ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ
Ουδείς τέλειος, ούτε και ο Ανδρέας ο σχολικός Ίππος μας ο οποίος αρνείται να βγει αριστερόστροφα, κάτι που συμβαίνει συχνά στα Ιπποειδή. Κι ενώ προς τα δεξιά βγαίνει κεφάτος, προς τα αριστερά ...επ΄ ουδενί! Δεν ξέρουμε εάν ακολουθεί τον κατήφορο της ευρωπαϊκής δεξιάς που ανθεί (...μετ΄ ακανθών!) αλλά επειδή στο δικό μας τίμιο ...σπίτι, απεχθανόμαστε τις αγκυλώσεις και επιδιώκουμε ισορροπία, τούτη τη φορά θέσαμε τον Ανδρέα σε "συμφιλίωση" με την αριστερά (εντάξει, σε καμία περίπτωση δεν θα τον θέλαμε οπαδό του Περισσού να μας κουνάει πλακάτ με μαρξιστικές ανοησίες...).
Έτσι, σήμερα, θέσαμε σε διαδικασία συραγωγήσεως τον Ανδρέα μας ξεκινώντας με κύκλο προς τα δεξιά, όπως του αρέσει δίδοντας έμφαση στην εναρκτήρια ηρεμία σε βάδην επί του οποίου επιμείναμε όπως πάντοτε.
Η επιμονή της αρνήσεώς του να συραγωγηθεί προς τα αριστερά ξεπεράσθηκε με την βοήθεια της παρεμβάσεως της Ταξιαρχίας η οποία υποβοήθησε τον Ανδρέα με τον δείκτη (μάστιγα) ενώ ο Εκπαιδευτής ήλεγχε τον Ίππο μέσω του συραγωγέως.
Η μέθοδος αυτή, δηλαδή η παρέμβαση βοηθού με τον δείκτη, έχει αποδειχθεί πάρα πολύ αποτελεσματική σε κέρδος χρόνου και κόπου συραγωγήσεως αλλά, κυρίως, στην διατήρηση του συραγωγούντος Εκπαιδευτή στο "απυρόβλητο" κάθε ενοχής ασκήσεως επιβολής στην αντίληψη του Ίππου.
Στην προκειμένη περίπτωση η Ταξιαρχία ενεθάρρυνε με τον δείκτη την προς τα αριστερά κίνηση του Ίππου, κατόπιν παρέδιδε τον δείκτη στον Εκπαιδευτή ο οποίος και συνέχιζε με την διακριτική, συνήθη, χρήση του.
Ευτυχώς, η ευφυία του Ανδρέα τον βοήθησε να καταλάβει γρήγορα το "ζητούμενο" κι εμείς να προχωρήσουμε στο κυρίως ασκησιολόγιο της Ταξιαρχίας το οποίο, όμως, τούτη την ημερίδα παρουσίασε μιαν ...ανατροπή!
Στη Σχολή μας δεν αφήνουμε τίποτε απαρατήρητο και σήμερα, κατά την διάρκεια της χαλινώσεως παρατηρήσαμε την Ταξιαρχία να έχει μειωμένη την αίσθηση της "στρογγυλής κινήσεώς" της και να είναι λίγο περισσότερο "νευρική" στις κινήσεις της, απ΄ όσο θα έπρεπε. Έτσι, αν και σήμερα θα έπρεπε να προχωρήσουμε στην βελτίωση του καλπασμού της, προτιμήσαμε ένα ασκησιολόγιο "επαναφοράς" της φυσικής ηρεμίας της Ταξιαρχίας ξέροντας ότι παρόμοιες καταστάσεις είναι φυσικό να εμφανίζονται σε όλους μας και προχωρήσαμε ανεξαρτήτως του αρίστου "καθίσματος" και ενδεδειγμένων χειρισμών της Ταξιαρχίας. Στην Ιππασία, όπως και σε κάθε υψηλή Τέχνη, η επιμονή στη λεπτομέρεια είναι ό,τι καλύτερο!
Κατόπιν αυτών η Ταξιαρχία τέθηκε σε ασκήσεις ελίγδην διελεύσεως σημείων (ορθοστατών) που την βοήθησαν να έρθει σε στενότερη σχέση με την προσέγγιση της δεξιοτεχνίας, βάση για το ο,τιδήποτε στην Ιππασία.
Ακολούθως πέρασε βαλβίδες με ακρίβεια διελεύσεως και άνευ ηνιών κάτι βασικό για την ανάκτηση ευσταθούς "καθίσματος" και γαλήνιου ελέγχου του Ίππου.
Μετά από όλα αυτά, η Ταξιαρχία ξεκίνησε τις ασκήσεις βελτιώσεως του καλπασμού της πολύ πιο έτοιμη και οι πρώτες έξοδοι, αν και ανεπιτυχείς έδειξαν ότι κάτι ...καλό "εγκυμονούσαν"...
Και πράγματι, σε λίγο η Ταξιαρχία κατάφερε έναν εξαιρετικό καλπασμό, τον βραδύτερο και ρυθμικότερο που μπορεί να προσδοκά κανείς... Έναν καλπασμό χωρίς αρμονικό προηγούμενο, ανεπαίσθητο και όμως σταθερό, όπως θα τον ήθελε ο απαιτητικότερος σκηνοθέτης επί σκηνής.
Στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" θέλουμε να κοιτάμε στα μάτια τον Ίππο και προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται τα πάντα κι αυτό είναι η ασφάλειά μας!
