ΑΣ ΦΥΤΕΨΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΠΟΡΟΥΣ...
...ΠΡΙΝ ΣΑΠΙΣΟΥΝ
Ατομικές Προπονήσεις Αρχηγού και Υπαρχηγού, σήμερα, με χρήση, ασφαλώς, σέλλας. Σε κάτι τέτοιες "στιγμές" επαληθεύεις το πόσο σωστό είναι το μονοπάτι της Γυμνιππευτικής αλλά είναι απαραίτητη και η εξάσκηση με χρήση ...αχρήστων. Πολύ πριν όμως, εφιππεύσουν τα Στελέχη μας, κρίθηκε απαραίτητη η απενοχοποίηση φόβων των Ίππων μας τους οποίους συναντήσαμε ολίγον ...ανήσυχους λόγω ισχυρού ανέμου. Εν αρχή, λοιπόν, ην η "μάχη"ου "ιστού" με τις σακούλες...διότι κανείς δεν μας στέλνει αρίστους Ίππους προς ...απόλαυση, αλλά τους Ίππους πρέπει να τους "φτιάχνουμε" λιθαράκι το λιθαράκι με τα χέρια μας, με τον κόπο μας και με την στοργή μας, επί καθημερινής βάσεως εάν δεν θέλουμε να είμαστε ...κακομαθημένοι "ετοιμοφαγάδες".
Έτοιμος λοιπόν ο "ιστός", δηλαδή μία μάστιγα σε ρόλο σημείου στερεώσεως φύλλων πλαστικού που θα κυμάτιζαν από τον άνεμο και με κατάλληλους χειρισμούς θα διασκέδαζαν την ανησυχία των Ίππων, επαναφέροντάς τους στην ηρεμία.
Και η διαδικασία άρχισε από απόσταση, προσεγγίζοντας σταδιακά και πολύ ήρεμα τον ιστό προς τους Ίππους, τηρουμένης της "στρογγυλής" κινήσεως και της αποφυγής διασταυρώσεως του ανθρωπίνου βλέμματος με το βλέμμα του Ίππου.
Μέχρι που τα φύλλα του πλαστικού ακούμπησαν ήπια το πρόσωπο του Ίππου δείχνοντάς του ότι ο φόβος συχνά είναι άτοπος.
Και το περίεργο "εργαλείο" δεν άγγιξε απλώς τα πρόσωπα των Ίππων αλλά και άλλα σημεία του σώματός τους ώστε τα αγαθά τετράποδα να αντιληφθούν ότι μπορούν να εμπιστεύονται, όχι πια τα πλαστικά φύλλα, αλλά τον ίδιο τον Άνθρωπο που βρίσκεται κοντά τους για να τα προστατεύσει από κάθε κίνδυνο και ενόχληση.
Με τον τρόπο αυτό, αρκετή υπομονή και άφθονη αγάπη για τα τετράποδά μας, καταφέραμε να "ανεβάσουμε" επάνω τους τον ιστό με τα πλαστικά φύλλα και να κάνουμε τα μαθήματά μας εξοικονομώντας χρόνο αλλά και κάματο των Ίππων οι οποίοι, διαφορετικά, θα χρειάζονταν διπλάσιο χρόνο ώστε και τα μαθήματα των Στελεχών μας να διεκπεραιώσουν αλλά και την δική τους εκπαίδευση στην αφοβία να ολοκληρώσουν.
Στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" τα πάντα είναι καλοσχεδιασμένα με γνώμονα την ευημερία των Ίππων αλλά και την ασφαλή πρόοδο των μαθητών μας. Και την φορά αυτή, ο ιστός με τα φύλλα πλαστικού διατηρήθηκε σε ...έπαρση ακόμη και κατά την διάρκεια της εκτελέσεως ασκήσεων ανακουφιστικού τροχασμού, πολλαπλασιάζοντας την δυσκολία της εκτελέσεως. Όμως τα ...δύσκολα εξασφαλίζουν τα σωστά και σήμερα διαπιστώσαμε ότι δεν υπάρχουν "εύκολα" και "δύσκολα" αλλά πρέποντα επί των οποίων επιμένουμε ως Ομάδα και ως άτομα.
Έτσι, υπό τους συνεχείς κυματισμούς και τα ασταμάτητα κροταλίσματα των πλαστικών φύλλων του ιστού, οι Ίπποι ρυταγωγήθηκαν και προετοιμάσθηκαν, ακόμη και ψυχολογικώς, ώστε να ανταποκριθούν με ασφάλεια στην εκτέλεση του ασκησιολογίου της ειδικής, αυτής, ημερίδος.
Ακόμη μία σοβαρή δυσκολία αυτής της ημερίδος η υποχρέωση των δύο ΄Ιππων να συνεργασθούν εν παραλλήλω, ανεξαρτήτως ότι και διαφορετικά ταμπεραμέντα έχουν και διαφορετικούς σωματοτύπους με αποτέλεσμα να καθίσταται πολύ επίπονος ο έλεγχός τους για τους Ιππείς τους. Όμως, οι "Έλληνες Κένταυροι" εκπαιδεύονται ώστε, όπως ο Αρπάλυκος απέδειξε στην Αγγλία, να αριστεύουν όπου εμφανίζονται.
Αλλά τα δύσκολα δεν τελειώνουν εδώ. Ανακουφιστικός τροχασμός και υπεράνω βαλβίδων με τις ηνίες στο ένα χέρι και το άλλο στην ανάταση και, πάντοτε, με συντονισμένους εν παραλλήλω τους δύο ετερογενείς Ίππους. Εντάξει, αν θέλαμε κάτι πιο εύκολο θα προτιμούσαμε το ...κέντημα.
Πάντως, ο sir Oswald Mosley, πολλές φορές έδειξε ότι προτιμά έναν καλπασμό ακόμη και υπεράνω βαλβίδων παρά έναν συμβατό τροχασμό ή και βάδην... Γνήσιος "Κένταυρος" κι αυτός...
Όλα πήγαν κατ΄ ευχήν και σήμερα, όπως και κατά τα δώδεκα χρόνια που λειτουργεί η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων". Μόνη ...παραφωνία ο παππούς ο οποίος τη φορά αυτή άρπαξε ένα φτυάρι και άρχισε να φυτεύει σπόρους στο στίβο του Ιππευτηρίου. Απορημένοι οι παρόντες τον ρώτησαν τι κάνει εκεί και αυτός απήντησε: "Ας φυτέψουμε τους σπόρους πριν σαπίσουν, πολυκαιρισμένοι. Βιαστείτε."
Ευτυχώς, κανένας δεν κρατά κακία στο παππού αφού όλοι ξέρουν πόσο τους αγαπά. καμιά φορά δεν τον καταλαβαίνουν διότι ο "λόγος" του είναι γεμάτος γρίφους, όμως όλοι ξέρουν ότι ακόμη και πίσω από την ακατάληπτη συμπεριφορά του
