Η "ΝΕΥΡΆ", ΤΟ "ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ" ΤΟΥ ΤΟΞΟΥ

 Η "ΝΕΥΡΆ", 

ΤΟ "ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ" ΤΟΥ ΤΟΞΟΥ

     Καμιά εκλογίκευση δεν θα πρέπει να θαμπώνει την στίλβη του ενστίκτου και καμιά "φόρμουλα", κανένα "κλισάρισμα" δεν μπορεί να τετραγωνίσει τον "κύκλο" της μαγείας της Τοξοβολίας, όμως, η Τοξοβολία είναι Φυσική και η Φυσική, ως ειδοποιός παράμετρος της Φύσεως έχει κανόνες οι οποίοι και επιδέχονται μαθηματικής αναλύσεως. Και σε τούτη την ημερίδα, επιχειρήσαμε να αναλύσουμε την Φυσική του "νευρικού συστήματος" του ...Τόξου, δοθέντος ότι το Τόξο είναι ένας ζων οργανισμός με "νευρικό σύστημα" την χορδή του! Περί της χορδής, λοιπόν, σήμερα ο λόγος και, κυρίως, η πράξη!

     "Ν ε υ ρ ά" παρ΄ αρχαίοις Έλλησι και διόλου ...τυχαίως, η γνωστή μας "χορδή"  και βεβαίως, όπως προανεφέρθη, στον ζώντα οργανισμό του Τόξου αντιστοιχεί στο "νευρικό σύστημά" του, υπαγορεύοντας στον Τοξότη ότι η σωστή χρήση της ταιριάζει με την σωστή διαχείριση των νεύρων ενός Ανθρώπου με τον οποίο μας ενδιαφέρει να συνεργασθούμε αποτελεσματικώς.

     Έτσι, σήμερα, χρησιμοποιώντας διαφορετικά Τόξα με διαφορετικά βέλη και διάφορες τοξεύσεις προσπαθήσαμε να "διεισδύσουμε" στην χορδή και στη χρήση της με προτεραιότητα στην καλή προθέρμανση διότι σ΄ αυτή την ημερίδα ήταν προγραμματισμένη η τόξευση πολλών βελών για την Εύα, αποφεύγοντας κάθε ενδεχόμενο "τραυματισμού" της.

     Αφού προθερμάνθηκε με την βοήθεια της σφαίρας, η Εύα συνέχισε με μία τοξευτική προθέρμανση με δύο Τόξα, ένα "Kassai" κι ένα αυθεντικό Μογγολικό, επί κοντινού στόχου του οποίου ο παράλληλος σκοπος ήταν και η εξάσκηση του "ιχνηλατούντος" στοχαστικού βλέμματος του Τοξότη.

     Αρχικώς ενεργοποιήθηκε ένα κλασικό δημιούργημα του εργοστασίου "Kassai" με το οποίο η Εύα τόξευσε αρκετά, κλασικά βέλη από ανθρακόνημα στη μικρή ...ζούγκλα μας. 

     Για την νεαρή Συνασκουμένη μας, αυτή η πρακτική εισαγωγή ήταν μια καλή ευκαιρία κατανοήσεως πολλών τοξευτικών παραγόντων όπως, επί παραδείγματι, της αναπνοής.

     Και η, χαλαρών ρυθμών, τόξευση, βαθμιαίως, την "μετέφερε" από τα ανθρακονηματικά βέλη στα κατά πολύ βαρύτερα παραδοσιακά ξύλινα (Μογγολικά) με "αιχμή" κόλουρο κώνο από κέρατο νεροβούβαλου.

     Η ολοκλήρωση αυτής της πρακτικής προθερμαντικής εισαγωγής έγινε με αυτά τα βέλη και με Μογγολικό Τόξο, πριν ξεκινήσει η εισαγωγή της στην Τοξοβολία εξ Επαφής, με την οποία η Συνασκουμένη μας ήρθε σε επαφή για πρώτη φορά.

     Μια αμιγώς μυητική διαδικασία στην σχέση μας με την χορδή (νευρά) του Τόξου, η Τοξοβολία εξ Επαφής, είναι ένα βασικό μονοπάτι βαθύτερης κατανοήσεως της Ε ν σ τ ι κ τ ώ δ ο υ ς  Τοξοβολίας όπως προσεγγίζεται στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" και, σήμερα, η Εύα, ήταν τυχερή που το "περπάτησε" έστω και "αναγνωριστικά", έχοντας μπροστά της όλη την δυνατότητα να το εξερευνήσει λεπτομερέστατα.

     Κι ένας χαρακτήρας που καταφέρνει να επιτυγχάνει υψηλό βαθμό αυτοσυγκεντρώσεως χαρακτηριζόμενος από εμφανή αυτοπειθαρχία, όπως της Εύας, μας έδωσε την χαρά της εξ αρχής επιτεύξεως καλών βολών.

     Ειρήσθω, δε, εν παρόδω, ότι οι προσελθόντες στην Ομάδα μας με ουσιώδες ενδιαφέρον για την Έφιππη Τοξοβολία, κατά κανόνα, χαρακτηρίζονται από αυτοπειθαρχία και ευγένεια ψυχής με αποτέλεσμα πολλοί εξ αυτών να προσλαμβάνουν αμέσως το όφελος της πολεμικής μας τέχνης και των παραμέτρων της, κάτι ιδιαιτέρως αξιοπρόσεκτο στα 18 έτη της συνεχούς λειτουργίας μας. Και η Εύα ακολουθεί τον κανόνα...

     Με μία "σύναψη" των όσων βίωσε κατά το σημερινό της πρόγραμμα η Εύα, ολοκλήρωσε τούτη την ημερίδα της την οποία η ίδια ζήτησε, με την τόξευση ακόμη μιας "ομοβροντίας" πολλών και διαφορετικών βελών με διαφορετικά Τόξα.

     Από πλευράς μας, είναι πραγματική χαρά το ενδιαφέρον των Συνασκουμένων μας να προοδεύουν στην Έφιππη Τοξοβολία και σε όλες τις παραμέτρους της και όταν κάποιος ή κάποια εξ αυτών μας ζητά μιαν ανάλογη εξατομικευμένη Προπόνηση ανταποκρινόμαστε με την καλύτερη δυνατή "σχεδίαση" για τον κάθε ένα και την κάθε μία!

     Επίμετρον: Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στο τέλος της ημερίδος η Εύα ρωτήθηκε ποιο απ΄ όλα τα Τόξα που χειρίσθηκε μέχρι τώρα ως νέο Μέλος των "Ελλήνων Κενταύρων" της φάνηκε πλέον εύχρηστο κι εκείνη με δεδομένη την εμπειρία της από το χθεσινό της, πρώτο, μάθημα Έφιππης Τοξοβολίας κατά το οποίο χρησιμοποίησε ένα χειροποίητο Τόξο κατασκευής και δωρεάς στη Σχολή μας του Συνασκουμένου μας Περικλή Τελειορίδη, είπε ότι το Τόξο αυτό καθώς και ένα "Bear" του εργοστασίου "Kassai" της φάνηκαν ως τα πλέον εύχρηστα! 

     Κι ενώ ο Kassai Lajos είναι πάντα υπερήφανος για τα σπουδαία Τόξα του, τώρα μπορεί να γίνεται υπερήφανος και ο Συνασκούμενός μας Περικλής Τελειορίδης για τα δικά του Τόξα εκ των οποίων αυτό που δοκιμάζουμε στη Σχολή μας επί πολύ καιρό και διαφορετικές συνθήκες αποδεικνύεται, συνεχώς ...τέλειο!      

Carl Orff: "ANTIGONAE" Μια έφιππη εκδοχή.

 Carl Orff: "ANTIGONAE"

Μια έφιππη εκδοχή.

     Ελάχιστοι μπορούν να αντιληφθούν ότι αυτός ο Εκπαιδευτής ο οποίος ουδέποτε ενεθυλάκωσε χρήματα από τους εκπαιδευομένους του είναι και ο πλέον «χορταστικά» αμειβόμενος αφού μπορεί και απολαμβάνει εμπειρίες σαν αυτή του σημερινού μαθήματος όπου, μια αγαθή συγκυρία, τον έκανε να ξανακούσει μέσα σ’ ένα γαλήνιο Ιππευτήριο την φωνή της Inge Borkh, πλαισιωμένη από τα συγκλονιστικά κρουστά του Carl Orff σε μιαν ανατριχιαστικήν  "Antigonae", με υποβολέα τον ίδιο τον …Σοφοκλή. 

     Δίπλα, ορθός ο …άταφος Πολυνείκης, ραντισμένος από το χώμα του …Ιππευτηρίου που του συγχώρεσε η ευσπλαχνία της Αντιγόνης η οποία απαξίωσε την αδιαλλαξία του Κρέοντος, επιμένοντας στο δικαίωμα των νεκρών να καταλαγιάζουν αξιόπρεπα στο μνήμα κατά πως οι άγραφοι θεϊκοί νόμοι ορίζουν.

     Ο σημερινός Πολυνείκης, ο Μάνος μας, οδηγήθηκε στο μνήμα του σε μένδεια ίππευση, με νεκροπομπό τον Μέλανα, ατιμασμένος από την ύβρη της προδοσίας αλλά και νικητής της άκαμπτης εφαρμογής του Νόμου για κάθε ένοχον εγκλήματος καθοσιώσεως!

     Εν τω μεταξύ, κραδαίνοντας τα όπλα του τα απαστράπτοντα, σήμερα, αυτός ο Πολυνείκης "ζωγράφισε" στον στίβο του Ιππευτηρίου το έφιππο κλέος του, τροχάζοντας υπεράνω βαλβίδων εν απολύτω ισορροπία και...

     ...και, βεβαίως, τοξεύοντας από το υπερπέραν κατά του αστόχαστου Κρέοντος, ενώ, αθέατη η Αντιγόνη τον κατευόδωνε στο υστερνό ταξίδι του...

     Η Αντιγόνη..., ναι, η ίδια ...αυτοπροσώπως και ιδιοφώνως, μελανηφόρα ως πενθούσα την πατρικήν αστοχασιά και την βάσκανη μοίρα των Λαβδακιδών, αυτή η τραγική αντήχηση των θείων προσταγών για την απόδοση νεκρικών τιμών προς κάθε πεσόντα, παρούσα στο Ιππευτήριο για το πρώτο της μάθημα το οποίο, τελικώς, το παρέδωσε προς εμάς... Έτσι, διότι τα απρόσμενα του Ιππευτηρίου πουθενά αλλού δεν μπορούν να συμβούν...

     Αυτή η Αντιγόνη, κατά κόσμον Εύα, αφέθηκε, από την πρώτη έφιππη στιγμή της, να δείξει την πλαστικότητά της και να "δεθεί" εν κινήσει με τον Μέλανα, αφού, προηγουμένως κατέστη η αρχηγός του εφαρμόζοντας τον Κύκλο προσεγγίσεως του αρχηγού της αγέλης και εφαρμόζοντας την σωστή συραγώγηση όπως της τα δίδαξε ο Μάνος.

     Ναι, θα μπορούσε να είναι και έφιππη η Αντιγόνη, όπως κι Εύα. Υπόθεση σκηνοθετικής προσεγγίσεως είναι και υπέρβαση θυμελικών εμμονών η οποία για μας, τουλάχιστον, αποτελεί κανόνα... Και θα μπορούσε να ιππεύει όπως η Εύα με πλήρην επίγνωση της γεωμετρίας του σώματός της, με πλήρην επίγνωση ρυθμού κινήσεως και στάσεως κορμού.

     Kαι σήμερα ήταν το πρώτο μάθημα Ιππασίας της Αντιγόνης, συγγνώμη, της Εύας η οποία, ως τελειόφοιτη Δραματικής Σχολής, ετοιμάζεται για τις εξετάσεις της με τον ρόλο της "Αντιγόνης" του Σοφοκλέους.

    Η Εύα, σήμερα, αντιμετώπισε με θάρρος την πρόκληση του Εκπαιδευτή της να δώσει ένα δείγμα του ρόλου της έφιππη καθώς ήταν και για πρώτη φορά επάνω από την ράχη του Ίππου της. Και, περιέργως πως, ευτυχώς, δεν μας θύμισε τίποτε από εκείνη την παράσταση της Επιδαύρου της 6ης Ιουλίου 1990, αλλά... Και, κατόπιν έστειλε τα βέλη της σ΄ έναν άτεγκτο Κρέοντα έτοιμο να υποστεί την φρικτή οσμή του άταφου λειψάνου του Πολυνείκη... Και το έκανε τόσο σωστά, τόσο γεωμετρημένα όσο η υψηλή της αντίληψη από την πρώτη στιγμή συνέλαβε το "δέον γενέσθαι": Να αναγνωρίζεται ακόμη και στον έσχατο θνητό το απαράγραπτο δικαίωμα που του πίστωσαν οι Θεοί!

Τα υπόλοιπα ΕΔΩ     

ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΩΝ 3.000 ΝΑΩΝ

 ΠΑΙΓΝΙΔΙ 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΩΝ 3.000 ΝΑΩΝ

     Γιατί να προσπαθούμε να χτυπήσουμε παλαμάκια με το ένα ...χέρι όταν διαθέτουμε δύο χέρια; Γιατί να μην συνενώσουμε τις ατομικές προσπάθειες των παρισταμένων στη Γραμμή Βολής σε μιαν ενιαία ομαδική ομοβροντία που αποδίδει το μέγιστο μαχητικό αποτέλεσμα; Και, πώς αυτό επιτυγχάνεται εν τέλει; Την απάντηση μας την έδωσε το "Παιγνίδι από την Πόλη των 3.000 Ναών", δηλαδή, την πρόταση ασκήσεως που μας έστειλε ο καλός μας μέντορας από την μακρινή πόλη των 3.000 Ναών της Burma, την Pagan απ΄ όπου, μεθαύριο, θα αναχωρήσει.

     Μια άσκηση την οποία οργανώσαμε σύμφωνα με τις οδηγίες που μας δόθηκαν, δυσκολεύοντάς την κατά την πάγια συνήθεια μιας Σχολής η οποία, μόνη στον κόσμο, διδάσκει κι εκτελεί Έφιππη Τοξοβολία όχι με καλπασμό εντός σκάμματος ή προκαθορισμένης διαδρομής περιβαλλόμενης από κορδέλες αλλά σε ανοικτό πεδίο, για το οποίο προορίζεται κάθε τέχνη Πολέμου.

     Και η επιπρόσθετη δυσκολία της δικής μας τροποποιήσεως ήταν η εξής: Ενώ για την διεξαγωγή της ασκήσεως προεβλέπετο ένας πλαστικός υποδοχέας των σφαιριδίων που δεν θα κινδύνευε από μία πτώση κατόπιν μιας ισχυρής προσκρούσεως σφαιριδίου κατά την υποδοχή του, εμείς αντικαταστήσαμε τον πλαστικόν υποδοχέα με μία ...βαυαρική πορσελάνη επαργυρωμένη εκθέτοντάς την σε κίνδυνο θραύσεως από τις βολές και τους χειρισμούς που θα ακολουθούσαν.

     Κανένα άγχος για κάθε υλικήν απώλεια διότι το προνόμιο της ύλης είναι ο ...αφανισμός της προς επίρρωση του νόμου της αφθαρσίας της ύλης, του Λαβουαζιέ. Η αξία της ζωής επικυρώνεται από τον θάνατο ο οποίος την αναπαράγει χωρίς να εξαφανίζει κανένα από τα υλικά χνάρια της... Και στη περίπτωσή μας, κανένα άγχος από ενδεχόμενη πτώση και θραύση του σπάνιου πορσελάνινου σκεύους στην περίπτωση που μια έντονη πρόσκρουση σφαιριδίου ή ένα κακό κράτημα το μετέτρεπε σε κομμάτια. Χους ην... Όμως, το κράτημα ενός τέτοιου σκεύους αντί του πλαστικού υποδοχέως υπευθυνοποιεί ακόμη πιο πολύ τον Συνασκούμενο και επαυξάνει την αυτοσυγκέντρωσή του κι αυτή ήταν η επιδίωξή μας.

     Ακόμη μια επιπλέον, καλοδεχούμενη, δυσκολία για την εκτέλεση της ασκήσεως ήταν η σημερινή υποδοχή της Εύας η οποία για πρώτη φορά βρέθηκε στην Γραμμή Βολής με ό,τι και όσα αυτό σήμαινε για την επιτυχία του αντικειμενικού σκοπού.

     Και κάπως έτσι αρχίσαμε με βασική όσο κι απαραίτητη προθέρμανση αφήνοντας την περιστροφική στροφορμή να οξυγονώσει ό,τι εν συνεχεία θα πρωταγωνιστούσε στο ασκησιολόγιό μας.

     Εν συνεχεία πήραμε μια "πρόγευση" του αρχικού βαθμού συντονισμού των δύο Συνασκουμένων στη Γραμμή Βολής με, σχεδόν, ...μηδενικό πρόσημο! Δυο Τοξότες που πρωτο - συναντώνται στη Γραμμή Βολής με τον ένα από τα παλαιότερα Μέλη της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" και την άλλη πρωτοείσακτη, σήμερα, σε ένα άγνωστο περιβάλλον δίπλα σε κάποιον μέχρι τώρα ...άγνωστο. Όλα φυσικά κι όλα ...δύσκολα! 

     Κι έτσι κι οι δυό τους εισήχθησαν στην εργασία της Γραμμής Βολής πριν ξεκινήσει η κυρίως άσκηση. Ωστόσο, η Τοξοβολία εξ Επαφής που μεσολάβησε για τον Πολυδεύκη και μόνον, αφού η Εύα δεν την είχε διδαχθεί, ήταν απαραίτητη, έστω μονομερώς, ως "υποστύλωμα" της κυρίως ασκήσεως. Κι εδώ δυσκολία, διότι η Εύα δεν μπορούσε να βοηθηθεί αναλόγως αποκτώντας αντίστοιχο "υποστύλωμα", όμως...

     Αρκετά καλός ο Πολυδεύκης ο οποίος με τις συνεχείς παρουσίες του στη Γραμμή Βολής έχει, πλέον, προχωρήσει αρκετά στην Τοξοβολία. Έδειξε ότι παρά την μακρά ενδιάμεσην αποχή από την Τοξοβολία εξ Επαφής, εν τούτοις, διατηρεί νωπή την ενδεδειγμένη προσέγγισή της.

     Σε λίγο, ο πορσελάνινος υποδοχέας ανελάμβανε τον πρωταγωνιστικό ρόλο του. 

     Μηχανικές οι αρχικές εκτοξεύσεις των σφαιριδίων και ουδεμία σχέση με τον όποιο συντονισμό, πάντοτε, δε, με κυρίαρχο στοιχείο την δυσκαμψία.

     Βαθμιαίως, η εμβάθυνση της "σχέσεως" συνεργασίας των δύο διαφορετικών χειρών σε κοινό "έργο" βελτίωσε, κατά πως ανεμένετο, την κατάσταση και σιγά - σιγά τα δυό χέρια άρχισαν να δομούν τους δυό βατήρες μιας "γέφυρας"...

     Και η "γέφυρα" αυτή, έδειχνε να "δένει" ως συνδετήρας δυό διαφορετικών ανθρώπινων "πόλων" έως που επανήλθαμε στη Γραμμή Βολής για να ξανα - βαθμολογήσουμε το συντονιστικό αποτέλεσμα.

     Από το μόλις 10% της πρώτης μετρήσεως, τώρα οι ομοβροντίες των δύο τοξεύσεων σε ένα άκουσμα προσκρούσεως είχε εκτιναχθεί στο 40% δικαιώνοντας την σημασία του Παιγνιδιού από την Πόλη των 3.000 Ναών.

     Η συνεργασία των Συνασκουμένων στη Γραμμή Βολής η οποία παραγράφει την ψυχοφθόρο ανταγωνιστικότητα συντονίζοντάς τους και επαυξάνοντας την στοχαστικήν αποτελεσματικότητά τους αποτελεί βασικό "πυλώνα" μιας ομάδος συμπολεμιστών εν Πολέμω. Και το "μονοπάτι" πια, για εμάς, είναι οικείο, οικείο και με τον πορσελάνινον υποδοχέα ...ακέραιο!

     Θα μπορούσαμε να πούμε ότι, ως "Έλληνες Κένταυροι", μειονεκτούμε στο ...μπάρμπεκιου και στην κατανάλωση ...τσίπουρου, βεβαίως και στο παίξιμο του ...μπαγλαμά, αντ΄ αυτών, πάντως, στο εφιπποτοξοτικό μας αντικείμενο και στις πανέμορφες πτυχές του μάλλον ...πορευόμαστε σωστά!  

     "Eπιστρατεύτηκαν" πολλά γι αυτή την ημερίδα και κάποια ...αναθεωρήθηκαν, ώστε η "ντιρεκτίβα" της Μπούρμα να βρει σωστή εφαρμογή στην Αθήνα και να μας δώσει την χαρά της επαληθεύσεως του αντικειμενικού σκοπού της κυρίως ασκήσεως που διασυνδέει τους Συνασκουμένους της Γραμμής Βολής κάνοντάς τους "έναν". Κι όλα έδειξαν ότι άξιζαν...

     Κι έτσι έγινε ορατό ότι η τροχιά του σφαιριδίου από το χέρι που το εκτοξεύει στον υποδοχέα για τον οποίο προορίζεται είναι μια "γέφυρα" μεταξύ δύο Συνασκουμένων που, ξάφνου, συνδέονται σε μια κοινή προσπάθεια η οποία θα καταλήξει σε ένα κοινό αποτέλεσμα, ό.έ.δ.  

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

ΙΔΑΝΙΚΗ "ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ"

 ΙΔΑΝΙΚΗ "ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ"

     H Έφιππη Τοξοβολία είναι ένας διάφανος "δοκιμαστικός σωλήνας" μέσα στον οποίο, το εξασκημένο "μάτι" μπορεί να παρακολουθήσει την αλληλουχία των διεργασιών ενός, αληθώς, μαχητικού χαρακτήρος ο οποίος ανελίσσεται.

     Μέσα σ΄ αυτό τον "δοκιμαστικό σωλήνα" η ανέλιξη του χαρακτήρος του αυθεντικού Εφιπποτοξότη είναι εμφανής, όπως εμφανής είναι και η υπέλιξη, με την ανέλιξη να τεκμηριώνεται από την επιμονή στην κατάκτηση του τελικού σκοπού και την υπέλιξη στην, αργά ή γρήγορα, εγκατάλειψή του.

     Κακό δεν είναι να υστερείς σε μαχητικότητα και να χαρακτηρίζεσαι από περίσσεια υποτακτικότητος και, βεβαίως, εννούμε ότι δεν είναι κακό για τους ...άλλους! Έτσι, δεν είναι κακό να μη σου ταιριάζει η Έφιππη Τοξοβολία ενώ μπορεί να σου ταιριάζει το ...κέντημα ή το πλέξιμο αφού κι αυτές οι δύο τέχνες, έστω ως μη μαχητικές, είναι πολλαπλώς ωφέλιμες για όλους! Κακό κι αυτή τη φορά για σένα τον ίδιο είνα να νομίζεις ότι η κορυφαία των πολεμικών τεχνών, η Έφιππη Τοξοβολία, προσφέρεται για να σε αφήσει λίγη από τη λαμπρότητά της για να συμπληρώσεις την υπαρξιακή σου "γκριζάδα", χάνοντας πολύτιμο χρόνο από το πραγματικό όφελος του εαυτού σου που είναι να ακολουθήσεις αγόγγυστα τη ρότα του DNA σου αφού σε λίγο εκεί θα καταλήξεις συναισθανόμενος ότι, απλώς, αν δεν είσαι αυτόφωτος το "ξένο φως" δεν θα σε φωτίσει.

     Και, στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ανάμεσα σε εξακόσιους ...τόσους διελαύνοντες μαθητές, παραμένουμε ευτυχείς διότι αρκετοί, πράγματι, είναι αυθεντικοί Εφιπποτοξότες, με μαχητικότατο DNA και επιμονή στον αντικειμενικό σκοπό της πολεμικής τέχνης μας όπως και ο σημερινός εκπαιδευόμενος ο οποίος βοηθήθηκε να επανεκκινήσει την εκπαίδευσή του μετά από μία μακρά αποχή.

     Ο φύσει μαχητικός ψυχισμός του μας οδήγησε στην απόφαση να επιχειρήσουμε αυτό το επανεκκινητικό μάθημα σε ανοικτό έδαφος και όχι στο Ιππευτήριο ώστε, ταυτοχρόνως, να εξοικειώσουμε και τον νεόλεκτον Ίππο μας με το φυσικό έδαφος της εργασίας του που δεν είναι άλλο από το ανοικτό πεδίο, τον χώρο που συνάδει με τον πόλεμο για τον οποίο προορίζεται η Έφιππη Τοξοβολία!

     Κι αυτή την φορά, ούτε ο Μέλιος στερήθηκε την αγκαλιά του μπαμπά του, ούτε ο μπαμπάς του τον ύπνο του διότι τίποτε το αστρολογικώς δυσοίωνο δεν σκίαζε την ημέρα. Εξαιρετικός Ίππος, εξαιρετικός εκπαιδευόμενος, εξαιρετικό Ιππευτήριο, εξαιρετικό και το πέριξ φυσικό πεδίο κατάφυτο και ήρεμο, όλα συνέτειναν στην οικογενειακή μας χαλάρωση και δίπλα, στο υπόλοιπο σπίτι, στον ..."γυναικωνίτη", η μαμά, η Μέλια και η κουφή τετράποδη μπόρεσαν, επιτέλους, να χαλαρώσουν κι αυτές.

     Ένα ακόμη ιδανικό μάθημα χωρίς κανένα "απρόοπτο" και με τον εκπαιδευόμενο να ξαναβρίσκει όσα είχε αφήσει "πίσω", ένα μάθημα - "διασύνδεση" με την βαθύτερη φυσικότητα της Ιππασίας.

     Ένα μάθημα με πραγματικά δύσκολους χειρισμούς διευθύνσεως επί εδάφους με αντίξοες ιδιαιτερότητες και όχι μόνον...

      Ένα μάθημα επαναζεύξεως με την Έφιππη Τοξοβολία και με όσα την ...αφορούν! 

     Και να φαντασθούμε ότι ο συγκεκριμένος Ίππος, σήμερα, είχε μόλις την δεύτερη εμπειρία Έφιππης Τοξοβολίας, εργαζόμενος για δεύτερην ημέρα άνευ στομίδος και, μάλιστα, επί ανοικτού πεδίου, ανταποκρινόμενος με υποδειγματική συνέπεια και ηρεμία στα καθήκοντά του.

     Ακόμη μια επικύρωση του φυσικού εδάφους ως ιδανικού πεδιου εκπαιδεύσεως εφίππων πολεμιστών!

     Βεβαίως δε, ακόμη μία ευκαιρία υπηρετήσεως του υπέροχου Ίππου ως ένδειξη ελάχιστης ευγνωμοσύνης του Ανθρώπου για τις υπηρεσίες και, κυρίως, την αγάπη που μας προσφέρει. Διότι κανένα μάθημα δεν ολοκληρώνεται αν ο Άνθρωπος δεν ιπποκομίσει το πλάσμα που τον διδάσκει όχι μόνον Ιππασία αλλά και άδολον Ήθος, δίδαγμα μέγα το οποίο κανείς όμοιός μας δεν μπορεί να επικαλεσθεί ότι μπορεί να διδάξει.