Ο ΣΜΙΚΡΥΝΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ
ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ
Αμ' έπος αμ' έργον και, μετά την επιστροφή από το κελάρι της Βούδας, ο "σμικρυντικός παράγων" στη διαχειρισιμότητα του στόχου τίθεται επί τάπητος υλοποιήσεως! Ανά χείρας, λοιπόν, η σ φ ε ν δ ό ν η (σφεντόνα), ένα εκηβόλο όπλο το οποίο χρησιμοποιεί ο Άνθρωπος ήδη από την έβδομη (π.χ.χ.) χιλιετία για πολεμικούς ή θηρευτικούς σκοπούς!
Και, γιατί "σμικρυντικός"; Διότι, επικεντρώνει στενότερα και βαθύτερα το ένστικτο στον στοχαστικό αντικειμενικό σκοπό φέρνοντας τον στόχο "κοντύτερα" στον στοχαζόμενο, αφαιρώντας με έναν δραστικό "μινιμαλισμό" ό,τι περιττό και "φλύαρο" μπορεί να αποεστιάσει την αυτοσυγκέντρωση του Τοξότη από το ιδανικό σημείο που ορίζεται επακριβώς από την διάμετρο της αιχμής του βέλους του επί του ζωτικού σημείου του σώματος του αντιπάλου του το οποίο επέλεξε να πλήξει. Και, βεβαίως, ο κανόνας που ισχύει στις εικαστικές τέχνες "σμίκρυνση - μεγέθυνση = ίδιο" ισχύει και στα ...καθ' ημάς!
Μάθαμε, εξ αρχής ως Σχολή, εν αντιθέσει προς τα "κρατούντα" στον χώρο των εντός ή εκτός εισαγωγικών "πολεμικών τεχνών", να μην παριστάνουμε τους "Δασκάλους" αλλά να προσφεύγουμε στους καλύτερους εκ των υπαρχόντων ώστε να "δρέπουμε" την γνώση τους και να εφαρμόζουμε τα διδάγματά τους κάτι που καταφέραμε κι αυτή την φορά αξιοποιώντας την τελευταία επίσκεψή μας στην Ουγγαρία όπου και κατανοήσαμε μιαν ακόμη παράμετρο που μπορεί να αναδείξει καλύτερους Εφιπποτοξότες, κάτι που ευθύς αμέσως εφαρμόζουμε με επίγνωση του περιεχομένου, κυρίως δε του πνεύματος, μιας γόνιμης ανταλλαγής απόψεων δύο σημαντικών ειδικών επιστημόνων οι οποίοι, ανατέμνοντας την διαδραστική λειτουργία των εγκεφαλικών νευρώνων επεσήμαναν ένα "μονοπάτι" ωφέλιμο όχι μόνον στην εφιπποτοξοτικήν εκπαίδευσή μας αλλά και στην ίδια την καθημερινότητά μας, λόγος για τον οποίον τους είμεθα βαθύτατα ευγνώμονες!
Τούτη η ημερίδα ξεκίνησε με την πρακτική αναφορά σε όσα μάθαμε στο κελάρι της Βούδας, αρχίζοντας από την περισυλλογή είκοσι ...χαλικιών που θα σήμαιναν την αλληγορία του στόχου για κάθε μια από τις σημερινές εκπαιδευόμενές μας, την Ταξιαρχία και την Μυρτώ.
Κατόπιν, οι δύο Συνασκούμενες πήραν τις θέσεις τους στον εξώστη του Ιππευτηρίου και τοποθέτησαν μπροστά τους τις δύο "συλλογές" των είκοσι χαλικιών που εκπροσωπούσαν για κάθε μια τον στόχο, ώστε να αρχίσει να "ξεδιπλώνεται" το περιεχόμενο των όσων ακούστηκαν στο ούγγρικο κελάρι.
Ενώ η μία "συλλογή" χαλικιών αφέθηκε ως είχε (πράσινος κύκλος) η άλλη σκορπίστηκε (κίτρινη περιοχή) και οι Συνασκούμενες κλήθηκαν να αποφανθούν ποια από τις δύο "συλλογές" χαλικιών ήταν η ευκολότερα διαχειρίσιμη και, βεβαίως και οι δύο απεκρίθησαν, πολύ σωστά, ότι ευκολότερα διαχειρίσιμη ήταν η "συλλογή" μέσα στον πράσινο κύκλο!
Κάτι, δηλαδή, σαν την ίδια ποσότητα ρυζιού που φαίνεται στις παραπάνω δύο φωτογραφίες, στην επάνω συγκεντρωμένη και στην κάτω διασκορπισμένη. Εμφανές, το ποια είναι η πλέον ευχείριστη, η ευκολότερα διαχειρίσιμη.
Έτσι και η μαξιμαλιστική πραγματικότητα της Έφιππης Τοξοβολίας με τον ογκώδη στόχο, το ογκώδες Τόξο και τα βέλη, μπορεί να σμικρυνθεί σε μία ...σφεντόνα με ένα χαλίκι και να αποκαλύψει στον ανθρώπινο εγκέφαλο ένα μονοπάτι λειτουργικού μινιμαλισμού στον οποίο συνοψίζονται όλες οι στοχαστικές παράμετροι οι οποίες, κατόπιν, μπορούν να επαναναπτυχθούν στις πραγματικές διαστάσεις της Έφιππης Τοξοβολίας εκπαιδεύοντας τον Εφιπποτοξότη να επιτυγχάνει ενστικτώδη αυτοσυγκέντρωση και στοχαστικήν ευστοχία. Είπαμε,"σμίκρυνση - μεγέθυνση = ίδιο"!
Πολύτιμες οι παρατηρήσεις και των δύο Συνασκουμένων μας μετά την πρώτην, αυτή, άσκηση, θα αποτελέσουν "μαγιά" περαιτέρω δοκιμασιών και πειραματισμών και κάθε ένας, ξεχωριστά, από τους Συνασκουμένους μας, με ένα βελτιωμένο ασκησιολόγιο, εμπλουτισμένο και με τον σμικρυντικό παράγοντα στη διαχείριση του στόχου, θα υποστηριχθεί ώστε όχι μόνον ως Εφιπποτοξότης αλλά και ως καθημερινό ον να απολαμβάνει μιας αποτελεσματικότερης αυτοσυγκεντρώσεως και ευστοχίας, γενικώς, προσπαθειών.
Αμέσως μετά, υποδεχθήκαμε τα αγαπημένα μας τετράποδα για να ξεκινήσουμε τα μαθήματα Ιππευτηρίου, κουβαλώντας μαζύ μας και τις σκέψεις μας για όσα προηγήθηκαν.
Και ποιος τη χάρη του σχολικού Ίππου μας που τώρα τον περιποιήθηκαν τέσσερα τρυφερά χέρα!...
Την σημερινή δράση Ιππευτηρίου την "άνοιξε" η Ταξιαρχία η οποία "κατευθύνθηκε" ...με ευφυέστατη ...μινιμαλιστική σύναψη προς την βελτίωση των καλπαστικών επιδόσεών της οι οποίες αποτελούν και τον στόχο της τρέχουσας εκπαιδεύσεώς της. Και τα κατάφερε θαυμάσια, με αδιάπτωτους καλπασμούς που διατηρούσαν τον ρυθμό και την διάρκειά τους!
Το ίδιο καλή η Ταξιαρχία και στην τεχνική της Έφιππης Τοξοβολίας, σε πολλές βαδιστικές και τροχαστικές εξόδους της.
Αρκετά καλή και η Μυρτώ, σήμερα κάλπασε γυμνιππευτικώς για πρώτη φορά και μας έδωσε μία πολύ καλή εικόνα καλπαστικού "καθίσματος"!
Και αυτή το ίδιο καλή στην τεχνική της Έφιππης Τοξοβολίας, τόξευσε σε ...χαμηλούς ρυθμούς, εισαγόμενη βαθμιαίως στα πλέον απαιτητικά.
Προηγουμένως, η Μυρτώ υπεβλήθη σε μία άσκηση ευσταθέστερου "καθίσματος" και επέδειξε ένα υγιές "ένστικτο" αυτοδιορθώσεων, καταφεύγοντας από μόνη της σε ένα "L' épaule en dedans" το οποίο μας εντυπωσίασε!
Στη σημερινή ημερίδα οι δύο Συνασκούμενες, ως συνηθίζεται, αλληλοβοηθήθηκαν με στόχο την κοινή πρόοδο.
Ο τρόπος αυτός της αλληλοβοηθείας, αλλά και αλληλοδιδασκαλίας έχει αποδειχθεί πολύ επιτυχής, προσφέροντας στους εκπαιδευομένους κατευθυντήριες εμπειρίες μέλλοντος Εκπαιδευτή αλλά και την δυνατότητα του "καθρέπτη" κατά την εκτέλεση του ασκησιολογίου.
Τέλος, η παρουσία τουλάχιστον δύο συνεκπαιδευομένων σε κάθε ημερίδα βοηθά σημαντικά τον ίδιο τον Εκπαιδευτή, επιτρέποντάς του να παραμένει προσηλωμένος στους έφιππους ασκουμένους και για τον λόγον αυτό συνιστάται σε όλους τους εκπαιδευομένους μας να συνδυάζουν την παρουσία τουλάχιστον δύο συνεκπαιδευομένων σε κάθε ημερίδα.
