ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ
ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟΥ
ALOIS PODHAJSKY

     Αναφερόμενοι συχνά στους όρους "Γυμνιππευτική" και "γυμνιππευτικώς" δεν εννοούμε, ασφαλώς, ...γυμνούς αναβάτες, αλλά τον τρόπο ιππεύσεως ενός Ίππου "γυμνού" από σέλλα, δηλαδή, την απευθείας έδραση του Ιππέως στην ράχη του Ίππου χωρίς διαμεσολαβούσα επίσαξη. 

     Και είναι γνωστό ότι η Γυμνιππευτική είναι η βασική προσέγγιση της Φυσικής Ιππικής κατά την εκπαίδευση μαθητών Ιππέων και, ασφαλώς και η βασική εκπαιδευτική προσέγγιση της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων". Παρά ταύτα, είναι απαραίτητη και η εκπαίδευση των μαθητών μας, όπως και κάθε Ιππέως, στην ίππευση με σωστή χρήση σέλλας και αυτό το επιχειρούμε συστηματικώς και βαθμιαίως ώστε να μην διαταράσσουμε την "μυική μνήμη" των μαθητευομένων μας κατά το βασικό στάδιο της Γυμνιππευτικής.

     Σήμερα, όσοι μετείχαν της ειδικής εκπαιδευτικής ημερίδος με αντικείμενό της την χρήση σέλλας προϊδεάσθηκαν πολύ προ του μαθήματός τους με ένα εξαιρετικό βίντεο το οποίο παρουσιάζει μιαν εξαιρετικήν εισαγωγική άσκηση για ισορροπία επί σέλλας του μεγάλου Δασκάλου Alois Podhajsky στην, ιστορικήν, "Ισπανική Σχολή της Βιέννης".

Ο μέγιστος σύγχρονος κλασικός, Alois Podhajsky

     Άρσεις ισχίων και περιστροφή 360 μοιρών του Ιππέως επί της σέλλας, θεμελιώνουν την σωστή επαφή του κόκκυγος με το "βύθισμα του καθίσματος", δηλαδή την "υποδοχή" της έδρας του Ιππέως στο βαθύτερο σημείο της σέλλας, της οποίας η διαρκής "επίγνωση" και διατήρηση εξασφαλίζει το ασφαλές και αποτελεσματικό "κάθισμα" του Ιππέως κατά την διάρκεια της ιππεύσεως. 

     "Εναρκτήριο λάκτισμα", λοιπόν, σήμερα για πέντε μαθητές της Σχολής μας στην σωστή έδραση επί σέλλας με την διδασκαλία της μυικής μνήμης εκείνου που πρέπει να προσλάβει ως πρόλογο και μόνον.

     Διότι η Ιππική και η Ιππασία δεν είναι αντικείμενα τα οποία κατακτώνται σε ένα μάθημα αλλά,  ί σ ω ς,  σε μια ζωή!

     Γι αυτό και οι συγκεκριμένοι, πέντε, μαθητές μας, σε τούτη την ημερίδα "γεύτηκαν" έναν "πρόλογο" ώστε να έχουν μπροστά τους ...μια ζωή για να φθάσουν στον "επίλογο" του "καλού καθίσματος" το οποίο είναι και το "ζητούμενο" του καλού Ιππέως.

     Και γι αυτό το "ζητούμενο", ο τιμώμενος σ΄ αυτή την ημερίδα Alois Podhajsky αφιέρωσε την ζωή και την διδασκαλία του με γνώμονα την ευημερία του Ίππου τον οποίο λάτρευε και τιμούσε! 

     Και σήμερα, η Δέσποινα,ο Απόστολος, ο Χρυσοβαλάντης, o Xάρης και ο Κωνσταντίνος, καθένας ξεχωριστά, "μυήθηκαν" στο εισαγωγικό ασκησιολόγιο της χρήσεως σέλλας.

     Προηγουμένως, οι παρόντες Συνασκούμενοι "ξεναγήθηκαν" στην ιστορία, την κατασκευή και την χρήση, αρχικώς, του εφιππίου και, κατόπιν, της σέλλας.

     Ξεκινώντας από τα ασιατικά εφίππια του 7ου π.χ.χ. αι. και τον σαρκασμό του Ξενοφώντος προς αυτά, τα οποία θεωρούσε "τεκμήρια" τρυφηλότητος, καταλήξαμε στα εφίππια του Αθηναϊκού Ιππικού διατρέχοντας όλη την "προϊστορία" της σέλλας.

     Η ίδια η σέλλα, τα είδη της, η κατασκευή και η χρήση της ανελύθησαν διεξοδικότατα για την επόμενη ώρα, ενθυμούμενοι χρήσιμες λεπτομέρειες όπως την ρήση του Ξενοφώντος περί του αναγκαίου ώστε το έποχο να είναι ευχάριστο και στον Ίππο! 

     Κάθε εφαρμοστική συνιστώσα επεξηγήθηκε ώστε οι παρόντες να μπορούν, πλέον, να επισάττουν μόνοι τους Ίππους τους.

     

     Η ρύθμιση του επόχου, κάτι το πολύ σημαντικό για την σταθερότητα της σέλλας αλλά και την άνεση του Ίππου έτυχε ιδιαίτερης προσοχής με προσοχή στην παραστατικότητα ώστε οι παρόντες να κατανοήσουν αυτό το λεπτό σημείο της επισάξεως.

     Τέλος, η έλξη των προσθίων προς αναδιάταξη του δέρματος από τις επιδράσεις του επόχου, η οποία επισφραγίζει την τελεία επίσαξη ολοκλήρωσε το συγκεκριμένο "κεφάλαιο" της ημερίδος.

     Και, βεβαίως, κατεδείχθη και η μεγάλη σημασία της ρυθμίσεως του μήκους των αρτανών των αναβολέων κατά περίπτωση Ιππέως, ώστε να επιτρέπει στον Ιππέα την διαρκή διατήρηση της σωστής θέσεως των ποδών στους αναβολείς με την πτέρνα προς τα κάτω και με εισαγωγή μόνον του ελαφρώς λιγότερου του ενός τρίτου του μήκους του ποδός στον αναβολέα.

     Αλλά τα εξίσου σπουδαία,ακολούθησαν με λεπτομερειακή παρουσίαση και ανάπτυξη!

     Με ακρίβεια τοποθετήσεως των χειρών εκείνου που βοηθά τον Ιππέα να εφιππεύσει άνευ αναβολέων, επεξηγήθηκε η σημασία της συντονισμένης ωθήσεως του εφιππεύοντος προς τα άνω με την ταυτόχρονη συγκράτησή του ώστε να αποφευχθεί η πτώση του εφιππεύοντος προς την αντίθετη πλευρά του Ίππου, κάτι εξαιρετικώς επικίνδυνο για την ακεραιότητα αλλά και την ζωή του, διότι, αυτή η πτώση είναι από τις πλέον ανεξέλεγκτες και ζημιογόνες! Η ακρίβεια τοποθετήσεως των χειρών του βοηθούντος, η αριστερή λίγο πιο κάτω από το γόνατο του εφιππεύοντος και η δεξιά στο πρόσθιο του τέλους της κνήμης του, διασφαλίζει την επιτυχία του εγχειρήματος. 

     Στη συγκεκριμένη περίπτωση της υποβοηθήσεως της εφιππεύσεως άνευ αναβολέων, ο βοηθός θα πρέπει να δίνει έμφαση όχι στην αριστερή χείρα με την οποία δίνει την ανοδική ώθηση στο σώμα του εφιππεύοντος αλλά στην δεξιά χείρα με την οποία ελέγχει συνεχώς και μέχρι της τελείας εδράσεως του εφιππεύοντος, το βάρος του σώματος του δευτέρου ώστε να μην εκφύγει από την άλλη πλευρά του Ίππου και πέσει. Αυτή, η δεξιά χείρα του βοηθού, είναι και το "κλειδί" ασφαλείας της όλης βοηθείας.

     Ακολούθησαν οι βασικές ασκήσεις τις οποίες εξετέλεσαν, ένας-ένας, όλοι οι παρόντες.

     Κάθε μία από τις ασκήσεις, με τον βαθμό δυσκολίας τους, "ποστάρησε" με τις επιδράσεις της το "κάθισμα" των μαθητών.

     Και αυτό το αρχικό "ποστάρισμα" του εξατομικευμένου "καθίσματος" για κάθε μαθητή, υποψίασε τον προσεκτικόν Εκπαιδευτή για τις, μετέπειτα, αναγκαίες διορθώσεις που θα χρειάζονταν κάθε μαθητής.

     Οι ασκήσεις έγιναν εν κινήσει και εν στάσει του Ίππου. Σε κάθε περίπτωση δόθηκε έμφαση στην εξάντληση των δυνατοτήτων κάθε μαθητή χωρίς πίεση στον χρόνο της εκτελέσεως.

     Κάθε ιδιοτυπία σωματοτύπου και δυνατοτήτων έδωσε παραμέτρους μελλοντικής εξατομικευμένης σχεδιάσεως ωφελίμων μαθημάτων για τους μαθητές της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Και, όπως κατά κανόνα εφαρμόζεται στην εκπαίδευση των "Ελλήνων Κενταύρων" και κατά την σημερινήν ειδικήν ημερίδα εφαρμόσαμε την μέθοδο της αλληλοδιδακτικής ώστε να προετοιμάζουμε μέλλοντες Εκπαιδευτές.

    Έτσι, ο Απόστολος βοήθησε τον νεαρό Χάρη αλλά και τον Χρυσοβαλάντη μας στη σωστήν εκτέλεση των ασκήσεών τους.

     Και κάπως έτσι, είδαμε τον Χρυσοβαλάντη, μετά από πέντε μηνών εργασιακής απουσίας εκτός Αθηνών να αποδίδει σαν να είχε ιππεύσει, μόλις την προηγουμένη, με εκπληκτικήν άνεση και ακρίβεια κινήσεων! 

     Αντιστοίχως και η Δέσποινα βοήθησε με προσοχή και επιμονή τον Κωνσταντίνο να "καθίσει" σωστά στην σέλλα και να καταλήξει επιτυχέστατα στην πρώτη του Έφιππη Τοξοβολία η οποία υπήρξε και ο γενικός "επίλογος" της σημερινής μας εκπαιδευτικής ημερίδος.

     Δυναμικότατη και αυτή η εκπαιδευτική ημερίδα, ώθησε ένα σημαντικό βήμα πιο μπροστά όσους συμμετείχαν.

     Και, μεθοδικότατα, όλοι εισήχθησαν στην σωστή χρήση ενός τόσο σημαντικού βοηθήματος όπως η σέλλα με το σκεπτικό μιας Σχολής η οποία πιστεύει στην απολυτότητα της Γυμνιππευτικής χωρίς όμως και να παραβλέπει ότι οι μαθητές της πρέπει να γνωρίζουν και να κατέχουν ο,τιδήποτε σχετικό  με την Ιππική αφού η ακεραιωμένη, πλήρης, γνώση, καθιστά τον "επιστήμονα" του γνωστικού αντικειμένου.

     Οι άρσεις των ισχίων, μία άσκηση βασικότατη η οποία εκτελείται, κατ΄ αρχήν από στάση και κατόπιν εν κινήσει του Ίππου, ανατοποθετεί την σωστή έδραση του Ιππέως κλίνοντας τον κορμό προς τα πίσω τόσο ώστε να διατηρείται το βαθύ "κάθισμα" με την αποφυγή των "αναπηδήσεων" της έδρας επί της σέλλας με αποτέλεσμα και την βάρυνση της ράχεως του Ίππου αλλά και τον κίνδυνο πτώσεως του Ιππέως.

     Σημαντικότατα, εισαγωγική και η άρση των ισχίων έγινε από όλους κατανοητή από όλους οι οποίοι την εξετέλεσαν εν σειρά και με τις όποιες διαφοροποιήσεις, αυτή την πρώτη φορά, υπέβαλε η ιδία σωματοδομή και δυνατότητες κάθε Συνασκουμένου.

     Σε γενικές γραμμές, οι νεαροί Έλληνες μαθητές της Ιππασίας δεν δείχνουν να υστερούν  σε τίποτε από τους Ασιάτες και Ευρωπαίους συνασκουμένους τους και οι εικόνες που είδαμε στο σημερινό Ιππευτήριο των "Ελλήνων Κενταύρων" ήσαν πολύ ικανοποιητικές.

    Ούτε το φύλο, ούτε η ηλικία έδειξαν να διαφοροποιούν τους μαθητές μας οι οποίοι με αξιοπρόσεκτην αυτοσυγκέντρωση επικεντρώθηκαν στην σωστή εκτέλεση των οδηγιών που τους δόθηκαν.

     Και, βεβαίως, με την πολύτιμη συνδρομή του εξαιρετικού Ίππου μας όλοι οι σημερινοί παρόντες απέδωσαν άριστα!

     Αλλά, πως αλλιώς θα μπορούσε να ολοκληρωθεί μία τόσο καρποφόρος εκπαιδευτική ημερίδα για μιαν Ομάδα, για μια Σχολήν Έφιππης Τοξοβολίας;

     Έφιππη Τοξοβολία, λοιπόν, για όλους τους παρόντες Συνασκουμένους της σημερινής εκπαιδευτικής ημερίδος που ήταν αφιερωμένη στον κορυφαίο Δάσκαλο Alois Podhajsky, από το ασκησιολόγιο του οποίου αντλήσαμε το εισαγωγικό πνεύμα στην χρήση της σέλλας και ασχέτως εάν εκείνος ο μέγας Ιππέας δεν υπήρξε Εφιπποτοξότης.

     Επιστροφή στην δική μας πολεμική τέχνη, λοιπόν, για τον επίλογο της σημερινής ημερίδος και ανεξαρτήτως του επιπέδου ενός εκάστου εκ των συμμετεχόντων.

     Εντυπωσιακός ο, απολύτως αρχάριος, Κωνσταντίνος στην σημερινή του πρώτην επαφή με την Έφιππη Τοξοβολία και πάντοτε με την βοήθεια της Δέσποινας σε ό,τι αφορά στην ίππευσή του.

    Όχι μόνον ισορροπία και σωστός χειρισμός του Τόξου και της διαδικασίας της τοξεύσεως αλλά και ενστικτωδώς σωστή άφεση. Τον θαυμάσαμε να εκτελεί, εξωτερικεύοντας ένα σωστό ένστικτο.

     Μετά από, όπως προανεφέρθη, πέντε μηνών αποχής από το Ιππευτήριο και αναλαμβάνοντας για πρώτη φορά Τόξο και βέλη και, μάλιστα, ...εφίππως, ο εντελώς αρχάριος Χρυσοβαλάντης, έχοντας ήδη "καθίσει" σωστά στη σέλλα, μας άφησε και αυτός "άφωνους" με την επαναλαμβανόμενην ακρίβεια των τοξεύσεών του.

     Εκπληκτικός και κατά την ενστικτώδη, πλήρην έκταση της έλκουσας χειρός μετά την άφεση, ο Χρυσοβαλάντης, δείχνει το πόσο "εγγεγραμμένη" στο DNA της ανθρωπότητος είναι η Τοξοβολία.

     Η Δέσποινα, σήμερα κατευθύνθηκε περισσότερο στην αυτοβελτίωση του "καθίσματός" της και στην ενίσχυση της αυτοπεποιθήσεώς της καθώς και στην "ένδον" παρατήρηση της Ιππικής δια της διδασκαλίας προς τον Κωνσταντίνο όπου, πραγματικά, κατάφερε σημαντικότατο επίτευγμα...

     Δυναμικώς σκεπτόμενος και ο Απόστολος καταφέρνει πάντοτε να μετατρέπει την ενόρασή του σε πράξη με σεβασμό προς την πραγματικότητα και τους περιορισμούς της.

     Κι έτσι, ο Απόστολος καταλήγει στο προσδοκώμενο αποτέλεσμα χωρίς να κουράζει και, ίσως, χωρίς να (πολυ-)κουράζεται!

     Για τον ενδεκάχρονο Χάρη ο οποίος οδηγείται σε δύο διαφορετικούς ιππικούς πρωταθλητισμούς, στην Έφιππη Τοξοβολία και στην Υπερπήδηση Εμποδίων, δεν χρειάζονται πολλές ...συστάσεις!

     Για άλλη μια φορά ο αγαπημένος μας πιτσιρίκος, ΥΠΕΡΟΧΟΣ!  

     Όμως και σήμερα ήσαν όλοι τους ΥΠΕΡΟΧΟΙ και οι πέντε κατάφεραν να ολοκληρώσουν μια πολύ απαιτητικήν εκπαιδευτικήν ημερίδα με απόλυτην επιτυχία, κέφι και, κυρίως, ιππικήν ωφέλεια, κάτι που θα έκανε ιδιαιτέρως ευτυχή τον τιμώμενο Alois Podhajsky απολαμβάνοντας τόσο επιδέξιους μαθητές! Όπως ευτυχής είναι και η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία, πλέον, καταφέρνει να εκπαιδεύει απρόσκοπτα, χωρίς καμιά δυσάρεστη "στιγμή', χωρίς καν μία πτώση, τους μαθητές της!

    Ποτέ να μη ξεχάσουμε τους μεγάλους Δασκάλους που μας δίδαξαν ακόμη και απόντες από την ζωή, αυτούς που άφησαν πίσω τους ανεκτίμητες επιταγές, ώστε να απολαμβάνουμε σωστά την Ιππική. Κι ανάμεσα σε αυτούς, τον μεγάλο Alois Podhajsky του οποίου ο "χορός" με τους λευκούς Ίππους, τα υπέροχα Lipizzaner, θα παραμένει εσαεί μια πολύτιμη παρακαταθήκη υψηλής Ιππικής για την Ανθρωπότητα.

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ