ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ "ΜΟΝΟΠΑΤΙ"
Πολύ συχνά "ανταμώνουμε" τον προσδιορισμό μιας ομάδας ως "αναβιώσεως" ή "αναπαραστάσεως", συνήθως, μιας ιστορικής περιόδου ή και μιας, επιμέρους, τέχνης σχετιζόμενης με κάποιαν ιστορική περίοδο. Πολλές φορές, αυτές οι ομάδες χαρακτηρίζονται από σοβαρότητα αποτελέσματος κι άλλες φορές όχι. Σε κάθε περίπτωση, η ύπαρξή τους είναι θετική διότι απηχούν την ανάγκη που εκφράζει μέσα απ΄ αυτές ο σύγχρονος άνθρωπος για την "επανασυγκόλλησή" του με τις "ρίζες" του, το παρελθόν του και τους Προγόνους του, δηλαδή, με τον ίδιο τον εαυτό του.
Μιλώντας για "αναβίωση" και "αναπαράσταση" αναφερόμαστε σε δύο διαμετρικώς διαφορετικές προθέσεις που υιοθετούν οι σύγχρονες ομάδες ιστορικής προσεγγίσεως: τη βιωματική, ουσιαστική, πρόθεση του "είναι" και την επιδερμική, επιφανειακή, πρόθεση του "φαίνεσθαι".
Οι αναβιωτές της Ιστορίας μελετούν σε βάθος το πλαίσιο της εποχής, κατανοούν τα συνθέτοντα μέρη του και το αναπαράγουν, μη αρκούμενοι σε μία απλή υπόδυση ρόλου ή αναπαραγωγή μιας τέχνης ξεκομμένης από την ενότητα των ηθών και, λοιπών εθών, της εποχής της. Κίνητρο των αναβιωτών ο βιωματικός στόχος.
Οι αναπαραστάτες, αντιθέτως, αρκούνται σε μία σκηνική αναπαραγωγή κάποιας τέχνης ή και μιας ευρύτερης κοινωνικής "εικόνος" κάποιας ιστορικής εποχής, χωρίς καμιάν εσωτερική "αλήθεια" ήθους και έθους. Κίνητρο των αναπαραστατών, η διασκέδαση της μονοτονίας της εποχής τους.
Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" αποτελούν τη μοναδική Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας και εντάσσονται στη κατηγορία των αναβιωτών, μελετώντας, εφαρμόζοντας και μεταλαμπαδεύοντας τις Έφιππες Πολεμικές Τέχνες της Αναγεννήσεως, ακολουθώντας το ιστορικό "υπόδειγμα" των Ελλήνων Στρατιωτών (Estradioti) της εποχής εκείνης. Βεβαίως, αυτές οι αναγεννησιακές πολεμικές τέχνες εμπεριέχουν και τα διδάγματα του Μεσαίωνος διευρύνοντας, έτσι, το χρέος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ως προς τη μελέτη και της προγενέστερης, εκείνης, ιστορικής περιόδου.
Και, όλα τούτα σημαίνουν ότι οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" δεν αποτελούν, απλώς, αναπαραστάτες, αλλά βιωματικούς φορείς του ήθους αλλά και των πολεμικών δεξιοτήτων των Ελλήνων Στρατιωτών της Αναγεννήσεως, μη αρκούμενοι σε "σκηνικές παρουσιάσεις" αλλά στην ενστέρνιση της πολεμικής αρετής (θεωρίας και πράξεως) του προγονικού, ιστορικού, προτύπου τους.
«…πρέπει πάντα να στρέφομαι στους προγόνους μου για να αντλώ
παραδείγματα…» γράφει ο Kassai Lajos στο βιβλίο του «Έφιππη Τοξοβολία» (κεφ. «Η ζώνη του Εφιπποτοξότη»,
σελ. 84) και η συνεχής προσφυγή στο προγονικό παράδειγμα δεν αποτελεί χρέος μόνον
του Εφιπποτοξότη αλλά και κάθε πλάσματος που επιθυμεί να κυριαρχήσει στη μοίρα
του. To ίδιο ακολουθούν και οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ".
Ευνόητο είναι ότι, προϋπόθεση μιας τίμιας αναβιώσεως είναι η επίπονη και συνεχής μελέτη και άσκηση και οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" δε παραλείπουν ούτε τη μελέτη , ούτε την άσκηση!
Το οπλοστάσιο των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" είναι, βεβαίως, μεγάλο, όμως, δεν είναι το μόνο στο οποίο αυτή η μοναδική Ομάδα βασίζει τη πρόοδό της.
Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" μ ε λ ε τ ο ύ ν και προάγουν το εφιπποτοξοτικό αντικείμενό τους με τα πνευματικά "όπλα" της Βιβλιοθήκης τους άνευ των οποίων ουδεμία πραγματική πρόοδος προσδοκάται.
Έτσι, εις απάντηση ερωτημάτων πολλών φίλων οι οποίοι, με αφορμή πρόσφατες ενημερώσεις μας σε ιστότοπο κοινωνικής δικτυώσεως, ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν την Εκπαίδευσή μας, διευκρινίζουμε ότι στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ", μιαν Ομάδα αναβιωτών, δεν αρκούμεθα σε θεωρίες αλλά υλοποιούμε τα διδάγματά τους και δεν περιοριζόμαστε σε δεξιότητες αλλά εμβαθύνουμε στη θεωρία τους, κυρίως, βιώνουμε το ήθος των προγονικών, ιστορικών, προτύπων μας, των Ελλήνων Στρατιωτών της Αναγεννήσεως.
Και, όποιος ενδιαφέρεται να συμπορευθεί μαζύ μας στο "μονοπάτι" της μαθήσεως και της ασκήσεως θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος να αναπτύξει τις δεξιότητές του στη κορυφαία πολεμική τέχνη της Έφιππης Τοξοβολίας, βιώνοντας ταυτοχρόνως και το ήθος αλλά και τις Αξίες της ιστορικής περιόδου στην οποία εντάσσεται το πρότυπο αυτής της Ομάδος.
Και το "μονοπάτι" αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο, είναι όμως πολύ ωφέλιμο ειδικώς στην εποχή μας!
