ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΤΥΦΛΟ ΤΟΞΟΤΗ

     Σταθερά στο φιλόξενο και κατάφυτο περιβάλλον της αυλής της παραδοσιακής ταβέρνας "Η ΚΡΗΝΗ" της Καλαμάτας, το Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", με την βοήθεια του ιδιοκτήτη του χώρου και Μέλους της Ομάδος μας Χρύσανθου Δρίτσα, μεριμνά για την εκπαίδευση των τυφλών Τοξοτών.

     Η "όξυνση" του ενστίκτου των τυφλών συνανθρώπων μας αποτελεί το προοίμιο αλλά και τον αντικειμενικό σκοπό αυτής της ειδικής εκπαιδεύσεως και τα "μονοπάτια" που ακολουθούνται είναι πολλά και ...ευφάνταστα, η δε Σχολή τυφλών Τοξοτών των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" για την οποία ήδη υπάρχει διεθνής αναγνώριση, αναζητά και εφαρμόζει πολλά ώστε το αποτέλεσμα να είναι πάντα θετικό.

     Με την βοήθεια του Χρύσανθου ο Βαγγέλης μας κατάφερε να βελτιωθεί στο "δέσιμο" του Τόξου με ακριβέστερες και σταθερότερες κινήσεις, βασικό ξεκίνημα για την διεξαγωγή κάθε εκπαιδευτικής ημερίδος.

     Με την τελειομανία που τον διακρίνει, ο Χρύσανθος φροντίζει τον Βαγγέλη σε κάθε λεπτομέρεια της στάσεως και των χειρισμών του ώστε η ευεργετική επίδραση της Τοξοβολίας να του είναι όσο το δυνατόν μεγαλύτερη.

     Και ο Χρύσανθος δεν παραλείπει να διορθώνει ακόμη και την επίτευξη της βέλτιστης στάσεως των ποδών του τυφλού μαθητή του  ώστε να επιτευχθεί η ευστάθεια η οποία διασφαλίζει το προσδόκιμο αποτέλεσμα.

     Έτσι ο Βαγγέλης, κάθε φορά καταλήγει να τοξεύει κατά ένα τρόπο που δεν υστερεί σε τίποτε από εκείνο των βλεπόντων Τοξοτών

     Οι τυφλοί μαθητές μας, ολοένα και περισσότερο μας κάνουν υπερήφανους με την προσπάθεια και τα αποτελέσματά τους, κάτι που δείχνει και την ανάπτυξη του ενστίκτου τους. Και σ' αυτό είμαστε ευγνώμονες στον Αρχηγό των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" Αθανάσιο Ψωρομύτη και στους βοηθούς του Συνασκουμένους, Χρύσανθο Δρίτσα και Ιωάννα Μητροπούλου οι οποίοι με πραγματική αφοσίωση σε έναν υψηλό σκοπό αφιερώνουν σε αυτόν τον ελεύθερο χρόνο τους. 

Σ Α Μ Α Ν Ι Σ Μ Ο Σ

ΚΑΙ Η

ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΦΕΛΩΝ

     Στην εποχή της λαμογιάς και της αρπαχτής παρατηρείται ένα ξεδιάντροπο ρεύμα … «εναλλακτικών» απατεώνων οι οποίοι, “χωρίς περίσκεψη και χωρίς αιδώ” προσπαθούν να (ξε-)πουλήσουν ό,τι καταφέρουν, σερβίροντάς το όπως θέλουν σε αφελείς.

     Κι ενώ μέχρι πρότινος το προνόμιο της εξαπατήσεως των αφελών το είχαν κάποιες …καφετζούδες, εσχάτως τα λαμόγια πολλαπλασιάστηκαν, απέκτησαν …εξωτικό λούστρο και εμφανίζονται υπό τον μανδύα των «εναλλακτικών» οι οποίοι εξαπατούν αδαείς πλασάροντάς τους φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

     Το πιο πιασάρικο μοντέρνο δόλωμα των αφελών που γίνεται μόδα τα τελευταία χρόνια είναι ο δήθεν «Σαμανισμός» που ως λέξη ασκεί μία ιδιαίτερη μαγεία και ανοίγει …πορτοφόλια όσων προσδοκούν να θέσουν αυτή την ευπώλητη μαγγανεία στην υπηρεσία της διασκεδάσεως των εξατομικευμένων λυτρωτικών πόθων τους, συχνά δε και …ανίερων.

     Εντελώς άσχετοι με τον Σαμανισμό απατεώνες, ξάφνου βρέθηκαν να δηλώνουν … «Σαμάνοι» και να τον πωλούν στο … «χωνάκι» αγνοώντας το βασικότερο, ότι η λέξη «Σαμανισμός» είναι εντελώς αδόκιμη και δεν χρησιμοποιείται καν από τους πραγματικούς Σαμάνους οι οποίοι νοούνται ΜΟΝΟΝ στην περιοχή της Σιβηρίας όπου εδρεύει και το μόνο –παγκοσμίως- διεθνές κέντρο αυτής της σπουδαίας, όταν είναι αληθινή, φυσιοκεντρικής προσεγγίσεως. Έτσι, όσοι μιλάνε για «Σαμανισμό» και τον μπερδεύουν με …Ινδιάνους, Πολυνήσιους, Αφρικανούς και Ίνκας, δεν είναι απλώς άσχετοι αλλά και απατεώνες, διότι όλοι αυτοί είναι Ανιμιστές και όχι «Σαμανιστές».

    Και  «Σαμάνος» δεν είναι, γενικώς, αυτός που ακολουθεί την συγκεκριμένη πρακτική αλλά μόνον ο θεραπευτής της ο οποίος ΔΕΝ εκπαιδεύεται για να καταστεί θεραπευτής αλλά η ιδιότητά του περνά μέσα από την εμπειρία του θανάτου η οποία του παρέχει και το «χάρισμα» το οποίο δεν αποκτάται με άλλο τρόπο.

     Ο Σαμάνος δεν αμείβεται με χρήματα σε καμία περίπτωση , δεν εισπράττει χρήματα για καμία από τις υπηρεσίες που προσφέρει διότι άλλως χάνει την εύνοια του πνεύματος (Τέγκερ) με το οποίο συνδέεται. Κι αυτός είναι όρος που τηρείται απαρεγκλίτως από όλους. Όταν κάποιος δηλώνει «Σαμάνος» και εισπράττει παραδάκι αποκαλύπτει την απατεωνίστικη "φύση" του και την ασχετοσύνη του με το «αντικείμενο».

     Όλα τούτα, βεβαίως, διδάσκονται στη Μογγολία όπου είναι και το κέντρο του Τεγκερισμού, όπου τα διδαχθήκαμε κι εμείς αφιερώνοντας χρόνο και μελέτη, αλλά, όταν η Μογγολία «πέφτει» μακρυά οι επιτήδειοι ποντάρουν στην άγνοια του Κοινού, πουλάνε ανεμπόδιστα «σαμανιστική λαμογιά» με τη …σέσουλα σε αφελείς απληροφόρητους.

     Ας δούμε όμως, σε βάθος τον Τεγκερισμό που οι άσχετοι αποκαλούν «Σαμανισμό».

     Τεγκερισμός (Tengerism) είναι η Σιβηριανή και Μογγολική λατρεία των «Πνευμάτων» (Τέγκερ), αποτελεί δε τον πυρήνα μιάς Πίστεως την οποία διακονούν οι Σαμάνοι Ιερείς της. Εξ αυτών των Ιερέων της η συγκεκριμένη Πίστη  καθιερώθηκε ως «Σαμανισμός» αντί «Τεγκερισμός» όπως θα έπρεπε να αναφέρεται σωστότερα.

    

     Έτσι, αναφερόμενοι στον «Σαμανισμό» αναφερόμεθα στην πίστη των Τεγκεριστών και στις πρακτικές των Ιερέων του Τεγκερισμού ο οποίος αποτελεί και την πραγματική ονομασία της συγκεκριμένης Πίστεως. Κάτι ανάλογο θα συνέβαινε εάν αναφερόμενοι στον Χριστιανισμό τον αποκαλούσαμε «Παπαδισμό» ή στον Εβραϊσμό τον αποκαλούσαμε «Ραβινισμό». Σε πολλές γλώσσες –και στην Ελληνική-  ήδη ο όρος «Σαμανισμός» είναι πια καθιερωμένος, αλλά δεν θα αναπαραγάγουμε κι εδώ το ίδιο λάθος.

     O Τεγκερισμός, λοιπόν, αποτελεί μια αρχέγονη πρακτική λατρείας του πατέρα  Ουρανού, της μητέρας Γης και των Προγονικών Πνευμάτων, η επικοινωνία με τα οποία αντλεί δύναμη αρωγό για τους πιστούς οι οποίοι καταφεύγουν σ’ αυτά εδώ κι 6000 χρόνια.

     Κατά τον Τεγκερισμό ολόκληρος ο Κόσμος είναι ζωντανός και κάθε τι φυσικό που τον απαρτίζει εμπεριέχει Πνεύμα! Τα ζώα, τα φυτά, τα πετρώματα, το νερό εμπεριέχουν Πνεύμα. Ως εκ τούτου, το κάθε τι φυσικό θα πρέπει να αποτελεί αντικείμενο σεβασμού, κυρίως δε η ίδια η Φύση την οποία θεοποιεί ο Τεγκερισμός σεβόμενος όλες της τις παραμέτρους. 

     Οι Τεγκεριστές πιστεύουν και σε ένα δεύτερο βασικό στοιχείο το οποίο είναι η το «μπουγιάν» (“buyan”), κάτι πολύ κοντινό προς το βραχμανικό «κάρμα», δηλαδή την ατομική ευθύνη του Ανθρώπου ως προς τις πράξεις του οι οποίες καθορίζουν την πορεία του στη ζωή.

     Το τρίτο στοιχείο που χαρακτηρίζει τον Τεγκερισμό είναι η ισορροπία η οποία πρέπει να κυριαρχεί εσωτερικώς κι εξωτερικώς του Ανθρώπου, να κυριαρχεί εντός κι εκτός του, στην ίδια την ύπαρξή του καθώς και στον περιβάλλοντα αυτόν Κόσμο. Και όταν αυτή η απαραίτητη ισορροπία διαταράσσεται (εντός ή εκτός) τότε καλείται να την αποκαταστήσει ο Σαμάνος Ιερέας.  

     Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να αναφερθούμε σε μία λανθασμένη γενίκευση η οποία έχει επικρατήσει και παραπλανά πολλούς ανθρωπολόγους σε ό,τι αφορά στην ατυχέστατη καθιέρωση του όρου «Σαμανισμός» για λαούς εκτός Σιβηρίας και Μογγολίας : Όταν οι Ρώσοι άρχισαν να κατακτούν και να εποικούν την Σιβηρία, πρωτοσυνάντησαν την λέξη «Σαμάνος» που χρησιμοποιούσαν οι τοπικοί πληθυσμοί Εβένκ (Evenk) και Μπουργιάτ (Buryat). Οι πληθυσμοί αυτοί με την λέξη «Σαμάνος» αποκαλούσαν τους πνευματικούς τους Ηγέτες. Μέσω των Ρώσων ανθρωπολόγων οι οποίοι μελετούσαν τους εκεί Σαμάνους, η λέξη «Σαμάνος» μεταδόθηκε και στους Αμερικανούς συναδέλφους τους οι οποίοι έκαναν αντίστοιχες ανθρωπολογικές μελέτες στην αμερικανική  Ήπειρο για τους εκεί αρχέγονους πληθυσμούς. Η ανάγκη εξευρέσεως ενός λεκτικού προσδιορισμού των αρχέγονων αμερικανικών πληθυσμών και το ‘προηγούμενο’ των Ρώσων ανθρωπολόγων επέφερε την σύγχυση της γενικευτικής καθιερώσεως του όρου «Σαμάνος» και για κάποιους αμερικανικούς πληθυσμούς από τους Αμερικανούς ανθρωπολόγους μέσω των οποίων επεξετάθη και σε πληθυσμούς άλλων Ηπείρων. Ο Τεγκερισμός και οι Σαμάνοι αποτελούν τοπική αποκλειστικότητα της Σιβηρίας και Μογγολίας και δεν μπορεί να γίνεται επίκλησή τους σε περιοχές εκτός αυτών, πολύ περισσότερο για την αμερικανική Ήπειρο η οποία κατοικείται από πληθώρα διαφορετικών πληθυσμών των οποίων η Παράδοση, η γλώσσα, ο τρόπος ζωής, η ενδυμασία, διαφέρουν σοβαρά. Μια τέτοια σύγχυση θεωρείται προσβλητική τόσο για τους πραγματικούς Σαμάνους της Σιβηρίας και Μογγολίας όσο και για τους Ανιμιστές της Αμερικής. Αυτή η άστοχη γενίκευση αποτελεί ένα σοβαρό λάθος το οποίο πρέπει να προσέχει οιοσδήποτε ενδιαφέρεται να προσδιορίσει ορθά τον Τεγγερισμό και τους Σαμάνους Ιερείς του.  Παλαιότερα, οι  Ρώσοι εισβολείς, ακολουθώντας τους δικούς τους γλωσσικούς  κανόνες καθιέρωσαν στην μεταξύ τους επικοινωνία την λέξη «Σάμανκα» (“Shamanka”) η οποία στα Ρωσικά προσδιορίζει την Σαμάνα (θηλυκό γένος με την προσθήκη στο τέλος –a , όπως συνηθίζεται στα Ρωσικά). Αν και η λέξη αυτή είναι καθιερωμένη στα Ρωσικά, εν τούτοις δεν αποτελεί μογγολικό παραδεκτό όρο προσφωνήσεως μιας Σαμάνας.

     Η λέξη «Σαμάνος-α» προφέρεται με παχύ το Σα- (όπως το αγγλικό ‘she’) . Δεν είναι σπάνιο ένα λάθος που συχνά ακούγεται όταν αυτό το Σα- προφέρεται λεπτό (όπως το αγγλικό ‘sun’). Το λάθος αυτό προέρχεται από κάποιους ανθρωπολόγους οι οποίοι ησχολήθησαν με μεταφράσεις κειμένων σχετικών με τον Τεγγερισμό χωρίς να αντιληφθούν ότι η γλώσσα της φυλής των Evenk (Tungus) δεν παρέχει γραπτή διάκριση της επακριβούς προφοράς της λέξεως. Επίσης ο τονισμός της είναι πάντα στην πρώτη συλλαβή, κάτι που αποτελεί κανόνα στη γλώσσα των Buryat. Μόνον εάν υπάρχει διπλό φωνήεν στην δεύτερη συλλαβή δίδεται τονική έμφαση σε αυτή. Τα α- της λέξεως «Σαμάνος» προφέρονται όπως το αγγλικό ah- και όχι ως στεγνό –α.

     Η λέξη "Σάμαν" ( "Shaman" ), από την οποία προκύπτει ο Σαμανισμός, ανήκει στην σιβηριανή Ομογλωσσία ( Tungus ) και σημαίνει το πρόσωπο εκείνο το οποίο μεταπίπτει σε μία εκστασιακή κατάσταση προκειμένου να ‘συναντήσει’ Πνεύματα που θα του συμπαρασταθούν προκειμένου να επιτύχει κάποια θεραπεία.  Κατά την διάρκεια πολλών αιώνων και στις πέντε Ηπείρους (καταχρώμενοι τον όρο προκειμένου να προσδιορίσουμε την λατρεία προς τα Πνεύματα και εφ' όσον ο όρος αυτός ισχύει μόνον εντός των ορίων της Ομογλωσσίας " Τungus")  ο Τεγκερισμός φαίνεται να έχει συντελέσει προκειμένου οι Σαμανιστές να αντλούν θεραπευτικές πληροφορίες αλλά και ψυχική δύναμη από τα ‘συνοδοιπορούντα’ προγονικά Πνεύματα, ώστε να βοηθούν την ανέλιξη του ψυχισμού των ζώντων οι οποίοι –πολλές φορές- κλυδωνίζονται ψυχικά...

     Κατά τον Τεγκερισμό, στον πυρήνα κάθε ασθενείας, κάθε προβλήματος που αφορά στους ζώντες,  υπάρχει ένα πνευματικό ζήτημα στο οποίο μπορούν να φανούν αρωγά τα προγονικά Πνεύματα. Κυρίως αυτά, αν όχι μόνον αυτά, μπορούν να επαναφέρουν την ηρεμία, την δύναμη, την ευδιαθεσία σε όποιον τα έχει χάσει. 

     Όμως, ο Τεγκερισμός δεν καταπιάνεται μόνον με τους ζώντες αλλά και με τους θανόντες αποκαθιστώντας την αιώνια γαλήνη των τελευταίων όταν αυτοί πέθαναν ταραγμένοι. Στην περίπτωση αυτή μια τελετή ψυχοπομπικού χαρακτήρος λαμβάνει χώρα  κι έτσι η ψυχή του νεκρού διεκπεραιώνεται σε τόπο αναπαύσεως!

  

     Πολλοί δυτικοί που προσπαθούν να προσεγγίσουν τον Τεγκερισμό θεωρούν τους Σαμάνους ως ένα είδος «θεραπευτών» ή «μάγων ιατρών» αλλά ο Μογγολο- Σιβηριανός Τεγκερισμός προχωρεί πολύ πιο μακρυά από αυτή την απλοϊκή θεώρηση. Άλλωστε, η Δύση έχει ένα συγγενές παράδειγμα "τεγκεριστικής" προσεγγίσεως της "λυτρώσεως" από τον Ιγνάτιο ντε Λογιόλα (1491-1556), αυτόν τον Βάσκο από την Guipuzcoa ο οποίος στις "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ" του εισάγει στο πνεύμα του "λυτρωμού" των πιστών μέσω ενός "πνευματικού οδηγού" ο οποίος θα μπορούσε να "διαλογισθεί" ή, να περιπέσει σε κατάσταση εκστάσεως. Και, όχι μόνον, η εκστασιακή κατάσταση του "λυτρωτή" απαντάται σε πολλά ακόμη σημεία της χριστιανικής λατρείας ως κατάλοιπο προτεραίων δοξασιών. 

     Στον πραγματικό Τεγκερισμό υπάρχουν πολλών κατηγοριών Σαμάνοι, όπως, «ότοσι» (“otoshi” ή κοινοί θεραπευτές), «μπάρισι» (“barishi” ή επανατάκτες οστών), «μπάριατσι» (“bariyachi” ή μαινάδες), όλοι με τον ίδιο πνευματικό και υπερβατικό προσανατολισμό. Οι Σαμάνοι δεν είναι τυχαίοι αλλά εκλεκτοί των Πνευμάτων και κλητή από αυτά κατά την στιγμή της ελεύσεώς τους στον Κόσμο όπου φθάνουν με μία επιπρόσθετη «ψυχή» την «ούντα» (“udha”) η οποία αποτελεί και την «ασπίδα προστασίας» τους κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.

     Η κυρία λειτουργία των Σαμάνων είναι η αποκατάσταση και η διατήρηση της ισορροπίας της Κοινότητος. Οι Σαμάνοι προσεύχονται, τελετουργούν, επιδίδονται σε κυνηγετική μαγεία καθώς και σε προβλέψεις. Θεραπεύουν ψυχοπνευματικές (κυρίως) ασθένειες και είναι επιφορτισμένοι με την διαφύλαξη των πολιτισμικών Παραδόσεων της Κοινότητος. Λόγω των εγνωσμένων γνώσεων και ικανοτήτων τους, οι συμβουλές τους εθεωρούντο πολύτιμες ανά τους αιώνες!

  

     Υπάρχουν τρείς κατηγορίες Σαμάνων: οι Μέλανες, οι Λευκοί οι οποίοι είναι οι αμιγώς παραδοσιακοί, καθώς επίσης και οι Κίτρινοι οι οποίοι διεμορφώθησαν μετά την εμφάνιση του Λαμαϊσμού (Θιβετανικού Βουδισμού) στην Μογγολία. 

     Πριν προχωρήσουμε στην εξέταση των κατηγοριών αυτών θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι το «μέλαν» και το «λευκό», εν προκειμένω, δεν σημαίνουν αντιστοίχως «κακό» και «καλό»! Υπάρχουν διάφορα Πνεύματα με τα οποία οι Σαμάνοι συνεργάζονται και τα οποία εγκαταβιούν στα τέσσερα σημεία του Ορίζοντος, έκαστο σημείο των οποίων έχει διαφορετικό χρώμα. Έτσι, τα προαναφερθέντα χρώματα υποδηλώνουν την διεύθυνση εκ της οποίας καθοδηγείται ο Σαμάνος, δηλαδή, την διεύθυνση απ΄ όπου τον καθοδηγούν τα Πνεύματα.

  

     Οι Μέλανες Σαμάνοι καθοδηγούνται από τον Βορρά και αποτελούν τους πολεμιστές εκείνους που μάχονται την βία με την βία, αποτελώντας τα σύμβολα της δυνάμεως και της πειθαρχίας. Είχαν το δικαίωμα αλλά και το χάρισμα της κατάρας προς τον εχθρό. Ιστορικά, οι Μέλανες Σαμάνοι διεδραμάτισαν σημαντικό ρόλο τόσο κατά τους πολέμους όσο και κατά τις ειρηνικές περιόδους. Κατά τους πολέμους ενεψύχωναν τους στρατιώτες ώστε να νικούν και τελετουργούσαν υπέρ της στρατιωτικής ευψυχίας και της τελικής Νίκης. Οι Μέλανες Σαμάνοι ήσαν ταγοί κατά την διάρκεια πολέμων διότι επηρέαζαν το αξιόμαχο του στρατεύματος. Οι ίδιοι, κατά την διάρκεια των ειρηνικών περιόδων ήσαν ικανοί σύμβουλοι των Ηγεμόνων και διηύθυναν συχνά την εξωτερική Πολιτική της χώρας κλείνοντας συμφωνίες και συνθήκες. Κατά την διάρκεια της Μεγάλης Αυτοκρατορίας των Μογγόλων όλες οι συμφωνίες επεκυρούντο με σαμανιστικές τελετουργίες. Οι Μέλανες Σαμάνοι έκαιγαν και καίνε άγρια φυτά ως σπονδές των τελετουργιών τους.

     Οι Λευκοί Σαμάνοι έλκουν την δύναμή τους από την Δύση. Κατόπιν αυτού πέμπουν τις προσευχές τους προς δυτική κατεύθυνση. Συνδέουν την δράση και την προσφορά τους με την καθημερινή ζωή των μελών της Κοινότητος και μεριμνούν, κυρίως, για την θεραπεία των ασθενούντων και την ημέρευση των εξαγριωμένων Πνευμάτων. Ασκούν το λειτούργημα του μελλοντολόγου αλλά και του ευχέτη. Δεν είχαν το δικαίωμα της κατάρας σε αντίθεση με τους Μέλανες Σαμάνους. Κατά τις ειρηνικές περιόδους ανεμειγνύοντο μόνον σε τοπικά καθήκοντα και όχι στην εξωτερική Πολιτική. Κατά τους νεώτερους χρόνους, οι Λευκοί Σαμάνοι φέρουν ισχυρές βουδιστικές επιρροές και, όπως και οι Βουδιστές, καίνε λιβάνι αντί αγρίων φυτών.

     Αποτελεί ένα λανθασμένο στερεότυπο η γενικευμένη αντίληψη ότι όλοι οι Σαμάνοι κάνουν χρήση τυμπάνου. Οι Λευκοί Σαμάνοι δεν χρησιμοποιούν τύμπανο και, αντ’ αυτού κάνουν χρήση μιάς ράβδου η οποία έχει κεφαλή δράκου και φέρει κουδούνια. Επίσης, οι Λευκοί Σαμάνοι δεν φέρουν στη κεφαλή τους κάλυμμα με αναπαραστάσεις κεράτων ελαφιού όπως οι Μέλανες Σαμάνοι αλλά ένα πιλίδιο που ονομάζεται «νέμερτζε» (“nemerge”).

     O Λαμαϊσμός, δηλαδή, ο Θιβετανικός Βουδισμός, υπήρξε η κυρία αιτία της συρρικνώσεως του αριθμού των Λευκών Σαμάνων όταν μεταξύ του 17ου και 19ου αιώνος η παράδοση των Λευκών Σαμάνων των φυλών Κχάλκα (Khalka) και Μπάργκα (Barga) υπέστη σοβαρές προσβολές. Οι Λαμαϊστές, κατ΄ αυτήν την χρονική περίοδο, διαιρούν τους Σαμάνους σε δύο κατηγορίες : σε Μέλανες και σε Κίτρινους. Σύμφωνα με την διαίρεση στην οποία προέβησαν οι Λαμαϊστές, οι Μέλανες Σαμάνοι θα ήσαν οι φορείς της αρχέγονης Τεγγεριστικής Παραδόσεως ενώ οι Κίτρινοι Σαμάνοι θα ήσαν υποτελείς των Λάμα ιερέων υπακούοντας στον ρόλο του εξυπηρετητή και υφισταμένου τους. Προ αυτής της διαιρέσεως, οι μεν Μέλανες Σαμάνοι ηρνήθησαν  να συνεργασθούν με τους Λαμαϊστές και να αποδεχθούν την κυριαρχία και τον ρόλο της νέας θρησκείας. Αντιθέτως, οι μέχρι τότε Λευκοί Σαμάνοι διεσπάσθησαν και  όσοι από αυτούς απεδέχθησαν την εξουσία των βουδιστικών θρησκευτικών αρχών απετέλεσαν το ‘σώμα’ των Κίτρινων Σαμάνων, ενώ υπήρξαν και πολλοί πρώην Λευκοί Σαμάνοι οι οποίοι περιθωριοποιήθησαν αρνούμενοι να υπαχθούν στους Λάμα. Έτσι, κατά τους δύο προαναφερθέντες αιώνες, παρετηρήθη ανάμειξη Μελανών και Λευκών Σαμάνων με μόνη διαφοροποιημένη κατηγορία εκείνη των Κίτρινων Σαμάνων.

     Έτσι είχε η κατάσταση τότε, σε όλες τις περιοχές τις οποίες εξουσίαζαν οι Λαμαϊστές!

  

     Ευτυχώς, στις βορειοδυτικές περιοχές όπως το Ντάρχαντ (Darhad) και το Ουρίναχάι (Urinahai) όπου οι κάτοικοι διατηρούσαν στενή επαφή και αλληλεγγύη με τους σιβηρικούς λαούς όπως οι Τούβανς (Tuvans) και οι Μπούργιατς (Buryats), η τεγγερική παράδοση κατάφερε να διατηρηθεί αυθεντική.

      Ο κομμουνισμός, αφ’ ενός ‘φρέναρε’ τις ωμότητες που διέπρατταν οι Βουδιστές εις βάρος των Τεγγεριστών και των Σαμάνων Ιερέων τους, αφ΄ ετέρου δε, δεν απέτρεψε την διάπραξη νέων, πολλαπλών, εγκλημάτων εις βάρος τόσο του Μογγολικού λαού όσο και κατά της Παραδόσεως αλλά και θρησκευτικής Πίστεώς του.

     Η κατάρρευση, σε παγκόσμια κλίμακα, του κομμουνισμού απήλλαξε και την Μογγολία από αυτό το εγκληματικό σύστημα και επέτρεψε την εκ νέου ενδυνάμωση του Τεγγερισμού και την απρόσκοπτη λειτουργία των Σαμάνων Ιερέων του. Έτσι επανενεφανίσθη το ‘σώμα’ των Λευκών Σαμάνων.

     Η εξέλιξη ενός ατόμου σε Σαμάνο αποτελεί, ταυτοχρόνως, ευλογία και κατάρα! Τα Πνεύματα επιλέγουν τους Σαμάνους κατά την στιγμή της γεννήσεως αλλά πολύ αργότερα, μετά την εφηβεία του, ένα επιλεγμένο άτομο δέχεται το φυσικό «χρίσμα» του Σαμάνου. Αυτό το φυσικό «χρίσμα» το οποίο τα ίδια τα Πνεύματα δίδουν, αποτελεί και το σημείο αναγεννήσεως του Σαμάνου σε μία νέα ύπαρξη. Η απόδοση του χρίσματος παρουσιάζεται με δύο τρόπους : είτε με νόσηση, είτε με φώτιση.

     Όταν το χρίσμα αποδίδεται με νόσηση ο Σαμάνος αγγίζει τα όρια του θανάτου και αυτή η εμπειρία είναι εξαιρετικά τραυματική. Κατά την διάρκεια αυτής της νοσήσεως ο μέλλων Σαμάνος υποφέρει σωματικά και πνευματικά. Μαζύ με τον μέλλοντα  Σαμάνο τα Πνεύματα συνεγείρουν και τον τοπικό, ήδη Σαμάνο Ιερέα προκειμένου να θεραπεύσει τον νοσούντα και να τον «υιοθετήσει» ως μαθητή του. Βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε σοβαρά νοσών είναι και μέλλων Σαμάνος αλλά μια τέτοια εμπειρία οιωνίζει πιθανότητα. Αυτή η προϋπόθεση (στα Μογγολικά ονομάζεται «μπούτουρ», “butur”, δηλαδή «κουκούλι») θα πρέπει να αναγνωρισθεί ως θετικός «οιωνός» εξελίξεως σε Σαμάνο και από έναν γεροντότερο Σαμάνο Ιερέα προκειμένου ο νοσήσας να εξελιχθεί και αυτός σε Σαμάνο.

     Ο δεύτερος τρόπος εισδοχής του νέου στην ‘οικογένεια’ των Σαμάνων, η φώτιση, εμφανίζεται με λάμψη πολλών μορφών αλλά και πάλι αυτό δεν σημαίνει ότι ο δεχόμενος την λάμψη θα γίνει απαραιτήτως Σαμάνος. Και πάλι θα χρειασθεί η διάγνωση από έναν γεροντότερο Σαμάνο και η «υιοθεσία», από αυτόν, του νεωτέρου προς μαθητεία.

     Η μαθητεία του Σαμάνου στην πραγματικότητα διαρκεί εφ’ όρου ζωής.  Σε όλη την ζωή του ο Σαμάνος ενισχύει και εμπεδώνει την αυτοπειθαρχία  και την πρακτική του. Υπάρχουν εννέα επίπεδα (βαθμίδες) που πρέπει να διαβεί. Τα επίπεδα αυτά αντιπροσωπεύουν τους εννέα κλάδους του δένδρου της ζωής. Κάθε επίπεδο ξεκινά με μία αντίστοιχη μύηση η οποία καλείται «σάναρ» (“shanar”). Επειδή κάθε επίπεδο απαιτεί ολοένα και περισσότερα από τον μυούμενο, λίγοι Σαμάνοι φθάνουν στο ένατο επίπεδο.

     Σήμερα λειτουργούν κάποια κέντρα παρακολουθήσεως των Σαμάνων προκειμένου να διατηρούνται οι αρχέγονες Παραδόσεις. Τα κέντρα αυτά είναι εγκαταστημένα στην Μογγολία, στη Μπουργιάτια (Buryatia) και στην Τούβα (Tuva) και τηρούν μητρώα Σαμάνων οι οποίοι υπηρετούν τις Παραδόσεις των ιθαγενών πληθυσμών της Σιβηρίας. Αντιθέτως, στην αμερικανική ήπειρο όπου δεν λειτουργούν αντίστοιχα κέντρα, έχει εκφυλισθεί η Ινδιάνικη Παράδοση και καθένας μπορεί να ισχυρισθεί παραπλανητικώς ότι την εκπροσωπεί.

     Ένας Σαμάνος είναι υποχρεωμένος να ασκεί τα καθήκοντά του συνεχώς όποτε του ζητηθεί, τούτο δε σημαίνει ότι, εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί να ασκεί κάποιο επάγγελμα. Ο περιορισμός αυτός υπαγορεύει την αναγκαιότητα να αμείβεται για τις υπηρεσίες που παρέχει προκειμένου να επιβιώσει. Η αμοιβή αυτή, όμως, δεν έχει τον χαρακτήρα της επιβολής ενός «τιμολογίου υπηρεσιών» σε χρήμα, αλλά, την προσφορά σε αυτόν είδους όπως δέρματα, κρέας προερχόμενο από σφάγια θυσιών, τσάι ή φτερά αετών. O Σαμάνος, προκειμένου να έχει την βοήθεια των Πνευμάτων, υπεδείκνυε στον ενδιαφερόμενο που διατηρούσε κοπάδι την θυσία συγκεκριμένων ζώων και, ο τελευταίος, αφού τα θυσίαζε, έδινε τα δέρματα και το κρέας τους στον τελετουργό Σαμάνο. Επίσης, στον Σαμάνο, ο ίδιος ενδιαφερόμενος, μπορούσε να προσφέρει και ποσότητες υφάσματος ή άλλων αγαθών ως ένδειξη ευγνωμοσύνης και εξευμενισμού των Πνευμάτων. Επιστεύετο και πιστεύεται ακόμη και σήμερα ότι χωρίς παρόμοιες προσφορές, τα Πνεύματα εγκαταλείπουν και τον Σαμάνο και την Κοινότητα που τα χρειάζεται. Στην περίπτωση της διαβιώσεως σε αστικό κέντρο όπου ο προσκαλών τον Σαμάνο δεν διαθέτει κοπάδια, ακολουθείται και πάλι ένας τρόπος αμοιβής και ευχαριστίας των Πνευμάτων. Σε μια τέτοια περίπτωση, είτε προσφέρονται στον Σαμάνο τα χρειώδη για την τελετή (όπως φιάλες βότκα προκειμένου να κάνει «άρσααν», “arshaan”) και τα χρήματα της μετακινήσεώς του, είτε μεταξωτά τελετουργικά μανδήλια «κχάντακ» (“khadag”), είτε διάφορα άλλα δώρα, όλα προοριζόμενα να ευχαριστήσουν τα Πνεύματα και όχι τον ίδιο τον Σαμάνο για τον οποίο θεωρείται αντιδεοντολογικό να καθορίσει αμοιβές για τις υπηρεσίες που παρέχει ή κόστος συμμετοχής προς όσους παρακολουθήσουν τις τελετές που οργανώνει!

     Στην σημερινή Δύση καθώς οι κάτοικοί της αναζητούν διαρκώς εναλλακτικούς τρόπους θεραπείας, ο Τεγκερισμός κερδίζει και πάλι έδαφος και οι αρχέγονες πρακτικές παραπέμπουν ολοένα και πιο έντονα στο …Μέλλον!

     Ειδικώς στην Αφρική, σήμερα, η εκεί αντίστοιχη του Τεγκερισμού Πίστη (Ανιμισμός), κατέχει κυρίαρχη θέση στο σύστημα υγείας και οι ασκούντες την πρακτική της θεωρούνται ως ισότιμοι θεραπευτές, εντεταγμένοι στο ‘σώμα’ των αναγνωρισμένων ιατρών. Μόνον στην περιοχή της Νοτίου Αφρικής, λειτουργούν περίπου 200.000 Ανιμιστές θεραπευτές φροντίζοντας το 80% του συνολικού πληθυσμού της χώρας όπως ακριβώς χιλιάδες χρόνια πριν.

     Ο σιβηριανός Τεγκερισμός αποδεικνύεται και πάλι ικανός να ξαναχαρίσει στον Άνθρωπο την χαμένη του ισορροπία και αρμονία μέσα στη μητέρα Φύση επανασυνδέοντας ζώντες και θανόντες μέσω της πνευματικής ατραπού.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

     Δυστυχώς, η γεωγραφική απομόνωση, το ολιγάριθμο και η δυσκολότατη γλώσσα του Μογγολικού λαού με επιβαρυντικό στοιχείο την αγροτο-κτηνοτροφική του, βασική, ενασχόληση, στερούν τον κόσμο μιας βιβλιογραφίας την οποία οι Μογγόλοι, εν εναντία περιπτώσει και ως "καθ΄ ύλην αρμόδιοι", θα μπορούσαν να είχαν προσφέρει.

     Έτσι, σήμερα, στο διεθνές βιβλιεμπόριο κυριαρχεί μία παραφιλολογία περί "Σαμανισμού" η οποία ελάχιστα απέχει από την παραμυθολογία που συμπληρώνει την εκμετάλλευση του αντικειμένου από τους επιτήδειους και στον τομέα των εκδόσεων.

     Σημαντική εξαίρεση το βιβλίο "MONGOLIAN SHAMANISM" των Καθηγ. Purev Otgony και Purvee Gurbadaryn, το οποίο εκδόθηκε στο Ulaanbaatar, το 2007 και είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Γενάρχη Chinggis Haan και στα 800 χρόνια από την ίδρυση του κράτους της Μογγολίας. Στις τελευταίες σελίδες αυτού του μνημειώδους βιβλίου θα δούμε αρκετά παραρτήματα με ζωτικά για τον Τεγκερισμό θέματα αλλά και βιβλιογραφία στα Μογγολικά και στα Ρωσικά για το θέμα, καθώς και πληροφορίες για τα κέντρα στη Μογγολία τα οποία καλλιεργούν αυτή την σιβηριανή προσέγγιση.

     Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" σε συνεργασία με την Κοιν.Σ.Επ. "Ευρασιατική Ατραπός" [Eurasian Path] συνδιοργανώνουν μία ειδική ενημερωτική ημερίδα για την ευρύτερη πληροφόρηση περί της απάτης πολλών δήθεν "εναλλακτικών" που δεν είναι παρά ..."σκάρτα ανταλλακτικά" που γεμίζουν τις τσέπες αετονύχηδων σε βάρος ενός Κοινού το οποίο και αφελές είναι και απληροφόρητο επιμένει να παραμένει. Σ' αυτή την ενημερωτική ημερίδα θα γίνει αναφορά σε κάποιες δήθεν "εναλλακτικές" προσεγγίσεις οι οποίες γίνονται "μόδα" εξαπατώντας όσους τις ακολουθούν ώστε οι ενδιαφερόμενοι να αποφεύγουν την θυματοποίησή τους και ο πράγματι αποτελεσματικό χώρος των εναλλακτικών προσεγγίσεων να παραμένει, κατά το δυνατόν, καθαρός. Σχετική ανακοίνωση θα υπάρξει σύντομα.

ΤΗΡΟΥΜΕΝΩΝ 

ΤΩΝ, 

ΦΥΣΙΟΚΕΝΤΡΙΚΩΣ, 

ΙΕΡΑΡΧΗΜΕΝΩΝ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΩΝ

     Η καταστρατήγηση των φυσικών νόμων είναι το ασφαλέστερο μονοπάτι που άγει στον υπαρξιακό αφανισμό και στην αποτυχία κάθε εγχειρήματος. Το ίδιο και η περιφρόνηση των, φυσιοκεντρικώς, ιεραρχημένων προτεραιοτήτων. Διαπράττοντας αυτά τα δύο εγκλήματα καθοσιώσεως, οι μεταπολεμικές δυτικές κοινωνίες υπομένουν, πλέον, το υπαρξιακό τους «ναδίρ» φθίνουσες οσημέραι.

      Στις πολεμικές τέχνες και, ιδιαιτέρως, σ΄ αυτές όπου το «πυρ» συνδυάζεται με την κίνηση ένας στοιχειώδης διανοητικός …ακτιβισμός απαιτεί την έγκαιρη και πλήρη στάθμιση και των φυσικών νόμων αλλά και αυτή των, φυσιοκεντρικώς, ιεραρχημένων προτεραιοτήτων ώστε να επιτευχθεί το προσδοκώμενο αποτέλεσμα.

     Στη Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» η, σχεδόν διαλογιστική, υπερβατικότητα που απαιτεί η ασφάλεια διαχειρίσεως του εφιπποτοξοτικού «αντικειμένου» μας, υποχρεώνει όλους όσους εμπλεκόμεθα με την εκπαίδευση  μαθητών, να σταθμίζουμε τάχιστα και αμφιθεατρικώς τους, κατά περίπτωση αφορώντες φυσικούς νόμους και αφορώσες, φυσιοκεντρικώς, ιεραρχημένες προτεραιότητες ακόμη και εάν ο χρόνος είναι απαγορευτικός, ακόμη και εάν το αναφυόμενο προπονητικό «πλαίσιο» είναι πολυσύνθετο και μακράν της ...«πεπατημένης».

     Και, βεβαίως, "εν αρχή ην..." η εμπέδωση της ισορροπιστικής ενσυναισθήσεως με μία ενισχυτική διαδικασία-"αυγό του ...Κολόμβου", τρέχοντας αμφίκυκλα επάνω στο κεκλιμένο έδαφος το στρωμένο με ξερές πευκοβελόνες και με άνυσμα που περνά σύρριζα από κλαριά τα οποία εάν δεν προσέξεις... 

     Αυτή η Προπόνηση Ενστικτώδους Τοξοβολίας προσδιορίστηκε ελάχιστην ώρα προ της διεξαγωγής της ως «έκτακτη», κατόπιν προσωπικών επιθυμιών των μετασχόντων και, όπως είναι δεδομένο στην Ομάδα των «Ελλήνων Κενταύρων» όταν διατυπώνεται παρόμοια επιθυμία από τον οιονδήποτε, κατά κανόνα, δεν μένει ανικανοποίητη.

     Έτσι, η σχεδίαση της Προπονήσεως έγινε επί τη βάσει δύο μαθητών εντελώς διαφορετικών χαρακτηροδομών και διαφορετικού επιπέδου δεξιοτήτων ως προς το τοξευτικό αντικείμενο και την εν γένει κινησιολογία, σε έδαφος φυσικό και αντίξοο, με ασκησιολόγιο που θα έπρεπε να παρέχει προσδοκία μέγιστης ωφελιμότητος για τους προπονουμένους.

     Κι αυτή η "πρόκληση" αντιμετωπίσθηκε κατά πως έπρεπε, τηρουμένων όλων των κανόνων τους οποίους ακολουθεί επί 12 χρόνια μια Ομάδα που σέβεται την αποστολή της.

     Η προ-ενημέρωση των προπονουμένων και η προθερμαντική διαδικασία, στην αρχή, ήσαν τα καθιερωμένα "βήματα" τα οποία ο Προπονητής και οι προπονούμενοι τηρούν απαρεγκλίτως. 

     Ακολούθησε η "κατάδειξη" του "πεδίου" ασκήσεως που δεν ήταν άλλο από ένα πεσμένο δένδρο, αποτέλεσμα της ανθρώπινης ολιγωρίας η οποία περιεφρόνησε φυσιοκεντρικώς, ιεραρχημένες προτεραιότητες, ακυρώνοντας και αυτόν τον φωτοτροπισμό του φυσικού πλάσματος με ολέθριο αποτέλεσμα. 

     Η εξοικείωση των προπονουμένων με το "πεδίο" τους ξέφνιασε. Κάποια πράγματα τα οποία "δείχνουν" εύκολα, κάθε άλλο παρά είναι... Και αυτά που μας ξεγελάνε είναι πολλά, κάτι το οποίο ο Πολεμιστής μαθαίνει να κατανοεί και, σιγά-σιγά να μην αιφνιδιάζεται.. Ειδικώς, το συγκεκριμένο "πεδίο" με το έπαρμα ενός κομμένου κλάδου στη μέση της διαδρομής, παρουσίαζε ακόμη μία μεγαλύτερη δυσκολία για την ισορροπία και την ορθοπεδική ακεραιότητα των προπονουμένων.

     Τηρουμένου του κανόνος της βαθμιαίας προοδευτικότητος δυσκολίας, αυτή η έκτακτη Προπόνηση ξεκίνησε από εκεί όπου οι "άλλοι" ...δεν φτάνουν ποτέ. Σχήμα ...οξύμωρο, αλλά πραγματικότητα και όχι μόνον για την παρούσα Προπόνηση... Εν προκειμένω, η Προπόνηση ξεκίνησε από στάση με εκτινάξεις και τοξευτικές εφορμήσεις εκ των άνω επί στόχου σε απόσταση πέντε μέτρων, ενώ ο βάλλων βρίσκεται στη κορυφή της τροχιάς του.

     Μετά τα πρώτα μέτρια αποτελέσματα η τελειότητα επετεύχθη ώστε το πρόγραμμα να προχωρήσει στην επόμενη άσκηση η οποία ήταν η τόξευση με αντίθετα χέρια.

     Ωστόσο, πολλές ενδιάμεσες ασκήσεις ήσσονος δυσκολίας μεσολαβούν, ώστε ο προπονούμενος να χαλαρώνει και να απολαμβάνει το αποτέλεσμα.

     Πάρθιες τοξεύσεις πάντοτε συμπεριλαμβάνονται στο πρόγραμμά μας όπως επίσης και ασκήσεις που ενισχύουν τον συντονισμό και την χειριστική αποτελεσματικότητα.

     Τελευταία άσκηση του κυρίως προγράμματος, μία εφαρμογή από την Ιστορία της πολεμικής Τοξοβολίας, όταν οι Τοξότες που προστάτευαν οχυρωματικούς πύργους ήσαν αναγκασμένοι να τοξεύουν από επάλξεις χαμηλού ύψους κατά προσεγγιζόντων εισβολέων. 

     Υπό πραγματικές συνθήκες, σε τούτα τα μεσοθωράκια διάκενα [Aγγλ.: Crenels] των επάλξεων ετοποθετούντο όσο το δυνατόν περισσότεροι Τοξότες ώστε να διασφαλίζεται η μεγαλύτερη δυνατή ισχύς "πυρός" και η στάση ήταν πάντοτε "ξαπλωτή" ώστε οι αμύντορες να μην εκτίθενται στα εχθρικά "πυρά", όπως εάν ήσαν όρθιοι ή γονυπετείς. βεβαίως, στη περίπτωσή μας, οι "αμύντορες" ήσαν μόνον δύο, αλλά σε προηγούμενες Προπονήσεις μας έχουμε παρατάξει κατά γης πολύ περισσότερους προπονουμένους.

     Η άσκηση αυτή η οποία αναπαριστά τις επικινδυνότητες και δυσκολίες μιας ιστορικής "πτυχής" της παγκόσμιας Τοξοβολίας, διακυβεύει ακόμη και την ακεραιότητα των Τοξοτών, λόγος για τον οποίο, εν προκειμένω, προτιμήθηκε η συγκεκριμένη διάταξη ώστε ο διακυβεύων να είναι χειριστικώς εμπειρότερος του διακυβευομένου. Εδώ, δεν θέλει και πολύ να βγει το μάτι του υποκειμένου Τοξότη από το κέρας του Τόξου ή την αιχμή του βέλους του υπερκειμένου Τοξότη.

     Δυσκολότατη η άσκηση, όπως διεπίστωσαν και οι προπονούμενοι, εν τούτοις, διεξήχθη και αυτή με επιτυχία πριν οι δύο Γεώργιοι ολοκληρώσουν την σημερινή ημερίδα με τοξεύσεις επί μεγάλων αποστάσεων.

     Η καταστρατήγηση των φυσικών νόμων είναι το ασφαλέστερο μονοπάτι που άγει στον υπαρξιακό αφανισμό και στην αποτυχία κάθε εγχειρήματος. Το ίδιο και η περιφρόνηση των, φυσιοκεντρικώς, ιεραρχημένων προτεραιοτήτων. Κι αυτό είναι κάτι το οποίο ουδέποτε συμβαίνει στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" όπου η ασφάλεια και η ωφέλεια των Μελών της είναι οι άξονες λειτουργίας της παρά πάσα δυσκολία.

     

«GALEA TRAVEL»

Ο ΝΕΟΣ ΜΑΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ

     Ο κύκλος των ποιοτικών Συνεργατών των «Ελλήνων Κενταύρων» διευρύνθηκε κατά έναν, ύστερα από την ευγενή πρόταση συνεργασίας του ταξιδιωτικού γραφείου «GALEA TRAVEL» το οποίο ειδικεύεται σε ταξίδια ‘Πολιτισμού και Δράσης’ όπως δηλώνει στην ‘ταυτότητά’ του.

     Οι «Έλληνες Κένταυροι» ευχαριστούμε τον νέο Συνεργάτη μας «GALEA TRAVEL» και τον καλωσορίζουμε στις δραστηριότητές μας, ευτυχείς διότι, πλέον, και τα δικά μας Μέλη θα μπορούν να έχουν το «δικό μας» ταξιδιωτικό γραφείο που θα μας εξασφαλίζει την καλύτερη οργάνωση κάθε ‘αποδράσεώς’ μας.

ΑΝΑΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΛΩΣΙΕΣ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Ένα "πείραμα", η τελευταία Προπόνηση των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας": Η συνδυαστική διδασκαλία δύο διαφορετικών Σχολών με ασκήσεις στατικές και κινητικές και μία προθέρμανση με ασκήσεις Wing Chun και Αikido που δίνουν έμφαση στους ώμους και στη πλάτη.

     Στάσεις της Ιαπωνικής Τοξοβολίας, οπλίσεις  και τοξεύσεις ανάμεσα από τις πυκνές φυλλωσιές που κατακλύζουν τον ωραίο χώρο των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας", αναπηδητικές βολές  και ...όχι μόνον... . 

     Η ποιοτική μουσική που αποτελεί  και το "χαλί" της καθημερινότητος των Κερκυραίων "μπήκε" και στην Προπόνηση των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" μετά από μία εύστοχη επιλογή ρεπερτορίου του συν-επικεφαλής του Παρατήματος Χριστόφορου Κασφίκη, συνοδεύοντας τις τοξεύσεις των Συνασκουμένων.

     Η Προπόνηση ολοκληρώθηκε με ασκήσεις αναπνοής αποθερμαντικού χαρακτήρος και πάλι σε ιαπωνικό "κάθισμα".

          Τα Επτάνησα διεκδικούν το δικαίωμά τους στον Πολιτισμό και η φύση του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" ενισχύεται από το πνεύμα της μητρικής Ομάδος ώστε να κατακτάται για όλα τα Μέλη του, σε κάθε συνάσκηση, το υψηλό ποιλιτισμικό επίπεδο που χαρακτηρίζει τους Έλληνες.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΤΥΦΛΩΝ ΤΟΞΟΤΩΝ

ΤΩΝ

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Στο καταπράσινο προαύλιο της παλιάς παραδοσιακής ταβέρνας της Καλαμάτας "Η ΚΡΗΝΗ" διεξήχθη η τελευταία εκπαιδευτική ημερίδα της Σχολής Τυφλών του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας".

     Με την σοφή προνοητικότητα που τον διακρίνει, ο Αρχηγός του Παραρτήματος Αθανάσιος Ψωρομύτης, ανέθεσε αυτή την ημερίδα στα δύο Μέλη του Παραρτήματός του, Χρύσανθο Δρίτσα, ιδιοκτήτη του χώρου ο οποίος τον προσφέρει ευγενώς για τις δραστηριότητες της Ομάδος και στην Ιωάννα Μητροπούλου.

     Το ασκησιολόγιο που εφαρμόσθηκε δεν είχε τίποτε λιγότερο από ό,τι περιλαμβάνει ένα αντίστοιχο για την εκπαίδευση τοξοτών με κανονική όραση και περιείχε ακόμη και πάρθιες τοξεύσεις [προς τα πίσω] για τις οποίες το οπτικοακουστικό υλικό της ημερίδος "αποφαίνεται" άριστα.

     Οι δύο επικεφαλής ακολούθησαν την "φιλοσοφία" διδασκαλίας η οποία έχει ωριμάσει στη μοναδική αυτή Σχολή, η οποία λειτουργεί για τρίτο χρόνο και έχει, ήδη, αναγνωρισθεί και προβληθεί διεθνώς από το μεγαλύτερο, στο είδος, ξένο περιοδικό.

     Με ιδιαίτερη επιμέλεια διδασκαλίας, οι δύο επικεφαλής της ημερίδος Συνασκούμενοι, Χρύσανθος Δρίτσας και Ιωάννα Μητροπούλου, όχι μόνον διεκπεραίωσαν άψογα τα απαιτητικότατα καθήκοντά τους αλλά και συνεισέφεραν στο όλο πρόγραμμα της εκπαιδεύσεως τυφλών τοξοτών της, παγκοσμίως, μοναδικής αυτής Σχολής, πολύτιμα συμπεράσματα με το περιεχόμενο των δύο αναλυτικών αναφορών τους προς τον Αρχηγό του Παραρτήματος.

     Αποτελεί ιδιαίτερη Τιμή η λειτουργία της Σχολής Τυφλών Τοξοτών του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" όχι μόνον για την Καλαμάτα και την Ελλάδα, αλλά και για ολόκληρο τον Κόσμο, αφού παραμένει η μόνη στο είδος της και φωτεινός "φάρος" για την ανάπτυξη ουσιαστικής έρευνας η οποία, μέσω της Τοξοβολίας, μπορεί να συνδράμει στην ανάπτυξη του ενστίκτου των τυφλών συνανθρώπων μας των οποίων η καθημερινότητα έχει ιδιαίτερην ανάγκη.