Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ

17/ΧΙΙ/2016

     Με παγωμένα τα χέρια από τους 4C στο ορεινό τοπίο αλλά τις καρδιές πολύ ζεστές όπως αυτές των Κενταύρων, υποδεχτήκαμε τα δύο αγαπημένα αδέλφια της Ομάδος μας που επέστρεψαν μετά την εκπλήρωση της στρατιωτικής θητείας τους στο ...σπίτι μας!

     Ο αγαπημένος Αρχηγός της Ομάδος μας, ο Κωνσταντίνος και ο αγαπημένος μας Εκπαιδευτής υπό επίβλεψη Μάριος, από σήμερα θα είναι κοντά μας και οι ευγενείς παρουσίες τους θα μας θυμίζουν ότι ακόμη και μέσα στο σημερινό κοινωνικό "καταχείμωνο" εξακολουθούν να υπάρχουν Έλληνες με Αξίες, αυθεντικοί "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"!

     Ο Αρχηγός της Ομάδος Κωνσταντίνος, ο απερχόμενος μέχρι σήμερα αναπληρωτής Αρχηγός Μηνάς, ο Εκπαιδευτής υπό επίβλεψη Μάριος, η ψυχή της Ομάδος, ή, το ...think tank Ακάδημος και ο Ιδρυτής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" σήμερα βίωσαν μία από τις πιο "ζεστές"μέρες μέσα στο παγωμένο δεκεμβριανό τοπίο.

     Μέγας νικητής ο παραδίδων την αρχηγία της Ομάδος Μηνάς, ο οποίος κράτησε το "πηδάλιό" της με απόλυτην επιτυχία όσο ο Κωνσταντίνος υπηρετούσε τη στρατιωτική θητεία του!

     Ο Μηνάς μας αποχαιρέτησε ως αναπληρωτής Αρχηγός τους Συνασκουμένους και επανέρχεται στα καθήκοντά του ως Εκπαιδευτή και Βοηθός Αρχηγού, όπως ήδη τον όρισε ο Αρχηγός της Ομάδος.

     Ο Αρχηγός Ομάδος, ο Κωνσταντίνος μας χαιρέτησε τους Συνασκουμένους στη Γραμμή Βολής και όρισε ως Βοηθούς του, εκτός από τον Μηνά, τον Εφιπποτοξότη Μάριο και τον Συνασκούμενο Γεώργιο Μυλωνόπουλο αφήνοντάς μας να εννοήσουμε ότι τα ...σχέδια που έχει εκπονήσει για την Ομάδα κατά την διάρκεια της στρατιωτικής του ...αδρανείας χρειάζονται αρκετά χέρια για την υλοποίησή τους.

     Με περίσσεια αυτοπεποιθήσεως, με την απολυτότητα του Ηγέτη αλλά και τις ικανότητες του Πολεμιστή, ο Κωνσταντίνος έκανε την πρώτη μετα-στρατιωτική του παρουσία στην Ομάδα μας σφραγίζοντας την επάνοδό του με τη βεβαιότητα ότι αναλαμβάνει το πηδάλιο χωρίς ...ταλαντώσεις! Κι αυτό είναι το ζητούμενο, όχι μόνον της ηγεσίας στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" αλλά οπουδήποτε η ηγεσία τίθεται ως αναγκαιότητα. Δεν άφησε καμία αμφιβολία ότι θα καθιερώσει το μαστίγιο οπουδήποτε, εκτός Ίππων, χρειασθεί και ο Ιδρυτής της Ομάδος μάλλον ένοιωσε ταπεινό κατηχητόπουλο μπροστά του και ο νοών ...νοείτω! 

     Κράμα ελληνικής αριστοκρατικότητος και μαγυάρικης μαχητικότητος ο Εφιπποτοξότης Μάριος μίλησε κι αυτός στους Συνασκουμένους της Γραμμής Βολής κι εδώ τα πράγματα σοβάρεψαν ακόμη περισσότερο διότι, πίσω από το ευγενέστατο χαμόγελό του ο Εκπαιδευτής μας υπό επίβλεψη τόνισε το πόσο σημαντική είναι η αξιακή αριστεία στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ"!

     «Εἶς ἐμοὶ μύριοι, ἐὰν ἄριστος ἦι» μας τόνισε ο αγαπημένος μας Μάριος και εννοούσε πολλά και σημαντικά με μία τόση δε φράση των Προγόνων μας. Και το ίδιο βράδυ, μετά την Προπόνηση θα καταλαβαίναμε το τι εννοούσε όταν συσκεφθήκαμε στην έδρα της Εταιρείας...

     Ως Αρχηγός Βολής, σήμερα, ο Κωνσταντίνος μας, φάνηκε ότι είχε οργανώσει το ασκησιολόγιο της ημέρας και κουβάλησε, μάλιστα, διακριτικά στο σάκο του τους ιπτάμενους στόχους.

     Ωστόσο, πριν και κατά την διάρκεια της Προπονήσεως, ο Κωνσταντίνος δεν παρέλειπε να παρεμβαίνει συμβάλλοντας στη βελτίωση των Συνασκουμένων του, δείχνοντας ότι η προσωρινή απομάκρυνσή του από την Ομάδα δε τον απεμάκρυνε καθόλου από την ομαδική μας ψυχολογία και τον αλτρουισμό ο οποίος μας χαρακτηρίζει.

     Υποδειγματική η έναρξη της Προπονήσεως με μία σιωπηρή προθερμαντική διαδικασία όπως ισχύει πάντοτε στις ανάλογες δράσεις μας.

     Το κυρίως σώμα των Συνασκουμένων στη κεντρική Γραμμή Βολής, λειτούργησε υπό τις εντολές του Κωνσταντίνου απολύτως στρατιωτικά με ρυθμούς ...Κέντρου Νεοσυλλέκτων.

     Λίγο πιο πέρα, υπό την καθοδήγηση του Συνασκουμένου Γεωργίου, οι νεοεισερχόμενοι είχαν την πρώτη επαφή τους με το Τόξο, τα βέλη και τον στόχο σε μία κατ'  ιδίαν συνάσκηση.

     Υπομονητικός και μεταδοτικότατος, ο Γεώργιος γρήγορα ενέταξε τους νεοεισερχομένους στο κυρίως σώμα και η Προπόνηση συνεχίσθηκε κατά τρόπο ενιαίο, λες και οι πρωτοείσακτοι ήσαν τόσο "παλιοί" όσο κι οι υπόλοιποι.

     Λίγες οι σημερινές ασκήσεις αλλά πολύ ωφέλιμες και με το ζωηρό ρυθμό που τους έδωσε ο Κωνσταντίνος κράτησαν και το ενδιαφέρον αλλά και τη θερμοκρασία των Συνασκουμένων αρκετά ...υψηλά.

     Παρά τα ξυλιασμένα δάχτυλα και τις κοκκινισμένες μύτες οι Συνασκούμενοι, όπως ο Ακάδημος, κατάφεραν τα προσωπικά τους ρεκόρ ακόμη και στους ιπτάμενους στόχους.

     Ο Κωνσταντίνος μας, τρέχοντας ...έτρεξε την Ομάδα, με το ίδιο ακριβώς τρέξιμο (όπως και ο Μάριος και ο Μηνάς μας) που κατάφερε σε ελάχιστο χρόνο να ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του, να διαπιστευθεί και να αναλάβει και την αρχηγία της Ομάδος η οποία, όπως ένας άλκιμος ιστορικός στρατός ο οποίος άφησε "εποχή" μέσα στο χρόνο ενεπιστεύετο στρατιές σε νεαρότατους στρατηγούς, εν αντιθέσει με την υπόλοιπη γερασμένη και αποσαθρωμένη Ευρώπη!

     Κι έτσι, κατάφεραν να τοξεύσουν με επιτυχία όπως κι οι υπόλοιποι, ακόμη κι όσοι εντάχθηκαν σήμερα στην Ομάδα μας!

     Κι έτσι, όσοι τολμηροί αψήφησαν το σημερινό δριμύτατο κρύο στο κατάφυτο τοπίο στο τέλος της Προπονήσεως της Παραδοσιακής Τοξοβολίας μάλλον ένοιωσαν ότι αυτή τελείωσε πολύ γρήγορα... Κάποια πράγματα ούτε το κρύο δε τα κάμπτει... Ο 'στρατηγός χειμώνας' για τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" δείχνει σύμμαχος.

     Η Προπόνηση Σπαθασκίας που ακολούθησε υπό την διεύθυνση του Πρωτεσίλαου, παρά το αντίξοο του εδάφους, μάλλον συνετέλεσε στην επαύξηση της "θερμάνσεως" των Συνασκουμένων.

     Και πάλι ο Πρωτεσίλαος ανέβασε το θερμόμετρο με ζωηρές ασκήσεις και, κυρίως, με την ένταση ενός μαχητικού πνεύματος στους Συνασκουμένους. Η Σπαθασκία είναι πάντα ωφέλιμη.

     Μετά τις Προπονήσεις, στη δική μας ...γιούρτα, η συζήτηση δύο θεμάτων, ενός καλού κι ενός ...καλύτερου, μας έκαναν να απολαύσουμε έναν Κωνσταντίνο κι έναν Μάριο σε μία περιωπή πραγματικών θεματοφυλάκων της Ομάδος της "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ". Κανείς δεκατάλαβε πόσο περήφανος ένοιωσε ο παριστάμενος στη συζήτηση Ιδρυτής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" απολαμβάνοντας τους δύο γνήσιους Κενταύρους να ενσαρκώνουν το "πολλώ κάρρονες". Σίγουρα το κατάλαβε ο Ακάδημος κι ευτυχώς που η Φλώρα προσπαθούσε να πείσει το Μηνά ότι μέσα στην Ομάδα δεν επιτρέπονται τα "κυριλίκια" ευγενείας... Διαφορετικά, πάλι θα έλεγαν ότι ο "παππούς" έκανε τα εγγονάκια του σα τα μούτρα του! Αυτά συμβαίνουν σε κάθε Οικογένεια και στις καλύτερες ...γιούρτες! Πόσο ευτυχισμένοι πρέπει να είμαστε με τέτοια Ελληνόπουλα κοντά μας...

ΜΑ ΠΟΙΟΣ ΠΡΟΠΟΝΕΙΤΑΙ, ΑΛΗΘΙΝΑ;

     Mία προπονητική διαδικασία, όπως και κάθε διαδικασία η οποία εμπεριέχει την προτεραιότητα της αυτοσυγκεντρώσεως, αποτελεί μία «σήραγγα» δοκιμασίας ψυχής όπου συνειδητοποιείς ότι, πρώτα απ΄ όλα, περιπίπτει σε …αχρηστία η …αναπνοή σου.

     Νοιώθεις ότι ποτέ δεν ανέπνευσες και ούτε ποτέ θα χρειασθεί να ξανα-αναπνεύσεις…

     Όσο κι αν γνωρίζεις αυτό το ενδεχόμενο κι αν κάνεις μύριες όσες προσπάθειες να το υπερβείς με επιμονή στην αναπνευστική ομαλή συνέχεια, πάντα η απουσία της διεργασίας του διαφράγματος θα σου θυμίζει ότι, ακόμη, έχεις πολύ δουλειά να κάνεις…

     Και δε μιλώ για την εφίδρωση των χειριζομένων χειρών ή για την αυχενική δυσκαμψία που υπογραμμίζουν την ένταση…

     Σήμερα, όλα τα παραπάνω υπήρξαν! Και, όχι απλώς υπήρξαν, αλλά και έγιναν εντόνως επαισθητά… Αλλά όχι στον προπονούμενο…!

     Διότι η προπόνηση αυτή, όπως και κάθε Προπόνηση δεν αφορά μόνον στον –εξωτερικώς- προπονούμενο αλλά και στον εσωτερικώς… Κυρίως σ’ αυτόν!

     Και η αναπνοή απεκατεστάθη …πανηγυρικώς, με μία έκρηξη ανακουφίσεως κατά την ολοκλήρωση της Προπονήσεως η οποία επαλήθευσε περίτρανα ότι κάθε ειλικρινής προσπάθεια στέφεται με επιτυχία… Και πάλι αυτό δεν αφορά, απλώς, στον εξωτερικώς προπονούμενο… Περιέργως!

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

11/ΧΙΙ/2016

     Παντού η Έφιππη Τοξοβολία μπορεί να προαχθεί ακόμη και σε μια επαρχιακή γωνιά της χώρας μας, αρκεί η αρχέγονη αυτή πολεμική τέχνη να είναι βαθιά ριζωμένη μέσα μας. Και στον Αρχηγό του Παραρτήματος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ" η Έφιππη Τοξοβολία είναι  όντως βαθιά ριζωμένη, με αποτέλεσμα να προάγεται συστηματικά.

     Έτσι και ο ίδιος ο Ιφικράτης προπονήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου αλλά και κατάφερε να μυήσει και στην Ιππασία έναν ακόμη Συνέλληνα ο οποίος, απ΄ ό,τι δείχνει το φωτογραφικό υλικό έχει και αρκετά καλό "κάθισμα" που σημαίνει δυνατότητα άριστης και γρήγορης εξελίξεως!

ΕΝΑΣ ..ΑΛΛΟΣ "ΠΟΛΕΜΩΝ"

     Ένας διαφορετικός αλλά πολύ ενδιαφέρων "ΠΟΛΕΜΩΝ" υπό χαμηλή θερμοκρασία μέχρι σημείου παγώματος των ...χεριών αλλά πάντοτε συναρπαστικός, έλαβε χώρα στο γνωστό μας "ακάλυπτο" απόψε.

     Χωρίς να "επικαλύπτει" καθόλου τη Σπαθασκία που διδάσκει ο Πρωτεσίλαος, αυτός ο "ΠΟΛΕΜΩΝ" προσήγγισε το αγχέμαχο εντελώς διαφορετικά πάνω στο "μονοπάτι" του Νίκου Καπλατζή.

     Η χαμηλή θερμοκρασία και το πάγωμα των χεριών δεν εμπόδισε καθόλου τους μετέχοντες να απολαύσουν τη ..."μπαμπεσιά" πολλών σεναρίων προσβολών με την συνεπαγόμενη επιτυχή αντιμετώπισή τους.

     Ο Νίκος Καπλατζής αποδεικνύεται ένα πολύτιμο "βιβλίο" με πολλά κεφάλαια και ...κεφαλαίο τίτλο.

     Στο τέλος αυτού του μαθήματος που διήρκεσε περισσότερο από όλα τα προηγούμενα, αποφασίσθηκε ότι θα πρέπει να επιμείνουμε στο, πράγματι, τεράστιο αντικείμενο που θα συμπληρώσει τις ικανότητες όσων ενδιαφέρονται για την, ήδη άριστα διδασκόμενη, ακαδημεική Σπαθασκία.

Ο ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ 

ΤΗΣ ΑΣΠΙΔΟΣ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΩΣ

     Το να είσαι μόλις 19 ετών και να μπορείς να σταθείς το ίδιο επιτυχώς προ ενός σοβαρού ακροατηρίου απευθυνόμενος 'από στήθους" όσο και, όρθιος τοξεύοντας, επί ενός Ίππου είναι κάτι που ελάχιστοι νέοι μπορούν να τα καταφέρουν με τέτοιαν επιτυχία. Και ο Συνασκούμενός μας Γεώργιος Μυλωνόπουλος, απόψε, τα κατάφερε με σοφία και ευστοχία ...Χείρωνος !

     O "EΛΛΗΝΑΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ" και φοιτητής Πολιτικών Επιστημών Γεώργιος Μυλωνόπουλος, στο πλαίσιο του Προγράμματος των εκδηλώσεων Πολιτισμού της Ελληνικής Θρησκευτικής Κοινότητος "ΙΕΡΑ ΦΙΛΘΕΩΝ ΙΣΤΙΗ", έδωσε σήμερα μία πολύ πληροφοριακή διάλεξη με θέμα: H σημασία της ασπίδος του Αχιλλέως εις το έπος της Ιλιάδος.

     Η εκδήλωση έλαβε χώρα στη φιλόξενη αίθουσα της "ΙΕΡΑΣ ΦΙΛΕΝΘΕΩΝ ΙΣΤΙΗΣ" επί της οδού Καλαμιώτου 12 [β' όροφος] Μοναστηράκι και,ο νεαρός ομιλητής κατάφερε σε χρόνο λιγότερο της μισής ώρας να αποσυμβολίσει την ομοκεντρική ομηρικήν αλληγορία της ασπίδος του Αχιλλέως γεφυρώνοντας τον βίο με τον θάνατο και, αναφερόμενος στην Ομάδα μας, συμφιλιώνοντας τον εξ αποστολής ...ερασιθάνατο "βίο" (αρχαϊστί τοΤόξο) με το αγαθό της ζωής.

      Όπως σημείωσε ο ίδιος ο Γεώργιος Μυλωνόπουλος:

     Η Ιλιάδα του Ομήρου θεωρείται το γνωστότερο αρχαιοελληνικό έπος. Τη διδασκόμαστε σχολείο, την διαβάζουμε σε παιδικά βιβλία και μερικοί καταφέρνουν να τη μελετήσουν στο πρωτότυπο. Ακόμα όμως κι εκείνοι που δεν προχωρούν εις βάθος στη μελέτη του έργου έχουν ακούσει, αναφερθεί και συχνά επηρεαστεί από τα κατορθώματα των Αχαιών μπροστά στα τείχη του Ιλίου (Τροία), τη γενναιότητα του Αγαμέμνονα και του Αίαντα, την πονηριά του Οδυσσέα, τη σοφία του Νέστορα και τον αμφιλεγόμενο χαρακτήρα του Αχιλλέα ο οποίος αποτελεί και το κεντρικό πρόσωπο στο έργο. Μια λιγότερο διάσημη στιγμή του έπους είναι η κατασκευή της ασπίδας του Αχιλλέα. Αυτό συμβαίνει διότι η περιγραφή της τοποθετείται ανάμεσα σε δύο πολύ σημαντικά γεγονότα, το θάνατο του Πατρόκλου και την επιστροφή του Αχιλλέα στον πόλεμο, με αποτέλεσμα ο αναγνώστης να την προσπερνάει χωρίς ιδιαίτερη προσοχή. Μαζί, λοιπόν, θα κάνουμε μια περιήγηση στους στίχους της Ιλιάδας προσπαθώντας να ερμηνεύσουμε τις διαστάσεις της ζωής που εκφράζονται πάνω σε αυτή την ασπίδα και το μήνυμα που θέλει να περάσει ο Όμηρος μέσα από την περιγραφή της. Ποιο είναι το νόημα της Ασπίδας στο έπος και γιατί αποτελεί μέχρι σήμερα μοναδικό στοιχείο έκφρασης και καλλιτεχνικής δημιουργίας; Σε αυτά και άλλα πολλά θα αναφερθούμε την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου συζητώντας και αναζητώντας την αλήθεια πίσω από το μέταλλο της Ασπίδας και τους στίχους ενός πολεμικού έπους.

     Ο ομιλητής καταχειροκροτήθηκε από το ακροατήριό του για την ευφράδεια του, "από στήθους", λόγου του αλλά και για το σεμνό αγορητικό Ήθος και ύφος του και τα χειροκροτήματα έγιναν εντονότερα όταν ακούστηκε η ...ηλικία του!

     Μετά το τέλος της ομιλίας υπεβλήθησαν αρκετές απρόβλεπτες ερωτήσεις αρχαιολογικού περιεχομένου και απολαύσαμε τον ομιλητή να απαντά σε όλες με αμεσότητα και με ιδιαίτερην ευστοχία αλλά και ακρίβεια.

     Οι ευγενείς Οικοδεσπότες της Ελληνικής Θρησκευτικής Κοινότητος "ΙΕΡΑ ΦΙΛΕΝΘΕΩΝ ΙΣΤΙΗ", αμέσως μετά την ομιλία του νεαρού Κενταύρου, παρέθεσαν, ελληνικότατο, συμποσιακό δείπνο με άφθονο οίνο και γλυκίσματα προς Τιμή του φιλοξενουμένου ομιλητή τους και μας προσέφεραν από ένα καλαίσθητο αντίτυπο εθνικού ημερολογίου εν όψει της νέας χρονιάς!

     Η βραδυά έκλεισε με μία καλλικέλαδη διφωνία, συνοδεία κιθάρας, προς Τιμή του Ποσειδώνος, αλλά και με μία, a capella, γνωστή καντάδα του Αλ. Σακελλάριου ελληνοπρεπώς διασκευασμένη.

     Oι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" αισθανόμεθα ευγνώμονες προς τους εξαιρετικούς Συνέλληνες της Ελληνικής Θρησκευτικής Κοινότητος "ΙΕΡΑ ΦΙΛΕΝΘΕΩΝ ΙΣΤΙΗ" για την επανειλημμένη θερμή φιλοξενία στον ωραίο χώρο τους, για τις πολλαπλές ευγενείς προσφορές τους αλλά και για τα θερμά αισθήματά τους τα οποία διαχέουν όπου και αν συναντώμεθα! Ειδικώς δε για τον Συνασκούμενό μας, Έλληνα Κένταυρο, Γεώργιο Μυλωνόπουλο, απόψε, ανακαλύψαμε έναν επιπλέον λόγο για να είμαστε ακόμη πιο υπερήφανοι γι αυτόν! 
  

Περίληψη της παρουσιάσεως θα βρείτε ΕΔΩ

Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ