ΣΧΟΛΗ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ": ROLANDO SEGALIN & RODOLFO ZENGARINI

 ΣΧΟΛΗ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ 

  "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

ROLANDO SEGALIN 

& 

RODOLFO ZENGARINI

     H "πολυμέρεια" (η πολυπραγμοσύνη, όπως θα λέγαμε) αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικά στοιχεία της ηρωικής αντιλήψεως της ζωής, όπως μας καταθέτει ο αείμνηστος Ιωάννης Συκουτρής στο ομότιτλο κεφάλαιο του βιβλίου του "Η φιλοσοφία της ζωής" και, για να μη παίρνουν τα μυαλά μας ...αέρα, θα δούμε τον Σεπτέμβριο "τι", ακριβώς, πρέπει να θεωρούμε ως "ηρωικό"...έτσι, για να μη ξεγελιόμαστε! Κι αυτές τις ημέρες, στη καρδιά του Αυγούστου που ο λίβας δεν καίει μόνο τα "σπαρτά", όπως μας αφηγούνται των ...εχθρών τα φουσάτα που πέρασαν, αλλά ροδοκοκκινίζει και χοιρομέρι στη πλάκα του πεζοδρομίου, εμείς ανακαλύψαμε τη σκηνογραφική ...πολυμέρειά μας για να προχωρήσουμε στην προετοιμασία ενός ζεύγους υποδημάτων που προορίζονται να "ποδέσουν" τον Rafaelo Maffei, επιστήθιο φίλο του Mιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη στο ομώνυμο έργο που προετοιμάζει η Σχολή του Ιππικού Θεάτρου μας.

     Μοίρα γενναιόδωρη εφοδίασε προ καιρού το βεστιάριο της Σχολής μας (το οποίο, πλέον, φιλοξενεί θησαυρούς...) με ένα ζευγάρι, αφόρετα, χειροποίητα υποδήματα της γνωστής ιταλικής φίρμας Rodolfo Zengarini τα οποία, τούτη την περίοδο της σχόλης του Ιππευτηρίου αναλάβαμε να τους προσδώσουμε "αίσθηση εποχής" αξιοποιώντας την έτοιμη εργοστασιακή φόρμα τους που δείχνει ότι οι γείτονες Ιταλοί διατηρούν τον "ομφάλιο λώρο" τους με το αισθητικό παρελθόν τους!

     Αν, όμως, η ήδη υπάρχουσα εργοστασιακή φόρμα τους υπήρξε ο μεγάλος μας βοηθός, ο ακόμη μεγαλύτερος βοηθός στην συγκεκριμένη σκηνογραφική άποψη υπήρξε η εμπειρία μας  από την μαθητεία μας, πριν από χρόνια, στο εργαστήριο ενός παραδοσιακού Βενετσιάνου υποδηματοποιού με την ευκαιρία της κριτικής παρουσιάσεως μιας παραστάσεως στο "Teatro La Fenice" στην οποία ο εν λόγω υποδηματοποιός ήταν χορηγός.

     Rolando Segalin, λοιπόν, ο εμβληματικός Βενετσιάνος υποδηματοποιός και τόσο παραδοσιακός ώστε και μέσα στο μικρό εργαστήριό του, στη συνοικία του San Marco, εργάζονταν με τον βοηθό του φορώντας πάντα παραδοσιακές ενδυμασίες, δημιουργώντας, από το 1932, πραγματικά αριστουργήματα τα οποία τότε κόστιζαν μισό εκατομμύριο ελληνικές δραχμές το ζευγάρι. Κι όπως ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" γεννήθηκε με την ψυχολογία του αενάως αρχαρίου μαθητή, έτσι και τότε όταν υπηρετούσε την Τέχνη ως κριτικός Λυρικού Θεάτρου δεν άφηνε καμία ευκαιρία που να μην μαθητεύσει πλάι σε όποιον αξιόλογο Δάσκαλο βρίσκονταν (σκηνοθέτη, ηθοποιό, τραγουδιστή, σκηνογράφο, τεχνικό) μη αρκούμενος μόνον στο να γράφει την δημοσιεύσιμη κριτική του, αλλά και να σπουδάζει όλο το "χτίσιμο" του έργου του οποίου την κριτική θα έκανε.      

     Με την σκηνογραφία, λοιπόν, ως τέχνη παρουσιάσεως τα επί σκηνής στους θεατές που μπορεί να κάθονται από την πρώτη μέχρι την τελευταία σειρά των καθισμάτων του κοίλου, ξεκινήσαμε τον ορισμό των πεδίων των χρωμάτων στο ωραιότατο ζευγάρι Rodolfo Zengarini έχοντας κατά νου την "εικόνα" τους καθώς θα πέφτει επάνω τους το φως των προβολέων της σκηνής αλλά και την πιθανότητα ακόμη και έφιππης εφαρμογής τους, εάν και εφ΄ όσον χρειασθεί. Έτσι, για την δεύτερη περίπτωση (της έφιππης εφαρμογής) δεν ανασηκώσαμε τις μύτες και αφήσαμε την εκ κατασκευής φόρμα τους ως έχει μακρόστενη, αφού συνάδει και αυτή με την εποχή.

      Τούτη τη φορά επιθέσαμε και το πρώτο μεταλλικό χρώμα στο αντίστοιχο πεδίο, με την προοπτική να συνεχίσουμε την σκηνογραφική μεταποίηση με πολύ δουλειά που μας περιμένει! Ευτυχώς που κρατήσαμε και πολλές σημειώσεις από το εργαστήριο του εμβληματικού Μαέστρο Rolando Segalin πολλές από τις οποίες θα μας βοηθήσουν σε ένα καλό αποτέλεσμα των υποδημάτων που θα φορέσει ένας ευγενής νέος του ...cinquecento!