ΠΡΙΝ, ΚΑΝ, ΤΟ ...ΠΡΩΤΟ ΜΑΘΗΜΑ!

 ΠΡΙΝ, ΚΑΝ, ΤΟ ...ΠΡΩΤΟ ΜΑΘΗΜΑ!

     Όταν η ισορροπία είναι βίωμά σου, όντας αφιερωμένος στο Parkour και επαγγέλλεσαι τον Cascadeur, αρκεί να δεις τον ...Μάνο μας για να εμπνευσθείς την επόμενη ...άσκηση, οπότε, δεν έχει σημασία αν δεν έχεις ξανα-ιππεύσει, αν δεν έχεις ξανα-τοξεύσει και βρέθηκες σε ένα Ιππευτήριο για να παρακολουθήσεις κάποιους ... «περίεργους» να ...παίζουν, μπορείς αμέσως και χωρίς κανένα προηγούμενο μάθημα να τοξεύσεις έφιππος από ...ορθοστάδην(!), όπως σήμερα ο Αλέξανδρος, τον οποίο καλωσορίσαμε στους «Έλληνες Κενταύρους» μαζύ με τις δύο του μεγάλες αγάπες, την εξαιρετική, όπως θα δούμε, Ελπίδα και την τρισχαριτωμένη τετράποδη Νεφέλη. 

     "Γεμάτη" ωραίες εμπειρίες για όλους μας η σημερινή εκπαιδευτική ημερίδα μας, με τον Μάνο, την Ταξιαρχία και τους δύο νέους μας που υποδεχθήκαμε και είχαν την πρώτη τους επαφή με τον Ίππο και το Τόξο.

     Κι αφού, εμείς, σπεύδουμε να αναδείξουμε τις εμφανείς δεξιότητες των εκπαιδευομένων μας χωρίς "πελατειακά τρεναρίσματα", χωρίς καθυστέρηση, αναθέσαμε στον Μάνο να "μυήσει" τον Αλέξανδρο στην Ιππασία με ...συνοπτικές διαδικασίες κι ο Μάνος τα κατάφερε ξεκινώντας, μετά τον Κύκλο Προσεγγίσεως, επεξηγώντας στον Αλέξανδρο την διαδικασία της εφιππεύσεως δι εφάλσεως και, κάπως έτσι, ο Αλέξανδρος βρέθηκε στη ράχη του σχολικού Ίππου.

αγηκλ΄'

     Πολύ άνετος ο Αλέξανδρος επάνω στον Ίππο, αφέθηκε στις απαραίτητες διατάσεις πριν καταφύγουμε στην πονηριά της απελευθερώσεώς του από την στήριξη στις ηνίες με έναν τρόπο ιδιαιτέρως ...πρωτότυπο.

     Και ο τρόπος αυτός δεν ήταν άλλος από το να εμπιστευθούμε στην αγκαλιά του την μικρή Νεφέλη, το πανέμορφο σκυλάκι του το οποίο, άλλωστε, επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ακολουθήσει τον Ίππο επάνω στον οποίο έβλεπε τον "μπαμπά" της να απομακρύνεται. 

     Η φαντασία του Εκπαιδευτή είναι απαραίτητη για την επιτυχία ενός μαθήματος και, ευτυχώς, από αυτή διαθέτουμε αρκετή! Κι έτσι, ο Αλέξανδρος "κάθισε" με ασφάλεια στη ράχη του υπέροχου Ίππου μας ο οποίος, ασφαλώς, ποτέ δεν φαντάστηκε ότι θα χαίρονταν ένα ...δικάβαλο με σκύλο!

     Ακολούθησε η Ελπίδα η οποία απέδειξε και έφιππη ότι είναι μια καλο-εκπαιδευμένη χορεύτρια με μία φυσική κινησιολογία η οποία "μιλά" από μακριά ότι μπορεί να υπηρετήσει την Τέχνη της Τερψιχόρης ακόμη και από την ράχη ενός Ίππου.

     Στη λίγη ώρα της εισαγωγικής της ιππεύσεως, η Ελπίδα, χωρίς καμία προηγούμενη εμπειρία Ιππασίας και Τοξοβολίας, έδειξε ότι μπορεί να χειριστεί αποτελεσματικά και το Τόξο, παρακολουθώντας τις οδηγίες του Μάνου.

     Κι αμέσως, η Ελπίδα κατάφερε να τοξεύσει το πρώτο βέλος της εν κινήσει με ισορροπία και άνεση!

     Ο Μάνος, συνέχισε την άσκηση της ανασύρσεως βελών, αρχικώς σε βάδην, βελτιώνοντας ρυθμό και διεύθυνση.

     Αρκετά καλή ως πρωτόλεια και η ανάσυρση των βελών του και σε τροχασμό!

     Ιδιαιτέρως χρήσιμη, εδώ, υπήρξε η βοήθεια της Ταξιαρχίας μας η οποία "έγραψε" πολλές διαδρομές τρέχοντας πάνω-κάτω στο Ιππευτήριο για να μαζεύει τα βέλη που ανέσυρε και πετούσε καταγής ο Μάνος, ξαναστήνοντάς τα. Άλλη μια φορά που αποδεικνύεται ότι είναι εις όφελος όλων η παρουσία περισσοτέρων του ενός Συνασκουμένου σε κάθε ημερίδα. 

     Ο Μάνος συνέχισε με τον "Καλαπσμό του ...προσευχομένου", μια άσκηση κατά την οποία ο εκπαιδευόμενος σταυρώνει τα χέρια στο στήθος και ξεκινά, ούτω πως να καλπάζει.

     Η άσκηση αυτή προσδίδει πρωταγωνιστικότητα στον κορμό ως "έδρα ισορροπίας" του Ιππέως και εφαρμόζεται εκεί όπου παρατηρούμε "καμπουριαστό" τον αναβάτη, όπως στη περίπτωση του Μάνου ο οποίος, ως νομικός, παραμένει πολλές ώρες σε "στάση γραφείου". 

     Κι έτσι, είδαμε τον κορμό του Μάνου να ανορθώνεται και να ευθειάζεται, όπως αποτυπώθηκε και στον φακό!

     Από την ...σφεντόνα, κανείς πλέον δεν γλιτώνει κι ο Μάνος ξεκίνησε να την ...τεντώνει καλπάζοντας!

     Τα αγαθά του σμικρυντικού παράγοντος στην διαχειρισιμότητα του στόχουσμικρυντικού παράγοντος στην διαχειρισιμότητα του στόχου πρέπει να γίνουν κοινά σε όλους τους εκπαιδευομένους μας!

     Με πολύ υψηλότερες ταχύτητες η Έφιππη Τοξοβολία του Μάνου, ήχησε "καμπανάκι" για μείωση, αφού σε παρόμοιες επιδόσεις ο στόχος, απλώς, εξαφανίζεται για έναν αρχάριο.

     Το τέλος του προγράμματος του Μάνου προέβλεπε "Ορθοστάδην", κάτι, βεβαίως πολύ οικείο για τον ...σταυλιζόμενο θεμιστοπόλο μας!

     Και όχι μόνον το άψογο "Ορθοστάδην" του αλλά και το αρμονικό άλμα αφιππεύσεώς του, φάνηκαν ότι ενέπνευσαν και τον Αλέξανδρο ο οποίος ζήτησε να δοκιμάσει και ο ίδιος κάτι βεβαίως που έγινε αμέσως δεκτό.

     Έτσι, είδαμε και το "Ορθοστάδην" του Αλέξανδρου όπως φαίνεται στην εισαγωγική εικόνα αυτής της δημοσιεύσεως και ο Μάνος δεν παρέλειψε να του δώσει και τα "απαραίτητα" ώστε να τοξεύσει από ...ορθοστάδην! 

     Και, όπως ήταν αναμενόμενο από τον Αλέξανδρο, χωρίς καμία προηγούμενη εμπειρία τοξεύσεως, κατάφερε να εισαχθεί στην Τοξοβολία έφιππος και σε ορθοστάδην όταν άλλοι προσπαθούν να τοξεύσουν πατώντας σταθερά στο ...έδαφος! Ταλέντα είναι αυτά...

     Με το ...συνεπακόλουθο άλμα αφιππεύσεως, ο Αλέξανδρος, πριν καν το πρώτο του μάθημα, βαθμολογείται με άριστα για την σημερινή του, πρώτη επαφή με την Ιππασία και τις έφιππες πολεμικές τέχνες.

     Μεγάλη κερδισμένη της σημερινής ημερίδος, όμως, ήταν η Ταξιαρχία η οποία, με τέχνασμα βεβαίως, οδηγήθηκε στην υπερπήδηση Καβαλέτο αφού, προηγουμένως, κάλπασε και τέντωσε σφεντόνα!

     "Κόλπο" η "αποστολή" της στο Καβαλέτο και δεν πρόλαβε να το "ανιχνεύσει" παρά την υψηλή της ευφυία και το πείραμα ...πέτυχε!

     Με την Ταξιαρχία μας, σήμερα, ... «εξορκίσαμε» κατά πολύ τους (φυσιολογικότατους) φόβους της υπερπηδήσεως εμποδίου, ...διελαύνοντες για πρώτη φορά, υπεράνω «Ιππαρίου» (Καβαλέτο) κάτι πολύ σημαντικό για την εξέλιξή της. Ικανότατη και πεισματάρα η Ταξιαρχία, καταφέρνει πολύ περισσότερα απ΄ όσα η ίδια, με υπερβάλλουσα σεμνότητα δείχνει να αντιλαμβάνεται και η πρόοδός της είναι ορατή από μάθημα σε μάθημα!

     Βεβαίως, από την έφιππη «καθέδρα» της η Ταξιαρχία είναι βέβαιο ότι δεν κατάλαβε πόσο βελτιώθηκε στην διέλευση υπεράνω Καβαλέτο, ευτυχώς, όμως, το κατάλαβε ο αδιάψευστος φακός και το κατέγραψε!

     Με βελτιωμένη και την τοξευτική τεχνική στην Έφιππη Τοξοβολία της, η Ταξιαρχία ολοκλήρωσε ένα πρόγραμμα πολλαπλής αναπτύξεως. 

     Τέλος, η Ταξιαρχία με ανοιχτή την αγκαλιά της σε όλα τα ...τετράποδα, δεν παρέλειψε να χαρεί και την Νεφέλη η οποία, σήμερα βρέθηκε σε πολλές αγκαλιές!

     Όλβιοι, με μία πανέμορφη και ψυχωφελή ζωή εν ...Σταύλω, ξεχάσαμε και σήμερα ότι "έξω από δω" μια κοινωνία παραμένει βουτηγμένη στο αίμα, στη μιζέρια και στη δυστυχία! Ε, ας πρόσεχε!...

Ο ΣΜΙΚΡΥΝΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ

Ο ΣΜΙΚΡΥΝΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ

ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ

     Αμ' έπος αμ' έργον και, μετά την επιστροφή από το κελάρι της Βούδας, ο "σμικρυντικός παράγων" στη διαχειρισιμότητα του στόχου τίθεται επί τάπητος υλοποιήσεως! Ανά χείρας, λοιπόν, η  σ φ ε ν δ ό ν η (σφεντόνα), ένα εκηβόλο όπλο το οποίο χρησιμοποιεί ο Άνθρωπος ήδη από την έβδομη (π.χ.χ.) χιλιετία  για πολεμικούς ή θηρευτικούς σκοπούς!

     Και, γιατί "σμικρυντικός"; Διότι, επικεντρώνει στενότερα και βαθύτερα το ένστικτο στον στοχαστικό αντικειμενικό σκοπό φέρνοντας τον στόχο "κοντύτερα" στον στοχαζόμενο, αφαιρώντας με έναν δραστικό "μινιμαλισμό" ό,τι περιττό και "φλύαρο" μπορεί να αποεστιάσει την αυτοσυγκέντρωση του Τοξότη από το ιδανικό σημείο που ορίζεται επακριβώς από την διάμετρο της αιχμής του βέλους του επί του ζωτικού σημείου του σώματος του αντιπάλου του το οποίο επέλεξε να πλήξει. Και, βεβαίως, ο κανόνας που ισχύει στις εικαστικές τέχνες "σμίκρυνση - μεγέθυνση = ίδιο" ισχύει και στα ...καθ'  ημάς! 

     Μάθαμε, εξ αρχής ως Σχολή, εν αντιθέσει προς τα "κρατούντα" στον χώρο των εντός ή εκτός εισαγωγικών "πολεμικών τεχνών", να μην παριστάνουμε τους "Δασκάλους" αλλά να προσφεύγουμε στους καλύτερους εκ των υπαρχόντων ώστε να "δρέπουμε" την γνώση τους και να εφαρμόζουμε τα διδάγματά τους κάτι που καταφέραμε κι αυτή την φορά αξιοποιώντας την τελευταία επίσκεψή μας στην Ουγγαρία όπου και κατανοήσαμε μιαν ακόμη παράμετρο που μπορεί να αναδείξει καλύτερους Εφιπποτοξότες, κάτι που ευθύς αμέσως εφαρμόζουμε με επίγνωση του περιεχομένου, κυρίως δε του πνεύματος, μιας γόνιμης ανταλλαγής απόψεων δύο σημαντικών ειδικών επιστημόνων οι οποίοι, ανατέμνοντας την διαδραστική λειτουργία των εγκεφαλικών νευρώνων επεσήμαναν ένα "μονοπάτι" ωφέλιμο όχι μόνον στην εφιπποτοξοτικήν εκπαίδευσή μας αλλά και στην ίδια την καθημερινότητά μας, λόγος για τον οποίον τους είμεθα βαθύτατα ευγνώμονες!

    Eδώ θα πρέπει, όμως, να κάνουμε μια διευκρίνιση περί "σφενδονών" έχοντας δύο διαφορετικά είδη: (α) την αρχαία φυγοκεντρική σφενδόνη και (β) την, μετέπειτα, διχαλωτή. Για την αρχαία φυγοκεντρική σφενδόνη αντλούμε από τον έγκριτο ανακατασκευαστή αρχαίων όπλων, αείμνηστο, Δημήτριο  Α. Νικολακόπουλο, τα παρακάτω:

     Αυτή, όμως, η αρχαία φυγοκεντρική σφενδόνη δεν βοηθά ως σμικρυντικός παράγων στην διαχειρισιμότητα του στόχου όσο η νεώτερη διχαλωτή σφενδόνη και για λόγους που γίνονται κατανοητοί από την χρήση των δύο όπλων, με την διχαλωτή να σμικρύνει τα όρια εστιάσεως της στοχαστικής επικεντρώσεως του βλέμματος του χρήστη. "ΔΕΞΑΣΘΑΙ" λοιπόν, όπως σαρκαστικά συνήθιζαν να αναγράφουν επάνω στα βλήματα των σφενδονών τους οι αρχαίοι σφενδονήτες απευθυνόμενοι στους αντιπάλους τους κατά των οποίων σφενδόνιζαν και ας δούμε το περιεχόμενο αυτής της "μυητικής", στον σφενδονισμό, ημερίδος, αντλώντας τα συμπεράσματά μας, αφού στο διαρκές "πειραματικό εργαστήριο" της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" ισχύει το ρηθέν υπό του εφεσίου Ηρακλείτου "Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ’ αυτό μένειν".

     Τούτη η ημερίδα ξεκίνησε με την πρακτική αναφορά σε όσα μάθαμε στο κελάρι της Βούδας, αρχίζοντας από την περισυλλογή είκοσι ...χαλικιών που θα σήμαιναν την αλληγορία του στόχου για κάθε μια από τις σημερινές εκπαιδευόμενές μας, την Ταξιαρχία και την Μυρτώ.

     Κατόπιν, οι δύο Συνασκούμενες πήραν τις θέσεις τους στον εξώστη του Ιππευτηρίου και τοποθέτησαν μπροστά τους τις δύο "συλλογές" των είκοσι χαλικιών που εκπροσωπούσαν για κάθε μια τον στόχο, ώστε να αρχίσει να "ξεδιπλώνεται" το περιεχόμενο των όσων ακούστηκαν στο ούγγρικο κελάρι. 

     Ενώ η μία "συλλογή" χαλικιών αφέθηκε ως είχε (πράσινος κύκλος) η άλλη σκορπίστηκε (κίτρινη περιοχή) και οι Συνασκούμενες κλήθηκαν να αποφανθούν ποια από τις δύο "συλλογές" χαλικιών ήταν η ευκολότερα διαχειρίσιμη και, βεβαίως και οι δύο απεκρίθησαν, πολύ σωστά, ότι ευκολότερα διαχειρίσιμη ήταν η "συλλογή"  μέσα στον πράσινο κύκλο!

     Κάτι, δηλαδή, σαν την ίδια ποσότητα ρυζιού που φαίνεται στις παραπάνω δύο φωτογραφίες, στην επάνω συγκεντρωμένη και στην κάτω διασκορπισμένη. Εμφανές, το ποια είναι η πλέον ευχείριστη, η ευκολότερα διαχειρίσιμη.

     Έτσι και η μαξιμαλιστική πραγματικότητα της Έφιππης Τοξοβολίας με τον ογκώδη στόχο, το ογκώδες Τόξο και τα βέλη, μπορεί να σμικρυνθεί σε μία ...σφεντόνα με ένα χαλίκι και να αποκαλύψει στον ανθρώπινο εγκέφαλο ένα μονοπάτι λειτουργικού μινιμαλισμού στον οποίο συνοψίζονται όλες οι στοχαστικές παράμετροι οι οποίες, κατόπιν, μπορούν να επαναναπτυχθούν στις πραγματικές διαστάσεις της Έφιππης Τοξοβολίας εκπαιδεύοντας τον Εφιπποτοξότη να επιτυγχάνει ενστικτώδη αυτοσυγκέντρωση και στοχαστικήν ευστοχία. Είπαμε,"σμίκρυνση - μεγέθυνση = ίδιο"!

     Πολύτιμες οι παρατηρήσεις και των δύο Συνασκουμένων μας μετά την πρώτην, αυτή, άσκηση, θα αποτελέσουν "μαγιά" περαιτέρω δοκιμασιών και πειραματισμών και κάθε ένας, ξεχωριστά, από τους Συνασκουμένους μας, με ένα βελτιωμένο ασκησιολόγιο, εμπλουτισμένο και με τον σμικρυντικό παράγοντα στη διαχείριση του στόχου, θα υποστηριχθεί ώστε όχι μόνον ως Εφιπποτοξότης αλλά και ως καθημερινό ον να απολαμβάνει μιας αποτελεσματικότερης αυτοσυγκεντρώσεως και ευστοχίας, γενικώς, προσπαθειών. 

     Αμέσως μετά, υποδεχθήκαμε τα αγαπημένα μας τετράποδα για να ξεκινήσουμε τα μαθήματα Ιππευτηρίου, κουβαλώντας μαζύ μας και τις σκέψεις μας για όσα προηγήθηκαν.

     Και ποιος τη χάρη του σχολικού Ίππου μας που τώρα τον περιποιήθηκαν τέσσερα τρυφερά χέρα!...

     Την σημερινή δράση Ιππευτηρίου την "άνοιξε" η Ταξιαρχία η οποία "κατευθύνθηκε" ...με ευφυέστατη ...μινιμαλιστική σύναψη προς την βελτίωση των καλπαστικών επιδόσεών της οι οποίες αποτελούν και τον στόχο της τρέχουσας εκπαιδεύσεώς της. Και τα κατάφερε θαυμάσια, με αδιάπτωτους καλπασμούς που διατηρούσαν τον ρυθμό και την διάρκειά τους!

     Το ίδιο καλή η Ταξιαρχία και στην τεχνική της Έφιππης Τοξοβολίας, σε πολλές βαδιστικές και τροχαστικές εξόδους της. 

     Αρκετά καλή και η Μυρτώ, σήμερα κάλπασε γυμνιππευτικώς για πρώτη φορά και μας έδωσε μία πολύ καλή εικόνα καλπαστικού "καθίσματος"!

     Και αυτή το ίδιο καλή στην τεχνική της Έφιππης Τοξοβολίας, τόξευσε σε ...χαμηλούς ρυθμούς, εισαγόμενη βαθμιαίως στα πλέον απαιτητικά.

     Προηγουμένως, η Μυρτώ υπεβλήθη σε μία άσκηση ευσταθέστερου "καθίσματος" και επέδειξε ένα υγιές "ένστικτο" αυτοδιορθώσεων, καταφεύγοντας από μόνη της σε ένα "L' épaule en dedans" το οποίο μας εντυπωσίασε!

     Στη σημερινή ημερίδα οι δύο Συνασκούμενες, ως συνηθίζεται, αλληλοβοηθήθηκαν με στόχο την κοινή πρόοδο.

     Ο τρόπος αυτός της αλληλοβοηθείας, αλλά και αλληλοδιδασκαλίας έχει αποδειχθεί πολύ επιτυχής, προσφέροντας στους εκπαιδευομένους κατευθυντήριες εμπειρίες μέλλοντος Εκπαιδευτή αλλά και την δυνατότητα του "καθρέπτη" κατά την εκτέλεση του ασκησιολογίου.

     Τέλος, η παρουσία τουλάχιστον δύο συνεκπαιδευομένων σε κάθε ημερίδα βοηθά σημαντικά τον ίδιο τον Εκπαιδευτή, επιτρέποντάς του να παραμένει προσηλωμένος στους έφιππους ασκουμένους και για τον λόγον αυτό συνιστάται σε όλους τους εκπαιδευομένους μας να συνδυάζουν την παρουσία τουλάχιστον δύο συνεκπαιδευομένων σε κάθε ημερίδα. 

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ