ΒΙΩΜΑΤΑ "ΧΩΣΙΑΡΙΚΑ" 

ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΕΞΩ ΑΠ΄ ΤΗ ΚΑΤΟΥΝΑ

     Χάρη στον σχεδιασμό ενός γόνιμου προπονητικού διημέρου του επικεφαλής του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος", Εφιπποτοξότη Γεωργίου Σταυριανόπουλου-Ιφικράτη, σίγουρα οι ψυχές των Στρατιωτών της κατούνας του Καλέντζι, έξω απ΄το Αλιβέρι, θα ξαναζωντάνεψαν με όσα διαδραματίστηκαν λίγο πιο πέρα, στην ευβοϊκή γη.

     Την πρώτη ημέρα, οι "Έλληνες Κένταυροι Χαλκίδος" την αφιέρωσαν σε μια πολύ ιδιότυπη Προπόνηση Τοξοβολίας με έμφαση στη "χωσιά" από ψηλά.

     Όπως δείχνει το οπτικοακουστικό υλικό της ημερίδος, πολύ σοφά ο επικεφαλής του Παραρτήματος επέλεξε απολύτως φυσικές συνθήκες ώστε να αναβιώσει τοξεύσεις "χωσιαρίων" Στρατιωτών.

     Όλες οι τοξεύσεις είχαν ως κοινό παρονομαστή την έδραση επί φυσικού και αντίξοου εδάφους, όπως ακριβώς και υπό ρεαλιστικές συνθήκες άτακτης εμπλοκής.

     Και όπως και σε μία πραγματική αναμέτρηση, σ΄ αυτή την προπονητικήν ημερίδα, κάθε φυσικό μέσο, όπως η βλάστηση, αξιοποιήθηκε στη δράση.

     Η ημερίδα αυτή δείχνει την κλιμακούμενη πρόοδο της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων"  και τον ολοένα και αυξανόμενο προπονητικό δυναμισμό στον οποίο άγει το ομογενοποιημένο, πια, πνεύμα συνασκήσεως όλων των Μελών αυτής της Ομάδος, οπουδήποτε και αν αυτά συνασκούνται.

     Μιλώντας, όμως, για "χωσιαρίους", δηλαδή, ...Ουσάρους, δεν θα μπορούσε να λείπει και το στοιχείο "Ίππος" και ο Ιφικράτης μας δεν θα ήταν δυνατόν να τον παραλείψει.

     Έτσι, την επόμενη ημέρα ο Ιφικράτης την αφιέρωσε στην εξοικείωση του Ίππου που χρησιμοποιεί για την Έφιππη Τοξοβολία και στον Έφιππο Ακοντισμό, αλλά και στη βελτίωση της διεύθυνσής του άνευ ηνιών.

     Επινοητικότατος ο επικεφαλής των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος", άφησε δεμένο τον Ίππο στο σκοινί και, εφιππεύοντας, τον εκπαίδευσε στα προγραμματισμένα αντικείμενα επί κύκλου.

     Ακολουθώντας την ενδεδειγμένη προσέγγιση, απενοχοποίησε κάθε φόβο του Ίππου για το ακόντιο το οποίο, στη δεδομένη εκπαίδευση, δεν ήταν παρά ένα μακρύ κλαδί και το οποίο ο Ίππος απεδέχθη εύκολα με την "στρογγυλή κίνηση" του Ιφικράτη

     Καλύτερο "μνημόσυνο" για κείνους τους ηρωικούς Στρατιώτες της ευβοϊκής κατούνας του Καλέντζι δεν θα μπορούσε να γίνει κι αυτό χάρη στη πρωτοβουλία του Αρχηγού του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος" προς τον οποίο είμαστε ευγνώμονες.  

     "ΕΛΒΕΤΙΚΟΣ ΣΟΥΓΙΑΣ"

     O καλός μας Μηνάς την αποκαλεί ..."Ελβετικό Σουγιά" αναφερόμενος στις πολλές και διαφορετικές ικανότητες και δεξιότητές της. Ευστοχότατος ο Εφιπποτοξότης και Εκπαιδευτής υπό επίβλεψη Μηνάς έχει εντυπωσιαστεί με την Χρυσούλα, όπως και όλοι μας, απολαμβάνοντάς την να καταφέρνει θαυμάσια ό,τι καταπιάνεται να κάνει και, βεβαίως, η Σπαθασκία δεν θα μπορούσε να την αφήσει αδιάφορη. Και σ΄ αυτό τον τομέα η Χρυσούλα μας διαπρέπει το ίδιο όπως και σε όλους τους τομείς των εκπαιδευτικών μας αντικειμένων, συμμετέχοντας σε όλες τις δράσεις της Ομάδος.

     Kαταφέρνοντας να βγαίνει νικήτρια μέσα από πολλαπλές καθημερινές αντιξοότητες ως σύζυγος, μητέρα και εργαζόμενη, η δική μας Χρυσούλα καθημερινώς μας εκπλήσσει με την άνεση με την οποία ρίχνεται στη "μάχη" και κερδίζει.

     Στην Σπαθασκία, όπως και στην Έφιππη Τοξοβολία, αξιοπιεί τον δυναμικό της χαρακτήρα  και κυριαρχεί στο πεδίο από την πρώτη στιγμή.

     Χωρίς να είναι καθόλου ανταγωνιστική, χαρακτηρίζεται από μία εσωτερική δημιουργική "ροή" η οποία την οδηγεί κατά κανόνα στο επιτυχές αποτέλεσμα και με την Σπαθασκία αυτή η "ροή" διευθύνεται ακόμη πιο συντεταγμένα, όπως ακριβώς ωφελεί η Σπαθασκία όλους τους ασκουμένους της.

     Χειριζόμενη ένα κατ΄ εξοχήν ανδρικό όπλο, την Σπάθη, δεν δείχνει καμία υστέρηση έναντι του άλλου φύλου.

     Kαι, μάλιστα, η Χρυσούλα μας είναι πάντα έτοιμη να απειλήσει ακόμη και τον πιο απρόβλεπτο αντίπαλο με σθένος και αποτελεσματικότητα.

     Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων", υπερήφανη και για τον ..."Ελβετικό Σουγιά" μας, όπως και όλα τα Μέλη της, της εύχεται να παραμένει πάντοτε  ενάρετη και μαχητική όπως την χαιρόμαστε σήμερα καθημερινώς, ανάμεσά μας. 

ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΝ ...ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ

     Με αυξημένη συμμετοχή λόγω προφανούς ιόνιας ...καλοκαιρίας η Γραμμή Βολής της τελευταίας ομαδικής Προπονήσεως των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" αλλά και με μυήσεις νέων Μελών που τα καλωσορίζουμε στην "Οικογένεια" της Ομάδος μας.

     Πολύ βελτιωμένα τα "στυλ" των Κερκυραίων Συνασκουμένων δίνουν ωραίες "εικόνες" τοξεύσεων και πολύ τους απολαμβάνουμε βλέποντας τις φωτογραφίες τους κάθε εβδομάδα.

     Φυσικό είναι και οι επιδόσεις τους να είναι ανάλογες των βελτιώσεών τους, προκαλώντας τα χαμόγελά τους και τη δική μας χαρά βλέποντας αυτά τα χαμόγελα.

     Εντυπωσιακότατο και το τελευταίο δείγμα δουλειάς τους υπό μορφή βίντεο που αιφνιδιάζει τον θεατή όπως κι ο απρόσμενος επιτιθέμενος που πρωταγωνιστεί.

     Πάντα με πολιτισμικήν επιθετικότητα Αδέλφια Κορφιάτες Συνασκούμενοι, όπως ταιριάζει στο νησί των Φαιάκων.

ΤΟ ΦΥΤΩΡΙΟ ΤΩΝ ΟΠΛΟΜΑΧΩΝ ΜΑΣ

     Το φυτώριο των Οπλομάχων μας το οποίο, με προσωπική θυσία προσφοράς εργατωρών, καλλιεργεί επιμελώς ο Συνασκούμενος Σπ΄. Νικόλης-Πρωτεσίλαος, συνεχίζει σταθερά την ανοδική του πορεία, διαμορφώνοντας μαχητικούς χαρακτήρες.

     Κατά την τελευταία Προπόνηση Σοπαθασκίας, οι "Έλληνες Κένταυροι" ακολούθησαν το ασκησιολόγιο που διαμορφώνει γι αυτούς ο Πρωτεσίλαος, απολαμβάνοντας την εφαρμογή του σε ένα εξαιρετικώς ενεργειακό σημείο, στην καρδιά της Αθήνας.

     Εντυπωσιακός και ...ακούραστος και ο 13χρονος Ορφεύς, με την συμμετοχή του στο φυτώριο των Οπλομάχων επιβεβαιώνει ότι το πρόγραμμα του Πρωτεσίλαου είναι κατάλληλο για όλες τις ηλικίες.

     Και, βεβαίως, δεν αναφερόμαστε στα ..."τσακάλια" της Ομάδος μας τα οποία, αν και θηλυκού γένους είναι έτοιμα να απειλήσουν ακόμη και περισσότερους του ενός αντιπάλους.

     Με προορισμό την Έφιππη Σπαθασκία, η επίγεια προετοιμασία των Μελών μας στην χρήση της Σπάθης κρίνεται ιδιαιτέρως σημαντική και, καθώς δεν συνεπάγεται καμία οικονομική ή άλλη επιβάρυνση, καλόν είναι να παρακολουθείται από όλους όσους ιππεύουν.

     Άλλωστε, το ότι η εβδομαδιαία ομαδική Προπόνηση Σπαθασκίας έπεται κάθε αντίστοιχης Προπονήσεως Παραδοσιακής Τοξοβολίας, γίνεται αντιληπτό ότι λειτουργεί ως το καλύτερο ...αποθερμαντικό κάθε εβδομαδιαίας ομαδικής εκπαιδευτικής ημερίδος μας.

     Επιπλέον, τα Μέλη μας, παίρνοντας και κατευθύνσεις ιστορικής Σπαθασκίας από τον Μετρ Γεώργιο Ζαχαρόπουλο στη φιλόξενη Αίθουσα Όπλων "Marxbrüder Guild Hellas", αποκτούν μιαν ευρύτερη οπλομαχητική "θέαση" και καλλιέργεια, όπως ταιριάζει σε μαχητικούς Πολίτες οι οποίοι δεν θεωρούν ιδανικό την ..."αύτανδρη" παράδοσή τους στον οποιονδήποτε εχθρό. 

     Και οι "Έλληνες Κένταυροι" δεν προσεγγίζουμε εγκυκλοπαιδικώς ή φετιχιστικώς τα εκπαιδευτικά αντικείμενά μας, αλλά με καθαρή πρακτική σκέψη και προσδοκία αποβλέποντας στην απόκτηση μαχητικών δεξιοτήτων όχι για το "φαίνεσθαι" αλλά για το "είναι".

     Και για να να μαθαίνουμε:

ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΟΠΛΟΜΑΧΗΤΙΚΗΣ

     Δεινός πολιτικός, ρήτορας αλλά και ξιφομάχος ο Benito Mussolini. Έτσι, μεταξύ του 1915 και του 1922, ο Benito Mussolini μονομάχησε πέντε φορές τηρώντας όλους τους κανόνες της μονομαχίας παραβιάζοντας την νομοθεσία της εποχής του που απαγόρευε την μονομαχία και κερδίζοντας και στις πέντε μονομαχίες.

     Οι μονομαχίες αυτές ήσαν εναντίον των σοσιαλιστών Claudio Treves και Francesco Ciccotti Scozzese, του δημοσιογράφου Mario Missiroli, του αναρχικού Libero Merlino και του ταγματάρχη Cristoforo Baseggio.

     Το 1921, ο Benito Mussolini, αισθανόμενος προσβεβλημένος,i κάλεσε τον συντάκτη ενός αντιφασιστικού εντύπου ονόματι Francesco Ciccotti σε μονομαχία και τον τραυμάτισε αρκετά άσχημα ώστε ο δημοσιογράφος δεν ήταν σε θέση να συνεχίσει τον αγώνα. Ο αντιφασίστας συντάκτης δραπέτευσε από τη χώρα όταν ο Benito Mussolini έκανε την πορεία του προς την Ρώμη.

     Στις 13 Μαΐου 1922, στα περίχωρα του Μιλάνο, ο Benito Mussolini μονομάχησε με τον διευθυντή της εφημερίδος «Il Secolo» Mario Missiroli.

     Η σύγκρουση του Benito Mussolini και του δημοσιογράφου Mario Missiroli άρχισε όταν ο τελευταίος δημοσίευσε, στις 21 Μαρτίου 1922,  ένα άρθρο του Carlo Russo με το οποίο παρεποίησε εντελώς τα γεγονότα που αφορούσαν φιλεργατικές δράσεις του κινήματος του Ιταλού πολιτικού.

     Στις 10 Μαΐου, η διαμάχη κλιμακώθηκε με την πλήρη ταύτιση του «Il Secolo» με τους αντιπάλους του Benito Mussolini. Τότε ο Ιταλός ηγέτης κονιορτοποίησε τον Mario Missiroli δημοσιεύοντας ένα κείμενο υπό τον τίτλο "Pietose Illusioni" (Ευσεβείς Ψευδαισθήσεις) στην εφημερίδα «Popolo d’ Italia».

     Τότε ο Mario Missiroli, αισθάνθηκε προσβεβλημένος και, στις 12 Μαίου, έστειλε πρόσκληση μονομαχίας στον Benito Mussolini, με τον δημοσιογράφο του Francesco Perotti και τον καθηγητή του στη Σπαθασκία Dino Urbani επειδή δε ο προσκαλέσας Mario Missiroli ήταν και ο προσβεβλημένος είχε το δικαίωμα επιλογής και για κακή του τύχη διάλεξε την Σπάθη νομίζοντας ότι είχε υπεροχή έναντίον του Ιταλού πολιτικού. Κι όμως…

     Χωρίς καμία καθυστέρηση ο Benito Mussolini απεδέχθη την πρόσκληση μονομαχίας και ορίζει ως μάρτυρές του τον συνταγματάρχη Roberto Raggio και τον μηχανικό Mario Chiesa, παρασημοφορημένους βετεράνους πολεμιστές.

     Η μονομαχία διήρκεσε 40 λεπτά με επτά επιθέσεις. Οι καταφορές του Benito Mussolini ήσαν πολύ βίαιες με αποτέλεσμα να σπάσει νωρίς η αιχμή της Σπάθης του και να εκτεθεί σε μειονεκτική θέση, παρά ταύτα όχι μόνον δεν υπέκυψε αλλά και τραυμάτισε ελαφρά τον αντίπαλό του Mario Missiroli τον οποίο, εν συνεχεία, συνέτριψε τραυματίζοντάς τον σοβαρά στο αντιβράχιο με αποτέλεσμα σοβαρότατην αιμορραγία λόγω της οποίας οι ιατροί διέκοψαν την μονομαχία προς αποφυγή θανάτου του καημένου αντιπάλου του Ιταλού πολιτικού.  

     Σύμφωνα με τους μάρτυρες του αγώνα, οι δυο μοναμάχοι συγκρούστηκαν τηρώντας τους κανόνες της μονομαχίας χωρίς να συμφιλιωθούν ποτέ.

ΤΟ ΦΙΛΟΚΙΝΔΥΝΟΝ ΔΙΩΚΤΕΟΝ ΕΣΤΙ

[Αριστοτέλους του Θρακός, του νεωτέρου]

     Αποφύγετε το googlάρισμα για να βρείτε ποιος είναι αυτός ο Αριστοτέλης ο Θραξ ο ...νεώτερος.

     Αυτός ο Αριστοτέλης είναι ο ένας από τους δύο "δράστες" της τελευταίας ομαδικής Προπονήσεως Παραδοσιακής Τοξοβολίας της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία σχεδιάσθηκε με έμπνευση μία αποστροφή περί του "φιλοκινδύνου" από το "Φιλοσοφικόν Δοκίμιον"  του Γ. Γ. Κοζάκη Τυπάλδου [1839] που απαντήσαμε σε προηγούμενη ανάρτηση.

     Το σημείο το οποίο επελέγη γι αυτή την Προπόνηση είναι ένα από τα πιο ενεργειακά του .. βράχου επάνω στον οποίο "βαίνει" και "άττει (ορμά) το φώς (Λυκ) την στιγμή που ανατέλλει ο θείος και ζωοποιός Ήλιος. Στο ίδιο σημείο είχαμε και πάλι οργανώσει ομαδικές Προπονήσεις αλλά όσο περνά ο καιρός η δημοκρατικότατη γραικία υπελίσσεται στη δίνη της μηδενιστικής αντιφασιστικότητός της με αποτέλεσμα, σήμερα να βρούμε πεσμένο από την έλλειψη φροντίδος το αγαπημένο μας δέντρο που άλλοτε μας πρόσφερε τη ζωτική σκιά του. Και ξέρουμε ότι όσο παρατείνεται η εθνομηδενιστική δημοκρατικότητα τόσο η γραικία θα πεθαίνει και μαζύ μ΄ αυτή και η γη των Ελλήνων. Όμως, εμείς, περισώζοντας τον προγονικό Πολιτισμό, συνεχίζουμε να ανελισσόμεθα ακόμη και εν μέσω γενικής υπελίξεως κι έτσι αξιοποιήσαμε και το πεσμένο δέντρο προς όφελός μας.

     Πράγματι, το κουφάρι του άλλοτε πελώριου πεύκου αξιοποιήθηκε ως βατήρας αποκτήσεως καλύτερου "πατήματος" ισορροπίας της Γραμμής Βολής η οποία, σήμερα θα έπρεπε να "ζευγαρώσει" αρμονικά δύο πολύ ιδιαίτερες τοξευτικές παραμέτρους, την κιναισθησία και την στοχαστικήν αντίληψη.

     Η δυσκολία της αναρριχήσεως στον πεσμένο κορμό που είχε "καθίσει" υπερυψωμένος εν μέσω δύο πλαγιών ενός ημικρατήρος, ήταν το "καλωσόρισμα" των δυσκολιών αυτής της αρκετά δύσκολης, από πολλές πλευρές, Προπονήσεως.

     Πριν από ο,τιδήποτε άλλο, οι μετέχοντες στην ιδιότυπη, αυτή, Γραμμή Βολής την οποία όριζε ο πεσμένος κορμός, ισορρόπησαν με ελεγχόμενα και επαναλαμβανόμενα ημικαθίσματα ώστε να εμπεδώσουν το "ευσταθώς ίστασθαι" πριν ξεκινήσουν τις ομαδικές προθερμαντικές τοξεύσεις.

     Οι προθερμαντικές τοξεύσεις δεν ήσαν παρά εμπηκτικά πυρά επί στόχου μεταβλητού σημείου ώστε να απενοχοποιηθεί στον καθένα το αίσθημα της ασταθείας πριν εκκινήσει η κυρίως Προπόνηση. Κι αυτό διότι τούτη η Προπόνηση εμπεριείχε πολλούς κινδύνους αφού, για τους "Έλληνες Κενταύρους", όπως είπαμε, το φιλοκίνδυνον διωκτέον εστί.

     Ο στόχος-..."σκαντζόχοιρος" έδειξε ότι, από τον Αρχηγό της Ομάδος μέχρι τον 13χρονο Ορφέα μας, όλοι βρήκαν αμέσως την ισορροπία, την ευστάθεια και την στοχαστική επάρκειά τους.

     Αυτό το εισαγωγικό "σενάριο", εκτός των άλλων, προσομοίαζε και σκηνικό ενέδρας, "χωσιάς"  πολύ ...οικείο σε εμάς τους "χωσιάριους".

     Ειδικώς, ο Αρχηγός της Ομάδος μας έκανε και μία ωραία επίδειξη εφορμήσεως αφ'  υψηλού σημείου υπερπηδώντας επάνω από τα πυκνά και ψηλά κλαριά του πεσμένου πεύκου ακριβώς όπως και υπό συνθήκες εμπλοκής.

     Και όλη αυτή η εναρκτήρια διαδικασία με πρωτότυπη και υπερυψωμένη την Γραμμή Βολής και της εξ αυτών ιδιαιτερότητές εισήγαγε τους Συνασκουμένους τάχιστα στην αυτοσυγκεντρωτική ατραπό που ήταν απαραίτητη για την συνέχιση του προπονητικού ασκησιολογίου.

     Η κυρίως Προπόνηση ήταν η συνέχεια και σε αυτή ο βαδιστικός και τροχαστικός συντονισμός κατά δύο ξεχωριστούς ζυγούς τεσσάρων Συνασκουμένων ο καθένας, ήταν το βασικό ζητούμενο.

     Αυτό το βασικό ζητούμενο  ήταν απαραίτητο για λόγους ασφαλείας διότι η, εν κινήσει, ομαδική και συντεταγμένη, τόξευση επί πλευρικού στόχου και, μάλιστα, στα δεξιά της πορείας κινήσεως και με όλους τους Συνασκουμένους δεξιόχειρες [ανάστροφη τόξευση] ήταν και δύσκολη και επικίνδυνη, εκθέτουσα σε κίνδυνο πλήξεως τους δεξιά κινουμένως Συνασκουμένους από τους εξ αριστερών ομοζύγους τους.

     Η άσκηση αυτή διεξήχθη σε βηματισμούς βάδην και τροχάδην, με συντεταγμένη ζύγιση και στοίχιση, ομαδικώς και ατομικώς.  

     Παρά την δυσκολία του ανάστροφου χαρακτήρος, με τον στόχο δεξιά δεξιοχείρων Τοξοτών, αλλά και την ειδική δυσκολία του κατωφερικού και χαλικόστρωτου εδάφους, οι Συνασκούμενοι εξετέλεσαν επακριβώς τις τοξεύσεις τους λαμβάνοντας υπ΄ όψη τις λεπτομερείς οδηγίες τις οποίες τους έδωσε, πριν ξεκινήσουν, ο Αρχηγός Βολής. 

     Άψογος, παρά την, μόλις, τρίτη συμμετοχή του σε ομαδική Προπόνηση ο 13χρονος Ορφεύς μας και, βεβαίως, παρά το δυσκολότατο περιεχόμενο αυτής της Προπονήσεως.

     Ομοίως άψογος και ο μύστης της Ελληνικής Πυροβασίας, Συνασκούμενος Γεώργιος Βραίλας ο οποίος, όταν δεν δαμάζει πυρωμένα κάρβουνα πατώντας γυμνόπους επάνω σε αυτά μας τιμά με την παρουσία του ανάμεσά μας.

     Εύστοχη και η Έλσα μας η οποία σε κάθε Προπόνηση αναδεικνύει ολοένα και περισσότερες ικανότητες με αποκορύφωμα την τελευταία εντυπωσιακή ανταπόκρισή της σε ένα ασκησιολόγιο τόσο υψηλών απαιτήσεων.

     Οι "παλιές καραβάνες" δεν χρειάζονται σχόλια και η εικόνα τους τα λέει όλα.

     Η ιδία αιδήμων σιγή είναι απαραίτητη και για τον Υπαρχηγό της Ομάδος μας Γεώργιο του οποίου η σταθερότητα είναι εμφανής.

     Τέλος, ο ..."Ελβετικός Σουγιάς" όπως αποκαλεί την Χρυσούλα μας ο Εκαπιδευτής υπό επίβλεψη Μηνάς, λόγω των πολλών ικανοτήτων της, απλώς, έκανε για άλλη μια φορά ...διδασκαλία δυναμικής κινητικής ευστοχίας.

     Και πάλι ένας στόχος-..."σκαντζόχοιρος"  τεκμηρίωσε το επιτυχές αποτέλεσμα, με ελάχιστα βέλη να έχουν διαφύγει εκτός, με όλους ασφαλείς και με όλες τις κινητικές παραμέτρους να έχουν τηρηθεί ευλαβώς.

     Η Προπόνηση συνεχίσθηκε με αντίστροφη διεύθυνση επί ανωφερικού, τώρα, εδάφους υπό τις ίδιες συνθήκες κινήσεως, ζυγίσεως, στοιχίσεως και τοξεύσεως και με την ίδια επιτυχή κατάληξη.

     Αργότερα, στην έδρα της Ομάδος, ο ...πληθυσμός ανασυντεταγμένος, έκανε τον απολογισμό της Προπονήσεως έμπλεως χαράς κι αδελφοσύνης. Και κάποιοι απολαμβάνουν και το κάθισμα σ' εκείνες τις ιστορικές σέλλες της πολυνίκη Γερμανικής Ομάδος Ντρεσάζ των υπέροχων Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου του 1936.

     Και "κάποιοι" που ετοιμάζονται για μετεγκατάσταση στο εξωτερικό για επαγγελματικούς λόγους, 'συλλαμβάνονται" από τον φακό πολύ στοχαστικοί σκεπτόμενοι ότι θα αφήσουν πίσω, εκτός των άλλων και ένα τόσο ¨οικογενειακό" περιβάλλον από το οποίο θα λείψουν και θα τους λείψει.

     Παρά ταύτα, οι στιγμές που ζήσαμε, ζούμε και θα ζούμε στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" είναι οι καλύτερες αναμνήσεις για όλους μας κι ό,τι θα πάρουμε "μαζύ" μας, όπου μα "όπου" και να πάμε...

     Και γι αυτές τις στιγμές χαιρόμαστε ξέροντας ότι ακόμη κι αν τα πάντα γύρω μας καταρρεύσουν οι ψυχωφελείς εμπειρίες που βιώνουμε με ποιοτικούς Συνασκουμένους  είναι ένα προνόμιο για ελάχιστους στην εποχή μας... Άλλωστε, αυτή είναι η δική μας πολιτική την οποία ασκούμε ως πολιτικά, κατά τον Σταγειρίτη Αριστοτέλη, όντα, εισφέροντες στον Πολιτισμό, εν αντιθέσει με τους χθαμαλούς κομματισμένους δημοκράτες οι οποίοι, μέσα στην αντιφασιστική υστερία τους, αποδομούν τον Πολιτισμό, παρασύροντας σε παγίδα και πολλούς από όσους -τύποις- δηλώνουν ότι τους αποστρέφονται...