ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Πραγματικά καινοτόμος προπονητικός σχεδιασμός με την πλαισίωση παραμέτρων ανατολικών προσεγγίσεων κάνει ολοένα και πιο ενδιαφέρουσα την Προπόνηση στην αυλή των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας".

     Η συνεχής ανέλιξη της προπονητικής ποιότητος των Αδελφών Συνασκουμένων της νήσου των Φαιάκων, αναδεικνύει τον επικαφαλής τους Συνασκούμενο Χριστόφορο Κασφίκη σε έναν, δημιουργικώς, ευφάνταστο Εκπαιδευτή ο οποίος επενδύοντας την προσωπική σχέση του με τις ανατολικές πολεμικές τέχνες στους εκπαιδευομένους του, προάγει την Ομάδα.

     Στην τελευταία Αναφορά του παρατηρούμε μιαν γονιμότατη κάθετη "περιδίνηση" προς τον πυθμένα του "Κασσαϊκού" εκπαιδευτικού πνεύματος το οποίο επιδιώκει τον συντονισμό και την αυτοσυγκέντρωση μέσα από "αόρατα" μονοπάτια ζενικής φωτεινότητος.

     Ωραίοι χρονισμοί και ενδιαφέρουσες βαδιστικές ασκήσεις όπως φαίνονται στο βίντεο (κινήσεις hamni hadari και hamni migi) παραλλαγές στάσεων και αποστάσεων και πολλά άλλα, παρά τις υψηλότατες θερμοκρασίες, δείχνουν ότι οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" ακολουθούν πιστότατα τον κανόνα της Ομάδος μας όντες γεννημένοι για τα ...δύσκολα!

       Ευγνώμονες, όλοι για τη "δουλειά" των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" που μας παρασύρουν όλους στην πρόοδό τους κάνοντάς μας να τους παρακολουθούμε με αδιάπτωτο ενδιαφέρον.

META TO K.E.IΠΠ. ΚΛΕΙΝΕΙ 

ΚΑΙ ΤΟ ΙΠΠΟΦΟΡΒΕΙΟ ΛΑΖΑΡΙΝΑΣ

     Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εγκλημάτησε κλείνοντας το μνημειώδες, για την Ελληνική Ιππική, «Κέντρο Εκπαιδεύσεως Ιππασίας» επί υπουργίας Παύλου Γερουλάνου. Σήμερα εγκληματεί η Νέα Δημοκρατία αφήνοντας να κλείσει το μνημειακό Ελληνικό Ιπποφορβείο της Λαζαρίνας, δείχνοντας ότι η δημοκρατία, είτε παλιά είτε … «νέα», αποβλέπει στην ερείπωση των υγιών παραδόσεων ενός έθνους και την παράδοση των νοσοποιημένων, πια, Πολιτών σε …λοιμωξιολόγους για τσιπάρισμα και αποτελεσματικότερη ομαδική χειραγώγηση.   

     Αυτή την στιγμή, στο άλλοτε τεράστιο ιπποπαραγωγικό συγκρότημα των 700 στρεμμάτων, απομένουν 2-3 υπάλληλοι για να φροντίσουν την απομάκρυνση και των τελευταίων αλόγων, ώστε να μπει το οριστικό λουκέτο.

     Ας θυμηθούμε όμως την περίφημη ιστορία της επιχείρησης μέσα από ένα ρεπορτάζ του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων που γράφτηκε ακριβώς πριν δέκα χρόνια, όταν τίποτα δεν προμήνυε τι θα ακολουθήσει:

     «Εβδομήντα επτά χρόνια λειτουργίας συμπληρώνει φέτος το Δεκέμβριο το ιπποφορβείο της Λαζαρίνας, από τους στάβλους του οποίου έχουν «παρελάσει» εκατοντάδες άλογα. Ήταν το 1932, όταν ο τότε διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας «Προνομιούχος Ελληνική Εταιρεία Ιπποδρομιών ΑΕ», Ουίλιαμ Ριζ, προχώρησε στην ίδρυσή του, αφού εξασφαλίστηκε ο ενδεδειγμένος χώρος στα περίφημα Ζωγράφεια κτήματα της Θεσσαλίας και κατασκευάστηκε η σχετική υποδομή. Στη συνέχεια, μεταφέρθηκαν εκεί 19 φοράδες και δύο επιβήτορες (αρσενικά άλογα), που αγοράστηκαν στη Ρουμανία, και ξεκίνησε η ιπποπαραγωγή, με αποκλειστικό σκοπό την τροφοδότηση του «νεαρού» τότε ελληνικού ιπποδρόμου.

     Εδώ και χιλιάδες χρόνια, ο Θεσσαλικός κάμπος έχει συνδέσει την ιστορία του με την ανάπτυξη του αλόγου, καθώς το υγρό κλίμα, η πυκνή βλάστηση και το έδαφος ευνοούν σημαντικά την ιπποπαραγωγή.

     Διάσημοι «εκπρόσωποι» των θεσσαλικών αλόγων υπήρξαν ο Βουκεφάλας του Μεγάλου Αλεξάνδρου και οι Κένταυροι του Πηλίου, ενώ το ιππικό της Τρίκκης ήταν αυτό που συνόδευσε τους Έλληνες στον Τρωικό πόλεμο.

     Το άλογο υπήρξε αναπόσπαστο κομμάτι της θεσσαλικής ζωής και αργότερα, κατά την τουρκοκρατία, κατά την επανάσταση, αλλά και στην απελευθέρωση.

     Η νέα εποχή για το θεσσαλικό άλογο ξεκίνησε λίγα χρόνια πριν από την ίδρυση του ιπποφορβείου στη Λαζαρίνα, το 1924, όταν ιδρύθηκε η «Προνομιούχος Ελληνική Εταιρεία Ιπποδρομιών ΑΕ», που ανέλαβε την ευθύνη κατασκευής Ιπποδρόμου στο Φάληρο, για τη διεξαγωγή ιπποδρομιών στη χώρα μας. Τον Απρίλιο του 1925 λειτούργησε για πρώτη φορά ο Ιππόδρομος, με Αραβικούς βασικά αλλά και καθαρόαιμους Αγγλικούς δρόμωνες (αγωνιστικά άλογα).

     Η πορεία του Ιπποφορβείου της Λαζαρίνας τα επόμενα χρόνια, όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθυντής του, Γιάννης Μερίτσης, δικαίωσε τις προσδοκίες των ιθυνόντων της εταιρίας που, εν τω μεταξύ, είχε εισαχθεί και στο χρηματιστήριο (1939). Όλα αυτά τα χρόνια, οι αδιαμφισβήτητοι «πρωταγωνιστές» ήταν τα αγέρωχα καθαρόαιμά του. Δυστυχώς, όμως, ο πόλεμος του 1940-’41 ανέκοψε μια πολλά υποσχόμενη εξέλιξη, καταστρέφοντας εγκαταστάσεις και άλογα. Ο «μίτος» άρχισε να ξετυλίγεται και πάλι από το καλοκαίρι του 1953, όταν η εταιρία αγόρασε τα πρώτα 300 στρέμματα στην ίδια περιοχή και μετέφερε εκεί όλο το δυναμικό των φοράδων από το ιδιόκτητο κτήμα της στην Ανδραβίδα Ηλείας. Αργότερα, έρχονται και οι πρώτοι επιβήτορες. Το 1969 γίνεται η αποσύνδεση του Ιπποφορβείου από τις ιπποδρομίες και ιδρύεται η «ΙΠΠΟΤΟΥΡ Α.Ε.», με αποκλειστικό αντικείμενο την εκτροφή καθαρόαιμων δρομώνων ίππων.

     Σήμερα, το ιπποφορβείο της εταιρίας, όπως λέει ο κ. Μερίτσης, είναι από τα μεγαλύτερα και καλύτερα στην Ευρώπη, με το δυναμικό του να ανέρχεται σε 70 μητέρες (φοράδες) και 10 επιβήτορες, ενώ η ετήσια παραγωγή του φτάνει τα 50-60 πουλάρια (καλύπτοντας έτσι περίπου το 16% της ελληνικής ιπποπαραγωγής).

     «Όλα τα άλογα ανήκουν στην Αγγλική Καθαρόαιμη φυλή. Το καθένα έχει pedigree, δηλαδή ταυτότητα και βιβλιάριο υγείας. Οι επιβάσεις, δηλαδή οι διασταυρώσεις, είναι φυσικές (απαγορεύεται η τεχνητή γονιμοποίηση), προγραμματίζονται μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή και το ποσοστό γονιμότητας είναι πολύ υψηλό (85-90%). Η κύηση διαρκεί 11 μήνες και μπορεί να διαγνωστεί κατά τις πρώτες 18 ημέρες, μέσω του υπερηχογράφου που διαθέτει η μονάδα εδώ και 15 χρόνια», επισημαίνει ο κ. Μερίτσης.

     Η τεχνολογία όμως θα ήταν άχρηστη αν δεν τη χειριζόταν το έμπειρο επιστημονικό και εργατικό δυναμικό, μας διευκρινίζει ο ίδιος και προσθέτει: «Τα 700 ιδιόκτητα στρέμματα της εταιρίας χωρίζονται σε 24 λιβάδια των 25 στρεμμάτων έτσι ώστε, σύμφωνα με τις διεθνείς προδιαγραφές, ο ανάλογος ζωτικός χώρος του κάθε ζώου να είναι υπεραρκετός για τη φυσιολογική του ανάπτυξη. Σε κάθε λιβάδι βόσκουν 8-9 άλογα όμοιας κατάστασης, για να μη δημιουργούνται αντιπαλότητες (δηλαδή, χωριστά οι μητέρες με πουλάρι, χωριστά οι έγκυες, χωριστά οι φοράδες που δεν τεκνοποίησαν κ.λπ). Η άψογη κατάσταση των λιβαδιών συντηρείται με λιπάσματα, συνεχή ποτίσματα και κουρέματα. Όλα τα λιβάδια, εκτός από την ξύλινη περίφραξη, περιστοιχίζονται από πυκνές δεντροστοιχίες, για τη μείωση των ηχητικών και οπτικών ερεθισμάτων, που θα μπορούσαν να ταράξουν την απαραίτητη, για την ομαλή λειτουργία του ιπποφορβείου, ηρεμία».

     Πάντως, εκείνο που προκαλεί εντύπωση στον επισκέπτη είναι η δημιουργία ενός τοπίου εξαιρετικής ομορφιάς, καθώς επικρατεί σε κάθε σημείο τάξη, ηρεμία και καθαριότητα.

     Οι κτιριακές εγκαταστάσεις περιλαμβάνουν ατομικά σπιτάκια για τα άλογα (box), ιατρείο (εξεταστήριο) και φαρμακείο, ειδικά box για τις φοράδες μετά τον τοκετό, ειδικό χώρο για τις επιβάσεις, αποθήκες, γραφεία και ξενώνα. Οι χώροι των γραφείων και του ξενώνα στεγάζονται σε οικήματα που χρονολογούνται στα τέλη του 19ου αιώνα και όλες οι επεμβάσεις συντήρησης- εσωτερικά και εξωτερικά- γίνονται με γνώμονα τη διατήρηση της ιστορικής ταυτότητας και αισθητικής.

     Η λειτουργία του και η συντήρηση των κτιρίων και των λιβαδιών επιτυγχάνεται με την απασχόληση 40 ανθρώπων από την ευρύτερη περιοχή.

     Τα πουλάρια μένουν με τη μητέρα τους για έξι μήνες. Στη συνέχεια απογαλακτίζονται σε άλλο χώρο (λιβάδι και box). Στις εγκαταστάσεις της μονάδας μαθαίνουν (με ιδιαίτερη μεταχείριση) να συνηθίζουν το καθάρισμα, το ξυστρί, τη σέλα και το χαλινό. Ακολουθούν, επίσης, πρόγραμμα γυμναστικής στο καινούριο walker της εταιρείας, για την επίτευξη της καλύτερης φυσικής κατάστασης. Ενάμισι έτους εγκαταλείπουν το ιπποφορβείο για να πουληθούν σε δημοπρασία, στην Αθήνα, με στόχο να αγοραστούν (οι τιμές μπορούν να φτάσουν τις 65.000 ευρώ) και να προπονηθούν για να τρέξουν και να διακριθούν στον ιππόδρομο. Η σταδιοδρομία του κάθε πώλου παρακολουθείται και καταγράφεται σε ηλεκτρονικό υπολογιστή και οι επιδόσεις είναι εντυπωσιακές (φτάνουν το 40% των επάθλων) τόσο εντός όσο και εκτός των ορίων της χώρας μας.

     Η επιτυχία κάθε άλλο παρά συμπτωματική είναι, μας λέει ο κ. Μερίτσης, αφού όλη η διαδικασία της παραγωγής ακολουθεί απαρέγκλιτα τις διεθνείς προδιαγραφές και υποστηρίζεται, σε όλα της τα στάδια, από τη σύγχρονη τεχνολογία και το έμπειρο και άριστα καταρτισμένο επιστημονικό προσωπικό.»

 ΠΗΓΗ: 

     Η δημοκρατία στην Ελλάδα (και όχι μόνον!) από το 1974 αφήνει πίσω της "καμμένη γη" ειδικώς στον τομέα του Ελληνικού παραδοσιακού πολιτισμού! Μεθοδικά και επίμονα, στερεί στον Έλληνα κάθε μορφής διασύνδεση με την Φύση και το παρελθόν του εκτελώντας παραγγέλματα ξένων κέντρων εξουσίας και διαμορφώνοντας ένα πλαίσιο καταλύσεως της ιδιωτικότητος των Πολιτών ώστε να καταστούν ευχείριστα υποκείμενα εξωχώριων εξουσιαστών. Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" θεωρεί την εθελοτύφλωση ως προδοσία κατά του ανθρώπινου πολιτισμού και καλεί σε αντίδραση με κάθε τρόπο και με κάθε μέσον, εναντίον οποιουδήποτε και ο,τιδήποτε υποχειριάζει τον Έλληνα και τον Άνθρωπο σε άνομους και άνομα!   

ΝΙΚΩΝΤΑΣ ΕΠΙΒΟΥΛΟΥΣ, ΚΑΥΣΩΝΑ 

ΚΑΙ ...ΗΛΙΘΙΟΥΣ!

     Μέγας ευεργέτης ο Πέτρος Σάρογλος και το κληροδότημά του, η "Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων" στολίζει, στη καρδιά της Αθήνας, την παιδική γειτονιά της μαμάς του δημάρχου τους και της αδελφής του πρωθυπουργού τους, καθώς φεγγοβολά στην κοροϊδοϊόπληκτη νύχτα! 

Η χειρόγραφη διαθήκη του Πέτρου Σαρόγλου

     Κι ο δήμαρχός τους το καμαρώνει φωταγωγημένο λιγότερο, πάντως, απ΄ όσο το καμαρώνουν οι "Έλληνες Κένταυροι" οι οποίοι καταξιώσαμε κατά τον καλύτερο τρόπο το γενναιόδωρο πνεύμα της μεγάλης προσφοράς του Σαρόγλου την οποία, κάποιοι ...εντιμότατοι πασοκοτραφείς ένστολοι προόριζαν για "μεταστάθμευση" σε οίκο δημοπρασιών της αλλοδαπής! Μια υπέροχη ιστορία διασώσεως Ελληνικού Πολιτισμού στην οποία πρωταγωνιστήσαμε, άγνωστη στους πολλούς, που κάποτε θα περιγράψουμε..., φιλοτεχνώντας άνυδρους "ξηρομερίτες" καραβανάδες!...

Το "Σαρόγλειον"

     Αλλά, ενώ ο δήμαρχός τους καμαρώνει το "Σαρόγλειον" το οποίον, παρ΄ ολίγον, να "ροκανίσουν" σαν εύγευστο ...σαραγλί κάποιοι καραβανάδες, ο θείος του και πρωθυπουργός, τριγυρνάει επίσης στην παιδική γειτονιά της αδελφής του και καμαρώνει την, παρακείμενη, οικτρή Πινακοαποθήκη την οποία, υπό κάποιαν ανακαίνιση, προορίζει ως άλλο τρόπαιο στην "show case" του για κάποια επιπλέον ...ψηφουλάκια στις επόμενες εκλογές! 

Η Πινακοαποθήκη

      Επ΄ αυτού, λοιπόν του "αμαρτωλού άξονος" ο οποίος αποτελεί και την "σπονδυλική στήλη" της -επιεικώς αποκαλουμένης και ως...- Ελλάδος, στήνεται και το κοινοβουλευτικό "παλκοσένικο" των εκάστοτε κυβερνώντων για το θεΑθήναι, συνήθως μελών μιας και της αυτής "οικογενείας" η οποία προσκηνιακώς και παρασκηνιακώς, εν πολλοίς,  μ ο ν ί μ ω ς  εξουσιάζει τον τόπο με αλήστου μνήμης πατέρα, κόρη, γιο, θείους ανηψιούς και ων ουκ έστιν αριθμός και συγγένεια... !

Λ. Βασιλίσσης Σοφίας, προ της Βουλής

     Παρά ταύτα, απ΄ αυτό το οδικό "παλκοσένικο" δεν μπορούν να αποκρυβούν τα τραγικά δείγματα του κοινωνικού μας καταντήματος τα οποία τεκμηριώνουν οι αμέτρητοι΄, οψίμως πτωχοποιημένοι, άστεγοι οι οποίοι δείχνουν να το προτιμούν, καταλαμβάνοντες τα πεζοδρόμια και τις νησίδες πέριξ του αμαρτωλότατου Κοινοβουλίου, εκεί, στην "χοάνη" εισόδου της Λ. Βασιλίσσης Σοφίας. 

Λ. Βασιλίσσης Σοφίας προ της "Μεγάλης Βρεταννίας"

     Στην πρόσοψη της, έρημης πια, "Μεγάλης Βρεταννίας", εκεί όπου φιλοξενήθηκαν διάσημοι επισκέπτες απ΄ όλο τον κόσμο πριν ο τουρισμός μας καταλήξει στο σημερινό χάλι, κοιμούνται Έλληνες άστεγοι, εγκαταλελειμμένοι από το κράτος ..."προνοίας" της Νέας (και παλιάς) Δημοκρατίας!

Στην πρόσοψη της "Μεγάλης Βρεταννίας"

     Αυτά τα ενδεικτικά περί της "βιτρίνας" της Λ. Βασιλίσσης Σοφίας για να μην υπεισέλθουμε και στα ενδότερα της περιρρέουσας συστημικής αθλιότητος όπως τα καταγράφει καθημερινώς η φωτογραφική τεκμηρίωση στους δρόμους και στα πεζοδρόμια του δημοκρατικού μας άστεος αναδεικνύοντας την κοινωνικήν "αισθητική" της τυραννικής δημοκρατίας, όπως, π.χ., το χθεσινοβραδυνό στιγμιότυπο κατά το οποίο,  στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Σίνα, δίπλα ακριβώς από το Οφθαλμιατρείο, σε μιαν εσοχή, απόγευμα ημερών …κορωναϊού κι ένας τοξικομανής, απ’ τους αμέτρητους,, «ρίχνει» τη δόση του φορώντας μία μπλούζα του Δήμου Αθηναίων που καλεί για μιαν «ΑΘΗΝΑ ΚΑΘΑΡΗ»! Πόσο πιο τραγική η δημοκρατία με «εικόνες» που ποτέ, κανένας …Φασισμός δεν έδειξε;

     Κι ενώ όλα τα "ωραία" συμβαίνουν και αποκρύπτονται επιμελώς ή, αναλόγως, επιδεικνύονται φορτικώς προς το κοινό των χρησίμων ηλιθίων του κοινοβουλευτικού εκτροφείου, επί του κοσμικότατου και περιόπτου άξονος της Βασιλίσσης Σοφίας, λίγο πιο 'κεί, στον, εγκαταλελειμμένο και αθέατο από ψηφοφόρους, Λυκαβηττό, η απουσία της οποιασδήποτε φροντίδος του "αρμοδίου" δήμου του Μπακογιάννη κάνει τα απότιστα δένδρα να ραγίζουν από την ξηρασία και να αποσαθρώνονται.

     Σ'  αυτόν τον σημαντικότατο "πνεύμονα" οξυγόνου του κλεινού άστεος, τα νεκρά δένδρα ρεαλιστικοποιούν την θνητότητα για την οποία δεν κατάφερε να μας πείσει ο τσιόδρειος κοροϊδοϊός κάνοντάς μας να ανησυχήσουμε πραγματικά για τον δεδομένο "λοιμό" του αττικού πρασίνου το οποίο, ναι μεν, ενέχεται επί κακουργήμασι από εποχής πασοκοκρατίας αλλά σε κάθε περίπτωση ως χλωροφύλλη είναι απαραίτητο για την ευρωστία των κατοίκων αυτής της άναρχης και ξενο-εποικισθείσας τσιμεντουπόλεως.

     Έτσι, εκ των πραγμάτων και οι "Έλληνες Κένταυροι" απομένουμε χωρίς προπονητικό χώρο όπως μέχρι τώρα μας προσεφέρετο ο Λυκαβηττός, αλλά και κάθε άλλο παρά έχουμε σκοπό να "παραδοθούμε" στην μοίρα των ηλιθίων αποδομητών της χώρας οι οποίοι και αναδεικνύουν ένα τυραννικό και καταστρεπτικό καθεστώς!  

     Γι αυτό και τούτο το διήμερο με τα αιφνιδιαστικά "άλματα" του θερμομέτρου που θα δείξουν πλέον των 40C, και με το Ιππευτήριο εκτός ενεργείας αποφεύγοντας να εκθέσουμε τους Ίππους μας σε κίνδυνο ηλιοπληξίας, το αφιερώσαμε σε εργασίες βελτιώσεως του αυλείου (και όχι μόνον) χώρου της έδρας της Ομάδος μας, ώστε να ανεξαρτητοποιηθούμε πλήρως στον δικό μας χώρο, τουλάχιστον, για τις Προπονήσεις  Παραδοσιακής Τοξοβολίας.

     Ήδη μια σειρά απαραιτήτων δομικών εργασιών στους κοινοχρήστους χώρους ενισχύει την κτηριακή μακροβιότητα ενώ στον κυρίως αύλειο χώρο εμείς συνεχίζουμε τις κηπουρικές εργασίες ακόμη και κατά την διάρκεια της νύχτας η οποία προσφέρει και την ...δροσιά της, μέρες που είναι.

     Στην πίσω, λοιπόν, αυλή μας (κι ας μη φαίνεται αφού εμείς δεν προσπαθούμε να δελεάσουμε αφελείς ψηφοφόρους διερχομένους λίγο πιο πέρα, στη Λ. Βασιλίσσης Σοφίας), νέα φυτά κι ένα πανέμορφο καρποφόρο Αβοκάντο βρήκαν την θέση τους για να αναπτυχθούν και να μας προσφέρουν τα φυσικά δωρήματά τους.

     Βεβαίως, κάποιοι περίοικοι ανησυχούν ακούγοντας την τσάπα μας ...μεταμεσονυκτίως, αλλά εμείς δεν θάβουμε τα "λάθη μας στο χώμα" όπως κάνουν οι τσιοδρέοι, αλλά φυτεύουμε "προσπάθειες" που θα καρπίσουν επ΄ αγαθώ της Φύσεως και όλων ημών! 

     Και πάντα ταύτα, βεβαίως, με την φράση του Θεμιστοκλέους ως ιαχή και υπό κάποιαν, ασφαλώς,  …παραλλαγή:

ΟΥΚ ΕΑ ΜΕ ΚΑΘΕΥΔΕΙΝ ΤΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 

Α Π Ο Τ Ρ Ο Π Α Ι Ο Ν!

ΕΤΟΙΜΕΣ ΟΙ ΕΝΔΥΜΑΣΙΕΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΟΣ

     Ο κατασκευαστής των ενδυμασιών της Ομάδος μας σήμερα μας έδωσε την χαρά να παραλάβουμε το πρώτο δείγμα της δουλειάς του, ένα κοντομάνικο καλοκαιρινό βαμβακερό πολύ καλής ποιότητος με κεντημένα τα εμβλήματα των "Ελλήνων Κενταύρων" στο στήθος και στην πλάτη. 

     Μαζύ με αυτά παραλάβαμε και δείγματα ...μασκών με το επίγραμμα της Ομάδος μας λόγω ...εποχής!

     Όχι, μη πάει ο νους σας στο κακό, αλλά οι μάσκες αυτές θα μας είναι πολύ χρήσιμες για την αντιμετώπιση της ...αφρικανικής σκόνης που πλήττει το λεκανοπέδιο εδώ και ημέρες! Πάντως η τετράποδη ιδιαιτέρα του Μηνά έδειξε ενθουσιασμένη με τα νέα συνολάκια, ο Μηνάς συμφώνησε μαζύ της και ήδη ξεκίνησε η παραγωγή των ενδυμασιών της Ομάδος με όλες τις πληροφορίες για την προμήθειά τους στην σελίδα της κλειστής ομάδος του Facebook των "Ελλήνων Κενταύρων".

ΕΡΓΩ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

     Ευθυγραμμισμένος πλήρως με την μεταπολιτευτική τακτική της αποδομήσεως της ελλαδικής κοινωνίας σε όλα τα επίπεδα και στο περιβαλλοντικό, ο δήμαρχος παντοειδών λαθροεποίκων και "κατ΄ευφημισμόν" ...Αθηναίων, έχει επικεντρωθεί στην πασαρέλα "έργων βιτρίνας" που τον προάγουν για ...επανεκλογή, αδιαφορώντας πλήρως για έργα ουσίας όπως, επί παραδείγματι την διάσωση ενός εκ των ελαχίστων "πνευμόνων" πρασίνου της αθηναϊκής τσιμεντουπόλεως, όπως είναι ο Λυκαβηττός! 

     "Εδώ Αθήναι!" για το θεΑθήναι από τον σημερινό δήμαρχο και ο Λυκαβηττός έχει μετατραπεί σε κρανίου τόπο με την χλωρίδα του αφρόντιστη και απότιστη, χωρίς το απαιτούμενο προσωπικό και, κυρίως χωρίς νερό, με τα δένδρα του να καταρρέουν ξερά στα κεφάλια των ελάχιστων (πια) περιπατητών και με όλο το "τόξο" από Πευκάκια μέχρι την 3η στάση του Περιφερειακού, κυριολεκτικώς, οικτρό τοπίο!

     Σήμερα κάναμε μιαν μετα-κοροϊδοϊό "επιθεώρηση" του αγαπημένου μας Λυκαβηττού για να εκτιμήσουμε την δυνατότητά του ως "προπονητικό χώρο" των τακτικών Προπονήσεων Τοξοβολίας μας αλλά η απογοήτευσή μας δεν περιγράφεται!

     Τα όσα ξέραμε γι΄ αυτόν τον εμβληματικό λόφο των Αθηνών ήρθε η στιγμή να τα ξεχάσουμε και πλέον δεν απομένει παρά το "σκέλεθρο" ενός άλλοτε πανέμορφου τοπίου το οποίο ξέκανε κι αυτό μαζύ με πολλά άλλα η μεταπολιτευτική δημοκρατία των πολύχρωμων και πολυώνυμων, μετά το 1974, μητραλοιών η οποίοι μετέτρεψαν την Πατρίδα μας σε καμμένη γη.

     Έτσι, εφεξής, κρίνουμε ότι ο Λυκαβηττός δεν έχει χάσει, απλώς, την αισθητική του φυσικού τοπίου, αλλά αποτελεί κι επικίνδυνο μέρος για την όποια δραστηριότητα αφού τα δένδρα του καταρρέουν απροειδοποίητα από την ξηρασία με κίνδυνο ζωής όσων βρεθούν από κάτω.

     Δυστυχώς η ίδια και χειρότερη κατάσταση επικρατεί εξ αιτίας της ίδιας εγκαταλείψεως και στους γύρω απομένοντες "πνεύμονες" πρασίνου, τον Λόφο του Στρέφη, τον Λόφο του Φινόπουλου, το Άλσος της Χωροφυλακής και του Γουδή. Κάπως σε καλύτερη κατάσταση το Πεδίο του Άρεως αλλά λόγω συρροής (αλλοδαπού) κόσμου δεν ενδείκνυται εκεί η δραστηριότητά μας.

     Έτσι, επικεντρωνόμαστε στις δυνατότητες που μας παρέχει ο αύλειος χώρος της έδρας της Ομάδος μας και εντατικοποιούμε τις προσπάθειές μας ώστε σύντομα να διαθέτουμε έναν ιδανικό χώρο ασκήσεως των "Ελλήνων Κενταύρων" στο κέντρο των Αθηνών.

     Κατόπιν αυτών, συνεχίζουμε την συστηματική κηπουρική και με νυκτερινή εργασία, φυτεύοντας νέα και περιποιούμενοι τα ήδη υπάρχοντα δένδρα και φυτά μας μιας κι εμείς δεν καταδεχόμαστε την μομφή του "δημοκράτη" ώστε να παρακάμπτουμε τις ουσιώδεις υποχρεώσεις μας έστω κι αν κάποιοι, ευλόγως, ανάβουν φώτα μπαλκονιών για να ερμηνεύσουν θορύβους εργασίας που ακούγονται μέσα στη νύκτα.

     Με αδιάκοπην εργασία, πιστεύουμε ότι σύντομα θα υλοποιηθεί το σχέδιό μας για έναν ιδανικό χώρο Τοξοβολίας που θα χαιρόμαστε όλοι οι "Έλληνες Κένταυροι". 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΑΠΟΡΙΑ 

     Aναγνώστης μας, συν-Τοξότης της μοντέρνας Τοξοβολίας, με αφορμή μια φωτογραφία που δημοσιεύθηκε σε προηγούμενη ανάρτησή μας, μας ζητά  με μήνυμά του περισσότερες διευκρινίσεις για την «Τοξοβολία εξ Επαφής» και εάν κατάλαβε καλά ότι το αντικείμενό της δεν είναι να καρφώνεται το βέλος στο στόχο αλλά απλώς να τον αγγίζει, ενώ η επίμαχη φωτογραφία δείχνει το βέλος καρφωμένο στον στόχο. Λοιπόν, στην συγκεκριμένη φωτογραφία το βέλος  δ ε ν  είναι καρφωμένο στον στόχο, δηλαδή, στο απλό και μη στερεωμένο πανί, διότι αν ήταν εκ της βαρύτητος θα ήταν πεσμένο με το πτέρωμα προς τα κάτω. 

     Στη φωτογραφία, το βέλος «συλλαμβάνεται» ακριβώς κατά την στιγμή που αγγίζει τον στόχο (πανί) και ακολούθως πέφτει στο έδαφος. Τούτο σημαίνει ότι ο Τοξότης υπελόγισε σωστά το άνοιγμα της χορδής του ώστε το βέλος του και να αγγίξει τον στόχο-ύφασμα αλλά και να μην καρφωθεί σε αυτόν και αυτό είναι το αντικείμενο της εξασκήσεως στην Τοξοβολία εξ Επαφής, ήτοι, το βέλος να αγγίξει τον στόχο αλλά να μην καρφωθεί σε αυτόν, ούτε να καταπέσει π ρ ι ν φτάσει στον στόχο, ούτε να καρφωθεί επί του στόχου. Έτσι στον Τοξότη ενισχύεται η αντίληψη της απαραίτητης εκτάσεως της χορδής προκειμένου να επιτευχθεί ευστοχία δια της παραγωγής επαρκούς παραγωγής κινητικής ενεργείας στο βέλος, αντιμετώπιση του "παραδόξου" και ευθείασή του με τελική πρόσκρουση στο επιθυμητό σημείο.

HORSEBACK ARCHERY:

CONTROLLING THE GALLOP 

OF A ΒΙΤLESS YOUNG STALLION

     Theocharis, eleven year old, is already a very capable horse rider, show jumper (1.10m) and Horseback Archer. He rides many horses but his favorite horse is Sepp, a powerful young stallion stronger, more than thirty times of his rider. The stallion prefers full gallop anytime and the little boy pays special attention to control his horse in order to clear safely fences or shooting correct his arrows when Horseback Archery. This is very critical during all training sessions because this horse feels very …fresh not only by its nature but also after some periods closed in its box. Meanwhile, Theocharis and Sepp work bitless, as this is one of the basic rules of "Greek Centaurs" Horseback Archery School. Today, after two and a half months of quarantine because of Covid-19, Theocharis and Sepp start to cooperate in Horseback Archery and let’s enjoy how Theocharis asked his horse to control his speed in order to achieve good shootings. Not so bad for a boy eleven year old shooting his arrows in the middle of the target while galloping. Thank you Master Kassai Lajos for all those you offered to us!