ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ ΜΥΗΣΗ
Το Τάγμα των Ναϊτών ιδρύθηκε από Γάλλους Σταυροφόρους Ιππότες το 1118 αλλά η επίσημη σφραγίδα με το αλληγορικό έμβλημά του καθυστερεί να εμφανισθεί επί έναν αιώνα μετά την ίδρυσή του!
Η σφραγίδα αυτή απεικονίζει δύο ενόπλους, θωρακοφόρους Ιππότες, έφιππους επί του αυτού κινούμενου Ίππου μέσα σε μία κυκλοτερή επιγραφή "SIGILLUM MILITUM XPISTI" (υπό διάφορες ορθογραφικές παραφθορές).
Η αλληγορική κεντρική παράσταση είχε δύο ερμηνείες κατά το πέρασμα των αιώνων από τους μελετητές του Τάγματος: (α) τον υπαινιγμό της αποδεχομένης πενίας των Ναϊτών Ιπποτών οι οποίοι, εντασσόμενοι στο Τάγμα επέλεγαν να εκχωρήσουν σε αυτό όλη τους την περιουσία, λόγος για τον οποίο δύο Ιππείς ιππεύουν κατ' οικονομίαν έναν Ίππο και (β) τον υπαινιγμό των δύο τάξεων του Τάγματος, των μυητών (Δασκάλων) και των μυουμένων (Μαθητών)!
Ποια, όμως, η σχέση μιας Ομάδος Έφιππης Τοξοβολίας η οποία αναβιώνει το έπος των Ελλήνων Στρατιωτών της Αναγεννήσεως με ένα Ιπποτικό Τάγμα όπως αυτό των Ναϊτών του οποίου τη μύχια ιστορία έχουμε μελετήσει μέσα από σπάνια ντοκουμέντα τα οποία βρίσκονται στη Βιβλιοθήκη της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ";
Πώς θα μπορούσαν, άραγε, να εμπνεύσουν οι κιτρινισμένες σελίδες των Ναϊτικών κωδίκων κάποιους σύγχρονους αναβιωτές ενός πολεμικού παρελθόντος με εφαρμογή της εμπνεύσεως σε μία κοινωνία κάθε άλλο παρά ...ιδεαλιστική;
Τι μας δίδαξε η αποκρυπτογράφηση των "χαρακτήρων" με τους οποίους είναι καταγεγραμμένα φρικτά μυστικά αμφιλεγόμενων πολεμιστών οι οποίοι πίσω από τα επιφαινόμενα κατάφεραν να αποκρύψουν τις μεγάλες τους αλήθειες της οποίες στάθηκε ανίκανος να βαστάξει ο ανάξιος Φίλιππος IV;
Η Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" επικεντρωμένη στη μυητική διαδικασία της Ιππικής, της Έφιππης Τοξοβολίας και των Εφίππων Πολεμικών Τεχνών μέσα στο πλαίσιο της μη κερδοσκοπικής ανιδιοτελείας συνοψίζει τις δύο εκδοχές της αλληγορίας της σφραγίδος του Τάγματος των Ναϊτών σε ένα όραμα: της ανιδιοτελούς αφοσιώσεως στη μυητική διαδικασία των Μαθητών της στην Ιππική, την Έφιππη Τοξοβολία και τις Έφιππες Πολεμικές Τέχνες οι οποίες συντελούν στη ψυχοπνευματικήν ισορροπία των Μελών μας.
Έτσι, στη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" δεν άγει στην ανάπτυξη δεξιοτήτων ο υλικός πλούτος αλλά ο πλούτος ψυχής που πρέπει να χαρακτηρίζει τον ίδιο τον ανθρώπινο Πολιτισμό.
