αντενδεικνυόμενη για επικίνδυνες δραστηριότητες, κάτι που μετεφέρθη στην Συνασκούμενη της οποίας, όμως το μαχητικότατο ταμπεραμέντο ανεφώνησε "Θέλω να κάνω μάθημα με δική μου ευθύνη!" και όταν η μαχητικότητα του ταμπεραμέντου της Συνασκουμένης συναντά την μαχητικότητα του ταμπεραμέντου του Εκπαιδευτή το μάθημα δεν μπορεί παρά να ...διεξαχθεί κανονικότατα και, όπως πάντοτε, ...επιτυχέστατα.

     Βεβαίως, ο Μέλιος δεν κοιμήθηκε αυτό το βράδυ αγκαλιά με τον ...μπαμπά του διότι ο μπαμπάς έπρεπε να διαλογισθεί επί του μαθήματος και να το προετοιμάσει προσεκτικά... Έτσι, ο μικρός τετράποδος μετέφερε ο ίδιος, όπως συνηθίζει, την ..."τροχοβίλα" του (τη λεκάνη με τα παιγνίδια του, όπως περιπαικτικά την αποκαλούμε...) κοντά στο γραφείο του μπαμπά του και κοιμήθηκε δίπλα του ανάμεσα στα αγαπημένα του λούτρινα... Τα ζώα πάντοτε μας καταλαβαίνουν κι αν καταλαβαίναμε κι εμείς όσα κι αυτά, τότε, ...κάθε μάθημα Ιππασίας θα ήταν σαν το σημερινό, ανεξαρτήτως αρνητικών αστρολογικών οιωνών!

     Και, πράγματι, σ΄ αυτό το μάθημα επαληθεύσαμε και πάλι ότι η "αύρα" της ανθρώπινης Παιδείας διευθετεί τον ίππειο ψυχισμό σε μια τροχιά αρμονικής συνεργασίας με τον Άνθρωπο, άλλως, η Ιππασία καταντά μια τρομαριακή βαναυσία!  

     Μη γνωρίζοντας εκ των προτέρων μέχρι ποίου σημείου θα μπορούσαμε να φτάσουμε στο τέλος του σημερινού εισαγωγικού μαθήματος της Τάνιας, προνοήσαμε για το καλύτερο, την κατάληξη, δηλαδή, σε βαδιστική Έφιππη Τοξοβολία και επειδή η Τάνια ούτε είχε ποτέ ξανατοξεύσει ούτε ξαναϊππεύσει ξεκινήσαμε αυτή την ημερίδα με μία εισαγωγή της στην Τοξοβολία, βεβαίως, με το χειροποίητο Τόξο του αγαπημένου Συνασκουμένου μας Περικλή Τελειορίδη το οποίο αποδεικνύεται ιδανικό για αρχαρίους, δοκιμασμένο από τον Αύγουστο του 2022 σε πολλές ευκαιρίες.    

     Προικισμένη με αντίληψη "σφουγγάρι" και αίσθηση γεωμετρίας σώματος και κινήσεως, η νεαρή Συνασκούμενη απέδωσε ό,τι καλύτερο στην Τοξοβολία και από την πρώτη στιγμή, έτσι ώστε να καταφέρουμε, σχεδόν αμέσως, να περάσουμε από το "εσωτερικό μονοπάτι" του Τόξου, στο "εξωτερικό" της Ιππασίας, με ασκήσεις Προσεγγίσεως Ίππου, ενός Ίππου ο οποίος ουδεμία προηγούμενη εμπειρία ανενστόμιστης εργασίας, Φυσικής Ιππικής και Έφιππης Τοξοβολίας, είχε! 

     Ο συγκεκριμένος Ίππος, εντελώς "πράσινος" για τι;ς απαιτήσεις της Σχολής μας, βρέθηκε σήμερα για πρώτη φορά στα χέρια μας φέρνοντάς μας πιο κοντά στην ολοκλήρωση της πρώτης εκατοντάδος Ίππων που έχουμε εκπαιδεύσει μέχρι τώρα από το 2005 (και σίγουρα πάνω από τον ...90ό) παρέχοντάς μας την ίδια βεβαιότητα ότι όλοι οι Ίπποι μπορούν να συνεργασθούν με τον Άνθρωπο όταν αυτός "μιλά την γλώσσα τους" και τους σέβεται! Κι έτσι, ξεκινήσαμε κι αυτή την συνεργασία μας με τον νέο μας Δάσκαλο-Ίππο ο οποίος, σημειωτέον, από την πρώτη στιγμή έδειξε την πλήρη αποδοχή όχι μόνον προς τον Εκπαιδευτή αλλά και προς την Συνασκουμένη για την οποία, αμέσως, ..."εκφράσθηκε" τόσο θετικά ώστε να το μάθημα να εξελιχθεί σε μιαν αρμονικότατην απόλαυση.

     Κι αμέσως, αυτός ο Ίππος ο οποίος λίγο πριν δεν εδέχετο το χέρι με την πετσέτα να του καθαρίσει το πρόσωπο, τώρα ακολουθούσε τον Άνθρωπο χωρίς καμιά δυσανασχέτηση. "All you need is love...", θυμόμαστε απ΄ τα ...παλιά! Η ρυταγώγηση της Τάνιας άψογη κι εδώ ο Ίππος εισήχθη στο πνεύμα των ορθών αντιδράσεων στις εντολές του Ανθρώπου ακόμη και χωρίς στομίδα! 

     Λες και ίππευε και χθες, η Τάνια κάθισε άψογα στη ράχη του τετραπόδου το οποίο έδειξε αμέσως πόσο ωραία ένιωθε χωρίς τη βασανιστική στομίδα. Πρώτη φορά εργασίας με τους κανόνες της Φυσικής Ιππικής για τον Ίππο και, βεβαίως, αναμενόμενες οι θετικές του αντιδράσεις μετά από μία προσεκτική εφαρμογή διδακτικών χειρισμών, αθέατων στο κοινό μάτι αλλά σημαντικών για τον Εκπαιδευτή. Και παρά την πνοή ισχυρότατου ανέμου εντάσεως πολλών μποφόρ, τόσο ο Ίππος όσο και η Αμαζόνα μοιράστηκαν τα όμορφα αποτελέσματα μιας άριστης "χημείας" που συνέτεινε στην πλήρη χαλάρωση και τέλεια συνεργασία.

     Όπως προβλέπει η δική μας εκπαίδευση, από το πρώτο κιόλας μάθημα, η Τάνια έμαθε να εγκαταλείπει σωστά τον Ίππο, κάτι πολύ χρήσιμο για την αποφυγή τραυματισμών στην  περίπτωση πτώσεων. Ταυτοχρόνως κι ο Ίππος εισήχθη στην ηρεμία που πρέπει να διατηρεί όταν ο αναβάτης του μετατοπίζεται επάνω στη ράχη του είτε χάνοντας την ευστάθειά του, είτε για οιονδήποτε άλλο λόγο.

     Σήμερα, η Τάνια είχε μια πρώτη "αίσθηση" ώστε, υπό συνθήκες ασταθούς ισορροπίας (πτώση) να κρατά τις ηνίες και να τις αφήνει μόλις "προσγειωθεί" στο έδαφος. Ασφαλώς και το προστατευικό καπέλλο Ιππασίας δεν απαγορεύεται στη Σχολή μας και όποιος θέλει μπορεί να το χρησιμοποιήσει, όμως εμείς δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στην βιωματική εξάσκηση για μία ασφαλή πτώση και όχι απλώς σε ένα προστατευτικό μέσο το οποίο, κατά την στιγμή της κρίσεως, μπορεί και να φύγει από την θέση του παύοντας να παρέχει προστασία κατά την στιγμή που χρειάζεται.

     Τότε και μόνον τότε ο Εκπαιδευτής ξεκίνησε την προετοιμασία της καταληκτικής διεισδύσεως στην Έφιππη Τοξοβολία που έκρινε ότι θα μπορούσε να ακολουθήσει, εξοικειώνοντας τον Ίππο με το Τόξο, τα βέλη και την τόξευση.

     Μπορεί ο άνεμος που σφύριζε ανάμεσα από τα φύλλα των δένδρων να μην ευνοούσε την διαδικασία, ο Ίππος, χωρίς την άσκηση καμιάς πιέσεως και, πολύ περισσότερο, χωρίς καμία βία και εξαναγκασμό, έδειξε πλήρη εμπιστοσύνη και προς το Τόξο και την τόξευση και η συνέχεια ήταν δεδομένη...

     Για μιαν, επιπλέον, φορά, έδειξαν ορθές όλες εκείνες οι δοκιμασμένες μέθοδοι καθησυχασμού και εκπαιδεύσεως Ίππου που μας έγιναν κτήμα από τη μακροχρόνια "σχέση" μας με τον Ίππο, εκπαιδεύοντάς τον ακόμη και να ανεβαίνει ...ανθρώπινα μια στενή σκάλα για να μπει μόνος του στο ...σαλόνι της (τότε) έδρας της Σχολής μας (βλ. φωτογραφία τίτλου). 

     Ή, τότε, που εκπαιδεύαμε ένα νεαρό επιβήτορα να περιφέρεται με ασφάλεια μέσα στο ...σαλόνι της πολυβραβευμένης εκτροφέως Malinois, της Gabi, ανάμεσα στις βιτρίνες με τα κύπελλά της, απολαμβάνοντας την ηρεμία ενός ...pet!

     Η Τάνια επανέλαβε προσεκτικά την εξοικειωτική διαδικασία η οποία, βεβαίως, δεν αποτελεί παρά την εισαγωγή του ιδίου του εκπαιδευομένου στην έφιππη τόξευση. Η φάση αυτή εξοικειώνει, αρχικώς, τον ίδιο τον εκπαιδευόμενο με την βιωματικήν αίσθηση του Τόξου και της τοξεύσεως επάνω στην ράχη του Ίππου κι από εδώ αρχίζει η Έφιππη Τοξοβολία.  

     Και αμέσως μετά, κάπως έτσι ξεκινήσαμε όλοι την Έφιππη Τοξοβολία, με το Τόξο και τα βέλη ανά χείρας επάνω στη ράχη κάποιου Ίππου και ...ιδού η πρώτη έφιππη τόξευση της Τάνιας σε βάδην!   

     Μιά τόξευση άνετη, χωρίς να χαλάσει το "κάθισμά" της και χωρίς να σφίξει τα πόδια της (όπως επιβεβαίωσε το ήρεμο βήμα του Ίππου της!) μια τόξευση που επανελήφθη αρκετές φορές με τα ίδια σταθερώς θετικά αποτελέσματα.

     Και αμέσως μετά αφίππευσε με την ενδεδειγμένη "γεωμετρία αφιππεύσεως" κρατώντας ψηλά το Τόξο της υπό τις επιδοκιμασίες του, μάλλον φειδωλού επαίνων, Εκπαιδευτή της ο οποίος την καταχάρηκε σε όλο το εξαίσιο αυτό μάθημα, όπως καταχάρηκε και τον υπέροχο Ίππο που μας προσέφερε ο φίλτατος Τάσος Μυλωνάκος!

     Κι εμείς και πάλι αναλάβαμε για πρώτη φορά έναν ξένο Ίππο με ό,τι μπορούσε να "μεταφέρει" ως βιώματα, του αφαιρέσαμε την στομίδα και σε λίγα λεπτά του εμπνεύσαμε εμπιστοσύνη ώστε να δεχθεί ακόμη και το Τόξο και την τόξευση, γενόμενος συνεργάτης του Ανθρώπου σε μιαν απαιτητικότατην ιππική διαδικασία. Κι αυτή είναι η "αμοιβή" μας και η χαρά μας! 

     Όταν ο Εκπαιδευτής επέστρεψε σπίτι του, δυστυχώς, δεν του άνοιξε την πόρτα η Σύζυγός του η οποία είχε υποχρέωση βοηθείας άλλου Μέλους της Οικογενείας το οποίο διδάσκει σε άλλο Σταύλο μιας και όλη αυτή η Οικογένεια είναι διακτινισμένη σε ...Σταύλους! Πίσω από την πόρτα τον περίμενε ο ...Μέλιος που ανυπομονούσε να κοιμηθεί, επιτέλους, αγκαλιά με τον μπαμπά του ...όπερ και εγένετο! Διότι σ΄ αυτό το σπίτι πιστεύουμε ότι αν δεν μοιράζεσαι την χαρά της ζωής με τα ζώα, η ζωή παραμένει ανολοκλήρωτη. 

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Πολύ περιεκτική η προηγούμενη ημερίδα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" ως προς την εκπαίδευση αφοβίας του σχολικού Ίππου τους, αλλά αυτό δεν θα ήταν ποτέ αρκετό! έτσι, μερικά εικοσιτετράωρα αργότερα, όχι μόνον επανελήφθη το εκπαιδευτικό περιεχόμενο εκείνης της ημερίδος αλλά και επεξετάθη στην βελτίωση της ποιότητος εργασίας του σχολικού Ίππου σε φυσικό χώρο.

     Εν αντιθέσει με τις στρεβλές αντιλήψεις της "δυτικής Ιππικής" η οποία θέλει τον Ίππο να εγκλωβίζεται σε ένα "αποστειρωμένο" Ιππευτήριο με καλοστρωμένη άμμο ποταμού και ελεγχόμενες συνθήκες "θερμοκρασίας και πιέσεως" καταλήγοντας σε φοβικούς και, γενικώς, προβληματικούς Ίππους, η Φυσική Ιππική την οποία εμείς ακολουθούμε θεωρεί ως περιβάλλον εργασίας ενός Ίππου την ελεύθερη κι απεριόριστη Φύση, με ό,τι αυτή εγκολπώνεται!

     Το όλο βιολογικό "πλαίσιο" του Ίππου δεν συνάδει με την ενδιαίτηση σε περίκλειστα περιβάλλοντα, σε φυλάκιση εντός χρυσοποίκιλτων σταυλικών εγκατάσεων ακόμη και με ...κλιματιζόμενες ανέσεις, αλλά στην απόλαυση της φυσικής διαβιώσεως και εργασίας, λαμβανομένων φυσικά μέτρων για την ευημερία του έναντι αντιξόων φαινομένων όπως κι η ίδια η Φύση παρέχει με τα δικά της μέσα.

     Αυτή την φορά, λοιπόν, οι "Έλληνες Κένταυροι Καλαμάτας" εξοικείωσαν τον σχολικό Ίππο τους με το φυσικό ανάγλυφο και την επ΄ αυτού κίνησή του, βοηθώντας τον να γυμνασθεί κατά τρόπον φυσικό και χαρούμενο.

     "Κασσαι"-κή ρυταγώγηση επί ανωμάλου εδάφους, όπως ακριβώς και στην Κοιλάδα του  Kaposmérő όπου ο τοπικός Αρχηγός, Εκπαιδευτής Αθανάσιος Ψωρομύτης δεν έχει βρεθεί αλλά το ένστικτό του δείχνει ότι έχει κατανοήσει πλήρως το πνεύμα της διδασκαλίας του λίκνου της Έφιππης Τοξοβολίας!

     Ανενστόμιστος και ανεπίσακτος ο συγκεκριμένος σχολικός Ίππος, ακολουθώντας πιστά τους κανόνες της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" ενθαρρύνθηκε να χαρεί την φυσική κίνηση εκτός "Ιππευτηρίου" αλλά και ιππεύθηκε υποβοηθούμενος να εκτελεί καλπαστικές εξόδους από πλήρη στάση, αλλά και πολλά άλλα. 

     Εντατική εργασία, λοιπόν, για τους "Έλληνες Κενταύρους Καλαμάτας" οι οποίοι, μάλλον, διαισθάνονται ότι τους περιμένουν ωραίες, πολύ ωραίες, ημέρες τούτο το καλοκαίρι και προετοιμάζουν αγογγύστως τον σχολικό Ίππο τους.

     Μπορεί μια χώρα να έχει καταρρεύσει αλλά κάποιοι πολίτες της με αυτοσεβασμό επιμένουν να παράγουν Πολιτισμό! Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά γύρω μας...

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

Ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" εκπαιδεύει στην αφοβία

τον σχολικό Ίππο μας με μεθόδους Φυσικής Ιππικής της Σχολής μας.

     Το πρόσφατο φιάσκο της "Ίλης Ιππικού" της οποίας οι Ίπποι, παρά τα τεράστια κεφάλαια και μέσα που διέθεσε ο Στρατός για την εκπαίδευσή τους, κρίθηκαν ακατάλληλοι ως φ ο β ι κ ο ί, με αποτέλεσμα να αποφασισθεί να  μ η ν  παρελάσουν για λόγους ασφαλείας, δικαιώνει για πολλοστή φορά την πλήρη αποστροφή μας προς την "δυτική Ιππική" και τις μεθόδους της τις οποίες ακολούθησε ο αποτυχών Εκπαιδευτής της εν λόγω "Ίλης Ιππικού" ταξίαρχος κ. Δ. Στεργίου, απόφοιτος της Γαλλικής Στρατιωτικής Ιππικής Ακαδημίας της Saumur!

     Για άλλη μια φορά, η "δυτική Ιππική" και, μάλιστα, με όλα τα υλικά μέσα που διαθέτει ένας τακτικός Στρατός όπως ο Ελληνικός, υπό την ευθύνη του οποίου έγινε η απόπειρα της επανιδρύσεως της "Ίλης Ιππικού" και με έναν, υποτίθεται, εμπειρότατον Εκπαιδευτή η κατάρτιση του οποίου στην Γαλλία κόστισε στον Ελληνικό λαό υψηλότατο τίμημα, απεδείχθη ανεπαρκέστατη ως προς το βασικότερο σκέλος της εκπαιδεύσεως Ίππου επί του οποίου, κατόπιν, "χτίζεται" το "οικοδόμημα" της Ιππασίας.  

Από διαδικτυακήν ανάρτηση ειδησεογραφικού μέσου.

     Δυστυχώς, η εκπαίδευση σε μία ευρωπαϊκή Ιππική Ακαδημία (όπως η Saumur) ακολουθεί ένα σκληρό τυπολατρικό curriculum του οποίου το πλαίσιο δεν είναι φυσιοκεντρικό, όπως θα έπρεπε, σεβόμενο την φύση του Ίππου, αλλά ανθρωποκατασκεύαστο με γνώμονα τον βίαιο και γρήγορο υποχειριασμό του Ίππου ώστε με συμφέρουσα δαπάνη χρόνου, χρήματος και κόπου το τετράποδο να τεθεί στη δούλεψη του διπόδου προσφέροντάς του έργο και διασκέδαση υποκειμενικής ποιότητος και, κυρίως, αμφιλεγόμενης αξίας. 

Ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" με τον σχολικό Ίππο και μαθητή του.

     Στη "δυτική Ιππική" η βία του μαστιγίου, του σπιρουνιού και της στομίδος, επί αιώνες, δεν δίδαξε το ανόητο δίποδο ότι άλλες είναι οι μέθοδοι συνεργασίας με τον Ίππο και όχι η βία κάτι το οποίο, ευτυχώς, γνωρίζει εκ της ιδρύσεώς της η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" και ο Αρχηγός του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" Εφιπποτοξότης-Εκπαιδευτής Αθανάσιος Ψωρομύτης ο οποίος αφιέρωσε μιαν ημερίδα  "επικαιροποιήσεως" της αφοβίας του σχολικού Ίππου του, ακολουθώντας μεθόδους της Φυσικής Ιππικής την οποία έχουμε επιλέξει αντί της ολέθριας "δυτικής Ιππικής". 

     Έτσι, με γνώση, ευφυία και ελάχιστα "μέσα" (μια ομπρέλα και μόνον) χωρίς παχυλούς μισθούς, "παράτες" και παραγοντιλίκια, ο νεαρός Αθανάσιος, με σεβασμό προς τον Ίππο και τεχνογνωσία, αφού προέβη στις ενδεδειγμένες ενέργειες, εισήγαγε τον σχολικό Ίππο στο ...Πεδίο Βολής Καλαμάτας και εφάρμοσε το προβλεπόμενο ασκησιολόγιο αφοβίας όπως προβλέπεται στη Σχολή μας, υπό τους ήχους των πυροβόλων όπλων τα οποία κροτούσαν σε απόσταση λίγων μέτρων από το εκπαιδευόμενο ζώο!

     Βασικό μέσο, όπως προανεφέρθη, η ομπρέλα η οποία, αρχικώς, επεδείχθη ως αντικείμενο στον Ίππο στον οποίο αφέθηκε η δυνατότητα να την ταυτοποιήσει δια της οσφρήσεως, βασική προϋπόθεση πριν την οιανδήποτε περαιτέρω εκπαίδευση. Ο Ίππος, έχοντας, λοιπόν, ταυτοποιήσει το αντικείμενο δεν απομένει παρά να αποδεχθεί και την "συμπεριφορά" του αντικειμένου το οποίο, στην συγκεκριμένη περίπτωση αντιπροσωπεύει την πρόκληση του φοβικού ερεθίσματος την οποία, ο Ίππος καλείται να υπερβεί και ποτέ δεν θα την υπερβεί εάν, προηγουμένως, δεν έχει ταυτοποιήσει ως "σώμα" το αντικείμενο. 

     Υπό τους συνεχείς πυροβολισμούς της δραστηριότητος του Πεδίου Βολής και τις μεταλλικές κρούσεις των κινητών μερών των όπλων που αντηχούσαν ως ενοχλητικά κουδουνίσματα στον φυσικό χώρο, ο Αθανάσιος ανοιγόκλεινε την ομπρέλα, ρυταγωγώντας τον Ίππο, σε στάση και σε κίνηση. 

     Πάντοτε με "στρογγυλή κίνηση" (χειρισμούς αρμονικούς χωρίς καμία σκληρότητα ή βιασύνη) ο Αθανάσιος άρχισε να μετακινεί την ανοικτήν ομπρέλα επάνω από όλο το σώμα του Ίππου ελέγχοντας τις αντιδράσεις του οι οποίες αρχικώς απεκάλυπταν τις σοβαρές του επιφυλάξεις ενώ, σιγά-σιγά καθησυχάζονταν βλέπντας την ακινδυνότητα της ομπρέλας και της "διαγωγής" της, ανοίγοντας και κλείνοντας.

     Ξεκινώντας με την ομπρέλα από απόσταση η οποία συνεχώς μίκραινε και με κινήσεις οι οποίες αρχικώς γίνονταν πολύ αργά, επιταχυνόμενες βαθμιαίως, ο Ίππος παρακάμπτει τον φόβο του όχι απλώς προς το συγκεκριμένο μέσο (ομπρέλα) αλλά γενικώς ως βασανιστικό αίσθημα που θα μπορούσε να προκληθεί από πολλά άλλα.

     Όταν ο Ίππος εμπιστευθεί πλήρως την ομπρέλα και τις προκλήσεις της στην εγγύτερη δυνατήν απόσταση, τότε η ομπρέλα θα μεταφερθεί και ...επάνω στο σώμα του!

     Ο Αθανάσιος, θα στερεώσει το αντικείμενο του ...φόβου επάνω στον Ίππο, ελέγχοντας διακριτικότατα (πάντα χαλαρό) τον ρυτήρα για πιθανές αντιδράσεις.

     Και όταν ο Ίππος δείξει την υπέρβαση του φόβου του, τότε η ομπρέλα θα αφεθεί στο πλέον "ευάλωτο" για τον Ίππο σημείο του σώματός του ώστε η ημερίδα να θεωρηθεί ως επιτυχώς λήξασα. 

     Ας σημειωθεί ότι ποτέ δεν βιαζόμαστε, δεν εκνευριζόμαστε και πάντοτε δεχόμαστε την ευαίσθητη φύση της ίππειας ψυχολογίας όταν εκπαιδεύουμε ένα τέτοιο πλάσμα, αντιμετωπίζοντάς το με τον ίδιο σεβασμό που, ως παιδαγωγοί, θα αντιμετωπίζαμε ένα παιδί κι αυτό είναι το ηθικό επίκεντρο της Φυσικής Ιππικής την οποία εμείς ακολουθούμε.

     Ο συγκεκριμένος, σχολικός Ίππος, "παρελαύνει" καθημερινώς στο κέντρο της Καλαμάτας όπου συνοδεύει τον Ιππαγωγό του Συνασκούμενο Κωνσταντίνο Γάλλο ο οποίος, ευγενώς, μας τον διαθέτει και προσδένεται έξω από την εργασία του όπου τον απολαμβάνουν οι διερχόμενοι όταν ο Ιππαγωγός του δεν ανεβάζει μικρά παιδιά συμπολιτών του επάνω στη ράχη του, ανενστόμιστο και ανεπίσακτο, για μία "βόλτα" την στιγμή που οι Ίπποι της διαβόητης "Ίλης Ιππικού" κρίθηκαν ακατάλληλοι ακόμη και να βαδίσουν ενστομισμένοι και με κανονικήν επίσαξη!... 

     Ο ίδιος Ίππος έχει κατ΄ επανάληψη εμφανισθεί ενώπιον κοινού και, μάλιστα, σε σχολικές γιορτές εν μέσω παιδιών ή με παιδιά στη ράχη του με όλο το πανδαιμόνιο των χαρούμενων νεαρών πλασμάτων, υπό πλήρην ασφάλεια και χωρίς κανένα δυσάρεστο απρόοπτο όταν οι Ίπποι ενός στρατεύματος κρίθηκαν ανίκανοι να βαδίσουν σε απόσταση από ένα κοινό που θα τους παρακολουθούσε, μάλιστα, έχοντας χρεωμένα και σοβαρά ατυχήματα κατά τα οποία τραυματίσθηκαν επικίνδυνα οι αναβάτες τους!

     Ενώ ο ταξίαρχος κ. Δ. Στεργίου δήλωσε ότι θέλει να εκπαιδεύσει τους Ίππους του εκσφενδονίζοντας κροτίδες(sic) μέσα στις φάτνες τους(!) κάτι που μάθαμε από μέλος της ομάδος του, αν ρωτούσε τον δικό μας Αθανάσιο θα μάθαινε ότι υπάρχουν πολύ πιο αποτελεσματικοί όσο και ήπιοι τρόποι για να απαλλαγεί ένας Ίππος από την κροτοφοβία και, γενικώς, τις φοβίες αιφνιδίων ερεθισμάτων. Δυστυχώς, όμως, ο ξερολισμός και ο εγωισμός δεν είναι και οι καλύτεροι σύμβουλοι όσων επιλέγουν την βία αντί της γνώσεως. Κι έτσι, τηρώντας τα διδάγματα των Δασκάλων μας, εμπιστεόμαστε τους μαθητές μας σε Ίππους εγνωσμένης ασφαλείας ώστε να προοδεύουμε όχι απλώς σε βάδην παρελάσεων αλλά στην άσκηση μιας πολεμικής τέχνης με απείρως υψηλότερες απαιτήσεις και πολύ σοβαρότερα διακυβεύματα!  

     Πάντως, εμάς μας αρκεί ότι, χωρίς κεφάλαια, χωρίς υψηλά πατροναρίσματα, χωρίς μισθοδοσίες, επιβεβαιώνουμε συνεχώς την ορθότητα των μεθόδων μας απολαμβάνοντας ευημερούντες Ίππους, επί 17 συνεχή χρόνια λειτουργίας της Σχολής μας με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων! Κι αυτό το θεωρούμε ως το σημαντικότερο!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Ευγενώς προσκεκλημένοι στους "Σταύλους Μανιάτη" από τον νεαρό όσο και άξιο αλογατάρη ιδιοκτήτη τους κ. Πάνο Μανιάτη, οι "Έλληνες Κένταυροι Καλαμάτας" ασκήθηκαν σε ένα πανέμορφο ιππικό περιβάλλον εξοικειώνοντας με την Έφιππη Τοξοβολία ακόμη έναν Ίππο, ενώ, παραλλήλως, χάρηκαν με όλους τους παρευρισκομένους την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας που είχε διοργανώσει το τοπικό Ιππικό Κέντρο που βρίσκεται στη Βαλύρα (Μεσσηνίας).

     Πάντα η "γιορτή" ανάμεικτη με την εργασία και την πρόοδο στην Ομάδα μας, η ευκαιρία της κοπής της πίτας στους "Σταύλους Μανιάτη" έδωσε την ευκαιρία στους "Έλληνες Κενταύρους Καλαμάτας" να αναλάβουν έναν νεόλεκτο, για την Έφιππη Τοξοβολία Ίππο, ιππευόμενο μέχρι τώρα κατά συμβατικό τρόπο με ενστόμισμα κλπ και να τον εξοικειώσουν με την πολεμική τέχνη μας.

     "Εργασία και χαρά", λοιπόν, θα λέγαμε γι αυτή την ημερίδα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" σε ένα πανέμορφο σταυλικό περιβάλλον όπου επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά το εκπαιδευτικό μας πλαίσιο που ορίζει επιτυχία προσεγγίσεως από την πρώτη στιγμή.

     Ακόμη ένα γλυκύτατο αλογάκι, υπό τις σωστές επιλογές του Ανθρώπου, μαθαίνει να αποδίδει έργο χωρίς "βοηθήματα" ασκήσεως πιέσεων (στομίδα κλπ) βελτιώνοντας την ευημερία του δια της ενισχύσεως του θάρρους του έναντι φοβιών που θα συνέχιζαν να το βασανίζουν άνευ λόγου. Κι αυτός είναι ο στόχος της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" πολύ πιο πέρα από την υπηρέτηση της Έφιππης Τοξοβολίας!

     Βεβαίως, αυτό σημαίνει επιπλέον κόπο, για τον Άνθρωπο κυρίως δε, επιπλέον γνώση, όμως τα πάντα αξίζουν προ του σεβασμού της υπάρξεως ενός πλάσματος που η Φύση το εναποθέτει στην ανθρώπινη ευθύνη, όπως είναι ο Ίππος.  

     Έτσι, με γνώση και σεβασμό προς τον Ίππο και ακολουθώντας μια "πεπατημένη" διαδικασία η οποία στο βάθος του χρόνου της εφαρμογής της έχει αποδειχθεί ασφαλής και αποτελεσματική, ο μέχρι τώρα άσχετος με την Έφιππη Τοξοβολία Ίππος συνδέεται μαζύ της καθιστάμενος πολεμιστήριος Ίππος.

     Ευγνώμονες ευχαριστίες από όλους μας προς τον φίλτατο κ. Πάνο Μανιάτη για την υπέροχην ημερίδα που μας προσέφερε με την φιλοξενία του και με την εμπιστοσύνη της διαθέσεως ενός εκ των αγαπημένων Ίππων του!

    

     Όσο οι δικές μας "διαδρομές", ιδιαιτέρως αυξημένης επικινδυνότητος επί ..."σιδηροτροχιάς" αμέτρητων "χιλιομέτρων" και επί 17 συνεχή χρόνια, διατηρούνται με  μ η δ ε ν ι κ ό δείκτη ατυχημάτων, χωρίς…ηλεκτρονικούς αυτοματισμούς ασφαλείας και με διπλάσιους κινδύνους λάθους εκ φυσικού πλάσματος (Ανθρώπου και Ίππου), το "δίδαγμα" παραμένει ένα, όπως το διετύπωσε ο Μένανδρος:   «Ως χαρίεν έστ’ άνθρωπος, όταν άνθρωπος η» διότι, όταν ο Άνθρωπος «θρώσκει προς τα άνω», όταν οραματίζεται αλλά και τείνει προς το υψηλόν έργο με αυτογνωσία κι επίγνωση καθήκοντος, κανείς κίνδυνος δεν μπορεί να απειλήσει την ύπαρξη και την πορεία του! Κι αυτός είναι και ο κανόνας λειτουργίας των "Ελλήνων Κενταύρων", είτε στην Καλαμάτα, είτε, όπου αλλού δραστηριοποιούμεθα τούτες τις «ημέρες» της περιρρέουσας δημοκρατικής παρακμής και πολιτιστικής υπελίξεως!