ΠΡΟΑΓΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΠΗΔΗΣΗ ΕΜΠΟΔΙΩΝ

     Ανεξαρτήτως ιππικού δόγματος, ο Ίππος αφ'  εαυτού του υπερπηδά εμπόδια ακολουθώντας τους φυσικούς κανόνες και όχι τους ανθρωποκατασκεύαστους. Είτε με το δόγμα προσεγγίσεως που ακολουθεί η δυτικότροπη Ιππική, είτε με το δόγμα το οποίο ακολουθεί η Φυσική Ιππική, πάντοτε ο Ίππος ακολουθεί το φυσικό "μονοπάτι" του προκειμένου να υπερβεί με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα ένα εμπόδιο.

     Η Σχολή των "΅Ελλήνων Κενταύρων", επιδιώκουσα τη βέλτιστη απόδοση των μαθητών της, μελετά και αναλύει όλα τα δόγματα προκειμένου να αντλήσει θετικές εκπαιδευτικές κατευθύνσεις και, πάντοτε, καταλήγει στην ορθότητα της Φυσικής Ιππικής η οποία, σαφώς, αναδεικνύεται ασφαλέστερη και αποτελεσματικότερη της δυτικότροπης, η οποία επιμένει στην αναπαραγωγή στερεοτυπικών ανθρωπίνων λαθών με τα οποία προσπαθεί να υποχειριάσει τον Ίππο αντί να επιτύχει να συνεργασθεί μαζύ του και, τούτο, συμβαίνει και στον τομέα της Υπερπηδήσεως Εμποδίων. 

     Το (δωρεάν) Σεμινάριο Υπερπηδήσεως Εμποδίων το οποίο διοργανώνεται από την "Ελληνική Εφιπποτοξοτική Εταιρεία" για τα Μέλη των "Ελλήνων Κενταύρων" στις 17 Ιανουαρίου 2016, εντάσσεται στο πλαίσιο αυτής της διαρκούς μελέτης και αναλύσεως της ιππικής διδασκαλίας της Σχολής μας, προκειμένου να συνεχίσουμε με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα  την έφιππη δραστηριότητά μας, προάγοντας και τον τομέα της Υπερπηδήσεως Εμποδίων.

     Όταν, μεταπολεμικώς, η Ελλάδα διέθετε ακόμη και ιππική Παιδεία (1950-1960), ο Ιππικός Όμιλος του Παραδείσου Αμαρουσίου, ο «πυρήνας» της δυτικότροπης ιππικής Σχολής στην Ελλάδα, από τον οποίο «κλωνοποιήθηκαν» όλοι οι μεταγενέστεροι Ιππικοί Όμιλοι που συνέθεσαν την «Ελληνική Ομοσπονδία Ιππασίας», παρουσίαζε μία πολύ αξιόλογη εκδοτική δραστηριότητα ιππικών εκπαιδευτικών εγχειριδίων, στο πλαίσιο ενός «εσωτερικότερου» οργανισμού που αποτελούσαν στρατιωτικοί της εποχής εκείνης υπό το όνομα «Παραντάιζ Χαντ».

     Ανάμεσα στις ιππικές εκδόσεις του «Παραντάιζ Χαντ» μία πολύ σημαντική, (Χ. Δ. Τσάμπερλιν: «Ιππασία και Εκγύμνασις Ίππων», 1963) αφιέρωσε το τελευταίο (VIIο) κεφάλαιό της στην θεωρητική ανάλυση της Υπερπηδήσεως Εμποδίων, πάντοτε κατά την δυτικότροπη προσέγγιση και στο κεφάλαιο αυτό σημειώνεται:

     Με την, ως άνω, παράγραφο, τόσο ο συγγραφέας όσο και, κατ'  επέκταση, η δυτικότροπη Ιππική, κατά την Υπερπήδηση Εμποδίων, παραδέχονται το λάθος της χρήσεως της στομίδος η οποία μεταφέρει στον Ίππο μέσω της υπερευαίσθητης περιοχής του στόματός του, όλες τις συνέπειες (στηρικτικές, φοβικές κλπ) του Ιππέως ο οποίος, συχνά, ενώ ο Ίππος δεν έχει κανένα πρόβλημα ώστε να υπερπηδήσει με ασφάλεια και άνεση ένα εμπόδιο, ο ανθρώπινος παράγοντας τον παρεμποδίζει!

     Παρά ταύτα, όμως, η δυτικότροπη Ιππική επιμένει στη χρήση στομίδος κατά την Υπερπήδηση Εμποδίωνκαι, μάλιστα, η "Fédération Equestre Internationale" (Διεθνής Ομοσπονδία Ιππασίας, F.E.I.) την θεωρεί και υποχρεωτική! 

     Δυστυχώς, ούτε η δυτικότροπη Ιππική, ούτε η "Fédération Equestre Internationale" διδάσκονται από την ίδια την εμπειρία τους την οποία, επί δεκαετίες τώρα, θα έπρεπε στοιχειωδώς να είχαν αναλύσει και αξιοποιήσει, κατανοώντας ότι η χρήση των χειρών παρελκύει ενστικτωδώς προς την στήριξη και η διδασκαλία των "καλών χειρών" έχει κόστος πολύ μεγαλύτερο από την "μετακίνησή" τους στο "παρασκήνιο" (κυρίως!) της Υπερπηδήσεως Εμποδίων!

     Αντιθέτως, στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", υιοθετώντας τις αλάνθαστες Αρχές της Φυσικής Ιππικής, εξ αρχής της διδασκαλίας τους, οι μαθητές μας ιππεύουν με ισορροπία κορμού σώματος χωρίς την στηρικτική ανάγκη των ηνιών, ενώ η απουσία στομίδος βοηθά ακόμη περισσότερο την αποτελεσματική συνεργασία με τον Ίππο, πολύ δε περισσότερο κατά την υπερπηδητική παραβολή ενός εμποδίου.

     Από το πρώτα, κιόλας, μάθημα οι μαθητές μας "βρίσκουν" το σωστό "κάθισμά" τους και αντιλαμβάνονται το απαράδεκτο της στηρίξεως επί των ηνιών, έστω και εάν η Φυσική Ιππική την οποία ακολουθεί η Σχολή μας απαγορεύει την χρήση της βασανιστικής στομίδος! Όπως αντιλαμβάνονται ότι ο Ίππος αφ'  εαυτού του και χωρίς καν την ..."όραση" του Ιππέως, μπορεί να εκτελέσει τα καθήκοντά του ακόμη και στον υπερπηδητικό τομέα!

  

     Είναι πολλοί οι λόγοι για τους οποίους η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "Έλληνες Κένταυροι" είναι υπερήφανη για την προσφορά στην Ιππική Τέχνη συμπεριλαμβανομένης και της αναβιώσεως της στρατιωτικής αίγλης του Ιππικού Ομίλου παραδείσου Αμαρουσίου, όταν, κατόπιν επίσημης προσκλήσεως της Ουγγρικής Πρεσβείας Αθηνών, στον ιστορικό αυτό Όμιλο, οι "Έλληνες Κένταυροι" παρουσίασαν (20ή Μαίου 2011) ενώπιον όλων των Στρατιωτικών Ακολούθων των εν Αθήναις ξένων Πρεσβειών την αρχέγονη πολεμική τέχνη της Έφιππης Τοξοβολίας. Η συνεισφορά μας και στην ανάπτυξη της Υπερπηδήσεως Εμποδίων είναι δεδομένη.

Ο ΒΟΡΙΑΣ ΠΟΥ Τ'  ΑΡΝΑΚΙΑ ΠΑΓΩΝΕΙ...

     Μονοψήφιοι βαθμοί Κελσίου στην Αθήνα, σήμερα, και τα οικόσιτα τετράποδα "θερμόμετρα" μας ενημέρωσαν ...εγκαίρως το τι θα συναντούσαμε στο Ιππευτήριο όπου, φτάνοντας η θερμοκρασία ήταν ακόμη πιο ...μονοψήφια, ο άνεμος βόρειος και γύρω στα δέκα (τρελλά...) μποφόρ να ...λυγάνε δένδρα και να έχουν ήδη πετάξει καταγής τα εμπόδια, αλλά η Ομάδα ...παντός καιρού "Έλληνες Κένταυροι" στο...πολεμικό της καθήκον!

     Από τις δέκα το πρωί μέχρι τις τέσσερις το απόγευμα συραγωγήσαμε, ιππεύσαμε, τρέξαμε και, κυρίως, ζεσταθήκαμε με τους τρόπους που μόνο εμείς ξέρουμε...

     "Δυο-δυο" όχι μόνο στη μπανιέρα αλλά και ...εφίππως, με πολύ κέφι κι αδιαφορία για το καιρό που αδειάζει όχι μόνον Σταύλους αλλά και τη πολύβουη Αθήνα, έτσι για να μη νομίζει κανείς ότι η Ιππασία προορίζεται μόνον για τις καλοκαιριάτικες ημέρες. 

     Και, ανεξαρτήτως εάν ο βοριάς παγώνει τα αρνάκια, τα ...παιδάκια "ξέρει και να παίζει και να ζεσταίνει" (έτσι, για να θυμηθούμε και την Αττική σύνταξη...) με πολύ κέφι, πάντοτε, στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων". Διότι, "σ' ετούτα δω τα μάρμαρα η ...τεμπελιά δε πιάνει"!

 ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ "ΣΚΕΠΤΙΚΟ" 

ΤΗΣ 

ΙΠΠΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

     Από φίλο της Ομάδος μας ο οποίος κατοικεί μονίμως στην επαρχία λάβαμε ένα μήνυμα, του οποίου μία παράγραφος μπορεί να ενδιαφέρει ένα ευρύτερο μέρος επισκεπτών του Ιστολογίου μας και λοιπών φίλων:

     "...Βλέπω να κάνετε πολλές ασκήσεις που δε τις βλέπω αλλού και κάποιες από αυτές που τις έκανα μόνος μου είδα πολλά να αλλάζουν μέσα μου σε σχέση με το άλογο. Παραδείγματος χάρι ποτέ δεν είχα τρέξει με ένα άλογο στο έδαφος και ποτέ δεν είχα περάσει ένα εμπόδιο μαζί του και όταν το έκανα μετά είδα ότι το άλογο ήταν εγώ και εγώ το άλογο. Από πού βγάζετε αυτές τις ασκήσεις;"

     Αγαπητέ μας Φίλε, αρχικώς σε ευχαριστούμε για τα καλά λόγια της εισαγωγής του μηνύματός σου με τα οποία μας τιμάς αλλά, κυρίως, για το ενδιαφέρον σου για τις ασκήσεις του εκπαιδευτικού προγράμματός μας.

     Αναφορικώς με το εκπαιδευτικό πρόγραμμά μας και τις ασκήσεις του, θα πρέπει να ξεκινήσουμε από το ότι στην Εκπαίδευση όλα πρέπει να είναι σαν τις βαθμίδες ενός κλιμακοστασίου του οποίου τα σκαλιά οδηγούν ομαλά από το πλατύσκαλο στο κεφαλόσκαλο χωρίς διαμεσολαβούντα ...κενά ή ακραίες υπερπηδήσεις. Και, όπως αυτή η ομαλή και ισότονη αλληλουχία ανόδου σε ένα καλοσχεδιασμένο κλιμακοστάσιο βοηθά τον ανερχόμενο να φτάσει στο κεφαλόσκαλό του, έτσι και ένα καλοσχεδιασμένο ασκησιολόγιο με ομαλώς κλιμακούμενη δυσκολία (απαιτητικότητα) ασκήσεων οδηγεί στην απόκτηση της διδασκόμενης δεξιότητος, πρωτίστως, με ασφάλεια και, δευτερευόντως, με επάρκεια. 

     Η δική μας Σχολή Ιππικής θεμελιώθηκε στη γνώση, ανάλυση και αξιοποίηση πολλών εκπαιδευτικών προσεγγίσεων κορυφαίων ιππικών λαών, με κύριο "άξονα" την Φυσική Ιππική της οποίας τα περιγράμματα έθεσε ο Ξενοφών στο σύγγραμμά του "Περί Ιππικής". Και, δική μας αφετηρία είναι να πλησιάσει ο Άνθρωπος και να κατανοήσει τον Ίππο και όχι το αντίστροφο που επιχειρούν τόσο αναποτελεσματικώς οι δυτικότροπες Σχολές Ιππικής, προσπαθώντας να υποχειριάσουν με όσο το δυνατόν λιγότερο ανθρώπινο κόπο και σε όσο το δυνατόν συντομότερο χρόνο τον Ίππο για λόγους κοντόθωρης εκμεταλλεύσεως. Με τον Άνθρωπο να διαμορφώνει τους κοινωνικούς κανόνες και τον Ίππο, απλώς, να παρακολουθεί τον Άνθρωπο, είναι αυτονόητο ότι ο Άνθρωπος αναλαμβάνει την υποχρέωση να κατανοήσει και τον Ίππο και όχι να αναμένει το αντίστροφο, οπότε, ως κοινωνικός διαμορφωτής ο Άνθρωπος θα πρέπει να αναλάβει και την υποχρέωση της αποτελεσματικής επικοινωνίας με εκείνους που επιλέγει ο ίδιος να συνεργασθεί, συμπεριλαμβανομένων και των Ιπποειδών, τα οποία μετέφεραν στη ράχη τους τον ίδιο τον Πολιτισμό του.

     Στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", λοιπόν, ξεχνάμε το τι "βολεύει" εμάς στη σχέση συνεργασίας μας με τον Ίππο και λαμβάνουμε υπ΄ όψη το τι, πραγματικά, βολεύει εκείνον στη σχέση συνεργασίας του με ένα πλάσμα όπως ο Άνθρωπος. Για να γίνει αυτό πιο κατανοητό ας πάρουμε για παράδειγμα τη στομίδα.

          Ήταν αναμενόμενο από το πλάσμα που εφηύρε την '''ιερή εξέταση" προκειμένου να βασανίσει ομοίους του για λόγους ...εκκλησιαστικούς, να μη διστάσει να επινοήσει ένα πανάρχαιο, βάναυσο, εφεύρημα που καθιερώθηκε στην Ιππικη προς κάλυψη της ανθρώπινης φοβικότητος και μόνον, τη στομίδα, η οποία, ενώ έχει αποδειχθεί εντελώς περιττή για την αποστολή για την οποία -υποτίθεται- προορίζεται, εξακολουθεί να βασανίζει τους Ίππους της ανθρωπότητος προξενώντας ισχυρό πόνο στο στόμα τους και καθιστάμενη συνώνυμο του πλέον απεχθούς βασανισμού τους. 

     Η στομίδα, υποτίθεται, καθιερώθηκε για τον αποτελεσματικό έλεγχο διευθύνσεως αλλά και ακινητοποιήσεως του Ίππου (όπως και η "ιερή εξέταση" για λόγους θρησκευτικής ...ευθυγραμμίσεως) στην πραγματικότητα, όμως, λόγω των οδυνηρών επιπτώσεών της στο στόμα του Ίππου, ενώ η απουσία της επιτυγχάνει πολύ καλύτερα αποτελέσματα και στις δύο περιπτώσεις (έλεγχος διευθύνσεως και ακινητοποίηση) η παρουσία της συχνά επιφέρει σοβαρές και επικίνδυνες δυστροπίες του Ίππου, όχι δε λίγες φορές και απρόβλεπτες ανορθώσεις με απώλεια ισορροπίας αλλά και αφηνιασμούς. 

    Παρά ταύτα, ακόμη και σήμερα, η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ιππασίας (F.E.I.) εξακολουθεί να θεωρεί ανεπίτρεπτη τη συμμετοχή ανενστόμιστων Ίππων σε αγώνες Υπερπηδήσεως Εμποδίων απαιτώντας υποχρεωτικώς την χρήση βασανιστικών στομίδων, ενώ είναι πασίγνωστο ότι ο ανενστόμιστος Ίππος διατηρεί τέλεια ισορροπία, υπακοή στον έλεγχο διευθύνσεως και ακινητοποιήσεως και, κυρίως, καλύτερες επιδόσεις απ΄ ό,τι ένας ενστομισμένος!

     Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", εκ πεποιθήσεως, επιδιώκει ώστε οι μαθητές της να ιππεύουν όσο γίνεται περισσότερους Ίππους και δη ξένους, ενθαρρύνοντας την εμπειρία του "a prima vista" προκειμένου να μπορούν να συνεργάζονται με οποιονδήποτε Ίππο και να μη παραμένουν δεσμευμένοι του περιορισμού ιππεύσεως μόνον συγκεκριμένων, του "δικού" μας Σταύλου. 

     Η ιδιοτυπία αυτή προέκυψε από τα συμπεράσματα του Ιδρυτή αυτής της Σχολής ο οποίος ουδέποτε διέθετε "δικό του" Ίππο αλλά επεδίωκε να ιππεύει συνεχώς διαφορετικούς Ίππους, σε διαφορετικές Σχολές, σε διαφορετικές χώρες αλλά και ...ηπείρους, διπιστώνοντας συνεχή ανάπτυξη των ιππικών του δεξιοτήτων.  Και, τούτο αποτελεί θεμελιώδη  εκπαιδευτική αρχή της Σχολής μας, εάν δε παρατηρήσει κανείς το φωτογραφικό υλικό των μαθημάτων μας όπως αυτό καθημερινώς δημοσιοποιείται θα προσέξει πάμπολλους, διαφορετικούς, ιππευόμενους Ίππους που εάν ήσαν δικοί μας θα έπρεπε να διατηρούσαμε τον μεγαλύτερο Σταύλο του ...κόσμου! 

     Έτσι, οι Ίπποι που ιππεύουν οι μαθητές μας ανήκουν σε τρίτους οι οποίοι ευγενώς μας τους χορηγούν και είναι Ίπποι οι οποίοι ιππεύθηκαν και (μετά από εμάς...) ιππεύονται ενστομισμένοι (συχνά με βαρύτατες στομίδες) και παρατηρείται ότι ενώ με τους μαθητές μας οι ίδιοι Ίπποι ανενστόμιστοι συμπεριφέρονται ιδανικώς ακόμη και υπό συνθήκες πολύ υψηλής ιππικής απαιτητικότητος, με τους ιππαγωγούς τους, βαρέως ενστομισμένοι και υπό συνθήκες ελαφρού ιππικού έργου, συμπεριφέρονται απρόβλεπτα και, συχνά, επικίνδυνα!

      Δυστυχώς, όμως, παρά το ότι οι συγκεκριμένοι ιππαγωγοί παρακολουθούν την σημαντική διαφορά συμπεριφοράς των Ίππων τους ιππευομένων απείρως αποτελεσματικότερα χωρίς στομίδα, εκείνοι επιμένουν να τους ιππεύουν με ...στομίδα (!), υπογραμμίζοντας τη νοσηρότητα μιας ατελούς ανθρωπότητος της οποίας η εμμονικότητα στο λάθος ανάγει μια βλακώδη "idée fixe" σε ...δόγμα! Άλλωστε, εάν παρατηρήσουμε προσεκτικότερα τις κοινωνίες, παρά την αμφιλεγόμενη εξέλιξή τους, θα ανακαλύψουμε πίσω από την πεπατημένη της σκέψεως των πολιτών που τις απαρτίζουν μιαν εμμονικότητα στην ανόητη ανθρωποκεντρική υποκειμενικότητα, των δογμάτων, των θρησκειών, των κομματικών πεποιθήσεων κλπ κλπ, ενώ η ορθότητα της φυσικής, ή μάλλον, της φυσιοκεντρικής αντικειμενικότητος αιωρείται ανέγγιχτη υπεράνω όλων! 

     Βάσει του ίδιου σκεπτικού, στη Σχολή μας έχουμε εξ αρχής απορρίψει και τη χρήση οιουδήποτε συνεργήματος (μαστιγίου, πτερνιστήρων, ακόμη και σέλλας και ηνιών) καταφέρει πόνο ή και δυσαρέσκεια στον Ίππο, ανεξαρτήτως του κατά πόσον και εάν το συνέργημα υπηρετεί στην υποχειριότητα του Ίππου ώστε αυτός να είναι ευκολότερα εκμεταλλεύσιμος από τον Άνθρωπο εμμένοντες στο ότι η καλύτερη σχέση με το φυσικό περιβάλλον (μέσα στο οποίο εντάσσεται και ο Ίππος) επιτυγχάνεται, πρωτίστως, χωρίς τη βία του ...χρονομέτρου! 

     Η κλιμακούμενη, λοιπόν, πρόσκτηση εκπαιδευτικής εμπειρίας από τους Εκπαιδευτές της Ομάδος μας, μας υποχρεώνει, διαρκώς, σε ανάλυση των συμπερασμάτων  και σύνθεση νέας γραμμής μετά από κάθε μάθημα, ώστε να προκύπτει μία διαρκής ανέλιξη του επιπέδου διδασκαλίας με ολοένα και πλέον εξελιγμένες ασκήσεις οι οποίες εμπλουτίζουν τα μαθήματά μας, σώζοντας τον χρόνο και τα χρήματα των μαθητών μας αφού, άλλωστε, είμαστε και μη κερδοσκοπικός οργανισμός! 

     Και είμαστε και η μόνη εν Ελλάδι Ιππική Σχολή η οποία διαθέτει δύο ξεχωριστά ογκώδη συγγράμματα με συντεταγμένο ολόκληρο το εκπαιδευτικό της πρόγραμμα ώστε και οι διδάσκοντες να διαθέτουν "πυξίδα" διδασκαλίας, αλλά και οι μαθητές να γνωρίζουν εκ των προτέρων τη διδακτέα ύλη.  

     Όμως, αυτή η, επί δεκαετία σχεδόν, συνεχής κλιμάκωση των εκπαιδευτικών εμπειριών και η συνεπαγόμενη επαύξηση της εκπαιδευτικής αποτελεσματικότητος της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" μας επιτρέπει να σχεδιάζουμε με ασφάλεια συνεχώς και βέλτιστες ασκήσεις προς ανάδειξη αρίστων Ιππέων χωρίς κανέναν κίνδυνο της ακεραιότητος των, εις τα μαθήματα ...συμβαλλομένων πλασμάτων!

      Προσοχή, όμως: τίποτε από όλα τα παραπάνω δε μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια ίππων και Ιππέων μιας Ιππικής Σχολής εάν η μεταξύ των μελών της σχέση δεν είναι αυτή η οποία φαίνεται στη φωτογραφία που ακολουθεί! Η καθαρότητα της ψυχής και του "βλέμματος" όλων όσων παρευρίσκονται στο στίβο ενός Ιππευτηρίου αποτελεί την μόνη εγγύηση ασφαλείας, προόδου και ωφελείας μιας Σχολής η οποία, αληθώς, θέλει να λέγεται "Ιππική"! Και αυτό, ακριβώς, είναι η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων".

"ΦΥΛΑΞΗ"

Διδασκαλία εδάφους και έφιππη

"GUARD"

Ιnstruction on foot and mounted

     Ακολουθώντας το "πνεύμα και το γράμμα" του εγχειριδίου "Saber Exercise" (1914) του λαμπρού George S. Patton jr. o Πρωτεσίλαος ξεκίνησε να εκπαιδεύει τους "Έλληνες Κενταύρους" στη Σπαθασκία κατά διδασκαλία εδάφους αλλά και έφιππη.

     Συμμεριζόμενοι απολύτως το πνεύμα του μεγάλου στρατιωτικού συγγραφέως, ο Πρωτεσίλαος θα επιμείνει ώστε οι μαθητές μας να κατανοήσουν ότι η επιτυχία τους ως εφίππων σπαθιστών θα εξαρτηθεί από την ταχύτητα του Ίππου τους κατά την διάρκεια της συμπλοκής και από το ίδιο το επιθετικό τους πνεύμα! Δηλαδή από την "ισχύ πυρός" της επιθετικότητός τους και την ταχύτητα "κινήσεως"!

     Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" μη περιοριζόμενη σε μία απλή διδασκαλία στρατιωτικού πεδίου αλλά, ως σχολείο χαρακτήρων, επιδιώκουσα την ενδυνάμωση των χαρακτήρων των μαθητών της ώστε να αποκτήσουν "ισχύ πυρός' στην καθημερινότητά τους, θα καταδείξει στους συμμετέχοντες σε αυτά τα μαθήματα τη μεγάλη σημασία της αποτελεσματικής "σπαθιστικής καταφοράς" εναντίον όλων εκείνων των συντελεστών που θέλουν τον σύγχρονο Άνθρωπο ...ραγιά, υποτεταγμένο σε μια μοίρα που οι εκμεταλλευτές του, του καθορίζουν.  

     Εν αρχή, λοιπόν, "Φύλαξη!" και ο George S. Patton jr. μας επιφυλάσσει μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέχεια την οποία, θα συμπληρώσει ο Sun Tzu με το σύγγραμμά του περί της "Τέχνης του Πολέμου", ώστε να μην "αιχμαλωτίσουμε" τους μαθητές μας σε μία περιορισμένη σπαθασκητική διδασκαλία αλλά σε μία διδασκαλία νίκης επί της καθημερινότητος.   

ΑΚΡΑΙΑ ...ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ 

EXTREME TRAINING

     Παρά τις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες αυτής της δεκεμβριανής ημέρας, οι προπονήσεις και τα μαθήματα είχαν έναν ιδιαίτερα ακραίο χαρακτήρα, όχι ως προς τους χαμηλούς βαθμούς Κελσίου, αλλά ως προς τις υψηλές απαιτήσεις από όλους όσους έλαβαν μέρος.

     Η κλασική, ξύλινη, κυλινδρική βαλβίδα ενός Ιππευτηρίου έχει ένα υπολογίσιμο βάρος αλλά και ένα σχήμα που κάθε άλλο παρά την καθιστά ευχείριστη σε οποιανδήποτε άλλη κατάσταση πλην εκείνης επί του εδάφους ή επί των εμποδίων. Παρά ταύτα, η βαλβίδα είναι πάρα πολύ χρήσιμη στην απαιτητική εκπαίδευση Ιππέων διότι τα δύο σοβαρά μειονεκτήματά της (βάρος και σχήμα) είναι αυτά που γυμνάζουν τον Ιππέα τόσο στο να διαχειρίζεται πολλές και σοβαρές αντιξοότητες οι οποίες μπορούν να εμφανισθούν απρόοπτα κατά την ίππευσή του. Παραλλήλως, η βαρειά και δύσχρηστη βαλβίδα μπορεί να λειτουργήσει και ως, άτυπος, "ζυγός" ...συζεύξεως δύο ή περισσοτέρων Ίππων υποχρεώνοντάς τους σε στατική και κινητική συνεργασία. Καμία άλλη Σχολή δεν έχει ανακαλύψει την μεγάλη αξία της βαλβίδος ως εκπαιδευτικού μέσου διδασκαλίας της Ιππικής, όμως, η εμπειρία της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" την θεωρεί ως ένα εξαιρετικό μέσο για τον προαναφερθέντα εκπαιδευτικό σκοπό και αυτό έχει αποδειχθεί αρκετές φορές μέχρι σήμερα, κατά τη διάρκεια της, σχεδόν, δεκαετούς και ασφαλέστατης λειτουργίας της Σχολής μας.   

     Σήμερα, λοιπόν, οι αρχάριοι μαθητές μας ανέλαβαν εφίππως τη ...βαλβίδα και ξεκίνησαν το μάθημά τους διαχειριζόμενοι επιτυχέστατα και το βάρος και το σχήμα της ιππεύοντας σε κινητικό σχηματισμό και διερχόμενοι συντονισμένα και  επίγειες βαλβίδες. Παραλλήλως, με το ένα χέρι εναλλάξ, ανύψωναν τη βαλβίδα, γυμναζόμενοι αλλά και βελτιούμενοι ως προς τη διεύθυνση του Ίππου, αλλά και το ευσταθές κάθισμα, απομακρυνόμενοι από τη "στήριξη" επί των χειρών, με τους Ίππους "κουρδισμένους" σε παράλληλο σχηματισμό ζεύγους. Βεβαίως, ο Αρχηγός της Ομάδος δε παρέλειψε να τοξεύσει ...σκαρφαλώνοντας στη βαλβίδα με τους μαθητές του όχι μόνον να τον υποβαστάζουν ...αγόγγυστα αλλά και να τον καλούν να συνεχίσει να τοξεύει ...ασταμάτητα! 

     Άλλοι μαθητές. σήμερα, εφίππευσαν σπαθηφόροι, συντονίζοντας τις διελεύσεις τους με τους Ίππους τους, επίσης, σε παράλληλο σχηματισμό ζεύγους και ανυψώνοντας τις (βαρύτατες!) σπάθες τους  σε προκαθορισμένο σημείο ώστε να αποενοχοποιείται το "βλέμμα" από τις επίγειες βαλβίδες από τις οποίες διέρχονταν με ακρίβεια.

     Αρκετά τα σημερινά μαθήματα στο Ιππευτήριο καθώς η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" είναι ένας Οργανισμός Έφιππης Τοξοβολίας και Εφίππων Μαχητικών Τεχνών και μεταβαίνοντας στο γειτονικό Τοξευτήριο για το εβδομαδιαίο μάθημα Σπαθασκίας ο Αρχηγός έκρινε σκόπιμο να αρχίσουν πλέον να το παρακολουθούν και έφιπποι μαθητές. Έτσι, δύο επιλεγμένοι έφιπποι μαθητές με δύο Ίππους ξεκίνησαν σε μία ορεινή διαδρομή κατευθυνόμενοι προς τον τόπο του μαθήματος, ενώ οι υπόλοιποι μαθητές προτίμησαν να κινηθούν με τα οχήματά τους οδικώς.

     Ο Πρωτεσίλαος και πάλι "επί σκηνής" διηύθυνε το μάθημα Σπαθασκίας και με ασκήσεις ευκαμψίας καρπού.

     Τόσοι οι πεζοί μαθητές όσο και οι έφιπποι εξετέλεσαν με ακρίβεια όλες τις προβλεπόμενες ασκήσεις και ιδιαίτερη εντύπωση έκανε σε όλους η ευπείθεια των δύο Ίππων οι οποίοι, παρά το βρέθηκαν εν μέσω κινουμένων ομοιωμάτων σπαθιών αλλά και με τον πειρασμό του ολόφρεσκου γρασιδιού γύρω τους, εκείνοι, επέδειξαν αξιοπρόσεκτο ...αυτοέλεγχο!

     Τα μαθήματα Έφιππης Σπαθασκίας των "Ελλήνων Κενταύρων" σε λίγο θα διδάσκονται εξ ολοκλήρου σε έφιππους μαθητές διότι ο Πρωτεσίλαος είναι ιδιαιτέρως μεταδοτικός.

     Μετά το μάθημα Σπαθασκίας, η τακτική εβδομαδιαία Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας σήμανε για τους παρόντες αυτής της πολύ κρύας ημέρας στο μικρό οροπέδιο που μας φιλοξενεί κι έκανε σήμερα πολλά "χέρια" να μη μπορούν εύκολα να οπλίσουν το βέλος.

     Παρά τις καιρικές αντιξοότητες και η προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας υπήρξε απολύτως επιτυχής με ακρίβεια εκτελέσεως του προγράμματος του "Σχολείου Σιωπής" αλλά και με λαμπρή ευστοχία.

     Το τσουχτερό κρύο δεν εμπόδισε διόλου τους "Έλληνες Κενταύρους" να επαναβεβαιώσουν ότι αποτελούν πολεμικήν Ομάδα αλλά και Ομάδα ...παντός καιρού!

     Και ο στόχος, αδιάψευστος μάρτυρας της ευστοχίας αυτής της μοναδικής Ομάδος της οποίας το εσωτερικό "κλίμα" μπορεί να αντισταθμίσει τις δυσκολίες του όποιου "εξωτερικού".

     Επιμένουμε στη ποιότητα των Μελών μας για να χαιρόμαστε το αποτέλεσμα της προηγούμενης εικόνος όχι ως προϊόν "δεξιοτήτων" αλλά ως δώρημα Ήθους! Και αυτό είναι ό,τι μας ενδιαφέρει!

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟΝ:

Oι ασκήσεις του εκπαιδευτικού προγράμματος των "Ελλήνων Κενταύρων" σχεδιάζονται και εκτελούνται με κύριο γνώμονα την ευημερία του Ίππου και την ασφάλεια των μαθητών μας επί τη βάσει μιας, σχεδόν, δεκάχρονης ασφαλούς και συνεχούς λειτουργίας και της εξ αυτής τεχνογνωσίας και εμπειρίας. Η μίμηση των ασκήσεων αυτών από ξένους προς τη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" και το πνεύμα της, συνιστά σοβαρό κίνδυνο για την ευημερία των εμπλεκομένων Ίππων και Ιππέων.

ΕΦΙΠΠΗ ΠΑΛΗ

HORSEBACK WRESTLING

WRESTLING ON HORSEBACK ACCORDING  “KHALKHA”  RULES

     Wrestling on horseback at “Greek Centaurs” Horseback Archery School is a daily lesson to all students according techniques of Mongolian wrestling which the founder of this School, Aristotle Herc. Kalentzis who has spend time in Mongolia brought back from there. The aim of wrestling on horseback is mostly to knock the opponent off balance. The secondary aim is to oppose an opponent on ground. In both cases the style is “Khalkha”, the main style acceptable also in present-day national celebration of “Naadam” wrestling competition. Our students practice firstly “Khalkha” wrestling on ground trying to force the opponent to knock down touching the ground with shoulders, knees, elbows or hands and after practice on horseback. The purpose is to train our students fighting on horseback and, over all, to improve their balance on horseback.

     To πρότυπο του τέλειου έφιππου μαχητή, πριν από την χρήση οιουδήποτε αγχεμάχου ή εκηβόλου όπλου, προϋποθέτει την ικανότητα του ‘μάχεσθαι σώμα προς σώμα’ και αυτό είναι τόσο αυτονόητο ώστε να μη χρειάζεται καμία περαιτέρω ανάλυση! Και η Σχολή των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» επιδιώκουσα την ανάδειξη τελείων εφίππων μαχητών δεν θα ήταν δυνατόν να παραγνωρίσει την διδασκαλία της Έφιππης Πάλης ως ένα επιπλέον πεδίο μιας δεξιότητος η οποία και προς τον τέλειο μαχητή άγει αλλά και προς τον τέλειο Ιππέα!

     Η διδασκαλία της Έφιππης Πάλης δεν είναι καθόλου εύκολη για μία Ιππική Σχολή διότι αυτού του είδους η δραστηριότητα, η οποία αναπτύσσεται στον άξονα της επιχειρούμενης απωλείας ισορροπίας των Συνασκουμένων,  εμπεριέχει πολλές και αστάθμητες πτώσεις των Ιππέων, των οποίων πτώσεων ο έλεγχος, απαιτεί επιδέξια διαχείριση προς αποφυγή ατυχημάτων!

      Ακόμη μία βασική προϋπόθεση για την επιτυχία αυτής της διδασκαλίας είναι η ψυχολογία που διαμορφώνει στους Συνασκουμένους η μεταξύ τους σχέση και ο προσεκτικός Εκπαιδευτής αυτή την προϋπόθεση την λαμβάνει πάντοτε υπ΄ όψη. Σε κάθε περίπτωση η Έφιππη Πάλη θα πρέπει να διδάσκεται κατά το πλέον ρεαλιστικό σενάριο …«μέχρι τελικής πτώσεως» και, καλόν είναι, προς περαιτέρω εκγύμναση των συμπλεκομένων να συνεχίζεται και επί του …στίβου ο οποίος κάλλιστα μπορεί να υποκαταστήσει το ωραιότερο …«tatami» για την περίπτωση.

     Στη Σχολή των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» με δεδομένη την άριστη σχέση μεταξύ των Συνασκουμένων αλλά και το υψηλότατο επίπεδο διδασκαλίας και η Έφιππη Πάλη προάγει τις μαχητικές δεξιότητες των μαθητών μας αλλά και πάντα καταλήγει στα πιο θετικά ομαδικά συναισθήματα, με Ίππους, Εκπαιδευτή και μαθητές να αποχωρούν από το αμμώδες «tatami» …αγκαλιασμένοι, όπως απεχώρησαν και από το σημερινό μάθημα!

Η αρχαία Παλαίστρα 

αναβιώνει στην Ομάδα  των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"!