ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Το πρώτο πράγμα που μαρτυρά "αντίληψη Εκπαιδευτή" είναι η αίσθηση "γ ε ω μ ε τ ρ ί α ς" που πρέπει να διαθέτει εκείνος που αναλαμβάνει την ευθύνη της εκτελέσεως ενός ιππικού μαθήματος κι αυτή την αίσθηση την διαθέτει υπερεπαρκώς ο Αρχηγός του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", Εκπαιδευτής, Αθανάσιος Ψωρομύτης!

     Και το τι ακριβώς, εν προκειμένω, σημαίνει "γεωμετρία" το κατέχουν σε βάθος όλοι οι Εκπαιδευτές μας, συνοψίζοντάς το στην, ανά πάσα στιγμή,ενδεδειγμένη σύνθεση και διασύνδεση εντός Ιππευτηρίου Συνασκουμένων και Ίππων με κατάληξη την ιδανικήν "ενδεικτικήν" εικόνα η οποία εισάγει στην ασφαλή εκτέλεση ενός γονίμου ασκησιολογίου.

     Τρίτη, μόλις, συνεδρία εκπαιδεύσεως Ίππου Σχολής Φυσικής Ιππικής από τον αγαπημένο μας Αθανάσιο και μία ιπποδρομιακή θερμόαιμη φορβάδα γίνεται ...αρνάκι μέχρι σημείου ο νέος Ίππος Σχολής να έχει εμπιστευθεί τον Άνθρωπο και να έχει υιοθετήσει υποδειγματική συμπεριφορά, υποδεχόμενος επάνω του αρχαρίους και παραμένοντας πλήρως ατάραχος! 

      Παραλλήλως, εισάγεται και σε πρώτη εκπαιδευτική συνεδρία και η δεύτερη φορβάδα, η Λευκή, η οποία έρχεται σε επαφή με την Φυσικήν Ιππική, όπως ακριβώς πρέπει, τηρουμένων όλων των κανόνων αυτής της εισαγωγικής διαδικασίας.

     Και ο Αθανάσιος την υπέρ-προσέχει, όπως πρέπει άλλωστε, ως πολύτιμο "τιμαλφές", διευθετώντας ακόμη και το δέρμα της με διάταση ποδός, μετά την στερέωση των γλωχίνων της σελλίσκης! Μικρές λεπτομέρειες που δείχνουν τον επαγγελματισμό  του Εκπαιδευτή με τον οποίο, πάντοτε, πιστώνεται ο Αθανάσιος!

     Όλα τούτα στο εξαιρετικό Ιππικό Κέντρο του Πλατέος Μεσσηνίας, ιδιοκτησίας του κ. Γιώργου Τζαβάρα ο οποίος μας τιμά με την παραχώρηση της χρήσεως του χώρου και των Ίππων του, λόγος για τον οποίο του είμεθα ευγνώμονες!  

     Εμπνευσμένος κι εμπειρότατος Εκπαιδευτής ο Αθανάσιος, τιμά το Παράρτημά του, αλλά και ολόκληρη την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" από την οποία προέρχεται και η οποία είναι υπερήφανη γι αυτόν και σ΄ αυτή την σύνθετην εκπαιδευτικήν ημερίδα κατάφερε ακόμη ένα ρεκόρ: Να εκπαιδεύσει, ταυτοχρόνως, δύο νεολέκτους Ίππους, τρεις μαθητές διαφορετικών επιπέδων και έναν, ακόμη, ...τυφλό(!) μαθητή στο πλαίσιο λειτουργίας της Σχολής Τυφλών Εφιπποτοξοτών που από χρόνων διευθύνει, επιφυλασσόμενοι να αναρτήσουμε το σημαντικό αυτό μάθημα εν συνεχεία.

     Ίππευσαν όλοι οι παρόντες, προσαρμοζόμενοι σε ένα κοινό ασκησιολόγιο, κυρίως, ωφελείας του εκπαιδευόμενου Ίππου στην πρόοδο του οποίου, πολύ σοφά, δίνει έμφαση ο Αθανάσιος.

     Και οι επιδόσεις όλων ήσαν εμφανώς υποστηρικτικές της προσπαθείας προόδου των δύο εκπαιδευομένων φορβάδων, όπως ακριβώς επεδίωκε ο Εκπαιδευτής Αθανάσιος.

     Ευτυχής η κατάληξη της τρίτης, αυτής, εκπαιδευτικής ημερίδος για την μία φορβάδα, με την τόξευση βελών από την ράχη της όπως επεχείρησε επιτυχέστατα ο Αθανάσιος, εισάγοντάς την στο πνεύμα της εφιπποτοξοτικής αποστολής της και αποστολής όλων μας. 

     Το ίδιο ευτυχής η κατάληξη τούτης της πρώτης εισαγωγής  και για την αξιολάτρευτη τετράποδη Λευκή η οποία ένιωσε θετικά την ανθρώπινη "πλαισίωση" κι εμπιστεύθηκε τους "γύρω" της με υποδειγματικές αντιδράσεις στο νέο της μονοπάτι που άρχισε να βαδίζει και που λέγεται "Φυσική Ιππική", με τον Αθανάσιο να την εξοικειώνει με την σελλίσκη, ως βασικό μέρος ιπποσαγής ενός Ίππου Σχολής. Το μόνο σίγουρο για το Πλατύ Μεσσηνίας είναι μία λαμπρή εξέλιξη... 

ΜΕ ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΑ ...ΟΥΣΙΩΔΗ!

ΜΕ ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΑ ...ΟΥΣΙΩΔΗ!

     Ποιος, ακριβώς, Ίππος Σχολής είναι ο πλέον κατάλληλος για εφίππους πολεμιστές, για Ιππείς πολεμικών τεχνών? Μα, ασφαλώς, ένας πολεμικός Ίππος. Και τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει έναν πολεμικό Ίππο? Μα, ακριβώς, το  π ο λ ε μ ι κ ό  φ ρ ό ν η μ ά  του του οποίου το βασικό χαρακτηριστικό είναι η  α φ ο β ί α! Τέλος, πως επιτυγχάνεται η αφοβία ενός Ίππου? Ασφαλώς, με πολύ "πεζά" και πλάγια μέσα που ξεκινούν, σχεδόν, απαρατήρητα, επαυξανόμενα κι επιτεινόμενα "σκαλί - σκαλί" συνεχώς...! Κι όλα τούτα είναι "εκπαίδευση", κάτι που "χτίζεται" με σύστημα μέσα στον χρόνο...!

      Σπουδαίο πράγμα η εκπαίδευση, η δεινότητα, δηλαδή να αντλείς γνώση κι εμπειρία ώστε να υλοποιείς ένα πλάνο προόδου προς μία κατεύθυνση και η ιππική κατεύθυνση δεν είναι απλώς δυσκολότατη, αλλά και η μόνη η οποία, αμέσως, "αδειάζει" κάθε "ξερόλα" και κάθε "ξερολισμό", απαιτώντας πραγματικήν εκπαίδευση του επιχειρούντος. Και σήμερα, μια στιγμή και μόνον "βαθμολόγησε" το επίπεδο της εκπαιδεύσεώς μας όταν η δωδεκάχρονη Αγγελική χρειάστηκε να κυλήσει για πρώτη φορά μια μπάλλα από τα αφτιά μέχρι τους μυκτήρες του φοβικού θερμόαιμου Ίππου της Σχολής μας, χωρίς αυτός να δείξει την οιανδήποτε ενόχληση...

     Ούτε σούζες σε βλαχοπανηγύρεις με καφάσια ποτών να σπάζουν στα πόδια τρομαγμένων Ίππων, ούτε τουρκοτσιφτετέλια πάνω στις ράχες βασανιζόμενων τετράποδων, αλλά μια ουμανιστική προετοιμασία με ευγένεια προσεγγίσεως που προετοιμάζει τον Ίππο για την πιστότερη συνεργασία με τον Άνθρωπο, χωρίς να τον πονέσουμε, χωρίς να τον ταλαιπωρήσουμε και χωρίς να τον ταπεινώσουμε...όπως στα "πανηγύρια" αστοιχείωτων μετ-οθωμανών γραικύλων! Διότι, όπου υπάρχει εκπαίδευση, αυτή προσυπογράφει τον Πολιτισμό ...

     Έπειτα, η προϋπάρχουσα εκπαίδευση μεταλαμπαδεύεται κι έτσι επιτυγχάνεται η πρόοδος! Χωρίς φιγουρατζίδικη διάθεση, με σεβασμό προς τον Ίππο και με σχεδίαση βάθους χρόνου που εγγυάται την τελειότητα. Διότι η τσαπατσουλιά δεν έχει θέση στην Ιππική και στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", όπως δεν έχει θέση και στη Σχολή μας όποιος δεν αντιλαμβάνεται όλα τούτα... 

     Εκπαίδευση, λοιπόν κι όπως η υπέρβαση είναι για κάθε γνώση και δεξιότητα το “σημείο αναφοράς προόδου”, έτσι και στην Ιππασία αυτό το “σημείο” ορίζει κάθε διστακτικό βήμα ή και θαρραλέο διασκελισμό προς τα εμπρός, ασχέτως αν αυτή η εμπροσθοπορεία δεν παράγει εντυπωσιακές “εικόνες” στα μάτια ενός απλού παρατηρητή. 

     Όμως, ο Εκπαιδευτής, ακόμη και μέσα στην απλότητα ή και στην ασημαντότητα της “εικόνος” θα δει την πρόοδο και θα ανα-οιακοστρέψει το προπονητικό πηδάλιο ώστε να ωφελήσει τον εκπαιδευόμενο. Και, γι’ αυτό σε κάθε σοβαρή προσπάθεια (πολεμικής τέχνης ή βαρύνουσας γνώσεως…) είναι απαραίτητος ο Δάσκαλος ή κι ο περιστασιακός Εκπαιδευτής ώστε να μπορεί να υλοποιηθεί αυτή η οιακοστροφή που θα κεφαλαιοποιήσει επί τα βελτίω την προσπάθεια του μαθησιακώς “θαλασσοπορούντος”. 

     Έτσι, ας το …χωνέψουν όλοι όσοι θέλουν να ασχοληθούν σοβαρά με την γνώση και την δεξιότητα ότι ο Δάσκαλος, ή, ο Εκπαιδευτής πλάι τους είναι ό,τι πιο απαραίτητο, ένα στήριγμα άνευ του οποίου, αργά ή γρήγορα, θα καταρρεύσουν και θα τους απομείνει ένα "ξερολισμός" και η συνοδεύουσα πίκρα για ...όλους και για ...όλα  π λ η ν  της “στρεβλής” κεφαλής τους! Kι, ευτυχώς, στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" όλα τούτα είναι οίκοθεν νοούμενα!

     Βλέπουμε, ας πούμε, τους “εφήμερους” να επιλέγουν, π.χ., το υπέροχο Βαυαρικό Μόναχο για την φανταχτερή αγορά του με τις ατελείωτες δυνατότητες διασκεδάσεως και τους “αιώνιους μαθητές” για την Πανεπιστημιακή Κτηνιατρική Σχολή του στους υπέροχους Αγγλικούς Κήπους, όπου παρέχεται η δυνατότητα παρακολουθήσεως ειδικών ιππογνωστικών σεμιναρίων αλλά και, ταυτόχρονης, ιππικής εκπαιδεύσεως. 

     Κι όταν κι οι δυο αναχωρήσουν θα πάρουν στις αποσκευές τους, ο μεν πρώτος, εντυπωσιακά ρούχα και υλικά αγαθά με ημερομηνία λήξεως, ενώ ο δεύτερος … θαλπωρή ψυχής με ισόβια άυλη και άφθαρτη μορφή γνώσεως που ποτέ δεν θα “ξεθωριάσει”. 

     Διότι η προσφορά του Δασκάλου και του Εκπαιδευτή δεν υπόκειται σε …απομειώσεις χρόνου και η μαθησιακή αναστήλωση της ψυχής και του πνεύματος είναι αυτό που κρατά ορθό τον Άνθρωπο ακόμη και μετά …θάνατον κι αυτό που ο, στοιχειωδώς ευφυής, αντιλαμβάνεται ως αντίδοτο του κατακρημνιστικού “ξερολισμού” αποζητώντας τον Δάσκαλο ή τον Εκπαιδευτή!

     Kαι όσο πιο ευφυής είσαι τόσο πιο αδιάφορο σου φαίνεται αν ο Δάσκαλος ή ο Εκπαιδευτής που διάλεξες σε δίδαξε να ιππεύεις  σ ω σ τ ά  ένα καθαρόαιμο Trakehner στο φυσικό περιβάλλον των βορειο-πολωνικών δασών ή να σκουπίζεις  σ ω σ τ ά  τον Σταύλο του διότι η Ιππική είναι και Ιππασία και Ιπποκομία και πολλά άλλα  ε ξ ί σ ο υ. Κι έτσι εκτιμάς πάντοτε το ίδιο, τον Δάσκαλο, ή τον Εκπαιδευτή, για τη γνώση και την εμπειρία του που καταδέχθηκε να μοιραστεί  μαζύ σου κάνοντάς σε “κοινωνό” προόδου, ώστε στο τέλος να κατέχεις δυο εξίσου σημαντικές γνώσεις και δεξιότητες: Ιππασία και Σταυλισμό! Διότι και οι δύο είναι  ε ξ ί σ ο υ  σημαντικές για έναν αλογατάρη όπως θέλεις να είσαι, λόγος για τον οποίο πάντα θα εκτιμάς αυτόν που σ΄ έκανε! Εκτός κι αν είσαι “ξερόλας” οπότε, ποτέ δεν θα γίνεις αυτό που νομίζεις ότι ...είσαι! Διάλεξε!...

      Κάπως έτσι, λοιπόν, σήμερα, με βαθιά θεμέλια εκπαιδεύσεως, ένα παιδικό τόπι, μάλιστα, με την ένδειξη ..."softouch"(!) και με ομαδική, όπως πάντοτε διάθεση Συνασκουμένων επί στρογγυλής τραπέζης, ξεκινήσαμε σήμερα να αναδεικνύουμε ένα ιπποδρομιακό Thoroughbred σε πειθαρχημένο πολεμικόν Ίππο για να υπηρετήσει εφιπποτοξοτικές ανάγκες!

      Κι αυτή την γόνιμη ημέρα χαρήκαμε μια καρποφόρα ημερίδα όπου όλοι, με πρώτο τον τετράποδο Μπάλιο μας, κατάκτησαν ένα σημαντικό "διασκελισμό" ιππικής εμπροσθοπορείας εισαγόμενοι στη "διαχείριση του φόβου" με την οποία επιφορτίζεται κάθε πολεμιστής πολύ πριν αναλάβει το όπλο του...

 Ενώ, το οργουελιανό παμπόνηρο δημοκρατικό κράτος μεταφέρει την ...τηλεψυχιατρική στα φορητά των πολιτών του, εμείς, οι "Έλληνες Κένταυροι" θεραπεύουμε "ψυχιατρικές" ανάγκες διπόδων και τετραπόδων με το πρόταγμα της  α φ ο β ί α ς! Εκεί που το διεφθαρμένο κράτος προτάσσει τον φόβο στους πολίτες του, εμείς ακυρώνουμε τον φόβο απολαμβάνοντας ψυχικήν υγεία... 

     Καθένας με τις επιλογές και τις μεθόδους του κι ο χρόνος έδειξε τι αξίζει! Και σήμερα το drone μας (μ.ε.α.) με τους λεπτούς χειρισμούς του Αντώνη μας κατέβηκε ακόμη πιο χαμηλά, προς το κεφάλι του Μπάλιου χωρίς να του προκαλέσει καμιάν ανησυχία. Και έπεται συνέχια, πάντα σε βάθος χρόνου.

     Καλοκαίρι λοιπόν στο καταχείμωνο, αλλά για όσους μπορούμε και χαιρόμαστε όλες τις εποχές σε μια ισορροπία χώρου και χρόνου κάτι ανέφικτο για τους φύσει και / ή θέσει ανισορρόπους... Εκεί όπου υπάρχει διάθεση για αληθινή εργασία εκεί η ισορροπία είναι το ...αντίδωρο! Άλλως...

ΣΤΗ ΖΕΥΞΗ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ, ΟΙ "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ ΙΠΠΕΥΤΗΡΙΟΥ

 ΣΤΗ ΖΕΥΞΗ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

ΟΙ "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ ΙΠΠΕΥΤΗΡΙΟΥ

     "Επιβάτες" ενός νέου χρόνου με τον οποίο θα συμπορευθούμε και, ακριβώς, στη ζεύξη του με τον παλιό που αφήνουμε ξωπίσω, επανεκκινήσαμε τα μαθήματα Ιππευτηρίου της Σχολής των Αθηνών, ξεκινώντας από το περιεχόμενο του μηνύματος του Ιδρυτή της Ομάδος που δεν θέλει "ευχολόγια επί τω Νέω Έτει", αλλά την προτροπή για μία ειλικρινή διάγνωση και ιεράρχηση των ατομικών χαρακτηροδομικών ελαττωμάτων ενός εκάστου εξ ημών με στόχο, στο τέλος του χρόνου που μόλις αρχίζει, να έχουμε καταφέρει να διορθώσουμε, έστω, ένα εξ αυτών!

     Παράξενη, πραγματικά, εισαγωγή, για την επανεκκίνηση μαθημάτων Ιππευτηρίου μιας Σχολής πολεμικών τεχνών όπως αυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" αλλά, όχι και τόσο, κρίνοντας από την ικανότητα του Ίππου να διακρίνει πολύ ουσιωδέστερα και κρισιμότερα σημεία στους χαρακτήρες όσων τον πλησιάζουν και, αναλόγως, να τους αντιμετωπίζει! Πράγματι, αυτά τα τετράποδα πλάσματα με τα οποία η ευτυχής επιλογή μας "προίκισε" τη ζωή μας με ευθύνη αλλά και απόλαυση, μας οδηγούν, πολλαπλώς, σε αυτοβελτίωση κι η επανεκκίνηση των μαθημώτων Ιππευτηρίου της Σχολής μας καθίσταται ακόμη μία σημαντική ευκαιρία...

     Ήδη από νωρίς η "μαμά" του Μπάλιου μας, η Αγγελικούλα είχε δώσει τον καλύτερο εαυτό της στη φροντίδα του τετράποδου τον οποίο βρήκαμε μετά από πολύ καιρό σε άριστη κατάσταση αλλά και πεντακάθαρο αφού τα χεράκια της μικρής Αγγελικής είχαν φροντίσει με επιμέλεια για την καθαριότητα και ευπρέπεια κάθε σημείου του σώματος του Ίππου!

     Το περιεχόμενο του σημερινού "επανεκκινητικού" μαθήματος το οποίο επιχειρήθηκε χωρίς καν να είναι έτοιμος ο νέος προπονητικός μας χώρος, ήταν τόσο σημαντικό όσο η καθέλκυση ενός σκάφους που θα ξεκινήσει μιαν ωκεάνια πορεία. Προορίζονταν για τον παρόντα Αρχηγό Ομάδος Εφιπποτοξότη Αντώνη Διαγούπη και περιελάμβανε την εισαγωγική διαδικασία της πρώτης επαφής με έναν Ίππο Σχολής, της αξιολογήσεώς του αλλά και της ισχυρής δοκιμασίας του για την ορθή εκτίμηση των δυνατοτήτων του ώστε να ανταποκριθεί στα απαιτητικά καθήκοντά του.

     Αν και "προσωποποιημένο" αυτό το "επανεκκινητικό" μάθημα και, εν πολλοίς, με αυξημένες απαιτήσεις εξειδικευμένης αντιλήψεως, φάνηκε κατανοητό από όλους με πρώτον τον Ίππο, ενώ κύλησε σε μιαν ροή απίστευτης αρμονίας δείχνοντας την "κοινή συχνότητα εκπομπής" των παρόντων, ανεξαρτήτως επιπέδου ιππικής εκπαιδεύσεως, φύλου και ηλικίας. 

     Και σήμερα "ζητήθηκαν" πολλά και δυσκολότατα από τον τετράποδο Ίππο μας με πρώτο και σημαντικότερο να διατηρήσει την εργασιακή αυτοσυγκέντρωσή του σε ένα πεδίο τρομερών πειρασμών βοσκής, με ένα ολόφρεσκο χορτάρι που τρέλλαινε με την θεριεμένη όψη και τις μυρωδιές του ακόμη κι μάς τους σαρκοφάγους. Κι ο Ίππος, πράγματι μας εξέπληξε!

      Eπιμένοντας στο "ab ovo", σήμερα, μετά τα εισαγωγικά της προσεγγίσεως του Σταύλου και της επισκοπήσεως της γενικής καταστάσεως του Ίππου, δώσαμε την πρέπουσα έμφαση στην εκπαιδευτική σημασία της εναρκτήριας φωτογραφίας και τους κανόνες που την διέπουν. Κι όπως ρίξαμε στα βαθιά τον Ίππο χωρίς να το καταλάβει, ρίξαμε στα ακόμη ...βαθύτερα τον Αρχηγό μας αναθέτοντάς του, μέσα σ΄ αυτό το απίστευτο περιβάλλον, να ελέγξει από εδάφους τον Ίππο του ...πετώντας, ταυτοχρόνως, ελάχιστα πάνω από τη ράχη του κι ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος (μ.ε.α., drone) κρατώντας στα χέρια του συραγωγέα, τηλέφωνο και χειριστήριο του μ.ε.α.... 

      Η αλήθεια είναι ότι η αυξημένη υποκριτική ικανότητα του Εκπαιδευτή προκαλεί μια συγκαλυπτική σύγχυση μην αφήνοντας, συχνά, να αποκαλυφθεί η θρασεία πρόθεσή του να επιχειρήσει τα ...ανήκουστα κι όλοι τον παίρνουν στα σοβαρά. Στο τέλος, όμως, αυτή η σοβαροφάνειά του είναι που σώζει την κατάσταση κι όλα βαίνουν κατ΄ ευχήν και, κυρίως, εν προόδω... 

     Ας πούμε κανείς δεν καταλαβαίνει πότε "από μέσα του" αυτός ο Εκπαιδευτής κυλιέται στο χώμα από τα γέλια όταν λέει κάτι για να σφυγμομετρήσει τους ακροατές του αν τον παίρνουν στα ...σοβαρά, κανείς, εκτός από τα υπέροχα αλογάκια που τον καταλαβαίνουν αμέσως κι αρχίζουν κι αυτά να κυλιούνται στα χορτάρια μ΄ αυτά που τον ακούνε να εντέλλεται...αλλά στο τέλος.... Γι αυτό και σήμερα όταν ο τετράποδος Μπάλιος άκουσε τον Εκπαιδευτή να ζητά από τον Αντώνη να τον ελέγξει μέσα σε μια τέτοια κατάφυτη γη της ...επαγγελίας, πετώντας από πάνω του κι ένα μ.ε.α., δεν άντεξε κι άρχισε να κυλιέται στα χορτάρια! 

     Ευτυχώς, όμως που ο Αντώνης αν και ευφυέστατος έχει αγαθή ψυχή και δεν καταλαβαίνει το "παιγνίδι" που γίνεται γύρω του από τον παππού και τον τετράποδο κι έτσι επικεντρώθηκε στην πολλαπλή αποστολή του με πλήρη επιτυχία! Χωρίς να το καταλάβει, διαχώρισε προτεραιότητες, ανέπτυξε δίχα χειριστικές απαιτήσεις, εναρμόνισε απρόβλεπτες αντιθέσεις κι έφερε αποτέλεσμα κάνοντας ...αυτά που κάνει ένας Αρχηγός (συχνά, ισορροπιστής κι ακροβάτης, της σκηνής του Jean Genet...) καταφέρνοντας να ελέγξει και τον Ίππο του κάνοντάς τον, μάλιστα κι ευτυχή, αλλά και το μ.ε.α. του το οποίο τελικώς δεν έπεσε στα κεφάλια μας...

     Κατόπιν, τέσσερις διαφορετικοί χειριστές ζήτησαν από τον τετράποδο Μπάλιο να επικεντρωθεί σε συραγώγηση φθάνοντας σε σημείο να καλπάζει εκεί που με όλη του την χαρά θα έπεφτε κατά γης να βοσκήσει το υπέροχο χόρτο που έφτανε μέχρι τη ...κοιλιά του!

      Όχι , ούτε τούτο ήταν εύκολο για το αγαθό αλογάκι, ούτε για τους χειριστές του ειδικώς, λαμβανομένου υπ΄ όψη ότι το τετράποδο είναι ιδιαιτέρως λαίμαργο, αλλά τα ..."αδύνατα παρ΄ ανθρώποις, δυνατά παρά τοις Κενταύροις...!". 

     Έτσι, ο Μπάλιος πέρασε από έναν - έναν τους χειριστές του και απέδειξε ότι η επαγγελματική του ...αξιοπρέπεια είναι σκάλες ανώτερη, π.χ., από τους χαμαίτυπους αλήτες του "Συμβουλίου της Επικρατείας" που έχουν εξευτελίσει κάθε έννοια ανθρώπινης φυσιολογίας! Ο Μπάλιος, ούτε για μια στιγμή δεν υπέκυψε σε "πάθη" και, εν ώρα εργασίας, απέδειξε ότι ούτε η λαιμαργία (...χόρτου) μπορούσε να τον κλονίσει! Πόσο συχνά τα ζώα είναι ανώτερα "ανθρώπων"..., μα πόσο...!

      Εξαιρετική η Αγγελική στη συραγώγηση κι ο Μπάλιος έδειχνε να σέβεται ιδιαιτέρως τις εντολές της "μαμάς" ξεχνώντας τα προκλητικά ...γρασίδια και τα ολόφρεσκα χόρτα...

     Σήμερα, υποδεχθήκαμε και την Άσπα η οποία (όπως μας ενημέρωσε και η ίδια) αν και έχει αγάπη στα αλογάκια, εν τούτοις το μέγεθός τους της προξενούσε ένα φυσικό δέος που την κρατούσε σε απόσταση από το να μπορεί να τα χαρεί. Σήμερα, η Άσπα όσο παρατηρούσε τους υπόλοιπους Συνασκουμένους της αναμένοντας την σειρά της να χειρισθεί τον Μπάλιο, αυτό το δέος διογκώνονταν σε άγχος ώσπου ανέλαβε τον ...Μπάλιο και όλα ξαφνικά ...θεραπεύθηκαν.

     Εντυπωσιακό, αλλά η Άσπα συραγώγησε επιτυχέστατα τον Μπάλιο (και υπό συνθήκες διόλου εύκολες!) και όχι μόνον...

     Εν συνεχεία, η Άσπα ρυταγώγησε τον Μπάλιο με εξαιρετικούς χειρισμούς χωρίς να ενοχλήσει ούτε για μια στιγμή τον Ίππο ο οποίος την ακολούθησε πειθήνια, πάντοτε υπό την επίβλεψη του Αρχηγού της Ομάδος μας τον οποίο χαρήκαμε από μακριά να εμπνέει με την στάση του σώματός του και την αυτοπεποίθηση των κινήσεών του την  α φ ο β ί α  στον μαθητή του, προσέχοντας να μην είναι "υπερπροστατευτικός" αλλά και να διατηρεί την ετοιμότητα επεμβάσεως εάν και εφ΄ όσον χρειασθεί. Φαίνεται ότι εκεί στο αμερικανικό Stanford Univ. όπου σπούδασε διδάχθηκε και ...Ιππική, αλλά μας το κρύβει!

     Ο φωτογραφικός φακός είναι αδιάψευστος μάρτυρας... γι αυτό και τον θεωρούμε αναπόσπαστο συνεργάτη του Εκπαιδευτή. Κι αυτός ο φωτογραφικός φακός προλέγει μια πρωταθλητικήν ανέλιξη του Αρχηγού μας και, μάλιστα σε σύντομο χρόνο, κάτι που ευχόμαστε κι επιδιώκουμε για όλα τα Μέλη της Ομάδος μας μεταξύ των οποίων έχουμε ήδη εντοπίσει αξιότατους Εφιπποτοξότες!

      Όμως, η σημερινή πρόοδος της σχέσεως της Άσπας με τον Ίππο, δεν ολοκληρώνεται εδώ, διότι η Άσπα ζήτησε και να ιππεύσει, αλλά και να εκτελέσει τις πρώτες γυμνιππευτικές διατάσεις όπως προβλέπεται σε κάθε "βάπτισμα"... 

     Η Άσπα, καθ΄ όλη την σημερινή της επαφή με τον Μπάλιο επέδειξε αξιοπρόσεκτη γενναιότητα η οποία φάνηκε σε όλες της τις κινήσεις!

     Και στο τέλος, η Άσπα έμαθε να αφιππεύει και "από τον αυχένα", κάτι απαραίτητο στο γυμνιππευτικό ασκησιολόγιο που σύντομα θα εκτελεί! 

     Το ίδιο ενθουσιώδης με τους υπολοίπους κι ο αγαπημένος μας Βασίλης ζήτησε να χειρισθεί τον Μπάλιο κι ο Αντώνης, ως αυθεντικός Αρχηγός και μέλλων Εκπαιδευτής αφιερώθηκε στον Βασίλη.

     Είναι η λεπτομέρεια που κάνει τον Εκπαιδευτή και σήμερα αυτή τη "λεπτομέρεια" την εντοπίσαμε στον Αντώνη.

     Αυτή η λεπτομέρεια δείχνει από τώρα πόσους έχει να βοηθήσει ο Αντώνης ως Εκπαιδευτής και, κυρίως, πόσο πολύ όλο αυτό το άθροισμα της βοηθείας προς τρίτους θα βοηθήσει τον ίδιο στην πρωταθλητική πορεία του... Και κάπως έτσι, ο Βασίλης μας ζήτησε να εφιππεύσει, αλλά και να καλπάσει (!) κάτι που το αφήσαμε για την επόμενη φορά!

     Πραγματικά, όποιος κατάλαβε την, προς αυτόν, μεγάλην ωφέλεια του ..."ωφελώ άλλον" είναι ο  μεγάλος κερδισμένος της ζωής κι ο Αντώνης φαίνεται να είναι ένας από αυτούς... 

     Στην απολογιστική αναφορά της σημερινής ημερίδος ο Εκπαιδευτής δεν είχε να πει τίποτε διότι όλα τα είχαν δείξει εμπράκτως όλοι κατά την διάρκειά της και όλοι, στο τέλος συμφώνησαν στην αρμονία που βίωσαν. Ήταν μια πρωτοχρονιάτικη παράσταση Ουγγαρέζικης Οπερέττας κάποιου έργου του  Kálmán Imre στη σκηνή της Budapesti Operettszínház, με ακρίβεια καλλιτεχνική, απέραντο κέφι και χαρά! Βλέπετε κι εμείς γιορτάζουμε την Πρωτοχρονιά, με τον δικό μας τρόπο!

     Ακόμη μια ημερίδα ουσιαστικής εξετάσεως του Αρχηγού Ομάδος Εφιπποτοξότη Αντώνη Διαγούπη και όχι απλώς, "επανεκκινήσεως μαθημάτων Ιππευτηρίου", έληξε με "ιαματικήν" αρμονία για όλους, για τον Ίππο αλλά και όλους τους παρόντες! Υπό συνθήκες διόλου εύκολες και με, επιπλέον, εμβόλιμες μεθοδευμένες δυσκολίες, με μία "σύνθεση" αποτελούμενη από προχωρημένους αλλά και πρωτοείσακτη μαθήτρια, όλα έληξαν κατ΄ ευχήν και με τα χαμόγελα όλων, ιδίως, με το χαμόγελο του αγαπημένου μας Αντώνη που ακτινοβολεί την εύλογην ικανοποίησή του για την έκβαση της ημερίδος. Και, όπως είπαμε, ο φωτογραφικός φακός είναι αδιάψευστος μάρτυρας για την καταγραφή της αλήθειας!

ΤΟ ΑΘΕΑΤΟ, ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΙΠΠΑΣΙΑΣ

 ΤΟ ΑΘΕΑΤΟ, ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΙΠΠΑΣΙΑΣ

     

      Kαι τι το σπουδαίο μας δείχνει το παραπάνω στιγμιότυπο όπου ο Ίππος δεν ιππεύεται καν; Λοιπόν...

      Σ΄ αυτό το στιγμιότυπο ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων" Εφιπποτοξότης Αντώνης Διαγούπης, ελέγχει τον Ίππο μέσα σε ένα περιβάλλον με υψηλότατους πειρασμούς, γεμάτο με ολόφρεσκο χόρτο... Ταυτοχρόνως, ο Αντώνης μας ελέγχει κι ένα μη επανδρωμένο ααεροσκάφος (μ.ε.α., drone) το οποίο πετά ακριβώς επάνω από τον Ίππο και πολύ χαμηλά, στο όριο της προκλήσεως αντιδράσεων του τετραπόδου... Οι δύο ταυτόχρονοι έλεγχοι προϋποθέτουν ...τέσσερα χέρια τα οποία, όμως ο Αντώνης δεν διαθέτει, αλλά καταφέρνει μια χαρά με το βλέμμα και μόνον να ελέγξει τον Ίππο του ο οποίος διατηρεί την ...αξιοπρέπειά του και δεν σκύβει για να βοσκήσεις κάτι που θα εκσφενδόνιζε το χειριστήριο και το τηλέφωνο ελέγχου του μ.ε.α. και ποιος ξέρει πως θα μαζεύονταν, κατόπιν, ο Ίππος. Και να έχει ο Αντώνης και τον Εκπαιδευτή να του λέει "Πιο χαμηλά το μ.ε.α., πιο χαμηλά..." σαν να ήθελε να το προσγειώσει στη ράχη του αποσβολωμένου Ίππου ο οποίος δεν υπέκυψε ούτε για λίγο στον πειρασμό του απέραντου γρασιδιού ή του ταραχοποιού θορύβου του μ.ε.α.... και χαιρόμαστε το αριστερό χέρι του Αντώνη το οποίο, διακριτικότατα κι ευγενέστατα συντονίζεται με το βλέμμα του και δίνει, τελικώς, την πλέον επαρκή εντολή ηρεμίας και αυτοελέγχου στον Ίππο.

     Κάποτε, ο Ιδρυτής αυτής της Ομάδος, ως εκπαιδευόμενος στην Ουγγαρία υπερπηδούσε, γυμνιππευτικώς, χαντάκια ενώ ταυτοχρόνως κρατούσε φωτογραφικές σημειώσεις ώστε, κατόπιν να μπορεί να μελετήσει την υπερπηδητική συσπείρωση και κίνηση του Ίππου, να μελετήσει τις υπερπηδητικές συσπειρώσεις των οπισθίων των προπορευομένων Ίππων αλλά και τον αυχένα του δικού του, με όση σημαντική πληροφόρηση και διδασκαλία, όλα τούτα έδιναν. Και θα θυμάται πάντα το έκπληκτο βλέμμα του δικού του Δασκάλου Kassai Lajos να τον παρατηρεί κάθε λίγο, πριν την έναρξη της υπερπηδητικής τροχιάς, να τραβάει διακριτικά τη κάμερα που την είχε στη ζώνη του καφτανιού του για να "κρατήσει" τις στιγμές που ακολουθούσαν... 

     Στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ακολουθούμε πολλά κι αντισυμβατικά "μονοπάτια" αναδείξεως Ιππέων, "μονοπάτια" τα οποία χαρακτηρίζονται από ευφυείς προσεγγίσεις που εγγυώνται αποτέλεσμα, συχνά, χωρίς ο ίδιος να αντιλαμβάνεται ότι τα ...διασχίζει, διότι, η Ιππασία δεν είναι εντυπωσιακές σούζες ή τρελλοί καλπασμοί που σηκώνουν  σκόνη για θεατές-αδρανή υλικά κινηματογραφικών αιθουσών! Η Ιππασία είναι το αθέατο μεγαλειώδες που μόνον όσοι είναι υποψιασμένοι μπορούν να το αντιληφθούν, να το νιώσουν και να το απολαύσουν!

17ος ΧΡΟΝΟΣ ΤΩΝ «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ»

 

17ος ΧΡΟΝΟΣ 

ΤΩΝ 

«ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ»

 

     Στον 17ο χρόνο λειτουργίας τους εισέρχονται οι «Έλληνες Κένταυροι» με δύο πρώτα παγκόσμια βραβεία, πολλές ακόμη διακρίσεις, αλλά, κυρίως, με ένα έργο για το οποίο όλοι είμαστε υπερήφανοι, ένα έργο-αποτέλεσμα των Μελών αυτής της, ιδιαίτερης, Ομάδος η οποία κρατά υψηλά την «σημαία» του Πολιτισμού εν μέσω ερειπίων! Και εν όψει της εισόδου μας στο Νέο Χρόνο 2022, λόγω της απουσίας ευχολογίων από το προσωπικό μου «λεξιλόγιο» θα υπογραμμίσω ότι καθώς ανυψώνεται ο «πήχυς» της ποιότητος των «Ελλήνων Κενταύρων» αυτή η χρονιά θα είναι περίοδος εντατικοποιήσεως της προσπαθείας μας προς βελτίωση των ατομικών μας ποιοτήτων με ακόμη απαιτητικότερη προσωπική προσπάθεια, όπως συνάδει με το «πολλώ κάρρονες» που επικαλούμεθα! Και εκ των προτέρων εκφράζω τις ευγνώμονες ευχαριστίες μου προς τον Αρχηγό της Ομάδος μας, τους Αρχηγούς και επικεφαλής των Παραρτημάτων, τους Εκπαιδευτές μας, αλλά και προς τον κάθε «Έλληνα Κένταυρο» ξεχωριστά για την πολύτιμη, όσο και αμέριστη, συνεισφορά τους στο κοινό έργο μας!

Ο Ιδρυτής της Ομάδος