ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
ΤΩΝ
"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"
Και η σοφία του
ενστίκτου παραστέκει τον Εφιπποτοξότη και Αρχηγό των «Ελλήνων Κενταύρων
Καλαμάτας» Αθανάσιο Ψωρομύτη να εκπαιδεύσει έναν νέο επιβήτορα, κάνοντας
ευτυχισμένο Ίππο και Ανθρώπους κι αφήνοντας την σοφία της φύσεως να
θριαμβεύσει!
Πρωτοίππευτος ο νεαρός επιβήτορας που έμαθε
να τρέχει αχαλίνωτος στο φυσικό τοπίο αλλά και τρισευτυχισμένος στα
"χέρια" του Αθανασίου που τον νοιάζεται και τον παιδαγωγεί σαν τα δυο
παιδιά του... Και το παρακάτω βίντεο αποκαλύπτει το παιδαγωγικό αλλά και
εκπαιδευτικό ένστικτο του Αθανασίου ο οποίος, απλώς, διαβαίνοντας μια
"πύλη", την "πύλη" της Φυσικής Ιππικής, ανακαλύπτει και
διακονεί τον υπέροχο "κόσμο" μιας από τις κορυφαίες παραμέτρους της
ζωής, την Ιππική τέχνη.
Στο παραπάνω
βίντεο, ο Αθανάσιος (α) προσεγγίζει σ ω σ
τ ά τον νεόλεκτον Ίππο, (β) καθησυχάζει
σ ω σ τ ά τον Ίππο πριν
επιχειρήσει την εφίππευση, (γ) εφιππεύει
σ ω σ τ ά αποφεύγοντας
δυσάρεστους αιφνιδιασμούς του Ίππου, (δ) επιβραβεύει σ ω σ τ ά
τον Ίππο για την ευγένειά του να του επιτρέψει την εφίππευση με
αρμονικές ψαύσεις του τραχήλου (ε) επικάθεται
σ ω σ τ ά ώστε να διασφαλίσει την
ηρεμία του Ίππου (στ) επισημαίνει σ ω σ τ ά
την μεγάλη σημασία του καλού "καθίσματος" ώστε ο Ιππέας να
έχει την απαιτούμενην ισορροπία καθησυχάζοντας έτσι και τον Ίππο προς αποτροπή
διορθωτικών αντιδράσεών του, (ζ) αφιππεύει
σ ω σ τ ά χωρίς, επίσης, να
προκαλέσει αιφνιδιασμό ή αστάθεια του Ίππου, (η) απομακρύνεται σ ω σ τ ά έχοντας την πλάτη στραμμένη στον
Ίππο ως "αρχηγός" που εμπιστεύεται απολύτως τον συνεργάτη του, (θ)
δεν παραλείπει να επιστρέψει σ ω σ τ
ά με κανόνες "Κύκλου
Προσεγγίσεως" για να δείξει την ευγνωμοσύνη του προς τον Ίππο για την επιτυχή
συνεργασία και (ι) όταν ο Ίππος χρεμετίζει ευχαριστημένος παρακαλώντας τον
Άνθρωπο να συνεχίσει να ασχολείται μαζύ του, ο Αθανάσιος πολύ σ ω σ τ ά
του απαντά με παρόμοιο χρεμετισμό και πάντοτε στη γλώσσα του Ίππου ότι
θα συνεχίσουν να συνυπάρχουν, να διασκεδάζουν και να συν-βελτιώνουν την σχέση
τους!
Όχι, ο Αθανάσιος
δεν έχει κοντά του κανέναν Δάσκαλο ή "γητευτή" για να τον καθοδηγήσει
στο δύσκολο έργο της εκπαιδεύσεως ενός πλάσματος πολύ δυνατότερο από τον ίδιον
με όσες δυστροπίες ενός όντος που έμαθε να ζει ανεξέλεγκτα και έξω από τους
ανθρώπινους κανόνες. Ο Αθανάσιος βρήκε, απλώς, μια πόρτα διπλαμπαρωμένη και
διόλου "ορθάνοιχτη", την προσπέλασε με τον τσαμπουκά του ενστίκτου
του και βρέθηκε σε έναν μαγευτικό κόσμο που λίγοι τον κερδίζουν σ' ετούτη τη ζωή.
Αυτή η Ομάδα και
η Σχολή που δημιουργεί εδώ και δέκα τέσσερα χρόνια δομήθηκε επάνω στη
"λογική του κεριού", της μεμονωμένης πηγής φωτός η οποία, αφ΄ εαυτού
της, συντρίβει το απέραντο "σκοτάδι" που περιζώνει έναν μη βλέποντα
κόσμο τολμώντας να σταθεί αντιμέτωπη στους αριθμούς του πλήθους στιγματίζοντάς
του τον αυτοθέλητο ζόφο του. Αποτελεί την υλοποίηση μέσα στον χρόνο μιας
στροφής που συνέταξε ο Ιδρυτής της το 1983 (τι μακρινοί χρόνοι λες και ήταν
...χθες) που έλεγε:
Ορθή η φλόγα του κεριού αναδεύεται
το ζόφο σαβανώνει μ΄ ένα χάδι
κι ολόγυρα το μήνυμά της πέμπεται:
"Ένα κερί ειν'
αρκετό να σπάσει το σκοτάδι"*
Κι ο αγαπημένος
μας Αθανάσιος αυτό καταφέρνει: Nα σπάσει το "σκοτάδι" μιας
διαχρονικής παρερμηνείας της σχέσεως Ίππου και Ανθρώπου με το "χάδι"
μιας ευγενούς προσεγγίσεως με αυτό το σπουδαίο ζώο γενόμενος ένα
"κερί" που φωτίζει το μονοπάτι της Φυσικής Ιππικής!
Έτσι η λάμψη
αυτής της μικρής φλόγας φωτίζει "ίχνη" Πολιτισμού, από ένα
"στέαρ" - υστέρημα του χρόνου και του κόπου κάποιων οραματιστών των οποίων το όραμα για την τιμιότερη
υπηρέτηση της Φύσεως είναι η κινητήρια δύναμή τους και η υλοποίησή της η μόνη
ανταμοιβή τους.
Και από το
Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" θα εκπέμπεται σταθερά
αυτή η λάμψη μιας προσφοράς, ουσιαστικώς, προς την ευημερία του Ίππου την οποία
ο Αρχηγός του Παραρτήματος, Εφιπποτοξότης Αθανάσιος Ψωρομύτης ξέρει να
"μεταλαμπαδεύει" στους επερχομένους.
Διότι, ο
Αθανάσιος, όπως και όλοι οι "Έλληνες Κένταυροι" επιλέγοντας την
εργώδη απομόνωση επικεντρωνόμαστε "μοναχικά" στην εγκόσμια
αυτοβελτίωσή μας και στην βελτίωση του αξίου ανελίξεως περιβάλλοντος Κόσμου, με
έναν αυτόφωτο τρόπο-εφεύρημα ενός υγιούς και ελευθέρου ενστίκτου.
Ωστόσο, με την σοφία του ελευθέρου ανθρωπίνου ενστίκτου του Αθανασίου ο νεαρός Δίας εκπαιδεύεται με την πιο γόνιμη φαντασία, με την ισχυρότερη λάμψη της φλόγας ενός "κεριού" που θρυμματίζει το σκοτάδι και "σιγοκαίει" ζενικά και στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας"!
_______________
* Αρ. Ηρ. Καλέντζη: "Sε Sένα" ( Ελεύθερη Σκέψις,
1983)