ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΦΩΤΙΑ!

     Ο Προμηθέας υπήρξε ευεργέτης της Ανθρωπότητος αλλά η ευεργεσία του απεδείχθη να έχει πολλές ..."αναγνώσεις". Η φωτιά υπήρξε ανέκαθεν στοιχείο προόδου αλλά και αίτιο καταστροφής κι αυτή η δεύτερη εκδοχή της θα πρέπει να απασχολεί κάθε Σταύλο ώστε να αναπτύσσει προληπτική πυρασφάλεια προς μακροημέρευση Ίππων κι εγκαταστάσεων.

     Πριν αρκετά χρόνια σε ειδικό χώρο της Σχολής Αστυφυλάκων στο Μαρούσι, τα πολύτιμα σκυλιά της Ελληνικής Αστυνομίας, εντελώς αδικαιολόγητα και από εγκληματική αμέλεια των υπευθύνων χειριστών τους, ...αποτεφρώθηκαν ομαδικά ύστερα από το ξέσπασμα μιας αιφνιδιαστικής πυρκαϊάς! Όλα εκείνα τα ανεκτίμητα πλάσματα τα οποία χρυσοπλήρωσε ο Λαός από το υστέρημά του μετατράπηκαν σε ...στάχτη, διότι τόσο η εκπαίδευσή τους όσο και η φροντίδα τους ήταν ανύπαρκτη. Όμως, η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" και οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να καταντήσουμε ελλαδικό δημόσιο, ανεύθυνο και μοιραίο... Στο νέο μας χώρο, όλοι απολαμβάνουμε το πυκνό "πράσινο" αλλά ποτέ δε ξεχνάμε τον κίνδυνο φωτιάς που διατρέχει, κυρίως κατά τους θερινούς μήνες και εγκαίρως παίρνουμε τα μέτρα μας με απόλυτη προτεραιότητα την μέριμνα διασώσεως των Ίππων μας σε περίπτωση κινδύνου φωτιάς. Τα κωνοφόρα ρητινούχα που κατακλύζουν το Ιππικό Κέντρο "ΑΡΤΕΜΙΣ" δεν συνιστούν μόνον μια μαγευτική χλωρίδα αλλά και έναν διαρκή κίνδυνο δασικής φωτιάς τον οποίο, μη γένοιτο!, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε, επιτυχώς, με τα προβλεπόμενα μέσα πυροσβέσεως και κυρίως με την εκπαίδευση των Ίππων μας ώστε να μπορούν να διαφύγουν μέσω των φλογών και να μην υποκύψουν από τον φόβο τους γι αυτές. Έτσι, από σήμερα, αρχίζει η σχετική Εκπαίδευση...

     Είναι γεγονός ότι σπανίως ένας Ίππος έρχεται σε άμεση επαφή με "ανοιχτή" φωτιά έστω για εκπαιδευτικούς λόγους. Η εξοικείωση με την αίσθηση της φωτιάς όσο και του καπνού θεωρείται "πολυτέλεια" για τους πολλούς Σταύλους αλλά με τον Σταύλο "ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΑΝΤΙΚΑΣ" της Κοιλάδος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" θεωρείται εκ των ουκ άνευ! Σήμερα, λοιπόν, ξεκινήσαμε την εξοικείωση του Ίππου με την φωτιά, τον καπνό και τις συνθήκες μιας δασικής πυρκαϊάς, "στήνοντας" κατ'  αρχή μια περιορισμένη φωτιά με χαρτί ως προσάναμμα και φυσικά υλικά (πευκοβελόνες, λεπτά κλωναράκια κλπ) τοποθετημένα σε ένα ασφαλές μικρό σκάμμα, προστατευμένα με ένα κομμάτι λεπτού πλέγματος από το οποίο θα μπορούσαν να ξεπροβάλλουν καπνοί και φλόγες χωρίς να μπορούν, όμως, να διαφύγουν αναμμένα υλικά που θα μπορούσαν να διακυβεύσουν την πυρασφάλεια του ευρύτερου χώρου. Βασικό μας μέλημα αυτή η πυρασφάλεια και μάλιστα μέσα στο νόμιμο πλαίσιο που επιτρέπει μέχρι το τέλος του μηνός που διανύουμε το άναμμα φωτιάς σε δασικούς χώρους. Έτσι, ανάβοντας μια πολύ μικρή εστία φωτιάς, κατ'  αρχήν, φροντίζουμε να περάσουμε πολύ κοντά απ΄ αυτήν τον Ίππο έχοντας οι ίδιοι ηρεμία, αυτοπεποίθηση διευθυντικών χειρισμών κι εμπιστοσύνη στον Ίππο. Αρχικώς ο βηματισμός θα πρέπει να είναι βάδην, πλευρικά αλλά πολύ κοντά στην εστία και χωρίς να δείχνουμε ότι δίνουμε την οποιανδήποτε ανησυχία για το ο,τιδήποτε, κυρίως, για την εστία. Ο Ίππος θα παρακολουθήσει τα συναισθήματά μας. Εάν επιδείξει την οποιανδήποτε ανησυχία ή περιέργεια του την "διασκεδάζουμε" με ακόμη βραδύτερη διέλευση κοντά απ΄ αυτήν και απομακρύνοντας το βλέμμα του δια μετατοπίσεως της κεφαλής προς την αντίθετη κατεύθυνση από την εστία.

     Συνεχίζουμε με αμφίδρομες διελεύσεις όσο γίνεται πιο κοντά στην εστία σε βάδην, εξελίσσοντας σε υπόθεση ρουτίνας την όλη διαδικασία. Ένας βοηθός στο έδαφος βαθμιαία καλείται να ενδυναμώνει την εστία ενώ ο Ίππος δεν έχει οπτική πρόσβαση προς αυτή και αφού αυτή "φουντώσει" συνεχίζουμε και πάλι τις διελεύσεις σε βάδην.

     Τίποτε στη συμπεριφορά μας δε θα πρέπει να δώσει στον Ίππο να καταλάβει ότι επιχειρούμε κάτι ασυνήθιστο ή, πολύ περισσότερο, επικίνδυνο.

     Ενδεχομένως κάποιες φορές ο Ίππος μπορεί να πατήσει και επάνω στην εστία! Δε χρειάζεται να ανησυχήσουμε διότι το πάτημα δεν θα έχει τα ίδια αποτελέσματα που φανταζόμαστε ότι θα είχε στη περίπτωση που ένα γυμνό ανθρώπινο πόδι πατούσε επάνω στο ίδιο σημείο. Όσες φορές έχει συμβεί κανένα επώδυνο αποτέλεσμα ή τραυματισμός δεν παρατηρήθηκε στο ίππειο πέλμα. Επίσης, οι θόρυβοι από τα κλαράκια που καίγονται μπορεί να προκαλέσουν την περιέργεια ή και την ανησυχία του Ίππου, όμως και, εν προκειμένω, η ψυχραιμία του Ιππέως πείθει τον Ίππο για το ακίνδυνο της καταστάσεως.

     Οι ίδιες αμφίδρομες διελεύσεις θα επαναληφθούν και σε τροχάδην όταν διαπιστώσουμε την πλήρη απάθεια του Ίππου στη φωτιά και στους καπνούς της εστίας και δε θα βιαστούμε ποτέ να τον καλπάσουμε εάν προηγουμένως δε βεβαιωθούμε ότι η εστία ακόμη και σε μεγάλη ένταση δεν του προξενεί καμία ανησυχία!

     Η φωτιά, το θείο δώρο προς την Ανθρωπότητα, μπορεί να είναι μόνον ευπρόσδεκτη ακόμη και μέσα σε μία δασική έκταση όπως η κατάφυτη Κοιλάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" όταν ο Άνθρωπος έχει φροντίσει για "κάθε ενδεχόμενο" και ...εμείς για την αφοβία των Ίππων μας προς αυτή ώστε να μπορούν σε κάθε απρόβλεπτο ξέσπασμά της να απομακρυνθούν με ασφάλεια!  Και καμία εργασία όσο κοπιαστική κι αν είναι δεν θεωρείται περιττή από τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" όταν αυτή αφορά στην ευημερία των Ίππων μας!

                           

"We don't need no water..."

     Nαι, δε χρειαζόμαστε νερό αλλά πρόβλεψη και καλή εκπαίδευση!