ΟΠΟΥ Ο ΔΙΔΑΣΚΟΜΕΝΟΣ, ΔΙΔΑΣΚΕΙ!

     Μία αποτελεσματική μέθοδος εμπεδώσεως της γνώσεως είναι και η προώθηση του διδασκομένου στον ρόλο του διδάσκοντος ήδη, από την περίοδο της μαθητείας του και αυτό, σήμερα, επιχειρήθηκε και στον Παντελή μας!

     Για κάθε μαθητή είναι πολύ σημαντικό να εισχωρεί στον ρόλο του διδάσκοντος ώστε να αντιλαμβάνεται το τι μπορεί να κάνει την διδασκαλία αποτελεσματικότερη και τι ο ίδιος, ως μαθητής, θα πρέπει να αποφεύγει ώστε να μην παρεμποδίζει την αποτελεσματικότητα μιας μέγιστης ωφέλειας από την διδασκαλία την οποία δέχεται. Και αυτό ακριβώς σήμερα επετεύχθη και στην περίπτωση του Παντελή μας.

     Ευγενής και ικανότατος ο σημερινός μαθητής, λόγω της ιδιαίτερης κοινωνικότητος που τον χαρακτηρίζει ως χαρακτήρα, είναι και ...ομιλητικότατος! Επιδιώκει την συνεχή λεκτική επαφή με τους πάντες όπου κι αν βρίσκεται, συχνά παρεκκλίνοντας προς νέες "κατευθύνσεις"  που διατηρούν ...ατέρμονα τον διάλογο, κάτι που στην Ιππική γίνεται συχνά και ...επικίνδυνο! Όχι, ο Παντελής ούτε φλύαρος είναι, ούτε ανόητος, απλώς, εκεί όπου απαιτείται αυτοσυγκέντρωση κάθε εκτροπή σε πλεονάζοντα λόγο αποτελεί αιτία αστοχίας, κάτι επικίνδυνο στην Ιππική!

     Πολύ συχνά ο Παντελής έχει δεχθεί παρατηρήσεις του Εκπαιδευτή του γι αυτή του την ευχάριστη μεν, επικίνδυνη δε συνήθεια να διαφεύγει της λακωνικότητος την οποία απαιτεί η Ιππική ως τέχνη αυτοσυγκεντρώσεως. Και γνωστής ούσης της λατρείας του Εκπαιδευτή του στην λακωνικότητα, πολλές φορές ο Παντελής έχει νοιώσει δυσάρεστα γι'  αυτές τις παρατηρήσεις του Εκπαιδευτή του, όμως, η πάντα θετική σκέψη του τον βοηθά ώστε, έστω και εκ των υστέρων, να αναγνωρίζει στον Εκπαιδευτή του την καλή πρόθεση προς εμπέδωση της διδασκαλίας του και να μην τον παρεξηγεί.

     Σήμερα ο Παντελής αφού θα ολοκλήρωνε την ατομική του Προπόνηση θα ανελάμβανε το Μέλος της Ομάδος μας και κόρη του, να της κάνει ένα μάθημα με κύριο αντικείμενο την διδασκαλία του εδραίου τροχασμού τον οποίο ο ίδιος κατέχει λίαν καλώς, απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορεί ο μαθητής να διδάξει σε κάποιον άλλο συμμαθητή του.

     Έτσι, ο Παντελής ξεκίνησε το πρόγραμμά του επί φυσικού εδάφους, στον εξωτερικό χώρο του Ιππευτηρίου μας όπως πάντα, με τον εξαιρετικό Ίππο της Σχολής μας ρυταγωγώντας, όπως πάντοτε και εκτελώντας και τους τρεις βηματισμούς.

     Ακολούθως εξήλθε σε καλπαστικές εξόδους με την γνωστή του επαρκέστατην ισορροπία και άνετη τεχνική τοξεύοντας τα βέλη στο υποδειχθέν σημείο.

     Έχοντας "βρει τον εαυτό του" με τον Ίππο, ο Παντελής, οδηγήθηκε στον εσωτερικό χώρο του Ιππευτηρίου, όπου συνέχισε μέσα στο κυκλοτερές να καλπάζει προσομοιώνοντας τοξεύσεις ακόμη και προς την αντίθετη κατεύθυνση ως αριστερόχειρας, αν και ο ίδιος είναι δεξιόχειρας. Και με όσες δυσχέρειες του προξενεί η σωματοδομή του, η ανταπόκρισή του στην εκτέλεση αυτής της δύσκολης ασκήσεως ήταν αξιοσημείωτη, με τον Ίππο να το προσυπογράφει με την άνεση του καλπασμού του παρά τις έντονες κινήσεις του εφιππεύοντος Παντελή!! Ώσπου, έφθασε η ώρα της ..."κρίσεως" και ο Παντελής ανέλαβε την μαθήτρια-κόρη του, την αγαπημένη μας Άννα η οποία έχει μία σύντομη ιππική εμπειρία μέχρι τον πρόσφατο τοκετό της, σημείο από το οποίο επανήλθε στην ενεργό δράση της Ιππικής.

    Με τον λατρευτό του εγγονό ...επ΄ ώμων, ο Παντελής ξεκίνησε να εκπαιδεύει την Άννα, πάντοτε υπό την επίβλεψη του Εκπαιδευτή.

     Οι οδηγίες του Παντελή σαφείς και συγκροτημένες, βοήθησαν την μαθήτριά του να φτάσει γρήγορα σε ένα πολύ καλό σημείο απ΄όπου θα μπορούσε να ξεκινήσει την κυρίως διδασκαλία του εδραίου τροχασμού.

     Η τροχαστική επιτάχυνση του Ίππου και η αναμενόμενη αστάθεια του μαθητή με τον συνεπαγόμενο κίνδυνο πτώσεώς του, εδώ, έκανε τον παντελή να αντιληφθεί το πόσο υπεύθυνη είναι η προσπάθεια ενός Εκπαιδευτή Ιππασίας να διδάξει τον μαθητή του ενώ παραλλήλως ούτε για μια στιγμή δεν επιτρέπεται να παραλείψει να έχει κατά νου την ασφάλειά του! Και, εν προκειμένω, βεβαίως, ο πατέρας-Εκπαιδευτής έχει διπλή την αίσθηση του καθήκοντος.

     Και κάπου εδώ η μαθήτρια του Παντελή ...μίλησε και ο Παντελής ...απορυθμίστηκε και κατάλαβε το τι σημαίνει μία άκαιρη ομιλία του μαθητή εκεί που η αυτοσυγκέντρωση Εκπαιδευτή, ίππου και μαθητή είναι παράγων ασφαλείας και όχι "πολυτέλεια"... Και ο Παντελής, ως "Εκπαιδευτής" πλέον κατανόησε το πόσο σημαντικό για την ασφάλεια του μαθήματος Ιππασίας είναι το ..."λακωνίζειν" το οποίο δεν είναι απλώς "φιλοσοφείν" αλλά κάτι πολύ σημαντικότερο: ασφάλεια σωματικής ακεραιότητος εν ώρα μαθήματος Ιππασίας!  Και ο Παντελής γυρίζει και λέει στον επιβλέποντα Εκπαιδευτή του: "Τώρα καταλαβαίνω γιατί μου κάνεις παρατηρήσεις!".

     Συνηθίζουμε συχνά να λέμε ότι, το Ιππευτήριο είναι ιεροπρεπέστερο του Ναού και οι διάκονοί του ευλαβέστεροι των ιερέων, σ΄ αυτό τον χώρο η  α υ τ ο σ υ γ κ έ ν τ ρ ω σ η  είναι η "ραχοκοκκαλιά" ασφαλείας και επιτυχίας κι αυτό ας μη το ξεχνά κανείς όταν βρίσκεται κοντά ή επάνω στον Ίππο! Αυτή ήταν και η δική μας εμπειρία όπου και εάν εκπαιδευθήκαμε! Και η αποκτηθείσα επίγνωση αυτής της ακρογωνιαίας παραμέτρου, οδήγησε σήμερα τον Παντελή ώστε και ο ίδιος να καρπωθεί μιαν ζωτικήν αλήθεια και το μάθημά του να καταλήξει με ιδιαίτερη επιτυχία για την μαθήτριά του καθιστάμενος άξιος συγχαρητηρίων!

ΕΝΤΟΛΗ ΠΟΛΛΩΝ ...GIGA

     Εδώ και δέκα τρία χρόνια, κάθε εβδομάδα και για λόγους εξοικονομήσεως χώρου του σκληρού δίσκου του υπολογιστή της Ομάδος μας αδειάζει ο κάλαθος απορριμμάτων του και, όπως δείχνει ο σχετικός μετρητής, κάθε φορά ο μέσος όγκος των οριστικώς απορριπτομένων είναι 8GB και δεν χρειάζεται να σημειωθεί ότι ο όγκος αυτός αντιστοιχεί σε, προσεκτικά, επεξεργασμένο οπτικοακουστικό υλικό Προπονήσεων, μαθημάτων αλλά και διαφόρων δράσεων της Ομάδος μας!

     Χωρίς να είμαστε ούτε η NASA, ούτε η AEROSPATIALE, το επεξεργασμένο και απορριπτόμενο υλικό του υπολογιστή μας αθροίζεται σε 416GB τον χρόνο και, συνολικώς, από την αρχή της λειτουργίας της Ομάδος μας μέχρι σήμερα, σε 5408GB!

     Μελετώντας όλο αυτό το υλικό πολύ προσεκτικά, φωτογραφία προς φωτογραφία και βίντεο προς βίντεο, βελτιώνουμε την διδασκαλία της Σχολής μας διατηρώντας σε υψηλότατα επίπεδα την ασφάλεια Ίππων και μαθητών, αποφεύγοντας δυσάρεστες καταστάσεις.

     Εσχάτως, η προσεκτικότατη μελέτη προπονητικών φωτογραφιών Αμαζόνων που και πλούσια κόμη διαθέτουν και εντελώς ελεύθερη την αφήνουν να ανεμίζει όσο αυτές εφιππεύουν, απέδειξε ότι η συγκεκριμένη περίπτωση εγκυμονεί κινδύνους κρίσιμης απωλείας οπτικής επαφής με σημεία προς αποφυγή κατά την διαδρομή ή, πολύ χειρότερους, κατά την περίπτωση των καλπαστικών τοξεύσεων όπου τούφες τριχών "ερωτοτροπούν" επικινδύνως και με την χορδή  απειλώντας να μετατρέψουν σε καραφλές γόησσες τις ούτω "πως" ιππεύουσες, ωραιότατες, Αμαζόνες.

     Διότι, πράγματι, μία ανεμίζουσα κόμη έφιππης Αμαζόνας μπορεί να προσδίδει δυναμική δράσεως ή και εικαστικό λυρισμό σε μία φωτογραφία της ..."δράστιδος", μπορεί να συντελεί στην ωραιοποίηση της εικονοπλαστικής συνιστώσας, αλλά, δυστυχώς, σε μία Πολεμική Τέχνη η οποία ουδόλως αποβλέπει σε πασαρέλες, ούτε οι ελκυστικές διαφημίσεις της  "L'Oréal", ούτε τα συναρπαστικά βίντεο κλιπ της ερίτιμης κυρίας Φουρέιρα είναι τα πρότυπά μας! 

     Και επειδή, παιδιόθεν, φημίζομαι για τις "δημοκρατικότατες" προσεγγίσεις μου, από σήμερα, ουδεμία Αμαζόνα της Σχολής μας επιτρέπεται να εφιππεύει λυσίκομος και άδουσα "άστα τα μαλλάκια σου...ανακατεμένα", για λόγους ασφαλείας (της) και μόνον, διότι σε περίπτωση εμπλοκής της κόμης στην χορδή το λιγότερο που θα χρειασθούν αφιππεύουσες θα είναι ...περουκίνι, ενώ, σε άλλη περίπτωση, η εμπλοκή τριχών σε κλαριά ή και στις αρτάνες των αναβολέων (σε περίπτωση ανέλεγκτης πτώσεως) μπορεί να προκαλέσει και σοβαρή βλάβη του αυχένος!

     Έτσι, αρνούμενος να επιτρέψω στην ευρυθμότατα λειτουργούσα Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" να καταντήσει κΕνοβουλευτικός "οίκος" ενοχής, εντέλλομαι προς όλες τις Αμαζόνες μας να σταθμίσουν το ενδιαφέρον μου για την ασφάλειά τους και, όσες δεν είναι βραχύκομες να φροντίσουν να προσέρχονται στο Ιππευτήριο με τον όγκο της κόμης καλώς στερεωμένο επί της λαμδοειδούς ραφής του κρανίου τους (σημείον συνδέσεως των δύο βρεγματικών οστών με το ινιακόν οστούν του κρανίου) διότι το συγκεκριμένο σημείο είναι το πλέον ευαίσθητο σε περίπτωση υπτίας προσκρούσεως (συχνά με θανατηφόρο αποτέλεσμα) η επ΄ αυτού, δε, στερέωση του όγκου της κόμης, ενώ προστατεύει από παρατράγουδα "ανεμιζόντων βοστρύχων", παραλλήλως, δημιουργεί και ένα φυσικό σώμα αποσβέσεως ολεθρίων κραδασμών, σε μια τέτοια περίπτωση.

     Μπορεί η "φιλοσοφία" της Σχολής μας για την ασφάλεια των μαθητών μας να μην εστιάζεται στη λήψη παθητικών (τεχνητών) μέτρων αλλά στην εκπαίδευση ασφαλούς και ενεργητικής αφιππεύσεως, όμως, παρακαλώ τις Αμαζόνες μας να μη διανοηθούν, καν, να διαπραγματευθούν αυτή την εντολή διότι εμπεριέχει τον όγκο πολλών ...Giga!  

Α.Η.Κ.

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Το Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" υλοποίησε την ευγενή πρωτοβουλία του Αρχηγού του Χριστόφορου Κασφίκη καθώς και των Συνασκουμένων του, ιδρύοντας Τράπεζα Αίματος, ως δείγμα υψηλής φιλαλληλίας προς τους Συνανθρώπους και πέραν του στενού, εφιπποτοξοτικού, αντικειμένου μας.

     Άξιοι μιμήσεως και συγχαρητηρίων, οι Κερκυραίοι Συνασκούμενοί μας, όχι μόνον για την συνέπειά τους στην κυρίως αποστολή της Ομάδος μας αλλά και στον ζωτικό τομέα της κοινωνικής αλληλεγγύης, αποδεικνύουν τον αλτρουισμό τους και μας καλούν να μιμηθούμε την ευγένεια της ψυχής τους στο κρίσιμο, για την ίδια την ζωή, ζήτημα της προσφοράς αίματος.

     Τα καλά νέα της ιδρύσεως Τράπεζας Αίματος του Παραρτήματός τους, οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" μας τα έστειλαν μαζύ με το οπτικοακουστικό υλικό και την Αναφορά της τελευταίας Προπονήσεώς τους κάνοντάς μας υπερήφανους για άλλη μια φορά για τις δράσεις και τις πρωτοβουλίες τους.

     Και αυτή η Προπόνησή τους, δείγμα σταθερής προόδου, είναι βέβαιο ότι θα ακολουθηθεί από μύριες όσες, ακόμη, δράσεις και πρωτοβουλίες αντάξιες του επτανησιακού Πολιτισμού τον οποίο, επαξίως, εκπροσωπούν οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας"! 

'CUPA SERBAN CANTACUZINO HANUL MANUC"

     Για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά διοργανώθηκε φέτος το φεστιβάλ παραδοσιακής - ενστικτώδους τοξοβολίας "Cupa Serban Cantacuzino Hanul Manuc" στην πρωτεύουσα της Ρουμανίας, το Βουκουρέστι, την 10η και 11η Νοεμβρίου. 

     Ο διοργανωτής αυτού Constantine Serban Cantacuzino απόγονος της ελληνικής Οικογενείας των Καντακουζηνών, τιμώντας το όνομα και την δόξα των μακρινών προγόνων του αλλά και την τοξευτική παράδοση της Ρουμανίας διοργάνωσε και φέτος το εν λόγω φεστιβάλ σε συνεργασία με συλλόγους τοξοβολίας. 

     Όπως κάθε χρόνο, η συμμετοχή δεν περιορίστηκε σε εκπροσώπους της Ρουμανίας αλλά και από άλλες χώρες, την Μολδαβία, την Ουγγαρία, την Τουρκία αλλά και την Ελλάδα την οποία εκπροσώπησε ο Αρχηγός του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος", Εφιπποτοξότης Γεώργιος - Ιφικράτης Σταυριανόπουλος. 

     Η πρόταση για την Ελληνική συμμετοχή προήλθε από τοπικό σύλλογο τοξοβολίας στον οποίο και δραστηριοποιείται ο Έλληνας Εφιπποτοξότης. 

     Η πρόσκληση στη συγκεκριμένη διοργάνωση υπήρξε ιδιαίτερη τιμή και για τον εκπροσωπήσαντα Έλληνα Εφιπποτοξότη το δέος να τοξεύεις ενώπιον ενός απογόνου ευγενούς Οικογένειας με Ελληνικές ρίζες εκτός Ελληνικών συνόρων ήταν μεγάλο. Το φεστιβάλ οργανώθηκε μέσα στην παλιά πόλη του Βουκουρεστίου, σε έπαυλη η οποία ανήκει στην ιστορικήν Οικογένεια των Καντακουζηνών. 

     Πολλών ειδών δοκιμασίες περιελάμβανε το φεστιβάλ αυτό για κάθε Τοξότη και η συνεύρεση στον ίδιο χώρο Τοξοτών διαφόρων εθνικοτήτων ήταν μια ευκαιρία πολιτισμικής αλληλεπιδράσεως με την εξαγωγή σημαντικών συμπερασμάτων και την δυνατότητα αναπτύξεως σχέσεων.

     Όπως ήταν φυσικό στο φεστιβάλ ξεχώριζε η φυσιογνωμία του Constantine Serban Cantacuzino με κύρια χαρακτηριστικά την ευγένεια, την πραότητα και την απλότητα που τον διέκρινε. Άνθρωπος νηφάλιος, θετικός ο οποίος, μόλις ανεφέρθη η Ελληνική συμμετοχή, αμέσως, ήρθε σε επαφή με τον Έλληνα Εφιπποτοξότη για να του ανακοινώσει την χαρά του για την παρουσία ενός Έλληνος εκπροσώπου στο φεστιβάλ. 

     Την δεύτερη ημέρα ακολούθησε δείπνο προς τιμήν των συμμετεχόντων και βράβευση ενός εκάστου. Μεταξύ του Constantine Serban Cantacuzino και του Έλληνος εκπροσώπου Γεωργίου - Ιφικράτους Σταυριανόπουλου υπήρξε εγκάρδιος διάλογος αλλά και πρόταση από πλευράς των "Ελλήνων Κενταύρων" να τιμήσουν την ιστορικήν Οικογένεια των Καντακουζηνών στην Ελλάδα.

Πλήρες φωτογραφικό λεύκωμα εδώ.

AΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Aν και η πανέμορφη φοραδούλα Ρέα δεν είναι ακόμη σε θέση να ...τοξεύει, εν τούτοις, μπορεί να βρίσκεται μαζύ με τους Τοξότες του Παραρτήματός μας των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" στην ίδια Γραμμή Βολής και να συμμετέχει στις Προπονήσεις τους προετοιμαζόμενη και για τα δικά της ...Robin Hood!

     Με τις σοφές εκπαιδευτικές προσεγγίσεις του, ο επικεφαλής του Παραρτήματος Αθανάσιος Ψωρομύτης και με την πολύτιμη αρωγή των βοηθών του, αναδεικνύει σταθερά την Ρέα σε έναν Ίππο Σχολής αλλά και προάγει τις δεξιότητες των μαθητών του Παραρτήματος τόσο στον ιππικό όσο και στον τοξευτικό τομέα.

     Αν και ο συγκεκριμένος Ίππος διατίθεται ευγενώς από τον Ιππαγωγό του στη Σχολή του Παραρτήματός μας, απολαμβάνει μιας συστηματικής εκπαιδεύσεως που τον προωθεί ως μελλοντικό Ίππο Έφιππης Τοξοβολίας και, μάλιστα, με βραχυπρόθεσμη ¨"οροφή" καταλληλοποιήσεως.

     Εντατική η διδασκαλία των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" στη Ρέα και, όπως προκύπτει από το οπτικοακουστικό υλικό των εκπαιδευτικών ημερίδων, η πρόοδός της είναι εμφανής.

     Αλλά και στα πρόσωπα των μαθητών των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" φαίνεται ο "εκφυσικισμός" τους και η εναρμόνισή τους με την Φύση, τον Ίππο και το Τόξο.

     Για τον καταδικασμένο, σύγχρονο, τσιμεντάνθρωπο, αυτή η δυνατότητα επαφής με την Φύση είναι πνοή ζωής και προς αυτό κατατείνει η λειτουργία των, απανταχού, "Ελλήνων Κενταύρων", όπου και αν λειτουργούν Σχολές της Ομάδος μας.

     Και στην Καλαμάτα, ο Αθανάσιος Ψωρομύτης αυτό το προάγει κατά τον καλύτερο τρόπο, με πραγματικό κόστος εργατωρών οι οποίες, μάλιστα και δεν του ...περισσεύουν.

     Παρά ταύτα, στο Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" επικρατεί ένα πνεύμα δυναμικής προόδου κάθε φορά που τα Μέλη του συγκεντρώνονται στο αγρόκτημα όπου εκπαιδεύονται.

      Και η πρόοδος αυτή, αισθητή για όποιον την παρακολουθεί, πιστοποιεί ότι ακόμη και μέσα στο χάος που μας περιβάλλει κάποιοι εξακολουθούν να συνεισφέρουν σε έναν Πολιτισμό πανταχόθεν βαλλόμενο.

     Πραγματικός ηρωισμός για τον επικεφαλής του Παραρτήματός μας στη Καλαμάτα η επιτυχής άσκηση των οικογενειακών και επαγγελματικών καθηκόντων του με την παράλληλη, ανιδιοτελή, προσφοράς ιππικής και τοξευτικής Παιδείας στους μαθητές του. Πράγματι είναι τεράστιο βάρος να ανταπεξέρχεσαι με επιτυχία στα καθήκοντά σου ως οικογενειάρχη και πατέρα δύο βρεφών, να ανταποκρίνεσαι στο βαρύτατο κοινωνικό σου λειτούργημα ως διασώστης-πυροσβέστης, αλλά και να αφιερώνεσαι στην προσφορά εκφυσικοποιήσεως νέων Συνανθρώπων, όπως αυτή επιτυγχάνεται μέσα από τις δράσεις της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων". Μπορεί τούτη την εποχή μια ατελής κοινωνία να πασχίζει για την "κατασκευή" λάθος "ηρώων", αλλά οι πραγματικοί Ήρωες εξακολουθούν να υπάρχουν αθέατοι πλάι μας!

ΚΑΙ ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ...

...ΕΠΙΣΤΡΕΨΑΜΕ ΣΤΑ ΔΕΝΔΡΑ!

     Τι κι αν, γύρω μας, τα απαστράπτοντα αετώματα του Λυσάνδρου Καυταντζόγλου καταυγάζουν την λευκότητα του πεντελικού μαρμάρου υπό τον καταγάλανο αττικόν ουρανό; ...

     Τι κι αν πλάι μας ο Δισκοβόλος του Κωνσταντίνου Δημητριάδη ετοιμάζεται να εκσφενδονίσει τον δίσκο του επί των ανίερων κεφαλών των αποδομητών αυτής της χώρας;...

     Eμείς, αναχωρητές μιας αυτοθέλητης υπερορίας (sic, με όμικρον) μακράν ανυπτοπόδων γραικύλων, προτιμήσαμε την επιστροφή στα ...δένδρα, όπου η αναψυχή της νωπής χλωροφύλλης προσμένει κάθε τολμηρό να του προσφέρει στιγμές αναζωογονητικής οξυγονώσεως!

     Σε ένα προπονητικό χώρο έως και ...μαγικό, τον οποίο επέλεξε η Αρχηγός της Ομάδος μας Εφιπποτοξότρια Χρυσούλα Ηλιάδη και τον οργάνωσε άρτια και τάχιστα ο Υπαρχηγός μας Πρωτεσίλαος - Σπυρίδων Νικόλης και τούτη η τακτική εβδομαδιαία Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας θα μας μείνει αξέχαστη.

     Σε ένα απομεμονωμένο κατάφυτο "αεροδρόμιο" με απέραντους χλοοτάπητες και μακράν ...Πολιτισμού, η πολυπρόσωπη Γραμμή Βολής έμοιαζε με μία διακριτική μικρή και ασήμαντη "πινελιά" στον νατουραλιστικό καταπράσινο πίνακα.

     Και, βεβαίως, ο Αρχηγός Βολής, ο Πρωτεσίλαος, με το καινουργιοφερμένο από την άπω Ανατολή ολοκέντητο πανωφόρι του, επίκεντρο αυτού του πίνακος με όλο το "ειδικό βάρος" μιας υψηλής Αισθητικής όπως ενθαρρύνουμε τα Μέλη της Ομάδος μας να υιοθετούν στη καθημερινότητά τους και, βεβαίως, στις δράσεις τους ως "Έλληνες Κένταυροι".

     Μέσα σε οκτώ λεπτά, πολύ πριν αφιχθούν οι υπόλοιποι Συνασκούμενοι της ημερίδος, ο Υπαρχηγός μας είχε στήσει το πεοστατευτικό δίχτυ, προβλέποντας την χρησιμότητά του στις μακρινές βολές αυτού του προγράμματος.

     Αρκετά βαρύ το δίχτυ, απαιτεί για να στηθεί αρκετό κόπο αλλά και τεχνική ευφυία, στοιχεία τα οποία διαθέτει εν υπερεπαρκεία ο Πρωτεσίλαός μας. Και βεβαίως τον βοήθησε και ο νεαρός Ορφεύς βάζοντας "πλάτη" για την ανύψωση του διχτυού. 

     Έτσι, το δίχτυ μαζύ με τον στόχο ήσαν στη θέση τους όταν άρχισαν να καταφθάνουν οι υπόλοιποι Συνασκούμενοι! 

     Εκτός των Μελών μας, σήμερα είχαμε την χαρά να υποδεχθούμε και τρεις νεοείσακτους οι οποίοι μυήθηκαν στην χρήση του Τόξου από την Αρχηγό μας.

     Τους νεοείσακτους τους χαρήκαμε να "ανοίγουν" με αξιοθαύμαστη ικανότητα την χορδή και ξαναθυμηθήκαμε την μεγάλη αλήθεια: η Τοξοβολία είναι εγγεγραμμένη στη μνήμη  της Ανθρωπότητος και αρκεί  μια 'σπίθα" για να την φέρει στην επιφάνεια της καθημερινής πρακτικής..

     Και, βέβαια, ουδεμία διάκριση μεταξύ ανδρών και γυναικών στη Τοξοβολία και στην ...Ομάδα μας! Όλοι ισότιμοι στο εφιπποτοξοτικό αντικείμενο!

     Οι τρεις νεοείσακτοι όχι μόνον κατάφεραν να χειρισθούν ικανοποιητικώς το Τόξο αλλά και δεν δυσκολεύθηκαν καθόλου, στο τέλος της ημερίδος να τοξεύσουν στη Γραμμή Βολής εναρμονιζόμενοι με τους υπόλοιπους Συνασκουμένους, όπως συνηθίζουμε. 

     Όπως πάντα, "μασκώτ" της ημερίδος ο Μηνάς μας ο οποίος κατέφθασε εποχούμενος για να ξανατιμήσει την αρχέγονη τοξευτική ...τελετουργία με την φωτογενή ύπαρξή του!

     Πολλές οι ασκήσεις, πολλά τα βέλη, πολλές οι παραλλαγές του σημερινού ασκησιολογίου που εφήρμοσε ο Πρωτεσιλαος.

     Βολές κάθε είδους με αφθονία τοξεύσεων μιας κι ο χώρος προκαλούσε με την φιλόξενη ατμόσφαιρά του.

     Ευθείες, πλάγιες, πάρθιες τοξεύσεις, όλες με την απαιτούμενη "ποιότητα" αποτελέσματος.

     Τοξεύσεις επί κοντινών βεληνεκών αλλά και επί μακρών χωρίς να μας απασχολεί το ..."ρολόι", με έναν Πρωτεσίλαο διατεθειμένο ακόμη και να ...ξενυχτήσει σ΄ αυτό το απομεμονωμένο και ήρεμο, κατάφυτο κι επίπεδο, κτήμα των υπέρ-δέκα στρεμμάτων.

     Βολές ακόμη και με κλειστά μάτια προς ανάπτυξη του ενστίκτου και την καλύτερη "εγκόλπωση" του στόχου.

     Κι όλα τούτα ενώ, συγχρόνως, οι νεοείσακτοι, υπό την διδασκαλία της Αρχηγού μας εμάχοντο κατά του ...χρόνου, ώστε να καταφέρουν στο τέλος να συν-τοξεύσουν με την κυρίως Γραμμή Βολής, όπως και τα κατάφεραν!

     Το θριαμβευτικό "φινάλε" της ημερίδος μας βρήκε όλους να μη θέλουμε να φύγουμε... Η χαλάρωση όλων μας πλήρης κι αυτό έδειξε ότι η επιστροφή στα ...δένδρα έχει τη χάρη της!